eitaa logo
📃دیوار احادیث📃
17 دنبال‌کننده
38 عکس
26 ویدیو
0 فایل
#فقط؛ احاديث حضرات چهارده معصوم عليه السلام
مشاهده در ایتا
دانلود
به نام خدا هنگامی که علیه‌السلام از سفر بازگشت شخصی به نام که او نیز حج گزارده بود، به استقبال امام شتافت امام علیه السلام از او پرسید: ای شبلی! آیا حج گزاردی؟ شبلی گفت: آری فرزند پیامبر! امام (ع) فرمود: آیا به فرود آمدی و جامه ‌های دوخته را از تن درآوردی و کردی؟ شبلی گفت: آری امام (ع) فرمود: آن گاه که به میقات فرود آمدی و جامه‌هایت را درآورده، کردی و خواستی بپوشی آیا چنین نیت کردی که را نیز از خویشتن دورگردانی و را در برکنی؟ شبلی گفت: نه! امام (ع) فرمود: آن هنگام که جامه ‏های دوخته را از تن بیرون می‏آوردی، آیا قصد کردی که از و و امور شبهه ‏ناک نیز به درآیی ؟ شبلی گفت: نه! امام (ع) فرمود: هنگامی که آلودگی‏های بدن خویش را با می‏زدودی، آیا در این اندیشه بودی که خویشتن را نیز از رذیلت‏ها و گناهان بشویی؟ شبلی گفت: نه! امام (ع) فرمود: پس، نه به میقات فرود آمده ‏ای و نه از لباس دوخته جدا شده ‏ای و نه غسل کرده ‏ای! سپس امام (ع) به او فرمود: آیا نظافت کردی و شدی، (لباس احرام پوشیدی) و کردی؟ شبلی گفت: آری امام (ع) فرمود: آن‏گاه که نظافت می‏کردی و احرام می‏بستی و نیّت حج می‏نمودی، آیاقصدت این بود که با نور توبه و بازگشتی خالصانه به سوی خداوند، پلیدی‏ها وگناهان جانت را نیز بزدایی؟ شبلی گفت: نه! امام (ع) فرمود: هنگام در این اندیشه بودی که علاوه بر آنچه در حال اِحرام، بر تو می‏گردد (هر چه را خداوند) برای همیشه حرام فرموده است نیز بر خویشتن حرام گردانی؟ شبلی گفت: نه ! امام (ع) فرمود: هنگام بستن پیمان حج، اندیشیدی که هر قید و بند غیر خدایی را از خویشتن بگشایی و تنها در گرو پیمان خداوند باشی؟ شبلی گفت: نه! امام (ع) فرمود: پس، نه نظافت کردی و نه مُحرم شده ‏ای و نه پیمان حج بسته ‏ای! امام (ع) به او فرمود: آیا به که وارد شدی، دو رکعت گزاردی و گفتی؟ شبلی گفت: آری امام (ع) فرمود: هنگام ورود به میقات، نیت و اندیشه‏ ات نایل شدن به زیارت خداوند و وصول به لقای پروردگار بود؟ شبلی گفت: نه! امام (ع) فرمود: آن هنگام که نماز احرام می‏‌خواندی، آیا نیت کردی که به وسیله نماز، که بهترین اعمال و برترین حسنات بندگان است، به خداوند نزدیک شوی و به او تقرب جویی؟ شبلی گفت: نه! امام (ع) فرمود: هنگامی که لبیک می‏گفتی، نیت و اندیشه ‏ات این بود که زبانت را تنها به طاعات خداوند بگشایی و از همه گناهان فروبندی؟ شبلی گفت: نه! امام (ع) فرمود: نه به میقات وارد شده ‏ای و نه نماز گزارده ‏ای و نه لبیک گفته‏ ای! سپس امام (ع) به او فرمود: آیا به وارد شدی و را دیدی و نماز گزاردی؟ شبلی گفت: آری امام (ع) فرمود: آن هنگام که به حرم وارد شدی، قصد کردی که از مسلمانان و ملت اسلام و بی حرمتی به آبرو و شخصیت آنان را بر خویشتن حرام گردانی؟ شبلی گفت: نه! امام (ع) فرمود: هنگامی که به رسیدی، چنین اندیشیدی و این گونه نیت کردی که تنها به قصد خداوند آمده ‏ای (نه به قصد شهرت و تجارت و…؟!) شبلی گفت: نه! امام (ع) فرمود: پس، نه به حرم وارد شده ‏ای و نه کعبه را دیده ‏ای و نه نمازگزارده‏ ای! سپس امام (ع) فرمود: آیا کعبه را کردی و ارکان آن را مسّ نمودی و به جا آوردی؟ شبلی گفت: آری امام (ع) فرمود: هنگام سعی، چنین نیت کردی که به سوی خداوند می‏‌گریزی و به او پناه می‏بری و اوست که آگاه به نهان ‏هاست، و بر این نیت و اندیشه ‏ات آگاه است؟ (و تو را پناه می‏دهد)؟ شبلی گفت: نه! امام (ع) فرمود: پس، نه طواف کرده ‏ای و نه ارکان را مسّ نموده ‏ای و نه سعی به جا آورده ‏ای! سپس امام (ع) به شبلی فرمود: با مصافحه کردی و به آن دست کشیدی و در علیه السلام ایستادی و در آن مقام دو رکعت نماز گزاردی؟ شبلی گفت: آری در این هنگام، امام (ع) فریادی سوزناک برآورد و حالتی به اودست داد که نزدیک بود از دنیا برود (و روح مطهرش از شوق و خشیت خداوند، به ملکوت آسمان‏ها پرواز کند)! سپس (به خود آمد و به ناله) گفت: آه...! آه…! و آن گاه فرمود: کسی که با حجر الاسود مصافحه کند وبه آن دست دهد، همانا با خداوند متعال مصافحه کرده است! پس، ای مسکین! نیک بنگر که مبادا حرمت آن را تباه سازی و پیمانی این چنین عظیم را بشکنی ودستی را که در دست خداوند نهاده‏ ای، به گناهانی بیالایی که گنهکاران به آن آلوده ‏اند ص ۱ از ۳ صفحه
سپس امام (ع) فرمود: هنگامی که در مقام ابراهیم ایستادی، نیت کردی که بر عهد و فرمان خداوند، بایستی و از تمامی گناهان روی گردان شوی؟ شبلی گفت: نه! امام (ع) فرمود: آن هنگام که در مقام ابراهیم نماز می‏خواندی، قصدت این بود که نمازی چونان ابراهیم علیه السلام بخوانی و با آن نماز، بینی را به خاک بمالی؟ شبلی گفت: نه! امام (ع) به او فرمود: پس، نه با حجر‌الاسود مصافحه کرده ‏ای و نه در مقام ابراهیم ایستاده ‏ای و نه در آنجا نماز گزارده ‏ای سپس امام (ع) به او فرمود: آیا به سر رفتی و از آب آن نوشیدی؟ شبلی گفت: آری امام (ع) فرمود: آیا در آن هنگام، در این اندیشه بودی که بر سرطاعت خداوند رفته ‏ای و چشمان خویش را از گناهان فرو پوشیده ‏ای؟ شبلی گفت: نه! امام (ع) فرمود: پس، نه بر سر چاه زمزم رفته ‏ای و نه از آب آن نوشیده‏ ای! سپس امام (ع) به او فرمود: آیا میان دو کوه و ، کردی و بین آن دو، راه پیمودی؟ شبلی گفت: آری امام (ع) به او فرمود: آیا در آن حال چنین اندیشیدی که میان و و ترس و امید هستی(و خشیت و رحمت خداوند را یکجا در جان خویش فراهم آوردی)؟ شبلی گفت: نه! امام (ع) فرمود: پس، سعی نکرده‏ ای و میان صفا و مروه راه نپیمودی! سپس امام (ع) فرمود: آیا از مکه به سوی رفتی؟ شبلی گفت: آری امام (ع) فرمود: آیا در منا، نیت و اندیشه ‏ات این بود که مردم را از زبان و قلب و دست خویش در امان بداری؟ شبلی گفت: نه! امام (ع) فرمود: پس، به منا نرفته ‏ای! سپس امام (ع) به او فرمود: آیا در صحرای توقف کردی و بر (کوه رحمت) بالا رفتی و را شناختی و نزد و خداوند را خواندی و با وی به مناجات پرداختی؟ شبلی گفت: آری امام (ع) فرمود: آیا هنگام توقف در عرفات در این اندیشه بودی و این معرفت را فاصله یافتی که همه معارف و دانش‏ها از آن خداوند است و نامه اعمال و لوح سرنوشت تو در دست اوست، و همو بر نهان و قلبت آگاه است؟ شبلی گفت: نه! امام (ع) فرمود: آن‏گاه که از جبل‌الرحمة بالا می‏رفتی، در این اندیشه بودی که خداوند بر هر مرد و زن با ایمان، رحمت می‏آورد و آنان را زیر لوای ولایت خویش دارد؟ شبلی گفت: نه! امام (ع) فرمود: نزد نمرة قصد کردی که کسی را به کاری امر نکنی، مگر آنکه خودت آنرا انجام دهی، و از کاری نهی نکنی مگر اینکه خود از آن دوری گزینی؟ شبلی گفت: نه! امام (ع) فرمود: هنگام توقف نزد علم و نمرات به یاد داشتی که آنها شاهد تو و طاعت ‏هایت هستند و همراه با نگهبانان الهی و به فرمان پروردگار آسمان‏ها، نگهبان تواند؟ شبلی گفت: نه! امام (ع) فرمود: پس، در عرفات توقف نکرده ‏ای و بر کوه رحمت بالا نرفته ‏ای و نمرة رانشناخته ‏ای و دعا نخوانده ‏ای و نزد نمرات درنگ ننموده ‏ای! سپس امام (ع) فرمود: از میان (دو علم) گذر کردی و پیش از آن، دو رکعت نماز گزاردی و به سوی وادی راه پیمودی و از آنجا سنگ‏های ریز برداشتی و به رفتی؟ شبلی گفت: آری امام (ع) فرمود: هنگام نماز گزاردن، چنین اندیشیدی که این، شکر است در شب دهم ذی ‌الحجه که سختی‏ها را آسان می‏گرداند و آرامش و آسایش به ارمغان می‏آورد؟ شبلی گفت: نه! امام (ع) فرمود: آن هنگام که از میان دو علم می‏گذشتی و به راست و چپ منحرف نمی‏شدی، آیا در نیت و اندیشه ‏ات قصد کردی که با قلب و زبان و دیگر اعضای بدنت از دین حق منحرف نگردی؛ نه به راست و نه به چپ؟ شبلی گفت: نه! امام (ع) فرمود: هنگام رفتن به مزدلفه وجمع آوری ریگ‏ها، آیا قصدت این بود که هر گناه و جهلی را از خویشتن دورسازی و به جای آن، علم و عمل بنشانی؟ شبلی گفت: نه! امام (ع) فرمود: آن گاه که مشعرالحرام رفتی، قصدت این بود که شعار و شعور اهل تقوا و خشیت الهی را به قلبت بچشانی و با پارسایان همساز گردی؟ شبلی گفت: نه! امام (ع) فرمود: پس، از میان آن دو علم عبور نکرده ‏ای و دو رکعت نماز نخوانده ‏ای وبه مزدلفه نرفته ‏ای و از آنجا ریگ بر نداشته‏‌ای و به مشعرالحرام وارد نشده‌ای! ص ۲ از ۳ صفحه
سپس امام (ع) به شبلی فرمود: به رسیدی و ‌ها را سنگسار کردی و موهای سرت را زدودی و قربانی کردی و در نماز گزاردی و به مکه بازگشتی و انجام دادی؟ شبلی گفت: آری امام (ع) فرمود: هنگام رسیدن به منا و سنگسارجمره ‏ها؛ آیا چنین اندیشیدی که به هدف خویش رسیده‏ ای و خداوند، خواسته ‏هایت را برآورده است؟ شبلی گفت: نه! امام (ع) فرمود: هنگام سنگسار جمره‌‏ها، اندیشه‌‏ات این بود که دشمنت، شیطان و یاران او را سنگسار می‏کنی و به وسیله حج ارجمندت آنها را از خود می‏رانی؟ شبلی گفت: نه! امام (ع) فرمود: آن هنگام که موهای سرت را می‏زدودی، آیا اندیشه‏ ات این بود که خویشتن خویش را نیز از همه آلودگی‏ها پاک می‏کنی و آنچه را از مردمان برعهده‏ داری، بر می‏داری و از گناهان و آلودگی‏ها بیرون می‏آیی؛ همانند روزیکه از مادر زاده شده ‏ای؟ شبلی گفت: نه! امام (ع) فرمود: هنگام نماز گزاردن در مسجد خیف، چنین اندیشیدی که از هیچ کس و هیچ چیز نداری و جز از خداوند و گناهانت نمی‏ترسی و به هیچ کس و هیچ چیز، مگر رحمت خداوند، امید نداری؟ شبلی گفت: نه! امام (ع) فرمود: آیا هنگام قربانی کردن، چنین اندیشیدی که با دست یازدیدن به حقیقت ورع و پارسایی، گلوی طمع را ببری و از سنت و سیره ابراهیم‌علیه‌السلام پیروی کنی؛ که با قربانی کردن فرزند خویش و میوه دلش برای رضای خداوند، این سنت را بر پا ساخت و برای مردمان پس از خود به یادگار نهاد؟ شبلی گفت: نه! امام (ع) فرمود: هنگامی که از قربانگاه به مکه بازگشتی و را انجام دادی، آیا چنین اندیشیدی که از رحمت خداوند، سرشار شده‏‌ای و اینک به سوی طاعت او روی آورده‏‌ای و به محبت وی چنگ زده‌‏ای و فرمان‏های واجب او راانجام داده‌‏ای و به ‏ و نزدیکی به خداوند دست یافته ‏ای؟ شبلی گفت: نه! امام سجاد علیه السلام به او فرمود: پس، به منا نرسیده ‏ای، و جمره‏ ها را سنگسار نکرده ‏ای وموهایت را نزدوده‌‏ای و قربانی نکرده‏‌ای و مناسک و اعمالت را انجام نداده‌‏ای و در مسجد خیف نماز نگزارده ‌ای و طواف افاضه را به جای نیاورده ‏ای و به خداوند، تقرب و نزدیکی نیافته‏‌ای! بازگرد که نگزارده‌‏ای! در این هنگام به گریه درآمد و بر غفلت و تقصیرخویش و از دست دادن آن همه فایده و آثار و اسرار گرانقدر حج، سخت گریست واز آن پس و تا فرا رسیدن موسم حجی دیگر، به فراگیری بیشترمعارف و علوم و رموز حج پرداخت و سال بعد، با معرفتی سرشار و یقینی استوار، حج گزارد... ص ۳ از ۳ صفحه
🕋👆🏻🕋 🕋👆🏻🕋
علیه‌السلام در ، و زیاد بخوانید - ج ۵ ص ۲۷۲ 🍁🍃🍃🍁
‌ 🥀🏴🥀 : علیه السلام به؛ 🚩 علیه السلام و،🚩 علیه ‌السلام .🚩 شما را به ترس از سفارش میكنم به روی نیاورید، گرچه به سراغ شما آید، و بر آنچه از دنیا از دست میدهید اندوهناك مباشید. را بگویید، و برای پاداش الهی عمل كنید. ستمگر و ستمدیده باشید. { شما را، و تمام فرزندان و خاندانم را، و كسانی را كه ، به از خدا، و در امور زندگی، و ایجاد و آشتی در میانتان سفارش میكنم.} خدا را ! خدا را ! درباره ، نكند آنان گاهی سیر و گاه گرسنه بمانند، و حقوقشان ضایع گردد. خدا را ! خدا را ! درباره ، حقوقشان را رعایت كنید كه وصیت پیامبر(صلی الله علیه وآله وسلم ) شماست، همواره به خوشرفتاری با همسایگان سفارش میكرد تا آنجا كه گمان بردیم برای آنان ارثی معیّن خواهد كرد. خدا را ! خدا را ! درباره ، مبادا دیگران در عمل كردن به دستوراتش از شما پیشی گیرند. خدا را ! خدا را ! درباره همانا كه شماست. خدا را ! خدا را ! درباره ، تا هستید آن را خالی مگذارید، زیرا اگر خلوت شود مهلت داده نمیشوید. خدا را ! خدا را ! درباره با اموال و جانها و زبانهای خویش در راه خدا. بر شما باد؛ به با یكدیگر، و همدیگر، مبادا از هم روی گردانید، و پیوند را از بین ببرید. و را ترك نكنید كه بدهای شما بر شما مسلط میگردند، آنگاه هر چه خدا را بخوانید جواب ندهد. 》سپس فرمودند: 《 ای فرزندان عبدالمطلب ! مبادا پس از من دست به خون مسلمین فرو برید - دست به کشتار بزنید - و بگویید: امیر مومنان كشته شد. بدانید جز كشنده من كسی دیگر نباید كشته شود. درست بنگرید ! اگر من از ضربت او مُردم، او را تنها یك ضربت بزنید، و او رامُثله نکنید - دست و پا و دیگر اعضای او را نبرید. من از رسول خدا(صلوات الله علیه) شنیدم كه فرمود: [ بپرهیزید از بریدن اعضای مرده، هر چند سگ دیوانه باشد. ] - ۴۷ 🥀 🥀 🥀
علیه السلام آدم زمانی که را بنا کرد و به آن کرد؛ گفت خدایا برای هر عمل کننده اجری است، من نیز خانه را بنا کردم، در ازای آن خطای من را ببخش - ج ۱۱ ص ۱۷۹ 🍃🍃✨🍃🍃
علیه السلام الرَّاوِیَةُ لِحَدِیثِنَا یَشُدُّ بِهِ قُلُوبَ شِیعَتِنَا، أَفْضَلُ مِنْ أَلْفِ عَابِد کسی که ما را روایت کند؛ و دلهای شیعیانِ‌مان را استوار سازد؛ از هزار عابد بهتر است - ج ۱ ص ۴۰ - ج ۱ ص ۳۳ ح ۹ 🍃✨✨🍃
علیه‌السلام قالَ عَلِيٌّ عليه السلام لِلحُسَينِ عليه السلام : يا أبا عَبدِ اللّهِ اُسوَةٌ أنتَ قِدَما فَقالَ : جُعِلتُ فِداكَ! ما حالي؟ قالَ : عَلِمتَ ما جَهِلوا وسَيَنتَفِعُ عالِمٌ بِما عَلِمَ ، يا بُنَيَّ اسمَع وأبصِر مِن قَبلِ أن يَأتِيَكَ ، فَوَالَّذي نَفسي بِيَدِهِ لِيَسفِكَنَّ بَنو اُمَيَّةَ دَمَكَ ثُمَّ لا يُزيلونَكَ عَن دينِكَ ، ولا يُنسونَكَ ذِكرَ رَبِّكَ فَقالَ الحُسَينُ عليه السلام : وَالَّذي نَفسي بِيَدِهِ! حَسبي ، أقرَرتُ بِما أنزَلَ اللّهُ ، واُصَدِّقُ قَولَ نَبِيِّ اللّهِ ، ولا اُكَذِّبُ قَولَ أبي عليه السلام به حسين عليه السلام فرمود: اى ابا عبد اللّه! تو از ديرباز، الگو بوده‌اى حسين عليه السلام گفت: فدايت شوم! حال [ و سرنوشت ] من، چگونه است؟ فرمود: تو آنچه را كه مردم نمى‌دانند، مى‌دانى و هر دانايى، از آنچه مى‌داند، بهره‌‌مند خواهد شد فرزندم! بشنو و ببين، پيش از آن كه [ ] تو را فرا رسد سوگند به آن كه جانم در دست اوست، فرزندان اميّه، تو را خواهند ريخت؛ امّا نخواهند توانست تو را از دينت بر كنار دارند، و نه ياد پروردگارت را از جان تو بزدايند حسين عليه السلام گفت: سوگند؛ به آنكه جانم در دست اوست، مرا كافى است به آنچه فرو فرستاد، اقرار دارم، و را باور دارم، و گفته پدرم را نمى‌شمارم - ص ۱۵۰ ح ۱۷۸ 🍃🕊🍃
(ص) إذا أرادَ اللّهُ بِأَهلِ بَيتٍ خَيرا فَقَّهَهُم فِي الدّينِ ، ورَزَقَهُمُ الرِّفقَ في مَعايِشِهِم ، وَالقَصدَ في شَأنِهِم ، ووَقَّرَ صَغيرُهُم كَبيرَهُم و إذا أرادَ بِهِم غَيرَ ذلِكَ تَرَكَهُم هَمَلاً هرگاه خداوند براى خانواده‌اى خيرى بخواهد، آنان را در دين و آگاه مى‌گردانَد و ملايمت [ معتدل بودن ] در و در كارهاشان را روزىِ آنان مى‌كند و كوچك آنها به بزرگشان احترام مى‌نهد و اگر براى خانواده اى، غير از آن بخواهد؛ ايشان را به حال خود رها مى‌كند - ص ۱۴۹ ✨✨🍃🍃✨✨
علیه‌السلام انسان ، کسی است که به‌درستی شنید و اندیشه کرد؛ پس به‌درستی نگریست و آگاه شد و از عبرت‌ها پند گرفت - خطبه ۱۵۳ 🍁🌿🍁
علیه السلام لیس بین الایمان و الکفر الا قلة العقل قیل: و کیف ذاک یا ابن رسول الله؟ قال: إن العبد یرفع رغبته الی مخلوق فلو أخلص نیته لله لأتاه الذی یرید فی أسرع من ذلک میان و فاصله ای جز کم عقلی نیست عرض شد: چگونه ای پسر پیغمبر؟ فرمود: بنده خدا در حاجت خود متوجه مخلوق می شود در صورتی که اگر با خلوص متوجه خدا شود آنچه خواهد در نزدیکتر از آن وقت به او رسد - ج ۲۱ ص ۳۲ و ۳۳ 🍃🍃🍃
عليه السلام اِنَّما شيعَتُنا اَصحابُ الاَرْبَعَةِ الاَعْيُنِ: عَينانِ فِى الرَّاْسِ وَ عَيْنانِ فِى القَلْبِ .اَلا وَ الْخَلائِقُ كُلُّهُمْ كَذالِكَ اِلاّ اَنَّ اللّه َ عَزَّ وَ جَلَّ فَتَحَ اَبْصارَكُمْ وَ اَعْمى اَبْصارَهُمْ شيعيان ما، با چهار چشم می‌بينند؛ دو چشم در سر و دو چشم در دل بدانيد كه همه مردم، چهار چشم دارند؛ امّا خداوند چشم هاى دل شما را بينا و چشم هاى دل آنها (مخالفانتان) را نابينا ساخته است - ج ۸ ص ۲۱۵ ح ۲۶۰ 🍃🍃🍃✨🍃🍃🍃 / ۱۳۳۰
(ع) أكثِرْ مِن الدُّعاءِ، فإنّهُ مفتاحُ كلِّ رحمةٍ، ونجاحُ كلِّ حاجةٍ، ولا يُنالُ ما عِندَ اللَّهِ إلّا بالدُّعاءِ، وليسَ بابٌ يَكثُرُ قَرعُهُ إلّايُوشِكُ أنْ يُفتَحَ لِصاحِبِهِ بسيار كن؛ زيرا دعا كليد هر رحمتى است و مايۀ روا شدن هر حاجتى، و آنچه نزد خداست جز با دعا به دست نمی‌آيد هيچ درى نيست كه بسيار كوبيده شود، مگر آن كه به زودى به روى كوبندۀ در باز گردد - جلد ۲ ص ۴۷۰ ✨🍃🍃✨
علیه السلام معاشرت و رفت و آمد با خويشاوندان، حساب روز را بر انسان آسان مى كند - ج ۷۴ ص ۱۰۲ 🍃✨✨🍃
قال‌الصادق(ع) لَيْسَ شَيْءٌ أَضَرَّ لِقَلْبِ الْمُؤْمِنِ مِنْ كَثْرَةِ اَلْأَكْلِ امام صادق(ع) هیچ چیزی برای قلب مؤمن مُضرتر از نیست - ج ۶۳ - ص ۳۳۷ 🌸🍂🌸
🍃 علیه‌السلام اگه کسی ببینه که داره به یکی از ائمه‌ی می‌شه و بتونه دفاع و اعتراض کنه اما نکنه، خدا توی دنیا بی‌ارج و بی‌آبروش می‌کنه! معرفت و محبت نسبت به ائمه رو هم ازش سلب می‌کنه! - ج ۲ ص ۳۷۹ 🍃🍃🍃
عليه السلام مَنْ کَشَفَ حِجابَ اَخِیْهِ اِنْکَشَفَ حِجابَ بَیْتِهِ کسى که پرده از روى برادر مسلمانش بردارد اسرار او را بر ملا مى‌کند آمدى - ج۵ ص۳۷۱ ح۸۸۰۲ 🍃🍃🍃
عليه السلام عَلَيْكَ بِإِخْوَانِ الصِّدْقِ فَأَكْثِرْ مِنِ‏ اكْتِسَابِهِمْ‏ فَإِنَّهُمْ عُدَّةٌ عِنْدَ الرَّخَاءِ وَ جُنَّةٌ عِنْدَ الْبَلَاء تلاش کنید دوستانی بیابید که در دوستی صادقند و تا می توانید در بدست آوردن چنین دوستانی تلاش کنید چرا که چنین دوستانی ذخیره دوران و سپر دوران بلایند - شیخ‌صدوق - ص۳۰۴ ✨✨✨
عليه السلام لَم يَخُنكَ الأمينُ و لكِن ائتَمَنتَ الخائنَ امين به تو نکرد بلکه تو خائن را دانستی - ج ۷۸ ص ۳۳۵ 🍁🍁🍃🍁🍁
(ع) قالَ أَبُو عَبْدِ اللَّهِ ع لَا تُفَتِّشِ النَّاسَ فَتَبْقَى بِلَا صَدِيقٍ در کار مردم مکن که در این صورت بدون دوست می‌مانی - ج ۲ ص ۶۵۲ 🍂🍂🍁🍂🍂
صلی الله عليه و آله اِنَّ اللّهَ يُحِبُّ الحَيَّى الحَليمَ العَفيفَ المُتَعَفِّفَ خداوند انسان با حياىِ با عفّتى را كه مى ورزد، دوست دارد - ج ۲ ص ۱۱۲ ح ۸ 🍃🍃✨🍃🍃
🍂 علیه‌السلام عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ مُسْلِمٍ عَنْ أَبِي عَبْدِ اَللَّهِ عَلَيْهِ اَلسَّلاَمُ قَالَ كَانَ جَدِّي يَقُولُ: تَقَدَّمُوا فِي اَلدُّعَاءِ فَإِنَّ اَلْعَبْدَ إِذَا كَانَ دَعَّاءً فَنَزَلَ بِهِ اَلْبَلاَءُ فَدَعَا قِيلَ صَوْتٌ مَعْرُوفٌ وَ إِذَا لَمْ يَكُنْ دَعَّاءً فَنَزَلَ بِهِ بَلاَءٌ فَدَعَا قِيلَ أَيْنَ كُنْتَ قَبْلَ اَلْيَوْمِ محمد بن مسلم گويد: حضرت صادق عليه السلام فرمود: جدم مى‌فرمود: در دعا پيش دستى كنيد؛ و پيش از آنكه گرفتار شويد دعا كنيد زيرا چون بنده‌اى بسيار اهل دعا باشد وقتی دچار بلائی می‌شود و دست به دعا برمی‌دارد از ملائکه به او خطاب شود: این صدا آشنا است، اما اگر اهل دعا نباشد و بلائى به او رسد و دعا كند به او گفته شود: تا به امروز كجا بودى‌؟ - ج ٢ ص ٤٧٢ 🍂🍂🍁🍂🍂
عليه السلام قالَ أبوُ عَبْدِ اللّه عليه السلام: إنَّ خَيْرَ ماوَرَّثَ الآباءُ لِأبنائِهمْ ألأدَبُ لاَالْمالُ، فَإنَّ الْمالَ يَذْهَبُ وَ الْأدَبُ يَبْقى بهترين چيزى كه پدران براى فرزندان خود به مى گذارند، است نه مال، زيرا مال از بين مى رود و ادب باقى مى‌ماند ۸ - ص ۱۵۰ ح ۱۳۲ 🍃🍃🍃✨🍃🍃🍃
عليه السلام أفضَلُ العِبادَةِ العَفافُ برترين عبادت، است (ط-الاسلامیه) ج ۲ ص ۴ ح ۸ 🌿🕊🌿🕊