🏴 رفع تاریکی‌های دل و حل مشکلات با تضرع بر مصائب سیدالشهداء علیه‌السلام 🔺 شما دوستان و فرزندان عزیز فکر نکنید که #شبهه‌ها و #جهل و تاریکی‌ها، برطرف شدنی نیست! این‌ها با قدری #دقت داشتن و کارکردن و #فکر کردن در آن‌ها، برطرف می‌شود. کار #پیامبر اسلام این بوده که تاریکی‌ها را از #دل‌ها برطرف کند؛ «كِتَابٌ أَنزَلْنَاهُ إِلَيْكَ لِتُخْرِجَ النَّاسَ مِنَ الظُّلُمَاتِ إِلَى النُّورِ بِإِذْنِ رَبِّهِمْ إِلَى صِرَاطِ الْعَزِيزِ الْحَمِيدِ»؛ ( #ابراهیم علیه‌السلام: ۱) کدام #ظلمت؟ ظلماتِ نفهمی‌ها و جهل و تاریکی‌ها، که در اثر سؤالاتی که از ناحیه‌ی #شیطان و #ماهواره‌ها و #روزنامه‌ها به #ذهن انسان، وارد می‌شوند. همه‌ی این‌ها برطرف شدنی است. همه در #قرآن کریم، #روایات و کتب اساتید ذکر و برطرف شده‌اند. ما مشکلی که نتوان حل‌اش کرد، نداریم. اگر شما برای خودتان - درصورتی‌که واقعاً تاریکی و مشکل حس می‌کنید - در شبانه‌روز یک مقدار وقت بگذارید که دردِ #دل واقعی‌تان را با خداوند متعال بکنید؛ پیامبر(صلی الله علیه وآله) برای شما رفع اشکال می‌کند. این کتاب‌های حکمای ما مثل مرحوم علامه #طباطبایی، #مرحوم_امام و این‌ها که شاگردان پیامبرند، رفع اشکال می‌کنند. اگر شما می‌گویید به این‌ها رجوع کرده‌ایم و حل نشد، بدانید که این شرط انجام نگرفته است!. مقداری برای خودتان در شبانه‌روز وقت بگذارید. مثل انسانی که به او گفته‌اند فردا می‌خواهند تو را عمل خطرناکی کنند، چه‌طور #انسان بی‌چارگی‌اش را پیش خدا می‌برد؟ آن‌گونه پیش خدا بی‌چارگی‌تان را ببرید که در آن صورت، قطعاً #گریه و زاری همراهش است؛ «فلیتضرَّع إلی الله»؛ ( #بحارالانوار ج۱ ص۱۳۹) حال، اگر این #تضرع پیدا نشد، چند تا شعر از #مصیبات بلد باشد یا کتابش را داشته باشد و بر مصیبات #سیدالشهداء (علیه‌السلام) چند دقیقه‌ای گریه کند. آن‌وقت این حال #اخلاص هم برایش پیدا می‌شود و پس از آن #مناجات را شروع کند. تضرع را اگر در خانواده‌های‌تان دیده باشید در آن وقتی است که کودکِ شیرخوار محتاج به شیر می‌شود و جیغ و داد می‌کند و تا مادر شیر به او ندهد، آرام نمی‌گیرد. این حال باید در ما ایجاد شود. #تحصیلات، مشکلات دارد. تحصیل #عقاید خوب، #اخلاق خوب، مشکلات دارد. #تبلیغ کردن و #عمامه سرگذاشتن، مشکلات دارد. و مشکل‌ترین مسئله‌ی انسانی، رفتن از این دنیاست بدین صورت‌که #انسان با عقیده‌ی سالم و #اسلام از دنیا برود. این‌ها تنها به وسیله‌ی این مسأله‌ای که در حدیث "ینبغی" ( #بحارالانوار ج ۱ ص ۱۳۱) آمده، حل می‌شود. #دنیا برای ما خودنمایی واقعی نکرده است. آن‌طوریوکه نقل است حضرت فرمودند: «اللهم أرنا الأشیاءَ کما هی»؛ دنیا را با آن وضع واقعی که دارد، به ما نشان بده تا ما آن را بفهمیم و بشناسیم. انسان #خیال می‌کند دنیا هم یک #زندگی است، در حالی‌که این‌طور نیست. دنیا مثل یک #کلاس و #مدرسه‌ای می‌ماند که انسان باید در آن کلاس یک حرکاتی را یاد گرفته و انجام بدهد. #امتحاناتی بدهد که یکی از امتحانش رفتن از این دنیاست. اگر ما دنیا را یک زندگی مستقل حساب می‌کنیم، در اثر همان ابهامات و تاریکی‌هایی است که در آیه آمده: «لِتُخْرِجَ النَّاسَ مِنَ الظُّلُمَاتِ إِلَى النُّورِ» و در این آیه فرموده که خداوند هیچ مشکلی برای بشر باقی نگذاشته است که حل نشود، البته به شرط این‌که به حال خودش تضرع کند تا این مشکلات حل شود. ۸۹.۲.۲۸ ☑️ مرحوم آیت الله سید ابراهیم خسروشاهی @seyedololama

🔺 مطالبی پیرامون شخصیت مرحوم علامه سید محمد حسین طباطبایی رضوان الله تعالی علیه؛ (۲۴ #آبان ۱۳۶۰ ش= ۱۸ #محرم الحرام ۱۴۰۲ ق) بسم الله الرحمن الرحیم "و صلی الله علی اشرف انبیائه و خاتم اوصیائه، صلی الله علیهم اجمعین" 🔺 برکات حضرت فاطمه معصومه سلام الله علیها 🔹 از برکات حرم مطهر #اهل‌بیت (علیهم‌السلام)؛ شهر مقدس #قم، مهاجرت شخصیتی مانند مرحوم آیت الله #حائری_یزدی و تأسیس #حوزه علمیه‌ی قم در آن و مهاجرت آیت الله #بروجردی و سپس ادامه‌ی حوزه و طلوع شخصیت‌هایی مانند #مرحوم_امام راحل و مرحوم علامه #طباطبایی می‌باشد. 🔺 اثرات جلسات معارفی و شروع استفاده از مرحوم علامه طباطبایی 🔹 جلسات #اخلاقی و هشداردهنده‌ی مرحوم امام و دیگر اساتید؛ امثال مرحوم استاد شهید #مطهری و دیگر بزرگان را بسیار آمادگی داد که در جستجوی هر چه بیشتر اساتید #انسان_سازی باشند. ولذا استاد شهید در سفری به #اصفهان با استاد #نهج_البلاغه ؛ مرحوم حاج میرزا علی آقای #شیرازی برخورد کرده و اعتراف کردند که ما با استفاده از آن بزرگوار موفق به شناخت نهج‌البلاغه شدیم و ای کاش ما توفیق شناخت #قرآن را نیز پیدا کنیم. این خواست و عطش نیز به وسیله #مهاجرت مرحوم علامه طباطبایی (رضی الله عنه) از الطاف خاصه‌ی الهی برآورده شد و ما طلاب ابتدایی نیز بحمدالله تعالی از این خرمن فیض، اگر نه گندم، ولی به کاهی رسیدیم و ابتداً - در اثر نداشتن مکان مناسبی - قرار شد روزها در باغی که نزدیک منزل ایشان بود از بیانات تفسیری و اخلاقی ایشان استفاده کنیم. 🔺 بیداری از خواب غفلت و بندگیِ خدای متعال؛ اساس تعلیمات مرحومین قاضی و طباطبایی؛ نقش اساسیِ روایات در تفسیر المیزان 🔹 اساس تعلیمات و تدریسات ایشان که از استاد عالی مقام‌شان مرحوم #قاضی کسب شده بود، دست‌گیری و #نجات دادن #طلاب و #دانشجویان از خواب #غفلت و توجیه آنان به سوی بندگی و صرف چند روزه‌ی عمر در #عبودیت الهی بود، به طوری‌که تمامی لحظات زندگی حتی برای کسب امور معیشتی یا اداره‌ی پست‌ها و مقام‌ها و یا تشکیل خانواده، دارای بُعد و جنبه‌ی بندگی باشد، آن‌گونه که در ابتدای #تفسیر سوره‌ی #فاتحه در صفحات اول فرموده‌اند: «أن الله سبحانه بیَّن فی مواضع من كلامه: أنَّ ما ليس لوجهه الكريم هالك باطل، و أنه: سيقدم إلى كل عمل عملوه ممّا ليس لوجهه الكريم، فيجعله هباء منثورا، و يحبط ما صنعوا و يبطل ما كانوا يعملون، و أنّه لا بقاء لشی‌ء إلّا وجهه الكريم، فما عمل لوجهه الكريم و صنع باسمه هو الذی يبقى و لا يفنى، و كل أمر من الأمور إنّما نصيبه من البقاء بقدر ما للّه فيه نصيب، و هذا هو الذی يفيده ما رواه الفريقان‌ عن‌ النّبیّ صلّی الله علیه وآله أنّه قال: (كل أمر ذی بال لم يبدأ فيه باسم الله فهو أبتر الحديث‌). و الأبتر هو المنقطع الآخر، فالأنسب أنّ متعلق الباء فی البسملة أبتدئ بالمعنى الذی ذكرناه»؛ ( #المیزان ج ۱ صص ۱۵-۱۶)؛ ایشان درباره‌ی این‌که اولین آیه‌ی سوره‌ی مبارکه‌ی #فاتحه که اولین سوره‌ی قرآن است و با آیه‌ی شریفه‌ی "بسم الله" آغاز می‌شود، مطرح می‌کنند که آیا این "باء" به چه فعلی یا اسمی - طبق قاعده‌ی عربیت و #ادبیات عرب- تعَلَّق دارد؟ ایشان انتخاب فرمودند به این‌که به فعل "أبتَدِءُ" بر می‌گردد یعنی من ابتدا می‌کنم به نام خداوند بخشاینده‌ی مهربان. در صورتی‌که شاید مفسرین و لغت‌شناسانِ‌ دیگر این‌طور نگفته باشند، ولی ایشان در این مسأله که اولین مسأله‌ی تفسیرشان بود، از یک #روایت نبوی متابعت کرده‌اند که آن روایت این است که #پیامبر اکرم (صلی الله علیه آله و سلم) فرموده‌اند: هر کار مهمی که به نام خداوند ابتدا نشود، انقطاع خواهد یافت، بریده خواهد شد و به سود نخواهد رسید. بنابراین ایشان هم معناً و هم لفظاً اول استفاده‌شان از روایت بوده است و این مطلبی است که شخصاً بنده از ایشان شنیدم و کمتر کسی درباره تفسیر "المیزان" این مطلب را یادآوری کرده که این تفسیر بسیار ارزنده، طرز استفاده‌اش از #روایات با سایر #تفاسیر هیچ فرقی ندارد، منتها آن‌ها آیه را بیان می‌کنند و در تفسیرش روایت می‌آورند، ولی ایشان اول به روایات رجوع می‌کند و مطلب آیه را که از روایات به دست آورد، طوری تنظیم می‌کنند که با روایات تطبیق شود و روایاتش هم در آخر ذکر شود تا این افراط و تفریطی که در برخی محدثین و غیر آن‌ها پیدا شده، که قرآن کریم جز با روایات نباید تفسیر شود، این افراط و تفریط جلویش گرفته شود، ولی رهنمودشان را از روایات گرفته‌اند و بهترین شاهد همین مسأله است و از خود ایشان هم - در وقتی که خدمت‌شان بودم- شنیدم که فرمود: اگر روایات نبود، من در تفسیر چیزی نمی‌فهمیدم. این مطلب ای کاش تکرار می‌شد تا مردم بدانند که برکات تفسیر "المیزان" برکات روایات #ائمه اطهار (علیهم‌السلام) است. ص ۱ 1⃣ @seyedololama ⬇️

🔺 ذکر و یاد خدا 🔹 #قرآن کریم #ذکر است. #پیامبر اکرم ذکر است. #ائمه علیهم‌السلام وسائل ذکر الله هستند. ذکر به معنی یادآوری است. یعنی ما یک چیزهایی داریم، نمی‌خواهد برویم تحصیل کنیم، فقط یادش باشیم که ما چه بودیم و چگونه ساخته شدیم. همین برای #ایمان‌مان بس است که آن روز عرض کردم. آدم یکی از این کرم‌های توی باغچه را بردارد، بیاورد در یک بشقاب، روبرویش بگذارد، روی این حساب کند که من چهل سال، سی سال پیش، پانزده سال پیش این بودم حالا شدم این، چه دستی مرا این‌طور ساخته؟! چه به من داده؟ چطور دارد از من پذیرایی می‌کند؟ به من جای می‌دهد، خویش می‌دهد، #خانواده می‌دهد، #آبرو می‌دهد، شب و روز می‌دهد، #زندگی می‌دهد؟ آن وقت #انسان می‌بیند که دیگر متحیر شد. یک طوفانی از #نعمت، از #حقوق بر وجود انسان حمله‌ور می‌شود که انسان را از رو می‌برد، ناتوان می‌شود در برابر این نعمت‌ها، آن‌وقت یک سبحان‌الله، یک الله اکبر، یک #تسبیح درست، یک الحمدلله درستی از وجودش در می‌آید نه از زبانش. از #هستی‌اش در می‌آید، با تمام وجود یک سبحان الله می‌گوید، یک ذکر خدا می‌گوید. این ذکر در این عالم چه آثاری دارد، خدا می‌داند. چه می‌سازد برای صاحب خودش خدا می‌داند. پس بنابراین ما باید روش #فکری برای خودمان ایجاد کنیم که مانع از #سهو و #نسیان باشد. سهو و نسیان را مرتباً در ما ضعیف کند تا به جایی که اهل ذکر بشویم. ✅ مرحوم آیت الله سید ابراهیم خسروشاهی @avaymarefat

🔺 خداشناسی 🔹 آن #علم و #معرفت و #دینی به درد انسان می‌خورد که در وجود انسان، یک سر مو باقی نماند، مگر این‌که #تسلیم این علم و #یقین بشود. ببینید ما الآن معتقدیم به این‌که باید جان‌مان را از خطرات خیلی سخت، به هر شکلی که شده #نجات بدهیم. این شده جزء خون و گوشت ما. حالا شما جوان‌ها شاید زمان موشک‌باران را یادتان نباشد که وقتی رادیو می‌گفت: توجه! توجه!، دیگر همه کاری تعطیل می‌شد؛ تاکسی‌ها و اتوبوس‌ها می‌ایستادند، مردم این‌طرف، آن‌طرف می‌رفتند. چرا؟ یک توجه توجه این‌قدر اثر دارد؟ بله. چون این خبر می‌کند به یک چیزی که جزء خون و گوشت ماست. و آن این است که: ما می‌خواهیم سالم و موجود باشیم و کشته نشویم. این خواسته‌ها و این علم‌ها در هیچ جای این سر تا پای ما جای خالی ندارد و همه را گرفته است. این‌طور باید به خدا معتقد بود. اگر #انسان در #فکر خود فقط معتقد هست، نه در #قلب و جان و روح خود، این هنوز در این مسئله کاری نکرده و به درد هم نمی‌خورد؛ نه به درد خودش، نه به درد دیگری. آن علمی که در #دنیا، در #دبستان و #دبیرستان و #دانشگاه به ما #آموزش می‌دادند، آن علوم، علوم این‌طوری نبود. #ریاضی و #فیزیک و #جغرافی و #تاریخ بود. آن‌جا در کلاس به درد ما می‌خورد که بگوییم یا نمره بگیریم و بیاییم بیرون. یادمان هم رفت، برود؛ ضرری به ما وارد نمی‌کند. این است که ما #عادت کردیم به علوم دبستانی، دبیرستانی، #خیال می‌کنیم #خداشناسی هم یک‌چنین چیزی است که یک سطری بخوانیم و یک امتحانی بدهیم. در حالی‌که نه؛ این نه خداشناسی است، نه #دین‌داری است، نه به درد شخص خود ما می‌خورد، نه به درد #جامعه می‌خورد. آن‌که اسمش را می‌شود گذاشت #مسلمان واقعی -حالا تا چه برسد به #دانشجوی علوم دینی یا #مبلغ یا #سخنران اسلامی، #مؤلف و این‌طور چیزها- آن است که اصل اسلام را پذیرفته باشد و انسان خودش، پیش خودش بفهمد که مسلمان است و این در وقتی است که جان و تن و همه‌چیز خودش را مثل یک کف روی آب، در #قدرت خدا ببیند. وقتی‌که باران می‌آید، حباب و کفی که روی آب می‌بینیم پیدا می‌شود، این هیچ‌چیزی از خودش ندارد غیر از آن‌چه از باران و آب دارد. فقط یک نمایشی بیشتر نیست که آن هم از بین می‌رود؛ همه‌ی ماها این‌طور هستیم. حتی این کهکشان و #زمین و #آسمان ما، مثل این حباب است. یک چیزی است که زود از بین می‌رود. منتهی هر چیزی زودش یک‌طور است. #زندگی مگس یک زود و دیری دارد، مورچه یک‌طور، فیل یک‌طور، انسان یک‌طور، زمین یک‌طور، کهکشان یک‌طور؛ همه حباب‌اند. حباب‌های مختلف‌اند در قدرت الهی. این‌ها نابودند از خودشان و موجودند به قدرت خدا. خدا برپادارنده‌ی تمام اشیاء است. یک‌چنین نیرو و قدرتی را اگر انسان فهمید و #شناخت و #باور کرد، خداشناس شده؛ اگر نه هنوز اول کار است. مثل کسی‌که اول وارد کلاس شده، دارند روی تخته برایش می‌نویسند: این یک، این دو، این سه. دو، دو تا می‌شود چهار. این اول کار است. خیال نکن داداش که ما چیزی یاد گرفتیم، چیزی فهمیدیم. نه!. باید جدی وارد بشویم در #خداشناسی. یک خداشناسی‌ای که موقع #جبهه رفتن به درد بخورد، موقع #قاضی شدن به درد بخورد، موقع #وکیل مجلس شدن به درد بخورد. حتی موقع کاسب محل شدن به درد بخورد؛ یک #کاسب چقدر می‌تواند #خیانت بکند؟ چقدر می‌تواند جنس بد به #مردم بفروشد؟ چقدر می‌تواند به #ناموس مردم بد نگاه کند؟ چقدر دزدی می‌تواند بکند؟! پس این خداشناسی که به درد یک مسلمان بخورد، باید یک چنین چیزی باشد. پس این یک موضوعی است که وجود ما را باید بگیرد و هنوز نگرفته است. بنده خودم را عرض می‌کنم شما ان‌شاءالله گرفته باشید. تا دم #مرگ در این کلاس ما باید کار بکنیم. خیال نکن که حالا یک کاری است که #معارف_اسلامی خواندیم و تمام شد. این‌ها حرف‌های دبستان و دبیرستان است. خداشناسی یک‌چیز مهمی است که بعضی از #صحابه پیغمبر از عهده‌اش برنیامدند و رفوزه شدند! با این‌که در بهترین کلاس‌های دنیا شرکت کرده بودند که مدیر و #معلم و ناظمش، #پیامبر خدا بود. خطرناک است و چیز مهمی است!. یک‌وقتی یادم می‌آید که جناب #رهبر معظم صحبت می‌کرد در #تلویزیون. گویا شنیدم که می‌فرمود که «بعضی از روشن‌فکرها دارند رو به جای دیگر عقب‌گرد می‌کنند و به اسلام پشت می‌کنند»؛ واقعش این‌طوری است و مخصوص #روشن‌فکر هم نیست، #طلبه هم همین‌طور است، #آخوند و #روحانی هم همین‌طور است، #دانشجو و اساتید هم همین‌طورند. هر کسی در این دنیا یک‌طور #امتحان دارد؛ #زن یک‌طور امتحان، #مرد یک‌طور. #جوان یک‌طور. #پیر یک‌طور. پس این‌که کسی بخواهد از این امتحانات ان‌شاءالله به #سلامت در برود، خیلی کار می‌خواهد و خیلی هم نتیجه دارد. یک شاهی و صنار نیست. حتی به قدر ارزش تمام کره‌ی زمین هم نمی‌شود گفت هست. ارزش مسلمانی و اسلام خیلی از این چیزها بالاتر است. ۷۷٫۳٫۹ ✅ مرحوم آیت الله سید ابراهیم خسروشاهی @seyedololama

📌 #اخلاق برجسته امام #حسین(ع) فرمود: از پدرم امیرمومنان #علی(ع) درباره اخلاق #پیامبر اکرم(ص) سوال کردم. ایشان در پاسخ فرمود: رفتار پیامبر(ص) چنان بود که: 1⃣دائما خوش، #خندان و با مردم ملایم بود؛ 2⃣هرگز #خشن، سنگدل، پرخاشگر، بدزبان و عیبجو نبود؛ 3⃣هیچ کس از او #مایوس نمی شد؛ 4⃣هر کس به در خانه او می آمد #ناامید باز نمی گشت؛ 5⃣ سه چیز را از خود رها کرده بود: #مجادله در سخن، زیاد حرف زدن و دخالت در کاری که به او مربوط نبود؛ 6⃣ سه چیز را درباره مردم رها کرده بود: کسی را #مذمت و سرزنش نمی کرد، در عیوب و لغزش های مردم جست و جو نمی کرد و هرگز سخن نمی گفت مگر در اموری که #ثواب الهی را امید داشت. 📚شیخ صدوق، معانی الاخبار، ص۸۳ @avaymarefat