. کوتاه نقطه‌زن ویران‌کننده @chiiiiimeh .

اصلا قرار نیست، همه چیز خیلی خفن بگذرد! و اصلا قرار نیست پاسخ هر روراستی ای، رفتار صادقانه و دلسوزانه باشد! واصلا قرار نیست چیز هایی که از خودمان نمی‌دانیم ، خیلی زود بفهمیم. و بازهم اصلا مقرر نشده ، چیزهای خوب، خیلی راحت گیرمان بیاید! من میدانم هنوز خیلی راه دارم ، فقط هنوز درست نفهمیدم که در بخش اعظمی از راه، خودم هستم بااااااا خودم! تنهایی! #غر @banoo_nevesht

جنگ علیه کودکان، ترور شخصیت ها در کشورهای دیگر ، شما هیچ قاعده ی انسانی ای در جنگیدن ندارید. فقط و فقط بهانه های زودتر ریشه کن شدن خودتان را بیشتر می‌کنید. #هنیه #اسرائیل @banoo_nevesht

آن ها فکر میکنند تکه ای از تن ما کنده اند! نمیدانند ما از محل زخم هامان ، جوانه می زنیم و تکثیر میشویم. این پلان، دقیقا همینجا، آرزوی تک تک آدمهای نهضت ماست. چقدر در درک ما فقیرند! #هنیه #مقاومت #منتهای_آمال_عارف_مجاهد @banoo_nevesht

الّتی تجادلک فی زوجها و تشتکی الی اللّه و اللّه یسمع تحاورکما إنّ اللّه سمیع بصیر؛ «خدا صدای آنی را که درباره شوهرش با تو گفتگو می‌کرد شنید، خدا حرفهاتان را می‌شنود، خدایی که شنونده ی بیناست». (مجادله،آیه ۱) #یگانه #هم_صحبت_ترین #شنواترین ❤️ @banoo_nevesht

جگر گوشه ی من است. خواهر دخترم حدیثه. در کشور دیگری متولد شده، از بطن زن دیگری بدنیا آمده. اما وقتی لبهاش از بغض می جنبد و کلمه هاش از حنجره لرزان در می آیند، وجود من راهم از هم می پاشاند. مثل هر مادری از حجم افکار تلخی که پشت بغضش پنهان شده، و از آنها نمی گوید ، وحشت میکنم. لازم نیست که رگ و ریشه ی مان یکی باشد، تا هواخواه دل شکسته اش باشم. ما را چیز دیگری به هم رسانده و در هم تنیده کرده. یک آرزو، یک امید ابدی، یک رویای مشترک... و البته دلهای شکسته ی مان! به بچه های دیگرم فکر میکنم. به خواهرهای برادرهای دیگر حدیثه. به شب های آرام حدیثه و به آرامش فراموش شده ی خواهر و برادر هایش. دلم به زانو افتاده.... 💔💔 پ ن: حتی نمیدانست، اصلا دوستانش زنده هستند که صداش را بشنوند یا نه؟ #خواهرهای_حدیثه💚 #فلسطین @banoo_nevesht

مردهای کوچک خانه ی همسایه، زودتر از سن و قد فیزیکی شان بزرگ می شوند! جنگ را زود تر از سن قانونی شان، نه در فضای فرضی سربازی، که در میدان واقعی ، بلد می‌شوند. خیلی زود بعد از پدر میان دار خانه های مرد از دست داده می‌شوند. و خیلی زود همه چیز برایشان می‌شود خاطره های دور.... #برادرهای_حدیثه💔 میان دار کوچک کدام خانه؟! کدام خانواده ؟! @banoo_nevesht

دوستتون دارم ❤️🍬🍭 قراره شمارو ذره ذره بخورم. و ذره ذره و آروم مرض قند بگیرم :) #رژیم_شکر_بجز_اینا @banoo_nevesht

گوینده به کیمیا علیزاده می‌گفت: حریف بلغاری خانمی از بلغارستان! داشتم فکر میکردم برای چه آرزوی خیلی بزرگی حاضرم چنین قیمتی پرداخت کنم؟ هرچه فکر کردم دیدم بزرگترین آرزوهام هم برای حفظ و درخشیدن همین عناوین است: دختری از ایران دختر مسلمان! چه بسا خیلی هامان آرزوهامان را زیر خاک میکنیم، جان میدهیم ، برای همین نام و خطاب ها! #وطن_روح_وطن_شاهرگ #بی_وتن @banoonevesht

اینجا یکی از جاهایی که من صدقات یا نذوراتم رو پرداخت میکنم. مجموعه فعالیت های خیریه توابین رو زیر نظر دارم و میدونم مجموعه ی این کمک ها دقیقا کجا میره. و چقدر جاهای درست و دقیقی هستن. اگر تمایل داشتید صدقات و نذورات تون رو اینجا بفرستید. این لینک👇🏻 https://madad.ir/qolak/q1uf6m #صدقه #نذر #رزق

کاش "اضطراب" عقیم بود. کاش بی زاد و رود بود و بی‌عقبه. نوزادهایی که اضطراب‌ توی ذهن و روح آدم به دنیا می‌آورد و بزرگشان می‌کند و قد و قامتشان می دهد، هیچوقت آشنای محیطِ ذهن و روح آدم نمی‌شوند. حتی اگر تنِ ما وطن‌شان شده باشد. تمام شب و روز آدم هم که با خیال‌ها و افکاری که اضطراب برای آدم می سازند، درگیر شود، انس و الفتی بین‌ ما و او شکل نمی‌گیرد. از همین است که چنبره‌ی تنگِ فشار‌هایی که به آدم وارد می‌کند_عینِ عَشَقِه، مثل پاپیتال، یا هر گیاه رونده‌ی دیگری، که تویِ آدمیزاد با فشار می تَنَند_ همیشه طور جدیدی محیط منطق و عقل را محصور می‌کنند و راه تنفس ایمان را می بندند. مثل اولاد زامبی اند! جهش‌یافته و همیشه نو و تازه. قلب، که ضربان می‌گیرد. روح که ضیق میشود و فشرده. صدر که تنگ می‌شود و کم تحمل. که این‌ها هزار بار هم به بهانه‌ای به جان آدم بیفتند، باز هم انگار مثل نوبه‌ی اول، همه چیز "اول‌بار" است که اتفاق می‌افتد. آدم‌ها بااضطراب بزرگ می‌شوند ولی با آن خو نمی‌گیرند. هم‌زیست هم که بشوند، الفت همسایگی به هم نمی‌گیرند. و این یعنی هر بار که وجود آدم به این بیماری اسیر شود، قرار است جور دیگری، به شکل و شیوه‌ی دیگری تجربه‌اش کند. یعنی منِ مضطربِ درونم، با عقلِ اسیر و ایمانِ از نفس افتاده، به ترفند جدیدی، اختیار تنم را که بگیرد، بازهم جای خون، زجر را با قلبم پمپاژ می‌کند توی رگهام. و فقط خودم را آزار نمی‌دهد. محیط پیرامونم را به رنج می‌اندازد. اضطراب ویروسِ وحشتناکی است. انگلِ خودزا و تکثیرشونده‌ای که فقط در جاهایی رشد می‌کند، ایمان از تپیدن افتاده باشد و پلاکتِ ضروریِ مقابله با هر انگلی را تولید نکند. این‌ها همه را گفتم که به او بگویم: «هرچه شِگِرد جدید از خودت رو کنی، دست خدا بالاتر است!... ایمان ساحت وسیع‌تر و درخت بارورتری دارد.. تو در من می‌تنی و اسیر میکنی و او در من تناور می‌شود! و بزرگم می‌کند....کوثر است... ابتر نیست... پس از سیاهه‌های مبهم و در هم تو، به انبوهِ روشنایی‌هایش پناه می‌برم... من از تو نمی‌ترسم!» #اضطراب #داروی_ایمان @banoo_nevesht

بیست صفحه کاغذ A5 ، سیاهه ی اطلاعات داستان مدام ۳ بود که محکم بستم ، روی هم دیگر گذاشتم گوشه ی قفسه ی میزم. و خداحافظ... این پنجمین داستان بی سرانجام ۸ ماه گذشته بود. با اینحال آدم ایده آل گرای درونم خیلی هم آن غولی که باقی تصور میکنند نیست. اگر این انگ کمال گرایی را از برخی بگیرند، چه چیزی دارند که اینجور موقع ها به آدم بگویند؟ من از تجربه زیسته مینویسم و تجربه زیسته اصلا یک خاطره نیست. یک جزیره ی تازه یافت شده گوشه ی ذهن است که هنوز اطلاعاتش کامل نیست. من فقط یکبار به آن سفر کرده ام، آنهم یک سفر اجباری. بعد از سفر به هر خاطره ای، باید دوباره به جزیره اش سفر کرد. روی رد پایی که از ما در آن جا مانده دوباره قدم زد، هوایش را مجدد نفس کشید، از نو کشفش کرد. من اما از خیلی این جزیره ها می ترسم. طرح ناخوشی ازشان توی ذهنم هست. دلم به حفر کردن خاطره هام نیست. برای همین است که نمیتوانم از آنها بنویسم. #بی_سرانجام @banoo_nevesht

#ارباب_حلقه_ها #حلقه_قدرت فصل دوم این قصه‌ی تمام نشدنی پنج شنبه این هفته شروع میشهههه. 🤗🤗🤗 سریال حلقه قدرت، مربوط به اتفاقات صدها سال قبل از هابیت و ارباب حلقه ها هست. زمانی که سائرون سرزمین موردور رو میسازه و حلقه ها یکی یکی متولد میشن و در نهایت ، آخرین حلقه، یعنی حلقه ی قدرت توسط سائرون در کوه آتش، ساخته میشه و بنای شروع جنگ های مختلفی در جهان تالکین گذاشته میشه. تالکین عزیز، با اون ذهن جادویی و اون خلاقیت در قصه سازی، جهانی رو مسحور خودش کرده. دعوت میکنم به تماشای این اثر خارق‌العاده. البته که پیشتر دعوت میکنم به خواندن همه ی کتاب های این نویسنده ی متفاوت و تکرار نشدنی. میتونید روزهای شنبه از نت، زیرنویس شده شو پیدا کنین. حتما قبلش فصل اول محصول سال 2022 رو نگاه کنید. #جی_آر_آر_تالکین #سیلماریلیون #فرزندان_هورین #تاریخ_سرزمین_میانه #برن_و_لوثین #سقوط_گاندولین @banoo_nevesht

دانستن بیشتر و بیشتر در نویسندگی فقط لذت آدم در خواندن را می کاهد. یک نسبت معکوس باهم دارد که توامان هم شیرین است و هم تلخ. شیرین است چون دست نویسنده ها را پیش چشممان رو می‌کند. چون ما را به درک بهتر نویسنده وادار می‌کند. چون مجبور میشویم پا توی کفششان کنیم. چون این این باعث می‌شود باهم هم قدم شویم و همدلی کنیم باهاشان. و تلخ است چون دیگر مثل قبل نمی‌توانیم آخر مطالعه، کتاب را ببندیم و یک آخیش بگوییم: دوستش داشتم یا دوستش نداشتم. بی آنکه هزار نکته دیگر در ذهنمان وول بخورد و احساس نهایی مان از کتاب را به زمین شک بکشاند. من آن قاطعیت هایی که در پایان هر کتابی ، در مورد احساسم داشتم، را دوست داشتم. برای ما مبتدی تر ها، این آزار دهنده تر هم هست. چون بعد از هر کتابی این حس خود کم بینانه هم سراغمان می آید که: «کتاب رو درست فهمیدی ؟... این نکته ای که برداشت کردی درسته ؟... باید این کتاب رو دوست داشت یا نه؟!!!» اما نقطه مقابل خواندن، نوشتن است. هر چه بیشتر نویسندگی را میفهمم، نوشتن را بیشتر دوست دارم. شبیه هر کار دیگری که هرچه مهارت آدم بالاتر می رود ، آن را درست تر انجامش میدهی. نویسندگی هم با آدمهای بلدترش روز به روز رفیق تر میشود. باید نویسندگی را زندگی کنید تا بفهمید، وقتی احساسات، اندیشه ها، توی رگهای تن آدم جریان پیدا کنند و از نوک انگشت ها و قلم، به کلمه در بیایند، چه لذت وافری در خونمان می‌جوشد. #از_رنج_و_لذتی_که_می_بریم @banoo_nevesht

. به عالم گر تهی دستی به درگاه رضا رو کن... @banoo_nevesht