eitaa logo
اشعار حسینی و آموزش مداحی
6هزار دنبال‌کننده
271 عکس
204 ویدیو
44 فایل
کانال اشعار حسینی این کانال زیر مجموعه کانال مقتل ضامن اشک است. اشعار بر اساس مطالب مقتل است. http://eitaa.com/joinchat/1055588373C0c7969e8af آی دی برای ارسال اشعار @Yaghoubian آی دی استاد @m_h_tabemanesh
مشاهده در ایتا
دانلود
بی تو هزار گوشه ی دنیا صفا نداشت اصلاً خدا بدون تو این جلوه را نداشت گیرم هزار کعبه خدا خلق می نمود چنگی به دل نمی زد اگر کربلا نداشت حتی زِ معجزاتِ مسیحا خبر نبود مُشتی اگر زِ خاکِ قدومِ شما نداشت بی تو هوایِ خانه یِ زهرا گرفته بود این قدر جلوه جاذبه یِ مرتضیٰ نداشت شکرِ خدا که خانه ی تان هست رویِ خاک ور نه زمینِ تیره که دارالشفا نداشت مجموعه ی خَصائِلِ بی انتها شُدی یک جا تمامِ سِلسِله یِ انبیا شدی گیرم بهار نیست دَمی جانفزا که هست گیرم بهشت نیست غبارِ شما که هست بر خِشت خِشتِ کعبه نوشتند با طلا گیرم که قبله نیست ولی کربلا که هست در ازدحامِ خیلِ گدا جا اگر کم است تشریف آورید دو چشمانِ ما که هست جایی اگر نبود خدا را صدا کنید باب الجواد و سایه ی ایوان طلا که هست کوتاست سقفِ عالم اگر وقتِ پَر زدن غم نیست ، رویِ گنبد و گلدسته ها که هست خوش گفته اند قطره که دریا نمی شود هر یوسفی که یوسفِ زهرا نمی شود تو آمدی قیامتِ کُبریٰ رَقَم زدی بر تارُکِ همیشه ی عالم عَلَم زدی می خواستی که رشک برند دیگران به من زلفِ مرا گِره به نسیمِ حرم زدی حِس می کنم میانِ دلم بویِ سیب را از آن زمان که در حرمِ دل قدم زدی می خواستی که شعله بگیریم بی اَمان آتش به جانِ هر غزلِ مُحتشم زدی با شیر ، طعمِ روضه ی تان را چشیده ام وقتی سَری به چشمِ ترِ مادرم زدی مجنونِ کوچه های غَمَم، دستِ من بگیر دل تنگِ دیدنِ حرمم دستِ من بگیر تو تشنه و دریغ زِ یک جرعه آب ، آه تو تشنه و تمامیِ صحرا سراب ، آه در زیرِ نیزه هایِ شکسته نهان شدی با زخم هایِ تازه تر و بی حساب، آه یک سو صدایِ العطش آرام می رسید یک سو صدایِ هِلهله ها در شتاب، آه یک سو صدایِ ضَجه یِ زینب بلند بود یک سو صدایِ مادرت اما کباب، آه یک سو عَلَم به خاک و علمدار غرقِ خون یک سو به رویِ نیزه عزیزِ رُباب، آه کم کم نگاه بر بدنت سخت می شود کم کم نَفَس زدنت سخت می شود http://eitaa.com/joinchat/1055588373C0c7969e8af
هرکس برای نوکریش انتخاب شد یک شب نگشته کل صوابش ثواب شد او حاجت تمامی عالم کند روا بیهوده نیست سید کل شباب شد دنبال اجر سینه زنان بودم و سپس بیتی ز معنی آمد و بهرم جواب شد. ((وقتی خدا به حشر بگوید چه داشتی سربر کند حسین و بگویی حساب شد )) http://eitaa.com/joinchat/1055588373C0c7969e8af
امشب همه عالم پر از شور حسین است چشم ملایک روشن از نور حسین است سینای دل یک شعله از طور حسین است قلب رسول الله مسرور حسین است خورشید ثاراللهیان امشب درخشید چشم همه آزادگان را نور بخشید امشب عجب شوری دل دیوانه دارد امشب یم رحمت به کف دردانه دارد امشب محمد در بغل ریحانه دارد امشب علی قرآن به روی شانه دارد امشب ز هم وا شد گل لبخند زهرا آمد به دنیا نازنین فرزند زهرا این مشرق الانوار رب المشرقین است این جان عالم این امام العالمین است این عین حق یعنی علی را نور عین است این شمع جمع آل پیغمبر حسین است دیدار روی خالق سرمد مبارک قرآن به روی سینه ی احمد مبارک این کیست مصباح الهدا فلک نجات است شویندۀ لوح تمام سیئات است این کام خشکش خضر را عین الحیوة است این هستی ما در حیات و در ممات است دار و ندار انبیا، هست خداوند چشم خدا، روی خدا، دست خداوند نام حسین اول به قلب ما نوشتند آن گه گل ما را به مهر او سرشتند آن که بذر حب او در سینه کشتند نه عاشق حور و نه دنبال بهشتند فردای محشر چشمشان سوی حسین است حور و قصر و خلدشان روی حسین است ای روح پاک انبیا پروانه ی تو قلب همه خوبان عالم خانه ی تو کوه غم خلق جهان بر شانه ی تو عقل و خرد دیوانه ی دیوانه ی تو بگذار تا آشفته ی موی تو باشم دیوانه ی زنجیری کوی تو باشم این جرم های بی شمارم یابن زهرا این چشم های اشک بارم یابن زهرا بر درگهت امیدوارم یابن زهرا تنها تویی دار وندارم یابن زهرا من هر که هستم "میثم" کوی شمایم آلوده ام امــا ثــناگـوی شـمایم http://eitaa.com/joinchat/1055588373C0c7969e8af
بگشوده اند باز ، درهای مغفرت روح الامین زند ، آوای مغفرت نوری دگر گرفت ، دنیای مغفرت فطرس گرفته است ، ویزای مغفرت از درگه حسین ، دریای مغفرت پوشیده از خدا ، دیبای مغفرت این صوت دلنشین خیزد ز عالمین صلوا علی النبی، صلوا علی الحسین شهر مدینه غرق، در صد چمن گل است در کوچه ها گل است، در انجمن گل است در هر سخن در است، در هر دهن در است حب علی گل است،مهر حسن گل است ام الائمه را ،در پیرُهن گل است فرموده مصطفی ،زهرای من گل است زین گل دمیده است، یک گل که سرمدی است در برگ و ساقه اش ،عطر محمدی است امشب امام عشق ،مهمان فاطمه ست سرشارِ نور او، دامان فاطمه ست زین لاله سرخ رو ،بُستان فاطمه ست محو نگاه او، چشمان فاطمه ست سُکرِ کلام او، در جان فاطمه ست او جان حیدر وُ، جانان فاطمه ست گلبوسه میزند، زهرا به روی او اما چرا نبی، بوسد گلوی او ؟😭 زهرا که نفسِ او، نفس پیمبر است از طفل دیگرش ،تمدید کوثر است طفلی که چهره اش، مِرآت داور است طفلی که بر لبش، الله اکبر است عشق مجسم است ، حس مصور است طفلی که در رَحِم ،دمساز مادر است با مادرش سخن ،می گوید آن وحید گاه از اَنَا الغریب، گاه از اَنَا الشهید آیات عشق را ،معنا کند حسین اسلام ناب را، احیا کند حسین وقتی قیام خون، برپا کند حسین در عالم وجود، غوغا کند حسین قانون بردگی، الغا کند حسین وز خون سرخ خویش، امضا کند حسین آن روز شد سرش، بر نیزه گر بلند قرآن از او شده ست ،پاینده سر بلند سنگین تر از فلک، سنگ کرامتش بر فرق کهکشان، دست عنایتش جبریل غوطه ور ، در بحر رحمتش در چنگ قدسیان، دامان رحمتش از عرش هم گذشت، کوی شهادتش روزی که وا شود ، چتر شفاعتش آید ز هر کران، فریاد یا حسین گویند انبیا، مائیم با حسین نام کبیر او، باب الحوائج است رای منیر او ، باب الحوائج است عباس امیر او ، باب الحوائج است مسلم سفیر او ، باب الحوائج است سردار پیر او ، باب الحوائج است طفل صغیر او ، باب الحوائج است باب الحوائجی، یک منصبش بُوَد آنکس که چشم خلق ، بر زینبش بود دارد جهان قرار ، با ذکر یا حسین جان‌پرورد بهار ، با ذکر یا حسین گل میدمد ز خار ، با ذکر یا حسین ای دل نفس برآر ، با ذکر یا حسین خ جان میکنم نثار ، با ذکر یا حسین شادم به روزگار ، با ذکر یا حسین قدوسیان که وی ، از جام او زدند نقش بهشت را ، با نام او زدند جان های خسته را ، در دو جهان کفیل کم کرده راه را ، داناترین دلیل با حرز نام توست ، پرواز جبرئیل قربانیَت ذبیح ، شیدائیت خلیل با سید الکریم ، هستم تورا دخیل یا ایها العزیز ، رحمی بر این ذلیل جان مرا بگیر ، از خود جدا مکن دستم گرفته ای ، دیگر رها مکن ای قدر انبیاء ، از آبروی تو عمرم تمام گشت ، در گفتگوی تو با وصف موی تو ، با یاد روی تو جانم به لب رسید ، در آرزوی تو کی میرسد لبم ، بر خاک کوی تو ای در نماز عشق ، از خون‌وضوی تو هم چون مُوَیَّدَت ، یک نوکرم بخوان یا در کِشَم به خون ، یا در برم بخوان http://eitaa.com/joinchat/1055588373C0c7969e8af
چه سایه سار پر از لطف و رحمتی داری! به جمع سایه نشینان عنایتی داری غبار تربت تو با دم مسیح یکی ست عجب دوای عجیبی چه تربتی داری! در آن جمال علی وار و نور زهرایی عجب شکوه و جلالی چه هیبتی داری! به عشق تو همه عالم شده حسینیه چقدر مجلس روضه، چه هیئتی داری! بدون این که عتابم کنی، عطا کردی چقدر خوب و کریمی چه عادتی داری! تمام محو تماشا شد عالم ایجاد دمی که قابله قنداقه را به زهرا داد کبوتر دل من پر زده به سوی حرم مگر که اوج بگیرد دوباره روی حرم خدا کند که بیایم دوباره پا بوست خدا کند که نمیرم در آرزوی حرم اگر چه خیر ندیدی تمام عمر ز من وجود من زده لطمه به آبروی حرم ... ... تو را دوباره قسم می دهم به عبّاست تصدّقی سرِ حضرتِ عموی حرم بده اجازه شبی باز زائرت باشم و روی خاک بیافتم به روبروی حرم چقدر بنده نوازی چقدر آقایی! چقدر حضرت آقا ، شبیه زهرایی http://eitaa.com/joinchat/1055588373C0c7969e8af
مه منوّر شعبان مه رسول خداست  مه مبارك میلاد سیدالشهداست  به رهروان هدایت ز حق رسیده خبر  كه روی دست محمد عیان چراغ هداست   تمام دین به روی دست‌های ختم رسل  و یا كتاب خدا روی سینه ی زهراست   به عدل و عزت و آزادی و كمال و شرف  خلایقند همه تشنه، فیض او دریاست   ملك به حسن تماشائیَش، شده مبهوت  كه این امام حسین است یا رسول خداست  نسیم خلد برین می وزد ز اطرافش  كه بوی عطر خدا در مشام باد صباست   اگر تمام ملائك ز گاهواره ی او  پر دوباره چو فطرس طلب كنند رواست   نبی به طلعت زیباش خنده كرد و گریست  خدا به یمن قدومش بهشت را آراست  ز گاهواره به گودال خون نگاهی كرد  به خویش گفت كه میلاد ما شهادت ماست  تمام خلقت یك لحظه بی حسین مباد  كه بی حسین زمین بی‌كس و زمان تنهاست  به حلق تشنه و لب‌های خشك او سوگند  كه خون او به گلستان وحی، آب بقاست   گرفت جام بلا را ز دست حضرت دوست  از آن تمام بلاها به چشم او زیباست   مگو چرا ز همه هست خود گذشت حسین  خدای داد به او هست و هست او را خواست  اگر ز بار غمش آسمان خمید چه باك  كه گشت قامت اسلام با قیامش راست  وضو گرفت ز خون، پیش تیر قامت بست  كه تا قیام قیامت از او نماز به پاست  همیشه حج به وجود حسین می‌بالد  كه كربلاش صفا بود و مروه شام بلاست   نماز و روزه و حج و جهاد می‌گویند  حیات ما همه مرهون سیدالشهداست  به پور هند جگر خواره چون گشاید دست  كسی كه رشد و نموّش به دامن زهراست  زهی جلال كه در روی خون گرفته ی او  به چشم اهل نظر صورت خدا پیداست  مگر نه خوردن خاك آمده به شرع حرام  چه حكمتی است، چرا تربت حسین شفاست؟  به تحت قبّه ی او كن بلند دست نیاز  بگیر حاجت خود را كه مستجاب دعاست  همه به حشر صدا می‌زنند یا زهرا  ولی ز فاطمه آید ندا، حسین كجاست ؟ اگر چه سوم شعبان جمال خویش گشود  بدان ولادت او ظهر روز عاشوراست   قسم به ذات خداوند قادر بی چون  كه خونبهاش خداوندگار بی همتاست   تمام اهل قیامت به چشم می‌بینند  حسین با تن بی سر شفیع روز جزاست   هنوز نغمه ی قرآن او بلند ز نی  هنوز نعره ی هیهات او به اوج سماست   هنوز خنجر قاتل زِ خون اوست خجل  هنوز از عطشش، شعله در دل دریاست   هنوز ناله ی هل من معین اوست بلند  هنوز رأس منیرش به نیزه راهنماست  هنوز پرچم گلگون او به قله ی عرش  هنوز پیكر صد چاك او به دوش شماست  حسین رهبر آزادگان به هر عصری  حسین راهنمای تمام نهضت‌هاست  حسین مشعل تابنده ی هدایت خلق  حسین مصحف نور است و آیت عظماست  حسین جانِ دعا، جان ذكر، جان نماز  حسین روح حرم، روح مروه، روح صفاست  گواه زنده ی من، اِرجِعی اِلَی رَبِّك  كه بر حسین همانا خدا مدیحه سراست  حسین سوره ی فجر و حسین آیه ی نور  حسین نجم فروزان حسین شمس ضحاست حسین زنده ی حق و حسین كشته ی حق  حسین بر همه باطل ستیزها مولاست   به وصف او كه خدایش ثنا كند میثم  قصیده ی تو بود نارسا اگر چه رساست http://eitaa.com/joinchat/1055588373C0c7969e8af
در فضايي ملكوتي تر و روحاني تر دفتر شعر من امشب شده نوراني تر دلم به دريا زدم اين مرتبه ؛ طوفاني تر آسماني ترم اين دفعه و باراني تر باوضو آمده ام وقت صلاة آمده است بشتابيد كه كشتي نجات آمده است آسمان شاد شده ، مِهر جهانتاب رسيد پنجره باز شده ، فاتح ابواب رسيد سِرِّ اسرار خدا ؛ صاحب اصحاب رسيد نوكران ، صف به صف آماده كه ارباب رسيد فطرسي سوخته بال آمده در اين درگاه پَرِ پرواز به او مي دهد امشب اين شاه بنويسيد كه سالار به دنيا آمد حيدرِ حيدرِ كرّار به دنيا آمد مُرشد و پير علمدار به دنيا آمد غم نداريم كه غمخوار به دنيا آمد همچناني كه دَم حضرت مولاست حسين سخنِ بازدم حضرت زهراست حسين نقشِ انگشتريِ خاتمِ شاهي ست حسين به اباالفضل قسم ، عشقِ الهي ست حسين بي پناهان جهان ، خوبْ پناهي ست حسين به خدا متّصل و لايَـتـَناهي ست حسين هرچه ميخواسته ام از كرمش تأمين شد با توسّل به حسين آخرتم تضمين شد اين حسين است ولي گاه شُبِيرش خواندند اين حسين است كه سرمنشأ خيرش خواندند اين حسين است كه ناجيِ زهيرش خواندند سالكان مرتبه ي آخر سِيرش خواندند گردش چرخ جهان ،جلوه اي از همّت اوست رمز حُرّيت حُر ، بندگيِ حضرت اوست بسكه در بندگي اش كار خُدايي كرده بسكه در چشم همه جلوه نمايي كرده بسكه از كار همه عقده گشايي كرده بسكه بر گُمشدگان راهنمايي كرده عدّه اي تاب نياورده ، به ناآگاهي شده اند از سر احساس حسين الّلهي سائل زينبم و اهل حسين آبادم آن خرابم كه به الطاف حسين ؛ آبادم ذكر او دم همه دم ، زمزمه ي فريادم "چه كنم حرف دگر ياد نداد استادم" "نيست بر لوح دلم جز الف قامت دوست" "اين حسين كيست كه عالم همه ديوانه ي اوست" كاش مي شُد كه به سرمنزل باران برسم كاش مي شد كه به پابوسي جانان برسم پاي تا سر بشوم دست و به دامان برسم به طواف حرمش نيمه ي شعبان برسم در شب سوّم شعبان چه هوايي دارم گِرد اين كعبه عجب سعي و صفايي دارم كرمش واسطه شد برگ براتم دادند پُرگُناه آمدم امّا حَسَناتم دادند باده ميخواستم ، از آب فراتم دادند "دوش وقت سحر از غصّه نجاتم دادند" دل هجران زده را مست وصالش كردند در حرم با مدد اشك ؛ زُلالش كردند صبحدم نام تو بر گونه ي گل شبنم ريخت يادت از آب گذشت و به دل من غم ريخت كُشته ي اشك شدي درغَم تو اشكم ريخت اشك من پاي غمت زير همين پرچم ريخت هرزمان ياد تو كردم جگرم سوخت حسين همه ي كرب وبلا در نظرم سوخت حسين بين اين دشت بلاها به سرت مي آيد! داغ هم در پي فتــح جگرت مي آيد همه جا حرفِ خسوف قمرت مي آيد چه بلاها كه به روز كمرت مي آيد! روضه را اين همه دشوار كشيدن سخت است تير از چشم علمدار كشيدن سخت است http://eitaa.com/joinchat/1055588373C0c7969e8af
ای دلنواز قاری قرآن خوش آمدی در بیت وحی با لب خندان خوش آمدی ای العطش ترانه ی قبل از ولادتت مادر فدات با لب عطشان خوش آمدی ای تشنه! شیر مادرت از غصه خشک شد از بس که بود صوت تو سوزان خوش آمدی گریه مکن که کشته اشک خدا شدی خون خدا! به جمع شهیدان خوش آمدی اشک تو از تلاطم دریاست بیشتر ای آشنای ابر بهاران خوش آمدی میلت لبن زدست پیمبر مکیدن است؟ ای جرعه نوش ختم رسولان خوش آمدی اینجا مدینه است سر آغاز کربلا شش ماهه! آمدی؟ چه شتابان؟ خوش آمدی اینگونه که تو سر زده از ره رسیده ای گویا حدیث غربت مادر شنیده ای دریای رحمتی که به آیات گفته اند چشمان تست جان روایات گفته اند طوفان ترنُمی ز نفسهای گرم تست این را یکی زخیل کرامات گفته اند چشم طمع به دست کریم تو بسته اند آنانکه از بضاعت مزجات گفته اند صدها هزار حور و ملک مدحت ترا با صد هزار فخر و مباهات گفته اند آئینه را مقابل بابا گذاشتی وقتی سخن زمومن و مرآت گفته اند پیش از فَیاسُیوف خُذینی به محضرت شمشیرها سلام ملاقات گفته اند آنانکه با نوای تو پیمان گذاشتند لبیک تو به نغمه ی هیهات گفته اند ای عالمی فدای تو لبیک یا حسین گوید به تو خدای تو لبیک یا حسین http://eitaa.com/joinchat/1055588373C0c7969e8af
السلام ای پناه مُلک و مکان در یدِ قدرتت عنان جهان رفته قنداقه‌ات به عرش خدا تشنهٔ پای‌بوسی‌ات همگان در طوافت قیامتی شده است می‌رسد هر فرشته با هیجان پَر قنداقهٔ تو می‌بخشد پر و بالی به فطرس نگران از سرانگشت پاک مصطفوی جرعه جرعه بنوش شیرهٔ جان خواند جدّت «حسینُ منّی» را «وَ أنا مِن حسین» را تو بخوان با تو جود و شجاعت نبوی‌ست ای شکوه حماسه‌های عیان در نمازت شبیه فاطمه‌ای بین میدان علی‌ست جلوه‌کنان چشم‌های تو مرز خوف و رجاست قَهر و مِهر تو آتش است و امان رحمت محض! یا ابا الأیتام! پدری کن برای عالمیان ای که آقایی تو بی‌حد است باز ما را به کربلا برسان شب جمعه شمیم سیب حرم منتشر می‌شود کران به کران روضه‌هایت بهشت اهل ولاست چشم ما چشمه‌های کوثر آن «وَ مِنَ الماءِ کُلَّ شَیءٍ حَی» اشک‌ها از غمت همیشه روان السلام ای شهید روز دهم السلام ای امام تشنه‌لبان تا ابد در فراز، پرچم توست خون سرخت همیشه در جَرَیان کربلای تو از ازل بوده‌‌ست مبدأ حرکت زمین و زمان شب سوم رسیده‌ای، ای ماه السلام علیکَ ثارالله السلام ای نگین عرش برین سروِ بالا بلند اُم بنین جذبه‌های نگاه هاشمی‌ات ماه را می‌کشد به سوی زمین عبد صالح! مُواسِیاً لله! پدر فضل! روح حق و یقین! به حضورت گشوده دست، فلک به قدوم تو سوده عرش، جبین وقت هوهوی ذوالفقار علی‌ست به روی مرکب حماسه نشین می‌شود با اشارهٔ‌ تو دو نیم هر کسی آید از یسار و یمین زینبت «إن یکاد» می‌خواند آسمان محو هیبت تو! ببین کاشف الکرب اهل‌بیت نبی! بازوان تواند حصن حصین ماه من! بازوی رشید تو را که برافراشته‌ست بیرق دین ـ زده بوسه علی به گریه چنان چیده از آن حسین بوسه چنین سائلان تو بی‌شمارند و ... گوشه چشمی به ما! بس است همین شب جود و کرامت و بذل است شب چارم شب اباالفضل است السلام ای حقیقت جاری روح تقوا و زهد و بیداری سید السّاجدینِ شهر رسول عبد مسکینِ حضرت باری روزهایت مجاهدت، ایثار نیمه‌شب‌هات بخشش و یاری در مناجاتت ای صحیفهٔ نور آیه آیه زبور می‌باری همه مجذوب ربنای تواند محوِ این سِیْر و این سبک‌باری گوش کن این صدای داوود است که به شوق تو می‌شود قاری پا برهنه به حجّ که می‌آیی کعبه را هم به وجد می‌آری خطبه‌های تو تیغِ برّانند ثانی حیدری و کرّاری در مصاف تو سهم دشمن تو چیست غیر از مذلّت و خواری وارث عزت و سخای حسین ای که بعد از عمو، علمداری به محبان خود نظر فرما بیشتر موقع گرفتاری رو سیاهی من گذشت از حدّ تو برایم مگر کنی کاری در نماز شبت دعایم کن تو عزیزی تو آبروداری دلم از بند هر غم آزاد است شافع من امام سجاد است
شعبان شد و پیک عشق از راه آمد عطر نفس بقیه الله آمد با جلوه ی سجاد و ابوالفضل و حسین یک ماه و سه خورشید در این ماه آمد
. بی تو هزار گوشه ی دنیا صفا نداشت اصلاً خدا بدون تو این جلوه را نداشت گیرم هزار کعبه خدا خلق می نمود چنگی به دل نمی زد اگر کربلا نداشت حتی زِ معجزاتِ مسیحا خبر نبود مُشتی اگر زِ خاکِ قدومِ شما نداشت بی تو هوایِ خانه یِ زهرا گرفته بود این قدر جلوه جاذبه یِ مرتضیٰ نداشت شکرِ خدا که خانه ی تان هست رویِ خاک ور نه زمینِ تیره که دارالشفا نداشت مجموعه ی خَصائِلِ بی انتها شُدی یک جا تمامِ سِلسِله یِ انبیا شدی گیرم بهار نیست دَمی جانفزا که هست گیرم بهشت نیست غبارِ شما که هست بر خِشت خِشتِ کعبه نوشتند با طلا گیرم که قبله نیست ولی کربلا که هست در ازدحامِ خیلِ گدا جا اگر کم است تشریف آورید دو چشمانِ ما که هست جایی اگر نبود خدا را صدا کنید باب الجواد و سایه ی ایوان طلا که هست کوتاست سقفِ عالم اگر وقتِ پَر زدن غم نیست ، رویِ گنبد و گلدسته ها که هست خوش گفته اند قطره که دریا نمی شود هر یوسفی که یوسفِ زهرا نمی شود تو آمدی قیامتِ کُبریٰ رَقَم زدی بر تارُکِ همیشه ی عالم عَلَم زدی می خواستی که رشک برند دیگران به من زلفِ مرا گِره به نسیمِ حرم زدی حِس می کنم میانِ دلم بویِ سیب را از آن زمان که در حرمِ دل قدم زدی می خواستی که شعله بگیریم بی اَمان آتش به جانِ هر غزلِ مُحتشم زدی با شیر ، طعمِ روضه ی تان را چشیده ام وقتی سَری به چشمِ ترِ مادرم زدی مجنونِ کوچه های غَمَم، دستِ من بگیر دل تنگِ دیدنِ حرمم دستِ من بگیر تو تشنه و دریغ زِ یک جرعه آب ، آه تو تشنه و تمامیِ صحرا سراب ، آه در زیرِ نیزه هایِ شکسته نهان شدی با زخم هایِ تازه تر و بی حساب، آه یک سو صدایِ العطش آرام می رسید یک سو صدایِ هِلهله ها در شتاب، آه یک سو صدایِ ضَجه یِ زینب بلند بود یک سو صدایِ مادرت اما کباب، آه یک سو عَلَم به خاک و علمدار غرقِ خون یک سو به رویِ نیزه عزیزِ رُباب، آه کم کم نگاه بر بدنت سخت می شود کم کم نَفَس زدنت سخت می شود .............................. کانال باب الحسین (ع) https://t.me/Babolhusein گروه اشعار حسینی https://t.me/joinchat/TnNArTssrr8vRxab کانال ایتا http://eitaa.com/joinchat/1055588373C0c7969e8af .
. مه منوّر شعبان مه رسول خداست  مه مبارك میلاد سیدالشهداست  به رهروان هدایت ز حق رسیده خبر  كه روی دست محمد عیان چراغ هداست   تمام دین به روی دست‌های ختم رسل  و یا كتاب خدا روی سینه ی زهراست   به عدل و عزت و آزادی و كمال و شرف  خلایقند همه تشنه، فیض او دریاست   ملك به حسن تماشائیَش، شده مبهوت  كه این امام حسین است یا رسول خداست  نسیم خلد برین می وزد ز اطرافش  كه بوی عطر خدا در مشام باد صباست   اگر تمام ملائك ز گاهواره ی او  پر دوباره چو فطرس طلب كنند رواست   نبی به طلعت زیباش خنده كرد و گریست  خدا به یمن قدومش بهشت را آراست  ز گاهواره به گودال خون نگاهی كرد  به خویش گفت كه میلاد ما شهادت ماست  تمام خلقت یك لحظه بی حسین مباد  كه بی حسین زمین بی‌كس و زمان تنهاست  به حلق تشنه و لب‌های خشك او سوگند  كه خون او به گلستان وحی، آب بقاست   گرفت جام بلا را ز دست حضرت دوست  از آن تمام بلاها به چشم او زیباست   مگو چرا ز همه هست خود گذشت حسین  خدای داد به او هست و هست او را خواست  اگر ز بار غمش آسمان خمید چه باك  كه گشت قامت اسلام با قیامش راست  وضو گرفت ز خون، پیش تیر قامت بست  كه تا قیام قیامت از او نماز به پاست  همیشه حج به وجود حسین می‌بالد  كه كربلاش صفا بود و مروه شام بلاست   نماز و روزه و حج و جهاد می‌گویند  حیات ما همه مرهون سیدالشهداست  به پور هند جگر خواره چون گشاید دست  كسی كه رشد و نموّش به دامن زهراست  زهی جلال كه در روی خون گرفته ی او  به چشم اهل نظر صورت خدا پیداست  مگر نه خوردن خاك آمده به شرع حرام  چه حكمتی است، چرا تربت حسین شفاست؟  به تحت قبّه ی او كن بلند دست نیاز  بگیر حاجت خود را كه مستجاب دعاست  همه به حشر صدا می‌زنند یا زهرا  ولی ز فاطمه آید ندا، حسین كجاست ؟ اگر چه سوم شعبان جمال خویش گشود  بدان ولادت او ظهر روز عاشوراست   قسم به ذات خداوند قادر بی چون  كه خونبهاش خداوندگار بی همتاست   تمام اهل قیامت به چشم می‌بینند  حسین با تن بی سر شفیع روز جزاست   هنوز نغمه ی قرآن او بلند ز نی  هنوز نعره ی هیهات او به اوج سماست   هنوز خنجر قاتل زِ خون اوست خجل  هنوز از عطشش، شعله در دل دریاست   هنوز ناله ی هل من معین اوست بلند  هنوز رأس منیرش به نیزه راهنماست  هنوز پرچم گلگون او به قله ی عرش  هنوز پیكر صد چاك او به دوش شماست  حسین رهبر آزادگان به هر عصری  حسین راهنمای تمام نهضت‌هاست  حسین مشعل تابنده ی هدایت خلق  حسین مصحف نور است و آیت عظماست  حسین جانِ دعا، جان ذكر، جان نماز  حسین روح حرم، روح مروه، روح صفاست  گواه زنده ی من، اِرجِعی اِلَی رَبِّك  كه بر حسین همانا خدا مدیحه سراست  حسین سوره ی فجر و حسین آیه ی نور  حسین نجم فروزان حسین شمس ضحاست حسین زنده ی حق و حسین كشته ی حق  حسین بر همه باطل ستیزها مولاست   به وصف او كه خدایش ثنا كند میثم  قصیده ی تو بود نارسا اگر چه رساست .............................. کانال باب الحسین (ع) https://t.me/Babolhusein گروه اشعار حسینی https://t.me/joinchat/TnNArTssrr8vRxab کانال ایتا http://eitaa.com/joinchat/1055588373C0c7969e8af .