#یادداشت 🔰 آموزش‌و‌پرورش؛ چاه ویلی برای بلعیدن بودجه دولت، یا کشتزاری برای سرمایه‌گذاری بلند‌مدت آنچه در اذهان عمومی برجسته شده این است که وزارت آموزش‌و‌پرورش، بعد از وزارت کار دومین سازمان پرخرج دولت است که نزدیک به 90 درصد مخارج آن نیز صرف هزینه‌های ستادی و حقوق و دستمزد معلمان و کارکنان می‌‌گردد. این گزاره وقتی در کنار نارضایتی از کیفیت آموزش در مدارس دولتی قرار می‌‌گیرد، این تصویر را می‌سازد که گویی آموزش‌و‌پرورش تنها چاه ویلی است که در حال بلعیدن بودجه دولت است. در واقع همین ذهنیت سبب می‌‌شود که سیاست برون‌سپاری آموزش به بخش خصوصی و حاکمیت‌زدایی از آن برجسته شود تا این بودجه سنگین از دوش دولت برداشته شود. ◀️ برای مطالعه ادامه مطلب به این پیوند مراجعه کنید. 🗂هسته #تحول_آموزش_و_پرورش ✒️نویسنده #محمدصابر_اسدی 📲 تلگرام | اینستاگرام | ایتا | بله | روبیکا 🆔 @RAHYAFTT_IR 🌐 www.RAHYAFTT.IR

دانشگاه فرهنگیان تمدن ساز 🔰#یادداشت | میثم حیدری، معاونت #سیاست_ورزی حوزه بسیج دانشجویی دانشگاه فرهنگیان #فارس در رابطه با آموزش و پرورش اسلامی در یادداشتی نوشت: 🔻معلمان هستند که پازل‌های شخصیتی دانش آموزان را یک به یک می‌چینند و سرانجام با الگوهای فکری که در ذهن دانش‌آموزان خواهند ساخت، بر دید دانش‌آموزان نسبت به هرچیزی اثرگذار خواهند بود. معلمان نقشی بی‌بدیل در شکل‌گیری شخصیتی دانش‌آموزان دارند و قبلا هم توسط مقام معظم رهبری توضیح داده شد که معلمان چه اثری بر دانش‌آموزان می‌گذارند؛ معلمان روح آموزش‌ و پرورش هستند، آموزش و پرورش با معلم معنا پیدا می‌کند.  🖇برای مطالعه متن کامل یادداشت به لینک زیر مراجعه کنید: https://bdf.cfu.ac.ir/fa/257442 ▫️بعثنا؛ صدایی از و برای دانشجومعلّم @boesna_news

#یادداشت ✅ موج سوم سوفسطایی گری چگونه ما هرچه را که بخواهیم توجیه و اثبات می کنیم؟! ▫️وقتی الوین تافلر در کتاب مشهور «موج سوم» خود از تغییر پارادایم بشریت و گذار به سومین مرحله از آن سخن گفت و تغییر پارادایمی را در موضوعات فرهنگی و اجتماعی و سیاسی و اقتصادی بیان کرد، کسی ذهن اش به امکان تحقق موج سوم در مسئله ای به نام سوسفطایی گری نرفته باشد! اما این موضوع شاید مبتلی به ترین موضوع در جامعه بشری است. 1️⃣ در طول دو هزار سال گذشته، موج اول سوفسطایی گری در زمان یونان باستان و توسط اهالی اندیشه و به واسطه تسلط بر استدلالات جدل گونه و مقهور سازی مردم رخ داد. ایامی که بزرگانی چون سقراط و ارسطو تلاش خود را کردند تا با انتظام بخشی به عقلانیت بشری بدان پاسخ دهند. 2️⃣ موج دوم سوفسطایی گری در دوران پایان سلطه کلیسا و براساس یک بازخورد طبیعی جریان بشریت به رویکرد دگماتیسم در آن دوران صورت پذیرفت و تلاش بزرگانی چون دکارت و کانت بر نفی و تعدیل این جریان بود. 3️⃣ امروزه در دنیای معاصر،‌بشریت با پدیده ی سوفسطایی‌گری مجدداً مواجه شده است. در دورانی که به واسطه حجم داده ای که در اطراف ما وجود دارد ما تقریبا هر چیزی را می توانیم توجیه کنیم و می توانیم داده هایی برای اثبات این موضوعی که مد نظرمان هست را گردآوری کنیم و آن ها را بهتر ببینیم. لذا افراد گاها حاضرا دروغ هایی که باورهایشان را تایید کنند بپذیرند تا راست هایی که موید آنها نیست. 🛑 امروزه نسل جوان ما با دنیایی مواجه است که به هر گوه بیاندیشد و فکر کند و حرف بزند، Google همان محتوا و هم سنخ های آن را به وی نشان می دهد و این چیزی به معنای ورود جریان سفسطه به لایه ی نوینی از زندگی بشری است که فهم حق و باطل را در آن دشوار تر نموده است. اما به راستی راه حل برون رفت از این فضا چیست؟ کدام جریان است که می تواند عقلانیت بشر را مجدداً احیاء نموده و حیاتی دوباره بدان بخشد؟ پاسخ قرآنی این پرسش آیه ۲۹ سوره انفال است که خدای متعال در آن، تقوا را عامل شناخت حق از باطل معرفی کرده است؛ زیرا با تقوا پرده های حرص و شهوت و... از اندیشه انسان زدوده شده، نیروى عقل براى درک حقایق آماده می شود. ضمن اینکه همه دانایی ها از خداوند سرچشمه مى گیرد و تقوا موجب تقرب و بهره مندی بیشترى از آن خواهد شد و لذا در فتنه ها، ظاهر فریبنده باطل را تشخیص خواهد داد. تجربه نیز ثابت کرده جوامعى که بر محور هوا و هوس مى گردد تمییز حق و باطل در آن مشکل است. 🆔 @m_rahmani_g

📄 #یادداشت| مردمی‌سازی در تربیت رسمی چه چیزی نیست؟ 🔸 روز معلم مقام معظم رهبری نقدهای بسیار دقیق و خوبی پیرامون برون‌سپاری و خصوصی‌سازی تعلیم و تربیت مطرح کردند، برخی چنین پنداشتند که مقام معظم رهبری با اساس مردمی‌سازی در تعلیم و تربیت مخالف هستند. به نظر می‌رسد، این افراد فهم درستی از جریان مردمی‌سازی در تعلیم و تربیت ندارند. در این یادداشت برای این که بتواینم مردمی‌سازی را فهم کنیم، به پرسش مردمی‌سازی چه چیزی نیست، پاسخ می‌دهیم. ✍️ ابراهیم راستیان؛ پژوهشگر مرکز رشد دانشگاه امام صادق علیه السلام متن کامل این یادداشت را در اینجا بخوانید #آموزش_و_پرورش #مردمی_سازی 🔅 #حکمرانی_مردم 👇 🔗 ble.ir/join/MGNlNjRiYW 🔗 https://eitaa.com/hokmrani_mardom 🔗 aparat.com/hokmrani_mardom 🔗 https://virasty.com/Hokmrani_mardom

#یادداشت | #کتاب | #کانال خلق را تقلیدشان بر باد داد سجاد ساکنی (با اندکی ویرایش) سه نفر از اساتید مدرسه حکمرانی جان‌‌اف‌کندی دانشگاه هاروارد، کتابی تحت‌عنوان توسعه به مثابه توانمندسازی حکومت به رشته تحریر درآورده‌اند. در این کتاب بر خلاف رویکردهای رایج که آزادی‌ سیاسی، رشد اقتصادی و یا کوچک‌سازی دولت را عامل توسعه می‌داند، توانمندسازی حکومت در حوزه اجرا به‌ عنوان عنصر اصلی توسعه معرفی‌ شده است. بر همین اساس، یکی از موانعی که قابلیت حکومت را با چالش مواجه می‌کند، مفهومی به نام تقلید طوطی‌وار است! حکومت‌ها راه‌حل‌ها و اقدامات کشورهای پیشرفته را کپی می‌کنند تا خود را شایسته نشان دهند، حتی اگر هیچ قابلیتی نداشته باشند! و با این کار برای خود مشروعیت خریده و بقای خود را تداوم می‌بخشند و ساده‌انگارانه خود را در زمره کشورهای پیشرفته یا در حال‌توسعه به حساب می‌آورند! در این کتاب به چند نمونه از کشورهایی که وضعیت آن‌ها بر اساس شاخص‌های بین‌المللی مثبت بوده، اما مسائل اصلی آن‌ها همچنان حل‌نشده، اشاره شده است. این شرایط با عبارت شکست پیروزمندانه توصیف می‌شود که در آن کشورها به طمع گرفتن وام از نهادهای جهانی یا کسب پرستیژ بین‌المللی و ... در دام نسخه‌های نهادهای مذکور می‌افتند، بدون اینکه گرهی از کار مردم خود بگشایند. موضوعی که در کشور خودمان نیز آن را مشاهده می‌کنیم! تمجید بانک جهانی و صندوق بین‌المللی پول از حذف ارز ۴۲۰۰ را می‌توان در همین چارچوب مورد ارزیابی قرار داد. نویسندگان این کتاب معتقدند که آنچه موجب توانمندسازی حکومت می‌شود، کسب موفقیت در حل مسئله‌ها است. در حالیکه دولت‌ها گمان می‌کنند- و یا وانمود می‌کنند- که ابتدا باید توانایی حکومت را از روش‌هایی نظیر گسترش دموکراسی، کوچک‌سازی دولت و یا تبعیت از نهادهای بین‌المللی افزایش دهند و سپس بقیه مسائل به صورت خودکار حل می‌شوند! متاسفانه این شرایط از ارائه راه‌حل‌های خارج از دستور کار سازمان‌های بین‌المللی نیز جلوگیری می‌کند. چرا که اساسا ساختار موجود، راه‌حل‌های بومی را به رسمیت نمی‌شناسد و امکان بروز و ظهور را از آن‌ها سلب‌ می‌کند. در نتیجه کشورها مجبور می‌شوند در مسیری حرکت کنند که شبیه کشورهای توسعه‌یافته به نظر برسند. حال آنکه نقطه‌ای که کشورهای توسعه‌یافته در آن ایستاده‌اند، حاصل رفت و برگشت‌های مکرر و آزمون و خطاهای بسیار بوده است. مسیرهایی که بر اساس اقتضائات بومی و محلی آن‌ها طراحی شده‌ و لزوما برای توسعه کشورهای دیگر کارساز و موثر نیستند! راه‌حل اساسی این مشکل، توانمندسازی حکومت از مسیر حل بومی مسئله‌ها است. حکومت‌ها باید بر اساس توانمندی‌ها و اقتضائات خود با مسائل مواجه شده و با رفت‌و‌برگشت‌های مکرر و آزمون و خطا از عهده حل آن‌ها برآیند. توسعه در هر کشور مسیری منحصربه‌فرد است که از مؤلفه‌های بومی و اقتضائی همان کشور تبعیت می‌کند. اشتباهی که بسیاری از کشورها از جمله ایران آن را مرتکب شده‌اند، تمرکز ناآگاهانه بر نتایجی است که کشورهای توسعه‌یافته در حال حاضر از آن‌ها برخوردارند. در حالی که می‌بایست مسیری که برای رسیدن به این نتایج طی شده است، را مورد توجه قرار دهند. منبع: @sajjadsakeni اطلاعات بیشتر 🔹تصویر جلد کتاب (و ترجمه فارسی آن) 🔸توضبحات کتاب در سایت آمازون 🔹ویديوهای بررسی و نقد کتاب در مدرسه جان‌اف‌کندی هاروارد #معرفی (۲۵۱) معرفی منابع و ابزارهای مفید @sarcheshme_danaee

📝 #یادداشت 🔹 تمرکز بر انتقام؛ اشتباه راهبردی 🖊 به قلم جناب اقای مهدی افراز 📚 مرکز معرفتی‌ تشکیلاتی اسلام ناب 🆔️ @eslamenaab_ir

#یادداشت| #پرونده_ویژه ✅ نیازسنجی مهارتی ✍️ وحید نادری؛ دانشجوی دکتری علوم سیاسی 🔸 از جمله آسیب‌های نظام تعلیم و تربیت در جوامع بشری فقدان نیازسنجی شغلی و مهارتی در مواد درسی ارائه‌شده به علم‌آموزان است که این خلأ ترمیم‌ناپذیر به گسست دانش و اشتغال منتهی می‌گردد. شریعت اسلامی به مثابه‌ منظومه‌ای منسجم و هم‌آهنگ نسبت به رابطه‌ کار و دانش سکوت اختیار نکرده و بر توازن و توالی این دو عنصر حیات‌بخش تأکید ورزیده است. قرآن مجید به ضرورت کارکرد علم در زیست دنیوی انسان اشاره نموده است. 🔹 در آیه‌ ۸۰ سوره‌ انبیاء از تعلیم ساخت زره به داوود نبی(ع) با هدف ایمن‌ماندن مردم از آسیب‌های جنگ سخن می‌گوید. اگر فرایند آموزش را در چهار رکن آموزگار، آموزنده، موضوع آموزش و هدف آموزش خلاصه نماییم، در این آیه شریفه خدای متعال آموزگار، داوود نبی آموزنده، صنعت زره‌سازی موضوع آموزش و در امان‎ماندن از خطرات جنگ هدف غایی آموزش مطرح گردیده است. 🔸 با غور در موارد متعدد دیگری که در نصوص معتبر دینی وجود دارد می‌توان یکی از خاصیت‌های علم سودمند از منظر شریعت را پیوند عینی آن با نیازمندی بشر و امکان استفاده از آموخته‌های علمی در فراز و نشیب زندگی دنیوی قلمداد نمود. مع‌الوصف؛ عدم تناسب مواد درسی موجود در مدارس و نیازهای شغلی و مهارتی بازار کار، یکی از بزرگ‌ترین چالش‌های نظام آموزش عمومی در کشور است. ➕ مطالعه مطلب در «وبـگاه فـکـرت» 📮فکرت، رسانه اندیشه و آگاهی؛ 📲 وب | ایتا | تلگرام | اینستاگرام

#یادداشت|‌ #پرونده_ویژه 🔰 تحلیلی بر تاسیس مدرسه به مثابه‌ی کنشی اتوپیایی ✍🏻 هانیه دارائی 🔸 نهاد #مدرسه در نظام بروکراتیک آموزش و پرورش تنظیم کننده و سامان دهنده‌ی #گفتمان_قدرت است. یکی از عناصر مهم در گذاردن صحیح خط مشی آموزشی مولفه‌ها، روابط و قدرت برخواسته از بطن آن است. در این نگاه مدرسه به عنوان یک نهاد علم در خدمت گفتمان حاکم قرار گرفته است. به بیان دیگر، چیزی که در فرآیند آموزش و پرورش در حال رخ دادن است تثبیت کننده، تولید کننده، و بازتولیدکننده‌ی همین وضعیت موجود است. 🔹اما در دیگر سوی، #کارل_مانهایم اتوپیا را در برابر #ایدئولوژی قرار می‌دهد. یعنی اتوپیا در قالب فرآیندی‌ خود، پیوسته ایدئولوژی‌ها را به چالش می‌کشد. بنابراین، مدرسه و نه البته به معنای آنچه اکنون در ساختار #بروکراتیک نظام آموزش و پرورش مشاهده می‌شود، بلکه درست همان نهاد اثرگذاری که در تاریخ معاصر ایران قابل رهگیری است، دو چهره‌ی کاملا متضاد و قابل تحلیل دارد. 🔸اگر با نگاهی ژرف نگریسته شود آنگاه این امر نمایان است که فرد، افراد یا گروه‌های خاص موثر بسیاری در تاریخ معاصر ایران، تصمیم به تاسیس مدرسه یا مدارسی گرفته‌اند که هر کدام از ایشان به مثابه‌ی کنش‌گر تعلیم و تربیت آگاهانه یا غیرآگاهانه در برابر وضعیت موجود زمانه‌ی خویش، ساختار حاکم و ایدئولوژی مستقر ایستاده‌اند، یا آشکارا آن را به چالش کشیده‌اند یا در فرایند طولانی اصلاح و تغییر سعی بر برهم زدن رویه‌ی ثابت را داشته‌اند. 🔹الگوهای جدیدی که برای تاسیس مدرسه‌ها در دهه‌های اخیر با پیشرفت تکنولوژی و امکانات دیجیتال رخ داده، بیش از هر چیزی قابل بررسی است. #مدرسه‌های_خصوصی، #مدرسه‌های_مجازی، #مدرسه‌های_شناختی، #مدرسه‌های_آزاد، #مدرسه‌های_مطالعاتی_تخصصی، #مدرسه‌های_فصلی و موارد بی‌شمار دیگر را می‌توان در زمره‌ی کنش‌های اتوپیایی اخیر به شمار آورد که می‌کوشند رویای اجتماعی مشترکی که در آینه‌ی مدرسه‌های موجود محقق نشد را بازتصویرسازی کنند. ☑️ #انسان_ایرانی معاصر می‌کوشد با تاسیس مدل‌های بدیل آموزش مدرسه‌ای در قالب یک فرایند پویا قرارگرفته و با صورت‌بندی چنین کنش‌های اتوپیایی‌ای تخیل خویش از جامعه‌ای بهتر را طرح ریزی کرده و به عمل برساند. تخیلی که «امکان» وقوع آینده‌ای نیکوتر را به تصویر می‌کشد و نیز بسترسازی می‌کند. ➕مطالعه کامل مطلب در «وبـگاه فـکرت» 📮فکرت، رسانه اندیشه و آگاهی؛ 📲 وب | ایتا | تلگرام | اینستاگرام

#یادداشت نگرشی بر ایده نوجوان پیشران ▫️چند روزی است که یک گفتگو بین سید جواد هاشمی (سینماگر) و سرکار خانم فخریان (مشاور وزیر وزارت فرهنگ وارشاد در امور کودک و نوجوان) در فضای مجازی وایرال شده است. گرچه خواستگاه دیده شدن آن، سیاسی و اقتصادی است اما بن مایه اندیشه نظری آن از مسائل جدی جریان تعلیم و تربیت امروزین است. در بخشی از این گفتگو دکتر فخریان می گوید: «بچه ای که در این سن ما ازش کنشگری و مسئولیت پذیری می خواهیم که تو باید این کار را بکنیم.. اصلا سن ۱۵ سالگی سن مسئولیت نیست... بچه ها مسئولیت ندارند، بچه زیر۱۸ ساله مسئولیتی در این جامعه دارد؟ در فیلم شما بچه دارد کار بزرگسالانه می کند.. شما این حرف را خیلی شنیدید که نوجوان را کنشگر کنید، نوجوان کنشگر نیست، مسئولیت ندارد. اگر بچه فردا بگوید این کار را باید من انجام دهم. من چطور به شما بگویم در این جامعه یک بزرگتری هست که او بهتر از شما می داند و می فهمد» 🤔 دوره نوجوانی در اتمسفر فرهنگی-تربیتی مرسوم کشور متاسفانه «دوران فترت» است، دورانی که طرفین آن اصالت داشته اما خود آن به هیچ وجه مورد توجه قرار نمی گیرند؛ گویی که انسان ایرانی یا کودکی است که باید برای او اندیشید و اورا نگه داری کرد و یا بزرگسالی است که در رقابت و کشاکش قدرت زندگی باید زورآزمایی کند و در صورت پیروزی حق خود را دریافت نماید. این در حالی است که رهبر انقلاب در این خصوص می فرمایند: در کشور ما سنین تحرّک و شور جوانی پایین آمده است؛ یعنی نوجوان سیزده‌ساله، چهارده‌ساله، پانزده‌ساله، همان کاری را میکند، همان چیزی را میبیند، همان هدفی را دنبال میکند، همان روحیه و نیرویی را خرج میکند که در جاهای دیگر از یک جوان ۲۰‌ساله، ۲۲‌ساله، ۲۵‌ساله توقّع میرفت. در کشور ما سطح حرکت، سطح شورآفرینی، سطح پیش‌رانی به نوجوانان رسیده است. این خصوصیّت کشور ما است. ▫️از این روست که در سیاستگذاری تعلیم و تربیت، عمده دانش انبوه تولیدی برای نوجوان حول محور ایده «مربی محوری» با قرائت دانای کل گردیده و عملاً ما الگوهای تعالی برای سنین بالای ۱۸ سال (دانشجویی) را توجه نمی کنیم. نوجوان تا زمانی که به این سن نرسد، باید دستگیری شود، هدایت شود، آموزش داده شود، کنترل شود و تحت لوای خانواده و دستگاه تربیت قرار گیرد و از سن ۱۸ سالگی است که او مسولیت پذیرفته، اجتماعی شده و نقش می پذیرد و این چیزی جز رویکرد سکولار به انسان امروزین آن هم در بدترین قرائت خود نیست. 🔅 خلط بین «مسئولیت حقوقی» و «مسئولیت اجتماعی» منجر به چنین رویکردهایی می شود در حالی که خدای متعال نوجوان را از سن تکلیف خود، قابل دریافت بار امانت شریعت دانسته و تمام احکام فردی و اجتماعی واجب بر بزرگسالان، بدو نیز تکلیف شده است و این مترقی ترین نگاه به نوجوان معاصر است که او را حداقل از سن نه سالگی، مسئول در قبال جامعه قلمداد می کند. 🔆بر این اساس ایده هایی مانند «نوجوان پیشران»، در حقیقت الگوهای تربیتی هستند که هژمونی نظامات تربیتی مرسوم را نشانه گرفته و در صدد اند تا با درگیر کردن واقعی نوجوانان با مسائل حقیقی کشور، شانی فراتر از اذهان سیاستگذاران برای آنها خلق کنند. در حالیکه نزدیکترین الگوهای تربیتی نزدیک به این رویکرد، الگوهای «تربیت در میدان» اند که میدان حل مساله را به عنوان یک آزمایشگاه، بازی برای خودسازی و تجربه آرام و نرم در نظر می گیرند و کماکان اعتماد به نوجوان برای حل مساله ندارند.جالب است که تجربه ما در رویدادپردازی های اخیر نشان می دهد که سطح درک مطلب، مساله شناسی، ایده پردازی و عزم نوجوانان روز به روز و نسل به نسل در حال رشد باورنکردنی است و این چنین درک و فهمی از میدان، به مثابه انرژی های هسته ای است که تکنولوژی بهره برداری از آن در نظامات تربیتی موجود وجود ندارد. 🆔 @m_rahmani_g 💠💠💠💠💠💠💠💠💠💠💠💠💠💠💠💠 ♨️ کانال #تحول_بنیادین_در_آموزش_و_پرورش غنی ترین و به روزترین و کاربردی ترین مطالب و محتواها برای دغدغه مندان عرصه تحول در نظام آموزشی و پرورشی 💯 ➡️ @TBDTVT ⬅️ 🔺🔻🔺 برا ✌️ نفر بفرست 🔻🔺🔻 💠💠💠💠💠💠💠💠💠💠💠💠💠💠💠💠 💡چاره کار در #اصلاح_مدرسه است. مقام معظم رهبری- اردیبهشت ۱۴۰۲

آیا در فعالیت تربیتی شکست معنا دارد؟ #یادداشت ▫️ کارل پوپر نظریه پرداز حوزه فلسفه علم می گوید: هزاران سال اروپایی ها میلیون ها قو سفید را تماشا کرده بودند. با استفاده از شواهد استقرایی می توانیم نظریه پردازی کنیم که همه قوها سفید هستند. ولی با این حال، کاوشگران در استرالیا، اروپاییان را به سمت قوهای سیاه سوق دادند. نکته پوپر این است که: مهم نیست که چقدر مشاهدات از یک نظریه حمایت می کنند، اما همیشه این احتمال وجود دارد که مشاهدات آینده آن را رد کند. بر این اساس گزاره ای که امکان رد و نقض آن وجود ندارد، علم نیست بلکه شبه علم است! در حوزه فعالیت های فرهنگی و به خصوص تربیتی نیز عدم امکان ابطال به شدت مشاهده می شود، در ذهن بسیاری از فعالین این حوزه، چیزی به عنوان امکان شکست وجود ندارد و فعالیت تربیتی در هر صورتی موثر بوده و منجر به تغییر می شود و شدت و ضعف آن نیز وابسته به متربی است. در این صورت گزاره «فعالیت تربیتی همواره موفق است» قابل ابطال نیست. ⭕️ فقدان رویکرد انتقادی باعث گردیده که همواره بازیگران حوزه تعلیم و تربیت از موفقیت های خود خلق روایت کند و نه شکست؛ در این موقعیت عبرت گیری وجود نخواهد داشت بلکه این الگوبرداری است که راهبرد اساسی هر فعالیت تربیتی است. نشانه دیگر آن نیز تلاش هر مسئول برای تکرار تجارب سابق اش است بدون اینکه به تحلیل و بررسی دیگران نیاز داشته باشد. شکست اغلب در فرهنگ کارآفرینی به عنوان یک نیروی مثبت برای یادگیری تجلیل می شود. در جوامع کارآفرینی، شنیدن جملاتی مانند «اغلب شکست می خورند»، «سریع شکست می خورند» و «به جلو شکست می خورند» غیرعادی نیست، با این مفهوم که شکست باعث ارتقای یادگیری می شود. اما شکست در زیست بوم تعلیم و تربیت بسامد جدی ندارد و به خصوص تفسیر خود انتقادگرانه شکست گونه از فعالیت ها نیز نایاب است. ☘️ نمونه چنین رویکردهایی را می توان در «فرهنگ پس از شکست» postmortem culture که توسط برخی مؤسسات آموزشی اتخاذ شده است، یافت. این رویکرد شامل تجزیه و تحلیل شکست‌ها پس از وقوع آن‌ها است تا مشخص شود چه چیزی اشتباه بوده و چگونه می‌توان از مسائل مشابه در آینده اجتناب کرد. با ایجاد محیطی که در آن مربیان و دانش آموزان می توانند آشکارا درباره شکست ها بحث کنند، مدارس می توانند فرهنگ بهبود مستمر را ایجاد کنند. این عمل نه تنها به اصلاح راهبردهای آموزشی کمک می کند، بلکه دانش آموزان را تشویق می کند که عقب نشینی ها را فرصتی برای رشد بدانند. 🆔 @m_rahmani_g 💠💠💠💠💠💠💠💠💠💠💠💠💠💠💠💠 ♨️ کانال #تحول_بنیادین_در_آموزش_و_پرورش غنی ترین و به روزترین و کاربردی ترین مطالب و محتواها برای دغدغه مندان عرصه تحول در نظام آموزشی و پرورشی 💯 ➡️ @TBDTVT ⬅️ 🔺🔻🔺 برا ✌️ نفر بفرست 🔻🔺🔻 💠💠💠💠💠💠💠💠💠💠💠💠💠💠💠💠 💡چاره کار در #اصلاح_مدرسه است. مقام معظم رهبری- اردیبهشت ۱۴۰۲

#یادداشت 🔰«آیا من می‌توانم نقشی در ساختن جامعه‌ای مومن ایفا کنم؟» ✍🏻 فائزه‌ سادات حسینی؛ پژوهشگر علوم انسانی 📌بنابر کتاب "مسئولیت و سازندگی" مرحوم علی صفایی حائری همه انسان‌ها نسبت به هم‌ نوع خود مسئولیتی دارند که در فرآیند کل باید به اصلاح جامعه ختم شود. این اصلاح در اندیشه ایشان سازندگی نام دارد و برای تمامی افراد، خارج از عناوین شغلی یا مهارتی‎‌شان واجب تعریف می‌شود چراکه هدف اصلی مومنین رشد در مسیر شکوفاشدن استعدادهاست تا ضمن کسب رضایت الهی به لقای الله برسند؛ 📮فکرت، رسانه اندیشه و آگاهی؛ 📲وب | ایتا | تلگرام | اینستاگرام | تویتر 💠💠💠💠💠💠💠💠💠💠💠💠💠💠💠💠 ♨️ کانال #تحول_بنیادین_در_آموزش_و_پرورش غنی ترین و به روزترین و کاربردی ترین مطالب و محتواها برای دغدغه مندان عرصه تحول در نظام آموزشی و پرورشی 💯 ➡️ @TBDTVT ⬅️ 🔺🔻🔺 برا ✌️ نفر بفرست 🔻🔺🔻 💠💠💠💠💠💠💠💠💠💠💠💠💠💠💠💠 💡چاره کار در #اصلاح_مدرسه است. مقام معظم رهبری- اردیبهشت ۱۴۰۲

📝 #یادداشت | ما را چه شده؟! 🔸 همهٔ ما کم و بیش وقتی صحبت از آموزش و پرورش به میان می‌آید، کمتر نکات مثبت و بیشتر شکوه و گلایه می‌شنویم؛ گلایه‌هایی بجا و بعضاً نابجا از وضعیت نظام تربیت رسمی و عمومی کشور یا همان کیفیت مدارس. هر کدام از این نقاط ضعف، یا معلول طراحی غلط است یا اجرای ضعیف. در واقع اگر سیاست‌گذاران دقت بیشتری در طراحی برنامه‌ها و طرح‌ها داشتند و مجریان نیز مجدانه با در نظر گرفتن تمام ظرفیت‌ها آن‌ها را اجرا می‌کردند، کیفیت نظام تعلیم و تربیت رسمی و عمومی ما بسیار بهتر از وضعیت فعلی بود. اما سؤال اینجاست که بجز خط‌مشی‌گذاران و مجریان ، آیا گروه‌های دیگری نیز در طراحی و اجرا نقش دارند یا خیر؟ 🔸 پاسخ این سؤال از یک وجه بسیار پیچیده است؛ چراکه عوامل بسیاری در طراحی و اجرای خط‌مشی‌ها مؤثر هستند. اما از وجه دیگر، می‌توان خیلی ساده به این سؤال پاسخ داد: «ما»! منظورم از «ما»، فرهنگیان، دانشگاهیان، دانش‌آموختگان، دانشجویان یا علاقه‌مندان به علوم تربیتی است. «ما» می‌توانیم در طراحی و اجرای همهٔ (یا اقلاً بسیاری از)خط‌مشی‌ها اثرگذار باشیم، اما نیستیم! چرا؟ ۱- زمستان ۱۴۰۲ نسخه پیش‌نویس سندتحول ترمیم‌یافته توسط شورای عالی آموزش و پرورش به‌صورت عمومی منتشر شد تا نظرات اصلاحی کارشناسان را در طراحی لحاظ کنند. چند ماه بعد، از یکی از عزیزان شورا دربارهٔ تعداد نظرات ارسالی به دبیرخانه پرسیدم، به‌نظرتان چند پیشنهاد به آن‌ها رسیده بود؟ کمتر از انگشتان یک دست! ۲- پیش‌نویس برنامهٔ هفتم پیشرفت آماده شده بود و در کش و قوس کارشناسی با مجلس قرار داشت که از همه کنش‌گران و علاقه‌مندان درخواست کردیم اگر نظر اصلاحی دارند، دریغ نکنند که این برنامه ریل اصلی خط‌مشی‌های کلان آموزش و پرورش در سال‌های پیش‌رو خواهد بود. به نظر شما چند نفر اظهار نظر کردند؟ به اندازه دستاورد برجام؛ تقریباً هیچ! ۳- نقشهٔ راه اجرای سند تحول نگاشته شد و پیش از تصویب از گروه‌های مختلف دعوت کردیم در غنابخشی به ما کمک کنند. اما با وجود اینکه گارد ما در پذیرش نظرات اصلاحی کاملاً باز بود، دریغا که جز معدودی به‌صورت محدود در کنار ما قرار نگرفتند... برای راه‌اندازی سامانهٔ شفافیت میزان پیشرفت اجرای نقشه راه، حتی یک کلیک هم نکرده‌اند، اما «ما» را ملالی نیست!... و قس علی هذا ترمیم نشانگر‌های ارزیابی نظام آموزش و پرورش (مصوبه ۸۸۶)، طرح تقویت نظام تعلیم و تربیت مجلس، الگوی مدرسه تراز سند تحول، شایستگی‌های پایه، سند جامع منابع انسانی و... به راستی «ما» را چه شده؟ در کدام عالم سیر می‌کنیم؟ نیاید روزی که سرگرم دنیای موازیِ روزمرگی و خبرهای سطحی از جدل میان گروه‌ها و احزاب سیاسی باشیم و نسبت به مهم‌ترین اتفاقات و ریل‌گذاری‌های نظام تعلیم و تربیت موضعی نداشته باشیم و فقط در گعده‌ها، زبان به انتقاد بگشاییم. 🔸 نیازمند آسیب‌شناسی جدی هستیم که این سطح از انفعال چگونه پدید آمده و چطور می‌توان از آن رهایی یافت. اگر باید به گروه‌های سیاست‌گذار نزدیک‌تر باشیم تا در معرض این مهم قرار بگیریم، بسم الله. اگر باید به مجریان نزدیک شویم تا در اجرا یاری‌شان کنیم، بسم الله. اگر باید کادرپروری کنیم و در هر موضوع، افرادی را تربیت کنیم تا در بزنگاه تدوین و اجرای خط‌مشی‌ها به‌هوش باشند، بسم الله. هر چه هست، بیابیم و کمرهمت ببندیم و نقش خود را در تدوین و اجرای خط‌مشی‌ها ایفا کنیم. 🔸 فی المجلس سررسید‌های سه‌ماهه برنامهٔ هفتم پیشرفت، سر آمده و تقریباً هیچ‌یک از مواد و بندهای قانونی در این زمان انجام نشده‌اند. ایضاً نقشهٔ راه اجرای سند تحول! سررسید‌های سه‌ماهه نقشهٔ راه نیز وضعیت خوبی ندارند و تا پایان ۱۴۰۳ و اتمام شاخص‌های امسال هم، زمان زیادی باقی نمانده. الی ما شاءالله از این دست موارد داریم که نیازمند پیگیری و مطالبه از سوی ما هستند و خدا می‌داند که این مطالبه‌ها، پیام‌ها، توییت‌ها، یادداشت‌ها و... چقدر روح کسانی که بر اریکه قدرت تکیه زده‌اند را سوهان می‌زند! این گوی و این میدان؛ بسم الله. 🔻 پی‌نوشت: - تلاش خوبی به‌همت بسیج فرهنگیان و بسیج دانشجویی دانشگاه فرهنگیان در راستای نقد و پیشنهاد اصلاح سند ترمیمی صورت پذیرفت که مورد توجه شورای عالی آموزش و پرورش نیز قرار گرفت. ـ کم و بیش از کم‌لطفی‌های سیاست‌گذاران و مجریان آگاهم، آن بحث دیگری است و این مطلبی دیگر. ✍️ |شهرام رامشت| © خط‌مشی‌گذاری تربیتی #انفعال ⚖ مدرسه دادخواهی تلگرام | اینستاگرام | ایتا | بله 💠💠💠💠💠💠💠💠💠💠💠💠💠💠💠💠 ♨️ کانال #تحول_بنیادین_در_آموزش_و_پرورش غنی ترین و به روزترین و کاربردی ترین مطالب و محتواها برای دغدغه مندان عرصه تحول در نظام آموزشی و پرورشی 💯 ➡️ @TBDTVT ⬅️ 🔺🔻🔺 برا ✌️ نفر بفرست 🔻🔺🔻 💠💠💠💠💠💠💠💠💠💠💠💠💠💠💠💠 💡چاره کار در #اصلاح_مدرسه است. مقام معظم رهبری- اردیبهشت ۱۴۰۲