eitaa logo
عرفان ناب
548 دنبال‌کننده
1.4هزار عکس
88 ویدیو
3 فایل
📡 http://www.ahlevela.com ديگر كانال ما: 👈 http://ble.ir/ahlevelaa ارتباط با ما: 👈 @adminsm 🌐 اينستاگرام:👈http://instagram.com/ahlevela 🔵 کانال ما در آپارات: 👈 https://www.aparat.com/ahle_vela/Ahlevela
مشاهده در ایتا
دانلود
💠💫 رسیدن به حقیقت توحید در جنبه‌ی نظری و عملی:‌ در جنبه‌ی نظر به‌ گونه‌ای شویم که عالم را جلوه‌گاه حقّ‌متعال ببینیم و جز خدا نبینیم. ذکری که از امیرالمؤمنین علیه السلام وارد شده است و مستحب است در این دهه، هر روز ده بار خوانده شود، این آموزه را خیلی خوب تذکّر می‌دهد: «لا اِلـٰـهَ اِلاَّ اللهُ عَدَدَ اللَّیالِی وَ الدُّهُورِ لا اِلـٰـهَ اِلاَّ اللهُ عَدَدَ اَمْواجِ الْبُحُورِ لا اِلـٰـهَ اِلاَّ اللهُ‏ وَ رَحْمَتُهُ‏ خَیرٌ مِمّا یجْمَعُونَ‏ لا اِلـٰـهَ اِلاَّ اللهُ عَدَدَ الشَّوْكِ وَ الشَّجَرِ لا اِلـٰـهَ اِلاَّ اللهُ عَدَدَ الشَّعْرِ وَ الْوَبَرِ لا اِلـٰـهَ اِلاَّ اللهُ عَدَدَ الْحَجَرِ وَ الْمَدَرِ لا اِلـٰـهَ اِلاَّ اللهُ عَدَدَ لَمْحِ الْعُیونِ لا اِلـٰـهَ اِلاَّ اللهُ فِی‏ اللَّیلِ اِذا عَسْعَسَ وَ الصُّبْحِ اِذا تَنَفَّسَ‏ لا اِلـٰـهَ اِلاَّ اللهُ عَدَدَ الرِّیاحِ فِی الْبَرارِی وَ الصُّخُورِ لا اِلـٰـهَ اِلاَّ اللهُ مِنَ الْیوْمِ اِلیٰ یوْمِ‏ ینْفَخُ فِی الصُّورِ» ↩️ همه‌ی ذرّات عالم جلوه‌های «لا اِلـٰـهَ اِلاَّ اللهُ» هستند و همه‌ی عالم جلوه‌گاه خدای‌متعال است. امیدوارم این دهه سبب شود که اینگونه به عالم بنگریم و جز خدا در عالم نبینیم. ✳️ عالم را تالار آیینه‌ای بدانیم که جمیل مطلق در میانه‌ی این تالار دست به تجلّی زده است و همه‌ی ذرّات عالم وجود که آیینه‌های این تالارند، جلوه‌های جمال او را در خویش نمایان کرده‌اند؛ بنابراین هر‌کس به هر آیینه‌ رو کند، خدا را خواهد دید: «فَاَینَما تُوَلُّوا فَثَمَّ وَجْهُ اللهِ». (سوره ی بقره، آیه ی 115) ↩️ امیدوارم در بُعد نظر در این ده روز اینگونه شویم؛ که جز خدا در عالم نبینیم. ادامه دارد... 🎤 در محضر استاد مهدی طیب - جلسه ی 11 مهر 92 @ahlevela
‍💫هر کس محاذی او شود، او را به بالا می‎برد..... ۞ حاج محمد اسماعیل دولابی: امام حسین علیه السّلام مجرا و نهری بین خدا و خلق است. هر کس محاذی او شود، او را به بالا می‎برد. وقتی با علیه السّلام کارت اصلاح شد، عبادتت هم تمام شد، دنیا هم تمام شد و به جای اصلی خودت رفته‎ای. 📕مصباح الهدی ص ۳۰۲ @ahlevela
💠💫 💠💫 رسیدن به حقیقت توحید در جنبه‌ی نظری و عملی:‌ (قسمت دوم) 🔹 جز خدا را در عالم ندیدن هم مراتبی دارد که در این ده روز باید تکمیل شود؛ چون گاهی سالک از غیرخدا قطع توجّه می‌کند؛ امّا خود این قطع توجّه او نوعی التفات و توجّه است. همین که اراده می‌کند که توجّه خود را از غیرخدا قطع کند، ظهور یک نوع توجّه است. این است و توحید تام بالاتر از این است. مرتبه‌ی بالاتر، است. 🔹در این اراده، التفات و توجّه نیست؛ خود به خود غیر خدا دیده نمی‌شود؛ نه اینکه شخص اراده کند غیر خدا را نبیند. این مرتبه ی انقطاع است. و اوج مرتبه‌ی توحید، مرتبه‌ی کمال انقطاع است؛ که در از خدا می‌خواهیم: «اِلـٰـهِی‏ هَبْ‏ لِی‏ كَمالَ‏ اْلاِنْقِطاعِ اِلَیكَ». 🔹این ناظر به مرتبه‌ای است که نه تنها غیر خدا را نمی‌بیند، آن هم نه با التفات و اراده، که با اراده ی خویش توجّه‌ خود را از غیرخدا قطع کرده باشد؛ بلکه به جایی رسیده است که به طور طبیعی غیر خدا را نمی‌بیند؛ و به بالاتر از این هم رسیده است؛ یعنی این غیر خدا ندیدنِ خود را هم نمی‌بیند. این است؛ که سالک ندیدن خود را هم نمی‌بیند و به آن توجّه ندارد. این توحید در بُعد نظری. 🔹امیدواریم سالک‌الی‌الله با مراقبات ده روز اوّل ماه ذی‌الحجّه، که ایّام معدودات است و به تعبیر قرآن‌کریم ایّام معلومات است، در مراتب نظری و در معرفت‌الله اینگونه شود. 🔹 در بعد عملی هم با مراقباتی که سالک در پیش می‌گیرد، میوه این چهلّه را بچیند و به ثمره‌ی این چهلّه که موحّدانه زندگی کردن است، نائل شود. در مورد موحّدانه زیستن در کتاب مفصّل توضیح داده‌ایم. 🔹 موحّدانه زندگی کند؛ یعنی نه تنها در عالم غیرخدایی نبیند؛ بلکه میوه‌ی این غیرخدا ندیدن را، هم در عملش، هم در وجودش و هم در زندگی‌اش ظاهر کند؛ یعنی به غیرخدا امید نبندد و اتّکا نکند؛ از غیر خدا نهراسد؛ اعتماد و اتّکایش فقط به خدای‌متعال باشد؛ به کامل و به مقام و واگذار کردن همه‌ی امور خویش به اراده‌ و رضایت الهی برسد؛ به مقام قناعت، ، و شکر نائل شود؛ اهل تسلیم مطلق در برابر حقیقت حقّ شود؛ دل به غیرخدا نسپارد؛ دل‌باخته‌ی خدا باشد و هرچه غیرخدا را از خانه‌ی دل بیرون بریزد 🔹 و آنگاه که عاشق خدا شد، به همه‌ی عالم عشق بورزد؛ چون همه‌ی عالم آیینه‌هایی هستند که صورت معشوق ازلی در آنها دیده می‌شود؛ لذا برای عاشق خداوند همه‌ی این آیینه‌ها دوست‌داشتنی است. به‌قول شاعر: 💫 به جهان خرّم از آنم که جهان خرّم از اوست 💫 عاشقم بر همه عالم که همه عالم از اوست ◀️ این موحّدانه زیستن است. موحّدانه زیستن یعنی دل تنها یک دلبر داشته باشد: «ما جَعَلَ اللهُ لِرَجُلٍ مِنْ قَلْبَینِ فِی‏ جَوْفِهِ» (1) خدا در سینه‌ی هیچ‌کس دو دل قرار نداده است و هر دل، جز یک دلبر و دلدار نمی‌تواند داشته باشد. موحّدانه زیستن یعنی دل را تنها خانه‌ی خدا کند و تنها محبّت و عشق الهی را در جان خویش داشته باشد. 🔹 بنابراین هم در بُعد نظری از مرتبه‌ی قطع، به انقطاع و از مرتبه انقطاع، به کمال نائل شود و هم در مرتبه‌ی عملی موحّدانه زندگی کند؛ احساس کند؛ عشق بورزد؛ اتکّا کند؛ قدم بردارد؛ هدف گزیند و تلاش کند. ◀️ دهه‌ی الهیه و توحیدیه برای این است که انسان در نظر و عمل شخص سالک موحّدی شود و از شرک و دوبینی نجات پیدا کند. 🎤 در محضر استاد مهدی طیب - جلسه ی 11 مهر 92 @ahlevela 📖 1. سوره ی احزاب، آیه ی 4.
🚩خروج اباعبدالله‌الحسین علیه السلام از مکّه به‌سمت کوفه 🗓 در روز هشتم ماه ذی‌الحجّه‌ی سال شصتم هجری‌قمری ماجرای حرکت اباعبدالله‌الحسین علیه السلام از مکّه به‌سمت کوفه و نهایتاً به‌سمت کربلا ثبت شده است. 🚩حضرت اباعبدالله علیه السلام روز هشتم ماه ذی‌الحجّه که (1) و روزی است که حجّاج آب بر‌می‌داشتند، در یوم‌التّرویه، یعنی درست در شرایطی که همه‌ی مردم به‌سمت منا و عرفات می‌روند، اباعبدالله‌الحسین علیه السلام راه را جدا کردند و به‌سمت کوفه حرکت کردند. ⭕️اين هم یک اقدام کاملاً دقیق و حساب شده بود. کاری کاملاً چشم‌گیر بود؛ چون اگر حضرت چند روز قبل از آن حرکت می‌کردند، کسی احساس نمی‌کرد؛ امّا آن روز در ذهن همه این پرسش پیش آمد که چه شده پسر پیغمبر خدا صلی الله علیه و آله مناسک را رها کرده است؛ به‌جای اینکه همراه حاجیان بیاید و مراسم حج را انجام دهد؛ به جای دیگری سفر می‌کند؟ این یک حرکت بسیار دقیق بود برای اینکه ذهن‌ها را برای پی‌جویی علّت این قضیه حسّاس کند. ⭕️ اینکه معمولاً مدّاح‌ها و هیئتی‌ها می گویند حضرت قصد حج را به عمره‌ی مفرده تبدیل کردند؛ حرف دقیقی نیست. حضرت اباعبدالله علیه السلام از روز اوّل که وارد مکّه شدند، به قصد عمره‌ی مفرده آمدند و قصد حج نداشتند؛ لذا عمره‌ی‌شان را که انجام دادند، رفتن به عرفات، مشعر و منا برآن حضرت واجب نبود. ↩️ حضرت در روز ی سال شصتم هجری‌قمری از مکّه بیرون آمدند و سفری را آغاز کردند؛ که به کربلا و واقعه‌ی عظیم عاشورا منجر شد. 🎤 در محضر استاد مهدی طیب- جلسه ی 25 مهر 92 @ahlevela -------------------------------- 📝 1. "ترویة" یعنی آب برداشتن. حجّاج در این روز در مکّه آب بر می داشتند و همراه می بردند که شب عرفه را در منا بمانند؛ روز عرفه به عرفات و در پی آن به مشعر و منا بروند. برای این سفر آب همراه می بردند. علیه السلام
‍ 🗓 روز ، سالروز ازدواج پدر بزرگوار رسول‌خدا صلی الله علیه و آله، حضرت عبدالله علیه السلام و مادر عظیم القدر ایشان، آمنه‌بنت‌وهب علیها سلام، در سال پنجاه‌و‌چهارم قبل از هجرت پیامبر است. ↩️ این ازدواج منشأ بزرگترین نورها در هستی شد. انتقال نور پیامبر‌اکرم صلی الله علیه و آله به عالم ظاهر، میوه و محصول ازدواج پاک و فرخنده‌ای بود که خدای‌متعال میان عبدالله و آمنه علیها سلام محقّق کرد. 🌸🌺 جا دارد این ازدواج فرخنده را خدمت میوه‌ی این ازدواج، که وجود مقدّس بقیّة‌الله‌الاَعظم ارواحنافداه هستند را، به همه‌ی دوستداران خاندان نبوّت و رسالت، تبریک عرض کنم. در محضر استاد مهدی طیب- جلسه ی 25 مهر 92 @ahlevela
🔹 عید قربان عید قربانی شدن و اهل شدن است و به قرب راه پیدا نمی‌کند، مگر کسی که آماده‌ی قربانی شدن باشد. راهِ تقرّب قربان شدن است. 🔹 اگر کسی می‌خواهد به دوست راه بَرد، باید آماده‌ی قربان شدن در راه دوست باشد؛ باید همه‌ی وجودش را در طبق نهد و آرزومندِ این باشد که این پیشکش و هدیه‌ی ناقابلی را که به آستان دوست تقدیم می‌کند، از او بپذیرد. 🔹 عید قرب و نزدیک شدن از راه قربان شدن است. لذا مستحبّ است وقتی حاجی خودش گوسفند را سر می‌برد یا اگر خودش ذبح بلد نیست و ذبح را نیابتاً به کسی می‌سپرد، دستش را روی دست کسی که گوسفند را ذبح می‌کند بگذارد و نیّت کند که نفس خود را ذبح می‌کند؛ انّیّت و انانیّت خود را ذبح می‌کند. از این پس منی در وجودم نیست؛ هرچه بارقه‌ای از من در وجودم بود همه رفت. 🔹 لذا در روایات داریم به ازای هر عضو قربانی یک عضو قربانی‌کننده از آتش دوزخ نجات پیدا می‌کند. پس گویا قربانی خود اوست و نفسِ امّاره‌ی فرد است که در پیشگاه الهی سر بریده می‌شود. دیگر منی ندارد؛ داعیه‌ای ندارد؛ خطّی به دور خویشتن نکشیده است که او را از گستره‌ی هستی متمایز کند. تمام تعیّنات را با قربان کردن فرو می‌ریزد. 🔹👌 این خطّی که به دور خود کشیده‌ایم که ما را تعریف می‌کند؛ اسم من چیست؛ فامیلی‌ام چیست؛ فرزند چه کسی هستم؛ اهل کجا هستم؛ چه تحصیلاتی دارم؛ چه شغلی دارم؛ چه عنوان اجتماعی‌یی دارم؛ و ...؛ اینها همان خطّی است که به دور خود کشیده‌ایم؛ یک خطّ وهمی که اگر پاک شود، به بی‌کرانه‌ی هستی متّصل می‌شویم. 🔹 مثل یک دایره که با گچ روی تخته‌‌سیاه کشیده شده باشد. آنچه سطح این دایره را از کلّ تخته‌سیاه متمایز کرده است، خطّ سفیدی است که به شکل دایره کشیده‌ایم. اگر این خط را پاک کنیم؛ آن دایره به کلّ تخته ‌سیاه متّصل است. پس اگر بتوانیم خطّی را که به دور خود کشیده‌ایم پاک کنیم؛ خود را از تعیّنات وهمی نجات دهیم، به بی‌کرانه‌ی هستی وصل می‌شویم. 🔹 قربان شدن یعنی این؛ یعنی همه‌ی تعیّنات خویش را سر بریدن؛ آثاری از انّیّت و انانیّت برجا نماندن. 🔹حاجی، قاصد، سالک، سائر الی الله اگر به این سه کار موفّق شد؛ یعنی هم با شیطان که دشمن قسم خورده است و بر قسم خود جدّی و استوار ایستاده است؛ «عَدُوٍّ لَکُمْ» «اِنَّهُ لَكُمْ عَدُوٌّ مُبِينٌ» ‏ اگر این دشمن قسم‌خورده را به دشمنی شناخت و با همه‌ی وجود در برابر او ایستاد و مقاومت کرد؛ از سوی دیگر، نقطه‌ی آسیب‌پذیری که بعضی از مکاتب به آن چاکرا¬ می‌گویند و نقطه‌ی نفوذ شیطان است که در شخص وجود دارد؛ از بین برد. اصل این نقطه‌ انانیّت ماست. 💫 مادر بت‌ها بت نفس شماست 💫 چون که آن بت مار و این بت اژدهاست 🔹 اگر توانست نفس را از پا درآورَد؛ یعنی اگر از بیرون شیطانِ حمله‌ور و از درون نقطه‌ی نفوذ و آسیب‌پذیر وجودش را از بین برد، موجود رویین‌تنی می‌شود که هیچ دشمنی بر او قدرت غلبه و پیروزی ندارد. ادامه دارد... 🎤 در محضر استاد مهدی طیب - 91/08/05 @ahlevela
اللَّهُمَّ وَ أَسْتَغْفِرُکَ لِکُلِّ ذَنْبٍ یُدْنِی الْآجَالَ وَ یَقْطَعُ الْآمَالَ وَ یَبْتُرُ الْأَعْمَارَ فُهْتُ بِهِ أَوْ صَمَتُّ عَنْهُ حَیَاءً مِنْکَ عِنْدَ ذِکْرِهِ أَوْ أَکْنَنْتُهُ فِی صَدْرِی أَوْ عَلِمْتَهُ مِنِّی فَإِنَّکَ تَعْلَمُ السِّرَّ وَ أَخْفَى فَصَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ وَ اغْفِرْهُ لِی یَا خَیْرَ الْغَافِرِینَ. ✨بار خدایا ! از تو آمرزش میطلبم برای هر گناهی که موجب نزدیکی مرگ و اجل میکردد، و موجب قطع امیدها و آرزوها میگردد و عمرها را کوتاه میکند، چه بر زبان آورده باشم یا هنگامی که آن را به یاد آوردم به خاطر شرمندگی از تو از آن دم فرو بستم، یا آن را در سینه پنهان کرده ام، یا من از آن بی خبرم و تو آن را میدانی، زیرا تو به هر سری و مخفی تر از آن آگاهی؛ پس بر محمد و آل محمد درود فرست و این گونه گناهم را بیامرز ای بهترین آمرزندگان! ٥٨ ✅@ahlevela
‍ 💠💠✨مرحوم آیت‎الله شاه‌آبادی نقل می‎کرد که یکی از علمای اهل سنّت کتابی علیه شیعه نوشته و گفته است که این کتاب مثل صاعقه شیعه را می‎سوزاند. امّا خود این عالم سنّی در همین کتابش از عایشه نقل کرده است شبی حضرت رسول صلّی الله علیه و آله و سلّم در حجره‎ی من بودند. نیمه‌ی شب حضرت را نیافتم. حجره‎ی سایر همسرانشان را گشتم، آنجا هم نبودند. بعد دیدم با سر و پای برهنه بالای بام حجره‎ی خودم ایستاده و دست به آسمان بلند کرده و خداوند را به حقّ حضرت علی علیه السّلام قسم می‎دهند و عرضه می‎دارند: ✨🔹اِلهی بِحَقِّ عَلِیٍّ، اِلهی بِحَقِّ عَلِیٍّ🔹✨ و دعا می‎کنند. عرض کردم کسی را بهتر از علی نیافتید که خدا را به حقّ او قسم می‎دهید؟ فرمود قسم به آن کسی که جانم به‌ دست قدرت اوست، به آسمان نگاه کردم، بهتر از علی نبود، به زمین نظر کردم، بهتر از علی نبود، به شرق و غرب نگاه کردم، کسی بهتر از علی نبود، لذا خدا را به حقّ او قسم دادم."✨💠💠 📘مصباح الهدي - مبحث اهل بيت صلوات الله عليهم اجمعين -ص٢٨٩ @ahlevela
💠✨یوم غدیر خمٍ افضل اعیاد امّتی ✨💠 🔹عید فرصتی برای عود به خویشتن و بازگشت به خویشتن است. انسانی که در روزمرگی ها خود را فراموش می کند؛ و اسیر آمد و شدها ، داد و ستد ها، گفتگوها و فعالیت های روزمره ی زندگی مادی خویشتن می شود؛ و از خویشتن خویش غافل می شود؛ به فرصتی احتیاج برای برگشتن ، اندیشیدن و برای پرداختن به خود دارد. ◀️ با توجه به این معنا از ،افضل اعیاد این امت،عید غدیر خم است. یعنی بزرگ ترین و مناسب ترین فرصت،مساعدترین شرایط برای بازگشت به خویشتن خویش،عید غدیر خم است. انسانی که خلیفة الله است؛ انسانی که تجلی گاه همه ی اسماء و صفات الهی است؛انسانی که همه ی علم و قدرت الهی در خمیره ی او به ودیعت نهاده شده است؛ امّا اکنون به از خودبیگانگی دچار و به حقارت مبتلا شده است؛ این انسان برای بازگشت به خودش، برای رسیدن به قله ی بلند خلیفة اللهی،برترین و مساعدترین فرصتی که در اختیار دارد؛ سرسپردن به آستان ولایت است. یعنی دست بیعت سپردن به ولی اعظم خدا است؛که انسان می تواند به خویشتن خویش برگردد. 🔹در مکتب عرفانی، سرسپردن و دست بیعت دادن به ولی، در مسیر سلوک جایگاه ویژه ای دارد. منتها از همین احادیث،این نکته را به خوبی می توان دریافت؛ که اگر انسان بخواهد عود به خود کند؛ به خویشتن خویش بازگردد؛ خود بیگانگی را بتواند ترک کند و به خودآگاهی منتقل شود؛ بتواند به تمامیت ظرفیت خودش دست پیدا کند؛و همه ی ظرفیت به ودیعت نهاده شده ی در خود را فعلیت بخشد؛ بهترین و سرنوشت سازترین زمان، فرصت بیعت با انسان کامل است؛ بیعت با ولی اعظم خداست. لذا عید غدیر خم،افضل اعیاد امت است. 🔹در ،انسان نفس خود را در راه عشق حق متعال قربانی می کند. در سرزمین منای عشق و آرزو، نفس خودش را، انیت ،انانیت ، خودبینی، خودپرستی و خودپسندی را ذبح می کند. در ،یک ماه دوره کنترل نفس را از طریق روزه و و از طریق پرداختن به عبادات طی می کند. این ها همه فرصت های خوبی هستند.در روز جمعه دست از کار و فعالیت و تلاش های مادی و دنیوی می کشد و فراغتی برای خودش تعبیه می کند.این ها همه فرصت های مناسبی برای بازگشت به خویشتن هستند.اما مناسب ترین و مؤثرترین فرصت، خم است. 🎤 مهدی طیب - 1392/8/2 🆔 @ahlevela
☀️امام هادی علیه السلام فرمودند: 💠 اِنَّ اللهَ‏ جَعَلَ‏ الدُّنْيا دارَ بَلْوىٰ وَ الْآخِرَةَ دارَ عُقْبَى وَ جَعَلَ بَلْوىٰ الدُّنْيَا لِثَوابِ الْآخِرَةِ سَبَباً وَ ثَوابَ الْآخِرَةِ مِنْ بَلْوَى الدُّنْيَا عِوَضاً» 🔹خدای متعال دنیا را دار ابتلا و گرفتاری قرار داد. نکته ی بسیار مهمّی است که تصویر ما درباره ی دنیا استراحت گاه نباشد؛ جایی نباشد که انتظار داشته باشیم در آنجا خوش بخوریم و خوش بنوشیم و خوش بپوشیم و خوش بگذرانیم و لذّت ببریم. 🔹اساساً خداوند دنیا را دار ابتلا قرار داد. ما را به دنیا آورده تا سختی بکشیم، ساخته شویم و تعالی بیابیم.اینجا جایی نیست که ما را آورده باشد که استراحت کنیم و لذّت ببریم. 🔹تصحیح تعریف ما راجع به دنیا، انتظار و توقّعِ ما را از حوادث دنیوی تغییر می دهد و اگر اتّفاق دشوار، تلخ و سختی برای ما پیش آمد، خلاف توقّع مان نخواهد بود که دِکوراژه شویم، خودمان را گُم کنیم و دچار یأس و افسردگی شویم؛ چون وقتی انسان از پیش در انتظار یک حادثه است، وقتی رخ داد دِکوراژه نمی شود. اگر انسان تعریفش راجع به دنیا این باشد که دار بلوی و سرزمین دشواری ها، و سختی ها را متحمل شدن برای رسیدن به کمال و تعالی است، وقتی سختی و دشواری یی پیش آمد؛ خلاف انتظارش نیست و لذا به راحتی می‌شود آن را تحمّل کرد. فرمودند: خدای متعال دنیا را خانه ی ابتلائات و آخرت را خانه ی ماندگار، نهایی و اخروی ما قرار داد. فرجام ما در آخرت است. 💠 «وَ جَعَلَ بَلْوىٰ الدُّنْيَا لِثَوابِ الْآخِرَةِ سَبَباً» فرمودند: خدای متعال ، دشواری ها و گرفتاری های دنیایی را سبب ثواب ها و بهرمندی های اخروی قرار داد. یعنی در دنیا با هرچه سختی و دشواری مواجه می شویم بی هدف، تصادفی و اتّفاقی نیست؛ از پیش برنامه ریزی شده است. هم نوع حادثه ی دشواری که برای ما پیش می آید با حکمت و علم الهی دقیق تشخیص داده شده که ما به چه چیز نیاز داریم و هم میزان و شدّت آن حادثه دقیقاً تعیین شده است؛ 🔹مثل دارویی که یک پزشک، نوع دارو و دُز و میزان مصرف آن را براساس تشخیص دقیق و عالمانه ی خود برای بیمار تجویز می کند؛ خدای متعال هم دشواری ها و سختی هایی را که در زندگی برای انسان پیش می آورد، به همین دقّت از پیش برنامه ریزی می کند و آن را سبب ثواب آخرت قرار می دهد. 🔹اگر آخرت و دنیا را به معنای عمیق تر آنها بدانیم، آنچه از دشواری ها در جنبه های ظاهری زندگی ما رخ می دهد، بهره و ثمره اش در باطن ما واقع می شود و به دست می آید. سازندگی‌های روحی و باطنی، همان ثواب و پاداش اخروی است. آخرت به معنای باطن که در قرآن هم به همین معنا به کار رفته است : «يَعْلَمُونَ ظاهِراً مِنَ الْحَياةِ الدُّنْيا وَ هُمْ عَنِ الْآخِرَةِ هُمْ غافِلُونَ» . قرآن در اینجا آخرت را نقطه ی مقابل ظاهر قرار داده که به معنای باطن است. ↩️ پس سختی های ظاهری سازندگی و بهره مندی های باطنی را در پی دارد· 💠 وَ ثَوابَ الْآخِرَةِ مِنْ بَلْوَى الدُّنْيا عِوَضاً» و خدای متعال آن دست‌‌‌‌‌‌‌‌‌آوردها و ثمرات اخروی یی که نصیب انسان می شود را عوض و جایگزینی در قبال دشواری‌های دنیوی قرار داده است؛ یعنی این‌گونه نیست که انسان بی عوض سختی بکشد؛ نه، ثمره ای دارد. همان لحظه ای که ظاهر وجودش سختی و تلخی را متحمّل می شود، باطن وجودش راحتی را احساس می کند و شیرینی را می چشد. این نکته ی بسیار عمیق و لطیفی است که از این جمله ی زیبای امام هادی علیه السلام می شود درس گرفت. البتّه در مورد این عبارات خیلی مفَصّل می توان صحبت کرد؛ منتهی بنای من بر تفصیل نیست. 🎤 در محضر استاد مهدي طيب @ahlevela