eitaa logo
کانال رسمی وابسته به آیت الله العظمی جوادی آملی
10.8هزار دنبال‌کننده
4.7هزار عکس
1.5هزار ویدیو
24 فایل
مرجع رسمی اطلاع رسانی از آخرین اخبار مرتبط با آیت الله العظمی جوادی آملی و بنیاد بین المللی علوم وحیانی اسراء esra.ir تلفن : 3ــ37782001 -025 فکس: 37765253 -025 ارتباط با ادمین کانال @bonyad_esra_admin
مشاهده در ایتا
دانلود
💠 آیت الله شیخ محمد تقی آملی 🔹 وقتی خواستم از حوزه علمیه تهران به قم مشرف بشوم، رفتم خدمت استادمان مرحوم آقای شیخ محمد تقی آملی، گرچه همه اساتید حشرشان با انبیا و اولیای الهی باشد، اما خب بعضی از اینها یك خصیصه ‌ای داشتند كه در دیگران آنها را كمتر دیدیم. ایشان گذشته از اینكه مرحوم آقای نائینی (رضوان الله علیه) در تقریظ مكاسبشان كه تقریراتشان چاپ شده فرموده «صفوة المجتهدین العظام»، حالا این‌گونه از مقامات علمی در دیگران هم بود و هست، اما آن محضر قاضی دیدن و با عالم های دیگر رابطه داشتن و شاگرد رؤیاهای صادق بودن و آن خاطره شیرینی كه در همین شیخان دید، فرمود به اینكه من یك روز عاشورایی بود، خسته بودم آمدم آن جا بعد از زیارت رفتم قبرستان شیخان فاتحه خواندم، دیدم این مؤمنین روی قبور نشستند؛ این طور آدمها خلاصه كم ‌اند، همان حالی كه وجود مبارك حضرت امیر بعد از اینكه به كوفه بر می ‌گشت فرمود دیدم اینها روی قبور خودشان نشسته ‌اند و منتظر طلب مغفرت من‌ هستند.[1] 🔹 «گفت آنک یافت می ‌نشود آنم آرزوست»،[2] از آدم كاسب اینها برنمی‌آید! از كسی كه دنبال نخود سیاه و نان و نام است، اینها بر نمی ‌آید؛ ولی این حیف است! آدمی كه می‌ تواند با این خاندان رابطه داشته باشد، خودش را مفت از دست بدهد هدر رفته است. این علم ها، ممكن است خدای ناكرده یك وقتی به جایی برسد ﴿وَ مِنْكُمْ مَنْ یرَدُّ إِلیٰ أَرْذَلِ الْعُمُرِ لِكَیلا یعْلَمَ مِنْ بَعْدِ عِلْمٍ شَیئًا﴾[3] این هم نكره در سیاق نفی است، این هم همه چیز را از دست آدم می ‌گیرند، این حیف است! آدم عمری زحمت بكشد با دست خالی برود، مرحوم آقا شیخ محمد تقی از این سنخ آدم ها بود. 🔹 این را عرض می ‌كنم تا معلوم بشود كه وقتی می‌ خواستم از ایشان خداحافظی كنم و بروم قم به من چه گفت، دو بار در عالم رؤیا دو حادثه برای ایشان پیش آمد، فرمود من یك وقتی دیدم دشمنی سخت و مهاجم به من حمله كرد، من هیچ چاره ای نداشتم، دیدم جانم در خطر است دستش را گاز گرفتم كه از دستش نجات پیدا كنم، از شدت درد بیدار شدم دیدم دستم در دهان خودم است، به من گفتند آقا مواظب باش در این عالم هیچ كسی با تو كار ندارد، مگر خودت! «أَعْدَى عَدُوِّكَ نَفْسُكَ‏ الَّتِی‏ بَینَ‏ جَنْبَیكَ»،[4] كسی كاری با ما ندارد! این همه آسمان و زمین را خدا مسخّر كرده برای ما، همه فرشته‌ها را گفت در برابر انسانیت خضوع كنید! 🔹 بار دیگر مرحوم آقای شیخ محمد تقی آملی (رضوان الله علیه) گفت كه در عالم رؤیا دیدم دشمنی به من حمله كرده، من هیچ چاره نداشتم دست آوردم به چشم او كه آسیبی به چشمش برسانم، از شدت درد بیدار شدم دیدم دستم در چشم خودم است، آن جا هم به من گفتند مواظب باش كسی كاری به تو ندارد، این خودتی! به دنبال چه می‌گردی؟ به دنبال نخود سیاه می ‌گردی؟! می‌خواهی دین و آخرتت را یكجا هدر بدهی؟ دنبال چه می‌گردی؟! این آقا شیخ محمد تقی آملی وقتی از ایشان رفتم خداحافظی بكنم كه من می‌ خواهم بروم قم و اجازه بگیرم، فرمود برو! آن جا كریمه اهل بیت است، فرمود این قبر، قبر عادی نیست، بزرگان آن جا دفن ‌اند، مراجع آن جا دفن ‌اند، حكما، علما، فقها و اصولیون آن جا دفن ‌اند، آن جا قبر دختر موسی ‌بن ‌جعفر است، این قبر منشأ هزارها بركت است. [1]. نهج البلاغة (للصبحی صالح)، حکمت130. [2]. دیوان شمس، غزل441. [3]. سوره حج، آیه5. [4]. مجموعة ورام، ج1، ص57. 📚 سخنرانی در کنگره بزرگداشت حضرت معصومه (سلام الله علیها) تاریخ: 1385/02/16 🆔 @a_javadiamoli_esra
💠 قَسَم به امام جواد 🔸 وقتی امام به دنیا می ‌آید، زاد روز او آن چنان است که وجود مبارک امام زمان (ارواحنا فداه) به همه ما دستور می‌ دهد که تا روز قیامت وقتی شد این دعا را بخوانیم؛ خدا را قَسَم بدهیم به «اللَّهُمَّ إِنِّی أَسْأَلُک بِالْمَوْلُودَینِ فِی رَجَبٍ مُحَمَّدِ بْنِ عَلِی الثَّانِی وَ ابْنِهِ عَلِی بْنِ مُحَمَّدٍ الْمُنْتَجَبِ».[1] این چه مقامی است! روزی که در ماه رجب به دنیا می ‌آید از ناحیه مبارکه امام زمان (ارواحنا فداه) به ما دستوری می ‌رسد که در ماه رجب تا ظهور آن حضرت و تا دامنه قیامت این دعا و زیارت مستحب است که خدا را در ماه رجب قَسَم به امام جواد می‌دهیم قَسَم به می‌دهیم، این چه عظمتی است! اینها چه کسانی هستند! «اللَّهُمَّ إِنِّی أَسْأَلُک بِالْمَوْلُودَینِ فِی رَجَبٍ»، این دعا از ناحیه مقدسه وجود مبارک ولی عصر است! در ماه رجب مستحب است و «إِلی یوْمِ الْقِیامَةِ»! بنابراین چنین مقامی دارد، این اختصاصی به وجود مبارک امام جواد (سلام الله علیه) ندارد، همه ائمه (علیهم السلام) همین طورند؛ زیرا نام پسر امام جواد، امام هادی (سلام الله علیهما) هم در همان دعا آمده است «اللَّهُمَّ إِنِّی أَسْأَلُک بِالْمَوْلُودَینِ فِی رَجَبٍ مُحَمَّدِ بْنِ عَلِی الثَّانِی وَ ابْنِهِ عَلِی بْنِ مُحَمَّدٍ الْمُنْتَجَبِ»، این چه عظمتی است! این مطلب اول. 🔸 وجود مبارک امام جواد (سلام الله علیه) خط مشی را برای ما روشن کرده که در ما نسبت به یکدیگر چطور باید باشیم؛ یعنی در کمین بنشینیم و ببینیم چه زمانی رقیب طرف ما اشتباه می ‌کند که آبروی او را ببریم؟! دنیا که آخر نشده ما هم یک روز می‌افتیم! چه کسی حافظ آبروی خودش است؟ چه کسی حافظ لغزش ‌های خودش است؟ مگر ما اطمینان داریم که هیچ وقت اشتباه نمی ‌کنیم؟ حادثه ‌ای پیش نمی ‌آید؟ نه دنیا آخر شده نه ما چنین تأمینی داریم! بنابراین «کجروی کج آیدت جفّ القلم»،[2] این ‌چنین نیست که اگر ما بی‌ راهه رفتیم یا راه دیگری را بستیم در حقیقت راه او را بستیم, خیر! راه خود را بستیم. آن بیان نورانی پیامبر اعظم (علیه و علی آله آلاف التحیة و الثناء) را نقل کنم تا معلوم بشود که این امام نهم مثل وجود مبارک پیامبر اعظم (علیهم الصلوة و علیهم السلام) همان فرمایش را دارند. آن بیانی که از حضرت رسول (صلّی الله علیه و آله و سلّم) رسیده است فرمود طرزی نماز بخوان که گویا ، این یک؛ نشد، طرزی نماز بخوان که بدانی ،[3] این دو; اما آدم طوری نماز بخواند که نه معبود را ببیند، نه بداند که در مرئای معبود است او ﴿فَوَیلٌ لِلْمُصَلِّینَ ٭ الَّذِینَ هُمْ عَن صَلاَتِهِمْ سَاهُونَ﴾[4] است. پس بیان نورانی حضرت رسول (صلّی الله علیه و آله و سلّم) این است که طرزی نماز بخوانید که گویا خدا را می ‌بینید، «کأنّ» است. مقام «أنّ» برای وجود مبارک حضرت امیر (سلام الله علیه) است که فرمود «مَا کنْتُ‏ أَعْبُدُ رَبّاً لَمْ أَرَه‏»[5] آن از ما متوقع نیست؛ اما مقام «کأنّ» که مادون مقام «أنّ» است این مقدور ماست، «مأمورٌ به» ما هم است. فرمود: «تَعْبُدَ اللَّهَ کأَنَّک تَرَاهُ فَإِنْ لَمْ تَکنْ تَرَاهُ فَإِنَّهُ یرَاک‏»[6] اگر به جایی نرسیدی که «کأنّ» باشد که گویا داری خدا را می ‌بینی، با نه با چشم حسّ، زیرا ﴿لا تُدْرِکهُ اْلأَبْصارُ وَ هُوَ یدْرِک اْلأَبْصارَ وَ هُوَ اللَّطیفُ الْخَبیرُ﴾،[7] به جایی برس که می ‌دانی که او تو را می ‌بیند، این مخصوص نماز است. 🔸وجود مبارک امام جواد همین را توسعه داده، این را تبیین کرده، باز کرده و این متن را شرح کرده، فرمود طرزی زندگی کن که باشی، نه طرزی نماز بخوان! آن وقت این معنای «خوشا آنان که دائم در نمازند»[8] را روشن ‌تر می‌ کند. فرمود طرزی زندگی کن که تو در مرئای الهی هستی، بدانی که خدا تو را می ‌بیند «وَ اعْلَمْ أَنَّک لَنْ تَخْلُوَ مِنْ عَینِ اللَّهِ فَانْظُرْ کیفَ تَکون‏»،[9] حالا تو که او را نمی ‌بینی، بدانی که او تو را می ‌بیند، این اختصاص به نماز و روزه ندارد و هم همین طور است، آن وقت آدم است.
💠 اصلاح فرهنگ 🔸 وجود مبارك امیر مؤمنان (عَلَیهِ وَ عَلَی آلِهِ آلَافُ التَّحِیةِ وَ الثَّنَاء) قرآن ناطق است و برای امت اسلامی همانند قرآن است. میلاد آن حضرت را به پیشگاه ولی عصر (أَرْوَاحَنَا فِداه) و عموم علاقه‌ مندان قرآن و عترت تهنیت عرض می ‌كنیم! 🔸 وجود مبارك پیامبر (عَلَیهِ وَ عَلَی آلَافُ التَّحِیةِ وَ الثَّنَاء) فرمودند: «أَنَا وَ عَلِی أَبَوَا هَذِهِ الْأُمَّةِ».[1] اگر وجود مبارك امیر مؤمنان حاضر شد ما را به فرزندی بپذیرد، یقیناً مادر ما هم صدیقه كبرا خواهد بود، این فخری است! همه شیعیان، مخصوصاً این عزیزانی كه در این عید خجسته این جامه پُر افتخار روحانیت را در بَر كردند به این ندا پاسخ دادند، «لَبَّیكَ یا رَسُولَ اللَّه‏»، ما آمدیم فرزند شما بشویم «لَبَّیكَ یا أَمِیرَ الْمُؤْمِنِین» ما آمدیم فرزند شما بشویم، فرمود: «أَنَا وَ عَلِی أَبَوَا هَذِهِ الْأُمَّةِ»؛ بنابراین وقتی این جامه را در بَر كردیم، این ‌ای برای ما است. 🔸 مطلب دوم آن است كه وجود مبارك حضرت امیر مثل سیزده معصوم دیگر، هستند, كریم هستند، «لَنْ یفْتَرِقَا حَتَّی یرِدَا عَلَی الْحَوْضَ»؛[2] اما آنچه در این نوبت برای همه، مخصوصاً فضلایی كه به این جامه پُر افتخار درآمدند لازم است، آن است كه یك رژیم را ما الغا كنیم. رژیم ارباب و رعیتی گاهی به صورت اقتصاد است, گاهی به صورت سیاست است, گاهی به صورت حزبی است، در ایران ـ متأسفانه ـ قبلاً این‌ طور بود ـ به لطف الهی ـ به بركت امام راحل كه حشر او با انبیا و اولیای الهی باشد! به بركت شهادت شهدا كه حشر آنها با شهدای كربلا باشد! این را الغا كردند ـ به لطف الهی ـ رژیم ارباب و رعیتی رخت بربست. 🔸 اما وجود مبارك حضرت امیر بیانی دارد كه مربوط به آیه سوره مباركه «آل‌عمران» است؛ اگر بخواهیم حرف ما در منبر، در سخنرانی, در تدریس اثر كند، باید كه این رژیم را الغا كنیم و بر روی آن خط بكشیم. تنها مشكل ما این است كه می ‌گوییم، ما حرفی كه زدیم، باید عمل شود. نظر ما باید عمل شود، این مشكل ماست! چه در درس, چه در بحث, چه در سخنرانی, چه در منبر! ما یكی از افرادیم! 🔸 در سوره مباركه «آل ‌عمران» فرمود: ما هیچ پیامبری را نفرستادیم, به هیچ كسی كتاب ندادیم, به هیچ كسی تورات و اِنجیل و زَبور و صُحف ابراهیمی ندادیم كه مردم را به خود دعوت كند! ﴿أَنْ یؤْتِیهُ اللَّهُ الْكِتَابَ وَ الْحُكْمَ وَ النُّبُوَّةَ ثُمَّ یقُولَ لِلنَّاسِ كُونُوا عِباداً لی‏ مِنْ دُونِ اللَّهِ وَ لكِنْ كُونُوا رَبَّانِیینَ بِما كُنْتُمْ تُعَلِّمُونَ الْكِتابَ وَ بِما كُنْتُمْ تَدْرُسُونَ﴾،[3] شما بكوشید _ربانی بشوید، عالم ربّانی شدن ممكن است؛ اما ما به هیچ پیامبری, به هیچ وصی و نبی ‌ای هیچ سمتی ندادیم كه مردم را به خودشان دعوت كنند: ﴿ثُمَّ یقُولَ لِلنَّاسِ كُونُوا عِباداً لی‏ مِنْ دُونِ اللَّهِ﴾، و لکن راه این است به همه آنها گفتیم: ﴿كُونُوا رَبَّانِیینَ﴾. [1]. علل الشرائع, ج1, ص127. [2]. دعائم ‌الاسلام، ج1، ص28. [3]. سوره آل عمران، آیه79. 📚 سخنرانی عمومی تاریخ: 1395/02/02 🆔 @a_javadiamoli_esra
🔸اما بخشی که مربوط به دعا و روایت است. ما در «دعای کمیل» به ذات أقدس الهی عرض می‌کنیم: خدایا تو را به اسمای حسنایت قسم می ‌دهیم که این «اسمای تو» کل آسمان و زمین را پُر کرده‌اند: «وَ بِأَسْمَائِک الَّتِی مَلَأَتْ أَرْکانَ کلِّ شَی‏ء»؛[4] به اسمی که کل صحنه را پُر کرده است. مستحضرید اسمی که در قرآن و روایت هست از سنخ لفظ نیست، یک; از سنخ مفهوم نیست، دو; اینها «اسماء، اسماء الاسماء» هستند. اینکه می ‌گویند اگر کسی «اسم اعظم» بداند بسیاری از مشکلات را حل می‌کند; «اسم اعظم» لفظ نیست که با یک لفظ کسی بتواند در جهان اثر کند, مفهوم نیست که با یک تصور مفهوم و امر ذهنی بتواند مُرده ‌ای را زنده کند، اینها «اسماء اسماء اسماء» هستند. آن اسمی که کل جهان را پُر کرده است آنها را می ‌گویند «اسم اعظم». در «دعای کمیل» به خدا عرض می‌کنیم «وَ بِأَسْمَائِک الَّتِی مَلَأَتْ أَرْکانَ کلِّ شَی‏ء»، در دعاهای ماه رجب نسبت به ائمه(علیهم السلام) عرض می‌کنیم: خدایا ائمه ما, اهل بیت عصمت و طهارت, اینها کسانی هستند که «فَبِهِمْ مَلَأْتَ سَمَاءَک وَ أَرْضَک»;[5]‏ آسمان و زمین را علی و اولاد علی پُر کردند. این است, این است, حقیقت انسان کامل این است, اینها هستند که معلم ملائکه هستند. بنابراین برابر آنچه که در «دعای کمیل» آمده با آنچه که در دعای ماه رجب آمده همان طوری که آیات قرآن یکدیگر را تفسیر می ‌کنند، ادعیه هم یکدیگر را تفسیر می ‌کنند, روایات هم یکدیگر را تفسیر می ‌کنند, زیارات هم یکدیگر را تفسیر می‌ کنند و این ذوات قدسی در کل عالَم هستند. اگر وجود مبارک ولی عصر حقیقتی را داراست که با آن حقیقت کل آسمان و زمین را می ‌تواند تشخیص بدهد و به اذن خدای سبحان حضور داشته باشد، ما به چنین انسانی عرض می ‌کنیم بر تک ‌تک شئون تو سلام می ‌فرستیم: «السَّلَامُ عَلَیک حِینَ تَقْعُدُ السَّلَامُ عَلَیک حِینَ تَقُومُ السَّلَامُ عَلَیک حِینَ تَقْرَأُ وَ تُبَینُ السَّلَامُ عَلَیک حِینَ تُصَلِّی وَ تَقْنُتُ السَّلَامُ عَلَیک حِینَ تَرْکعُ وَ تَسْجُدُ السَّلَامُ عَلَیک‏» و مانند آن که امیدواریم ما در این ایام از این فیض هم برخوردار باشیم و یک ره‌توشه ابدی داشته باشیم! [1]. الإحتجاج علی أهل اللجاج (للطبرسی)، ج‏2، ص493. [2]. سوره انعام، آیه162. [3]. الكافی (ط ـ الإسلامیة)، ج‏3، ص338. «عَنْ فَضَالَةَ بْنِ أَیوبَ عَنْ سَیفِ بْنِ عَمِیرَةَ عَنْ أَبِی بَكْرٍ الْحَضْرَمِی قَالَ قَالَ أَبُو عَبْدِ اللَّهِ ع إِذَا قُمْتَ مِنَ الرَّكْعَةِ فَاعْتَمِدْ عَلَی كَفَّیكَ وَ قُلْ بِحَوْلِ اللَّهِ وَ قُوتِهِ أَقُومُ وَ أَقْعُدُ فَإِنَّ عَلِیاً ع كَانَ یفْعَلُ ذَلِك‏». [4]. البلد الأمین و الدرع الحصین، ص188. [5]. مصباح المتهجد و سلاح المتعبد، ج‏2، ص804. 📚 درس اخلاق تاریخ: 1389/04/31 🆔 @a_javadiamoli_esra
💠 منشأ برکت 🔹 در قرآن كریم وقتی از نظیر وجود مبارک پیامبر یا حضرت ابراهیم (سلام الله علیهما) سخن به میان می‌آ ید قرآن از زبان او نقل می‌کند: ﴿إِنَّ صَلاتی وَ نُسُکی وَ مَحْیای وَ مَماتی لِلّهِ رَبِّ الْعالَمینَ﴾؛[1] یعنی نه تنها مناسک حج من, عبادت ‌های حج و عمره من و نماز من برای خداست، بلکه تمام شئون حیات و ممات من برای خداست. پس کسانی‌ هستند که جمیع شئون زندگی و مرگ آنها الهی است. اگر مردان الهی به جایی رسیدند که حیات و ممات آنها, قیام و قعود آنها, رکوع و سجود آنها, سخن گفتن و سکوت آنها برای رضای خداست, جا دارد که ما بر تک ‌تک این شئون سلام عرض کنیم. اگر ﴿إِنَّ صَلاتی وَ نُسُکی وَ مَحْیای وَ مَماتی لِلّهِ رَبِّ الْعالَمینَ﴾ ما هم باید کنیم، عرض کنیم به پیشگاه ولی عصر «السَّلَامُ عَلَیک حِینَ تَقْعُدُ السَّلَامُ عَلَیک حِینَ تَقُومُ السَّلَامُ عَلَیک حِینَ تَقْرَأُ وَ تُبَینُ السَّلَامُ عَلَیک حِینَ تُصَلِّی وَ تَقْنُتُ السَّلَامُ عَلَیک حِینَ تَرْکعُ وَ تَسْجُدُ السَّلَامُ عَلَیک‏». ما در نماز آموختیم که بگوییم «بِحَوْلِ اللَّهِ وَ قُوتِهِ أَقُومُ وَ أَقْعُدُ»;[2] یعنی تمام قیام و قعود ما به نام خدا و با حول و قوه الهی است. اگر کسی این‌‌ چنین اندیشید و بود حیات و ممات‌‌ او الهی می‌شود, ما بر تک ‌تک این شئون سلام عرض می ‌کنیم. 🔹 ما در «دعای کمیل» به ذات أقدس الهی عرض می‌کنیم: خدایا تو را به اسمای حسنایت قسم می ‌دهیم که این «اسمای تو» کل آسمان و زمین را پُر کرده‌اند: «وَ بِأَسْمَائِک الَّتِی مَلَأَتْ أَرْکانَ کلِّ شَی‏ء»؛[3] به اسمی که کل صحنه را پُر کرده است. مستحضرید اسمی که در قرآن و روایت هست از سنخ لفظ نیست، یک; از سنخ مفهوم نیست، دو; اینها «اسماء، اسماء الاسماء» هستند. اینکه می‌ گویند اگر کسی بداند بسیاری از مشکلات را حل می‌ کند، «اسم اعظم» لفظ نیست که با یک لفظ کسی بتواند در جهان اثر کند, مفهوم نیست که با یک تصور مفهوم و امر ذهنی بتواند مُرده‌ ای را زنده کند، اینها «اسماء اسماء الاسماء» هستند. آن اسمی که کل جهان را پُر کرده است آنها را می ‌گویند . اگر در جریان «آصف بن برخیا»[4] و مانند آن که مقداری از اسمای الهی را آشنا بود[5] و کمتر از چشم به هم زدن تختی را از یمن به فلسطین آورد، آن حقیقت را آشنا بود، آنها را «اسم اعظم» می ‌گویند که نزد ائمه است, نه الفاظ را و نه مفاهیم را. 🔹 در «دعای کمیل» به خدا عرض می‌کنیم: «وَ بِأَسْمَائِک الَّتِی مَلَأَتْ أَرْکانَ کلِّ شَی‏ء»، در دعاهای ماه رجب نسبت به ائمه(علیهم السلام) عرض می ‌کنیم: خدایا ائمه ما, اهل بیت عصمت و طهارت, اینها کسانی هستند که «فَبِهِمْ مَلَأْتَ سَمَاءَک وَ أَرْضَک»;[6]‏ آسمان و زمین را علی و اولاد علی پُر کردند! این است, این است, این است, اینها هستند که معلم ملائکه هستند. بنابراین برابر آنچه که در «دعای کمیل» آمده با آنچه که در دعای ماه رجب آمده، همان طوری که آیات قرآن یکدیگر را تفسیر می‌کنند، ادعیه هم یکدیگر را تفسیر می‌ کنند, روایات هم یکدیگر را تفسیر می ‌کنند, زیارات هم یکدیگر را تفسیر می ‌کنند و این ذوات قدسی در کل عالَم هستند. اگر وجود مبارک ولی عصر حقیقتی را داراست که با آن حقیقت کل آسمان و زمین را می ‌تواند تشخیص بدهد و به اذن خدای سبحان حضور داشته باشد، ما به چنین انسانی عرض می ‌کنیم بر تک‌تک شئون تو سلام می ‌فرستیم: «السَّلَامُ عَلَیک حِینَ تَقْعُدُ السَّلَامُ عَلَیک حِینَ تَقُومُ السَّلَامُ عَلَیک حِینَ تَقْرَأُ وَ تُبَینُ السَّلَامُ عَلَیک حِینَ تُصَلِّی وَ تَقْنُتُ السَّلَامُ عَلَیک حِینَ تَرْکعُ وَ تَسْجُدُ السَّلَامُ عَلَیک‏» و مانند آن. [1]. سوره انعام، آیه162. [2]. الكافی (ط ـ الإسلامیة)، ج‏3، ص338. [3]. البلد الأمین و الدرع الحصین، ص188. [4]. آصف در روایات و تفاسیر، همه جا وزیری خردمند، سیاستمدار و مدبّر معرفی شده است. مشهور است او داننده اسم اعظم و علم کتاب(علم لدنی) بوده است. [5]. الكافی(ط ـ الإسلامیة)، ج1، ص230؛«عَنْ أَبِی جَعْفَرٍ(علیه السّلام) قَالَ: إِنَّ اسْمَ اللَّهِ الْأَعْظَمَ عَلَی ثَلَاثَةٍ وَ سَبْعِینَ حَرْفاً وَ إِنَّمَا كَانَ عِنْدَ آصَفَ‏ مِنْهَا حَرْفٌ وَاحِدٌ ...». [6]. مصباح المتهجد و سلاح المتعبد، ج‏2، ص804. 📚 درس اخلاق تاریخ: 1389/04/31 🆔 @a_javadiamoli_esra
💠 اسم اعظم 🔹 اینكه خدای سبحان فرمود نام مرا گرامی بدارید، معلوم می‌ شود این نام از برخوردار است. این نام را فرمود متبارك بدانید ﴿تَبَارَكَ اسْمُ رَبِّكَ ذِی الْجَلَالِ وَالْإِكْرَامِ﴾،[1] برای اینكه این نام است. این نام نشانه و علامت آن است كه همه خیرات از ناحیه اوست. فرمود: ﴿تَبَارَكَ اسْمُ رَبِّكَ ذِی الْجَلَالِ وَالْإِكْرَامِ﴾ این برای كسی است كه به حق به این اسم رسیده باشد و تلفظ كرده باشد. آنها كه به حق به این اسم رسیده ‌اند، این چنین می گویند: (بسم الله الرحمن الرحیم من العبد بمنزلة كن من المولی)؛ همان طوری كه خدای سبحان هر چه را كه بخواهد با «كن» انجام می‌ دهد، بنده آن مولی هم به اذن آن مولی، هر چه را بخواهد با «بسم الله» انجام می ‌دهد. نمونه‌ آن را قرآن در جریان نوح بیان كرده است كه ﴿بِسْمِ اللَّهِ مَجْراها وَ مُرْساها﴾. [2] جریان نوح را كه قرآن كریم طرح می ‌كند، می ‌فرماید او كه مسلط بر این طوفان سهمگین بود، كشتی را با نام خدا حركت می‌ داد و با نام خدا آرام می ‌كرد. یا سیر و سكون این كشتی با نام خدا بود. (بسم الله مجریها و بسم الله مرسیها) لنگرگاهش به نام خدا، حركتش هم به نام خدا. نوح وقتی می ‌خواست این كشتی حركت كند به نام خدا حركت می ‌داد، وقتی هم می ‌خواست این كشتی بایستد و لنگر بیاندازد، به نام خدا بود. 🔹 آنكه است به اذن خدا از «بسم الله» كاری می ‌گیرد كه مولای او از «كن» كاری را می‌ گیرد. اگر انسان به جایی رسید كه جز ، خواسته ‌ای نداشت، هر كاری را كه به اذن خدا بخواهد با ﴿بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحیم﴾ انجام می ‌دهد. ﴿بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحیم﴾ اثرش آن است كه بنده اگر بگوید مثل آن است كه خدایش بگوید «كن». ﴿إِنَّمَا أَمْرُهُ إِذَا أَرَادَ شَیئًا أَنْ یقُولَ لَهُ كُنْ فَیكُونُ ﴾؛[3] منتها آن بنده، خداست؛ نظیر انبیای الهی، نظیر اولیای الهی، نظیر ائمه معصومین. آنکه با یك «بسم الله» این كشتی را در امواج به مقصد می ‌رساند، لنگر گاهش به اسم خداست، سیرش به اسم خداست، دیگران هم همین كار را می ‌كنند. به اسم خدا از دریا می‌ گذرند، به اسم خدا وارد آتش می ‌شوند و آتش گلستان خواهد شد. این نقش را دارد. 🔹 لفظ نیست، مفهوم نیست، صورت ذهنی نیست و مانند آن كه اگر كسی این كلمات را یاد گرفت بتواند مرده‌ ای را زنده كند. اسم اعظم است، جزء‌ درجات اولیای الهی است كه اگر روح به آن رسید،‌ این الفاظ را بگوید این كلمات را بر زبان جاری كند آن اثر را خواهد داشت. [1] . سوره الرّحمن، آیه 78. [2] . سوره هود، آیه 41. [3] . سوره یس، آیه 82. 📚 سوره مبارکه فاتحة الکتاب جلسات 2 و 3 🆔 @a_javadiamoli_esra
💠
  اختلاف
🔹 اختلاف دو قسم است؛ یك قسم، است كه خیر و رحمت و بركت است. این نظریه‌ پردازی‌ ها همین است؛ افراد كه زیراكس هم و كپی هم نیستند، هر كدام فكری دارند. این نظریه‌ های مختلف، زمینه رشد و تكامل و تولید علم است، است. 🔹 وقتی این نظریه ‌ها عرضه شد و حق روشن شد، از آن به بعد هر گونه اختلافی, است؛ اختلافِ قبل ‌العلم منشأ بركت است، اختلاف بعد العلم است كه منشأ خطر و عصیان و گمراهی ‌های فراوان است. 🔹 در سوره مباركه «بقره» آیه 213 این بحث مبسوطاً گذشت؛ آیه 213 سوره «بقره» این است كه ﴿كَانَ النَّاسُ أُمَّةً وَاحِدَةً فَبَعَثَ اللّهُ النَّبِیینَ مُبَشِّرِینَ وَمُنْذِرِینَ وَأَنْزَلَ مَعَهُمُ الْكِتَابَ بِالْحَقِّ لِیحْكُمَ بَینَ النَّاسِ فِیما اخْتَلَفُوا فِیهِ﴾. بالأخره مردم، صاحبِ ‌نظرند و اختلاف ‌نظر پیدا می ‌شود، وحی آمده كه به این اختلاف ها پایان ببخشد و اختلاف ها را خاتمه دهد; وقتی وحی آمد و به اختلاف ‌ها پایان بخشید و معلوم شد حق چیست و با كیست، از آن به بعد اگر كسی اختلاف كرد اختلاف مذموم است. 🔹 فرمود: ﴿لِیحْكُمَ بَینَ النَّاسِ فِیما اخْتَلَفُوا فِیه﴾؛ این اختلاف را مذمّت نكرد اما ﴿وَمَا اخْتَلَفَ فِیهِ إِلَّا الَّذِینَ أُوتُوهُ مِن بَعْدِ مَا جَاءَتْهُمُ الْبَیناتُ بَغْیاً بَینَهُمْ﴾؛ بعد از روشن شدن حق، هر گونه اختلافی، اختلاف بَغی و ظلم و نارواست. در سوره مباركه «جاثیه» هم مشابه این مطلب آمده است؛ در سوره مباركه «جاثیه» آیه هفده این است كه ﴿وَآتَینَاهُم بَینَاتٍ مِنَ الْأَمْرِ فَمَا اخْتَلَفُوا إِلَّا مِن بَعْدِ مَا جَاءَهُمُ الْعِلْمُ بَغْیاً بَینَهُمْ﴾. بعد از اینكه روشن شد حق چیست، دیگر اختلاف، وجهی ندارد؛ آن اختلاف می ‌شود بَغی و ظلم. 📚 سوره مبارکه سجده جلسه 6 تاریخ: 1391/12/27 🌐 https://esra.ir 🆔 @a_javadiamoli_esra
حجم رسانه بالاست
مشاهده در ایتا
💠
 مولود مبارک

🔸 وقتی امام به دنیا می ‌آید، زادروزش آن چنان است كه وجود مبارك امام زمان (ارواحنا فداه) به همه ما دستور می ‌دهد كه وقتی شد، این دعا را بخوانیم... . 👇👇👇👇 🌐 https://esra.ir 🆔 @a_javadiamoli_esra
💠
 مولود مبارک

🔸 وقتی امام به دنیا می ‌آید، زادروزش آن چنان است كه وجود مبارك امام زمان (ارواحنا فداه) به همه ما دستور می ‌دهد كه وقتی شد، این دعا را بخوانیم و خدا را قسم بدهیم به امام جواد: «اللَّهُمَّ إِنِّی أَسْأَلُكَ بِالْمَوْلُودَینِ فِی رَجَبٍ مُحَمَّدِ بْنِ عَلِی الثَّانِی وَ ابْنِهِ عَلِی بْنِ مُحَمَّدٍ الْمُنْتَجَب». 🔸 این چه مقامی است؟! به مناسبت روزی كه امام جواد در ماه رجب به دنیا می‌آید، از ناحیه مباركه به ما دستوری می‌ رسد كه در ماه رجب تا ظهور آن حضرت و تا دامنه قیامت، این دعا مستحب است كه خدا را قسم به امام جواد می ‌دهیم قسم به امام هادی می ‌دهیم! این چه عظمتی است، اینها چه كسانی هستند؟! 🔸 چنین مقامی دارد؛ این اختصاصی به وجود مبارك ندارد، همه ائمه (علیهم السلام) همین طورند، زیرا درباره پسر امام جواد یعنی امام هادی (سلام الله علیهما) هم در همان دعا آمده است: «اللَّهُمَّ إِنِّی أَسْأَلُكَ بِالْمَوْلُودَینِ فِی رَجَبٍ مُحَمَّدِ بْنِ عَلِی الثَّانِی وَ ابْنِهِ عَلِی بْنِ مُحَمَّدٍ الْمُنْتَجَب». این چه عظمتی است؟! ↙️ آپارات: https://aparat.com/v/pUqIn ↙️ یوتیوب: https://youtu.be/QzwOcIsSfAY 📚 درس اخلاق تاریخ: 1385/09/30 🌐 http://esra.ir 🆔 @a_javadiamoli_esra