◀️شناخت دستگاه فکری ولیّ(2) 🔰یکی از اساسی‌ترین مشکلاتی که #خواص_اهل_حق در طول تاریخ دچار آن بوده و جبهه حق نیز همیشه از آن آسیب های اساسی دیده، تفاوت #نظام_فکری خواص با امامشان است. امام و ولیّ جامعه دارای چارچوب، نظام فکری و #دستگاه_محاسباتی توحیدی است که خواص جامعه باید نظام فکری خود را با نظام فکری ولیّ، تنظیم کرده و برای هدایت توده مردم خود را هم افق با وی کنند اما متاسفانه این اتفاق در تاریخ کمتر رخ داده لذا در حوادث مختلف دیده میشود ولیّ، تصمیمی گرفته که خواص به بهانه‌های مختلف، با آن همراهی نکرده‌اند. 🔰حسین‌بن علی(ع) میدانست که اگر قیام نکند، اسلام و حقیقت میمیرد لذا این مسیر را انتخاب کرد اما اکثر خواصِ اهل حق، نه چنین فهم و تحلیلی داشتند و نه تسلیم محض امامشان بودند: ➕«شمّ انسانى و عميق يك ملت بايد حوادث را قبل از وقوع آن احساس كند و بفهمد كه چه اتفاقى دارد مى‏افتد، و عكس‏العمل نشان بدهد. در طول تاريخ اسلام وقتى نگاه مى‏كنيم، نداشتن‏ اين‏ درك‏ و #شمّ_سياسىِ درست، ملتها را هميشه در خواب نگه داشته است و به دشمنان ملتها امكان داده است كه هر كارى كه مى‏خواهند، بر سر ملتها بياورند و از عكس‏العمل آن‏ها در امان و مصون بمانند. با اين نگاه، شما به حادثه‏ى كربلا نگاه كنيد. بسيارى از مسلمانانِ... پنجاه‏ساله‏ی بعد از رحلت نبى مكرم، از حوادثى كه مى‏گذشت، تحليل درستى نداشتند. چون تحليل نداشتند، عكس‏العمل نداشتند... خواص احساس خطر نكردند. بعضى هم كه شايد احساس خطر مى‏كردند، منافع شخصى‏شان، عافيتشان، راحتشان، اجازه نداد كه عكس‏العملى نشان بدهند.» بیانات رهبری، 19/10/87 🔰عظمت و بزرگی #عباس_بن_علی(ع)، در چنین بستری جلوه کرده و همگان را مبهوت خود میکند، تا آنجا که تمام شهدا در قیامت به مقام او غبطه خواهند خورد. عظمت عباس(ع) را می‌توان چنین خلاصه کرد: تسلیم محض امام بودن، تابعِ بی چون و چرای ولیّ بودن، البته نه تسلیمِ خالیِ از معرفت، بلکه تبعیتی که ناشی از شناخت و معرفت او، نسبت به نظام فکری امامش بود. عباس بزرگترین و برجسته ترین، الگوی اطاعت و ولایت پذیری است. به همین دلیل مکتب ابوالفضل(ع) برای همیشه تاریخ، کارخانه پرورش و ساخت سربازان ولایت و معرفت جویان طریق هدایت، در گِرد ولیّ زمان است. تربیت شدهِ در مکتبِ عباس(ع)، هم #نقشه‌_حرکت را به خوبی میداند، هم #صحنه_کارزار را به خوبی میشناسد و هم در لحظه‌ سخت، پشت پایِ رندانه ای به #دلبستگی_های_دنیا میزند: ➕«مهم این است که ما صحنه نبرد را درست مجسم کنیم. تا صحنه نبرد، از منطقه بلندی، باتلاقی، جنگلی، لغزنده، از منطقه‌ای که از فلان ابزار نظامی... میشود استفاده کرد، برای جنگاور روشن نباشد، قدرت بر جنگ، آن طور که باید، نخواهد بود. نقشه است که موجب می‌شود ما لوله‌ی تفنگ را به قلب دشمن و به آن نقطه‌ای که باید، متوجه کنیم. نقشه است که به ما یاد می دهد به کدام طرف رو کنیم، سلاحمان را به کدام طرف بکشیم، کجا خطرناک تر است، کجا واجب تر است، کجا دشمن کمین کرده، کجا برای ما نقطه‌ی ضعف است که اگر نپوشانیم، دشمن خواهد پوشاند. تا چشم به این نقشه نداشته باشیم، جنگ درست ممکن نیست. در عاشورای حسینی، نقشه دست بعضی‌ها بود و دست بعضی از دوستان نبود. دریای عمیق دشمن با لُجّه‌های خطرناک و مهیب آمده بود؛ اما در جمع دوستان یک عده نقشه دستشان بود، حسین‌به علی را در لحظه حساس دریافتند؛ یک عده کنار دست حسین(ع) هم نشسته بودند، نقشه دستشان نبود؛ اشتباه کردند. چه کسی می‌تواند بگوید #عبدالله_بن_عباس و #عبدالله_بن_جعفر از اسلام و از محبت خاندان پیغمبر نصیبی نداشتند؟ اینها در دامان آل پیغمبر بزرگ شده بودند، اما نقشه‌ی اشتباه در دستشان بود؛ نمی دانستند آن سرزمینی که باید از آن دفاع بشود و آن نقطه‌ای که باید برایش فداکاری بشود، کجاست؛ در مدینه نشستند به امید اینکه چهار تا مسئله بگویند! اسلام مجسم را، قرآن ناطق را، حسین فاطمه را تنها گذاشتند... هنر بزرگ شناخت صحنه است. #حبیب_بن_مظاهر ها و چند نفر صحابی مخصوص امام حسین(ع) نقشه را خوب فهمیدند. لذا شما دیدید خواهرش #زینب (س)، حتی بچه‌های خودش را هم با خودش آورد؛ در حالی که پدرشان در مدینه یا مکه مانده بود و نیامده بود... این، آن کسی است که بصیرت دارد و می داند چه باید بکند... امروز بزرگترین وظیفه ما این است که #میدان_های_مقاومت را بشناسیم... مسئله #آگاهی_های عمیق_اسلامی را جدی بگیرید... اگر آگاهی نباشد، آدم اشتباه می‌کند. آگاهی که نبود، انسان یک جا اشتباه می‌کند. آدم آگاه نیز گاه اشتباه می‌کند، اما اشتباهات او ماندگار نمی‌شود. البته شرط اصلی هم #تقوا و #توجه_به_خداست؛ که تا انسان فهمید اشتباه کرده، برگردد.» بیانات رهبری، 2/7/64 🆔 @TarikhDEF