#مناجات_روز_عرفه خیر، یعنی ذوالجلالی داشتن بابتِ توبه مجالی داشتن   بهر پوزش، زیر نور آفتاب وقتِ ناب و ایده آلی داشتن   خیر یعنی با دل آلوده هم با کریمان اتصالی داشتن   علت این سر به زیریِ من است محضرت دستانِ خالی داشتن   می شود درد و غم صاحب زمان بنده هایِ بی خیالی داشتن   حقِ فرزند است بر بابای خود گاه آغوشِ وصالی داشتن   خیر، یعنی از تنور فاطمه لقمه ی نان حلالی داشتن   از تمامِ خیرها بالاتر است چون علی مولی الموالی داشتن   خیر یعنی با مناجات حسین لذت شوریده حالی داشتن   باز هم جا ماندم از کرب و بلا کربلا یعنی تعالی داشتن   باید اصلا رو کند سوی حسین کوفه وقتِ خشکسالی داشتن   می شود حاصل به اشک روضه اش باطن و روح زلالی داشتن   زینب و فریاد، یعنی بین خون... نورِ چشمِ پایمالی داشتن   درد یعنی این وسط، دنبالِ یک... کهنه پیراهن، جدالی داشتن   روضه را بدجور مشکل می کند دورِ پهلو... آه... شالی داشتن #محمد_جواد_شیرازی eitaa.com/abdorroghaye

#مناجات_امام_حسین_علیه_السلام بیا به روضه، دلت کوه طور خواهد شد بلا از اهل حسینیه دور خواهد شد مسیر بندگی و طاعت بدون حسین مسیر ظلمت و صعب العبور خواهد شد اگر که لوح دلت شد سیاه و آلوده بگو حسین، دلت غرق نور خواهد شد همینکه چای عزا دم کشید در روضه شفای درد و شراب طهور خواهد شد خوشا به حال هر آن نوکری که زندگی اش فقط هزینه ی خیر الامور خواهد شد خودِ حسین پناه تمام نوکرها میان حیرت یوم النشور خواهد شد اگر حسین بخواهد، فقیر هم باشم برات کرب و بلا جفت و جور خواهد شد حرارت غم او در دل است و این گریه گواه گرمیِ "ما فِی الصدور" خواهد شد کنار جسم حسینش عقیله با گریه اسیر خنده ی قومی شرور خواهد شد سری که از نوک نیزه میان خرجین رفت شبی روانه به سوی تنور خواهد شد بدان که شام، بلند است و منتقم بیدار سحر می آید و عصر ظهور خواهد شد #محمد_جواد_شیرازی eitaa.com/abdorroghaye

#امام_هادی_علیه_السلام_ولادت اجازه هست مرغ دل، کبوتر حرم شود و با فرشته های وحیِ عشق، هم قدم شود اجازه هست این کبوتر نشسته در حرم پر شکسته اش برای مدح تان قلم شود برای وصل آب و دانه نیست سر به زیری اش برای پایبوسی ات به اشتیاق خم شود در این حرم اگر که دَم شود نوای یا علی نوای یا اباالحسن نوای بازدم شود کنار خوان جامعه، دعا نمی کنم دگر زبان حاجتم همین دو دیده ی ترم شود منی که در تمام زندگی ابالجوادی ام خوشم گدای سامراییِ امام هادی ام چه نعمتی است در تمام عمر، سائلت شدن گدا و ریزه خوار معدن فضائلت شدن چه نعمتی است نذر مادرت سمانه کردن و به این طریق، موجبات شادی دلت شدن چه نعمتی است این که با اشاره ی نگاه تو غلام و پاسبان صبح و شام منزلت شدن چه نعمتی است هم چنان فداییان درگهت برای حفظ این حرم فدا و بِسملت شدن چه نعمتی است با تو بودن و مجاورت شدن چه نقمتی است بی تو بودن و مقابلت شدن همان ازل به روی لوح سینه، بیرقی زدم به روی آن نوشته ی "أمیری یانقی" زدم بخوان برای ما فراز قادَةَ الْهُداة را بخوان و زنده کن دوباره جان کائنات را هزار سیدالکریم از این قبیله زنده کن بخوان و شرح کن فراز سادَةَ الْوُلاة را شراب ناب عشق را بریز در سبوی مان خودت معرفی نما أئِمَةَالْدُعاة را بگو علی علی است شرط گفتن خدا خدا بیا نشان بده به ما حقیقت صلاة را حمایت بتول از ابوتراب را بگو عیان نما به خلق راز ذادَةَ الْحُماة را بدون تو، منِ غریبه آس و پاس می شوم قدم قدم کنار تو خداشناس می شوم دعای ما دعا نبود اگر نبود جامعه دعا گره گشا نبود اگر نبود جامعه کسی سراسر جهان، میان انس و جنیان مرید هل اتی نبود اگر نبود جامعه کنار چاه غالیان و صوفیان کسی دگر به راه، آشنا نبود، اگر نبود جامعه غروب جمعه های ما اسیرهای مبتلا به عشق، با صفا نبود اگر نبود جامعه خلاصه عرض می کنم میان اعتقاد ما خدا همین خدا نبود اگر نبود جامعه ازین طرف بخوان برام جامعه، از آن طرف بخوان زیارت غدیریه دوباره در نجف دعا که می کنی گناه خلق پاک می شود جهان بدون بودنت چه هولناک می شود خدا به خنده های بر لب تو شاد می شود خدا به خشم چهره ی تو خشمناک می شود به ریزه ناخنت قسم اگر کسی به ساحتت اهانتی کند، بدون شک هلاک می شود مرید مکتبت برای کسب نور معرفت به پای جامعه کبیره سینه چاک می شود در انتظار دیدن جمال توست سائلت در آن زمان که عاقبت، اسیر خاک می شود همین که هیچ کس کنار من نبود، می رسی همیشه دیر کرده ام ولی تو زود می رسی به دست خود به ما فقیرها پیاله می دهی شراب ناب و کهنه ی هزار ساله می دهی تو فکر اعتقاد مایی و به دست شیعیان برای جبر و اختیار هم رساله می دهی فدک نماد غربت علی و فاطمه شده به ما خبر ز غاصبان آن قباله می دهی تو حاضری خودت غریب باشی و حسین نه خودت کریمی و به کربلا حواله می دهی فقط دو هفته مانده تا بساط گریه بر حسین به ما دوباره رزق اشک و شور و ناله می دهی؟ به لطف تو اسیر شاه عالمیم تا ابد علم به دوش خیمه ی محرمیم تا ابد #محمد_جواد_شیرازی http://eitaa.com/abdorroghaye

#امیرالمؤمنین_علیه_السلام_غدیر غدیری هستم و عبدم امام المتقینی را که پیمودم به حب او مسیر راستینی را نبی روز غدیر خم، کمال بعثتش رو شد به امر حق بیان فرمود امر جانشینی را دو دست مرتضی در دست خاتم بود، یعنی حق... سزا دانست بر خاتم، چنین دُر و نگینی را فقط باشد علی لایق که بر دوشش بیاندازد ردای وصف زیبای امیرالمؤمنینی را بگو لبیک با یک یاعلی، مَن کُنتُ مولا... را خدا را شکر کن داری چنین نور مبینی را چه می فهمیم حیدر کیست؟! چه می فهمیم حقش چیست؟! خدا رحمت کند امثال علامه امینی را غذای بچه هایش را به ایتام و فقیران داد ندیده چشم عالم شاهمردِ اینچنینی را شب معراج، حق بود و نبی بود و سکوتی محض شنید احمد به ناگه یک صدای دلنشینی را صدایی که تمام انبیا دلگرم آن بودند همان که شاد می فرمود هر اندوهگینی را از آن لب های نورانی، از آن حلقوم ربانی الهی بشنوم آوای رب العالمینی را علی حتی به مور در مسیرش هم نظر می کرد یقین دارم علی دارد فقط این تیزبینی را چنین مردی رئوف و مهربان در نزد یارانش نشان داده است در میدان حماسه آفرینی را درِ خیبر به دستش بود و بر لب ذکر هو می گفت کجا داری سراغ اینگونه شیر بی قرینی را چه گویم از کراماتش، چه گویم از مقاماتش به چالش می کشد اوصاف او عقل زمینی را شدم دلتنگ کوی حیدر و آرامش محضش ندیدم از نجف بهتر به عمرم سرزمینی را تصور کن نشستی در میان حجره ی صحنش خدا قسمت کند دیدار او در اربعینی را تمام عمر، پیغمبر سفارش کرد بر حبش رها کردند این امت عجب حبل المتینی را امان از ناسپاسی کردن و حمله به بیت وحی گرفتند از علی آخر چه یار و همنشینی را پس از زهرا علی زانو بغل می کرد طوری که نوشته صاحب مقتل تصور کن جنینی را #محمد_جواد_شیرازی eitaa.com/abdorroghaye

#امیرالمؤمنین_علیه_السلام_غدیر در هر نفس، دلگرمی طه، علی بود حتی میان عرش، آن بالا علی بود اصلی ترین اعجاز احمد در رسالت قرآن نبوده بلکه بودن با علی بود قرآن مگر بی مدح حیدر سوره دارد هر جای قرآن گشته ام، پیدا علی بود "ألیَوم أکمَلتُ لَکُم" یعنی محمد شرط کمال بعثتش، تنها علی بود در جنگ های سخت آن دوران، همیشه ذکر پیمبر، لافتی إلا علی بود از ماجرای فتح خیبر شد نمایان تنها یل بی باک و بی همتا علی بود در سختی جنگ احد، از گِرد احمد رفتند اصحاب نبی اما علی بود آن کس که نفس مصطفی بود و به جایش در بسترش خوابید بی پروا، علی بود با او کسی احساس تنهایی نمی کرد بر بی پناهان، ملجأ و مأوا علی بود حیرت زده هستند سلمان و اباذر هر منزلی رفتند در آن جا علی بود با یا علی، موسی کلیم الله گشت و... ذکر لب عیسی بن مریم یا علی بود آن کس که مست سجده هایش بود جبریل آن عاشق دلداده، مولانا علی بود سُبحانَ رَبّی... جای حیرت نیست، محشر دیدی اگر که رَبّی الأعلی، علی بود بالاتر از هر رتبه ای را مرتضی داشت آرامش انسیة الحورا علی بود ممسوس حق بودند در یک نور واحد حیدر، بتول و حضرت زهرا علی بود #محمد_جواد_شیرازی eitaa.com/abdorroghaye

#امیرالمؤمنین_علیه_السلام_غدیر خاک در قنبرم، حیدری ام حیدری ریزه خور این درم، حیدری ام حیدری رزق به دستان اوست، ساقی و صاحبْ سبوست مست میِ کوثرم، حیدری ام حیدری از دم قالوا بلىٰ، با کرم مرتضی فاطمه شد مادرم، حیدری ام حیدری اصلِ اصول خداست ، نفسِ رسول خداست شیعه ی پیغمبرم، حیدری ام حیدری به چه مبارک شده، با خط خوش حک شده بر روی انگشترم، حیدری ام حیدری مِهر علی منجلی است، حجت سید علی است پشتِ سر رهبرم، حیدری ام حیدری هرکه بپرسد مرا، کیست تو را ناخدا؟ نام علی می برم، حیدری ام حیدری راه و مسیرم علی است، نور ضمیرم علی است نعره کشد باورم، حیدری ام حیدری قهر کند یا عطا، درد دهد یا شفا هر چه دهد می خرم، حیدری ام حیدری حب علی آبروست، صحن نجف آرزوست در به در حیدرم، حیدری ام حیدری ذکر علی چون عسل، شد سخنم از ازل تا نفس آخرم، حیدری ام حیدری #محمد_جواد_شیرازی eitaa.com/abdorroghaye

#امیرالمؤمنین_علیه_السلام_غدیر گِل آدم و رد پای نجف گِل نوح، از ناخدای نجف گِل هود و صالح، فدای نجف به جان همین انبیای نجف منم عبد دولتسرای نجف   رسیدم به خیرِ کثیرِ غدیر که بیعت کنم با امیر غدیر موحد شدم از مسیر غدیر به هر ذره ی حق نمای نجف منم عبد دولتسرای نجف   قسیم است بین سعید و شقی نرفته سرم زیر هر بیرقی غدیریه خوانده علیَ النَّقی... که باشم به زیر لوای نجف منم عبد دولتسرای نجف   نمک گیر، از سفره ی حیدرم علی رازقِ اول و آخرم به ‌خوش یمنی عصمتِ مادرم... شدم از ازل مبتلای نجف منم عبد دولتسرای نجف   به نور کمیل و مناجات خود به تفسیر قرآن و آیات خود به این عبدِ آیینه از ذات خود... مباهات دارد خدای نجف منم عبد دولتسرای نجف   چه ننگی است، جویای فانی شدن گرفتار هر آستانی شدن مرید فلان و فلانی شدن چه دانند قدر و بهای نجف منم عبد دولتسرای نجف   چه خوب است میل عنب داشتن ارادت به ماه رجب داشتن علیٌ مَعَ الحَق به لب داشتن... سر کوی دارالشفای نجف منم عبد دولتسرای نجف   ره عاشقی را رصد می کنم به خود، "ذکرِ هو" گوشزد می کنم توسل به بنت اسد می کنم... که جویم دلِ مقتدای نجف منم عبد دولتسرای نجف   به نور علی شد قرین، فاطمه علی دین و معیار دین، فاطمه در این راه، تنها معین، فاطمه دهد بوی او جای جای نجف منم عبد دولتسرای نجف   هلاک بتولم، هلاک علی شدم فاطمی، سینه چاک علی به یک جرعه باده ز تاک علی... شدم مست ایوان طلای نجف منم عبد دولتسرای نجف   دوباره دچار محرم شدم دچارِ نگارِ محرم شدم ببین بیقرار محرم شدم حسینی شو از کربلای نجف منم عبد دولتسرای نجف   اگر غم چشیدی، بگو یاحسین اگر آب دیدی، بگو یاحسین کفن گر خریدی، بگو یا حسین برو گریه کن پا به پای نجف منم عبد دولتسرای نجف #محمد_جواد_شیرازی eitaa.com/abdorroghaye

#امیرالمؤمنین_علیه_السلام مستجیرٌ بکم... سلام آقا، ناجی انبیا علی جانم مهبط الوحی، معدن الرحمة، یا أخَ المصطفیٰ علی جانم   مستم و حالت طرب دارم، میل بوسیدن عنب دارم لائذٌ عائذٌ... به لب دارم، أنتَ کهفُ الوریٰ علی جانم   با دلی پر گناه آمده ام، باز هم رو سیاه آمده ام به امید پناه آمده ام، مَن أتٰکُم نَجیٰ علی جانم   عصمة المؤمنین امین الله، شاه اهل یقین امین الله آبروی همین امین الله، آبروی دعا علی جانم   مدح تو بر لسان جبریل است، بین تورات بین انجیل است بین قرآن سخن به تفصیل است از تو یا مرتضی علی جانم   گرچه آلوده ام ولی گفتم، در نجف بی معطلی گفتم  صد و ده بار یاعلی گفتم، ذکر مشکل گشا علی جانم   جلوه ی پنج تن شما هستی، قل هو الله من شما هستی  اولین بت شکن شما هستی، قاتلُ الأشقیا علی جانم   ای نمایانگر مسیر از چاه، بی تو هر بنده می شود گمراه نقطه ی تحت باء بسم الله، زوج خیرالنسا علی جانم   شاکرم در دلم تو را دارم، بین آب و گلم تو را دارم گرچه من سائلم تو را دارم، همنشین گدا علی جانم   لالم از گفتن ثنای شما، پدر و مادرم فدای شما هر چه دارم همه برای شما، لَکَ روحی فِدا علی جانم   هادیِ راه سر به راهم کن، تو فقط لحظه ای نگاهم کن برده ات می شوم سیاهم کن، همدم برده ها علی جانم   به قلم میخورم قسم، به کتاب... سائلت را نمی کنی تو جواب تَرْزُقُ مَنْ تَشَا بِغَیْرِ حِساب، تَرْزُقُ مَنْ تَشا علی جانم #محمد_جواد_شیرازی eitaa.com/abdorroghaye

#امیرالمؤمنین_علیه_السلام_غدیر عرش برین شاهدِ شأن رفیع علی است ارض و سما گوشه ی ملک وسیع علی است   یاد گرفتم من از محضر ابن الجواد عبد و مطیع خداست، هر که مطیع علی است   چشم بصیر علی، چشم بصیر خداست گوش سمیع خدا، گوش سمیع علی است   هیچ زمانی زره بر کمر خود نبست راوی این ماجرا، تیغ سریع علی است   رهبر هر مکتبی عزت آن مکتب است سینه سپر کن بگو، عزت شیعه علی است   منکر او تا ابد مُلحد و سردرگم است شاهد این حرف ها، عید غدیر خم است   *   حضرت ختمی مآب، دست علی را گرفت ولوله ای در میانِ همگان پا گرفت   بعد به امر خدا، پیش نگاه همه دست علی را خودش یک تنه بالا گرفت   با همه ی قوتش، خطبه ای از عشق خواند از نفس و خطبه اش مکتب حق پا گرفت   گفت علی بعد من، رهبر این امت است در دل هر شیعه ای حب علی جا گرفت   امر مهمی است که، ختم رسل یک به یک از همه ی جمعیت، بیعت و امضا گرفت    باید از این ماجرا گفت به هر بی خبر باید از این راه گفت بیشتر و بیشتر   *   ریخت به هم نهضتش جهل فراگیر را کرد عیان صولتش کفر اساطیر را   غیر علی هیچ کس حضرت فاروق نیست خطبه به خطبه شکست پایه ی تزویر را   تیر ندانست او مست خدا بود و بس برد ز هوش و حواس، معرفتش تیر را   وای از آن لحظه که در وسط کارزار سر بدهد مرتضی نعره ی تکبیر را   غرق به خون در اُحد، پای نبی ایستاد در کف خود می فشرد، قبضه ی شمشیر را   فوق ایادیِ خلق هست یَدُالله اوست نیست حریفش کسی، چون أسَدُ الله اوست   * باده به کف حیدر است، حق علی و هو علی عِرض و شرف حیدر است، حق علی و هو علی   فاتح خیبر علی است، جلوه ی داور علی است شاه نجف حیدر است، حق علی و هو علی   چون دم پیکار شد، خیبر و بدر و اُحد اول صف حیدر است، حق علی و هو علی   این سر میدان علی است، آخر میدان علی است چهار طرف حیدر است، حق علی و هو علی   سوره ی توحید حق، خالق خورشید حق دُر صدف حیدر است، حق علی و هو علی   کیست پس از مصطفی لایق این منزلت جایگزین نبی، شد علی از هر جهت   *   راه نجات خدا، سلسله ی موی اوست حلقه ی وصل دعا، حلقه ی گیسوی اوست   پور ابیطالب است، سجده بر او واجب است قبله ی اهل یقین، در دو جهان روی اوست   مرده به پا می شود، شمس عقب می رود کل جهان واله از یک خم ابروی اوست   مدح علی را بس است، این که میان زنان حضرت خیرالنساء، همدم و بانوی اوست   جوشن حیدر فقط، نفس بتول است و بس ذکر لب فاطمه، قدرت بازوی اوست   او که خودش پایه ی اصلی اسلام بود همدم هر سائل و مونس ایتام بود   *   یثرب احمد چه شد این همه خاموش شد؟! بیت ولی خدا از چه سیه پوش شد؟   جهل سقیفه گرفت جای اولوالامر را بیعت روز غدیر، زود فراموش شد   یک نفر این جا فقط پای علی سوخته همدم این عاشقی، نقشِ به بازوش شد   آه از این فاجعه، زیر در خانه اش در وسط شعله ها فاطمه بیهوش شد   سوخت و پیروز شد، در دل تاریخ ها تا به ابد عزت فاطمه منقوش شد   صبر کنید اهل دل، می رسد آقایمان منتقم فاطمه، حضرت صاحب زمان #محمد_جواد_شیرازی eitaa.com/abdorroghaye

#امیرالمؤمنین_علیه_السلام_غدیر وقت و بی وقت است کار دل، هوایش می کنم دلبری دارد دلم، حیدر صدایش می کنم بردن نام علی از واجبات هر شب است هر شبی یادم رود، فورا قضایش می کنم جان فدای مهربانی و سَلونی گفتنش باب علم است و به جهل خود ثنایش می کنم پای حیدر سنگ خوردن، طعنه خوردن، برکت است کور خوانده هر کسی گفته رهایش می کنم با علی تا آخر خط هستم و در این مسیر اقتدا بر وصله ی روی عبایش می کنم دست اگر سوی طعام دشمن مولا رود پیش چشمان همه از تن جدایش می کنم راحت و آسوده ام از فکر نان، چون تکیه بر... دست های رازق و مشکل گشایش می کنم آن کسی که نام حیدر را برایم مشق کرد تا ابد، بعد از نماز خود دعایش می کنم آن قدر می گویم از روز غدیرش، عاقبت بی خبر هرکس که باشد، آشنایش می کنم نفسِ احمد بودنش بالاتر از هر رتبه ایست مثل پیغمبر دلم را مبتلایش می کنم در اُحد با جسم مجروحش نبی را حفظ کرد تا ابد صحبت از ایمان و وفایش می کنم باب خیبر... خطبه ی بی نقطه... یا که ردّ شمس... شک به بنده بودنش با کارهایش می کنم ‌خلقتش، تأیید توحید است و الله الصمد با ثنای مرتضی، شکر خدایش می کنم خاک، سجده گاه مؤمن شد، علی هم بوتراب در نمازم، روز و شب سجده برایش می کنم نیستم پیغمبر اما مرتضی فرمان دهد کودکم را ذبح در پایین پایش می کنم او که جای خود اگر که قنبرش لب تر کند هرچه را دارم همه یک جا فدایش می کنم آه، بر لب... اشک، بر دیده... به لب جان می رسد تا نظر بر عکس ایوانِ طلایش می کنم گر که شرط وصل در مرگ است، پس با این حساب آرزوی مرگ با شوق لقایش می کنم تا نفس در سینه ام باقی است، در هر حالتی گریه بر جسم حسینِ سرجدایش می کنم روضه را سر بسته می گویم کفن پیدا نشد شرم از تشریح داغ بوریایش می کنم #محمد_جواد_شیرازی eitaa.com/abdorroghaye