خدایا شکرت برای این همه زیبایی... @baladetayyeb

استاد محترم دانشگاه تهران، آقای دکتر منصوری پاسخ طعنه آمیز و پر از مغلطه شما خطاب به یکی از نمایندگان مجلس (که البته تاکنون نه ایشان را دیده‌ام و نه ایشان را می‌شناسم) را دیدم. در این خصوص نکاتی را عارضم: - مغلطه اول جنابعالی، درخصوص سهم ابنیه مسکونی از مساحت شهرهای ما است که حدود ۵۰٪ است اما شما برای عجیبتر نشان دادن محاسباتتان، آنرا به یک سوم تنزل داده‌اید. - مغلطه دوم، نحوه محاسبات شما است که تعداد خانه‌های موجود را صفر در نظر گرفته‌اید! بااین وجود، حتی اگر همه خانه‌ها را هم بخواهیم ویران کنیم و از ابتدا، یک طبقه بسازیم مساحت ۴۰۰میلیون خانه یک طبقه ۳۰۰متری برابر می‌شود با ۱۲۰هزار کیلومترمربع که چون این عدد، معادل با ۵۰٪ از مساحت شهرها است لذا مساحت کل شهرها بالغ بر ۲۴۰هزار کیلومترمربع خواهد شد. حتما مستحضرید که طبق گزارش رسمی سازمان برنامه و بودجه، تا ۱۵٪ از مساحت ایران استعداد سکونت دارد و حتما می‌دانید که مساحت ایران حدود ۱ میلیون و ۷۰۰ هزار کیلومتر مربع است که ۱۵٪ آن می‌شود ۲۵۵هزار کیلومترمربع (یعنی حتی بیش از عدد ۲۴۰هزار کیلومتری که فحوای صحبت این نماینده محترم بوده است). - اما مهمترین مغلطه، خلط میان ظرفیت بالقوه و بالفعل است. ایشان فرموده‌اند که کشور ما ظرفیت ۴۰۰ میلیون خانه ویلایی را دارد اما جنابعالی چنین فرض کرده‌اید که گویی قرار است الزاما این تعداد واحد مسکونی ساخته شود. با منطق شما، اگر کسی بگوید مثلا یک بانو در طول عمر خود، ظرفیت به دنیا آوردن تا ۳۰ نوزاد را دارد آیا معنایش آن است که الزاماً بایستی این تعداد نوزاد را به دنیا بیاورد؟! @baladetayyeb

حماسه اربعین، مضیف و معماری خانه‌های عراقی 🔹به خانه‌های عراقی‌ها دقت کرده‌اید؟ اگر تجربه پیاده‌روی ابعین و تجربه یک شب مهمان شدن در خانه عراقی‌ها را داشته باشید حتما متوجه شده‌اید که فضای پذیرایی از مهمان در چنین خانه‌هایی به کلی از سایر فضاهای خانه جداست. مضیف به معنای محل ضیافت یا مهمانی، نام فضایی است که تقریبا در همه خانه‌های عراقی چه خانه‌های اعیانی و بزرگ و چه حتی خانه‌های کوچک و محقّر به چشم می‌خورد. در فرهنگ ایرانی‌ هم مهمان جایگاه ویژه‌ای داشته است و در معماری سنتی ما از فضاهایی همچون مهمان‌خانه برای حضور مهمان استفاده می‌شده است. 🔹نکته مشترک فرهنگ ایرانی و فرهنگ عراقی این بوده که هم مهمان‌خانه ایرانی‌ها و هم مضیف عراقی‌ها، به کلی از فضاهای خصوصی خانه نظیر اتاقها و مطبخ و غیره جدا بوده و مهمان به رغم ارج و منزلت بسیار، اجازه هیچ نوع دسترسی و یا دید به اندرونی و حریم خصوصی صاحبخانه را نداشته است. این نوع معماری، دقیقا منطبق با همان چیزی است که از فرهنگ قرآنی استنتاج می‌شود: "هلْ أَتاک حديثُ ضَيْفِ إِبْراهِيم الْمُکْرَمِين إِذْ دخلُوا عَلَيْه فَقَالوا سلَامًا قَال سَلَامٌ قَوْمٌ مُّنکَرُون، فَرَاغَ إِلَى أَهْلِهِ فَجاء بِعِجْلٍ سَمِين: آيا خبر مهمانان ارجمند و بزرگوار ابراهيم به تو رسيده است؟ زمانی که بر او وارد شدند، پس سلام گفتند؛ گفت: سلام، مردمی ناشناسيد؛ پس به سوی خانواده‌اش بازگشت و گوساله‌ای فربه [و بريان شده] آورد"(ذاریات/۲۶-۲۴). طبق این آیات، فضای مهمانداری بایستی از آشپزخانه کاملاً جدا باشد زیرا معنای «روغ» که ریشه فعل راغ در آیه "فَرَاغَ إِلَى أَهْلِه" است ايـن است كه انسان طورى برود كه نفهمند براى چه می‌رود و فی الواقع به معناى پنهانى رفتن است. پس قاعدتا طبق این آیه، مطبخ نباید در دسترس و حتی دید مهمانان باشد زیرا در غیر این صورت، استفاده از فعل «راغ» در این آیات که به معنای رفتن پنهانی ابراهیم(ع) به سوی همسرش جهت تدارک غذا برای مهمانان است هیچ توجیهی نمی‌یابد. 🔹آنچه جای تاسف دارد این است که معماری معاصر چنان فرهنگ ما را تحت تاثیر قرار داده که دیگر، نسلهای جدید و فرزندان ما هیچ درکی از چنین معانی و مفاهیمی ندارند. انواع آشپزخانه‌های اپن و جزیره‌ای که کاملا در دسترس و دید فضای پذیرایی هستند نه شانی برای بانوی خانه باقی گذاشته و نه حفظ منزلت مهمان را چنان که باید و شاید میسر می‌سازد. آنچه جای سوال جدی دارد این است که به رغم گسسته شدن ریشه‌های فرهنگیِ معماری ایرانی و انقراض پدیدارهایی همچون مهمان‌خانه در معماری ایرانی، چرا هنوز مضیف‌ها در خانه‌های عراقی با قدرت به کارکرد خود ادامه می‌دهند؟! به بیان دیگر، چرا در مقایسه با معماری ما، معماری عراقی هنوز ریشه‌های هویتی و تمدنی خود را حفظ کرده است؟ دلیل این تفاوت در چیست؟ سستی و کاهلی ما؟ و یا برنامه‌ریزی و تمرکز بیشتر غربی‌ها برای زدودن فرهنگ ایرانی در مقایسه با فرهنگ عراقی؟ و یا ...؟ 🔹جالب آنکه ریشه لغوی واژه مهمان هم مویدی است بر تایید لزوم جدایی فضای مهمان از سایر فضاهای خانه؛ زیرا مهمان ترکیبی از دو کلمه «مه» به معنای بزرگ (از کلمه مهتر یا بزرگتر) و کلمه «مان» است که فعلی امری به معنای بمان است؛ لذا مهمان یعنی «بزرگ بمان». حالا سوالی که مطرح می‌شود این است که اساسا این نوع آپارتمانهای عریان و بدون حریمی که این روزها به اسم خانه به ما قالب می‌کنند که در آنها هیچ حد و مرزی میان فضاهای خصوصی و عمومی خانه باقی نمانده است چقدر با معنای واژه مهمان سنخیت دارد و اساسا بیتوته و ماندن مهمان یا بزرگ در چنین خانه‌ای که فضای پذیرایی آن دائما مسلط بر فضاهای خصوصی نظیر اتاقها و آشپزخانه و غیره است چقدر میسر است؟ اکنون به این می‌اندیشم که معماری خانه‌های عراقی، سهمی انکارناپذیر در شکل‌گیری حماسه باشکوه اربعین در کشور عراق دارد چراکه اگر آنها هم میراث تمدنی خود را همچون ما با این آپارتمانهای عریان و قوطی کبریتی عوض کرده بودند به احتمال قریب به یقین، توانایی مهمانداری همچون آنچه این روزها شاهدش هستیم را نداشتند. بلد طیب/کانال رسمی دکتر منان رئیسی https://eitaa.com/baladetayyeb

اربعین، مدنیّت و بربریّت 🔹تمدن (Civilization) واژه‌ای است که غربی‌ها به هر جامعه‌ ‌پیچیده‌ای که دارای ساختارهای یکجانشینی و طبقه‌بندی‌های پیچیده باشد اطلاق می‌کنند و بر همین اساس، هرچه مناسبات آن جامعه پیچیده‌تر باشد متمدن‌تر است؛ به همین دلیل است که کلانشهر را متمدن‌تر از شهر و مدینه، و شهر و مدینه را متمدن‌تر از روستا و قریه می‌دانند. به نحوی که منتهای تمدن و مدنیّت را که در برابر بربریّت تعریف می‌کنند در کلانشهرهایی جستجو می‌کنند که دارای پیچیده‌ترین و گسترده‌ترین روابط اجتماعی و غیر اجتماعی است و هرچه مظاهر پیچیدگی همچون آسمانخراشها و برجها و پلها و غیره در آن نمود بیشتری داشته باشد، مدنیت بیشتری دارد و متمدن‌تر است. با چنین تعریفی، متمدن‌ترین‌ جغرافیاها را بایستی در شهرهایی همچون نیویورک و پاریس و لندن و غیره جستجو نمود. به همین دلیل است که غربی‌ها اساسا مهندسی عمران (civil engineering) را با واژه تمدن و civilization پیوند زده‌اند زیرا در چنین کلانشهرهای پیچیده و پر از برج و آسمانخراش و مظاهر پیچیده مادی و کالبدی است که مهندسی عمران نمود حداکثری می‌یابد. 🔹اما در ادبیات قرآنی، این صیرورت و حرکت الی الله است که به تمدن‌ها اصالت می‌دهد و نه یکجانشینی؛ کمااینکه نه ماده و کالبد، که این معناست که به تمدن‌ها ماهیت می‌دهد. چه بسا روستاهای بی‌بهره از هر نوع مظاهر مادی و کالبدی پیچیده‌ای که در فرهنگ قرآنی، بستر مدنیت و تمدن هستند و بالعکس، چه بسا کلانشهرهای غول آسایی که از منظر قرآنی، قریه‌ای بیش نیستند (قبلا در یادداشت شهر از منظر قرآن ادله این ادعا تقدیم گردید). طریق مشایه و ایام اربعین، بهترین شاهد مثال برای فهم این موضوع است. مسیری که در سرتاسر آن هیچ کلانشهر و شهر بزرگی دیده نمی‌شود و برخلاف تعریف تمدن از منظر غربی‌ها، پیوسته در شدن و حرکت تعریف شده است و نه در یکجانشینی‌های آنچنانی. ولی چنان از معانی متعالی مملو است که در هیچ کلانشهری از غرب تا شرق عالم نمی‌توان این حجم از جریان و سریان تمدن و مدنیت را مشاهده نمود. 🔹میلیونها زائر، با پای پیاده و در گرمای بالای ۴۰ درجه، چنان متمدن در کنار یکدیگر و برادرانه و خواهرانه زیست می‌کنند و چنان بدون هر نوع چشم‌داشت مادی و به دور از هر نوع سازماندهی پیچیده اجتماعی از یکدیگر میزبانی می‌نمایند که برای پروپاگاند پیچیده تمدن معاصر غرب، چاره‌ای جز بایکوت گسترده‌ی حاصل از حیرت تام و تمام آنها باقی نگذاشته است. البته حق هم دارند که چنین حیران باشند، چون برخلاف باورهای آنها و برخلاف آنچه سالها در مقالات و کتابهایشان نوشته‌اند اینجا تمدنی نمود یافته است که دلیل گردآمدن انسانها در کنار یکدیگر، نه رفع نیازهای اقتصادی و تبادلات مادی است و نه مبادلات محصولات ‌کشاورزی و غیره؛ بلکه اینجا مفهوم متمایز و ماوراییِ "حُب" به بهانه‌ای برای گردآوردن میلیونها انسان و شکل‌گیری تمدنی متمایز تبدیل شده است؛ آن هم خاص‌ترین و خواستنی‌ترین حُب؛ "حب الحسین یجمعنا" کلید فهم تمدن اربعین است و طریق مشایه در ایام اربعین بهترین تمرین مدنیت است اما نه مدنیّت پیچیده‌ و ماده محوری که در مدینه‌ها و آرمانشهرهای غربی برایمان تعریف کرده‌اند بلکه مدنیّت بسیط و معنامحوری که جز با قواعد بعد از ظهور، نمی‌توان به فهم تمام و کمال آن نائل آمد. #تمدن_اسلامی #اربعین بلد طیب/کانال رسمی دکتر منان رئیسی https://eitaa.com/baladetayyeb

نقل قول کمتر شنیده شده مرحوم آیت الله بهجت از حضرت ولی عصر(عج)؛ منبع: کتاب حضرت حجت، ص ۳۲۲ از این فرمایش حضرت ولی عصر(عج) چه نتایجی درخصوص جایگاه بقاع متبرکه‌ در نظام کالبدی شهرها حاصل می‌شود؟ @baladetayyeb

فرمایش قابل تامل امام عصر(عج) از زبان مرحوم آیت الله بهجت: "حضرت حجت(عج) به کسانی که به خدمتش مشرّف شده‌اند فرموده است برای بیرون کردن بچه‌ها از دین، همین مدرسه‌ها (منظور مدارس پیش از انقلاب است) کافی است! در زمان رضاخان برای هُو هویت (یعنی متحد و یکی شدن) ما با کفار، بنا گذاشتند که ما کلاه آنها را به سر بگذاریم و در لباس با آنها هم‌شکل باشیم. چرا آنها کلاه و لباس و حجاب ما را نداشته باشند؟! برای هُو هویت و عینیت خادم و مخدوم، دستور هم‌شکلی در لباس و بی‌حجابی دادند" (منبع: کتاب حضرت حجت(عج)، ص ۳۲۸). پی‌نوشت: در کنار برنامه‌ریزی غربی‌ها برای تغییر سبک البسه ما، شواهد و اسناد مهمی از تلاش آنها برای تغییر سبک ابنیه ما نیز وجود دارد. حجاب زدایی از البسه و حریم زدایی از ابنیه، دو راهبرد اصلی آنها برای هویت زدایی از ایران اسلامی بوده است که در کمال تعجب و به رغم سپری شدن بیش از ۴ دهه از انقلاب اسلامی و باوجود انتشار اسناد آشکار و پنهان متعدد، کماکان ادامه دارد! مدیران متشرّعی که خود را مرید حضرت حجت(عج) می‌دانند و در ارگانهای مسئول (اعم از وزارت راه و شهرداری‌ها و ...) کمافی‌السابق مشغول ترویج معماری حریم‌شکن هستند نسبت به هُو هویت و هم‌شکلیِ لباس شهرهای ما با لباس شهرهای غربی هیچ احساس مسئولیتی نمی‌کنند؟! @baladetayyeb

https://www.alef.ir/news/4020617048.html نامه بسیار مهم احمد توکلی به سران قوا و نمایندگان مجلس درباره لزوم تجدیدنظر عاجل در مصوبه مولدسازی. بخشهایی از این نامه بسیار مهم: - امروز به اینجا رسیده‌ایم که اگر فردی با حداقل حقوق، بتواند یک‌سوم حقوق خود را ماهیانه پس‌انداز کند، دوره انتظار او برای خانه‌دار شدن ۱۳۵ سال به درازا می‌کشد. اشتباه نخوانده‌اید: یک‌صد و سی‌وپنج سال ... ! یعنی جز اغنیا، امید خانه‌دار شدن برای کسی باقی نمی‌ماند. این در حالی است که مدت انتظار در سال ۱۳۷۹ و ۱۳۹۴ به ترتیب ۱۲ و ۳۱ سال بود‌. در چنین وضعیتی، مصوبه، با محور زمین فروشی، ساخته‌وپرداخته می‌شود. دعوی این نامه، این است که اگر دولت زیر بار اجرای مصوبه برود، خود را در جنگ با بی‌خانمانی، خلع سلاح ساخته و شاید مجبور شود فاتحه خانه‌دار شدن مردم و خدای ناخواسته، فاتحه خودش را یکجا بخواند! - این بدان معنی نیست که راه‌حلی وجود ندارد. هنوز راه انجام‌وظیفه دولت در تأمین مسکن، با بسته‌ای از سیاست‌های سازگار، گشودنی است. البته همه‌چیز به تغییر بینش و منش حکمرانان و برخی از روش‌های حکمرانی بستگی دارد. عنصر محوری بسته سیاستی حل این معضل خانمان‌سوز، آن است که بپذیرند زمین ابزار سیاست‌گذاری است، نه مال‌التجاره. مال‌التجاره کردن زمین، علاوه بر اینکه اهداف مصوبه را تأمین نمی‌کند؛ بلکه گران‌فروشی زمین، چه دولتی، چه خصوصی را برمی‌انگیزد. و این یعنی تعمیق ناامیدی. -  دولت چه ابزاری جز زمین خدادادی رایگان و اجازه دخالت در بازار زمین، مسکن و اجاره‌بها، در اختیار دارد که بتواند به‌وسیله آن قیمت تمام‌شده مسکن را کاهش دهد و مردم را از بی‌خانمانی برهاند؟ زمین، دارایی طبیعی و منحصربه‌فرد است و رایگان در اختیار دولت قرار دارد. دولت تاجر نیست که آن را خریده باشد و آن را مال‌التجاره خود بداند و بخواهد آن را به بالاترین قیمت بفروشد. وقتی قانون اساسی تأمین مسکن را از ضروریات قطعی هر زندگی معمولی می‌شمارد؛ علی‌القاعده باید ابزار تعقیب این هدف را هم در اختیار دولت قرار داده باشد؛ این ابزار مؤثر و کارا در اختیار داشتن زمین رایگان و اختیار مداخله در بازار است. این مداخله نیز پایه علمی دارد که در اقتصاد بخش عمومی و فقه از آن سخن گفته ‌می‌شود. - این چه مصوبه‌ای است که شورای عالی شهرسازی و معماری ایران درباره تصمیمات وزارت اقتصاد در تغییر کاربری­، حق اظهارنظر دارد، ولی نظرش نباید مخالف باشد! مثال دیگر: مصوبه به هفت روئین­‌تن اجازه داده است تعیین قیمت کارشناسی را نادیده بگیرند و اگر دلشان خواست، خود قیمت بگذارند! وقتی متصدیان آن مصوبه برای تصمیم‌گیری حدومرزی نداشته باشند، اگر از هیئت عالی هفت‌نفره مولدسازی (شامل مـعـاون اول، وزرای اقتصاد، کـشـور و راه، رئیس سازمان برنامه، نماینده رئیس مجلس و نماینده رئیس قوه قضاییه) هر تخلف، جرم یا خیانتی سر بزند، هیچ مرجعی، مجاز به هیچ نوع بازخواستی از آنان نباشد، در عوض مخالفت با این هفت روئین­‌تن جرم انگاری شود! ... با این اوصاف اگر من بگویم روئین­‌تنان هفتگانه در دژ مستحکمِ کاپیتولاسیون، بناشده در مصوبه، غنوده­‌اند و هر کار صلاح ببینند می‌کنند، گزافه گفته­‌ام؟! - شگفت‌آور آنکه مصوبه، برای زحمات طاقت­‌فرسایی که در پایمال کردن اصول قانون اساسی، سلب حقوق اساسی ملت و بی‌اعتنایی به مقامات و نهادهای کشور و شکایت از همه منتقدان خود، برای خود دستخوشی در نظر می‌گیرند! مصوبه‌ این حق­‌الزحمه را تا ۵ درصد از منابع حاصل از زمین فروشی تعیین کرده است. مثلاً امسال که طبق قانون بودجه قرار است ۱۰۸ هزار میلیارد تومان از زمین فروشی حاصل شود، هیئت می‌تواند برای خود و امربران خود تا ۵۴۰۰ میلیارد تومان حق­‌الزحمه تعیین کند! فرض را بر این می‌گذاریم که روئین­‌تنان، مدیران ضعیف‌نواز هستند و ۹۰ درصد این حق­‌الزحمه را  به امربران می‌دهند و خود فقط ۱۰ درصد آن را می‌گیرند. در این صورت؛ به هر یک از۷ صاحب‌منصب عضو هیئت برای ۲۴ جلسه در  کل سال ۱۴۰۲، مبلغ ۸ میلیارد تومان حق­‌الزحمه می‌دهند!! به نظر شما اندکی زیاد نیست؟! از این هفت نفر می‌پرسم، چگونه می‌خواهید نزد مردمی که برای پولِ پیشِ خانه این­در و آن­در می‌زنند و ناامید بازمی‌گردند از این تصمیمات بی‌اساس و غیرعلمی و ظالمانه که فقیران را فقیرتر و اغنیا را غنی‌تر می‌سازد دفاع کنید؟ - چنانچه گفتیم چون هدف، جبران کسری بودجه اعلام شده است، پس هرچه گران­تر بفروشند، بهتر است. به‌ویژه آن­که هیئت هفت نفره، و مجریان اوامرشان، حق­‌الزحمه خود را به‌صورت درصدی از منابع حاصل از فروش زمین دریافت می‌کنند، دچار تعارض منافع هستند. طبیعی است که قیمت زمین افزایش پیدا کند و در دسترس افراد بی‌پس‌انداز دورتر می‌گردد این فرایند تورم شدیدتر و بیشتر را در پی دارد. @baladetayyeb

بالاخره دم خروس بیرون زد! بالاخره بعد از هفته‌ها تایید و تکذیب درباره احداث لانه های ۲۵ متری، طی مصاحبه رسمی مدیرعامل اتحادیه تعاونی‌های عمرانی تهران اعلام شد که اولین پروژه در این قالب، با حمایت و نقش آفرینی شهرداری منطقه ۱۹ تهران طی هفته‌های آینده به عملیات اجرایی می‌رسد. طبق مصاحبه ایشان، مساحت زمین این پروژه ۱۱ هزار متر مربع است که حدود ۱۸۰۰ واحد با مساحت ۲۵ تا ۳۵ متر در این زمین ساخته می‌شود. در خصوص فرمایش ایشان سه نکته تقدیم می شود: - اولا: اگر در هر کدام از این لانه‌ها، فقط ۲ نفر (یک زوج بدون فرزند) ساکن شود تراکم این پروژه برابر خواهد شد با ۳۲۷۲ نفر در هکتار! برای آنکه عمق فاجعه را بهتر متوجه شویم بایستی بدانیم که چنین تراکمی، بیش از ۶۰ برابر تراکم فعلی شهر لندن و یا بیش از ۵۰ برابر تراکم فعلی شهر توکیو و یا حتی بیش از ۲۰ برابر تراکم فعلی همین شهر تهران است! - ثانیا: طبق پژوهش‌های معتبر، منطقه ۱۹ تهران به شدت درگیر مشکل فرونشست زمین است و طبق برخی آمار، سالیانه حتی تا ۳۰ سانتی متر فرونشست در این منطقه گزارش شده است. چنین بارگذاری متراکمی در چنین منطقه‌ای جای دست مریزاد به متولیان و صادرکنندگان مجوز برای چنین پروژه ای دارد! - ثالثا: طبق مصاحبه ایشان بالاخره دم خروس بیرون زد و مشخص شد که قیّم و ارگان اصلی حامی این ایده ویرانگر، شهرداری تهران است؛ یعنی همان ارگانی که در دوره جدید، مدعی برنامه‌ریزی برای تحقق سبک زندگی اسلامی است و شعار اصلی خود را این عبارت قرار داده است: تهران کلانشهر الگوی جهان اسلام! مدیران محترم شهرداری تهران! قبلا هم بارها حضورا، شفاها و مکتوب خدمتتان عرض کرده بودیم که هر شعاری، اقتضائاتی دارد و شترسواری دولا دولا نمی‌شود. سر دادن شعارهای اسلامی، حرمت دارد و حق ندارید با اسلام و شعارهای اسلامی بازی کنید. اگر قصد دارید همانند برخی اسلاف خود، ایده‌های غیر همسو با مبانی انقلاب اسلامی را دنبال کنید حداقل در شعارهای خود تجدید نظر کنید و بیش از این با سرمایه اجتماعی نظام در افکار عمومی بازی نکنید. با این دست فرمان و با صدور مجوز و حمایت از احداث لانه های ۲۵ متری، تهران حتی به الگوی هنگ کنگ و امثال هنگ کنگ هم تبدیل نخواهد شد تا چه رسد به الگوی جهان اسلام! والسلام علی من اتبع الهدی @baladetayyeb

امام و نگرانی برای اسلام من حقیقتاً نگران هستم. من نگران اسلام هستم. ما اسلام را از چنگ محمد رضا در آوردیم. و من خوف این را دارم که اسلام به چنگ ما مبتلا شده باشد، به طورى که ما هم مثل او یا بدتر از او بر سر اسلام بیاوریم. این نگرانى هست و زیاد است... اگر بنا باشد که هر جا آدم برود می‌بیند که [دائماً] مردم دارند شکایت می‏‌کنند. زن و بچه مردم می‌آیند گریه می‌کنند. می ‏آیند [التماس‏] می‏ کنند. من هم خسته دارم می‏‌شوم. خدا می‏‌داند که من در آن رژیم سابق هیچ وقت از هیچ چیز خسته نمی‌شدم، هر فشاری می‏‌آوردند بر من خسته نمی‏‌شدم، حالا دارم از خودمان خسته می‌شوم؛ آخر چرا باید این طور باشد. یک فکری بکنید. اگر دیر بجنبید اسلام را در خطر تضییع و رفتن آبرویش قرار داده‏‌اید. مسئولیم همه ما... در هر صورت برسید به داد اسلام. به دست ما خراب نشود اسلام. اگر یک وقت به دست دشمنهای ما می‏‌شد ما مسئول نبودیم. اگر حالایی که به دست ما رسیده، به دست ما خراب بشود اسلام، ما مسئولش هستیم ... (امام خمینی (ره) صحیفه امام،ج ۱۱، ص۳۱۲ تا ۳۱۸) #شهرداری_تهران #میکروآپارتمان #لانه_۲۵_متری @baladetayyeb

تکذیب ساخت خانه‌های ۲۵ متری از طرف شهرداری سخنگوی شهرداری تهران: در منطقه ۱۹ و در هیچ منطقه‌ای از شهرداری تهران پروانه ساخت هیچ واحد مسکونی با متراژ ۲۵ متر صادر نشده و نخواهد شد. اساسا موضوع ساخت میکرو آپارتمان ۲۵ متری در تهران، برخلاف ضوابط صریح طرح تفصیلی است. @MaskanNews24 پی‌نوشت: ظاهرا فشارهای رسانه‌ای موثر واقع شده و مدیران شهرداری را مجبور به موضع گیری کرده است. امیدواریم این تکذیبیه پاپرجا بماند و چند هفته دیگر شاهد اتفاقات دیگری نباشیم. البته استناد مدیران شهرداری تهران به اینکه چون واحدهای زیر ۲۵ متری با ضوابط طرح تفصیلی در تعارض است لذا چنین مجوزی صادر نمی‌شود، بیشتر به مزاح شبیه است؛ چون در همین دوره دو ساله اخیر، از طریق کمیسیون ماده ۵ چنان طرح تفصیلی را شخم زده‌اند و آنقدر این طرح بالادستی را نقض کرده‌اند که دیگر اعتباری برای آن باقی نمانده است. در هر حال این تکذیبیه را به فال نیک می گیریم و نظاره گر تحولات هفته‌های آتی خواهیم بود. @baladetayyeb

از خانه‌ داری تا کپسول داری 🔹به چرایی کوچک شدن خانه‌ها در نظام سرمایه‌داری اندیشیده‌اید؟ سرمایه‌دار ترجیح می‌دهد انبوهی از جمعیت در وسعتی محدود متمرکز شوند تا انباشت سرمایه و بهره‌وری بیشتری برایش حاصل شود. هرچه شهر متراکم‌تر، انباشت سرمایه بیشتر و سود بیشتر. نتیجه؟ به هم خوردن تعادل میان عرضه و تقاضا در بازار مسکن به دلیل تمرکز بیش از حد جمعیت در وسعتی محدود؛ و به تبعش افزایش قیمت مسکن و نتیجتا کوچکتر شدن مستمر قطعات تفکیکی زمین و مسکن به دلیل افزایش مستمر ارزش آن. 🔹اما این همه ماجرا نیست؛ سکانس دوم این است که وقتی مسکن به عنوان نیاز ضروری هر خانواده، ماهیت سرمایه‌ای پیدا کرد و ارزشش روزافزون شد دیگر به سهولت در دسترس اکثریت جامعه قرار نمی‌گیرد. در چنین وضعی، گریزی نیست از آنکه زن هم دوشادوش مردش کار کند تا بتواند کمکی باشد برای تامین هزینه‌های سرسام آور سکونت. لذا زن از خانه به کارخانه کشانده می‌شود تا معامله‌ برد-برد برای سرمایه‌دار شکل بگیرد؛ هم با تراکم و تمرکز بیش از حد جمعیت در پهنه‌ای محدود، به انباشت سرمایه و سود بیشتری دست یافته و هم با کشاندن زن به کارخانه، به نیروی کار ارزانتری دست یافته؛ دو سر برد برای او و دو سر باخت برای ما. 🔹و اما سکانس پایانی و نابودی مفاهیمی همچون خانه‌داری. زنی که از خانه به کارخانه کشانده شده دیگر رب‌البیت خانه‌اش نیست؛ اگر هم باشد اساسا دیگر خانه‌ای در کار نیست که او خانه‌دارش باشد؛ نهایتا قوطی یا کپسولی بیست سی متری دارد. حالا در چنین وضعی به نظرتان اگر واژگانی همچون کپسول‌داری وارد ادبیات ما شود خیلی دور از ذهن است؟! @baladetayyeb

ایشان جناب حناچی هستند، شهردار سابق تهران و کسی که سالها در دولتهای سابق، دبیر شورای عالی شهرسازی کشور بوده است. لطفا به منطق ایشان عنایت بفرمایید. منطقی که در آن، واحد ۳۵ متری پذیرفتنی است ولی گسترش محدوده کلانشهرها گناه نابخشودنی. ایشان و همفکران ایشان در اغلب سالهای بعد از انقلاب، متولی اصلی سیاستگذاری معماری و شهرسازی در کشور ما بوده‌اند و دستپخت آنها را می‌توان در وضعیت کلانشهرهای به شدت متراکم، فشرده، آلوده و بی‌هویت امروز ما دید. آیا حالا و در ۴۵ سالگی انقلاب هنوز وقتش نرسیده تا از سیاستهایی که اکنون اشتباه بودنشان محرز شده عبور کنیم؟ @baladetayyeb

توضیحات مهم و ضروری دکتر منان رئیسی درباره اتحاد پنهانی که سالها بین سه کنج مثلث سرمایه‌دار، شهرداری و وزارت راه و شهرسازی وجود داشته است و تاثیرات سوئی که این موضوع بر وضعیت فعلی کلانشهرهای ما گذاشته است. @baladetayyeb

چه شده است که مردمی که تا چند دهه قبل برای اعتراض به یک ساختمان چندطبقه در همسایگی‌شان پاشنه در خانه علما را از جا می‌کندند حالا برای صدور مجوز طبقات مازاد، پاشنه در اتاق مدیران را از جا می‌کنند! نتیجه؟ شهری که تا چند دهه قبل، ساختمان ۵ طبقه در آن پدیداری کاملا شاذ و غیر قابل تحمل بود حالا به شهری تبدیل شده است که طبق مطالعات انجام شده، متوسط تعداد طبقات ساختمان‌‌های همین شهر، ۵ طبقه شده است! و این یعنی تبدیل یک پدیده شاذ به پدیداری کاملا مرسوم و رایج با جادوی نظام سرمایه‌داری! زمان: ۱ دقیقه و ۲۳ ثانیه @baladetayyeb

به بهانه ورود فوق ستاره جهان فوتبال به ایران! 🔹ویدئوهای ورود کریس رونالدو به ایران را دیدید؟ جمع کثیری از مشتاقانش ساعتها لحظه شماری می‌کردند تا بلکه فقط بتوانند چند ثانیه او را از پشت شیشه‌های اتوبوس حامل بازیکنان و یا از پشت شیشه‌های هتل محل اقامت او ببینند و برخی از آنها بعد از نائل شدن به توفیق زیارت او، از شوق چنان متحول شده بودند که می‌گریستند! چه شده است که کرامت انسانی در سبک زندگی معاصر به چنین حال و روزی افتاده‌ است؟! مدرنیته با جابجایی انگاره‌های بنیادین زیست انسانی، لذت و فراغتِ حاصل از گردش پول و سرمایه را به هسته مرکزی سبک زندگی معاصر تبدیل کرده است. سبک زندگی که گرچه شاید در آن، مفاهیم دیگری همچون معنویت و شجاعت و ... نیز وجود داشته باشد اما با سکولاریزاسیون حاصل از مدرنیته، آنچه دال مرکزی و نظام‌بخش به سایر مفاهیم است لذت است. لذتی مترفانه که محصول سلبریتی پروریِ نظام سرمایه‌داری است؛ سلبریتی‌هایی که چه بدانند و چه ندانند رسالت اصلی‌شان کمک به گردش هرچه بیشتر جریان سرمایه برای تثبیت بنیانهای نظام سرمایه‌داری است. 🔹وقتی لذت و فراغت به دال مرکزی سبک زندگی انسانها تبدیل شد آنگاه همه چیز در خدمت تثبیت این مفهوم قرار می‌گیرد و انسانها حاضر هستند با ساعتها انتظار، کرامت انسانی خود را آگاهانه یا ناآگاهانه لِه کنند تا بلکه بتوانند یک سوپر استار عرصه فراغت و لذت را فقط برای چند ثانیه ببینند! درست است که سرمایه‌داری همه چیز را در خدمت انباشت سرمایه و کسب سود بیشتر می‌خواهد اما خود این سود و سرمایه را برای لذت‌جوییِ هرچه بیشتر می‌خواهد؛ همه چیز برای پول و پول برای لذت و فراغت. در چنین سبک زندگی، دیدن چنین صحنه‌هایی از لگدمال شدن کرامت انسانها به دست خود آنها برای لحظه‌ای دیدن یک سلبریتیِ عرصه فراغت و لذت هیچ چیز عجیبی نیست. زیرا وقتی اندیشه انسانها با تیشه نظام سرمایه‌داری ویران شود آنگاه اساسا متوجه عمق زشتی چنین اتلاف وقتی برای دیدن چند ثانیه‌ایِ یک سوپر استار عرصه فراغت و لذت نخواهند شد. 🔹حالا باتوجه به توضیحات فوق ببینیم چنین رویکردی با شهرهای ما چه کرده است؟ وقتی فراغت و لذت به دال مرکزی سبک زندگی معاصر تبدیل شود آنگاه کانونهای لذت‌بخش همچون سینماها، پارکها، ورزشگاه‌ها و سایر عرصه‌های فراغتی و تفریحی به نقاط عطف شهر معاصر تبدیل می‌شوند و بدیهی است که در چنین شهری، ارزشگذاری محلات بر اساس دوری و نزدیکی آنها به چنین عرصه‌های لذت بخشی تعریف می‌شود؛ شهری که گرچه در آن مسجد و کلیسا و غیره هم هست اما نه در متن شهر و فضاهای اصلی بلکه در عرصه‌های فرعی و دست چندم. و بدیهی است که در چنین شهری، دیگر نزدیکی خانه شما به مسجد نه تنها ارزش‌زا نیست بلکه ارزش‌زداست و اگر ملکتان همسایه مسجد باشد باید با قیمت کمتری آن را به فروش بگذارید! 🔹دقیقا در نقطه مقابل شهرِ مسجد محورِ سنتی که دال مرکزی آن، مفهوم معنویت و عبودیت بود. شهری که گرچه در آن نیز همچون شهر معاصر، فراغت و لذت جاری بود اما فراغت و لذتی که در بستری کل‌نگر و نه سکولار، در طول عبودیت، معنویت و کرامت انسان تعریف می‌‌شد و نه در عرض آن و بلکه رقیب آن. فاصله آن شهر تا این شهر به اندازه فاصله شهر/معنویت تا شهر/ثروت و شهر/فراغت است و بلکه به اندازه فاصله اقتصاد کوثری و  "إِنَّا أَعْطَيْنَاكَ الْكَوْثَر" تا اقتصاد تکاثری و "أَلْهَاكُمُ التَّكَاثُر" است‌. اقتصادی که اقتضائش سلبریتی پروری برای گردش هرچه بیشتر سرمایه است. آری اگر عمیق‌تر بنگریم، مفهوم مصرف‌گرایی که ترجیع‌بند مثنوی نظام سرمایه‌داری است صرفا در مصرف کالا و خدمات منحصر نمی‌شود و دامنه آن، مصرف هرچیز ارزشمندی حتی وقت انسانها را نیز شامل می‌شود. در چنین سبک زندگی، اقتصاد آزاد برای رفع احتیاج بازار نیست، بلکه برای ایجاد بازار احتیاج است، حتی بازار احتیاج کاذب برای دیدن چندثانیه‌ایِ یک سلبریتیِ سرمایه‌زا به قیمت مصرف بیهوده عمر و وقت انسانها! @baladetayyeb

از سرطان جدیدی که اخیرا در کلانشهرها در حال شیوع است چقدر اطلاع دارید؟! این ویدئوی کوتاه را ملاحظه بفرمایید. مدت زمان: ۱ دقیقه و ۴۰ ثانیه @baladetayyeb

به اسم مردم و به کام سرمایه داران 🔹از مقایسه دو نمودار میله‌ای و دایره‌ای در تصویر فوق که مربوط به سه ماهه اول امسال است چه نتیجه‌ای حاصل می‌شود؟ طبق نمودار میله‌ای، بیشترین مصوبات کمیسیون ماده ۵ در شهر تهران مربوط به مناطق بالاشهر و به ویژه منطقه ۱ (یعنی مرفه نشین ترین منطقه تهران) بوده است. جالب آنکه طبق نمودار دایره‌ای هم، بیشتر مصوبات (بیش از ۸۵ درصد مصوبات) مربوط به مصوبات موردی بوده است و نه موضوعی و یا موضعی. یعنی مصوباتی که طبق آن، مثلا فلان ملک به صورت موردی مجوز فلان طبقه مازاد و فلان درصد تراکم مازاد را دریافت می‌کند. 🔹خب معنایش چیست؟ معنایش این است که برخلاف ادعای دائمی شهردار محترم تهران مبنی بر اینکه با مصوبات کمیسیون ماده ۵ در حال راه انداختن کار مردم هستند، فی الواقع در حال راه انداختن کار سرمایه‌داران از یک سو و درآمد‌زایی از طریق شهر فروشی و تراکم فروشی از سوی دیگر هستند! وگرنه هیچ دلیل دیگری ندارد که اغلب مصوبات مربوط به منطقه ۱ و آن هم به صورت موردی و نه موضوعی باشد. انشاالله با همین دست فرمان و با همین نوع راه انداختن کار سرمایه داران، به زودی شعار شهرداری مبنی بر "تهران کلانشهر الگوی جهان اسلام" محقق خواهد شد! @baladetayyeb

معماری‌‌های عریان و آرامش‌زدا و افزایش اختلافات خانوادگی! 🔹 مرحوم آیت الله حائری شیرازی: وقتی شلوار، چاقی و لاغری و برجستگی‌های بدن را کامل نشان بدهد، این کاسیاتٌ عاریاتٌ (یعنی پوشیدگانی که در واقع برهنه‌اند) می‌شود‌. کاسیات عاریات معنایش فقط این نیست که لباس توری می‌پوشد و بدنش از زیر آن پیداست؛ ممکن است بدن از زیر لباس پیدا نباشد، اما حجمش و وضعش پیدا باشد. فلسفۀ پوشیدن لباس چه بود؟ برای «ستر» بود. درست است؟ خب این چه ستری شد؟! 🔹از منابع دینی چنین استنتاج می‌شود که علاوه بر البسه، ابنیه هم باید همچون لباس، قابلیت ستر و پوشانندگی داشته باشند؛ تا جایی که اگر معماری مسکن، پوشاننده نباشد اساسا نمی‌تواند حامل ویژگی سَکَن و آرامش باشد و فی‌الواقع، چنین خانه‌ای دیگر مسکن (به معنای محل سکون و آرامش) نیست. از دلایل افزایش اختلافات خانوادگی و افزایش نرخ طلاق و ...همین معماری‌های آرامش‌زدا هستند که دیگر نمی‌توانند محملی برای آرامش ساکنان خانه باشند. شاید در نگاه دقیقتر بتوان چنین گفت که آپارتمانهای عریان و فاقد حریم امروزی هم به نوعی مشمول واژه کاسیاتٌ عاریاتٌ هستند‌؛ مسکن‌هایی که دیگر مسکن نیستند، به سیاق لباسهایی که دیگر لباس نیستند! این ویدئوی کوتاه را ملاحظه بفرمایید. @baladetayyeb

شهر سکولار 🔹 اخیرا در مسابقات کشتی آلمان سه مسلمان مهاجر به دلیل امتناع از دست دادن با داوران زن، از طرف فدراسیون آلمان محروم شدند؛ با این ادعا که کشتی ورزشی اخلاقی است و ما متأسفیم که این مسلمانان به داور زن احترام نگذاشتند! لیکن برخی کشتی گیران ما در همین مسابقات جهانی اخیر (که حتی صفحه اینستاگرام اتحادیه جهانی کشتی نیز تیم ما را با مداحیِ "حیدر، فاتح خیبر" معرفی کرد) در همان حال که روی لباسشان اسامی مبارکی همچون علی(ع) نقش بسته بود ابایی از دست دادن با داور زن نداشتند. 🔹 سکولاریسم با دین زدایی از عرصه‌های مختلف اجتماعی و اقتصادی و ورزشی و ..‌‌.، از دین برایمان کاریکاتوری باقی گذاشته که صرفا محدود به برخی عرصه‌های فردی ارتباط ما با خدا شده است؛ مثل اینکه چطور نماز بخوانیم یا روزه بگیریم؛ ولی چنین کاریکاتوری حق ورود به هیچ عرصه عمومی ندارد؛ چه ورزشی، چه اقتصادی و چه حتی شهری و شهرسازی. 🔹 از نشانه‌های بروز شهر سکولار در ایران، راندن ابنیه مذهبی از متن شهر به حاشیه محلات بود که از اواسط قاجار نمایان شد؛ جایی که در میدان توپخانه تهران (تصویر فوق) برخلاف سنت همیشگی ما و برای اولین بار، هیچ کدام از بدنه‌ها به ابنیه مذهبی اختصاص نیافت. بلدیه، نظمیه، بانک شاهی و تلگرافخانه، چهار بدنه این میدان بودند که با حذف مساجد و ابنیه مذهبی، آنها را به کنج محلات راندند تا زین پس، شهرها را با علم سکولار اداره کنیم و نه با عقل دین‌مدار. سکولاریسمی که حالا چنان در باورهایمان ریشه دوانده که دیگر حتی پهلوان‌هایمان هم یاعلی‌گویان، ابایی از دست دادن با زنان ندارند! @baladetayyeb

توضیحات مهم دکتر منان رئیسی (مدیر پژوهشکده معماری و شهرسازی اسلامی) درباره ادعای مصرف کمتر آب در آپارتمان در مقایسه با خانه‌های ویلایی @baladetayyeb

#بانکها_غلط_میکنند این کلیپ ها خیلی خوبه کوتاه و گویا ♨️ اقْتِصادِفَرهَنگی: 🇮🇷 💠 @h_abasifar

مدیران محترمی که همچنان به بهانه به صرفه بودن، بر طبل آپارتمان سازی و توسعه عمودی شهرها می‌کوبید، مطمئن هستید که همه هزینه‌ها را درست محاسبه کرده‌‌اید؟! @baladetayyeb

تصویر اطلاعیه مهم امروز دفتر رهبر معظم انقلاب مبنی بر آنکه نقل قول هر مطلبی از ایشان (تحت عنوان شنیده شده یا به شیوه‌های دیگر) در فضای مجازی بدون آنکه مستند به سند متقن باشد فاقد اعتبار است. لازم به ذکر است که طی ماه‌های قبل، افراد مختلف (اعم از برخی مدیران وزارت راه و شهرسازی و غیره) چندبار بدون آنکه هیچ سندی را ارائه نمایند تلویحا مدعی مخالفت رهبر معظم انقلاب با گسترش افقی کلانشهرها شده بودند و با استناد به اسنادی که هیچگاه ارائه نشد، جلوی الحاقات جدید و باز شدن کمربند کلانشهرها را گرفته بودند و به نوعی، بر تداوم عمودی سازی در کلانشهرها دامن می‌زدند. این در حالی است که معظم له، بارها در بیانات خود در دیدارهای مختلف با مسئولان نظام بر لزوم حفظ هویت اسلامی در معماری و شهرسازی (که به تایید اهل فن، با این نوع عمودی سازی‌ها در تعارض است) تاکید کرده‌اند که هم اسناد مکتوب و هم ویدئوی این بیانات به دفعات منتشر شده است. @baladetayyeb

یک نمونه از مخالفتهای صریح رهبر معظم انقلاب با تراکم فروشی ها و عمودی سازی های بی رویه ای که طی چند دهه اخیر در کلانشهرها شاهد آن بوده ایم. منبع: درآمدی بر شهر اسلامی (مروری سیاست پژوهانه بر بیانات مقام معظم رهبری در حوزه مدیریت شهری)، نشر مرکز مطالعات و برنامه ریزی شهر تهران، صفحه ۱۳

منطقی نبودن عمودی سازی به بهانه استفاده حداکثری از زمین در بیانات رهبر معظم انقلاب. تذکری که سه دهه از آن گذشته است و مدیرانی که همچنان بدون توجه به چنین تذکراتی، با اعتماد به سقف مثال زدنی مشغول همان روشهای قبلی خودشان هستند! @baladetayyeb