▪️ این‌که: حوزه نتوانسته آن‌گونه‌ای که باید و شاید بین میراث تاریخی و منابع مادر خود با مسئله‌های روز ارتباط برقرار کرده و معاصرت را در خود نهادینه کند؛ ▪️ و این‌که: حوزویان نتوانسته‌اند فلسفۀ اسلامی را امتداد داده و از آن در حل مشکلات عینی جامعه استفاده کنند؛ ▪️ و این‌که: باید به رفع این دو نقیصه اهتمام داشت و به آن‌ها اولویت داد؛ ✅ سخن کاملا حقی است. ▪️ اما این‌که: حتی متفکرانی مثل علامه طباطبائی و شهید مطهری هم متفکر تراز نبودند؛ ▪️ و این‌که: فلسفۀ اسلامی، عقلانیت دینی و معنویت الهی، صلاحیت درمان درد بشر امروز را ندارند؛ ❌ به‌هیچ‌وجه صحیح نیست. 💡 اگر تحرک، توان و توفیق علامه طباطبائی و شاگردان برجسته ایشان مثل شهید مطهری، آیةالله مصباح و آیةالله جوادی، در نقد اندیشه‌هایی مثل ماتریالیسم، کمونیسم، لیبرالیسم، سکولاریسم و پلورالیسم، نشان‌دهندۀ معاصرت آنان از یک‌سو و بیانگر صلاحیت پارادایم حکمت متعالیه برای حل مسئله‌های امروز جهان نیست پس چیست؟! 📌 سخن استاد امینی‌نژاد در همین رابطه را این‌جا بخوانید. 🌻 @Smh_Doaei

🔰 محفل‌نگاری ـ ۵ ▪️ کوتاه‌نوشت‌هایی با محوریت برنامۀ محفل ۱. اگر به‌دنبال تبادل فرهنگی فعال هستیم باید بدانیم به همان‌مقدار که ترجمۀ آثار فرهنگی و هنری فارسی‌زبان ـ مثل شعر و قطعۀ صوتی ـ به زبان‌های دیگر اهمیت دارد، بازتولید آثار شاخص غیرفارسی‌زبان به زبان فارسی هم می‌تواند ضرورت داشته باشد. کارهای گروه همصدایان طنین ـ از جمله قطعۀ «نکونام‌های پروردگار» و قطعۀ معروف «إن فی الجنة نهرا من لبن» ـ از همین زاویه قابل‌توجه‌اند. البته این نکته را نیز باید مد نظر داشت که ترویج زبان فارسی ـ به‌عنوان زبان انقلاب اسلامی ـ نباید به‌گونه‌ای باشد که یاددهی و یادگیری زبان عربی ـ به‌عنوان زبان قرآن ـ را به محاق ببرد؛ و این شدنی است. ۲. قسمت پنجم محفل، باز هم از یک خانوادۀ قرآنی میزبانی کرد؛ خانواده‌ای که این‌بار به‌برکت حضور والدین، کامل‌تر شده و به‌یُمن چادر رنگی مادر و نشستن روی قالی، واقعی‌تر به نظر می‌رسید. پیام اصلی هم این بود: محفل مجازی، رسانه‌ای و تلویزیونی ـ که مثل نگینی در میان برنامه‌های صداوسیما درخشیده و مایۀ مباهات است ـ به‌هیچ‌وجه نباید جای محفل‌های حقیقی، حضوری و خانگی را بگیرد. چون هر خبری هست در خانه و خانواده است؛ آن هم با محوریت مادر. ۳. سرکار خانم سمیه غلامی مهمان دیگر شب پنجم محفل بود؛ همان خانمی که نمونه‌های مشابه زیادی دارد و می‌تواند امکان حرکت به‌سمت «الگوی سوم زن» را ثابت کند. فقط این‌که باید توجه داشت میدان‌دادن به نقل خواب‌ها، مکاشفه‌ها و کرامت‌هایی مثل آن‌چه برای ایشان رخ داده، آن هم در فضای رسانه و در برنامۀ پُربیننده‌ای مثل محفل، حتما می‌تواند زمینه‌ساز بروز آفت‌ها و آسیب‌هایی هم باشد. به همین خاطر پرداختن به این قبیل موارد باید با دقت‌ها و مراقبت‌های ویژه‌ای همراه بوده و تحت نظارت کارشناسان علمی و معنوی خبره اتفاق بیفتد. ۴. ماجرای استغاثۀ خانم غلامی به امام زمان ارواحنا فداه هم بهانۀ قسمت پنجم محفل بود تا ذهن و ضمیر همۀ بینندگان را یک‌بار دیگر متوجه حضور آن امام حی کرده و به آن‌ها یادآوری کند که او هست. البته به این نکته نیز باید توجه داشت که صبر و شکر و رضا و تسلیم هم بخشی از ضرورت‌های ارتباط با حضرت ولی عصر عجل الله تعالی فرجه الشریف است. ۵. و اما امیرعلی موسی‌زاده! یک اوتیستیک قرآنی. این‌که او علاوه بر اوتیسم، ساوانتیسم هم دارد یا نه و این‌که چه میزان از توانمندی عجیب او به این عارضه مربوط است مهم نیست. مهم این است که پدری، به برکت دفاع مقدس، با دشمنان خدا جنگید، اما ربا نخورد و به جنگ با خدا نرفت. خدا هم فرزندی به او داد که اگرچه از انجام خیلی کارها عاجز است، اما معجزه می‌کند؛ فرزندی که شیفتۀ صوت قرآن و دعاست؛ فرزندی که در میان همۀ هیاهوهای این دنیا، فقط به نغمۀ دل‌انگیز قرآن عکس‌العمل نشان می‌دهد؛ فرزندی که بدون هرگونه سواد و بدون هرگونه آموزش یا تمرین، گویا تمام قرآن در مقابلش حاضر است؛ فرزندی که تحرک و تکلم آدم‌های معمولی را ندارد، اما نور قرآن را می‌شنود، می‌فهمد، می‌بیند و لمس می‌کند؛ فرزندی که وقتی او را می‌بینیم باید یکی از همان آیه‌هایی که از او پرسیدند و او در قرآن نشانش داد را زمزمه کنیم: «ذَٰلِكُمُ اللَّهُ رَبُّكُمْ لَا إِلَٰهَ إِلَّا هُوَ خَالِقُ كُلِّ شَيْءٍ فَاعْبُدُوهُ.» آری؛ اگر معجزه یعنی آن‌چه دیگران را به عجز درآورده و حجت را بر همگان تمام می‌کند، امیرعلی معجزۀ قرآن در دورۀ دوربین‌ها و عصر هوش مصنوعی است. ✍️ سید محمدحسین دعائی 🌻 @Smh_Doaei

🔥 پناه عالمی و جز توام پناهی نیست ... 🏷 #محفل 🌻 @Smh_Doaei

غلام #همت آنم که زیر چرخ کبود ز هرچه رنگ تعلق پذیرد آزاد است 🌻 @Smh_Doaei

🔰 محفل‌نگاری ـ ۶ ▪️ کوتاه‌نوشت‌هایی با محوریت برنامۀ محفل ۱. از اجرای جذاب و سرمست‌کنندۀ برادران قربانی که بگذریم، شاه‌بیت قسمت ششم محفل، ماجرای زندگی حجة‌الاسلام محمدمهدی کرمی بود؛ همو که به‌برکت دعای مادر و البته به‌خاطر تلاش برای نشکستن دل مادر، به‌یُمن لقمۀ حلال و به‌واسطۀ ارتباط با مسجد، از منجلاب جاهلی و جوانی نجات یافت و جان را به جهان جستجوی جانان رساند؛ تحولی عجیب که نکته‌های فراوانی را در خود جای داده است: ▪️ مسجد ـ اگر مسجد باشد ـ اکسیر عجیبی است. نه تنها حالات ظاهری، بلکه ملکات باطنی انسان‌ها را هم تغییر می‌دهد؛ تا آن‌جا که اساسا سبک زندگی جدیدی پیدا می‌کنند. مثلا از دزدی و موادفروشی می‌رسند به طلبگی! ▪️ به اذعان خود آقای کرمی، یکی از مهم‌ترین سکوهای رشد او، جمله‌ای بود که در صفحۀ نخست رسالۀ توضیح‌المسائل خواند و او را به روزی چهارده‌ساعت مطالعه واداشت: «در مسائل اعتقادی یا همان اصول دین، تقلید جائز نیست؛ بلکه باید با تحقیق، به یقین رسید.» اگر امین عبدی ـ مهمان شب چهارم محفل ـ به‌خاطر بی‌اطلاعی از آموزه‌های دینی و فقر آگاهی، از ورود به وادی سعادت و موفقیت محروم مانده بود، محمدمهدی کرمی هم به‌واسطۀ پیگیری‌های محققانه و ارتقاء سطح سواد دینی خود بود که توانست راه نجات را پیدا کند. ▪️ آقای کرمی در کنار تحقیقات علمی، اهل مطالعۀ احوالات اولیاء خدا و تفرج در بوستان زندگی آنان نیز بوده است؛ همان امر مهمی که بسیاری از بزرگان به آن توصیه کرده و تأثیر چشمگیری در تقویت و اندیشه و استقامت انگیزۀ انسان دارد. ▪️ بدون‌شک ارائۀ خدمات دینیِ عمومی و برطرف‌کردن نیازهای فکری و فرهنگی اقشار مختلف، یکی از شاخص‌های مهم طلبۀ تراز انقلاب اسلامی است؛ این‌که بتواند ـ مثل آقای کرمی ـ با مسجدداری، خواندن خطبۀ عقد، حل اختلاف، کار تربیتی برای نوجوانان یا حتی کمک به ایجاد اشتغال برای جوانان، ملجأ مردم بوده و در مواجهه با رقبای قدرتمندِ رو به تزاید، از مرجعیت اجتماعی خود پاسداری کند. ▪️ مسجد تراز انقلاب اسلامی هم مسجدی است چندمنظوره که با حضور در متن زندگی مردم، می‌تواند به‌عنوان مهم‌ترین پایگاه حکمرانی فرهنگی در محلات نقش‌آفرینی کند؛ و این چنین مسجدی است که می‌توان از آن به‌عنوان سنگر یاد کرد؛ و الا یا دچار تعطیلی شده یا اگر هم دائر باشد، توان دفاع از دین و دین‌داران در مقابل هجمه‌های فکری و فرهنگی دشمن را نخواهد داشت. ▪️ استقامت در راه انقلاب ـ چه انقلاب‌های فردی و چه انقلاب‌های اجتماعی ـ از اصل انقلاب مهم‌تر است؛ و به همین خاطر یکی از سخت‌ترین امتحان‌های کسانی که گذشتۀ بدی داشته و به برکت قرآن و اهل‌بیت دچار تحول شده‌اند این است که آیا اهل تحمل سختی‌های طبیعیِ خوب‌بودن و مقاومت در مقابل وسوسۀ ارتداد و ارتجاع هستند یا نه؟ و مراقبه همین‌جاست که معنا پیدا کرده و ضرورت می‌یابد. ▪️ این‌که طلبه‌ها هم بخشی از همین جامعه و جزئی از همین آدم‌های معمولیِ کوچه و خیابان هستند و این‌که یک طلبه ممکن است حتی گذشتۀ نامطلوبی هم داشته باشد، هرچند مطلب روشن و قابل‌فهمی است، اما خیلی‌ها درکی از آن نداشته و به همین دلیل در ارتباط با روحانیت دچار مشکل‌اند. بدون‌شک داستان زندگی امثال آقای کرمی می‌تواند به تصحیح این قبیل ذهنیت‌ها کمک کند. ۲. احمد مراونه، نوجوان اهوازی مهمان محفل، فقط یک‌نمونه از بچه‌هایی است که با دیدن فصل قبل این برنامه، علائق قرآنی پیدا کرده و وارد وادی قرآن شده‌اند. این ظرفیت و موفقیت عظیم رسانه‌ای را باید قدر دانست و به تقویت و تکثیرش کمک کرد. ۳. در میان تماشاچی‌های قسمت ششم محفل، یکی‌دوتا بانوی کم‌حجاب هم بودند. به نظرم تمهید هوشمندانه‌ای است. سربسته می‌گویم: نمی‌توان و نباید به راهبرد جذب حداکثری، نگاه حداقلی داشت. خیلی سخت است؛ اما شدنی است. ✍️ سید محمدحسین دعائی 🌻 @Smh_Doaei

🔥 مسجد تراز انقلاب اسلامی 🏷 #محفل 🌻 @Smh_Doaei

امیرالمؤمنین علیه السلام: «بر بزرگ بطحاء (حضرت ابوطالب علیه‌السلام) و بر بانوی بانوان (حضرت خدیجه علیهاالسلام) که خداوند او را برتری‌اش داد، اشک بریزید. با مرگ این دو، شب‌ها را در سوگ به سر می‌کنم. آن دو آیین محمد صلی‌الله‌علیه‌وآله‌وسلم را در برابر ستمکاران یاری کردند.» 🆔 @Smh_Doaei

🔰 عاشق مصطفی ▪️ شعری از سید حمیدرضا برقعی، به‌مناسبت فرارسیدن سالروز وفات حضرت خدیجه کبری سلام الله علیها دور شدم از این و آن، با خودم آشنا شدم آینه در حجاز بود، عاشق مصطفی شدم سرمه نمی‌برم به چین، قند و شکر نمی‌خرم نقره و زر نخواستم، صاحب کیمیا شدم بار شتر گذاشتم، وقف تو هرچه داشتم دانه‌ی عشق کاشتم، در قفست رها شدم با تو جرس به هر نفس، مصرع عاشقانه‌ای‌ست با تو پر از قصیده‌ام، با تو غزل‌سرا شدم ای که ملول می‌شوی از نفس فرشته‌ها باور من نمی‌شود هم‌نفس شما شدم سفرۀ دل برای من، باز کن آیه‌ای بخوان حرف بزن که مَحرمِ زمزمۀ حرا شدم قطرۀ من فرات شد، ذرّه‌ام آفتاب شد پیش تو سیّدالبشر، سیّدة النّسا شدم پشت سرت من و علی، قامت عشق بسته‌ایم تو همه مقتدا شدی، من همه اقتدا شدم من به تو دست یاعلی داده‌ام از صمیم دل مرگ جدام کرده است از تو اگر جدا شدم لحظه‌ی آخرین غزل، ترس ندارم از اجل پیرهن تو در بغل، با تو دوباره «ما» شدم 🏷 #گلچین #سید_حمیدرضا_برقعی #حضرت_خدیجه 🆔 @Smh_Doaei

رهبر حکیم و عزیز انقلاب در دیدار با دانشجویان: «یکی از توصیه‌های من این است که بعضی از ایرادها و انتقادهای دانشجویان به مسئولان بر اثر بی‌اطلاعی است. مثلا فرض کنید وعدۀ صادق در فلان وقت انجام نگرفت و فلان وقت انجام گرفت. اگر در فلان وقت انجام می‌گرفت، فلان حادثه اتفاق نمی‌افتاد. خب، درست نیست این؛ این درست نیست. آن کسانی که متصدی این کارها هستند به انقلاب دلبستگی‌شان، وابستگی‌شان، عشقشان و آمادگی‌شان کمتر از من و شما نیست؛ نمی‌شود متهم کرد. محاسبه دارند، حساب دارند و با محاسبه کار می‌کنند. آن‌چه که انجام می‌دهند، اگر شما هم جای آن‌ها بودید، همین کار را انجام می‌دادید. این احتمال را همیشه در ذهنتان داشته باشید. متهم نکنید افراد را.» پ.ن: بعد از عملیات وعدۀ صادق ۲ نوشتم: شاید اگر این عملیات زودتر صورت می‌گرفت امروز سید عزیز مقاومت در کنار ما بود. هرچند کسی را متهم نکردم، اما به‌خاطر همین «شاید»ی که موافق نظر رهبر انقلاب نبود، استغفار می‌کنم؛ استغفاری از جنس استغفار شهید نصرالله به‌خاطر خوشحالی از سقوط حکومت مرسی در مصر، بعد از آن‌که فهمید رهبر انقلاب از این حادثه ناراحت شده‌اند. 🌻 @Smh_Doaei

🔰 قواعد مطالبه‌گری و انتقاد از نگاه رهبر حکیم انقلاب ▪️ حضرت آیة الله خامنه‌ای در بخش مهمی از دیدار خود با دانشجویان فرمودند: «من سال گذشته یکی از توصیه‌هایم این بود که انتقاد کنید. نقد اشکال ندارد. منتهی نقد کردن با تهمت‌زدن فرق می‌کند. مراقب باشید وقتی نقد می‌کنید، کسی را متهم نکنید. سؤال مطرح بشود اشکال ندارد؛ سؤال مطرح بشود، ابهام مطرح بشود و فرصت جواب‌دادن به وجود بیاید. گاهی هست که بعضی از سؤالات را طرف جواب هم نمی‌تواند بدهد، یعنی فرصت جواب ندارد یا امکان جواب دادن نیست نسبت به این قضیه. این‌طور موارد حتی ابهام را مطرح هم نکنید. در انتقادها مراقب باشید بن‌بست‌نمایی نشود. یعنی جوری انتقاد نکنید که وقتی مردم عادی می‌شنوند، احساس بن‌بست بکنند. نه! گاهی اوقات اشکالی که بیان می‌شود، جوری است که وقتی انسان آن را می‌شنود، احساس می‌کند واقعا هیچ راهی وجود ندارد. خب این غلط است.» 🌻 @Smh_Doaei

۱۲ رمضان سالروز رحلت مرحوم حاج سید هاشم حداد قدّس سرّه است؛ همان مرد بزرگی که علاقه و تعلق به او، حکایت زندگی بزرگان بسیاری است. علامه طهرانی رضوان الله علیه می‌نویسند: «در اوقات توقّف حقیر در کربلا، چندین‌بار جناب آیة الله حاج سیّد مصطفی خمینی رحمةُ الله تعالَی علیه که از نجف به کربلا برای زیارت مشرّف می‌شدند، به منزل حضرت آقا [یعنی مرحوم حداد] می‌آمدند؛ و حقیر که با آن مرحوم سابقه مودّت داشتم، کراراً ایشان را در این منزل ملاقات و گفتگوهای بالنّسبه طولانی و مفید واقع می‌شد. از جمله کسانی‌که چندین‌بار از نجف اشرف به کربلا مشرّف و به منزل حضرت آقا می‌آمدند و مذاکرات و سؤالاتی داشتند، جناب آیة الله صدیق گرامی آقای حاج سیّد عبدالکریم کشمیری دامت معالیه بودند که آن مجالس هم برای حقیر مغتنم بود. و از جمله کسانی‌که در این سفر چندین‌بار، بلکه کراراً و مراراً خدمت آقا می‌آمدند، رفیق صدیق و حمیم و دوست شفیق و قدیمی و گرامی ما حضرت آیة الله مرحوم شهید حاج سیّد عبدالحسین دستغیب شیرازی رحمةُ الله تعالَی علیه بودند که از شیراز برای زیارت أعتاب عالیات در این ایّام مشرّف شده بودند؛ و حقیر هم با حضرت آقای حدّاد یک‌بار در مسافرخانه کربلا به دیدنشان رفتیم. سوابق آشنایی ایشان هم با حضرت آقا از سابق الایّام بوده است و مراتب صفا و مودّت، دائم و برقرار.» (روح مجرد، ص۳۰۹) 🌻 @Smh_Doaei