معیت3-2 رهائی از خوف و حزن.pdf
حجم:
177.6K
این مقاله در سال ۱۳۹۴ تحریر شده و خلاصه سخنرانی‌های حم در آن‌سال و سال‌های قبلی آن بوده است.
در این سخنرانی/مقاله در تداوم مباحث #معیت_با_ولایت، به «صیرورت در پرتو ربوبیت» و نقش خوف و حزن در آن پرداخته شده است.
معیت4-2 ضرورت وحدت و ولایت.pdf
حجم:
172.6K
این مقاله در سال ۱۳۹۴ تحریر شده و خلاصه سخنرانی‌های حم در آن‌سال و سال‌های قبلی آن بوده است.
در این سخنرانی/مقاله، به تداوم مباحث معطوف به #معیت_با_ولایت پرداخته شده است. از جمله در موضوع هم‌زمانی و هم‌ترازی «اقامه وحدت و اجرای عدالت» بعنوان یکی از شاخص‌های اصلی «معیت با ولایت» و نیز اشاره به مطلب جدی #جمعیت و مسئله خطیر #تراریخته و...
معیت5-2 نبرد فراسرزمینی.pdf
حجم:
261.8K
این مقاله در سال ۱۳۹۴ تحریر شده و خلاصه سخنرانی‌های حم در آن‌سال و سال‌های قبلی آن بوده است.
در این سخنرانی/مقاله، «ضرورت نبردهای فراسرزمینی ایران» (از جمله حضور #مدافعین_حرم در #غرب_آسیا) پرداخته شده است که از مهمترین موضوعات #معیت_با_ولایت است.
معیت9-2 شئونات مجلس شورا.pdf
حجم:
200.1K
این مقاله در سال ۱۳۹۴ تحریر شده و خلاصه سخنرانی‌های حم در آن‌سال و سال‌های قبلی آن بوده است.
در این سخنرانی/مقاله، در تداوم مباحث معطوف به #معیت_با_ولایت، به ابعاد مختلف کارکرد مجلس و نمایندگی #مجلس_شورای_اسلامی پرداخته شده است.
🇮🇷﷽☫
#تحریر_حم
💎 @SMHM212
«فمعکم، معکم لا مع عدوکم»
(بخش ۰۲):
... چنانکه در همین #تهران هم فردا از دو مسیر تا مرقد سید #عبد_العظیم حسنی در شهرستان #ری، رخ خواهد داد تا فرصتی باشد برای #جاماندگان و آنانکه به هر علتی نتوانستند برای #تجدید_میثاق با امامشان به آن #همایش_عظیم بشتابند و ارادت و محبت خود به #اهل_البیت(ع) را در اینجا به نمایش بگذارند.
ولیکن صحبت امشب بنده پیرامون «معمای فاصله» تعداد دهها میلیون نفری #شیعه (و غیرشیعه) در حضور نمایشی متغیرالفصول و همایشی متحیرالعقول (اربعین #کربلای_معلّی و سایر سرزمین‌ها) با تعداد فقط چهل هزار نفری شیعیانی است که همراه #امام_حسین(ع) در دوره #رجعت [صغیره] به دنیا باز می‌گردند تا آنحضرت را در #حکومت_طویل ۵۰٫۰۰۰ ساله او بعد از شهادت #امام_مهدی(عج) همراهی نمایند.
در همین نکته هم می‌توان به راز آن سخن #امام_صادق(ع) در تمایز #شیعه بر #محبّ اهل‌البیت(ع) پی برد که فرمودند: «براحتی نگوئید #شیعه ما هستید بلکه شما #محبّ ما هستید»!
همه ما یقیناً از علاقمندان و محبّین اهل‌بیت #محمد_مصطفی(ص) هستیم و به همین جهت هم مأجوریم ولیکن شیعه بودن امر دیگریست. البته #محبّ_حسین(ع) بودن توفیق عظیمی است که نصیب خیلی از مردم می‌شود ولیکن #شیعه_حسین(ع) شدن #توفیق_اعظم است.
فلذا این سؤال در اینجا برجسته می‌گردد که از #درجه_مُحبّ فراتر رفتن و به #مقام_شیعه نائل گشتن چه ضرورتی دارد؟
بنظرم حداقل دو تا مطلب؛ #رجعت و #شفاعت به این ضرورت، وجاهت می‌بخشند که شاید دومی از اولی هم وزین‌تر باشد. یعنی؛ مهمتر از «رجعت در رکاب امام» در این دُنیا، مطلب «شفاعت یوم‌الورود امام» در عُقبا و #عالم_محشر است.
محشری که نمادی از تجمیع تمام بدبختی‌های عالم است و اگرچه به سیاه‌بختی سرنگونی در #جهنم و عذاب‌های اعظم آن نمی‌رسد ولیکن عذاب‌های عدیده، طویل و عظیمی دارد که حتی یک روز آن هم قابل تحمل نیستند و در چنان هنگامه‌ای چقدر ارزشمند است برخورداری از #امتیاز_عظیم مشمول #شفاعت_خاصه امام حسین(ع) شدن در #یوم_الورود و در هنگامه آغاز ورود به عالم حشور و نشور!
«اللهم‌اُرزقنا شفاعت‌الحسین یوم‌الورود»؛
شفاعت خاصه‌ای که #امتیاز_انحصاری حضرت #سید_الشهدآء(ع) است. و این #شفاعت خود به تنهایی (صرف‌نظر از همه علل و تمام دلایل دیگر) آنقدر گران و ضروری است که می‌ارزد انسان تمام عمر و بلکه لحظه‌ای از آنرا «شیعه حسین بن علی(علیهماالسلام)» و در #معیّت او باشد و در این طریق، کار و همت خویش را مضاعف سازد. معیّتی از #محبّ تا #شیعه او شدن. «یا لَیتَنا کُنّا مَعَکُم فَنَفُوز فَوزاً عَظیماً». ای کاش ما هم با شما بودیم تا به سعادت و فوز بزرگی نائل می‌شدیم. چرا #فوز_عظیم؟!
زیرا که #عذاب_عظیم را در پیش روی داریم: همچنانکه در آیات ۱۵ و ۱۶ از سوره انعام هم می‌فرماید: «قُل إنّی أخافُ اَن عَصَیتُ رَبّی عَذابَ یَومٍ عَظیمٍ * مَن یُصرَف عَنهُ یَومئِذٍ فَقَد رَحِمَهُ وَ ذلکَ الفَوزُ المُبینُ»؛ بگو که همانا من می‌ترسم از عذاب روز بزرگ اگر نافرمانی کنم پروردگارم را * کسی که آن‌روز بر طرف شود از او [عذاب روز بزرگ] پس رحم کرده است بر او و آنست فوز [آشکار و] مبین.
در اینجاست که انواع راهکارهای «نیل به پیروزی و سعادت آشکار #فوز_مبین» و #فوز_عظیم شیعه واقعی و حقیقی #امام_حسین(ع) شدن در برابر ما گشوده می‌گردد و در این مجال امیدوارم یکی از آنها را دریابیم. انشاءالله. به #فوز_اعظم هم می‌رسیم.
با عنایت به سؤال؛ «هَل مِن ناصِرٍ یَنصُرُنی» امام حسین(ع) در واپسین لحظات عمر مبارک آنحضرت و پیوند عجیبی که در #معارف_ولایتی و امامتی #تشیع بین #قیام_حسینی و #قیام_مهدوی علیهماالسلام برقرار است، بجرأت می‌توان نتیجه گرفت که تجلی #تشیّع_حسین(ع) برای ما در دوران #غیبت_امام زمان(عج)، اهتمام به امر #انتظار_الفرج است و «شیعه حسین(ع)» شدن مفهومی جز «منتظر المهدی(عج)» شدن ندارد، همچنانکه منتظر #قآئم_آل_محمد(ص) معنایی جز #شیعة_الحسین(ع) ندارد و این دو شأن عظیم در امر خطیر #معیّت_با_ولایت قابل تحقق است.
در #زیارت_اربعین هم می‌خوانیم و بر این #معیّت تصریح و تأکید می‌ورزیم با عبارت: «فَمَعَکُم، مَعَکُم لا مَعَ عَدُوِّکُم». همراه شمایم؛ همراه شما هستم نه همراه دشمن شما.
اگرچه این #زیارت_نامه از ناحیه مقدسه #امام_سجاد(ع) است و #امام_باقر(ع) خواندن آنرا از نشانه‌های #مؤمن بر می‌شمارند ولیکن امروز فریاد «... معکم ... معکم ...» امام زمان(عج) بیش از همه بر آسمان بلند است.
قیام #امام_مهدی(عج) تداوم و تکمیل قیام امام حسین(ع) است. در دعای ندبه هم اشاره فرمود: «أین الطالبُ بِدَم المقتول بکربلا؟»
...ادامه دارد.
#معیت
✍ سیدمحمدحسینی(منتظر)
اربعین ۱۴۰۳
🆔 کانال @chelcheraaqHM
💠
🎲 گروه هم‌اندیشی چلچراغ معارف و احکام
🙏
🇮🇷﷽☫
#تحریر_حم
💎 @SMHM212
«فمعکم، معکم لا مع عدوکم»
(بخش ۰۲):
... چنانکه در همین #تهران هم فردا از دو مسیر تا مرقد سید #عبد_العظیم حسنی در شهرستان #ری، رخ خواهد داد تا فرصتی باشد برای #جاماندگان و آنانکه به هر علتی نتوانستند برای #تجدید_میثاق با امامشان به آن #همایش_عظیم بشتابند و ارادت و محبت خود به #اهل_البیت(ع) را در اینجا به نمایش بگذارند.
ولیکن صحبت امشب بنده پیرامون «معمای فاصله» تعداد دهها میلیون نفری #شیعه (و غیرشیعه) در حضور نمایشی متغیرالفصول و همایشی متحیرالعقول (اربعین #کربلای_معلّی و سایر سرزمین‌ها) با تعداد فقط چهل هزار نفری شیعیانی است که همراه #امام_حسین(ع) در دوره #رجعت [صغیره] به دنیا باز می‌گردند تا آنحضرت را در #حکومت_طویل ۵۰٫۰۰۰ ساله او بعد از شهادت #امام_مهدی(عج) همراهی نمایند.
در همین نکته هم می‌توان به راز آن سخن #امام_صادق(ع) در تمایز #شیعه بر #محبّ اهل‌البیت(ع) پی برد که فرمودند: «براحتی نگوئید #شیعه ما هستید بلکه شما #محبّ ما هستید»!
همه ما یقیناً از علاقمندان و محبّین اهل‌بیت #محمد_مصطفی(ص) هستیم و به همین جهت هم مأجوریم ولیکن شیعه بودن امر دیگریست. البته #محبّ_حسین(ع) بودن توفیق عظیمی است که نصیب خیلی از مردم می‌شود ولیکن #شیعه_حسین(ع) شدن #توفیق_اعظم است.
فلذا این سؤال در اینجا برجسته می‌گردد که از #درجه_مُحبّ فراتر رفتن و به #مقام_شیعه نائل گشتن چه ضرورتی دارد؟
بنظرم حداقل دو تا مطلب؛ #رجعت و #شفاعت به این ضرورت، وجاهت می‌بخشند که شاید دومی از اولی هم وزین‌تر باشد. یعنی؛ مهمتر از «رجعت در رکاب امام» در این دُنیا، مطلب «شفاعت یوم‌الورود امام» در عُقبا و #عالم_محشر است.
محشری که نمادی از تجمیع تمام بدبختی‌های عالم است و اگرچه به سیاه‌بختی سرنگونی در #جهنم و عذاب‌های اعظم آن نمی‌رسد ولیکن عذاب‌های عدیده، طویل و عظیمی دارد که حتی یک روز آن هم قابل تحمل نیستند و در چنان هنگامه‌ای چقدر ارزشمند است برخورداری از #امتیاز_عظیم مشمول #شفاعت_خاصه امام حسین(ع) شدن در #یوم_الورود و در هنگامه آغاز ورود به عالم حشور و نشور!
«اللهم‌اُرزقنا شفاعت‌الحسین یوم‌الورود»؛
شفاعت خاصه‌ای که #امتیاز_انحصاری حضرت #سید_الشهدآء(ع) است. و این #شفاعت خود به تنهایی (صرف‌نظر از همه علل و تمام دلایل دیگر) آنقدر گران و ضروری است که می‌ارزد انسان تمام عمر و بلکه لحظه‌ای از آنرا «شیعه حسین بن علی(علیهماالسلام)» و در #معیّت او باشد و در این طریق، کار و همت خویش را مضاعف سازد. معیّتی از #محبّ تا #شیعه او شدن. «یا لَیتَنا کُنّا مَعَکُم فَنَفُوز فَوزاً عَظیماً». ای کاش ما هم با شما بودیم تا به سعادت و فوز بزرگی نائل می‌شدیم. چرا #فوز_عظیم؟!
زیرا که #عذاب_عظیم را در پیش روی داریم: همچنانکه در آیات ۱۵ و ۱۶ از سوره انعام هم می‌فرماید: «قُل إنّی أخافُ اَن عَصَیتُ رَبّی عَذابَ یَومٍ عَظیمٍ * مَن یُصرَف عَنهُ یَومئِذٍ فَقَد رَحِمَهُ وَ ذلکَ الفَوزُ المُبینُ»؛ بگو که همانا من می‌ترسم از عذاب روز بزرگ اگر نافرمانی کنم پروردگارم را * کسی که آن‌روز بر طرف شود از او [عذاب روز بزرگ] پس رحم کرده است بر او و آنست فوز [آشکار و] مبین.
در اینجاست که انواع راهکارهای «نیل به پیروزی و سعادت آشکار #فوز_مبین» و #فوز_عظیم شیعه واقعی و حقیقی #امام_حسین(ع) شدن در برابر ما گشوده می‌گردد و در این مجال امیدوارم یکی از آنها را دریابیم. انشاءالله. به #فوز_اعظم هم می‌رسیم.
با عنایت به سؤال؛ «هَل مِن ناصِرٍ یَنصُرُنی» امام حسین(ع) در واپسین لحظات عمر مبارک آنحضرت و پیوند عجیبی که در #معارف_ولایتی و امامتی #تشیع بین #قیام_حسینی و #قیام_مهدوی علیهماالسلام برقرار است، بجرأت می‌توان نتیجه گرفت که تجلی #تشیّع_حسین(ع) برای ما در دوران #غیبت_امام زمان(عج)، اهتمام به امر #انتظار_الفرج است و «شیعه حسین(ع)» شدن مفهومی جز «منتظر المهدی(عج)» شدن ندارد، همچنانکه منتظر #قآئم_آل_محمد(ص) معنایی جز #شیعة_الحسین(ع) ندارد و این دو شأن عظیم در امر خطیر #معیّت_با_ولایت قابل تحقق است.
در #زیارت_اربعین هم می‌خوانیم و بر این #معیّت تصریح و تأکید می‌ورزیم با عبارت: «فَمَعَکُم، مَعَکُم لا مَعَ عَدُوِّکُم». همراه شمایم؛ همراه شما هستم نه همراه دشمن شما.
اگرچه این #زیارت_نامه از ناحیه مقدسه #امام_سجاد(ع) است و #امام_باقر(ع) خواندن آنرا از نشانه‌های #مؤمن بر می‌شمارند ولیکن امروز فریاد «... معکم ... معکم ...» امام زمان(عج) بیش از همه بر آسمان بلند است.
قیام #امام_مهدی(عج) تداوم و تکمیل قیام امام حسین(ع) است. در دعای ندبه هم اشاره فرمود: «أین الطالبُ بِدَم المقتول بکربلا؟»
...ادامه دارد.
#معیت
✍ سیدمحمدحسینی(منتظر)
اربعین ۱۴۰۳
🆔 کانال @chelcheraaqHM
💠
🎲 گروه هم‌اندیشی چلچراغ معارف و احکام
🙏
🇮🇷﷽☫
#تحریر_حم
💎 @SMHM212
«فمعکم، معکم لا مع عدوکم»
(بخش ۰۳):
و جالب آنکه وقتی #آخرین_فریاد #امام_حسین(ع) (هل من ناصرٍ ینصرنی) با شهادت شیعیانش در قیام خود را #امام_مهدی(عج) با قیام خود به همراه شیعیانش #لبیک می‌گوید؛ «لبیک یا حسین»، متقابلاً آنگاه که #امام_زمان(ع) بعد از تشکیل #حکومت_عدل_جهانی #اسلام_ناب_محمدی(ص) به #شهادت می‌رسند، اینبار نوبت امام حسین(ع) است که برای تداوم #حکومت_عدالت او بازگردد و لذا نخستین کسی که #رجعت [صغیره] می‌کند امام حسین(ع) است و شیعیانش ولیکن با ۴۰٫۰۰۰ نفر!
فلذا «حسین(ع) و مهدی(عج)» از هم جدائی ناپذیرند و #ولایت_فقیه هم از آنان قابل تفکیک نیست.
و دشمنان چقدر دقیق این مسائل را تشخیص دادند! که به صراحت می‌گویند: «تا #ملت_ایران به #حسین[ع] و #مهدی[عج] ارادت داشته باشند، تمام نقشه‌های ما بر آب است و هرگز حریف ایشان نخواهیم شد»!
و شگفت‌تر آنکه عامل پیوند و تلاقی حسین(ع) و مهدی(عج) در دوره #غیبت را در #ولایت_فقیه می‌بینند و لذا کمر به تحقیر، توهین، تضعیف و نابودی آن بسته‌اند و از هر فرصت و بهانه‌ای هم سوءاستفاده می‌کنند! همچنانکه در #فتنه_۸۸ تصریح و تأکید کردند که: «#انتخابات بهانه است، #اصل_نظام نشانه است»! و زهی به این خیال باطل. هر که با آل‌علی در افتاد ور افتاد.
توصیه #امام_خمینی‌ره در بیان؛ «پشتیبان ولایت‌فقیه باشید تا آسیبی به مملکت شما نرسد» هم ناشی از درک همین مسئله خطیر است که سود و فایده آن در همین دنیا هم نصیب ما می‌گردد ولیکن نیاز ما به امور #تشیّع_حسینی(ع)، #انتظار_مهدوی(عج) و «حمایت از ولایت» و بلکه #معیت_با_ولایت فراتر از تمناهای دنیوی ما از قبیل؛ «بهره از تربت پاک و شفابخش حسین(ع)» (فقط هم #تربت_حسین(ع)؛ تنها خاکی از این کره خاکی که خوردنش حرام نیست و حفظش مبارک!)، «پیشگیری از آسیب دشمنان به مملکت ما» و «رجعت در رکاب حسین(ع) به این دنیا» برای حکومتی ۵۰٫۰۰۰ ساله (بیشتر از حکومت و سلطنت هر کسی در این زمین!) است و آن استفاده از امتیاز #شفاعت_الحسین(ع) در روز ورود به #محشر در عالم عقباست. «این حسین کیست؟ که عالم همه دیوانه اوست!»
صحبت بنده بازشماری برخی از ویژگیهای منحصر بفرد حضرت #سیّد_الشهدآء(ع) است:
هم #امام است و هم #شهید و بلکه «سیدالشهدای عالم امکان» همچنان که در #قیامت هم «سید شباب اهل الجنة» و سرور جوانان بهشت است. سید هر دو عالم حسین(ع) است و خدای متعال هر کسی را به چنین مقامی نمی‌نشاند و نشان از آن دارد که او «مرضیّ خدا»ست زیرا که حسین(ع) هم با تمام وجود مبارکش #محبّ_خدا است.
«یاأیّتها النفس‌المطمئنّه، إرجعی إلی ربّکِ راضیهً مرضیّهً». شأن نزول این آیه هم، جز وجود نازنین امام حسین(ع) کیست؟
راضیهً مرضیّهً؛
سیّدَی شَبابِ اهل الجنَّهِ
و سیّدالشهدآء.
حتی خاک تربت پاکش هم خوردن دارد! و فقط هم او و نه هیچکس دیگر!
و نیز او تنها کسیست که با بیشترین تعداد شیعیانش (۴۰٫۰۰۰ نفر) رجعت [صغیره] می‌فرماید.
و او تنها کسیست که در دنیا بیشترین مدت را (۵۰٫۰۰۰ سال) سلطنت می‌کند.
و او تنها کسیست که از حق و امتیاز #شفاعت_خاصه در #قیامت برخوردار است.
همه #ائمه_هدی(ع)، همه #انبیاء_عظام(ع)، همه #شهدآء و #صالحین و #اولیآء_کرام(س) #حق_شفاعت دارند ولیکن گویا فقط حسین(ع) است که علاوه بر #شفاعت_عامه، #شفاعت_خاصه هم دارد و آن #شفاعت_یوم_الورود است.
#نهضت_شفاعت همه #ایثارگران در همه ایّام (بلکه بهتر است بگوئیم لیالی!) قیامت برپاست اما همه آنها از روز دوم #محشر است ولیکن #شفاعت_الحسین(ع) از همان #یوم_الورود برپا می‌شود. البته #آخرین_شفیع قیامت حضرت #محمد_مصطفی(ص)؛ #رحمهً_للعالمین است که گویا نمی‌خواهد حتی یکنفر طعمه #جهنم_وحشی گردد تا آنجا که #شیطان_لعین هم به شفاعت #محمد_امین طمع می‌کند! و تا آنجا که ظاهراً آنحضرت آخرین کسی است که از محشر وارد #بهشت می‌گردد! زیرا او فریاد می‌کشد و ضجّه می‌زند و اشک می‌ریزد تا شاید خدا با شفاعت او همه گنهکاران را ببخشد و آنها را در #جهنم سوزان نریزد زیرا که او رحمهً للعالمین است. درود و صلوات خدا بر او باد.
امام حسین(ع) (راجع و شافع اول)؛ #سفینه_نجات است. با این تفاوت که #امام_صادق(ع) می‌فرماید: امام حسین(ع) در نجات انسانها از محشر که همچون سایر اولیآء الهی مثل کشتی نجات عمل می‌کند، تمایزش آنست که «اوسع و اسرع» است! کشتی وسیع‌تر و سریع‌تر. یعنی هم مشمولین شفاعتش در تعداد و جمعیّت گسترده‌تر هستند و هم در مدت و زمان، از همه بیشتر و بالاتر سرعت و شتاب دارد. چرا جای دوری برویم! در همین دنیا مگر به عینه نمی‌بینیم؟ کدام شخصیت تاریخی را سراغ دارید که به اندازه امام حسین(ع) مکرراً و مکرراً #هیئت و #تکیه و #جمعیت دور هم جمع کرده باشد؟
آفتاب آمد دلیل آفتاب!
...ادامه دارد.
#معیت
✍ سیدمحمدحسینی(منتظر)
اربعین ۱۴۰۳
🆔 کانال @chelcheraaqHM
💠
🎲 گروه هم‌اندیشی چلچراغ معارف و احکام
🙏
🇮🇷﷽☫
#تحریر_حم
💎 @SMHM212
«فمعکم، معکم لا مع عدوکم»
(بخش ۰۴):
آفتاب آمد دلیل #آفتاب! همین #راهپیمائی_اربعین، آیا نظیری در تاریخ دنیا دارد؟!
«این چه شمعی‌ست که عالم همه پروانه اوست؟!». #لبیک_یا_حسین ...
#حسین(ع) #مصباح_الهدی و چراغ تابان هدایتست؛ هم در این دنیا و هم در ظلمات وحشتناک #عالم_قیامت و بلکه تمام کران تا کران عالم در اختیار اوست.
حضرت #سلمان_فارسی، آدم عجیبی بود و در امور اربعه؛ { #پویش_حقیقت، #پیمایش_طریقت، #پایش_شریعت و #پیروی_ولایت } تا آنجا اوج گرفت که #پیامبر_اعظم(ص) در وصف او فرمودند: «السلمان منّا اهل‌البیت» و هیچ شخص غیرمعصومی به این درجه نرسید. اگرچه #حضرت_سجّاد(ع) می‌فرمایند:
«در #قیامت، خدای متعال به عمویم؛ #عباس، چنان مقامی عطا می‌کند که همه #شهدآء به آن #غبطه می‌خورند! و بنده متحیّرم که عباس بالاتر است یا #سلمان؟
هر دو در امر #معیّت_با_ولایت، درجه یک بودند. در هر حال در امر پویش حقیقت، روزی با سؤالی مواجه می‌گردد که برای آن جواب کاملی نمی‌یابد و در این اندیشه که از چه کسی بپرسد جز علی(ع) ره به جایی نمی‌برد. زیرا که او #دروازه_علم است. (#پیامبر_اعلم(ص) فرموده بودند: «أنا #مدینة_العلم و #علیٌّ بابُ‌ها»؛ من شهر دانشم و علی دروازه ورودی آنست). برخاسته و حرکت می‌کند و ظاهراً در مسیر خود، مکثی کرده و لحظه‌ای تردید می‌کند که آیا جواب علی(ع) کامل خواهد بود؟! (معلوم می‌شود که سؤال وی پیچیده و خیلی بزرگ بوده است!) اما بمحض آنکه به محضر #امیر_المؤمنین(ع) شرفیاب می‌شود، قبل از آنکه پرسش خود را عرضه نماید، حضرت به او می‌گوید: «إسئل من‌الحسین ما شئت»!
سلمان متوجه می‌شود که علی(ع) نه تنها سؤال وی را می‌داند و هم جوابش را بلکه بر تردید لحظه‌ای او هم واقف شده و برای تأدیب وی او را به فرزند خردسال خود ارجاع می‌دهد! ولیکن سلمان که #مرام_ولایی دارد بلافاصله زانوی ادب زده و از حسین بن علی(علیهماالسلام) می‌پرسد: آقاجان! شما چند سالتان است؟!
این سؤال سلمان قدری عجیب است زیرا سلمان بخوبی می‌داند که حسین(ع) چند سال و بلکه چند ماه و حتی چند روزه است. زیرا که پیوسته در معیّت #اهل_البیت(ع) بوده است.
امام حسین(ع) جواب می‌دهد: «ای سلمان به دو سالگی من نگاه نکن! من ۵۰٫۰۰۰ سال قبل از #آدم_اول بودم!» و حضرت در ادامه به آدم‌های اول و دوم و سوم اشاره می‌فرماید و اینکه در زمان آنها پیغمبر و مجاهد بزرگی بوده است و...
شاید هم ارجاع سلمان به حسین(ع) بخاطر تأدیب سلمان به علت تردید او نبوده و بلکه این مسئله، دلیل علمی داشته و آن «عمر أطوَل» امام حسین(ع) در #عالم_آفرینش و در #عوالم_پیشین این دنیاست که ظاهراً مخلوقی قدیمی‌تر از حسین(ع) وجود ندارد، حتی علی(ع)!
[یا قدیم الاحسان! بحق الحسین]
بنابراین امام حسین(ع) یک شخصیّت کاملاً استثنائی است.
دارای عمری طویل در #عوالم_ماضیه، امام و #سید_الشهدآء و #مصباح_الهدی و محبوب اشخاص و ملل گوناگون و با تربتی پاک و حلال در این دنیا، دارای نفس مطمئنه تا راضیهً مرضیّه و دارای مقامات عالیه در #عوالم_آتیه؛ شفاعت خاصه در #یوم_الورود #محشر و #سفینه_نجات اوسع و اسرع #عالم_قیامت، سید شباب #اهل_الجنة و پیشتاز #عالم_رضوان و سلطان #ملک_لایبلی و... او محبوب خداست و همه خوبی‌ها را یکجا دارد و معدن خوشبختی‌هاست و بدبخت کسیست که دیوانه او نگردد و عالم همه دیوانه اوست.
حال اگر ما هم بخواهیم به این #حبل_الله اعتصام بورزیم، باید از کجا آغاز کنیم؟ و چگونه پیش برویم تا #محبّ او گردیم؟ و چگونه بالاتر برویم تا #شیعه او گردیم؟ جواب همه این سؤالات در باره کسب این #توفیقات عظیمه، یک کلمه بیش نیست؛ #معیّت و التزام علمی و عملی به اولین و مهمترین #شرط_معیت که عبارتست از «عدم معیّت با دشمنان او»؛ «فَـمَـعَـکُـم مَـعَـکُم لا مَـعَ عَدُوّکُم».
این «پیش‌شرط معیت» همطراز خود «معیّت» است. همچنانکه در #قرآن هم متذکر است: «محمدٌ رسول‌الله و الذین مَـعَـهُ؛ أشدّآءُ عَلی الکفار، رُحَمآءُ بَینَهُم».
جلسات بعدی در باره «معیّت» باز هم صحبت خواهیم کرد و همچنین به #ربوبیّت که وجه دیگر «معیّت» است خواهیم پرداخت انشاءالله.
می‌بینید!؟ باز هم رسیدیم به مبحث «معیّت» و این سری از منظری دیگر. والسلام
پایان قسمت ۱۱ از ۲۰ سلسله مقالات «معیت با ولایت».
👌 این چهار بخشی که تقدیم شد، در قالب یک برگه A4 بصورت پشت و رو و دو لت، قابل تکثیر است. چنانکه از سال ۱۳۹۴ تاکنون در برخی محافل سیاسی و مذهبی، تکثیر و توزیع شده است.
👌 «معیت با ولایت»، در راستای عبارت قرآنی؛ «محمد رسول الله و الذین معه»، موضوعیت دارد.
#مقام_ولایت، بجای «عاشقان ولایت» و «حامیان ولایت» و امثال‌هم، از #مؤمنین، معیت می‌خواهد. هر مسلمانی هر روز باید #میزان_معیت خود با #ولایت را محاسبه نماید.
...ادامه دارد.
#معیت
✍سیدمحمدحسینی(منتظر)
اربعین۱۴۰۳
🆔 @chelcheraaqHM
💠
🎲 چلچراغ
🙏
🇮🇷﷽☫
#تحریر_حم
🔻@SMHM212
نقادی طرح ملی
«الگوی پایه اسلامی ایرانی پیشرفت»
این مقاله در پاییز ۱۳۹۷ تحریر و در قالب یک برگه A4 (بصورت دو صفحه پشت و رو) تنظیم و در برخی محافل سیاسی تهران، توزیع گردید و همانطور که وعده داده بودم در اینجا هم به اشتراک می‌گذارم. زیرا مفاد آرمانی آن هنوز هم جای تأمل و بحث و بررسی دارد.
(بخش ۰۱):
👈بخش قبلی👉
بسمه تعالی
نقادی «الگوی پایه اسلامی ایرانی پیشرفت» (۰۱)
#جمهوری_اسلامی_ایران (این «مولود مبارک محمدی‌ص» به تعبیر امام رحلمان‌ره) در سن چهل سالگی خود، هنوز هم مورد تهدید و هجمه #کفار و #منافقین داخلی و خارجی است. آیا این #نظام_مقدس #ملت_ایران و معطر به عطر #شهیدان_امت اسلام، چهل سال دیگر هم به حیات خود ادامه خواهد داد؟ آیا این #نظام از انواع «گزینه‌های روی میز» دشمنان خارجی و #ملعونین {#منافقون+ #فی_قلوبهم_مرض+ #مرجفون} داخلی، جان سالم به در خواهد برد؟ آیا این نظام، ملت ایران را به #حیات_طیبه_اسلامی در #دنیا و #مقام_قرب_الهی در #آخرت، نائل خواهد ساخت؟ و آیا این نظام بالاخره موفق خواهد گشت که این مملکت را تحویل #صاحب_اصلی آن؛ #امام_زمان(عج) بدهد؟
آری! اما بشرطها و شروطها.
4×3 = رموز پویایی و پایایی نظام جمهوری اسلامی ایران
مهم آنست که اول بتواند پایائی خودش را با پویائی حفظ کند. #پویائی و #پایائی نظام جمهوری اسلامی ایران، تابع قواعدی است که صرفا با استواری آنها قابل تضمین است. لذا ما باید رموز «تضمین ماندگاری و موفقیت نظام» را دریابیم تا بتوانیم به #تکلیف_دینی خطیر خود (حفظ جمهوری‌اسلامی‌ایران؛ اوجب واجبات است) استقامت بورزیم. بنابراین #پایداری و #توفیقات_نظام، مسئله مطلقی نیست و بلکه «امر مشروط»ی است و این شرایط عبارتند از:
عنایت الهی+ کارآئی امام+ کارآمدی امت
در #صحنه بودن این عنصرهای سه‌گانه و بقای یکایک آنها، ضامن پویائی و پایائی جمهوری اسلامی ایران است که اگر هر کدام مخدوش گردد، فنای نظام را رقم خواهد زد. هر کدام از این عناصر ثلاثه، ستون‌هایی دارند که بر آنها متکی هستند:
۱) #عنایت_الهی:
عنایت الهی نسبت به ملت ایران یا به نظام منتخب آنان و یا به رهبری و راهبری #انقلاب_اسلامی و جمهوری اسلامی ایران، اگر لحظه‌ای برگردد، این ملت و این نظام در طرفة‌العینی بر باد فنا خواهند رفت. حال چه کنیم که این عنایت برنگردد؟
جواب: اتخاذ حداکثری ارتقاء مستمر و حرکت مداوم در صراط؛ #ایمان، #عمل_صالح، #تواصی_به_حق و #تواصی_به_صبر، رمز حفظ عنایت الهی بر این ملت و #حاکمان آنست وگرنه خدای سبحان با هیچ ملت و مملکتی (حتی #رسول_الله الاعظم‌صلی‌الله علیه و آله و سلم، عقد اخوت نبسته است و بدهکار کسی نیست. #اجابت_توقعات و این مطالبات چهارگانه خدای متعال از انسانها بویژه از #ایرانیان، ضامن بقای عنایت الهی به این #ملت_رشید و برگزیده است و اصولا میزان آن رهین همین ارکان اربعه قرآنی است.
۲) #کارآمدی_امت:
این امر هم دقیقا رهین #استقامت بر همان ارکان اربعه حیاتی است. زمانی می‌توان ادعا کرد؛ ملت ایران، حائز کارآمدی است که بشود اثبات کرد؛ ملت در مسیر #تعالی_الهی؛ «ایمان، عمل صالح، تواصی به حق و تواصی به صبر» گام بر می‌دارد.
حال چه کنیم که چنین مطلب خطیری، پیاپی و بیش از پیش تجلی پیدا کند؟
جواب: بدیهی است که انتظار #التزام_عملی قاطبه ملت به این ابعاد سرنوشت‌ساز، زیاده‌خواهی و بالتبع مسئله عبثی است ولیکن توقع برخط بودن #اقلیت_مؤثر، غیرقابل اغماض است.
کافیست که عده مؤثری (#فئة_قلیلة) در صحنه باشند. همچنانکه در #قرآن_مجید هم صریحا می‌فرماید: «و لتکن منکم امةً یدعون الی الخیر». باید از بین شما «امت»ی باشد در پیشبرد امر «دعوت» بسوی هر آنچه که #خیر است.
منظور از «امت»، همان #اقلیت_پیشرو و مؤثر هم می‌تواند باشد. تعداد و کمیت #پیشتازان، فرع بر کیفیت عملکرد متجلی آنان است. همچنانکه فرمود: «و ما کان المؤمنون لینفروا کافةً فلولا نفر من کلّ فرقةٍ منهم طائفةٌ لیتفقهوا فی الدین و لینذروا قومهم إذا رجعوا الیهم لعلهم یحذرون» (۹/۱۲۲)
لذا #توقع_الهی در این امر، #پیشتازی_ممتازان جامعه است و البته #پیروان هم در تعداد حداکثری باید در هماهنگی با #پیشروان جامعه، کوشا باشند. وظیفه عمومی ملت «پشتیبانی مستمر از ولایت فقیه» است وگرنه «مملکت آسیب خواهد دید». اما #تکلیف_اصلی امت؛ #معیّت_با_ولایت است که باید در پرتو #ربوبیت_الهی تحقق یابد. در این خصوص، لطفا به 👈مقالات عشره بنده با عنوان «معیت با ولایت» (۱۳۹۴)👉 مراجعه بفرمایید.
...ادامه دارد.
✍ سیدمحمدحسینی(منتظر)
۱۴۰۳/۱۱/۲۲
🌐 👈حیفه نبینی👉
💠
🎲 👈محل نظرات👉
🙏