eitaa logo
علیرضا مهرپرور
@alireza_mehrparvar
155 دنبال‌کننده
463 عکس
988 ویدیو
99 فایل
در این کانال یافته ها را تقدیم میکنم ارتباط @mehrparvar110
مشاهده در ایتا
پرسش‌ها
قوانین
داغ‌ترین‌ها
چندسکویی
پیوستن
علیرضا مهرپرور
155 دنبال‌کننده
دانلود
مطالب قبلی
علیرضا مهرپرور
15.69M حجم رسانه بالاست
مشاهده در ایتا
توجه بچه شيعه ها : جديدي در راه است كه ميگويد در برابر اتفاقات سكوت كردن يقه ي عُمر را گرفت
167 مشاهده
علیرضا مهرپرور
🍁🌿🍁🌿🍁 🌿خانه‌های مدینه در صدر اسلام، اصلاً درب نداشتند!!🍁🌿🍁🌿🍁🌿 چندی است وهابیّت خبیث و همصدا با آنان، شیعه‌نمایان وهابی‌زده، به هدف زیر سؤال بردن اصل مسلّم حضرت فاطمه زهرا سلام‌الله‌علیها، واقعۀ (آتش زدن درب بیت وحی توسط حزب ننگین ) و ضربات وحشیانه‌ای که موجب شهادت صدیقه‌طاهره و علیهماالسلام شد، شبهه‌ای را مطرح کرده‌اند که "خانه‌های مدینه در صدر اسلام، اصلاً درب نداشتند و مسلمانان در ورودی منازلشان فقط پرده‌ای آویزان می‌کردند!!" حال به چند مدرک برای ردّ این ادعای باطل توجه فرمائید. 🔰 خدای تعالی در قرآن کریم به مسلمین اجازه می‌دهد که از خانه‌هایی که کلید آن در اختیارشان است، غذا بخورند: 💠 «لیس علی الأعمی حرج ولا علی الأعرج حرج ولا علی المریض حرج ولا علی أنفسکم أن تأکلوا من بیوتکم أو بیوت آبائکم ... أو ما ملکتم مفاتحه أو صدیقکم لیس علیکم جناح أن تأکلوا جمیعا أو أشتاتا.» 📖 سوره مبارکه نور، آیه ۶۱ 🔹 «بر نابینا و لَنگ و بیمار، گناهی نیست (که بر سر سفرۀ شما حاضر شوند) و همچنین بر شما، که از خانه‌های خودتان (بدون اجازه) غذا بخورید و همچنین خانه‌های پدرانتان ... یا خانه‌هایی که کلیدهایش در اختیار شماست، یا خانه‌های دوستانتان، بر شما گناهی نیست که به طور دسته‌جمعی یا جداگانه غذا بخورید.» ⁉️ سؤال این است که اگر خانه‌های صدر اسلام درب نداشتند، پس کلمه «مفاتحه» (کلیدهای خانه) در این آیه به چه معناست؟! آیا با کلید، پرده یا حصیر خانه‌هایشان را قفل و باز می‌کردند؟! 🔰 حجره‌های رسول خدا صلّی‌الله‌علیه‌وآله از چوب بودند: ابن‌کثیر دمشقی، عالم و محدّث اهل تسنّن قرن هشتم می‌نویسد: 💠 «وکانت حجره من شعر مربوطة بخشب من عرعر قال وفی تاریخ البخاری أن بابه علیه‌السلام کان یقرع بالاظافیر فدل علی أنه لم یکن لابوابه حلق.» 🔹 «حجره‌های صلّی‌الله‌علیه‌وآله از شاخه و چوب درخت عَرعَر به وسیلۀ مو بافته شده بود؛ و در تاریخ بخاری آمده است: درِ خانه پیامبر را با نوک انگشتان و ناخن‌ها می‌زدند (درب چوبی بوده و با ناخن زدن بر پارچه، صدا نمی‌دهد!) و این دلالت بر این دارد که حلقه‌هایی برای کوبیدن بر در نداشته است.» 📚 البدایة والنهایة (ابن‌کثیر)، ج۳، ص۲۲۱ 🔰 خانۀ عایشه، درب چوبی داشت: محمد بخاری، محدّث مشهور اهل تسنّن قرن سوم در ادب المفرد می‌نویسد: 💠 «عن محمد بن هلال أنه رأی حجر أزواج النبی صلّی‌الله‌علیه(وآله)وسلم من جرید مستورة بمسوح الشعر فسألته عن بیت عائشة فقال کان بابه من وجهة الشام فقلت مصراعا کان أو مصراعین قال کان بابا واحدا قلت من أی شیء کان قال من عرعر أو ساج.» 🔹 «محمد بن هلال، حجره‌های همسران پیامبر را دیده که پوششی بافته شده از مو بوده است؛ از وی درباره خانه پرسیدم، گفت: درب خانه‌اش به طرف شام باز می‌شد! پرسیدم: یک لنگه داشت یا دو لنگه؟ گفت: یک لنگه بیشتر نداشت؛ گفتم: جنسش از چه بود؟ گفت: از چوب درخت عرعر یا ساج.» 📚 الأدب المفرد (بخاری)، ص۲۷۲ 🚩 شکستن درب خانۀ حضرت زهرا سلا‌م‌الله‌علیها در واقعۀ هجوم: محمد بن مسعود عیاشی، فقیه و محدّث شیعه قرن چهارم در تفسیر خود چنین روایت کرده است: 💠 «قال عمر قوموا بنا إليه فقام أبوبكر وعمر وعثمان وخالد بن الوليد و المغيرة بن شعبة وأبوعبيدة بن الجراح وسالم مولى أبي حذيفة وقنفذ وقمت معهم فلما انتهينا إلى الباب فرأتهم فاطمة صلوات‌الله‌عليها أغلقت الباب في وجوههم وهي لا تشك أن لا يدخل عليها إلا باذنها، فضرب عمر الباب برجله فكسره وكان من سعف.» ☄ «عمر گفت: ما را نزد وی ببر؛ و و و و بن شعبه و ابوعبیده جراح و سالم مولی ابوحذیفه و حرکت کردند و من نیز با آنان به راه افتادم؛ هنگامی که به خانه رسیدیم، فاطمه علیهاالسلام آنها را دید و درب را بر رویشان بست و شک نداشت که آنان بدون اجازۀ وی داخل نخواهند شد؛ اما عُمَر با لگد، در را که از چوب درخت خرما بود، شکست!» 📚 تفسیر العیاشی، ج۲، ص۶۶، ح۷۶ بحار الانوار (علامه‌مجلسی)، ج۲۸، ص۲۲۷ 🔴 در نتیجه، خانه‌های مدینه در صدر اسلام و از جمله، خانۀ و علیهماالسلام، درب چوبی داشته‌اند؛ و این شبهۀ سخیف، دست و پا زدنی مذبوحانه بیش نیست!
68 مشاهده
علیرضا مهرپرور
‍ بیست و نهم جمادی الثانی شهادت حضرت ام کلثوم (سلام‌الله‌علیها) بیست و نهم جمادی الثانی سال ۶۱ هجری قمری دومین عمه بزرگوار اهل بیت (علیهم السلام) و امیرالمؤمنين (علیه‌السلام) و حضرت فاطمه زهرا (سلام‌الله‌علیها)، (سلام‌الله‌علیها) بر اثر که بنی امیه ملعون به ایشان دادند و از اثرات تازیانه‌ها و شلاق‌ها در راه اسارت به رسیدند، (سلام‌الله‌علیها) در سال ۷ هجری قمری به آمدند، مبارکشان بود و پیامبر (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله) ایشان را به کنیه دادند، در و ایشان همین بس که والا مقام حضرت صدیقه کبری (سلام‌الله‌علیها) و امیرالمؤمنین (علیه‌السلام) است، و در دامان چنین پدر و مادری رشد نموده‌اند، روزی (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله) به امیرالمؤمنین (علیه‌السلام) و برادرشان حضرت جعفر طیار (علیه‌السلام) نگاهی کرده و فرمودند: "نَظَرَ النَّبِیُّ إِلَی أَوْلَادِ عَلِیٍّ وَ جَعْفَرٍ فَقَالَ بَنَاتُنا لِبَنِینا وَ بَنُونا لِبَنَاتِنا" ما برای و ما برای کنایه ازینکه امیرالمؤمنین (علیه‌السلام) و حضرت جعفر طیار (علیه‌السلام) با هم کنند، و البته این روشِ پسر عموها با دختر عموها به پیامبر (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله) در (علیهم السلام) شده بود، فلذا (سلام‌الله‌علیها) با (علیه‌السلام) و (سلام‌الله‌علیها) با (علیه‌السلام) کردند، صاحب رياحين الشريعة نیز می‌نویسد: (علیه‌السلام) خود (سلام‌الله‌علیها) را به (علیه‌السلام) نمودند، و آنچه در مورد حضرت ام كلثوم (سلام‌الله‌علیها) با حضرت عون بن جعفر (علیه‌السلام) نقل شده از و و است، (سلام‌الله‌علیها) در حضور داشتند و بعد از امام حسين (علیه‌السلام) و اهل بيت و اصحابشان (علیهم السلام) در خواهرشان (سلام‌الله‌علیها) از بانوان و يتيمان محافظت می‌نمود، و حضرت ام کلثوم (سلام‌الله‌علیها) در برادر در مشهور و جانسوز است، پس از كه بانوان به كوفه و شام رفتند، آن حضرت در شهر و ابن زياد ملعون، حضرت ام کلثوم (سلام‌الله‌علیها) در قادسيه و قنسرين، اثر آن حضرت در سيبور و بعلبک، آن حضرت با شمر هنگام ورود به دروازه شام، حضرت ام کلثوم (سلام‌الله‌علیها) در و مراجعت به مدينه، دلالت بر و و آن علیا مخدره دارد، علیا مخدره بی بی (سلام‌الله‌علیها)، پس از بازگشت از و ورود به با دلی پر از غم و اندوه در مصائب کربلا و بر اثر که بنی امیه ملعون به ایشان دادند و از اثرات تازیانه‌ها و شلاق‌ها در راه اسارت به رسیدند و در دمشق گردیدند، اما و عظیمی در حیات و بعد از ممات در سراسر تاریخ بر آن (سلام‌الله‌علیها) بوده است، از معاند و نسبت عمر بن خطاب با حضرت تا جاعلین عصر معاصر که باعث شده همچنان نام (سلام‌الله‌علیها) در شیعیان بماند، بی‌حیاء و بی‌وفا خواسته یا ناخواسته را برای ایشان که زبان گویای این همه نیست، این بانو از بزرگوارش (سلام‌الله‌علیها) به مراتب است، چون در یتیم شدن داشته و طول تاریخ با به ایشان شده است، پر غم (سلام‌الله‌علیها) با پیامبر (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله) شد، تقریبا بوده‌اند که به مادر دچار شده و گشتند، بعد از آن پدر مظلومشان و پاره پاره برادر را دیده و بعد را دیدند، و این موجب شده است ایشان نیز همچون خود باشد، مطهر (سلام‌الله‌علیها) در دمشق شام است و در ضریح ایشان ضریح (سلام‌الله‌علیها) نیز قرار گرفته است. منابع: رياحين الشريعة ج ۳ ص ۲۴۴ ، تذكرة الخواص ص ۷۵ ، وقايع المشهور ص ۱۱۰ ، تاج العروس ج ۱۵ ص ۸۱۳ ، المصنف ج ۶ ص ۱۶۴ اللهم عجل لولیک الفرج جهت تسلیت به امام عصر علیه السلام صلوات 🆔https://eitaa.com/reyhanatonabiesfahan کانون فرهنگی ذاکرین ریحانة النبی(س)
80 مشاهده
علیرضا مهرپرور
‍ دوازدهم رجب مرگ معاويه دوازدهم رجب سال ۶۰ هجری قمری معاويه بن ابی سفيان (لعنت‌الله‌عليه) در سن ۷۸ سالگى در شام به واصل شد و به شتافت، اهل ايمان و روز حزن و اندوه اهل كفر و طغيان است، اين روز به جهت الهی برای هلاكت معاويه ملعون مستحب است، راغب اصفهانى در محاضرات و ابن ابى الحديد از ربيع الابرار زمخشرى نقل می‌كنند كه معاويه (لعنت‌الله‌علیه) را به چهاركس می‌دادند: مسافر بن ابى عمرو، عمارة بن وليد بن مغيره، عباس بن عبدالمطلب و صباح كه مغنى عمارة بن وليد بود، ابوسفيان (لعنت‌الله‌علیه) مردى زشت و كوتاه قد بود، و يک چشم او در طائف و چشم ديگرش در يرموک كور شده بود، باطنش كورتر از چشمش بود و نهايت و با پيامبر (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله) را داشت، ابوسفيان (لعنت‌الله‌علیه) در هر و كه بر پيامبر (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله) بوجود می‌آمد داشت و در سال از اسلام آورد و با زندگى كرد تا به واصل شد و به شتافت، مخفى نماند كه حمامه يكى از جدات معاويه (لعنت‌الله‌علیه) است كه در بازار المجاز صاحب پرچم و مشهور بود، و از اينجا ابوسفيان (لعنت‌الله‌علیه) هم معلوم می‌شود، معاويه (لعنت‌الله‌علیه) هند جگر خوار است، هند به ظاهر ابوسفیان و معاویه و و یزید بود، اما از پرچم بود، وقتی (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله) در فتح مكه معاويه و ابوسفیان را شمردند، عباس عموی پیامبر (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله) شفاعت آنان را کرد و چند بار مانع کشته شدن آنان شد تا قبل از شهادت پيامبر (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله) به آوردند، (علیه‌السلام) معاویه ملعون را کردند که هیچگاه شکمش ، معاويه (لعنت‌الله‌علیه) نیز به حضرت دچار شد، در مسير مكه به شام به شده كه می‌لرزيد و او نمی‌شد، تا وارد شام شد، بود و از غذا خوردن خسته میشد ولی ، آخرالامر آنقدر طعام خورد تا شده به واصل شد و به شتافت، معاويه (لعنت‌الله‌علیه) در هنگام گفت چند كرده‌ام: على بن ابی‌طالب (علیه‌السلام) را كردم، حسن بن على (علیه‌السلام) را با دادن جعده کردم، و يزيد را به خود انتخاب كردم، و حجر بن عدى و اصحاب او را به رساندم. منابع: مسارالشيعه ص ۳۴ ، فيض العلام ص ۳۱۶ ، تتمةالمنتهى ص ۴۷ ، منتخب التواريخ ص ۴۴۸ ، وقايع الايام ج رجب ص ۱۷۴ ، احقاق الحق ص ۲۶۵ ، نهج الحق ص ۳۱۱ اللهم العن الجبت و الطاغوت اللهم عجل لولیک الفرج 🆔https://eitaa.com/reyhanatonabiesfahan کانون فرهنگی ذاکرین ریحانة النبی(س)
61 مشاهده
علیرضا مهرپرور
❌ دو شکست خوردۀ فراری! ابوبکر بن أبي‌شیبة (م۲۳۵ق)، فقیه و محدّث مشهور عامۀ قرن سوم در کتابش می‌نویسد: 🔴 « صلّی الله علیه (وآله) وسلم، پرچم فتح قلعۀ خیبر را به داد، اما او با دیدن لشکر دشمن فرار کرد و مسلمین را هم فراری داد! (روز بعد) پرچم لشکر را به داد، اما او نیز فرار کرد و ناامیدی را به اردوگاه مسلمانان آورد! سپس پیامبر فرمود: "فردا پرچم را به مردی خواهم داد ( علیه‌السلام) که خدا و رسولش را دوست دارد و خدا و رسولش نیز او را دوست دارند و خدا با او خیبر را فتح می‌کند و اهل فرار هم نیست!"» 💠 «فإن رسول الله صلى الله عليه وسلم بعث أبابكر فسار بالناس فانهزم حتى رجع إليه وبعث عمر فانهزم بالناس حتى انتهى إليه فقال رسول الله ص: لأعطين الراية رجلا يحب الله ورسوله ويحبه الله ورسوله يفتح الله له ليس بفرار.» 📚 المصنّف (ابن‌أبي‌شیبة)، ج۶، ص۳۶۷ ۲۲ و ۲۳ رجب، سالروز ثبت این وقایع خفّت‌بار برای اولین غاصبان خلافت (ابوبکر و عمر) و شاهدی برای عدم لیاقت آن دو برای تصدّی مقام الهی خلافت رسول خداست. 🔥 «اللّهمّ العن الجبت والطّاغوت.»
61 مشاهده
علیرضا مهرپرور
‍ بیست و چهارم رجب فتح خیبر و بازگشت حضرت جعفر طیار (علیه‌السلام) بیست و چهارم رجب سال ۷ هجری قمری به دست (علیه‌السلام) شد، (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله) در ، ابتدا را براى مبارزه به ابوبكر ملعون ، ابوبكر با لشكرى رفت، ولى چون نظر به پهلوانان آنان نمود كرد و لشكريان هم درپى او بازگشتند، روز بعد را به عمر بن خطاب ملعون و عمر بن خطاب هم به ميدان جنگ نرسيده ترسید و کرد و بازگشت و دیگران را نیز از خطر کشته شدن می‌ترساند، (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله)  فرمودند: فردا را به می‌دهم كه را تكرار كند، نه اينكه فرار كند، كسى كه خدا و پيامبرش را دارد و خدا و پيامبرش هم او را دارند و خداوند خيبر را به دست او فتح می‌كند، فرداى آن روز، (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله) خود را بر (علیه‌السلام) و را بر كمر او بستند و را به (علیه‌السلام) و سوار بر مركبش نموده فرمودند: از سمت راست، از سمت چپ، از پيش رو، از پشت سر و بالاى سر و از پشت سر توست، (علیه‌السلام) رفته و پس از و عده‌اى براى جنگ با او آمدند، آنان از را كردند، اميرالمؤمنین (علیه‌السلام) بر آنها تاخته و آنها را كشتند، آنگاه برادر مرحب با عده‌اى آمدند، حضرت آنها را هم به واصل کردند و به شتافتند، مرحب كه شجاع آن قبیله بود با زره و کلاه خود سنگی برای خونخواهى به جنگ آمد، (علیه‌السلام) چنان بر فرود آورد كه او را با اسبش ساخته و به خاک انداختند، از آسمان بلند شد که از بالا و از پایین اميرالمؤمنین (علیه‌السلام) را که اگر علی (علیه‌السلام) بر بخورد آن را خواهد کرد، با این صحنه صداى مسلمانان بلند شد و یهودیان به قلعه گريختند و را بستند، (علیه‌السلام) با اینکه از سه روز قبل گرسنه بودند ولی با یداللهیِ حيدرى را که جنگی حرکت می‌دادند از جا كندند و براى مسلمانان قرار دادند و چند بار مسلمانان را از روى به وسيله آن عبور دادند تا بالاخره فتح شد، بعد از به (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله) دادند که (علیه‌السلام) اميرالمؤمنین علی بن ابی‌طالب (علیه‌السلام) از به بازگشتند، چنان (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله) شدند که فرمودند نمی‌دانم بیشتر از خوشحال باشم یا از (علیه‌السلام) و به استقبال او رفتند. منابع: بحارالانوار ج ۹۷ ص ۱۶۸ و ۳۸۴ ، منتخب التواريخ ص ۵۶ ، فيض العلام ص ۳۱۷ اللهم عجل لولیک الفرج ( صلوات)
188 مشاهده
علیرضا مهرپرور
‍ بیست و ششم رجب وفات حضرت ابوطالب (علیه‌السلام) بیست و ششم رجب ۳ سال قبل از هجرت و سال ۱۰ بعثت بزرگوار امیرالمؤمنین (علیه‌السلام)، سيد بطحاء أبوالأئمه (علیه‌السلام) بر اثر آزار و اذیت کفار در شعب ابیطالب در سن ۸۱ سالگی رحلت کردند نام مبارکشان است و بزرگوارشان (علیه‌السلام) و بزرگوارشان (سلام‌الله‌علیها) عمرو بن عائذ است، (علیه‌السلام) با حضرت عبدالله (علیه‌السلام) پيامبر (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله) و جناب برادرهای بودند، وساير برادران حضرت از مادران دیگرند، علامه مجلسى می‌فرمايد: (علیه‌السلام) يكى از اوصياء ابراهيم است، ودايع انبياء، عصای موسى و انگشتر سليمان و توسط (علیه‌السلام) به (علیه‌السلام) سپرده شد و ايشان نیز به (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله) تحویل دادند، رسول خدا (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله) فرمودند: (علیه‌السلام) حجت خدا و (علیه‌السلام) وصی او بود، امام صادق (علیه‌السلام) فرمودند: مثال (علیه‌السلام) مانند است که را از دشمن پنهان کردند، وقتی خبر وفات حضرت_ابوطالب (علیه‌السلام) را به (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله) دادند، این بر قلب مبارک سنگین آمد و با جزع، ناله و گریه شدیدی فرمودند، نزد پیکر او رفته و فرمودند: ای کودک بودم مرا کردی، یتیم بودم مرا کردی و در بزرگی نیز مرا نمودی پس خداوند به تو دهد، جبرئیل نازل شد و فرمودند: سلام میرساند و می‌فرماید از مکه بیرون برو که از دنیا رفت، (علیه‌السلام) نیز در موقع با پدر این اشعار را فرمودند: (علیه‌السلام) ای پناهگاه و باران خشکسالی و نور تاریکی فقدانت رابه لرزه درآورد و بر تو درود فرستاد بهشت خود را بر تو ارزانی دهد که برای پیامبر (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله) بودی، (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله) فرمودند: تا زمانی که (علیه‌السلام) بود کفار نتوانستند گزندی به من برسانند و بعد از او شروع کردند، همچنین فرمودند روز قیامت عمویم (علیه‌السلام) در هیبت و چهره است. منابع: بحارالانوار ج ۱۵ ص ۱۱۷ ، کافی ج ۱ ص ۴۴۹ ، اعلام الوری ص ۱۰ ، الامامة والتبصره ص ٣۴ ، تاریخ یعقوبی ج ۲ ص ۳۵ ، تذکرة الخواص ص ۳۷ ، کشف الغمه ج ۲ ص ۲۵ اللهم عجل لولیک الفرج ( صلوات) 🆔https://eitaa.com/reyhanatonabiesfahan کانون فرهنگی ذاکرین ریحانة النبی(س)
68 مشاهده
علیرضا مهرپرور
‍ بیست و هفتم رجب روز مبعث بیست و هفتم رجب ۱۳ سال قبل از هجرت، (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله) در ۴۰ سالگى به شدند و همچنین آغاز بر (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله) در اين بوده است، و آن حضرت و مخصوصا اميرالمؤمنين (علیه‌السلام) در وارد شده است، در آمده که (علیه‌السلام) فرمودند: به هنگام بر (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله)، ناله شیطان را ، گفتم: یا (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله)، این ناله چیست؟ (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله) فرمودند: این ناله شیطان است، یا (علیه‌السلام) إنَّکَ تَسمعُ ما أسمَع و تَرَی ما أرَی إلا أنَّکَ لستَ بنَبیٍّ و لَکنَّکَ وزیرٌ وإنَّکَ لعَلَی خَیْر، ای (علیه‌السلام) آنچه من تو و آنچه من می تو نیز ، جز اینکه نیستی، ولی من و بر طریق خیر هستی، هنگامی که (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله) از برگشتند، انوار و ايشان را فرا گرفته بود، به حدى كه هيچكس را آن نبود كه به آن حضرت نظر كند، از هر درخت و گياه و سنگی كه در آن حضرت می‌شدند و به می‌گفتند: "السلام علیک يا نبى الله، السلام علیک يا رسول الله" از جمال آن حضرت منور شده بود امام جواد (علیه‌السلام) فرمودند: (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله) به ۷۳ می‌خواند و می‌نوشت، نام یعنی آن جناب از بود و مکه از امهات یعنی مهم‌ترين شهرها بود. منابع: ، علل الشرایع ص ۱۲۵ ، زاد المعاد ص ۳۶ ، منتهی الامال ج ۱ ص ۴۷ ، بحارالانوار ج ۱۹ ص ۱۷۴ ص ۱۸۶ و ج ۶۰ ص ۲۶۴ ، نهج البلاغه خطبه ۲۳۴ اللهم عجل لولیک الفرج ( صلوات) 🆔https://eitaa.com/reyhanatonabiesfahan کانون فرهنگی ذاکرین ریحانة النبی(س)
72 مشاهده