eitaa logo
مجله‌ افکار بانوان‌ حوزوی
713 دنبال‌کننده
1.1هزار عکس
190 ویدیو
15 فایل
*مجله #افکار_بانوان_حوزوی به دغدغه‌ی #انسان امروز می‌اندیشد. * این مجله وابسته به تولید محتوای "هیأت تحریریه بانو مجتهده امین" و "کانون فرهنگی مدادالفضلا" ست. @AFKAREHOWZAVI 🔻ارتباط با ادمین و سردبیر: نجمه‌صالحی @salehi6
مشاهده در ایتا
دانلود
📣چهارمین همایش ملی کتاب سال بانوان از سوی معاونت پژوهش جامعه‌الزهرا سلام الله علیها برگزار می‌شود. 📚شرایط آثار: 🔸آثار منتشر شده بانوان اعم از تألیف، ترجمه و تصحیح در عرصه علوم انسانی- اسلامی؛ 🔸 مقالات علمی پژوهشی منتشر شده بانوان در عرصه علوم انسانی -اسلامی؛ 🔸رساله های (دفاع شده) سطح 4 و دکتری بانوان در عرصه انسانی- اسلامی. 🗞موضوعات آثار: تفسیر و علوم قرآن، علوم حدیث، منطق، فلسفه و کلام و ... 🔆محور ویژه: آثار منتشر شده (بانوان و آقایان) با موضوع زن و خانواده 📙آثاری که در سال‌های 1400 و 1401 تألیف و منتشر شده‌اند، پذیرفته می‌شوند. 📆مهلت ارسال آثار به دبیرخانه همایش: 15 آذر 1402 📪روش ارسال آثار: 1. تکمیل فرم ثبت نام از طریق سایت یا مراجعه حضوری. 2. ارسال یک نسخه از اثر به دبیرخانه. تذکر: ارائه نسخه زبان اصلی اثر یا فایل PDF، برای کتاب های ترجمه شده ضروری است. 💎مراکز همکار: مرکز مدیریت حوزه های علمیه مرکز مدیریت حوزه های علمیه خواهران جامعه المصطفی العالمیه پژوهشگاه حوزه و دانشگاه پژوهشگاه علوم و فرهنگ اسلامی موسسه علمی فرهنگی دارالحدیث مؤسسه آموزشی و پژوهشی امام خمینی(ره) پژوهشگاه فرهنگ و اندیشه اسلامی دانشگاه قم دانشگاه فرهنگیان پژوهشکده زن و خانواده جهاد دانشگاهی دانشگاه علامه طباطبایی (ره) دانشگاه تفرش دانشگاه اصفهان دانشگاه کردستان دانشکده هدی ☎️راههای ارتباط با دبیرخانه: تلفن۳۲۱۱۲۱۸۶_۰۲۵ یا ۳۲۱۱۲۱۸۹_۰۲۵ سایت همایش www.ketabebanovan.ir پست الکترونیکی info@ketabebanovan.ir 🌐کانال معاونت پژوهش 🆔https://eitaa.com/jz2602
. لحظه‌ی بیدارینجمه صالحی "آدم‌ها نباید بی‌جهت صحبت کنند، بی‌دلیل، تحلیل کنند، بی‌حساب، رفتار کنند، بی‌منطق درست، قضاوت کنند و..." شاید بارها این جملات را شنیده‌ایم اما عجیب در ورطه‌ی عمل، لنگ می‌زنیم! در طول زندگی، چه بسیار زمان‌هایی که دچار این گرفتاری می‌شویم و هر آنچه در ذهن خود در مورد دیگران، بافته بودیم، شکافته می‌شود! یا حتی بر خلاف تصور، دوخته می‌شود! مثلا آدمی را پر تلاش می‌بینیم و گمان می‌کنیم در پس تلاشش آرامش خاطری دست‌نیافتنی است غافل از آن‌که وقتی از اوضاع زندگی‌اش می‌گوید تازه متوجه سختی‌های سر راهش می‌شویم! یا ظاهر یک فرد را سالم و قوی می‌بینیم اما وقتی می‌شنویم با وجود تومور مغزی این‌قدر قوی و محکم، فعالیت می‌کند و درد را شریک همراهش می‌داند، چقدر خجالت می‌کشیم از تصویرسازی نادرست ذهن! انگار شرم وجودمان را فرا می‌گیرد و دیگر جرأت نداریم از سردرد جزئی یا بیماری مقطعی خودمان صحبت کنیم! در مورد اثر کلمات می‌گفت و زخم‌زبان‌هایی که شنیده بود! این واژه‌های بی‌حجم و سیال در فضا و به ظاهر بی‌اثر، چنان خطی بر پیشانی زندگی‌اش کشیده بود که شاید تا ابد اثرش باقی بماند! چقدر در این اثرگذاری و نقش واژه‌ها دقت داریم؟ دیروز که از تومور مغزی‌اش برایم گفت و از ماجراهایی که در این سال‌ها برایش اتفاق افتاده، از نابینا شدنش و گرفتاری‌های ریز و درشت زندگی‌اش، چقدر عذاب وجدان داشتم که سال‌ها او را دیده‌ بودم اما متوجه‌اش نبودم! حتی گاهی در مورد برخی از رفتارهایش، قضاوت هم کرده بودم! کاش تا دیر نشده فرصت جبران بیابیم! کاش این تلنگرها ما را از خواب غفلت بیدار کند، از بی‌توجهی و بی‌خبری نسبت به اعمال‌ خود، قبل از فرا رسیدن سفر آخرت! چه زیبا گفتند رسول مهربانی‌ها۱*و به نقلی مولای متقیان۲* علیهما‌السلام:《«النَّاسِ نِیَامٌ فَإِذَا مَاتُوا انْتَبَهُوا»/مردم خوابند و وقتی می‌میرند، بیدار خواهند شد.》 ➖➖ *۱ قال رسول الله، ورّام بن أبی فراس، تنبیه الخواطر و نزهة النواظر، ج 1، ص 150، مکتبة فقیه، قم، 1410 ق. *۲قال علی علیه السلام،شریف الرضی، محمد بن حسین، خصائص الأئمة ع (خصائص أمیر المؤمنین ع)، محقق، مصحح، امینی، محمد هادی‏، ص 112، مشهد، آستان قدس رضوی، چاپ اول، 1406ق. @AFKAREHOWZAVI
  . قانونی که هرگز مانع از مشارکت مردم نیست ✍زینب نجیب زیبا کلام در مصاحبه‌ای که انصاف نیوز با وی داشت، گفته است: "نمی‌شود که مسئولان کشور از یک طرف برای مسئله‌ی حجاب شاخ و شانه بکشند و بگیر ‌و ببند راه بیندازند و از طرف دیگر هم بگویند که «مردم! برای انتخابات تشریف بیاورید و انتخابات یک وظیفه‌ی ملی است». این دو رویکرد را نمی‌توان با هم جمع کرد. این رفتار مثل این‌ می‌ماند که در مواجهه با یک انسان، او را همزمان تشویق و تنبیه کنید؛ شدنی نیست". مقصود نگارنده در این یادداشت پاسخ به زیبا کلام و زشت کلامانی همچون ایشان نیست! اما از آنجاکه بسیاری از سخنان ایشان برای طیفی از مخاطبان ایجاد شبهه، سؤال و حتی نگرانی می‌کند به نکات قابل تأملی اشاره می‌کند. قبل از پیروزی انقلاب اسلامی امام خمینی به عنوان رهبر این نهضت، در حالی که هنوز در خاک ایران قدم ننهاده بود با زن خبرنگار در فرانسه مصاحبه‌ کرد که شرح آن چنین است: بهمن ۱۳۵۷- نوفل لوشاتو – [خبرنگار زن:] «چون مرا به عنوان یک زن پذیرفته‌اید، این نشان‌دهنده این است که نهضت ما یک نهضت مترقی است؛ اگرچه دیگران سعی کردند نشان دهند که عقب مانده است. فکر می‌کنید به نظر شما آیا زنان ما باید حتماً حجاب داشته باشند؟ مثلاً چیزی روی سر داشته باشند یا نه؟ [امام:] «اینکه من شما را پذیرفته‌ام، من شما را نپذیرفته‌ام! شما آمده‌اید اینجا و من نمی‌دانستم که شما می‌خواهید بیایید اینجا! و این هم دلیل بر این نیست که اسلام مترقی است به مجرد اینکه شما آمدید اینجا! اسلام مترقی است. مترقی هم به این معنی نیست که بعضی زنها یا مردهای ما خیال کرده‌اند. ترقی به کمالات انسانی و نفسانی است، و با اثر بودن افراد در ملت و مملکت است نه اینکه سینما بروند و دانس بروند و اینها ترقیاتی است که برای شما درست کرده‌اند و شما را به عقب رانده‌اند؛ و باید بعداً جبران بکنیم. شما آزادید در کارهای صحیح. در دانشگاه بروید و هر کاری که صحیح است بکنید؛ و همه ملت در این زمینه‌ها آزادند. اما اگر کاری خلاف عفّت بکنند و یا مضر به حال ملت ،خلاف ملیت، بکنند، جلوگیری می‌شود؛ و این دلیل بر ترقی اسلام است.» (صحیفه امام، جلد ۵، صفحه ۵۲۰-۵۲۱) در ادامه خبرنگار فرانسوی چنین می‌پرسد: «برخى از رسوم اسلامى مانند حجاب اجبارى رها شده است. آیا در جمهورى اسلامى از نو اجبارى خواهد شد؟» امام خمینی: «حجاب به معناى متداول میان ما، که اسمش حجاب اسلامى است، با آزادى مخالفتى ندارد؛ اسلام با آنچه خلاف عفت است مخالفت دارد و ما آنان را دعوت مى‌کنیم که به حجاب اسلامى رو آورند و زنان شجاع ما دیگر از بلاهایى که غرب به عنوان تمدن به سرشان آورده است به ستوه آمده‌اند و به اسلام پناهنده شده‌اند.» (صحیفه امام، ج۵، ص۵۴۱) در خاطره یکی از همراهان امام راحل در «نوفل لوشاتو » می‌خوانیم: «درمورد حجاب هم وقتی از فرانسه آمدم، هنوز با مانتو و شلوار و مقنعه بودم. یک بار در مهران، پایم صدمه دید و من با عصا و با همان مانتو و شلوار خدمت امام رفتم تا گزارش بدهم. امام فرمودند: اگر چادر ندارید، بگویم احمد برایتان بخرد. عرض کردم: نه حاج آقا! چون به کوه می‌رفتم و اسلحه روی دوشم بود و فشنگ به کمرم و قمقمه به پهلویم و گاهی هم باید سه‌پایه تیربار را روی دوش می‌گرفتم، چادر سرکردن برایم دشوار بود. فرمودند: چادر برای زن بهتر است. من از آن روز چادر سر کردم.»(مصاحبه‌ی سایت ساجد با طاهره حدیده چی) پس دیده می‌شود که امام خمینی، هرگز وعده نداده‌اند که بعد از انقلاب، حجاب آزاد خواهد بود. بلکه بلافاصله بعد از بهمن ۵۷ در اسفند ماه همان سال در مدرسۀ فیضیه قم فرمودند: «الآن وزارتخانه‌ها- این را می‌گویم که به دولت برسد، آنطورى که براى من نقل مى‌کنند- باز همان صورت زمان طاغوت را دارد. وزارتخانه اسلامى نباید در آن معصیت بشود. در وزارتخانه‌هاى اسلامى نباید زن‌های لخت بیایند؛ زنها بروند اما با حجاب باشند. مانعى ندارد بروند؛ اما کار بکنند، لکن با حجاب شرعى باشند، با حفظ جهات شرعى باشند.» (صحیفه امام، ج ۶، ص: ۳۲۹) ادامه‌ی مطلب در صفحه‌ی نویسنده @AFKAREHOWZAVI
. قهرمان اوّل کربلا ✍مخدره چمن خواه [۱] در آیین اسلام قانون واحدی به نام جنگ و جهاد وجود ندارد. اسلام در شرایط خاص دستور می‌دهد مسلمانان با دشمنان بجنگند و در جای دیگه دستور داده که اگر نبرد برای پیشبرد هدف مؤثر نیست، صلح کنند. پیامبر اسلام(صلی‌الله‌علیه‌وآله) در جنگ بدر، احد، احزاب، حنین و ...دست به نبرد زدند و در شرایط دیگری صلح کردند، مثل صلح حدیبیه با اهل مکه. حال این سؤال پیش می‌آید چه شرایطی برای امام حسن(علیه‌السّلام) پیش آمد که تن به صلح دادند؟ به اجمال باید گفت: حضرت مجتبی(علیه‌السّلام) در واقع صلح نکردند، بلکه صلح بر او تحمیل شد. یعنی اوضاع و شرایط نامساعد داخلی و خارجی کشور اسلامی و دیگر عوامل، وضعی به وجود آورد که صلح به عنوان یک مسئله ضروری بر امام تحمیل گردید و باعث شد بزرگترین و مهمترین ضربه‌ بر اسلام وارد شده و حکومت اسلامی از امامت به سلطنت تبدیل شود. [۲] پس از شهادت امام علی(علیه‌السّلام) در ماه رمضان سال ۴۰ هجری، مسلمانان با فرزند ارشد امام به عنوان رهبر حکومت اسلامی بیعت کردند. این در حالی بود که معاویه در شام مدعی خلافت گردید و حاضر به بیعت با امام حسن(علیه‌السّلام) نشد؛ لذا با فراهم نمودن لشکری برای جنگ با امام به سوی عراق حرکت کرد. نفوذ روحیه دنیاگرایی و ضعف ایمان؛ که آثار زیانباری در رفتارهای عوام و خواص از خود به جای گذاشته و سرانجام به ضعف شدید جبهه صالحان انجامید، از یک طرف و حضور خوارج و عدم بصیرت لازم در خواص و بزرگان قبایل و خیانت برخی از سران سپاه که زمینه‌ساز تضعیف روحیه سپاهیان امام شد، از سوی دیگر، موجب از بین رفتن انسجام درونی در جبهه یاران امام حسن (علیه‌السّلام) گردید تا آنجا که حتی حاضر به تسلیم یا قتل امام خود بودند. امام حسن(علیه‌السّلام) با سنجش دقیق شرایط و اوضاع، معقول‌ترین و خردمندانه‌ترین راهکار را، صلح تشخیص داده و به تکلیف الهی خویش در برقراری معاهده صلح با معاویه اقدام نمودند؛ تا از این طریق اصل دین اسلام و جان شیعیان و مسلمانان را حفظ نمایند. [۳] به همین جهت در سال ۴۱ هجری قرارداد صلحی میان امام حسن (علیه‌السّلام) و معاویه به امضاء رسید که مهم‌ترین بند این توافقنامه سلب حق تعیین خلیفه بعدی برای معاویه و سپردن خلافت پس از او به امام حسن (علیه‌السّلام) بود. البته امام حسن مجتبی (علیه‌السّلام) آن روز به خاطر یک مصلحت بزرگتر، که حفظ اصل اسلام بود، مجبور شد این تحمیل را به جان بپذیرد. در نتیجه حکومت را از امام حسن گرفتند و حکومت از مرکز دینىِ خودش خارج و در اختیار دنیاطلبان و دنیاداران گذاشته شد. و معاویه با زیر پا گذاشتن تمامی بندهای معاهده، به جامعه اسلامی و مسلمانان خیانت کرد و حکومت امام حسن(علیه‌السّلام) و حکومت علی‌بن ‌‌ابی‌طالب (علیه‌السّلام) به سلطنت شام تبدیل شد! البته صلح، برای معاویه حکم شمشیر دو لبه را داشت که هر دو لبه اش به زیان وی بود؛ زیرا اگر او به مفاد صلحنامه عمل می‌کرد، هدف امام تا حدودی تأمین می‌شد و اگر آن را نقض می کرد، نتیجه آن ایجاد تنفر عمومی از حکومت اموی بود و پیشوای دوم این مسئله را از نظر دور نداشت. متن کامل در صفحه‌ی نویسنده @AFKAREHOWZAVI
. «پسران رسول خدا(ص)» ✍فاطمه شکیب رخ وقتی امام حسن علیه السلام دیده بر جهان هستی گشود، کودک را بر قنداقه ای پیچیدند تا به محضر طاهای دلربا بیاوردند، حضرت رسول صلی الله علیه و آله خطاب به بانوی حامل نوزاد فرمودند: پسرم را بیاورید! و این جمله بارها در طول حیات متبرک نبی خدا (ص)، خطاب به امام حسن و امام حسین علیهما السلام، شنیده شد! گویی این اتصال نسبی باید به کرات یادآوری می گشت تا که حجت بر گمراهان از مسیر حق تمام گردد! جمله پسران رسول خدا(ص)، دردی بی درمان بر احوال غاصبان‌ حق بود، تاجایی که معاویه لعنة الله، فرمان داده بود که هر کس حسنین علیهماالسلام را ابناء رسول خدا (ص) خطاب نماید، به مجازات ابتلا شود! هر چند که درد این نسب شریف را، نه آن آتش رسیده به مسمار، نه سم جگر سوز و نه سرهای بریده ی از کین، توانست التیام دهد! و نه تخریب قبر و شخم زدن خاک قبور مطهر آن بزرگواران، توانست اذهان را به فراموشی مبتلا کند! فمَا أَحْلَى أَسْمَاءَكُمْ وَ أَكْرَمَ أَنْفُسَكُمْ وَ أَعْظَمَ شَأْنَكُمْ وَ أَجَلَّ خَطَرَكُمْ وَ أَوْفَى عَهْدَكُمْ كَلَامُكُمْ نُورٌ وَ أَمْرُكُمْ رُشْد پس چه شیرین است نامهایتان و چه گرامی است جانتان، و چه با عظمت است مقام و منزلت تان، و چه با جلالت است خاطر شریف تان و … @AFKAREHOWZAVI
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
🔻نجمه صالحی پژوهشگر حوزوی در گفت‌وگو با خبرگزاری حوزه: 🏴 پیامبر اکرم(ص) را محدود به مسلمانان نکنیم ◻️ حضرت محمد (ص)، رسول خدا و خاتم پیامبران بوده‌اند، به عبارتی پیامبر همه‌ جهان هستند و واژه "اسلام" پس از عنوان "پیامبر"، چه بسا محدود کردن ایشان فقط برای مسلمانان است و ظاهرا عنوان "پیامبر اسلام" از سوی مستشرقین در منابع ذکر شده و مترجمین در آثار خود نقل کرده‌اند و به تدریج کاربرد عمومی یافته است. ◻️در اسلام، رعایت استقلال ذاتی برای زن به منزله یک انسان که در عبودیت با حضرت حق هویت می‌یابد، تبیین می‌شود. یکی از عمده تلاش‌های پیامبر(ص) در اصلاح نگاه حاصل از افراط و تفریط‌های عصر جاهلی درباره زن بود. ◻️پس از اسلام پذیری، بیعت نوعی از مشارکت، اجتماعی، سیاسی و اعلام تعهد به مشارکت است و زنان در این مشارکت سهم داشتند. سیاست پیامبر (ص) درباره زنان، درگیر کردن آنان در امور اجتماعی بود. ◻️ پس از رحلت پیامبر(ص) به دلیل رویکرد و نظرات شخصی خلفا نسبت به حضور زنان، حضور و نقش زنان کم‌رنگ‌تر شد. مشروح گفت‌وگو @HOWZAVIAN
. 🔖مؤسس نظام توحیدی جهانی آمنه عسکری منفرد ▪️از همان زمان که اولین سلول‌های پیکره‌ی امت اسلامی در روزهای دشوار دوران جاهلیت در مکه با دست توانای پیامبر اسلام بنا شد، اولین ایمان آورندگان به نور ایشان، ستون‌های مستحکمی بودند که بنای امت اسلامی بر دانایی، شجاعت و نورانیت آنها استوار گشت. دلهای آماده آماده‌ای که به جنگ با تعصب‌ها، کینه ورزی‌ها، قساوت‌ها، شقاوت‌ها، ظلم‌ها و شهوت‌ها رفتند. آنها که با نور معارف و دستورات الهی  تبدیل به اراده‌هایی مستحکمی شدند تا پایه‌های بنای جامعه مدنی و نبوی را استوار گردانند.  ▪️برای رسیدن به این مقصود پیامبر خوبی‌ها یک یکِ دل‌ها، ذهن‌ها و خردها را با دانش، علم و حکمت تربیت کرد.«هو الذی بعثَ فی الاُمیین رسولاً مِنهُم یَتلوا عَلیهم آیاتِه و یُزکیهم الکتابَ والحِکمَه» (جمعه/۲). ایشان امت‌سازی کرد تا با کمک آنها جامعه اسلامی، حکومت اسلامی و سپس نظام اسلامی را ایجاد کند. در حقیقت حضرت با یک مبارزه‌‌ی سیاسی، به دنبال ایجاد جامعه‌ای همراه با عدالت و قسط بود تا زمینه را برای تحقق هدف انبیای الهی یعنی تشکیل نظام اسلامی فراهم کند. «نظامی که پیامبر ساخت شاخص‌های گوناگونی داشت که هفت شاخص از همه مهمتر و برجسته‌تر بود: اول) شاخص ایمان و معنویت که موتور پیش برنده‌ی حقیقی نظام نبوی بود. ایمانی که از قلب می‌جوشد، بدن‌ها را هم در مسیر صحیح به حرکت در می‌آورد، دوم) قسط و عدل، سوم) علم و معرفت است که به انسان‌های انقلابی قدرت تشخیص می‌دهد، چهارم) صفا و اخوتی است که باعث همدلی می‌شود، پنجم) صلاح اخلاقی و رفتاری است که انسان‌ها را تزکیه می‌کند، ششم) اقتدار و عزت است که جامعه را به صلاح و سعادت می‌رساند، هفتم) کار و حرکت و پیشرفت  دائمی است که به انسان  نشاط، نیرو و شوق می‌بخشد.» (بیانات رهبر انقلاب، ۱۳۸۰/۲/۲۸). ▪️در حقیقت حضرت محمد (صلی‌الله علیه و آله و سلم) به عنوان خاتم انبیا که صاحب «خُلق عظیم» (قلم/۴) است، برانگیخته شد تا در سایه‌ی تکمیل مکارم اخلاق، انسان‌ها را از جاهلیت به بیداری رهنمون گردد و از سیطره‌ی حکومت طاغوت خارج کرده، به «حکومت الله»  وارد کند. ایشان به عنوان یک الگوی حقیقی از انسان کامل، اندیشه‌ها و افکار را در قالبِ «کلمه‌ی توحید» تربیت کرد تا در سایه‌ی آن حکومت جهانی توحید  برقرار شود. «پیامبر می‌خواست در تمام دنیا وحدت کلمه ایجاد کند. می‌خواست تمام ممالک دنیا را در تحت یک کلمه‌ی توحید قرار دهد.» (صحیفه امام، جلد ۲، ص۳۲). چرا که اساساً جریان نبوت در طول تاریخ بشریت به دنبال ارائه‌ی سبک زندگی توحیدی است  که ضامن سعادت دنیا و آخرت نوع بشر است. بنابراین «مسلمانهایى که امروز پیرو پیغمبرند و به یاد پیغمبر به هیجان مى‏‌آیند و عاشق رسول خدا هستند و احکام او و شرایع او را میخواهند عمل بکنند، باید روی این نکته توجّه کنند که تبعیّت از پیغمبر به صورت درست و کامل، در آن صورتى تحقّق پیدا خواهد کرد که یک نظام اسلامى بر اساس دین پیغمبر به وجود بیاید؛ وَالّا نظام جاهلانه، نظام کفرآمیز، جایى نیست و زمینه‌‏ى مناسبى نیست براى اینکه انسان بتواند در آن طبق خواسته‌‏ى پیغمبر و شریعت پیغمبر زندگى کند.» (بیانات رهبر انقلاب، ۱۳۶۷/۷/۱۷). @AFKAREHOWZAVI
. دختر بدرالدجی ✍ سمانه اسفندیاری دولابی روزهای پایانی ماه صفر است ناخودآگاه یاد این بیت می‌افتم که «دختر بَدر الدُجی امشب سه جا دارد عزا/ گاه می‌گوید پدر گاهی حسن گاهی رضا» امان از دل حضرت زهرا‌(س) ،همانطور که چند روز پیش نوای امان از دل زینب، طنین افکن راهپیمایی اربعین بود. امان از دل زهرا(س), امان از دل زینب(س) اما چقدر هم صدایی ما ، همراه همدلی است؟ آیا همانطور که امان از دل زنان حماسه ساز اسلام، سر میدهیم ، لبیک گوی دعوتشان هم هستیم ؟ بله هستند زنانی که در این هیاهوی زن زندگی آزادی ، در تلاشند که خود را با هنر زن بودن و لطافت ریحانه بودن به کمال خود یعنی انسانیت برسانندو زندگی را در کنار خانواده ، همسر و فرزند با ایجاد امنیت و آرامش ، معنا کنند و آزادی را در مسیر تحصیل علم و حضور در فعالیت های اجتماعی، تحقق بخشند همان بانوان طلبه که با حضور گرم و خالصانه خود در مناسبات مختلف در عرصه اجتماع ،خواهرانه و با رویی گشاده پذیرای زنان و کودکان هستند. همان‌ها که کمتر دیده شدند و بیشتر قضاوت قضاوتی حاصل از شناخت نادرست. بیایید به دنیای بانوان طلبه و حوزه علمیه خواهران ورود پیدا کنیم و آنها را بهتر بشناسیم. @AFKAREHOWZAVI
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
مشاهده در پیام رسان ایتا
. ✍زينب نجیب در آستانه‌ی سالروز شهادت امام‌ رضا (علیه السّلام) یادی کنیم از سردار شهید حاج قاسم سلیمانی عزیز که تمام عمر در کسوت خادمی زیست و در نهایت در همین مسیر به شهادت رسید. مکتب سلیمانی ذو ابعاد است البته بعد معنویت او در رأس قرار دارد. نگاه توحیدی و سبک زندگی وِلایی ایشان در سرتاسر اندیشه، باورها و اعمال او موج می‌زد. توکل، توسل ومحبت او به اهل‌بیت علیهم‌السّلام شیوه‌ی نرم‌ او در عملیات‌های سخت بود. اما در کنار تمامی این تفاسیر و تحلیل‌هایی که حول محور شخصیت ممتاز این شهید بزرگوار ارائه می‌شود، یک تحلیل از همه دقیق‌تر و ظریف‌تر است و آن سخن رهبری درباره‌ی این سرباز بصیر، نوع‌دوست، باهوش، بادرایت و فداکار است. ایشان درباره‌ی حاج قاسم می‌فرمایند؛ "شهید سلیمانی نرم افزار مقاومت و الگوی مبارزه را در میان ملت‌های اسلامی رایج کرد... و نام او رمز برانگیختگی و بسیج مقاومت در دنیای اسلام شد". حال باید تأمل کرد، آیا خدمتی بزرگتر از امت‌سازی مزیّن به روح مقاومت و مبارزه می‌توان یافت؟ خدمتی که برگرفته از سیره‌ی پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله و اهل‌بیتش بود. آری، حاج قاسم از علما نبود اما عالم به خادمی بود. خادمی که خدمت را در رشد شیعه... رشد شیعه را در آزادی و آزادگی... و آزادی و آزادگی را در استقلال... و استقلال را در پرتو مقاومت یافت. @AFKAREHOWZAVI
. قدمگاه خورشید هشتم ✍️نجمه صالحی از آن هنگام که قدوم نورانی حضرت سلطان، شاه خراسان علیه‌السلام، خاک ایران را منور کرد، دوستداران ایشان به قصد تبرک جستن و یادبود حضور حضرت یار علیه السلام آثار فراوانی در زمین به یادگار گذاشتند. قدمگاه یا گام جای امام هشتم علیه السلام از معروف‌ترین کتیبه‌های ورود آن بزرگوار به ایران است. بیشتر اوقات هنگامی که نام قدمگاه را می‌شنویم، قدمگاه شهر نیشابور به ذهن متبادر می‌شود؛ وجه تسمیه قدمگاه، با توجه به سنگی سیاه است که جای دو پا بر روی آن نقش بسته‌ و با نام قدمگاه امام رضا علیه السلام معروف شده‌ است. بنای کنونی قدمگاه نیشابور متعلق به قرن یازدهم هجری قمری است که به دستور شاه عباس صفوی با گنبد فیروزه‌ای رنگ در دو طبقه و به شکل هشت‌گوش ساخته شده است. اما در طول تاریخ و پس از هجرت امام رضا علیه السلام به ایران، آثار زیادی به یاد ایشان ساخته شد به عنوان نمونه قدمگاه‌های زیادی به قصد گرامیداشت یاد آن امام و تبرک جستن، در شهرهای مختلف ساخته شد که نشان از اهمیت سفر و علاقمندی مردم به پیشوای هشتم شیعیان علیه السلام دارد. برخلاف تصور عموم که گمان دارند قدمت حضور شیعه در ایران به قرن نهم یعنی دوران صفویه و به اجبار دولتمردان صفوی بوده است، اینگونه نیست! پیش از آن تاریخ نیز ایرانیان، دارای قدرت اجتماعی و هویت بوده و به تبع آن آثار شیعی اسلامی را بنا کرده‌اند؛ به عنوان نمونه قدمگاه حضرت امام رضا علیه السلام در توران پشت یزد در سال ۵۴۹ ه.ق. ساخته شده است و اکنون به عنوان یک اثر و کتیبه تاریخی در یکی از موزه‌های بیرون از مرزهای ایران (فریر واشینگتن)نگهداری می‌شود. وجود این قدمگاه‌ها افزون بر آن‌که در مطالعات تاریخ اجتماعی مهم است، گواه چند نکته است: اینکه اولا در ایران گرایش‌های شیعی آن‌قدر زیاد بوده که حتی در شهرسازی و آثار فرهنگی نیز بروز داشته است. ثانیا به فرض اینکه نسبت دادن برخی از این بناها به حضرت رضا علیه السلام جعلی باشد، اما حاکی از آن است که بنای اصلی‌ای بوده و افرادی به قصدهای مختلف از جمله کسب درآمد و جلب نظر دلدادگان، شیعیان و عاشقان اهل بیت علیهم السلام و... دست به جعل زده‌اند. به هر روی باید دانست که مردم با حضور در قدمگاه‌ها، دل را تسلّا می‌دهند و با هر قدم خود را به ضامن آهو و آرام جانشان نزدیک‌تر می‌بینند و این عشق ورزیدن‌ها بوی تولّا می‌دهد. هنوز ندای حدیث سلسله الذهب در کوچه پس کوچه‌های نیشابور به گوش می‌رسد. او به میان مردمی آمد که تمدن اصیل و فرهنگی عمیق داشتند و همین خود عامل مهمی برای پذیرش آیین تشیع در ایران شد. هفت شهر عشق را عطار می‌گردد ولی او نمی‌داند بهشت جاودان دارد پرسه در کوی رضا دل را کند آرام‌تر من ندیدم دلرباتر از ضریحش تا به حال https://virasty.com/najmehsalehi/1694773660324154527 @AFKAREHOWZAVI
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
. 🔖الگوی مبارزات خستگی‌ناپذیر شیعه ✍آمنه عسکری منفرد به گواهی تاریخ، دوران امامت امام موسی کاظم (علیه السلام) دورانی سراسر اختناق و خفقان برای شیعه بود و به قول محمد بن سنان از یاران امام رضا (علیه السلام) «از شمشیرها خون می‌چکید» (الکافی، ج ۸، ص ۲۵۷)، با این وجود امام هفتم شیعیان در داخل زندان، همچون مشعلی فروزان، روشنگر راه هدایت بود و اجازه نمی‌داد حرکت فکر و جهاد اسلامی متوقف بماند. خطر وجود امام کاظم(علیه السلام) خطر یک رهبر بزرگ بود که دانشی وسیع و تقوا و عبودیتی بی‌نظیر داشت و با وجود عظمت ظاهری سلطنت هارونی، با قدرت و شجاعتی بی‌نظیر، شیعیان را هدایت می‌کرد. امام رضا (علیه السلام) نیز همچون پدر بزرگوارشان، در دوران قدرت مقتدرترین خلفای عباسی به امامت رسید و در شرایط خفقان موجود بعد از شهادت امام هفتم، با مأمون خلیفه‌ی وقت عباسی، در پوشش تقیه مبارزاتی خستگی‌ناپذیر و دائمی شروع کرد. مبارزاتی که به واسطه‌ی دو عامل نفوذ امامت در اندیشه‌ی شیعه، یعنی مظلومیت و قداست، بر تمام تدابیر شیطانی و خصمانه‌ی مأمون پیروز گشت. مأمون که بعد از کشتن برادرش امین، خلافت عباسی را غصب کرده و به دنبال کسب قدرت و خلافت بود، قدرت و نفوذ امام هشتم را نیز تاب نیاورد. بنابراین قصد کرد با دعوت امام به خراسان، ایشان را از میدان مبارزه‌ی انقلابی در خفا و استتار به میدان سیاست بکشاند تا هم شیعیان را غاصب خلافت نشان دهد و هم زهد و پارسایی و بی‌اعتنایی ائمه به دنیا را در چشم همگان نقض کند و در نهایت سلحشوران علوی را تحت سیطره‌ی خود درآورد. مآمون که می‌خواست از این راه، قدرت نفوذ علویان را در چشم همگان تضعیف کند، پس تلاش کرد بعد از دعوت مزورانه‌ی امام به مرو، با تفویض ظاهری ولایتعهدی به ایشان، سرمایه‌گذاری عظیم تشیع بر ولایت‌مداری علویان و شیعیان را دچار ضعف و خدشه کند. اما علی‌ابن موسی‌الرضا (علیه السلام) با تدبیری الهی بر کیاست مأمون فائق آمد و او را در میدان نبرد سیاسی‌ای که خود مآمون به وجود آورده بود، شکست داد. پس در ابتدای امر، از قبول پیشنهاد ولیعهدی به‌شدت استنکاف کرد و وقتی مأمون صریحاً ایشان را تهدید به قتل کرد، امام آن را در هر فرصتی به گوش شیعیان می‌رساند، تا همگان بدانند قبول این امر از جانب امام، با کراهت و تنها در جواب تهدید به قتل صورت‌گرفته است. همچنین شرطی که امام با قبول ولایتعهدی، مبنی‌بر عدم دخالت خود در جنگ‌ و صلح، عزل‌ و نصب و تدبیر امور گذاشت، ضربه‌ی مهلکی بر ظاهر اعمال ریاکارانه‌ی مأمون زد تا چهره‌ی نفاق او را برملا کند.علاوه بر این حضور قوی و مستحکم امام رضا (علیه السلام) در جلسات مناظرات با علمای به نام دوران، همراه با استدلالات قوی و محکم ایشان در پاسخ به سوالات و شبهات در امور علمی و فقهی و مسائل مربوط به اثبات حق خلافت و امامت شیعیان،  که در حضور مأمون و مردم انجام می‌شد، مهر تاییدی بر حقانیت عصمت، علم و عدالت الهی امام و حق غصب شده‌ی امامت او توسط مأمون بود. بدین‌سان تمامی نقشه‌های مأمون درجهت تضعیف قدرت‌ شیعیان و نفوذ امامت بر جانها، نقش بر آب گشت و زندگی این امام همام را الگویی برای مبارزه‌ی همیشگی شیعیان بصیر با دشمنان همیشه بیدار ساخت، چرا که به فرموده‌ی رهبر انقلاب دشمن همیشه بیدار است و در شکلهای مختلف و در لباسها و نقابهای گوناگون و با آرایشهای رنگارنگ ظاهر می‌شود و مسلمانان باید چشم تیزی داشته باشند و دشمن را بشناسند و راه مبارزه‌ی با دشمن را یاد بگیرند. پیام زندگی پرماجرای علی‌ابن‌موسی‌الرضا (علیه السلام) مبارزه‌ی دائمی خستگی‌ناپذیر است.» ( برگرفته از بیانات رهبر انقلاب، ۳ آذر۶۳). @AFKAREHOWZAVI
. سرباز کوچک ✍سیده فاطمه موسوی باردئی ماجرا از آنجایی شروع شد که برای انجام امور طلاب نیاز به نیروی خدماتی داشتند.مادر دست سه فرزندش را گرفت تا بتواند گره ای از کار طلاب باز کند و فرزندانش را بیمه ی امام زمانش (عج) کند. هر کدام به یک‌ کاری مشغول شدند. مادر که مشغول تمیز کردن کتابهای کتابخانه بود با صدای جیغ فرزندش کتابها را روی زمین رها کرد و سراسیمه به سمت صدا دوید. تنها چیزی که می شنید صدای پسرک پنج ساله اش بود که با گریه و فریاد می گفت:((مامان برق منو گرفت،مامان برق منو گرفت)) پله ها را یکی پس از دیگری پشت سر گذاشت،چشمش که به پسرش افتاد دیگر توان ایستادن نداشت،به سنگ های سرد دیوار حوزه تکیه داد و نقش زمین شد.نفسش بند آمده بود.پیشانی اش خیس عرق بود. پسرک به سمت مادر دوید و محکم بغلش کرد. با اینکه ترسیده بود و دست و پاهای کوچکش می لرزیدند به مادرش دلداری می داد و می گفت:((مامان جون آروم باش، امام زمان کمکم کرد،نگران نباش چیزی نیست.حواسم نبود ،شیطون گولم زد میخ آهنی را توی پریز برق زدم‌.ولی مگه خودت نمی گفتی حوزه خونه امام زمانه و آقا بچه ها را خیلی دوست داره،منم امام زمان نجات داد)) مادر بهت زده فقط پسرش را نگاه می کرد،قطرات اشک بر گونه های استخوانی مادر جاری شدند.با همان چشمان خیس سرش را روی زمین گذاشت و از صمیم قلب گفت:یا امام زمان بچه هایم را به تو میسپارم. خودت گفته ای هر کجا گرفتاری پیش آمد مرا به جیره خوارانم قسم بدهید ،پس قسم به همان جیره خوارانت فرزندانم، سربازان سپاهت باشند. @AFKAREHOWZAVI
. «کربلا در کربلا می‌ماند، اگر زینب نبود» ✍سیده ناهید موسوی زینب کبری (س)یک بانوی برجسته‌ در تاریخ بشریت است. نه فقط در تاریخ اسلام، واقعا اینگونه است آن‌شخصیت مستحکم و قوی، آن انسان بزرگ که چنان عمل می‌کند و کمتر انسانی، چه مرد چه زن، می‌تواند با این قدرت با این استحکام وارد میدان‌های دشوار بشود. آگاهی کامل حضرت زینب (س)، از جوشش خون برادرشان امام حسین (ع)، و وقتی بدن پاره پاره برادر را در آن قبله گاه عشق و محبت و فداکاری و مجاهدت، بر روی زمین افتاده دیدند، دست‌ها را زیر بدن برد و سَر را به طرف آسمان بلند کرد و فریاد زد: «بار الها ! این قربانی را از ما قبول کن.» ایشان می‌دانستند خاطره‌ی آن خون جوشیده، سیلاب شهادت و فداکاری را در طول تاریخ، در سرزمین دل انسان‌های مسلمان به راه خواهند افکند و افکند. از روز دهم محرم و همچنان در طول تاریخ ادامه دارد. عظمت زینب کبری (س) فقط صبر او نیست؛ عظمت زینب (س) در جمع شدن تمام خصوصیات برجسته‌ی یک انسان بزرگ و شخصیت های عظیم تاریخ در این زن است که در این چند روز از روزهای آخر دهه محرم تا برگشتن به مدینه که بار را تحویل داد. و مسولیت او تمام شد، در این یکی دو ماه عظیم ترین حوادث را با بهترین و حکیمانه ترین وجهی اداره کرده است؛ او یک انسان ممتاز است و البته یک نمونه کامل از زن مسلمان است، یعنی الگویی که اسلام برای تربیت زنان، آن را در مقابل چشم مردم دنیا قرار داده است. روزهای دهه‌ی آخر صفر است روزهای بعد از اربعین است. اگر نگاهی کنیم به تاریخ صدر اسلام، این روزها روزهای زینب کبری (س) است. در طول تاریخ نمی‌شود نظیری برای این پیدا کرد. بعد هم در حوادث پی در پی، در دوران اسارت زینب (س) در کوفه، در شام، تا این روزها که پایان آن حوادث است و شروع یک سرآغاز دیگری است برای حرکت اسلامی و پیشرفت تفکر اسلامی و پیش بردن جامعه اسلامی. برای خاطر همین مجاهدت بزرگ، زینب کبری (س) در نزد خداوند متعال یک مقامی یافته است که برای ما قابل توصیف نیست.بی شک عظمت حرکت زینبی و خطبه فراموش نشدنی وی در بازار کوفه یک حرف زدن معمولی نیست. اظهار نظر معمولی یک شخصیت بزرگ نیست یک تحلیل عظیم از وضع جامعه اسلامی در آن دوره است که با زیباترین کلمات و با عمیق‌ترین و غنی ترین مفاهیم در آن شرایط بیان شده است. و می‌فرماید: «مثل آن کسی شدید که پشم را میریسد، تبدیل به نخ می‌کند، بعد نخ‌ها را دوباره باز می‌کند، تبدیل می‌کند به همان پشم یا پنبه نریسیده.» با بی بصیرتی، با نشناختن فضا با تشخیص ندادن حق و باطل، کرده‌های خودتان را، گذشته خودتان را باطل کردید. ظاهر، ظاهر ایمان، دهان پُر از ادعای انقلابیگری، اما باطن، باطن پوک، باطن بی مقاومت در مقابل بادهای مخالف. این آسیب شناسی است. حضرت زینب (س) با این عده‌ی ناهمگون و غیرقابل اعتماد مواجه است اما این جور محکم حرف می‌زند. او زن تاریخ است این زن دیگر ضعیفه نیست نمی‌شود زن را ضعیفه دانست. این جوهر زنانه مومن اینجور خودش را در شرایط دشوار نشان می‌دهد. حماسه‌ی ایشان مکمل حماسه عاشورا است. متن کامل در صفحه نویسنده @AFKAREHOWZAVI
. ✍فاطمه شکیب رخ روزهای آخر عزای امام حسین علیه السلام با پیراهن عزای شاه خراسان از تن برون می‌شود. به‌یاد کلام علامه طباطبایی(ره) که در وصف لطف امام رئوف علیه‌السلام معتقد بود؛ همه امامان علیهم السلام لطف دارند، اما لطف ⁧‫امام رضا‬⁩ علیه السلام محسوس است. ‏همه امامان معصوم علیهم السلام رئوف هستند، اما رأفت حضرت امام رضا علیه السلام ظاهر است. شاید به عبارتی بتوان گفت که این لطف، ارتباطی مانوس با احساس محبان حضرت مهربانی دارد! «و أَمَّن لَجَأَ إِلَيكُم... » ‏هركس به شيوه‌ى دل خود، به شما پناه مى آورد... الا ای شاه لطف و کرم، که شب شهادت تان هم با الطاف مهربانی تان پیوند خورده، بگیر دست فقرایی را که سال‌هاست به آستان شما ملتمس شده اند. شهادت شمش الشموش، امام هشتم، صاحب طوس بر محبان و شیعیان تسلیت! ‬⁩ @AFKAREHOWZAVI
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
. خادم ... ✍فاطمه دماوندی موکب زده بودند به عشق امام رئوف.موکبی دنج! همه خادمانش نوجوان بودند.مثل همان شهیدی که حسینیه به نامش بود. جمعیت حسینه به خاطر سرمای هوا کمتر شده بود.استکان هایی که چای هایش خورده شده بود و شسته شده بود و آماده پذیرایی از مهمانان بود. نزدیک تر رفتم.نگاه شان به دوربینم افتاد.با لبخندش فهماند که خجالت کشیده است از این که این جا هم دست از سر گوشی برنداشته است! @AFKAREHOWZAVI
. امتداد خط سرخ آل طه ✍ایرانپور داغی که سرد نمی‌شود و رو به خاموشی نمی‌رود. ایام عزای اباعبدالله علیه السلام جایش را به شادی ایام ربیع می‌دهد. اما مگر می‌شود که نام حسین علیه‌السلام فراموش شود. لباس سیاه محرم و صفر با پیراهن سپید ماه میلاد رسول‌الله صلی الله علیه و آله و سلم عوض می‌شود اما آنچه باقی می‌ماند حزن و اندوهی است که از شنیدن نام محزون حسین علیه‌السلام میهمان قلب‌هایمان است. اندوهی که نه ملال‌آور که پیش‌برنده است.‌ نام حسین علیه‌السلام است که قدم‌ها را به سمت و سوی هستی می‌کشاند. این خون حسین است که از پس چهارده قرن کار شکنی طواغیت و فراعنه زمان هنوز بر تارک بلندترین قله های عزت می‌درخشد. محب حسین علیه‌السلام همیشه در مسیر است نه با قدم که با سر. روضه حسین علیه‌السلام نه اشک و آه و ناله که درس است و سر مشق، که همیشه زمان، عاشوراست و همیشه زمین کربلا. حسینی ماندن هنر مردمان آخرالزمان است. افتخار مکتب نوکری اباعبدالله شهدایی است که با ایستادن در رکاب حسین علیه‌السلام، نامشان در امتداد خط سرخ محمد و آل محمد ثبت شده است. @AFKAREHOWZAVI
. ربیع آمد...نجمه صالحی ربیع آمد... ربیعی که با فداکاری اولین امام، اولین گلش به ثمر نشست. ربیعی که با ولادت بهار آفرینش، سرسبز شد. ربیعی که روزنه‌های امید حیات را به کالبد زندگی تاباند. ربیع آمد ای ربیع الانام! خزان ایام با آمدن تو بهاری می‌شود! بیا و خزان را بهاری کن ای ربیع دل‌ها!! ✨حلول ماه ربیع الاول تهنیت✨ @AFKAREHOWZAVI
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
. ماه ربیع ✍زهرا نجاتی «حسین(ع) دارد نگاه می‌کند» مرد خوشحال زل زد به نگاه گرم پیامبر: این‌طور که می‌فرمایید، پس قصرها و درختان بسیاری، در بهشت برای ما آماده‌اند. لبخند روی لب‌های زیبای پیامبر نشست. ردیف مرواریدها آشکار شد؛ نه چنین نیست، شما کارهای خوبی می‌کنید و به موجب آن، پاداشتان فراهم می‌شود اما بعد گناه می‌کنید و درخت‌ها می‌سوزند و کاخ‌ها خراب می‌شوند... محرم و صفر تمام شد. اشک‌ها و گریه‌ها. مشکی پوشیدن‌ها و سیاهی و موکب، اما حالا که تمام وجودمان پر از عطر حسین‌ شده، حالا که خیلی قول‌ها داده‌ایم و چندروزی است روی پله‌های اول نردبام، قدم گذاشته‌ایم، حالا که بعضی موسیقی‌ها و فیلم‌ها و شماره‌ها حذف شده، خدا کند کسی پیدا شود و به این حال خوشمان، به این پر از عطرحسین فاطمه بودنمان، به ای انگیزه‌مان برای طغیان نکردن پیش چشم حسین فاطمه، تافت بزند. اسیدسیتریک بپاشد توی حال روحمان. دست ما را بگیرد و هرروز توی گوشمان زمزمه کند؛ قول داده بودی، حسین دارد نگاهت می‌کند.. هنوز هم. مهم نیست چند روز از محرم و صفر بگذرد. اگر ادب ماه حسین را نگه‌داشته‌ای، پس بیشتر هم می‌توانی. چرا فقط دو ماه؟ دوازده ماهت را نذر او کن و بالا بیا. آن وقت می‌بینی «ان الحسین مصباح الهدی»، یعنی چه؟ «کشتی نجات بودن حسین علیه السلام» را. آن وقت نور «رحمت الله الواسعه»، روحت را نورانی و درخشان و صیقلی می‌کند. آن وقت می‌فهمی «چرا محرم و صفر است که اسلام را زنده نگه داشته» به ماه ربیع خوش آمدی. الهی که برایت «ربیع قلب» باشد و «پاییز بی‌رحم گناه». @AFKAREHOWZAVI
به‌نام‌او موج‌سواری حجاب استایل‌‌ها از معلوم آباد به سوی ناکجاآباد! | خبرگزاری فارس این حرف بدون اغراق است که اشتباه یک بلاگر حجاب، به تعداد فالور‌هایش ضریب می‌خورد. برخی از این‌ افراد به تعداد فالورهایشان افراد را در بحث حجاب دچار شک و تردید می‌کنند. برخی نادانسته اغواگری می‌کنند و برخی با قصد و نیت. خیلی از دخترهای جوان، حجابشان گره خورده به این افراد است. در ذهن و روحشان با این بلاگرها انس پیدا می‌کنند. بعد در فرایند تغییر سبک همین بلاگرها، آنان نیز دچار تزلزل می‌شوند و بن‌مایه فکری آنان دچار تردید می‌شود. 🖊فاطمه میری‌طایفه‌فرد متن مصاحبه در خبرگزاری فارس 👇 http://fna.ir/3erdeb @AFKAREHOWZAVI
. شب اول ربیع الاول مایه‌ی مباهات شیعیان ✍ سمانه اسفندیاری دولابی امشب شب اول ماه ربیع الاول و شب لیله المبیت است. شبی که خداوند به وجود یکی از شریف ترین مخلوقاتش حضرت علی ابن ابیطالب علیه السلام برملائکه مقرّبش فخر و مباهات می‌کند. در چنین شبی ، پیامبر(ص) برای آنکه مشرکان که قصد جان او را کرده بودند ، از هجرت او آگاه نشوند، به علی(ع) فرمود که در بسترش بخوابد. امام علی(ع) گفتند: «در این صورت شما سالم می‌مانید؟» پیامبر(ص) فرمود: «آری» حضرت علی(ع) تبسمی کرد و سجدۀ شکر به جای آورد، وقتی که سر از سجده برداشت، رفت و در بستر پیامبر خوابید . وقتی كه علی عليه السلام در بستر پیامبر (ص) خوابیده بودند جبرئیل در بالای سر او و میکائیل پایین پای او آمدند و جبرئیل فرمود: «بخ بخ لك يا بن ابى طالب، من مثلك يباهى الله بك ملائكة سبع سماوات» «خوشا به حال کسانی چون تو‌ ای فرزند ابوطالب! که خدا در برابر فرشتگان به تو مباهات می‌کند.» و این آیه در شأن علی(ع) در ماجرای لیلة المبیت نازل شد: «وَ مِنَ النَّاسِ مَن یشْرِی نَفْسَهُ ابْتِغَاءَ مَرْضَاتِ اللَّهِ وَاللَّهُ رَءُوفٌ بِالْعِبَادِ» «و از میان مردم كسی است كه جان خود را برای طلب خشنودی خدا می‌فروشد، و خدا نسبت به [این] بندگان مهربان است». (سوره بقره، آیه٢٠٧) از اعماق وجودمان خدا را شاکریم که مولایمان علی علیه السلام است . اَلْحَمْدُ للهِ الّذى جَعَلَنا مِنَ الْمُتَمَسِّكينَ بِوِلايَةِ اَميرِ الْمُؤْمِنينَ وَالاَئِمَّةِ المَعصومین @AFKAREHOWZAVI