eitaa logo
تاریخ دیروز، امروز، فردا
188 دنبال‌کننده
183 عکس
47 ویدیو
0 فایل
تاریخ دیروز، روشنگر مسیر فردا توضیحی درباره هویت کانال: https://eitaa.com/TarikhDEF/2 فهرستی از گزیده مطالب کانال: https://eitaa.com/TarikhDEF/4 ارتباط با مدیر: @yahadi71
مشاهده در ایتا
دانلود
◀️شناخت دستگاه فکری ولیّ(2) 🔰یکی از اساسی‌ترین مشکلاتی که در طول تاریخ دچار آن بوده و جبهه حق نیز همیشه از آن آسیب های اساسی دیده، تفاوت خواص با امامشان است. امام و ولیّ جامعه دارای چارچوب، نظام فکری و توحیدی است که خواص جامعه باید نظام فکری خود را با نظام فکری ولیّ، تنظیم کرده و برای هدایت توده مردم خود را هم افق با وی کنند اما متاسفانه این اتفاق در تاریخ کمتر رخ داده لذا در حوادث مختلف دیده میشود ولیّ، تصمیمی گرفته که خواص به بهانه‌های مختلف، با آن همراهی نکرده‌اند. 🔰حسین‌بن علی(ع) میدانست که اگر قیام نکند، اسلام و حقیقت میمیرد لذا این مسیر را انتخاب کرد اما اکثر خواصِ اهل حق، نه چنین فهم و تحلیلی داشتند و نه تسلیم محض امامشان بودند: ➕«شمّ انسانى و عميق يك ملت بايد حوادث را قبل از وقوع آن احساس كند و بفهمد كه چه اتفاقى دارد مى‏افتد، و عكس‏العمل نشان بدهد. در طول تاريخ اسلام وقتى نگاه مى‏كنيم، نداشتن‏ اين‏ درك‏ و درست، ملتها را هميشه در خواب نگه داشته است و به دشمنان ملتها امكان داده است كه هر كارى كه مى‏خواهند، بر سر ملتها بياورند و از عكس‏العمل آن‏ها در امان و مصون بمانند. با اين نگاه، شما به حادثه‏ى كربلا نگاه كنيد. بسيارى از مسلمانانِ... پنجاه‏ساله‏ی بعد از رحلت نبى مكرم، از حوادثى كه مى‏گذشت، تحليل درستى نداشتند. چون تحليل نداشتند، عكس‏العمل نداشتند... خواص احساس خطر نكردند. بعضى هم كه شايد احساس خطر مى‏كردند، منافع شخصى‏شان، عافيتشان، راحتشان، اجازه نداد كه عكس‏العملى نشان بدهند.» بیانات رهبری، 19/10/87 🔰عظمت و بزرگی (ع)، در چنین بستری جلوه کرده و همگان را مبهوت خود میکند، تا آنجا که تمام شهدا در قیامت به مقام او غبطه خواهند خورد. عظمت عباس(ع) را می‌توان چنین خلاصه کرد: تسلیم محض امام بودن، تابعِ بی چون و چرای ولیّ بودن، البته نه تسلیمِ خالیِ از معرفت، بلکه تبعیتی که ناشی از شناخت و معرفت او، نسبت به نظام فکری امامش بود. عباس بزرگترین و برجسته ترین، الگوی اطاعت و ولایت پذیری است. به همین دلیل مکتب ابوالفضل(ع) برای همیشه تاریخ، کارخانه پرورش و ساخت سربازان ولایت و معرفت جویان طریق هدایت، در گِرد ولیّ زمان است. تربیت شدهِ در مکتبِ عباس(ع)، هم را به خوبی میداند، هم را به خوبی میشناسد و هم در لحظه‌ سخت، پشت پایِ رندانه ای به میزند: ➕«مهم این است که ما صحنه نبرد را درست مجسم کنیم. تا صحنه نبرد، از منطقه بلندی، باتلاقی، جنگلی، لغزنده، از منطقه‌ای که از فلان ابزار نظامی... میشود استفاده کرد، برای جنگاور روشن نباشد، قدرت بر جنگ، آن طور که باید، نخواهد بود. نقشه است که موجب می‌شود ما لوله‌ی تفنگ را به قلب دشمن و به آن نقطه‌ای که باید، متوجه کنیم. نقشه است که به ما یاد می دهد به کدام طرف رو کنیم، سلاحمان را به کدام طرف بکشیم، کجا خطرناک تر است، کجا واجب تر است، کجا دشمن کمین کرده، کجا برای ما نقطه‌ی ضعف است که اگر نپوشانیم، دشمن خواهد پوشاند. تا چشم به این نقشه نداشته باشیم، جنگ درست ممکن نیست. در عاشورای حسینی، نقشه دست بعضی‌ها بود و دست بعضی از دوستان نبود. دریای عمیق دشمن با لُجّه‌های خطرناک و مهیب آمده بود؛ اما در جمع دوستان یک عده نقشه دستشان بود، حسین‌به علی را در لحظه حساس دریافتند؛ یک عده کنار دست حسین(ع) هم نشسته بودند، نقشه دستشان نبود؛ اشتباه کردند. چه کسی می‌تواند بگوید و از اسلام و از محبت خاندان پیغمبر نصیبی نداشتند؟ اینها در دامان آل پیغمبر بزرگ شده بودند، اما نقشه‌ی اشتباه در دستشان بود؛ نمی دانستند آن سرزمینی که باید از آن دفاع بشود و آن نقطه‌ای که باید برایش فداکاری بشود، کجاست؛ در مدینه نشستند به امید اینکه چهار تا مسئله بگویند! اسلام مجسم را، قرآن ناطق را، حسین فاطمه را تنها گذاشتند... هنر بزرگ شناخت صحنه است. ها و چند نفر صحابی مخصوص امام حسین(ع) نقشه را خوب فهمیدند. لذا شما دیدید خواهرش (س)، حتی بچه‌های خودش را هم با خودش آورد؛ در حالی که پدرشان در مدینه یا مکه مانده بود و نیامده بود... این، آن کسی است که بصیرت دارد و می داند چه باید بکند... امروز بزرگترین وظیفه ما این است که را بشناسیم... مسئله عمیق_اسلامی را جدی بگیرید... اگر آگاهی نباشد، آدم اشتباه می‌کند. آگاهی که نبود، انسان یک جا اشتباه می‌کند. آدم آگاه نیز گاه اشتباه می‌کند، اما اشتباهات او ماندگار نمی‌شود. البته شرط اصلی هم و ؛ که تا انسان فهمید اشتباه کرده، برگردد.» بیانات رهبری، 2/7/64 🆔 @TarikhDEF
❇️ حکم مسئول تُهی از عدالت و تقوا 🌱 در اسلام يك ركن هستند، نه همه‌ى پايه‌ى مشروعيّت. در اسلام علاوه بر رأى و خواست مردم، بر پايه‌ى اساسىِ ديگرى هم كه و ناميده ميشود، استوار است. 🌱 اگر كسى كه براى حكومت انتخاب ميشود[اعم از رهبری، مجلس، دولت و دستگاه قضا و دیگر مسئولان حکومتی]، از تقوا و عدالت برخوردار نبود، همه‌ى مردم هم كه بر او اتّفاق كنند، از نظر اسلام اين حكومت، حكومت نامشروعى است؛ اكثريّت كه هيچ. 🌱 وقتى (عليه‌السّلام) را در نامه‌اى كه جزوِ سندهاى ماندگار تاريخ اسلام است به كوفه دعوت كردند، اين‌طور مينويسند: «و لعمرى ما الامام الّا الحاكم بالقسط» ؛ حاكم در جامعه‌ى اسلامى و حكومت در جامعه‌ى اسلامى نيست، مگر آنكه عاملِ به قسط باشد؛ حكم به قسط و عدالت كند؛ اگر حكم به عدالت نكرد، هركس كه او را نصب كرده و هركس كه او را انتخاب كرده، نامشروع است. 🌱 اين موضوع در همه‌ى رده‌هاى حكومت صدق ميكند و فقط مخصوص رهبرى در نظام جمهورى اسلامى نيست. البتّه تكليف رهبرى سنگين‌تر است و عدالت و تقوايى كه در رهبرى لازم است، به‌طور مثال، در نماينده‌ى مجلس لازم نيست؛ امّا اين، بدين معنا نيست كه بدون داشتن تقوا و عدالت ميتواند به مجلس برود؛ نخير، او هم تقوا و عدالت لازم دارد؛ چرا؟ 🌱 چون او هم حاكم است و جزوِ است، همان‌طور كه و هم حاكم هستند؛ چون اينها بر جان و مالِ جامعه‌ى تحت خودشان حكومت ميكنند... 🌱 بنابراين، حكومت فقط رأى مردم نيست؛ و است؛ منتها تقوا و عدالت هم بدون رأى و مقبوليت مردم كارايى ندارد. لذا رأى مردم هم لازم است. 📚 بیانات در دیدار استادان و دانشجویان قزوین، 26/9/1382 🆔https://eitaa.com/TarikhDEF