eitaa logo
اشعار محمد جواد شیرازی
920 دنبال‌کننده
36 عکس
9 ویدیو
0 فایل
این کانال توسط ادمین اداره می شود. مشاهده بانک جامع اشعار در وبلاگ: http://Sabuo.blog.ir
مشاهده در ایتا
دانلود
دلم گرفته ازین روزگار یا أبتا نمانده در دل و جانم قرار یا أبتا تمام خانه به حالم به گریه می افتند شده است وضعیتم گریه دار یا أبتا کسی نداد جواب سلام حیدر را علی شده به غریبی دچار یا أبتا ببین که بر سر ریحانه ات چه آوردند نشسته بر سر و رویم غبار یا أبتا دوباره پا شدم از جا، دوباره افتادم... سر مزار تو با چشم تار یا أبتا رسید آخر هجده بهارِ عمر کمم سراسرم شده چون لاله زار یا أبتا همان لعین که کنار تنت لَیَهجُر گفت: چنان کشید سر من هوار یا أبتا چقدر تشنه ی دیدار محسنم بودی چه گویم از غم میخ و فشار یا أبتا همین که دید مرا بین شعله ها، تر شد دو چشم خادمه، بی اختیار یا أبتا دلم هوای سفر کرده، عاقبت پس کِی تمام می شود این انتظار یا أبتا https://eitaa.com/abdorroghaye
در سوخت و با ضرب پا از جا در آمد از پشت در ناگه صدای مادر آمد طوری صدا زد فاطمه: "فضه خُذینی" آه از نهاد فاتح خیبر بر آمد فضه سراسیمه به روی خاک افتاد وقتی به سوی دختر پیغمبر آمد زخمش نشد کهنه دو ماه و نیم اصلا میخِ دری که از تن زهرا در آمد مجروح بود اما علی را که کشیدند زهرا برای جنگ با یک لشگر آمد با چشم خیسش مرتضی در کوچه می دید ریحانه اش با قد خم در معبر آمد قنفذ غلافش را چنان بر بازویش زد عمر کم زهرا از آن ضربه سر آمد هر ماتمی را دید مادر در مدینه در شام و در کوفه سراغ دختر آمد زینب فقط گریان داغ مادرش بود هر جا که بوی هیزم و خاکستر آمد حتی زمانی که به روی خاک افتاد یا آن زمان که شعله سوی معجر آمد https://eitaa.com/abdorroghaye
چند ماه است که رنگ غم و ماتم دارد خنده ی فاطمه را بیت علی کم دارد از قنوت سحر فاطمه باید پرسید گیسوی زینب او را، که منظم دارد؟! تا که پا می شود از بستر خود، می افتد چون که جز دیده ی تارش، قد خم هم دارد آب شد آب ولی باز غم حیدر را بر تمامیِ غم خویش مقدم دارد همه ی خانه بهم ریخته، یعنی حیدر تا ابد، روضه درین بیت مکرم دارد دردش انداخته از فایده مرهم ها را شکوه از وضع بد فاطمه، مرهم دارد هر که آمد به عیادت، دل زهرا خون شد بس که از مردم این شهر به دل غم دارد می شود گریه و حسرت همه ی روز و شبش محسنش را که در آغوش، مجسم دارد قول داده به حسینش که به جای کفنش جامه ای با پر زخمی اش فراهم دارد *** ساربان کاش نمی دید، میان گودال بین دستش پسر فاطمه، خاتم دارد https://eitaa.com/abdorroghaye
تبدارِ خانه ام نشده کم حرارتت پایان نداشته غم و داغ و مصیبتت اینجا محارمت همه جمعند فاطمه آخر چرا نقاب زدی روی صورتت هجده بهار دیدی و رنگ خزان شدی حوریه ی علی چه شده قد و قامتت این بچه ها به شوق نگاه تو زنده اند هستند باز تشنه ی جام محبتت یادم نرفته ضربه ی دیوار و میخ داغ یادم نرفته لحظه ی سخت اصابتت ای کاش مرده بود علی و نمی شنید تا آرزوی مرگ کنی وقت خلوتت با هر تکان، دوباره تنت تیر می کشد بهتر نشد گمان کنم اصلا جراحتت تا سرفه می کنی و رخت زرد می شود من آب می شوم به خدا از خجالتت خورشید خانه ام نرو، وقت غروب نیست از ما نگیر فاطمه جان نور رحمتت با تو بهشت بود فقط خانه ی علی ویرانه است خانه ی بعد از شهادتت https://eitaa.com/abdorroghaye
گرچه فقط بی آبرویی کرده ام باز مولای من لطفی کن و دورم نینداز عمر مرا وقف اباصالح نوشتند در به درت بودم گل نرگس از آغاز سائل رسیده، تشنه ی احسان و جود است دریای لطفت را نما ای یار ابراز ظرف دلم محبوس دنیا شد ولی باز با یک دعایت می شود قفل دلم باز خالی است دستانم، چه سازم در قیامت بی توشه ی اعمال صالح، بی پس انداز دارایی ام اشک است، شاید این عنایت سازد مرا در دیده ی زهرا سرافراز روضه بخوان از ماجرای داغ مادر از قتل محسن، پشت در، ای محرم راز در وصف در، در وصف میخ در، چه گویم؟! در سنگدل، در بی حیا، مسمار لجباز آخر چه آمد بر سرِ زهرا که دیگر با بال زخمی بود تنها فکر پرواز https://eitaa.com/abdorroghaye
چه باک کشتی آن دل که بادبان دارد میان زندگی اش صاحب الزمان دارد به هیچ کس نزند رو، کسی که منتظر است... تمام عمر نظر سوی آسمان دارد هم آبرو و هم ایمان و هم ولای علی هر آن چه دارد ازین بیت و آستان دارد نبسته دل به کسی غیر یار و دلدارش که دل سپردنِ در این جهان زیان دارد به غیر نوکر این خانه که خودش آقاست کجاست آن که چنین یار مهربان دارد نه حرف و صحبت دیروز باشد و امروز حکایتی شده این عشق، داستان دارد چه روزهای بدی شد بدون کرب و بلا دلم هوای حریمِ حسین جان دارد از آتشی که فراگیر باشد و باقی هر آن که کرب و بلا رفته است امان دارد به سوی زائر او مادری جوان آید تعجب است چرا قامتی کمان دارد؟! تعجب است چرا چهره اش کبود شده؟! ز دود و شعله به چادر، چرا نشان دارد؟! میان مجمع زوار کربلا، زهرا می آید و همه ی روضه را بیان دارد چه کرده است مگر با حسین و دندانش چنین گلایه از آن چوب خیزران دارد؟! https://eitaa.com/abdorroghaye
وابسته است مسجد و منبر به فاطمه رکن تمام دین شده باور به فاطمه تنها نه این که جن و ملک خادمش شدند خدمت کنند مریم و هاجر به فاطمه درهای آسمان به رویش باز شد سریع هر دم رسید سائلِ مضطر به فاطمه دنیا شده است، فاطمه ریحانةُ النبی عقبی، بهشت هست معطر به فاطمه حتی دو چشم دشمن او دید روز و شب کل مدینه بود منور به فاطمه هر جا که کار سخت شد و فتنه پا گرفت بوده همیشه دیده ی رهبر به فاطمه وابسته است نزد خداوندِ ذوالجلال کار شفاعت همه، محشر به فاطمه حتی مقربینِ خدا بین انبیاء محتاج می شوند در آخر به فاطمه دلتنگِ یار می شد و محتاج و تشنه بود... روزی سه بار دیده ی حیدر به فاطمه نامرد، روزگار چه کرده که هاج و واج خیره شده است فاتح خیبر به فاطمه؟! از در مپرس، هر چه کشیدیم از در است بدجور خورد ضربه ی آن در به فاطمه مُردند شیعیانِ امیر عرب مگر؟! باید که دومی بزند سر به فاطمه؟! **** آن نیزه ای که خورد به پهلو عیان نمود رفته شهادتِ علی اکبر به فاطمه https://eitaa.com/abdorroghaye
پسر ارشد زهرا و قرارش بودم هشت ساله شدم و گرد مدارش بودم شانه ام بود عصایش که به من تکیه دهد هر کجا رفت، علی وار کنارش بودم * پدرم کرد سفارش که مواظب باشی سپر مادر خود نزد اجانب باشی دو سه دفعه دم رفتن در گوشم می گفت: غنچه کرده است گلِ خانه، مراقب باشی * گفت با بغض بدان نسخه ی حیدر صبر است چون رضای نبی و مرضیِ حق در صبر است دست بر تیغ نبر هرچه که شد بین گذر میوه ی قلب پدر، امر خدا بر صبر است * در همین فکر و خیالات به سر می بردم تا که در کوچه به شیطان صفتی برخوردم آمدم تا که سپر باشم و حائل بشوم نشد اما چه بگویم که همان جا مُردم * از دلم آه، شب و روز به پا می خیزد فلک از اذیت من هیچ نمی پرهیزد تا کمی خواب به چشمان ترم می آید خوابِ آن کوچه مرا سخت بهم می ریزد * با خودم می کنم آن مرثیه ها را تکرار مادرم تا که زمین خورد، دو چشمش شد تار سوختم، آب شدم تا که به چشمم دیدم ردی از خون سرش ماند به خشت دیوار * بغلم کرد ولی سخت تکلم می کرد تا نگیرد دلم از غصه، تبسم می کرد سال ها از خودم این مسئله را می پرسم پسرش را وسط کوچه چرا گم می کرد؟! * سال ها خاطره ی کوچه مرا پیرم کرد فکر آن ضربه و آن داغ زمینگیرم کرد دیدن مادر و آن صورت نیلی شده اش در همان کودکی از زندگی ام سیرم کرد https://eitaa.com/abdorroghaye
فدک ارث شماست مادرجان شاهدِ ما خداست مادرجان   خطبه ات شهر را بهم زده است همه ی دهر را بهم زده است   دشمنت مانده ساکت و تسلیم سندت را بگیر تا برویم   دل شده بی قرار لبخندت خسته ای؟! تکیه کن به فرزندت   با تو باشد اگر حسن... عشق است در کنارت قدم زدن عشق است   نیست راهی دگر به کاشانه کوچه ای مانده تا درِ خانه   چقدر کوچه سرد و تاریک است چقدر راه تنگ و باریک است   چقدر آسمان سیاه شده کوچه مانند قتلگاه شده   مردکِ بی حیا چه می خواهد؟! بین کوچه ز ما چه می خواهد؟!   دست من را رها نما مادر پشت من باش و کن دعا مادر   اذن میدان بده جهاد کنم ارض را خالی از فساد کنم   به دلت اضطراب راه مده سندت را به رو سیاه مده   وای دستور صبر داده پدر چه کنم در میان این معبر   کاش دستم به صبر بسته نبود کاش مادر دلت شکسته نبود   سوختم ذره ذره در دل خود کاش قدم بلندتر می شد   چه غباری! دو چشم من تار است رد خون چیست روی دیوار است؟!   چه به روز دو چشمت آورده؟! چشم هایت چرا ورم کرده   بر غریبی ما اماره شده این قباله که پاره پاره شده   بند آمد دگر زبان حسن پا شو از روی خاک، جان حسن   حسنت هست اگر کنیزی نیست گوشوارت شکسته؟! چیزی نیست   چه کنم از زمین بلند شوی؟! روی پایت دوباره بند شوی   بین این کوچه سخت جان دادم چادر خاکی ات تکان دادم   هر قدم را به گریه بردارم شرم از دیدن پدر دارم   مثل مردی که مملو از دردم با چه رویی به خانه برگردم؟! https://eitaa.com/abdorroghaye
دودِ هیزم در حرم آکنده شد آتش از روی علی شرمنده شد در چنان با شدت از جا کنده شد یاس حیدر بر زمین افکنده شد بانویی که حرمتش مفروض شد استخوان سینه اش مرضوض شد نعره ها پیوسته و ممتد شد و هتکِ حرمت های شان بی حد شد و حال زهرا پشت آن در بد شد و یک نفر با ضربه از در رد شد و قلبِ زهرا را قرار از دست رفت غنچه ی گل در فشار از دست رفت غربت شیر خدا شد بی حساب حمله می کردند سویش با عتاب دست هایش بسته شد بین طناب سوخت قلب حق برای بوتراب فاتح خیبر برای حفظ دین شد گرفتار دو بی دین لعین فضه آمد دست مادر را گرفت با مشقت فاطمه در را گرفت با نگاهش راه لشگر را گرفت گوشه ای از شال حیدر را گرفت دور حیدر بود در حال طواف تا که شد بیهوش با ضرب غلاف حیدری تنها و شمشیر و گلو فاطمه برخاست، آمد روبرو کل عالم می شد آن دم زیر و رو دست بر معجر اگر می برد او کار دشمن را علی راحت نکرد لحظه ای با اولی بیعت نکرد آه اما از دل زینب که دید یک نفر موی حسینش را کشید دیگری از راه با خنجر رسید لشگری پیراهنش را می درید دستباف فاطمه بود آن لباس شد بلند از هر شکافش بوی یاس https://eitaa.com/abdorroghaye
سخت است هر بلا و عزا، کوچه سخت تر سخت است غصه و غم ما، کوچه سخت تر سخت است داغ آل عبا، کوچه سخت تر سخت است شرح کرب و بلا، کوچه سخت تر کوچه، چه کوچه ای که دلم زار و مضطر است کوچه نگو که مقتل زهرای اطهر است دید آسمانِ چشم حسن، رنگ لاله اش با تازیانه، سرخ شده ماه، هاله اش افتاد روی خاک ز دستش قباله اش از درد شد بلند نواهای ناله اش تا که قباله ی فدکش پاره پاره شد در کوچه چشم های حسن، پر ستاره شد ای آسمان، در این غم دشوار خون ببار در بین خاک های شده رنگ لاله زار... دنبال چیست فاطمه با چشم های تار؟! شاید شکسته در اثر ضربه، گوشوار آخر چه شد که دست، گرفته است بر کمر؟! شاید شکست، بار ترک خورده اش دگر لعنت به این زمانه و این روزگار پست دار و ندار اهل کسا می رود ز دست تا خانه چند مرتبه زهرا زمین نشست هر دفعه که نشست، غرور حسن شکست آری قسم به صورت زهرا که شد کبود پایان روزگار حسن، آن دوشنبه بود بوسید دست فاطمه را مصطفی، زدند... بوسید روی فاطمه را، گرگ ها زدند هر جا که بوسه گاه نبی بود را زدند کام حسین خشک شد و با عصا زدند از روضه های بوسه نگو، روز ما شب است بوسه زدن به زیر گلو، سهم زینب است https://eitaa.com/abdorroghaye
خوردی زمین و خورد زمین لشگر علی خاکی شدی و ریخت چه خاکی سر علی نشناختند قدر تو را قدر مرتضی تکثیر خیرهای علی، کوثر علی غم نیست، غصه نیست سلامم کسی نکرد کافی است یک سلام کند همسر علی هجده بهار دیده ی من، با علی بگو... از ساقه از چه خم شده نیلوفر علی؟! کُشتی مرا به نافله های نشسته ات ای در عبادت دل شب یاور علی تا صبح ناله کردی و تا صبح سوختم حوریه ی بهشتیِ نوحه گر علی گرچه شبیه سایه ولی سایه ی سری زهرا تویی پناه دل مضطر علی قلبم شکست، روی مگیر از منِ غریب پوشیه می زنی ز چه رو محضر علی؟! تو پا به ماه بودی و ماه علی ببخش خوردی زمین مقابل چشم تر علی هر بار با نفس زدنت وقت پاشدن تکرار می شود غم زجر آور علی وقتی که بار بستی و از خانه می روی از سینه می رود نفس آخر علی شکر خدا سرت روی دامان زینب است وای از سر حسین و دل دختر علی این سه کفن برای تو و مجتبی و من سهمش حصیر شد پسر دیگر علی https://eitaa.com/abdorroghaye
قسم به فاطمه و دیده ی ترش، برگرد به حق چادر مشکیِ بر سرش، برگرد کسی نداد جواب سلام مردش را قسم به حق غریبی شوهرش، برگرد بیا به خاطر آن لحظه ای که فاطمه دید رسید شعله به بیت مطهرش، برگرد قبول کن که غم دستِ بسته ی حیدر برای فاطمه سخت است باورش، برگرد همین که خورد زمین پشت در صدا زد آه بیا به حرمت آن آه مضطرش، برگرد گمان نداشت کسی آینه شکسته شود شکست آینه اما سراسرش، برگرد به داغِ سخت حسن که میانه ی کوچه زدند مادر او را برابرش، برگرد ألا که منتقم داغ ضلع مکسوری قسم به مادر و ضلع مکسرش، برگرد گرفته بود صدایش ز بس که گریان بود به حق گریه ی شب های آخرش، برگرد رسید زینب کبری به قتلگاه حسین حسین گفت به زحمت به خواهرش، برگرد قسم به بوسه زدن های سیدالشهدا به دست های جدای برادرش، برگرد https://eitaa.com/abdorroghaye
به یک جمله بده بر قلب این دلداده تسکینی به لبخندی خلاصم کن ازین هجران و غمگینی تمام عمر با فکر و خیالت رفت، تا شاید دمی هم صحبتت باشم، عجب رؤیای شیرینی کنار من نشستن کسر شأنت بود اما گاه نمی افتد مگر راه کریمان سوی مسکینی جوانی رفت و گفتم وقت پیری محضرت باشم ولیکن زنده می مانم، نمی دانم، چه تضمینی؟! همه نوکر شدیم و روضه برپا کرده ایم آقا به این امید تا شاید میان روضه بنشینی ‌ "شنیدن کی بود مانند دیدن" آن چه را یک عمر شندیم از مصیبت های این ایام، می بینی علی مأمور بر صبر است و زهرا راهی میدان چه صبر سخت و دشواری، عجب اندوه سنگینی تصور کن ولی الله با چشمان خود باید ببیند می خورد بر روی گل، سیلیِ گلچینی سقیفه ریشه بود و نینوا محصول آن ریشه شهید جهل امت شد، امام و پایه ی دینی صدای تشنه ای از گودی گودال بالا رفت میان هجمه ی سرنیزه های رو به پایینی https://eitaa.com/abdorroghaye
در لجن زار معاصی، از بها افتاده ایم دور از مولای خود در تنگنا افتاده ایم راه را گم کرده و بیراهه دائم می رویم در غل و زنجیرِ اوهام خطا افتاده ایم کیست بیچاره تر از ما بندگان بی پناه؟! از امام عصر، از مولا جدا افتاده ایم برکت از اموال مردم رفت، مشکل از کجاست؟! گیرِ مال شبهه و مال ربا افتاده ایم رنگ ایمان رفته از این شهر، تقوا رفته است وای بر ما... شاید از چشم خدا افتاده ایم منتقم، خون شهیدان ریخت، دیگر العجل با امید فتح در راه شما افتاده ایم با تمام غصه ها، از رحمت صاحب زمان در پناه خیمه ی خیرالنسا افتاده ایم هیچ کس ما را زمین افتاده در دنیا ندید در نجف تنها به پای مرتضی افتاده ایم فاطمیه آمد و ما هم به حالِ گریه بر... چادری که ماند زیر دست و پا افتاده ایم یاد آن ساعت که در افتاد روی فاطمه یاد مظلومیت آل عبا افتاده ایم یاد درد سینه ی زهرا میان بسترش یاد آن مظلومه بر حال بکا افتاده ایم https://eitaa.com/abdorroghaye
قسم به جلوه ی ایمان و عصمت زهرا بیا که شاد شود قلب حضرت زهرا   گناهکاری ما را ببخش آقا جان به حرمت نظر لطف و رحمت زهرا   دعا برای محبین خود به لب داری میان نافله ات، طبق عادت زهرا   شعاع نور بصیرت به ما عنایت کن از آفتاب رفیع بصیرت زهرا   رسیده ایم که ما را علی شناس کنی به پای مکتب درس ولایت زهرا   کمی به ما بچشان مزه ی عبادت را قسم به گریه ی وقت عبادت زهرا   هزار شیر، چنان قاسمِ سلیمانی گرفته اند شجاعت، ز غیرت زهرا   به خون خویش تپید و به شعله سوخت ولی رسید با پرِ خونی به خدمت زهرا   اجازه هست شریک غم شما بشویم؟ برای ناله زدن در مصیبت زهرا   چه شد که اهل مدینه پس از رسول خدا عوض شدند و شکستند حرمتِ زهرا؟!   چرا مصیبت خود را به بیت الاحزان بُرد؟! چه بوده علت اصلی غربت زهرا؟!   چه شد که چهره ی خود را ز حیدرش پوشاند؟! مگر چه بوده عیان، بین صورت زهرا؟!   چرا همیشه پر از لاله بود پیرهنش؟! چگونه بوده به دیوار اصابت زهرا؟!   غلاف را به چه وضعی زدند بر بازو؟! چه شد که خوب نشد این جراحت زهرا؟! https://eitaa.com/abdorroghaye
با نوکری ات سینه زن شوکت گرفته هر چه گرفته از همین کِسوَت گرفته   شرکت، میان مجلست دارد قداست عاشق وضویش را به این نیت گرفته   بی بی دعاکن تا دوباره بازگردد حال بکایی را که معصیت گرفته   ما هرچه بالا می رویم از فاطمیه است از روضه ات ایمان ما برکت گرفته   هرکس توسل کرد بر خاک قدومت حاجات خود از مرتضی راحت گرفته   روزه بگیر و باز افطارت عطا کن حاتم به پشت خانه ات نوبت گرفته   سائل، پیِ کهنه لباست آمد اما رَخت عروسی از تو بی منت گرفته   شرحِ نماز تو همین بس که نوشتند وصف کبودی و ورم پایت گرفته   فردا خیالش تخت باشد هرکه امروز دنباله ی کار تو با همت گرفته   نوع اراداتش به مادر فرق دارد... ...هر کس که از خطِ ولایت خط گرفته   در اوج سختی ها خودش فرمود رهبر در خیمه گاه فاطمه حاجت گرفته   خاک دو عالم بر سرم آخر چه شد که مادر نشسته قصد قد قامت گرفته   وقت رکوعش خم شد آهسته ولی وای انگار پهلویش از این بابت گرفته https://eitaa.com/abdorroghaye
چنان بخشیده حق بر فاطمه نام عزیزش را که حتی برده بالا عزتش شأن کنیزش را بساط فیض عالم بر رضای فاطمه بند است مقرب می کند زهرای اطهر مستفیضش را اگر چه آسیابش محور ارزاق گردون است  از این دنیا برای خود نمی خواهد پشیزش را غلامی حر شد و قرضی ادا گشت و فقیری سیر خدا با خنده برگرداند بر او سینه ریزش را اگر چه زیر و رو شد پیکرش اما کسی از او ندید اصلا سکوت حنجر دشمن ستیزش را دری که سوخته با ضربه ای آرام می ریزد بگو کمتر کند ملعون از این در دورخیزش را نمی فهمد اگر آن بی حیا پس لااقل ای کاش  درِ خانه نگه دارد عقب، مسمار تیزش را ثمر از شاخه افتاد و خدا بر خویش واجب کرد برای قاتل محسن عذاب رستخیزش را  الهی هیچ مردی در کنار بستر همسر نبیند در بهارانش خزان برگ ریزش را https://eitaa.com/abdorroghaye
این اشک که خود گوشه ای از رحمت زهراست عرض ادب کوچک ما ساحت زهراست   آن کس که پیمبر به دو دستش زده بوسه او اُم ابیهای نبی حضرت زهراست   فضه که خودش محرم اسرار الهی است فخرش شده این رتبه که در خدمت زهراست   پاهای ورم کرده و چشمان پر از اشک در وقت عبادات و دعا خصلت زهراست   نان پختن زهرا دل ما را علوی کرد بنده شدن ما اثر برکت زهراست   فردا که خلایق همه در حال فرارند امید دل ما، نظر رحمت زهراست   نگذاشت علی بی کس و بی یار بماند آرامش حیدر، نفس راحت زهراست   بستند درِ خانه به رویش همه ی شهر این گوشه ای از درد و غم غربت زهراست   خورشید پُر از نور علی از چه گرفته؟! این سایه دگر چیست که بر صورت زهراست؟! https://eitaa.com/abdorroghaye
به رسم فرقه ی عشاق ساده باید مُرد به احترام علی ایستاده باید مرد چه بی اراده و چه با اراده باید مرد برای غربت این خانواده باید مرد چه خوب حق رسول خدا ادا کردند کنار درب حرم کوه هیزم آوردند میان مسلک کفار این عمل بد بود هنوز فاطمه مشغول داغ احمد بود اگرچه بعد نبی غصه هاش بی حد بود ولی به حرمت حفظ علی مُقید بود به داد و نعره علی را حرامیان خواندند درِ حریم نبی را به شعله سوزاندند رسید این طرف در زبانه ی آتش و بود فاطمه شانه به شانه ی آتش امان ز حوریه و تازیانه ی آتش نشست بر سر و رویش نشانه ی آتش کسی که بر همه ی خلق نان عطا می کرد به پای حیدر کرار جان فدا می کرد آهای مردم نامرد حرف بد نزنید نمک به زخم عزادار با حسد نزنید هر آن که دم ز غم بوتراب زد، نزنید زنی که خورده زمین را دگر لگد نزنید به روی خاک چرا اشک یاس افتاده؟! چرا به صورت گل رد داس افتاده؟! لگد زدند، در افتاد بی هوا این سو زدند فاطمه را تازیانه رو در رو میان حجره زمین خورد آه با پهلو قسم به حرمت کعبه که بار دارد او نجات شیشه ازین ضربه غیر ممکن بود طلوع نه... که زمان غروب محسن بود هجوم لشگر اشرار ماند آثارش به خانه و در و دیوار ماند آثارش به جسم فاطمه انگار ماند آثارش فشار و تیزی مسمار ماند آثارش برای غصب خلافت زدند زهرا را بدون جرم و جنایت زدند زهرا را https://eitaa.com/abdorroghaye
دو راهزن، دو حرامی، دو پست بی تقوا شدند مانع و بستند راه زهرا را یکی از آن دو نفر آمد و لجاجت کرد سرِ قباله به خیرالنسا جسارت کرد نمک به زخم دلش بین کوچه پاشیدند به اشک مادر ما آن دو رذل، خندیدند همین که بر رخ گل، ضرب تازیانه نشست به خشت کوچه چنان خورد، بار شیشه شکست دلیل دارد اگر ضربه سخت و سنگین بود عفیفه بود و سرش بین کوچه پایین بود همان جراحت سختی که داشت از مسمار دوباره تازه شد آن دم که خورد بر دیوار به روی خاک نشست و سرش زمین افتاد به پیش چشم حسن بود و ناله سر می داد زمین و عرش برین پر غبار شد ای وای دو چشم مادر سادات تار شد ای وای شکست قد حسن با نظر به ابرویش همین که دید رخش را سفید شد مویش فلک به سوی زمین رو به سرنگونی بود میان دست حسن، گوشوار خونی بود رساند مادر خود را به خانه و دق کرد از آن به بعد فقط کنج خانه هق هق کرد https://eitaa.com/abdorroghaye
چه شد که مجتبی دگر به جز غم و فغان نداشت؟! چه دیده بود در گذر، تحمل بیان نداشت؟! چه حالتی است؟! آسمان چرا به خاک می کشد؟! رشیده ی علی که قد و قامتی کمان نداشت! چگونه خورد بر زمین که وقت پا شدن فقط به خاک پنجه می کشید و در بدن توان نداشت مگر چگونه ضربه خورده بود؟! بعدِ چند ماه شبی خلاصی از هجوم درد استخوان نداشت کسی که نان سفره ها نتیجه ی دعاش بود دگر به بازویش توان پختِ قرص نان نداشت چرا به جست و جوی گوشواره اش نشسته بود؟! عزیز مصطفی دو چشم تار، بی گمان نداشت به هر طریق پا شد و تکاند خاک چادرش برای رفتنِ به خانه بیش از این زمان نداشت به روی صورتش کشیده بود گل، حجاب را چرا که تابِ دیدنش، نگاه باغبان نداشت حسن به سینه ریخت این مصیبت عظیم را از آن زمان دگر به جز دو چشم خون فشان نداشت https://eitaa.com/abdorroghaye
آیینه ام، اگرچه سراسر مکسری اما هنوز قوت زانوی حیدری می سوزم از حرارت آهی که می کشی تبدار مرتضی شدی و بین بستری مثل لباسِ در بدنت، زار می زنم زهرا، چه آمده سرت اینقدر لاغری؟! گفتم خدا بخیر کند، خوب می شوی نسبت به قبل، دیدمت انگار بدتری از شرمِ دستِ زخمی تو آب می شوم بین قنوت، نام علی را که می بری آرام تر نفس بکش و کم تکان بخور با هر تکان، دچار عذابی مکرری دست حسن چه می کند این گوشواره ات؟! از من چه کرده ای تو نهان، زیر روسری؟! پلکت سه ماه، خواب خوشی را به خود ندید هر شب به یاد محسنت از خواب می پری بر پشتِ دست می زنم و آه می کشم دشمن گرفت از منِ بی کس، چه همسری داری وصیتی که فقط سهم زینب است با چشم خیس، خیره به چشمان دختری ذکر حسینِ زیر لبت گفت با علی زهرا به فکر بوسه ی زینب به حنجری باشد قرار ما لب گودال قتلگاه وقتی حسین باشد و ضربات خنجری https://eitaa.com/abdorroghaye
یادته از اُحد اومده بودم پُر بود از زخما تموم وجودم سر و روم رو دیدی غرقِ خون بودش تازه اول عروسیمون بودش میدیدی روی تنم سرتا پا زخم دیدی روی بدنم نودتا زخم دونه دونه زخمامو دوا زدی باز منو پسر عمو صدا زدی با دعات کار علی نخورد گره خندیدی دردِ تنم یادم بره قول دادم بهت تلافی بکنم دور بسترت توافی بکنم تو که گفتی بی علی نمی تونی چرا روتو از علی می پوشونی این همه حرف نزدن برا چیه؟! بغضای زهرای من برا چیه؟! پهلوتو تکون میدی تیر میکشه! زخم سینه ات آهِ شبگیر می کشه! اشکِ ریخته روی دامنت چیه؟! جریانِ گل های پیرهنت چیه؟! غصه های ما تمومی نداره سرتو بستی چرا باز دوباره؟! زینبت میون تب میگه بمون اگه میشه دو سه شب دیگه بمون چی دیده که فضه ناامید شده؟! دیدی موی حسنت سفید شده؟! خوب شو تا خونه رو زیر و رو کنیم خونِ رو دیوارو شست و شو کنیم تو فقط گریه نکن جونِ علی بعد تو زنده نمیمونه علی جواب منو با این سکوت نده به کسی سفارش تابوت نده مرگو تو سجده هات آروزو نکن اینقد این بقچه رو زیر و رو نکن بیشتر از سه تا کفن جور نمیشه برا کربلا کفن جور نمیشه قسمت اینه پسرت تشنه باشه زیر کوه نیزه و دشنه باشه قسمت اینه سرشو جدا کنن دور قتلگه سر و صدا کنن قسمت اینه زیر و رو بشه تنش قسمت اینه تو حصیر بپیچنش قسمت اینه بمونه رو خاک داغ زینبم بمونه و غم فراق https://eitaa.com/abdorroghaye
رهم نداد کسی، صاحب الزمانم داد به نفحه ی علوی اش دوباره جانم داد تمام عمر چنان مادری، گل نرجس هر آنچه بود در آن خیرِ من، همانم داد هزار بار مرا دید در گناه اما به حلم و حوصله اش، مهلت و زمانم داد فدای او که مرا قبل وقت تلقینم جلوتر از دم جان کندنم، تکانم داد چه ورطه های مهیبی که از تمامی شان دعای نیمه شبش بارها امانم داد دلم کجا و ولای ابوتراب کجا؟! امام عصر، ازین نعمت گرانم داد شراب ساخت ازین غوره ی نپخته و بعد بهشت را سر کوی نجف نشانم داد مرا که خورده زمینم سپرد بر زهرا حواله بر دل پر مهر آسمانم داد فدای فاطمه، فرمود: غربت حیدر میان شهر پدر، داغ بی کرانم داد امان ازین همه لاله، خجالتم ز علی... دوباره زخم رسیده بر استخوانم داد به خنده گفت به اسماء، طرح تابوتت برای پر زدن، آرامش روانم داد https://eitaa.com/abdorroghaye