‌ ✍ نویسنده: #مرجان_اکبری #عبدالله‌بن‌عمر، زنش را در حالی #طلاق داد که در دوره‌ی عادت ماهیانه به‌سر می‌برد. آیه‌ی یک #سوره‌_طلاق نازل شد و خداوند خطاب به #پیامبر فرمودند که به قومش بگوید زنان خود را در دوران پاکی و زمانی که هنوز آمیزشی نداشته‌اند طلاق دهند. در حقیقت خداوند با این خطاب، هم احترام پیامبر را میان قومش بیشتر کردند و هم خواستند ایشان بر اجرای حدود و #قوانین_الهی نظارت داشته باشند. در حديثى از #امام_صادق عليه‌السّلام مى‏خوانيم: «خداوند چيزى را كه نزد او منفورتر از طلاق باشد، حلال نكرده است.» ولی گاهی همین حلالِ منفور، ضرورت می‌شود و نمی‌توان جلوی آن را گرفت. خداوند در آیه‌ی یک سوره‌ی طلاق از زنانی که از همسرانشان طلاق می‌گیرند خواسته تا سه‌بار عادت ماهیانه و پاک شدن صبر کنند و آنگاه اگر خواستند #شوهر دیگری اختیار کنند. این فاصله را «عده» می‌گویند. مرد باید در این دوران نفقه‌ی همسر مطلقه‌ی خود را بپردازد و زن می‌تواند در خانه و نزد #همسر و فرزندانش بماند. نکته‌ی طلایی این آیه و اینکه چرا خداوند خواسته زن در خانه‌ی خودش بماند، همین مسئله است که در پایان آیه به آن اشاره شده: «لَعَلَّ اللَّهَ يُحْدِثُ بَعْدَ ذلِكَ أَمْراً» یعنی تو چه می‌دانی شاید خداوند بعد از این، امری به‌وجود آورد و فرجی حاصل شد. شاید زن و مرد بدون نیاز به #عقد مجدد دوباره رجوع کردند و جدایی بین آنها شتاب‌زده نشد. پیامبر خوبی‌ها فرمود: «ازدواج كنيد و طلاق ندهيد كه با طلاق، عرش خدا به لرزه در مى‌آيد» انسان در سخت‌ترین شرایط، باید امید خود را از دست ندهد و از #رحمت و #حکمت خداوند در زندگی‌اش نا‌امید نشود که این امیدواری در اوج #ناامیدی شاید دریچه‌ای تازه باز کند. شاید از این ستون تا آن ستون، فرجی باشد برای ادامه‌ی زندگی‌اش. کوی نومیدی مرو اومیدهاست سوی تاریکی مرو خورشیدهاست «مولانا» #تفسیر_آیه #طلاق_1 #ماه_رمضان #ماه_مبارک_رمضان 🌺 آیه‌جان: آیه‌هایی که به جان نشسته‌اند. @ayehjaan

‌ «تو چه می‌دانی...؟!» ✍ نویسنده: #محمدحسین_بهزادفر 📷 عکاس: #محمد_وحدتی 🎚تنظیم صدا: #روح‌الله_دهنوی #طلاق_1 #تیزر_روایت 🌺 آیه‌جان: آیه‌هایی که به جان نشسته‌اند. @ayehjaan ‌

‌ «تو چه می‌دانی...؟!» ✍ نویسنده: #محمدحسین_بهزادفر ✏️ گرافیک: #اعظم_مؤمنیان روزهای بعد از فوت #پدرم، بسیار سخت می‌گذشت. حوصله‌ی هیچ‌چیز و هیچکس را نداشتم. کار و #درس و #دانشگاه که جای خود، امور روزمره‌ی زندگی را هم کنار گذاشته بودم‌. شب‌ها #صبح می‌شدند و روزها #غروب می‌کردند؛ و من فقط #انتظار می‌کشیدم. با این که خودم درون #قبر رفته بودم و #تلقین خوانده بودم و شانه‌های مردانه‌اش را تکان داده بودم، هنوز باور نداشتم. روزهای #انکار را سپری می‌کردم. انتظارِ سخت و البته بی‌فرجامی بود. هرچه با خود گفتم، بالاخره درب خانه را باز خواهد کرد و باز خواهد گشت، بی‌فایده بود. نیامد و برنگشت. چهلمین روز هم که گذشت، انکارِ من در حال تبدیل به «جنون» بود. فلج‌کننده و ترسناک... پیامدهای این #فقدان تازه داشت خودش را نشان می‌داد. بی‌انگیزگی، بی‌حوصلگی و #خستگی مفرط کوچکترین علائمش بودند. لب، شاید به یک مطلب بامزه، می‌خندید؛ اما #قلب هنوز خنده‌اش نمی‌آمد. از همه بدتر این بود که کسی حالم را نمی‌فهمید؛ مگر آن‌که خودش پیش‌تر چنین موقعیتی را تجربه کرده بود. دیگر خبری از آن پسر پر از انگیزه و شور سابق نبود... روز تولدم که رسید، جای خالی‌اش از هر زمان دیگری بیش‌تر احساس می‌شد. دیگر جان به لب شده بودم. پس از هفته‌ها، بار دیگر عازم جلسه‌ی هفتگی‌مان شدم که مطمئن بودم حال و هوایم را عوض خواهد کرد. وقتی رسیدم، استاد مشغول صحبت از حقیقت #توکل بر خدای متعال بود. من که نشستم، موضوع را نیمه‌کاره رها کرد و بدون این‌که نگاهم کند یا اشاره‌ای کند که دیگران متوجهم شوند، سرش را پایین انداخت و گفت: «#سختی پایدار نیست و درون هر سختی، آسانی و فرج است. لاتدری؟! لَعلَّ اللهَ یُحدِثُ بَعدَ ذلِك أمرا... اسباب آسانی، در دل سختی با انجام وظیفه مهیا می‌شود. بلند شو باباجان! بلند شو وظیفه‌ات را انجام بده...» نفس استاد، کار خودش را کرد... چند هفته از آن شب می‌گذرد. هنوز هم روزگار به #سختی و #دلتنگی می‌گذرد، اما هر وقت ناامیدی نزدیکم می‌شود تا زمین‌گیرم کند، طنین کلام خدا، با صدای استاد در گوشم می‌پیچد که: «تو نمی‌دانی! شاید خداوند بعد از این، وضع تازه‌ای فراهم کند...» لَا تَدْرِي لَعَلَّ اللَّهَ يُحْدِثُ بَعْدَ ذَلِكَ أَمْرًا تو چه دانى، شايد خدا از اين پس امرى تازه پديد آورد. #طلاق_1 #روایت_یک_آیه 🌺 آیه‌جان: آیه‌هایی که به جان نشسته‌اند. @ayehjaan