🔹 نسبت حفظ نظام با حفظ احکام شرعی و چهره دین 🎙 استاد سید ضیاء مرتضوی 🔸 امیرالمؤمنین(ع) تلاش برای تغییر و اصلاح برخی احکام را که از گذشته مانده بود، سازگار با وضع خود و ماندگاری و استواری حکومت نمی‌دید و هزینه کردن برای آنها به بهای ناپایداری نظام سیاسی مشروع خود را نادرست و دور از واقع‌بینی می‌دانست. 🔸 در تزاحم میان حفظ و پایداری نظام سیاسی و حفظ احکام شرعی، تا آنجا که به مسئله اصل حفظ نظام اجتماعی مسلمانان و کسانی که وظیفه حفظ نظام اجتماعی آنان بر عهده مسلمانان است، برمی‌گردد، تردیدی در تقدم حفظ نظام سیاسی بر برخی احکام فرعی شرعی نیست. حفظ اسلام، چهره دین و نظام دینی و دینداری از مهم‌ترین و در شرایطی مهم‌ترین مسئولیت است ..... 🔺 جهت مطالعه کامل این مطلب به لینک زیر مراجعه فرمایید: https://andishehma.com/nesbat-hefz-nezam-ba-hefz-din/ #حفظ_نظام #اسلام #احکام_شرعی #سید_ضیاء_مرتضوی 🌐 تهیه شده توسط تیم اندیشه ما 🖇 مارا در شبکه های اجتماعی همراهی کنید 🙏🏻: ایتا: https://eitaa.com/andishemaa تلگرام: https://t.me/andishemaa اینستاگرام: https://www.instagram.com/andishemaa

✅ حفظ نظام، در گرو گسترش آزادی‌های سیاسی و اجتماعیست 🎙استاد سید ضیاء مرتضوی ✂️ برش هایی از متن: 🔸 یکی از مهم‌ترین حقوق اساسی انسان در جامعه برخورداری از آزادی‌های سیاسی و اجتماعی است؛ از جمله آزادی بیان، آزادی تشکیل احزاب و تشکل‌ها، آزادی انتخاب و نیز رسانه‌های گروهی است که امروزه نقش بارزی در حیات اجتماعی دارند و از مظاهر روشن و بی‌بدیل حقوق اساسی و آزادی‌ها در جوامع مختلف به شمار می‌روند. خاستگاه این حق عام که طیف گسترده‌ای از حقوق را دربرمی‌گیرد، مبانی و ادله معرفتی و فقهی متعددی است که در منابع و پژوهش‌های مختلف فلسفه و فقه سیاسی که با رویکرد اسلامی به ویژه در چند دهه اخیر نگاشته شده، درباره آن سخن گفته شده است. 🔸 به اختصار اینکه آزادی اندیشه، آزادی بیان و قلم و رسانه‌های گروهی، آزادی نقد، حق برپایی اجتماعات و تظاهرات، حق رأی و انتخابات آزاد، حق انتخاب مسکن، همسر، شغل و سفر، حق و بلکه تکلیف امر به معروف و نهی از منکر از جمله درباره حاکمان و مسئولان حکومت، از شمار این حق است و همه در قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران نیز به صورت خاص محل توجه و تاکید بوده است. 🔸 آنچه محل توجه و تاکید نگارنده است این است که برخلاف برخی دیدگاه‌های رایج و حاکم، از جمله در برخی حکمرانان کنونی، باید به موضوع آزادی‌های سیاسی و اجتماعی در راستای استوارسازی، حفظ و ماندگاری نظام سیاسی نگریست و نه در برابر و ناسازگار با آن. آنچه در این مقاله بر آن تاکید می‌شود با همین نگاه و به انگیزه پاسداری از حقوق مردم از یک سو و حفظ نظام سیاسی و اجتماعی از سوی دیگر است که بارها به‌درستی بر آن تاکید شده و می‌شود. پرواضح است آنچه در اینجا به عنوان آزادی‌های اجتماعی بر آن تاکید می‌شود، آزادی منکرات و بی‌تفاوتی در برابر نادیده گرفتن احکام الهی نیست و نگارنده در مقالات دیگر به آن پرداخته است؛ اما شیوه برخورد با منکرات و معاصی به ویژه در حوزه عمومی، مسئله بسیار مهمی است و از مدار این نوشته بیرون است. 1- تهدید آزادی‌ها از سوی حاکمان 🔸 آنچه نوعا حق آزادی را به ویژه در قلمرو آزادی‌های سیاسی تهدید و محدود می‌کند، نوع نگاه و رفتاری است که دولت‌های رشدنیافته به جایگاه و قلمرو حقوق خود دارند و نسبت نادرستی که میان خود و جامعه، به‌ویژه مخالفان و منتقدان تعریف می‌کنند و در بسیاری موارد آنان را در سطح افراد و گروه‌های برانداز می‌نمایانند. تجربه‌های تاریخی و بیرونی نشان داده است که افزون بر نظام‌های استبدادی و دیکتاتوری عرفی، در نظام‌ها و حکومت‌هایی که به نام دین یا بر پایه آن بر پا شده است نیز مشکل دست‌اندازی به حقوق جامعه و حقوق مخالفان و منتقدان یکی از چالش‌های جدی بوده است. این نسبت هر اندازه که در جانب حقوق دولت‌ها به سوی اطلاق و گسترش اختیارات برود، به همان اندازه زمینه احتمالی سلب و محدود ساختن حقوق دیگران و استبداد و دیکتاتوری حکومت و حاکمان را فراهم می‌سازد. 🔺 جهت مطالعه کامل این مطلب به لینک زیر مراجعه فرمایید: https://andishehma.com/hefz-nezam-far-gero-gostaresh-azadi/ #آزادی #اجتماع #حفظ_نظام #سید_ضیاء_مرتضوی 🌐 تهیه شده توسط تیم اندیشه ما 🖇 مارا در شبکه های اجتماعی همراهی کنید 🙏🏻: ایتا: https://eitaa.com/andishemaa تلگرام: https://t.me/andishemaa اینستاگرام: https://www.instagram.com/andishemaa

✅ حفظ نظام و تعطیلی حدود شرعی 🎙 آیت الله سیدضیاء مرتضوی ✂️ برش هایی از متن: 🔸چکیده مقاله 🔶 ۱- در فرض جواز اجرای حدود، آیا می‌توان به سبب برخی مصالح، مانند دور داشتن نظام اجتماعی از پی‌آمدهای داخلی یا فشارهای بیرونی و دور داشتن نظام سیاسی از تبلیغات سوء و مخدوش شدن چهره شریعت یا نظام اسلامی، «حدود شرعی» یا برخی از آنها مانند قطع دست را هر چند به صورت موقت تعطیل کرد و انواع دیگری از مجازات را جایگزین ساخت؟ 🔶 ۲- حفظ نظام، به ویژه نظام اجتماعی و دوری از اختلال آن، آن اندازه اهمیت دارد که نظام اسلامی بر پایه نظر کارشناسان مورد اعتماد و حصول اطمینان یا گمان و حتی احتمال عقلایی، به صورت کلی اما موقت، یا به صورت موردی، درباره عدم اجرای حدود یا برخی از آنها تصمیم بگیرد. 🔶۳- پرهیز از نفرت‌پراکنی درباره اسلام و دوری دیگران از احکام، از گذشته به عنوان یک قاعده مورد توجه فقهاء بوده است و در مواردی به آن استناد کرده‌اند و برخی آن را قاعده «حرمت تنفیر» نامیده‌اند. برای مثال، فقهاء یک دلیل واجب نبودن قضای نمازها و زکات اموال گذشته بر کافران تازه‌مسلمان و حرمت پیمان‌شکنی با کافران را این شمرده‌اند که اگر چنین نباشد، مایه دوری و نفرت آنان از اسلام خواهد شد و نباید چنین زمینه‌ای را فراهم ساخت. 🔶 ۴- در کنار قاعده تزاحم، می‌توان به ادله دیگری نیز استناد کرد که اسلام به رغم اهتمام به اجرای حدود شرعی، خواهان اجرای آنها در هر شرایطی نیست؛ از جمله دو روایت معتبر که یکی به صورت کلی دستور به عدم اجرای حد در سرزمین دشمن داده و دیگری سیره علی(ع) در این باره بازگو کرده است و دلیل آن نیز نگرانی از فرار مجرم و پیوستن او به دشمن شمرده شده است. نکته اصلی در این روایات توجه به این اصل کلی است که اجرای حدود نباید بر خلاف مصالحی باشد که شارع برای آنها اهمیت قائل است. 🔶 ۵- امیرالمؤمنین(ع) در حکومت خود و نیز به صورت یک حکم عام، مجاز نمی‌دید به بهای پیوستن یک مجرم به بیگانه حد را جاری سازد و دست‌کم تا فراهم شدن زمینه مساعد، که آن روزگار برگشتن به سرزمین اسلامی بود، آن را به تاخیر می‌انداخت و این به رغم آن بود که خود آن حضرت تاکید کرده است نمی‌توان اجرای حد را حتی برای زمانی کوتاه عقب انداخت. 🔶 ۶- ملاحظه عدم پیوستن به دشمن در شرایط اجرای حدود خصوصیت ندارد و سبب آن برای مثال، می‌تواند جاسوسی به نفع دشمن یا برخی اقدامات خرابکارانه و مخل به امنیت جامعه یا مضر برای بقا و استواری نظام باشد که گاه بسی ناگوارتر از پیوستن یک فرد به بیگانه است. نیز این پی‌آمد می‌تواند فاصله گرفتن مشهود بخشی از جامعه از نظام سیاسی و قرار گرفتن آنان در شمار مخالفان و دشمنان داخلی یا بیرونی باشد. 🔶 ۷- به نظر ما مفاد این روایات تنها ناظر به عقب انداختن مجازات این فرد یا آن فرد تا برگشتن به سرزمین اسلامی نیست، بلکه مقصود محدود ساختن آن به زمان مساعد است و این می‌تواند به عنوان یک سیاست کلی تا زمان فراهم شدن شرایط اجرای حدود شرعی در معنای عام آن باشد، هر چند باعث شود برخی مجرمان هیچ گاه به مجازات خاص شرعی نرسند. 🔶۸- حفظ نظام و چهره شریعت و حاکمیت احکام همواره به اجرای آنها نیست و گاه عکس آن است. به نظر ما در این باره این سخن امام‌خمینی خطاب به اعضای مجمع تشخیص مصلحت نظام قابل توجه و تامل است: «شما در عین اینكه باید تمام توان خودتان را بگذارید كه خلاف شرعى صورت نگیرد- و خدا آن روز را نیاورد- باید تمام سعى خودتان را بنمایید كه خداى ناكرده اسلام در پیچ ‌و‌ خم‌هاى اقتصادى، نظامى، اجتماعى و سیاسى، متهم به عدم قدرت اداره جهان نگردد.» ...... 🔺 جهت مطالعه کامل این مطلب به لینک زیر مراجعه فرمایید: https://andishehma.com/hefz-nezam-va-tatili-hodod-sharii/ #حفظ_نظام #حدود_شرعی #آیت_الله_سید_ضیاء_مرتضوی 🌐 تهیه شده توسط تیم اندیشه ما 🖇 مارا در شبکه های اجتماعی همراهی کنید 🙏🏻: ایتا: https://eitaa.com/andishemaa تلگرام: https://t.me/andishemaa اینستاگرام: https://www.instagram.com/andishemaa

❇️ آيت‌الله هاشمي براي حفظ نظام و ايران، راهکار داشت. 🎙 آیت الله محمد سروش محلاتي ✂️ برش هایی از متن: ⬅️ استاد محمد سروش محلاتي، از اساتيد حوزه علميه قم، پژوهشگر، دين‌ پژوه و از مؤلفين کتب فقهي با گرايش فقه سياسي به دو سؤال روزنامه جمهوي اسلامي با عنوان «اگر آيت‌الله هاشمي بود...» چنين پاسخ داد. *** ⬅️ از يک سؤال به سه سؤال. درباره اينکه اگر هاشمي امروز و در شرايط کنوني بود چه مي‌کرد را به سه سؤال ريز‌تر مي‌توان تقسيم کرد. 🔹اول، اگر هاشمي بود آيا اجازه داشت که براي مهار شرايط وارد شود و اوضاع را مديريت کند؟ 🔹دوم، اگر فرضا خود را در تدبير امور مؤثر مي‌ديد، چه مي‌گفت؟ 🔹سوم، اگر دست خود را براي اصلاح امور بسته، و اگر زيان خود را در کام محبوس مي‌ديد، در برابر اوضاع نابسامان چه مي‌کرد؟ ⬅️ آيا مي‌توانست...؟ درباره سؤال اول ميتوان گفت که او اگر امروز بود، هرگز اجازه ورود به اطاق مديريت بحران را نداشت و فرصت نقش آفريني پيدا نميکرد. او مرد مديريت بحران‌ها بود و در بحرانهاي بزرگ مانند خاتمه دادن به جنگ تحميلي، شجاعانه ورود پيدا کرد و سرفرازانه بيرون آمد. ولي در شرايط موجود، او نمي‌توانست کار مؤثري انجام دهد، زيرا 🔹 اولا اين اوضاع بحراني از يک سو ريشه در تنش‌هاي بين‌المللي دارد که او در سالهاي آخر عمر خود براي کاهش آنها تلاش کرد و به نتيجه‌اي نرسيد. 🔹 ثانيا او برون رفت از معضلات اقتصادي را در گروي پذيرفتن برجام مي‌دانست، که آن هم خارج از توان او بود. 🔹 و ثالثا او براي آرامش مردم، برخورداري شهروندان از حقوق اجتماعي و فعاليت احزاب را لازم ميشمرد، درحالي که نمي‌توانست تغييري در فضاي امنيتي بوجود آورد. ⬅️ اگر مي‌توانست...؟ اما درباره سؤال دوم که اگر فرضا خود را مؤثر مي‌ديد، چگونه نظر مي‌داد؟ مي‌توان اينگونه حدس زد. ⬅️ يکي آنکه اغتشاشات را محکوم ميکرد و آن را راه صحيح براي دستيابي به حقوق شهروندي يا اصلاح امور کشور و يا متقاعد کردن اولياي امور به تغيير رويه‌ها نميدانست. ⬅️ دوم آنکه اغتشاشگران را در مواردي که دليل روشن و قطعي وابستگي خارجي ندارند، شايسته عفو و اغماض ازسوي نظام مي‌دانست تا مبادا برخوردهاي تند ازسوي نظام به تقابل شديد‌تر و رويايي بيشتر مردم بيانجامد. ⬅️ سوم آنکه او از مرتبط دانستن جريان عمومي اعتراضات به بيگانگان و اجانب پرهيز داشت و نقش محدود آنها در غائله آفريني‌ها را به اعتراضات مردمي توسعه نميداد. ⬅️ چهارم آنکه او از حقوق توده مردم براي اعتراض به نحوه اداره کشور که نتيجه‌اي جز تشديد فقر و افزايش بيکاري و فرار مغزها و توسعه فساد و حذف نيروهاي کارآمد و... نداشته، دفاع مي‌کرد. البته حتما آقاي هاشمي راهکارهايي هم براي برون رفت از معضلات امروز ارائه ميکرد که ميتوان آنها را از راهکارهايي که در 26 تير ماه سال 88 در نماز جمعه تهران ارائه کرد تشخيص داد.ايشان گفت آن راهکارها مستند به تجربه 50 ساله اوست. 🔺 جهت مطالعه کامل این مطلب به لینک زیر مراجعه فرمایید: https://andishehma.com/ayatollah-hashemi-baarayehefz-nezam-vairan/ #ایران #حفظ_نظام #آیت_الله_هاشمی_رفسنجانی #آیت_الله_محمد_سروش_محلاتی 🌐 تهیه شده توسط تیم اندیشه ما 🖇 مارا در شبکه های اجتماعی همراهی کنید 🙏🏻: ایتا: https://eitaa.com/andishemaa تلگرام: https://t.me/andishemaa اینستاگرام: https://www.instagram.com/andishemaa