eitaa logo
انباز
274 دنبال‌کننده
402 عکس
79 ویدیو
25 فایل
انباز: شریک، دوست، مانند و همتا، محبوب و معشوق. جایی کوچک برای فعالیت دینی ایتا: https://eitaa.com/anbaz60 تلگرام: https://t.me/anbaz60 ادمین: @Sajjaddinparast60 پست اول کانال: https://eitaa.com/anbaz60/2 وبلاگ: http://sdinparasti60.parsiblog.com/
مشاهده در ایتا
دانلود
آن نه‌ای که دل از صحبت تو برگیرند وگر ملول شوی صاحبی دگر گیرند وگر به خشم برانی طریق رفتن نیست کجا روند که یار از تو خوب‌تر گیرند؟!
دکتر جانبزرگی: افشاء اشتباه و گناه دیگران، زمینۀ بازسازی و توبه را تضعیف می‌کند.
نیست ممکن که دل ما ز وفا برگردد ما همانیم اگر یار همان است که بود گرچه نگذاشت اثر، عشقِ تو از نام و نشان دل ز داغت به همان مهر و نشان است که بود
سؤال: اگر روحانیون یک ماه وجود نداشته باشند هیچ مشکلی پیش نمیاد اما اگر راننده‌ها یا دکترها یا نانواها و یا بسیاری از مشاغل یک روز هم نباشن مشکلات بسیار زیادی برای مردم پیش میاد. با این وضعیت چه نیازی به وجود آخوندها هست؟ پاسخ: جواب بنده خیلی بستگی داره به ویژگی‌های پرسش‌گر و فضای گفتگو. اما اجمالا اگر کسی احساس نیاز به روحانیت نمی‌کنه اذیتش نمی‌کنیم. اما اونا هم کسانی رو اذیت نکنن که احساس نیاز به روحانیت می‌کنن. 🌺 https://eitaa.com/anbaz60/1534
🔹مهربان‌ترین🔹 - لا یمکن الفرار... مبادا خدای من! یک آن مرا به حال خودم واگذاری‌ام آنی مرا رها کنی، از دست رفته‌ام محبوب من! به دست چه کس می‌سپاری‌ام؟ لب‌تشنه‌تر ز بوتۀ خشکیده در کویر چشم انتظار بارش ابر بهاری‌ام در شأن کبریایی تو نیست ای لطیف راضی شوی که خلق ببینند خواری‌ام تو مهربان‌ترینی و والاتر از همه بگذر ز من! به حقِّ همین اشکِ جاری‌ام.. با آن‌که در گناه و بدی غوطه‌ور شدم من حاضرم قسم بخورم دوست داری‌ام ای یارِ آنکه جز تو ندارد رفیق و یار می‌خواهم از تو با همۀ شرمساری‌ام - - لا یمکن الفرار... مبادا خدای من! یک آن مرا به حال خودم واگذاری‌ام 📝 🌐 shereheyat.ir/node/2227
هدایت شده از کلک خیال انگیز
نا امید از در رحمت به کجا شاید رفت یا رب از هر چه خطا رفت هزار استغفار @Glorious_poem
یا من رزقه عموم للطائعین و العاصین یا من رحمته قریب من المحسنین
یا رازق الطفل الصغیر یا راحم الشیخ الکبیر یا جابر العظم الکسیر یا عصمة الخائف المستجیر ...
۱۴۰۳۰۱۱۱ شب قدر ۱۹.mp3
9.89M
شب قدر نوزدهم ماه رمضان اعمال شب‌های قدر ۱۱ فروردین ۱۴۰۳ https://eitaa.com/anbaz60/1539
هدایت شده از شعر هیأت
هرچند که غافل از تو بودم هردم هرچند که خانۀ تو را گم کردم هر سو رفتم نشانه‌ای بود از تو آغوش گشوده‌ای مگر برگردم 📝 @ShereHeyat
هدایت شده از کلک خیال انگیز
مرغ از قفس پرید ندا داد جبرئیل اینک شما و وحشت دنیای بی علی قرآنِ بی علی ثمرَش ابنِ ملجم است دارد خطر تلاوتِ هر آیه بی علی جز یاعلی مگو و مَدد از جهان مجو شیطان نشسته در پَسِ هر (یا) ی بی علی در (عین) و (لام) و (یا) همه ی درس ها گُمند بیهودگیست مَشقِ الفبای بی علی @Glorious_poem شهادت مظلومانه‌ مولای متقیان، حضرت علی(ع) تسلیت باد.
۱۴۰۳۰۱۱۷ روز قدس.mp3
3.37M
✅ معنای روز قدر ✅ دو تقسیم معتبر انسان‌ها در اسلام: ۱. مومن و کافر ۲. مظلوم و ظالم ✅ مهمترین وظیفه ما در قبال مظلومان ✅ اسباب استجابت دعا در روز قدس ✅ قلمرو ظالمان و مظلومان ✅ دعا و امید به ظهور منجی جهان ✅ یأس از همگان، جز حجت بالغه الهی ✅ وجوب تلاش برای عدل، در عین یأس مذکور ✅ معنای روایت "افضل اعمال امتی انتظار الفرج" 🗓 ۱۷ فروردین ۱۴۰۳ 📪 ابرکوه 📫 ابرقو 🕌 مسجد ولایت 🆔 https://eitaa.com/anbaz60/1542 🆔 https://t.me/anbaz60/1185
ماه رمضان و ایام نوروز مهمان اهالی خون‌گرم و بس‌مهربان ابرکوه بودم. به‌گمانم پرخاطره‌ترین ماه رمضان و سفر تبلیغی من، این ماه عزیز بود؛ بااینکه دوری از خانواده آسان نبود‌. تنها امیدم به مهربانی و آمرزش خداست. شکر بی‌کران! ۲۱ فروردین ۱۴۰۳ ۲۹ ماه مبارک رمضان ۱۴۴۵
🤲 بارخُدایا! سُلطانِ عَصر را توفیق دِهْ که مُفسِدان را نانَواخته دارَد؛¹ که دَر نَواختَنِ ایشان هَلاکَتِ دین است. و توفیق دِهْ تا مُصلِحان² و حَلال‌خوارگان را نیکو دارَد؛ که دَر نیکوداشتِ مُصلِحان، نِظامِ دین و دولَت است و بَقایِ مَملَکَت و شادیِ رَوانِ مُصطَفیٰ است. 1⃣ نَواختَن / نَواخته داشتَن: مورِدِ لُطف و اِنعام قَرار دادَن، مورِدِ مُلاطَفَت قَرار دادَن؛ به کامِ دِل و مُراد رَسانیدَن؛ بَرکَشیدَن و تَمَکُّن و قُدرَت بَخشیدَن. 2⃣ مُصلِح: نیکوکِردار و شایسته، اَهلِ عَمَلِ صالِح. https://t.me/talar_ayne/1520
هدایت شده از حدیثنا
💠رأفت و مهربانی خداوند نسبت به زنان بیشتر است! 🌿…عَنْ سُلَيْمَانَ بْنِ جَعْفَرٍ اَلْجَعْفَرِيِّ عَنْ أَبِي اَلْحَسَنِ اَلرِّضَا عَلَيْهِ اَلسَّلاَمُ قَالَ قَالَ رَسُولُ اَللَّهِ صَلَّى اَللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ: 🍃«إِنَّ اَللَّهَ تَبَارَكَ وَ تَعَالَى عَلَى اَلْإِنَاثِ أَرْأَفُ مِنْهُ عَلَى اَلذُّكُورِ وَ مَا مِنْ رَجُلٍ يُدْخِلُ فَرْحَةً عَلَى اِمْرَأَةٍ بَيْنَهُ وَ بَيْنَهَا حُرْمَةٌ إِلاَّ فَرَّحَهُ اَللَّهُ تَعَالَى يَوْمَ اَلْقِيَامَةِ.» 📚الکافي، ج۶، ص۶ 🔶از امام رضا، از رسول خدا (صلوات‌الله‌علیهما) نقل شده است: 🔸«به‌راستی که خداوند (تبارک‌وتعالی) بر زنان نسبت به مردان مهربان‌تر است 🔸و هیچ مردی نیست که شادی‌ای به دل زنی که مَحرمِ اوست، وارد کند، مگر این‌که خداوند (تعالی) در روز قیامت او را شاد خواهد کرد.» 💠 جرعه‌ای از احادیث کمترشنیده‌شده اهل‌بیت ﴿علیهم‌السلام﴾ در «حـدیـثـنـا»: 💠 @hadithona 💠 @hadithona
می‌گویند شاید جنگی رخ دهد و مصائب سنگینی پیش آید. بله، شاید. اما اگر در پیدایش جنگ، مقصر نباشم در حساب حقیقی در ردیف هیچ‌کدام از جنگ‌خواهان فرونخواهم‌نشست؛ و همین کافی است. مصیبت هم برای دنیاست، چه با جنگ، چه بی‌جنگ. و آنانکه اهلند با مصائب سخت‌تر، پای در راه‌های پُرارتفاع‌تری می‌نهند. از حساب‌گر حقیقی بخواهیم ما را اهل کند. 🌹🤲 https://eitaa.com/anbaz60/1546
دین حق، نه تنها عقلانیت حکمرانی را نمی‌کاهد بلکه قطعا عقلانیت را در همۀ قلمروها ارتقا می‌دهد. https://eitaa.com/anbaz60/1547
بسیاری از منتقدان ج.ا.ا برای برون‌رفت از مشکلات ایران پیشنهاد می‌کنند قلمرو دین و حکمرانی از هم جدا شوند؛ برای نمونه می‌توانید به لینک زیر در تلگرام مراجعه فرمایید: https://t.me/virayeshe_zehn/5260 واقعیت این است که حکومتِ تشکیل‌شده به اسم دین، مانند هر پدیده و حکومت دیگری، هم مزایایی دارد و هم مشکلات و آفاتی، ✅ امتیازاتی برآمده از انگیزه و اقدامات متولیان حکومت دینی ✅ امیدهایی در دل دین‌داران و مستضعفان کشور و دنیا، ❌ آفاتی از ناحیۀ مخالفان و بیگانگان با دین، ❌ و آفاتی از درون دین‌داری و فضای فرهنگی و علمیِ دین‌داران و متولیان امور دینی (که حاصل قرائت‌های مختلف از دین است). اما برخلاف بسیاری از این منتقدان، معتقدم این راه، نه درست است و نه عادتا ممکن؛ زیرا اولا دست‌کم محتوای تُراثیِ چنین اجازه‌ای نمی‌دهد، و ثانیا اگر هم اجازه می‌داد، تصدیق به حقانیت چنان دینی چندان راحت نبود، ثالثا حتی اگر بتوانیم به دو اشکال فوق پاسخ دهیم، این هم یک نظر فقهی خواهد بود که در مقابل، مخالفان سرسختی دارد که اجماع (حتی نسبی) بر سر آن و امکان تحققش بسیار دور از انتظار است. به گمانم راه‌حل دیگری برای برون‌رفت از آفات حکومت دینی (خصوصا آفات درون دینی) وجود دارد که توافق بر سر آن بسیار بیشتر ممکن است، و آن تفکیک میان محکمات و متشابهات دین در امر حکمرانی است؛ مثل هر امر دیگری. اصل این مسئلۀ مبنایی، مورد اجماع تمام مسلمین و بلکه اجماع تمام عقلا است، بر خلاف مبنای «جدایی یا پیوستگی دین و سیاست»، پس یک گام رو به جلو است. می‌ماند «تعریف مفهومی» و «تشخیص مصادیقِ» محکم و متشابه که آن هم راه‌حل‌هایی دارد که باید در موقعیت مناسب مورد گفتگو قرار گیرد. https://eitaa.com/anbaz60/1548
اسکندر رومی را پرسیدند: دیار مشرق و مغرب به چه گرفتی؟ که ملوک پیشین را خزاین و عمر و ملک و لشکر بیش از این بوده است ایشان را چنین فتحی میسر نشده. گفتا: به عون خدای عزّوجل هر مملکتی را که گرفتم رعیتش نیازردم و نام پادشاهان جز به نکویی نبردم. بزرگش نخوانند اهل خرد که نام بزرگان به زشتی برد https://ganjoor.net/saadi/golestan/gbab1/sh41 اول اردی‌بهشت، روز بزرگداشت سعدی شیرین‌سخن https://eitaa.com/anbaz60/1549
رتبه می‌جویی، چو خورشید از خلایق دور باش سایه از همراهیِ مردم به خاک افتاده است.. https://t.me/Moskarat/2876
حکومت و حجاب حکومت و فرهنگ دینی ‼️ استاد بزرگوار، حجت الاسلام مهراب صادق‌نیا در فرسته‌ای دلسوزانه و اندیشمندانه دربارۀ نسبت حوزه و حکومت با فرهنگ حجاب و پوشش زنان کشور نگاشته‌اند: «بهتر است ما روحانیان، با تکیه بر آن توان تاریخی و فربهی ادبیات دینی‌مان چونان گذشته‌های دور کمک کنیم که دین بتواند نظم اجتماعی مورد نظرش را ایجاد کند و بی‌جهت، دولتی را که باید به رفع مشکلات عمیق اقتصادی، سیاسی و اجتماعی بپردازد، درگیر مسائلی که از قدیم وظیفه‌ی ذاتی ما حوزویان بوده است نکنیم.» متن کامل: https://eitaa.com/sadeghniamehrab/388 https://t.me/sadeghniamehrab/1040 بنده این رویکرد را می‌ستایم که فرهنگ دینی باید اولا و بالذات: ✅ از راهی فرهنگی ✅ و با نیروی اجتماعیِ عالمانِ دینی ایجاد و تقویت و نهادینه شود، ❌ نه با قوۀ قهریۀ حکومتی، ❌ و نه از طریق کسان و نهادهایی که ذاتا متولی امور دینی محسوب نمی‌شوند. اما این ملاحظه را هم می‌افزایم که بالأخره بخشی از مشکلات اجتماعیِ کشور، مربوط به عدم رعایت فرهنگ دینی است و دولت و حکومت در قبال آن هم وظیفه دارد؛ که قرآن حکیم در مذمت فرعون می‌فرماید: «وَ أَضَلَّ فِرْعَوْنُ قَوْمَهُ وَ ما هَدى‏؛ فرعون، قومش را گمراه کرد و راهنمایی نکرد» (طه : 79). قطعا از مهمترین مصادیق راه و بیراهه در زندگی انسان‌ها، فضائل و رذائل اخلاقی است، و به‌جد معتقد به تساوی قلمرو فقه و اخلاقم. لذا اگر حکومت ایران می‌خواهد مثلا در راستای ترویج فرهنگ دینیِ حجاب یا نماز، اقدامی کند، مشکل ما نیست، اتفاقا اگر بپذیریم حکم اسلامیِ حجاب (با هر قرائتی که از آن می‌پذیریم) دارای ارزش اخلاقی است، ما حوزویان باید بیش از دیگران به حکومت بگوییم «دست مریزاد!» (حتی اگر حکومت منتسب به اسلام نباشد). اما شخصا چرا چنین نمی‌گویم؟ چون مطمئن نیستم آیا نهایتا ابرو برداشته می‌شود یا چشم، کور. همانطور که دعوت مردم به بی‌حجابی کار دشمنانه و فرعونی است، هر کاری که منطقا نتیجه‌اش بیشتر به سود بی‌حجابی باشد نیز همین حکم را دارد، حتی اگر به اسم ترویج حجاب باشد. البته قضاوت دربارۀ اینکه آیا چنین است یا نه، نیاز به شواهد کافی دارد و اطلاعات بنده ناقص است، اما بر اساس یافته‌های شخصی‌ام، شاید از نظر کمّیّت، مواردی از اقدامات حکومتیِ ج.ا.ا منجر به کنترلِ نسبی وضع پوشش در جامعه شده باشد، ولی ظاهرا کیفیت تأثیرات ناچیز، و کیفیت آسیب‌ها بسیار بیشتر از فوائد آن است (خصوصا وقتی با تبلیغات رسانه‌ای و با ضریب سیاسی مواجه می‌شود). نکته پایانی: هرگاه چنین مطالبی را بیان می‌کنم، دوستان می‌گویند: «آیا راهکاری برای حل مسئله حجاب در ایران دارید؟» و بنده همواره می‌گویم: «بله، ولی انتظار نداشته باشید هدف و روش پیشنهادی ما تابع نظر شما باشد». لذا همیشه از خیرش گذشته‌اند و پیگیری نکرده‌اند. .... https://eitaa.com/anbaz60/1551 کانال انباز در ایتا و تلگرام، اندیشه‌گاهی دربارۀ مسائل عینیِ دینی. @anbaz60
در فرهنگ ایرانی، بشارت‌دهنده‌ی خوشبختی است. 🔹 اگه برای شما هم سؤاله که چرا همای سعادت و خوشبختی، لاشه‌خواره". جوابتونو داده: ‌‌‌ همای بر همه مرغان از آن شرف دارد که استخوان خورَد و جانور نیازارد https://eitaa.com/Glorious_Poem/1692
دیدید بعضیها هستن که خاطراتشون دل آدمو شاد میکنه؟ و نبودنشون از بودن خیلیها بیشتر انرژی میده؟ چون میدونیم با دل و جونش حواسش بهمون هست و فراموش‌مون نمی‌کنه... و با هر بهانه‌ای بهمون پالس مثبت میفرسته. قدرشونو بدونیم و دستشونو ول نکنیم... إِنَّا غَيْرُ مُهْمِلِينَ لِمُرَاعَاتِكُمْ وَ لاَ نَاسِينَ لِذِكْرِكُمْ وَ لَوْ لاَ ذَلِكَ لَنَزَلَ بِكُمُ اَللَّأْوَاءُ وَ اِصْطَلَمَكُمُ اَلْأَعْدَاءُ
از اسفند ١٣۵٩ تا اردیبهشت ١۴٠٣ اللهم اشهد نگاهی به حکم قضایی صادره برای توماج صالحی https://t.me/akbarsobout/504 اکبر ثبوت در بهمن‌ماه ١٣۵٩ یکی از حاکم شرع‌ها مردی را به اتهام اهانت به مقدسات (توهین به امام ع) محکوم به اعدام کرد. در میان گفتگوهایی که بر سر این حکم به میان آمد، بزرگواری که من او را خردمندترین و دیندارترین سیاستمدار می‌شناختم و در طی سال‌های طولانی، خود را مفتخر به پیروی از او می‌دانستم، آری او در مجمعی گفته بود: فکر می‌کنید کسی باشد که با استناد به نصوص دینی (و نه صرفاً مبانی حقوق بشری) از حکم اعدام به جرم اهانت به مقدسات انتقاد کند؟ این سؤال را به من رساندند و من مقالهٔ مفصّلی در اجابت این خواسته نوشتم که در روزنامهٔ ارگانِ تشکیلاتِ سیاسی آن بزرگوار به چاپ رسید و از ناحیهٔ او بسیار مورد تقدیر قرار گرفت. من امیدوار بودم حاکم شرعی که آن حکم را صادر کرده، پاسخ درستی به مقالهٔ انتقادی من بدهد یا پذیرش آن را اعلام نماید. ولی به هر دلیلی بود، نه او و نه هیچکس دیگر از همفکرانش پاسخی به آن مقاله ندادند. و صدور احکامی از آن قبیل در طول سال‌های متمادی همچنان ادامه یافت. در مهرماه ١٣٧٨ سخنران پیش از خطبهٔ نماز جمعهٔ تهران به صراحت اعلام داشت: «اسلام به هر مسلمانی حق داده است که وقتی دید شخصی به مقدسات اسلام توهین می‌کند، خونش را بریزد. این حکم اسلام است، دادگاه هم نمی‌خواهد». این بار نیز من پس از چند سال کناره‌گیری از فعالیت‌های مطبوعاتی، مقالهٔ دیگری در انتقاد از این سخنان نوشتم که در همان روزها منتشر شد. ولی این بار هم کسی در مقام پاسخگویی به من برنیامد. از اوایل دههٔ هشتاد نیز که نخستین تحریرهای کتاب آخوند خراسانی را عرضه کردم، در بخشی از آن که به بزرگمرد دین و سیاست سید حسن مدرس اختصاص دادم، واکنش او را در برابر اهانت‌های عشقی شاعر به مقدسات مطرح کردم که وقتی کسانی وی را به همین جرم محکوم به اعدام شناختند، مدرس اکيداً ایشان را از این خیالات منصرف کرد و در برابر عشقی چنان رفتاری متکی بر منطق و محبت در پیش گرفت که موجب شد وی به جرگهٔ هواداران مدرس بپیوندد و لبهٔ تیز حملات خود را متوجه رضاخان بنماید و در این راه به اندازه‌ای پافشاری کند که منجر به شهادت او به دست مزدوران رضاخان گردد. باری من در طول این سال‌های طولانی بارها و بارها از رفتار معصومان سلام الله علیهم و نیز عالمان بزرگ دین، نمونه‌های بسیاری را آورده‌ام که هر یک از آن‌ها ثابت می‌کند جرم اهانت به مقدسات، با مجازات‌های خشونت‌بار ریشه‌کن نمی‌شود و برخوردهای منطقی و مسالمت‌آمیز تأثیر مطلوب‌تری در این مورد دارد. در اینجا عین مقالاتی که نوشته و منتشر کرده بودم را می‌آورم. آن هم در شرایطی که بسیاری از انقلابی‌های دو آتشهٔ آن سال‌ها، تندروی‌ها و خشونت‌های رایج در آن سال‌ها را محکوم می‌کنند و متأسفانه برخی از آنان نیز به صف مخالفان حکومت پیوسته‌اند. ولی در دادگاه‌های ما در بر همان پاشنه می‌چرخد و مرغ بیش از یک پا ندارد. اینک شما و عین آن مقاله‌ها (در تلگرام): نگاهی به یک فصل از حقوق جزا https://t.me/akbarsobout/505 از مقدسات خود چگونه دفاع کنیم؟ https://t.me/akbarsobout/510 ---- پ.ن: ۱. هر دو مقاله آقای اکبر ثبوت بسیار مهم و خواندنی‌اند. ۲. بنده درباره حکم قضایی صادره برای توماج صالحی اطلاعی ندارم و غرض، صرفا بحث اصلی آقای اکبر ثبوت است. ۳. چند سال پیش که با یکی از اساتید مرحوم، کلاس داشتیم شبیه پیشنهاد مرحوم آیت الله محمدتقی آملی درباره جلال آل احمد (منقول در مقاله دوم آقای ثبوت = لزوم تأمین جانی به جلال، برای گفتگو و مذاکره علمی) را برای ماجرای سلمان رشدی (و امثالش) در ذهن داشتم و هنوز هم دارم؛ که مع الاسف استاد محترم و مرحوم، از شنیدنش استنکاف کردند. رحمة الله علی العلماء الربانیّین. https://eitaa.com/anbaz60/1554
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
مشاهده در پیام رسان ایتا
💠نتیجه‌گرایی یا وظیفه‌گرایی؟ ✍ سعید ابراهیمی: به گمانم هیچ جامعه‌ای پیدا نشود که به اندازه‌ی جامعه‌ی دینی، سرنوشت‌اش به دوگانه‌ی نتیجه‌گرایی و وظیفه گرایی گره خورده باشد! در نتیجه‌گرایی ملاک درستی و نادرستی اعمال، غالبا بر اساس پیامدهای آن و در وظیفه‌گرایی مطابق فرم و ظاهر اعمال سنجیده می‌شود، در نتیجه‌گرایی آگاهی فاعل،آمر یا فرمان‌ده! از غرض و هدفِ فعل و عمل ضروری است ولی در وظیفه گرایی صرفا شناخت عمل،امر و فرمان ضرورت دارد! آنچه جامعه‌ی دینی را به بن‌بست کشانده و مبتلا به انحطاط می‌کند تفکیک، تفصیل و جداکردن نتیجه و وظیفه از یکدیگر است! باید قدری بیشتر اندیشید که ما در ماه محرم، صرفا موظف به اقامه‌ی عزا هستیم یا نتایج و ثمرات آن عزاداری‌ها خصوصا در زندگی پیشا قبریِ خود هم باید مورد سنجش قرار گیرد؟ در حکومت دینی که مناسک و مراسمات آمیخته با ادبیات دینی می‌باشد آیا می‌شود بر نتایج و پیامدهای اجرای آنها بی‌توجه بوده و صرفا برگزاری آنها برای ما موضوعیت پیدا بکند؟! مگر می‌شود یک باغبان، به حاصل باغ نیندیشد و آنرا مورد ارزیابی قرار ندهد و بدون توجه به آن سرگرم شخم و هرس و آبیاری باشد؟! https://t.me/vahe_97/132 https://eitaa.com/anbaz60/1556