#تجربه_من ۵۵۲ #آداب_همسرداری #فرزندآوری #سبک_زندگی_اسلامی #برکات_فرزندآوری #تربیت_فرزند #قسمت_دوم الان پسرم ۱۱ماهه هست که چند روزه کانالتون رو مطالعه می‌کنم، هوای بچه سوم زده به سرم😐😐😐 با اینکه تو اتاق زایمان به خودم گفتم اگر از این در رفتی بیرون و با اینهمه مشکلات بارداری و زایمان، بازم هوس بچه کردی دیوونه ای😁😁😁 اما خب چه کنم که بخاطر همراهی نکردن خانواده ترجیح میدم چند وقت بگذره بعد انشاالله از خدا هدیه سوم رو بخوایم. حتی همسرم که دومی رو به زور رضایت داد دلش یکی دیگه میخواد. انقدر که خدا به خودمون و زندگیمون برکت داده با این دوتا بچه. از من به شما دوستان نصیحت. دنیا محل امتحان و سختیه، چه بهتر که این سختی، سختیه بچه داری باشه و عاقبتش بشه همدم فردا. نیت کنید و برای امام زمان شیعه ی علی(ع) بیارید. خدا درهایی از برکت به روتون باز می‌کنه که با هیچ چیز قابل مقایسه نیست. هرکس ناراحتتون می‌کنه غرق نشید تو غصه. زمان به سرعت همه چیو می‌بره.عمرمون کوتاهه. خیلی زود دیر میشه. تنبلی و غفلت نکنید. درگیر لذت های دنیایی نباشید که بخاطر درس و دانشگاه و تفریح و آسایش دنیا ،آرامش فردا رو از خودتون بگیرید. .... .... .... ... کسانی هم که بچه اذیت کن دارن هر روز با صدای بلند سوره لقمان رو بخونن و به آب فوت کن. به حالت دمیدن. بچه ها بعد چند وقت حسابی حرف شنوی پیدا می‌کن. فقط با خدا معامله کنید. رابطتون با خدا درست کنید خدا رابطه تون و با آدما درست میکنه. فرصت رو برای ازدیاد شیعه غنیمت بدونید. کانال«دوتا کافی نیست» @dotakafinist1

#تجربه_من #برکات_فرزندآوری #رزاقیت_خداوند #دوتا_کافی_نیست #سختیهای_زندگی #قسمت_دوم از خود مطب دکتر تا خونه رو گریه کردم، که خدایا سالم باشند، طوری که وقتی رسیدم خونه همسرم از چهره ام وحشت کرده بود. وقتی دوقلو بودن بچه ها رو فهمید، خیییلی خوشحال شد.😁 هفته ۲۰ فهمیدم قل دوم دختره، خیلی خوشحال بودم که هم دختر دار شده بودم هم پسر، این هم بگم که بعد از اولین سونو و خطرناک بودن وضعیتم باید کنار مادرم می موندم و حتی رفتن به مطب دکتر هم برام ضرر داشت. تا بلاخره غروب روزه ۲۸ دی ماه بچه ها دنیا اومدن. خدا رو شکر با این که زود دنیا اومده بودند به دستگاه احتیاج نداشتند. هر دو زردی داشتند، یکی بیشتر و یکی کمتر و هر دو احتیاج به دستگاه مهتابی 😔 اما هیچ بیمارستانی جا نداشت، آخر دستگاه رو به خونه آوردیم، خیلی روز های سختی بود، هر وقت نگاه من به بچه ها میافتاد از غصه دلم میخواست دق کنم، یه مشکل دیگه این بود که دوست داشتم فقط شیر خودم رو بخورند، اما انگار سیر نمی شدند و به خاطر همین زردی شون روز به روز بیشتر میشد، آخر با اصراره مادرم شروع به دادن شیر خشک کردم، عذاب وجدان داشتم با غصه بهشون شیر خشک میدادم. تا بالاخره زردی خوب شد و دوماه خونه مادرم گذشت. حالا باید به خونه خودمون که طبقه همکف خانواده همسر بود، می رفتیم. هم کار خونه، هم رسیدگی به بچه ها، بچه هایی که رفلکس داشتند و دارو و شربت دادن بهشون واقعا سخت بود، دلم نمی خواست کسی کمکم کنه، دوست داشتم فقط خودم باشم و دوتا بچه شیطون. سال ۹۰ خونه ثبت نام کردیم و سال ۹۴ ساکن خونه خودمون شدیم. دیگه صاحب خونه شده بودیم.🤩 سال ۹۵ بود و دوقلو های ما ۴ ساله بودند که کم کم دلم بچه خواست، اصلا بارداری و لذت های بارداری و تکون های یه بچه رو احساس نکرده بودم، دلم میخواست اون ها رو هم تجربه کنم. در آخرین روز های ماه مبارک فهمیدم باردارم، خیلی خوشحال شدم با این که اطرافیان خیلی خوشحال نشدند😆سختی های زیادی رو تحمل کردم از استرس برای چسبندگی رحم که اشتباه تشخیص داده بودند تا بعضی از تیکه ها و حرف ها که دل آدم رو بد می‌سوزند، حتی مادرم هم از این بارداری ناراحت بود اما مهم خودمون بودیم و بچه هامون. برکاتی که این بچه با خودش آورد از قبل از دنیا اومدن شروع شد☺ همسرم در مسابقات حفظ کل قرآن سوم شد، خیلی وقت بود که تصمیم داشتیم ماشین رو عوض کنیم اما نمی شد تا با قدم این بچه ماشین هم عوض شد😉 تا قبل از این هر کی میگفت بیا روضه بیا مسجد و کلاس های مختلف، می گفتم دوتا بچه دارم وقت نمیکنم اما همون موقع که زینب خانم ما نوزاد بود همراه من و خواهر و برادرش به کلاس کامپیوتر، خیاطی میومد😅 و هر کس می شنید تعجب میکرد که چطور با ۳ تا بچه این کلاس ها رو شرکت میکنی. منی که اصلا از خیاطی خوشم نمی اومد حالا پشیمونم که چرا وقتی عسلویه بودم و وقت باز تر بود این کار رو نکردم البته حتما از برکات وجود بچه هاست. حالا بعد از گذشت ۴ سال مادری هستم ۲۹ ساله، دارای سه فرزندم و مشغول کلاس های کیک، نان و دسر آنلاین با دوقلو هایی که الان کلاس دوم هستند. نه از ازدواج زود، نه از داشتن ۳ فرزند پشیمون نیستم، درسته که خیلی سخته اما خدا رو شاکر هستم که بچه هایی سالم و شاداب رو به من و همسرم عنایت کردند. کانال«دوتا کافی نیست» http://eitaa.com/joinchat/1096876035Ccaac6a6075

#تجربه_من ۷۲۳ #ازدواج_در_وقت_نیاز #فرزندآوری #دوتا_کافی_نیست #سختیهای_زندگی #رزاقیت_خداوند #برکات_فرزندآوری من ۲۶ سالمه. ۱۸ سالگی عقد کردیم و ۱۹ سالگی زندگی مشترک مون شروع شد. در ۲۰ سالگی در حین تحصیل مادر شدم و درسمو هم ادامه دادم. سه تا بچه ی پشت هم دارم که اولی ۵ سالشه، دومی ۲سال و سومی ۹ماه. قبل از تولد پسر اولم ما کوهی از بدهی داشتیم، همسرم کار پیدا نمیکرد و ماشین مون به خاطر تصادف دو سه ماهی تو تعمیرگاه و صافکاری بود. دقیقا روزِ قبل از تولد پسرم، ماشین مونو تحویل گرفتیم، همسرم کار پیدا کرد و در کمتر از دوماه با درآمد و با پول کادو هایی که برای پسرم آوردن و با وام بدهی هامونو دادیم و بعد از اون وضعیت مالی ما در حدی شد که برای ضروریات زندگی لنگ نمیموندیم و این یه پیشرفت بزرگ بود نسبت به وضعیت قبلی مون. البته که قناعت خودم و تلاش همسرم را هم خدا میدید و تاثیر داشت در این برکت. وقتی پسر سوم را باردار بودم صاحبخونه خونه اش را لازم داشت و ما باید دنبال خونه می‌گشتیم. با پولی که ما داشتیم خونه پیدا کردن سخت بود و اگر هم خونه ای پیدا میشد صاحبخونه می‌گفت خونه را به کسی اجاره میدیم که نهایتا یه بچه داشته باشه و مایی که بچه ی اولمون به شدت پر سر و صدا و پرتحرک بود و بچه ی سوم مون هم تو راه بود. همه چیو سپردیم به خدا و یقین داشنیم که کمک مون میکنه و همینطور هم شد. یه خونه تو محل مادرشوهرم بود که من از وقتی نامزد بودم هر وقت از جلوی اون خونه رد میشدم با حسرت میگفتم کاش بشه ما اینجا زندگی کنیم، حتی سر دو تا اثاث کشی قبلیمون پیگیری کردیم و گفتن توش مستاجر هست. اما این دفعه که پرسیدیم گفتن مستاجر خالی کرده و صاحبخونه داره بازسازیش میکنه. جالبه همون قیمتی بود که ما میخواستیم. ما به این خونه اثاث کشی کردیم. این خونه معماریش قدیمی بود و آشپزخونه اش در داشت و اتاق پذیراییش جدا بود(و این برای کسی که بچه دار هست از جهت تمیز نگه داشتن خونه خیلی مهمه) طبقه پایینش مغازه بود و بچه میتونست بدو بدو کنه، کلا دو واحد بود و واحد بغلی هم دو تا بچه ی پر سر و صدا همسن بچه های ما داشت و خلاصه دیگه لازم نبود بچه را ساکت نگه داریم و از همه مهم تر روبه روی امامزاده و مسجد بود و من تو اون مسجد برای بچه ها کلاس آموزشی می‌ذاشتم و بچه های خودمم کنارشون میشنیدن و یاد میگرفتن. با اومدن بچه ی سوم بر خلاف تصور قبلیم وقت و انرژیم برکت زیادی پیدا کرد، دوتا بچه ی اول با هم بازی میکردن و بچه ی سوم به اونا نگاه می‌کرد و سرگرم بود و منم به کارام میرسیدم، شروع کردم کلاسای مختلف مجازی شرکت کردم و تعجب می‌کردم منی که حتی بدون بچه فرصت نمیکردم اینهمه کلاس شرکت کنم الان هم به کلاسام میرسم، هم به خودم میرسم، هم به علایقم و به طرز عجیبی زندگیم رو برنامه و پر انگیزه و هدفمند پیش میرفت و این جز لطف خدا نبود و شکر خدا من بر خلاف گذشته، حال روحیم خیلی خیلی خوب بود. احساس مفید بودن می‌کردم و حس خیلی خوبی نسبت به خودم داشتم. وقتی میخوابیدم یقین داشتم که دارم عبادت میکنم چون اون خواب به من انرژی میداد که بتونم با حال خوب از شیعیان امیرالمومنین مراقبت کنم. وقتی غذا میخوردم حس میکردم دارم مهم ترین کار دنیا را انجام میدم چون این بدن که امانت خداست و بچه ی شیر خوارم برای سلامتی و رشد به این غذا خوردنه نیاز داشت، از تفریح و بیرون رفتن تا هر کاری که برای دیگران شاید وقت تلف کردن محسوب باشه برای من کار مهم و مفیدی محسوب میشد. روانشناسای غربی هم میگن برای غلبه بر افسردگی و برای با نشاط بودن باید احساس مفید بودن داشت، کار خیر کنید، به دیگران خوبی کنید و... این همون چیزیه که تو زندگی یه مادر مدام داره تکرار میشه. مال دنیا نهایتا قراره رفاه و آسایش بیاره و چه بسیار افرادی که پول دارن و حال خوب ندارن و من با بچه هام به این حال خوب رسیدم. هر چند پیشرفت های مادی مون طوری بوده که با وجود اینکه ما صحبتی ازش نمیکنیم پیش دیگران اما همه اوناییکه میگفتن بچه خرج داره با دیدن زندگی ما متوجه شدن که بچه هامون چقدر برکت مادی برامون داشتن. یه نکته هم خلاصه در آخر طبق تجربه بگم: بچه های پشت هم داشتن بر خلاف اینکه از دور خیلی سخت و ترسناک به نظر میاد اتفاقا راحتتر از تک فرزندی و کم خرج تر از تک فرزندیه. چون برای تک فرزند باید مدام خرید و باید وقت گذاشت بازی کرد. اما بچه وقتی هم بازی داشته باشه مدام در حال بازیه حتی بدون اسباب بازی خودشون کار خودشونو راه میندازن. لباس هم از فرزندی به فرزند دیگه میرسه. وقت و انرژی ای که میذاری تا بچه را پارک ببری یا چیزی بهش آموزش بدی یا قصه بگی و... مشترکه و... خلاصه که اختلاف سنیِ مادر و بچه و بچه ها با هم، هر چی کمتر، بهتر کانال«دوتا کافی نیست» http://eitaa.com/joinchat/1096876035Ccaac6a6075

#تجربه_من ۷۴۴ #فرزندآوری #برکات_فرزندآوری #رزاقیت_خداوند #سختیهای_زندگی من ۴۰ سالمه، بدلیل مسائلی توی سن بالا ازدواج کردم. یه دختر مذهبی بودم که خیلی به فکر ازدواج نبودم اما با معرفی یکی از آشنایان با همسرم آشنا شدم توی خانواده ما رسم نبود که دختر نامزد باشه بنابراین ما در عرض ده روز مراسم خواستگاری و عقدمون انجام شد. شناخت زیادی از همسرم نداشتم بنابراین بعد از عقد مشکلات خیلی زیادی با هم داشتیم، اینقدر مشکلاتمون زیاد بود که حتی تصمیم گرفتیم حدود نه ماه بعد از عقدمون از هم جدا بشیم تا اینکه من حالم بد شد و بعد از مراجعه به پزشک متوجه شدم که یک‌ماهه باردارم، همسرم از شنیدن این خبر خیلی خوشحال شدن(چون دوتا از برادراشون که سالها از ازدواجشون می گذشت هنوز بچه دار نشده بودن) اما من توی شوک بودم و نمیتونستم به هیچ عنوان این خبر رو به خانواده ام بدم اما همسرم سریع به مادر و برادرشان اطلاع دادن، اونا از شنیدن این خبر خیلی خوشحال شدن و گفتن که این خواست خدا بوده که این بچه بیاد و شما بخاطر اون زندگیتون رو بسازید و به من این اطمینان رو دادن که نمی‌ذارن خانواده من از این موضوع مطلع بشن و پدر و مادر همسرم با مادرم صحبت کردن و خواستن که هرچه زودتر عروسی ما انجام بشه. خدارو شکر ظرف مدت یکماه همه چیز آماده شد(البته با مشکلات خیلی زیاد و طعنه های مادرشوهر...) و ما ازدواج کردیم و زندگیمون رو توی یه اتاق توی حیاط پدرشوهرم شروع کردیم. رابطه من و همسرم خیلی خوب شده بود اما دخالت‌های خانواده و بیکاری همسرم خیلی اذیتمون می‌کرد تا اینکه دو روز قبل از به‌ دنیا اومدن پسرم، شوهرم از شرکتی که قبلا برای مصاحبه رفته بود، بهش زنگ زدن و کارش رو شروع کرد و پسرم دو روز بعد در صبح دومین روز زمستان ۹۵ بدنیا اومد. با اومدن پسرم رابطه من و همسرم بهتر شد اما دعواهای هر روزه مادرشوهرم و اینکه با بزرگ شدن پسرم زندگی توی یه اتاق واقعا برامون سخت بود اما هرکاری میکردم که بتونیم خونه مون رو مستقل کنیم، نمیشد. شوهرم راضی به جدا شدن از خانواده اش نبود و اینکه بعد از شش ماه به بهانه ای از شرکت اومد بیرون و بیشتر وقتش رو بیکار میگذروند و زندگی ما روز به روز سخت تر میشد و من بخاطر پسرم تحمل میکردم اما مادرشوهرم هرروز زندگی رو بکامم زهر می‌کرد تا اینکه پسرم سه سال و نیم داشت و من بعد از دعوایی که با مادر شوهرم داشتم، تصمیم خودم رو گرفتم و به شوهرم گفتم من به منزل مادرم میرم، اگر زندگیت رو میخوای برای من یه خونه جدا بگیر و گرنه من دیگه برنمی گردم. شوهرم که مدتها بیکار بود و هیچ پس اندازی نداشت، مدت یک ما به هر دری زد نتونست حتی هزینه اجاره یه اتاق رو هم جور کنه(خانواده شون هیچ کمکی نمی کردن) تا اینکه به کمک خواهرم تونستم یه وام بگیرم و یه خونه قدیمی توی روستا اجاره کنیم و به خونه جدید اسباب کشی کردیم اوایل همسرم خیلی ناراحت بود اما هرچی که می‌گذشت شرایط فرق می‌کرد و هرروز که می‌گذشت از من به خاطر اینکه مجبورش کردم مستقل بشه و آرامشی که بدست آورده بود تشکر می‌کرد. هنوز سه ماه نگذشته بود که متوجه شدم باردارم وقتی به دکتر مراجعه کردم و سونو انجام دادم فهمیدم که دوماهه دوقلو باردارم همه مخصوصا مادرشوهرم از شنیدن این خبر خیلی خوشحال شدند اما شرایط اقتصادی ما برای بزرگ کردن سه تا بچه اصلا مناسب نبود. شوهرم پیشنهاد داد که بچه هارو سقط کنیم اما من مخالفت کردم شرایط سختی داشتم به سختی هزینه های دکتر و سونو رفتن رو جور می‌کردیم اما هرروز که می‌گذشت بیشتر مشتاق بدنیا اومدن بچه ها می‌شدیم، بارداری سختی داشتم و باید مدام تحت نظر دکتر می‌بودم، تا بچه ها بدنیا بیان. خدارو شکر شوهرم بیشتر به فکر کار بود و هرکاری که میتونست انجام می‌داد تا بتونم این دوران رو راحت‌تر سپری کنم. بالاخره اردیبهشت ۱۴۰۰ بچه ها که هر دوتا دختر بودن بدنیا اومدن و زندگی شیرین ما شروع شد. بچه ها روزی شون رو با خودشون آوردن، شوهرم یه کار ثابت توی بیمارستان پیدا کرد. تونستیم مبلغی پس انداز کنیم و یه خونه بهتر اجاره کنیم با کمک وام فرزندآوری و پس اندازمون تونستیم یه خونه کوچیک توی همون روستا بخریم. از بیت رهبری هم بهمون مبلغی هدیه دادن که تونستیم به زندگیمون سروسامان بدیم الان که بچه ها دوساله شدن خدارو شکر داریم خونه مون رو تعمیر میکنیم و یک ماه دیگه اسباب کشی میکنیم. خدارو شکر بعداز این همه سختی که کشیدیم به برکت وجود بچه ها و روزی که با خودشون آوردن زندگیمون روز به روز بهتر شده و خدارو بابت داشتن شون شکر می‌کنیم. کانال«دوتا کافی نیست» http://eitaa.com/joinchat/1096876035Ccaac6a6075

#تجربه_من ۷۵۱ #ازدواج_در_وقت_نیاز #فرزندآوری #مشیت_الهی #سختیهای_زندگی #رزاقیت_خداوند #برکات_فرزندآوری #دوتا_کافی_نیست #قسمت_اول من متولد سال ۷۱ هستم، ۲۱ سالگی عقد کردیم، ۲۲ سالگی هم عروسی کردیم. همسرم عاشق بچه بودن و از دوران عقد اصرار به چهار تا بچه داشتند. ولی من بشدددت عاشق درس خوندن و سرکار رفتن بودم که البته وقتی همسرم به خواستگاریم اومدن گفتن سرکار رفتن هرگز!! ولی اگر دوست داری، درس بخون کارشناسیتو بگیر. با وجود علاقه ی شدیدی که به سرکار رفتن داشتم ولی چون مهرشون به دلم خیلی نشسته بود، قبول کردم. نه فقط این مسئله رو، حتی قبول کردم محجبه بشم با اینکه قبلا نبودم. همه ی دوستام و اقوام در تعجب بودن که چطور قبول کردم چون اینها خط قرمز های من برای راه دادن خواستگار بود ولی عشق، کار خودشو کرده بود. خلاصه با وجود نارضایتی پدرم به دلیل تفاوت های اعتقادی و سطح مالی مون، من پافشاری و اصرار کردم که یا ایشون یا هیچکس، پدرم هم بسیار بسیار ناراضی ولی ناچار شدن رضایت بدن😁 یک سال و نیم بعد از عروسی، ما تصمیم گرفتیم فرزندی بیاریم، همسرم فقط دعا میکرد دختر باشه چون عاشق دختر بود هر دومون پر از هیجان بودیم تا توی سونوگرافی فهمیدیم که دعای همسرم مستجاب شده و بچم دختره😍 میزان خوشحالی شوهرم رو نمیتونم وصف کنم خلاصه دوران بارداری من به راحتی و با سرعت سپری شد تا وقتی که سی و پنج هفته بودم احساس دردهای غیر طبیعی میکردم ولی بهش بی توجهی میکردم تا اینکه دیدم قطع نمیشه و شب با این ذهنیت که بریم اورژانس بیمارستان یه دارویی چیزی بده، رفتیم بیمارستان، پرستار تا معاینه کرد فریاد زد که این درد زایمانه منم بی تجربه و از همه جا بیخبر خوشحال که بچم داره به دنیا میاد😶 خلاصه بعد از سیزده ساعت دردهای طولانی و سخت، دختر کوچولوی من به دنیا اومد و اونجا فهمیدم که باید بره توی دستگاه تا ریه هایش کامل بشه 😭😭 سیزده روز تمام بچم توی دستگاه بود و یک عالمه سیم و دستگاه بهش وصل بود و من همش گریه😭😭 بعداً فهمیدم که روز سوم یه پرستار دوز اکسیژن رو بالا برده و بچم یه دفعه رفته و برگشته و فقط همسرم میدونست. پدرم وقتی حال جسمی و روحی من رو می‌دید که با اون وضع که تازه زایمان کرده بودم باید هر روز حدود دو ساعت مینشستم توی ماشین تا برم فقط بچمو ببینم و بیام خیلی غصه میخوردن و میگفتن باید میرفتی بیمارستان بهتر... ولی همسرم بهم همه جوره ثابت میکرد که توی انتخابی اشتباه نکردم و رفیق روزای خوشی و ناخوشیه دخترم بعد از دو هفته از بیمارستان مرخص شد و اومدیم خونه ولی بخاطر اینکه زود به دنیا اومده بود، باید تحت نظر دکتر قلب و چشم و گوش می‌بود و الحمدالله از این نظر ها مشکلی نداشت ما ماشین نداشتیم و تا هفت ماهگی با تاکسی و و حتی پیاده برای ویزیت های ماهانه به بیمارستان می‌رفتیم که توی هفت ماهگی از برکت وجود دخترم صاحب ماشین شدیم. خوشحال ترین بودیم دختر من بینهایت زیبا بود اما یواش یواش به سمت روزهای سخت زندگی می‌رفتیم دخترم هر چی بزرگتر میشد، گردن نمی‌گرفت، سینه خیز نمیرفت، نمی نشست و... دکترش می‌گفت بخاطر زود یه دنیا اومدنشه، خوب میشه ولی نشد البته ذهنی کاملا سالم بود، حرف میزد واکنش داشت ولی حرکتی نه خلاصه دخترم یازده ماهه بود که یکی از اقوام همسرم که خودشون تراپیست بودن گفتن ثمین رو پیش یه کاردرمان ببر، من اصلا تا به اون روز چنین اسمی نشنیده بودم کاردرمان؟؟!!! گفت از نظر حرکتی به دخترت کمک می‌کنه و من بازم بی‌خبر از همه جا بردمش به کلینیک توانبخشی و اونجا فهمیدم چقدر شعور آدمها توی هر جایگاهی که هستن مهمه، آقای کاردرمان با تندی به من گفت دخترت مشکل داره، اصلا تا حالا ام آر آی بردی؟ خیلی دیر شده دیگه. چقدر بیخیالی و با وحشیانه ترین حالت شروع کرد با دختر یازده ماهه ی من تمرین کردن. و از اون روز کلینیک بردن دخترم برای کاردرمانی شروع شد. دخترم دو ساله بود که یه آپارتمان سی و هفت متری خریدیم تو یه محلی که توی کابوسامم نمی‌دیدم یه روزی چنین جایی زندگی کنم😄 ولی زندگی روزهای سخت تری داشت. همسرم بیکار شدن، دخترم رو هر روز باید می‌بردیم کلینیک که اون خودش هزینه داشت جایی که جدیدا میرفتیم یک مدیر بسیار با شعور و انسانی داشت که وقتی راجب شرایط مالی باهاشون صحبت کردیم گفت مسئله ای نیست من با تراپیست ها صحبت میکنم که یا از شما کمتر بگیرن یا اصلا رایگان انجام بدن😳😳 یکسال از ما هزینه ای نگرفتن و حتی با اینکه هر روز می‌رفتیم ولی به روی ما نمیاوردن. 👈 ادامه در پست بعدی... کانال«دوتا کافی نیست» http://eitaa.com/joinchat/1096876035Ccaac6a6075

#تجربه_من ۷۵۱ #ازدواج_در_وقت_نیاز #فرزندآوری #مشیت_الهی #سختیهای_زندگی #رزاقیت_خداوند #برکات_فرزندآوری #دوتا_کافی_نیست #قسمت_دوم هر روز ما شده بود کلینیک و تمرین توی خونه که باید خودم انجام می دادم. و از نظر اقتصادی عجیب توی مضیقه بودیم. دخترم می‌گفت مامان چرا ما همش صبحانه میخوریم نه برنج نه گوشت نه هیچی😂 ثمین سه سالش بود که متوجه شدم بلههههه دوبار باردارم. انگار دنیا روی سرم خراب شد، همش گریه میکردم که خدایا توی ۳۷ متر خونه، بیکاری شوهرم کارای دخترم و ....چکار کنم؟؟؟!!! همسرم میگفتن خدا روزی رسونه نگران نباش، گفتم همه چیز به کنار من چجوری این بچه رو کلینیک ببرم و بیارم و باهاش تمرین کنم؟؟؟ ولی همسرم خیلی هوامو داشتن حدود شش ماهم بود که پدر یکی از دوستان همسرم، باهاشون تماس گرفتن و خیلی بی مقدمه گفتن برو یه خونه ی درست و حسابی بگیر هرچی خودتون دارید بذار بقیشو من میذارم، شوهرم گفتن آخه حاج آقا من بیکارم فقط با ماشین قراضم دارم توی اسنپ کار میکنم، ایشون گفتن هر موقع داشتی بده و ما یه آپارتمان ۸۸ متری و دو خوابه و خوش نقشه توی محله ی خوش آب و هوا خریدیم. هممممش با قرض و طلاهامو این از برکت دختر دوم بود😍😍 آخرای بارداریم مصادف شد با کرونا و با سود یک مقدار سهامی که اون موقع توی بورس داشتیم توی بیمارستان خوب زایمان کردم(البته این جا نیفته یه موقع که ما از روی همون سود بدهی به کلینیک رو تسویه کردیم) دختر دومم هم باز زود به دنیا اومد ولی چون با مراقبتهای کامل بارداریم رو گذرانده بودم الحمدالله توی دستگاه نرفت از اونجایی که خدا همیشه حواسش به ماست با به دنیا اومدن دختر دومم، به صورت اتفاقی با تراپیستی آشنا شدم که بچه ها رو داخل منزل ویزیت میکرد و دیگه نیازی نبود من بخوام ببرمش و بیارمش همسرم هم داخل یک شرکت با حقوق متوسط رو به بالا مشغول به کار شدن من یواش یواش تونستم به یه برنامه ی منظم برسم که هم به تمرینات دختر بزرگم برسم هم به کارای دختر کوچولوم، همسرم نبودن و منزل مادرم به ما خیلی دور بود، سخت بود ولی شد. الحمدالله دختر دومم مشکلی نداشت و روند رشدش طبیعی بود، با راه افتادن دختر دومم، انگیزه ی عجیبی در دختر اولم که حالا حدود ۴ ساله بود و فقط چهار دست و پا می‌رفت ایجاد شد، من همیشه میگم تاثیری که دختر دومم روی پیشرفت دختر اولم گذاشت هیچ تراپیستی نذاشت. دختر دومم روحیه و انگیزه رو دوباره به خونه مون آورد. دختر دومم دو سال و نیمه بود که باز هم متوجه شدم باردارم، این‌بار پسر، با اینکه اصلا رعایت نکردم چون دو تا بچه ی دیگه هم داشتم که نیاز به رسیدگی زیاد داشتن ولی خدا عجیب هوای بنده هاشو داره،پسرم ۹ ماه کامل به دنیا اومد و خیلی آروم و بی سر و صداست. همسرم توی کار و درآمدشون پیشرفت خوبی کردن و با اینکه همچنان همه چیز مطلقا ممنوعه، مثل کار کردن و درس خوندن و.... ولی من عاشقانه دوستش دارم چون هم نجیبه، هم مسئولیت پذیره، هم مرد خانوادست و خدا ترسه، از همه چیز مهم تر همین‌هاست. منم دارم با دختر ای هفت ساله و سه سال و نیمه و پسر شش ماهم کیف میکنم و دخترم با اینکه نسبت به زمانی‌که تک بود وقت کمتری براش میذارم ولی دائم رو به پیشرفته به خاطر انگیزه ای که خواهر و برادرش توی خونه بهش میدن. الحمدلله با واکر راه افتاده و در تلاشه از واکر جدا بشه و مستقل تر حرکت کنه😍 کانال«دوتا کافی نیست» http://eitaa.com/joinchat/1096876035Ccaac6a6075

#تجربه_من #ازدواج_در_وقت_نیاز #فرزندآوری #عقیم_سازی #معرفی_پزشک #برکات_فرزندآوری #دوتا_کافی_نیست من ۱۸ ساله بودم که ازدواج کردم. همون سال دیپلم گرفتم و سال بعدش دانشگاه قبول شدم. در ۲۰ سالگی دختر عزیزم با یک بارداری بسیار سخت و طاقت فرسا بدنیا اومد. اون سالها شعار "فرزند کمتر زندگی بهتر" تبلیغ می شد. من عاشق بچه بودم ولی تبلیغات و شرایط مالی باعث میشد که حتی جرات نکنم به همسرم بگم که فرزند دیگری بیاریم. همسرم کلا با بچه مخالف بود و من رو تشویق میکرد تا دکترا بگیرم و وارد بازار کار بشم ولی من دوست نداشتم. تا ۵ سالگی دخترم صبر کردم، بلاخره همسرجان با بی میلی راضی شد، اما حالا خدا نمیخواست. قبلش بابای بچه نمیخواست. دو سال دویدم دنبال بچه تا با نذر و نیاز دومی رو باردار شدم. خبر بارداریم اصلا همسرم رو خوشحال نکرد😔 حتی مامانم گفت تو سر اولی خیلی اذیت شدی، میخواستی چکار بچه! خواهرشوهرم حامله نمیشد و مادر شوهرم مدام غر میزد همه یدونه دارن چه خبره حالا😳😳 و من در کنار ویار و حال بدم، غصه میخوردم و دم نمیزدم تا پسر عزیزم بدنیا اومد. در طول مدت بارداریم برای خواهر شوهرم دعا کردم و الان پسرش با پسرم دوستان خوبی هستند😄 خب پر واضحه که باید دکان رو تعطیل میکردم دیگه😱😱 ولی عشق به بچه را کجای دلم میگذاشتم. از خدا یواشکی میخواستم که خدایا تو اگه بخوای میشه کمکم کن من ۴تا بچه میخوام آخه😕 باورتون نمیشه تولد ۳۰ سالگیم گریه کردم😔 آخه ۳۰ سالم بود و من فقط یک دختر ۱۰ ساله و یک پسر ۳ ساله داشتم، با شوهری متنفر از بارداری... خدای مهربان دعام رو قبول کرد میدونین کی؟ وقتی پسرم ۱۰ ساله بود. واقعا نمیدونم چطور شد، فقط بی بی چکم مثبت بود در سن ۳۷ سالگی، ذوق مرگ بودم ولی چطور به همسرم بگم😱😱 چشمتون روز بد نبینه، در واقع شوک بزرگی برای کل خانواده بود. دخترم گریه میکرد الان خواستگار زنگ بزنه بپرسه چند نفرین، آبرومون میره😳 شوهرم که تا ۵ ماهگی میگفت بریم سقط کنیم. خلاصه مجبور شدم یه کودتای خانوادگی انجام بدم تا همه دهان هاشون رو ببندن👹😈 و دختر نازنینم پا به این دنیا گذاشت. تو اتاق عمل، همسرم از دکتر خواست که عمل بستن لوله ها رو برام انجام بده، من هم راضی شدم چون توان مقابله با اینهمه مخالف رو نداشتم. به هرحال خوشحال بودم، چون حالا لااقل ۳ تا بچه داشتم. ولی از اونجایی که خدا همه رو امتحان میکنه، دختر زیبای من با اون مژه های بلند و خوشگلش مریض بود، بعد دوماه فهمیدیم نصف قلب نداره😪😪 مثل یک پتک بود حرف دکتر برامون، تمام خاطرات دوران بارداریم از جلوی چشمام گذشتن همه امواج منفی و ناشکریها، خدای من، تو میدونی که من عاشق بچم و در تنهایی کنج دلم چقدر شاکر تو بودم🙏🙏 راضی بودم به رضای خدا و در ۵ ماهگی دختر عزیزم میهمان حضرت علی اصغر شد. من که بعد از ۱۸ سال از اولین فرزندم دوباره سیسمونی خریده بودم، با بهت و حیرت به اونها نگاه میکردم و به دنبال بچه گمشدم بودم. پسر و دختر بزرگم خیلی حالشان بد بود 😟 او با همه مریضیش صفا و عشق خونه مون بود💔 ما رو افسرده کرد و رفت. وقتی دکتر زنانم خانم دکتر آل یاسین عزیزم که زحمت همه بچه های من با ایشون بود، متوجه شدند. گفتن ناراحتی نداره بیا برات IVF میکنم. من تازه یادم افتاد که ای وای من لوله هام رو بستم😱پس آرزوی ۴بچه و.... خلاصه همسرم برای اولین بار آرزوی بچه کرد و با خوشحالی و طیب خاطر ما رفتیم این عمل را انجام دادیم و در سالگرد فوت دختر عزیزم و در عید سعید غدیر خدا یک جعبه کادویی بزرگ به ما هدیه داد. میدونین چی؟! یک دختر و یک پسر ناز😍😍 وقتی دیدمشون و حتی الان که براتون مینویسم زار زدم😭😭 خدا منو به آرزوم رسونده بود😍 خدایا عاشقتم🙏 حالا الان در ۴۵ سالگی، دوقلوهام به مدرسه میرن. پسرم سالهای آخر دبیرستانش را میگذرونه و از همه مهمتر در انتظار نوه عزیزم هستم. خانواده ای خوشحال دارم و همسرم شرمنده از گذشته، بوجود فرزندانش افتخار میکنه. چند شب پیش خاطراتمان را مرور میکردیم با هر بچه ای خانه ای بزرگتر خریدیم و ماشین بهتر گرفتیم. دکترا گرفتیم و با قدم فرزند از دست رفتمان بزرگ شدیم، صبور شدیم و دنیا را طور دیگر دیدیم. بچه ها دور از جان همه عزیزان حتی اگر از دست بروند باز هم برای ما اجر و پاداش مزد دارند. امیدوارم خداوند نعمت مادر شدن رو به همه عطا کند و فرزندانمان را سربازان ولایت قرار دهد🌹 کانال«دوتا کافی نیست» http://eitaa.com/joinchat/1096876035Ccaac6a6075

#تجربه_من ۱۰۸۶ #فرزندآوری #سختیهای_زندگی #حرف_مردم #آسیبهای_تک_فرزندی #تنبلی_تخمدان #برکات_فرزندآوری #قسمت_سوم تو راه برگشتن به خونه هی تو فکر بودم خدایا کاش بشه جواب مثبت شه. دوباره میگفتم نه خیلی بعیده، تا غروب تو دلم آشوب بود. من همیشه تو شرایط فوق العاده سخت زندگیم ک فکرم مشغول میشه و تو دوراهی گیر میکنم یه استخاره به قرآن می زنم. اون روزم گفتم بذار قرآن رو باز کنم ببینم خوب میاد یا بد... آیه ای ک اومد بدجور تکونم داد. سوره حجر ص ۲۶۵...(فرشته ها بر او وارد شدند، بگو ما تورا به غلامی حکیم بشارت میدهیم)😇😇😇 شب که جواب آزمايش رو گرفتم تو بغل شوهرم گریه و خندم تو ماشین قاطی شده بود. این شیرین ترین جواب مثبت زندگیم بود😭 خدا میدونه چه حالی بودم، احساس کسی که اصلا بچه نداشته و حالا پس از سالها خدا نظر لطف بهش کرده داشتم. از استرسهای بارداریم که داشتم دیگه چیزی نمیگم فقط اینو بگم که بخاطر اینکه ما تمام اطرافیانمون با بچه مخالفن تا نزدیکای هفت ماهگی هیچکس خبر نداشت حتی خانوادم و وقتی فهمیدن همه شوکه شدن...😝 در مورد زایمان هم بگم که کل بارداریم با این ترس گذشت که نکنه زایمانم عین قبلی باشه ولی در دقایق نود که بیمارستان بودم دوباره اوضاع بد شد و این بار سزارین شدم. هرچند که درد اونم کم از طبیعی نبود ولی هزاران مرتبه شکر که فرشته کوچکم به سلامت بعداز اون همه استرس بغل گرفتم.🥰🥰🥰 از وجود نازنین کوچکم بخوام بگم حقیتا بعد از سیزده سال زندگی انگار این اولین بچمه. شور و شوقی که به خونه مون اومده با بچه اول هم نیومده بود. پسر ساکت منزوی آروم و کم حرف من که تا قبل از بچه حتی لقمه دهنشم من آماده میکردم اینقدر مستقل شده و روحیه اش خوب شده که حتی اطرافیان هم فهمیدن... خانوادم چنان عاشقشن که خدا داند و میگن که بعد از سالها زندگی ما هم انگار شاد شده با وجود بچه تو... من و شوهرم جوری عاشقشیم که هرشب بهش میگیم اگه میدونستیم اینقد خوبی زودتر میاوردیمت😘هر بار به چهره پاکش نگاه میکنم و برام میخنده و چشاشو ناز میکنه، دلم براش ضعف میره و حس میکنم خدا یکی از فرشته هاشو گلچین کرده و از بهشت برام فرستاده. از برکت وجودشم اصلا نمیخوام چیزی بگم اصلا چیزی از خدا نمیخوام چون وجود همین دوتا بچه سالمم خودش برکته، خنده هاشون نعمته و وقتی شادی پسرمو میبینم تمام درهای رحمت انگار به روم وا شده. عشق و امید و شوقی که به زندگی من و پدرش وارد شده سراسر نو رو رحمت و برکت خالصه❤️ همه چیز که نباید پول باشه... از همینجا میگم شرمندتم پسرم که این همه سال تو رو تنها گذاشتم و بی همبازی در تنهایی بزرگ شدی. من تا ابد مدیونتم😔😔. بعد از سیزده سال زندگی من میتونستم حداقل سه یا چهار بچه داشته باشم و شاید بیشتر نه دو تا😪 بازهم از رحمت خدا ناامید نیستیم. دخترم دو ماهشه و چند ماه دیگه مجدد میخوام اقدام کنم برا سومی هرچند از واکنش اطرافیان میترسم ولی دست خدا بالای تمام دستهاست و انشالله کسی دلمونو با حرفهاش نشکنه. خداوندا به حق پهلوی شکسته مادرمون زهرا تمام منتظران رو به داشتن فرزندانی سالم و صالح چشم روشن بگردان و بچه های ما رو که به امر ولی جامعه مون به این دنیا وارد کردیم سرباز صاحب زمانمان و عصای دستمان در پیری قرار بده. عذر میخوام که طولانی شد چون من تا حالا با هیچکی درد و دل نکرده بودم و اینجا سنگ صبورم شد. اگه از من بود بیشتر براتون میگفتم ولی میترسم مدیر منو بیرون کنه😄😄همه تونو دوست دارم و منتظر خوندن تجربه های بیشتر شما عزیزان هستم. 👌👌 "دوتا کافی نیست"| عضو شوید👇 http://eitaa.com/joinchat/1096876035Ccaac6a6075

#تجربه_من ۱۱۳۳ #ازدواج_در_وقت_نیاز #فرزندآوری #دوتا_کافی_نیست #باردار_خداخواسته #رزاقیت_خداوند #برکات_فرزندآوری #تحصیل #مدیریت_اقتصادی #قسمت_اول من متولد ۷۲ هستم. دختر آخر یه خانواده پرجمعیت تهرانی، سال ۹۳ با پسری از یه شهر خیلی دور با جمعیت بیشتر از جمعیت خانواده خودم ازدواج کردم. هر دومون تحصیلکرده ایم و درس خوندیم. از اول ازدواجمون خیلی علاقه به بچه نداشتیم، هر دومون میخواستیم یه بچه داشته باشیم اما در سالهای آینده. تمام رویاهایی که برای تک فرزندمون می‌خواستیم این بود که در رفاه و آسایش بزرگ بشه و تربیتی عالی داشته باشه. من رشتم ادبیات عربی هست، سال ۹۶ ارشد دانشگاه الزهرا قبول شدم و درس میخوندم. وقتی درگیر و دار پایان نامه بودم و میخواستیم بعد از دفاعم حامله بشم در کمال ناباوری دقیقا وقتی که فقط فصل اول پایان نامم رو‌ نوشته بودم فهمیدم بادارم. خیلی خوشحال بودم، انگار میخواستم از سختی های پایان نامه فرار کنم. سه ترم مرخصی گرفتم و در آخر وقتی دخترم یک ساله بود دفاع کردم. بهترین روزای زندگیمون بود. دخترم شیرین و خوش صحبت بود همه دوستش داشتن و‌ با دیدن شیرین کاریاش‌ هوس بچه دار شدن میکردن. منتظر فرصتی برای تدریس بودم اما این فرصت بخاطر شیوع کرونا حاصل نشد. سه سال گذشت و من بیشتر اوقاتم رو عروسک بافی میکردم. بیشتر اوقات مشتری داشتم و کلی سفارش‌ میگرفتم. برای دخترمم کلی عروسک بافته بودم. همیشه یکی از علاقه مندی هام خیاطی بود که هیچوقت فکرشم نمیکردم که بتونم یاد‌ بگیرم‌ و بدوزم. قبلا یکی‌دو بار دوره دیده بودم اما واقعا جرات دوختن نداشتم چون اعتماد بنفسم پایین بود ته دلم میدونستم خراب میکنم برای همین سراغش نمیرفتم. خلاصه وقتی دخترم چهار سالش شد بعد از چند ماه تاخیر در تایم ماهانه و تنبلی تخمدان فهمیدم باردارم. بی نهایت خوشحال بودم چون یکسال بود منتظر بودم و وقتی که رفتم دکترم گفت شما پرونده ات جزو نازایی هاست باید بری عکس رنگی از رحم بگیری. خیلی دلم شکست و امیدوار بودم به رحمت الهی. رفتم نوبت عکس رنگی بگیرم مسئولش دختر کوچیکم رو که دید گفت، چندساله تو اقدامی؟ گفتم نزدیک به یکسال گفت دکترت چرا گفته عکس رنگی بگیری؟ تو هنوز وقت داری برو توکل به خدا کن و این درحالی بود که من یه فندق کوچولو تو دلم داشتم و خودم نمیدونستم. خلاصه دو هفته بعدش بی بی چک زدم و فهمیدم که حاملم. این بارداریم خیلی خوب بود، ازین جهت که انگار توانایی و جرات انجام کارای مورد علاقم‌ رو‌ پیدا کرده بود و شروع کردم به خیاطی. از یکی از خیاطای معروف فضای مجازی، دوره ی خیاطی خریدم و شروع کردم. باورم نمیشد این من بودم که داشتم پارچه برش میزدم؟؟؟ و تمام اینارو مدیون دختر کوچیکم بودم که مهمون دلم بود. مهر ۱۴۰۲ دختر دومیم به دنیا اومد. دختر اولم خیلی خوشحال بود چون یه همیازی شیرین داشت. انگار تازه مادر شده بودم حس و حالش کاملا متفاوت بود. انگار همه چیو بلد بودم و خیالم راحت بود. گذشت و وقتی که دختر دومیم پنج ماهش بود، مریض شد هر دو مون سرما خوردگی شدیدددد و عفونی رو گذروندیم و دخترم در تمام مدت مریضیش لب به شیرم نزد، هر کاری کردم و هر روشی رو تست کردم نشد. خلاصه به توضیه پزشک شیرخشک کمکی دادیم تا حالش خوب بشه و شیرمو دوباره بخوره اما اصلا فاید‌ه نداشت. دیگه دختر شیرمو نخورد. چندروزی مونده بود به ماه رمضان. من هم دیدم تمام تلاشام برای شیر خوردنش بی فایده هست، تصمیم گرفتم که روزه هامو بگیرم. خلاصه دخترم شیرخشکی شد و من هم شروع کردم به روزه گرفتن. حس و حال قشنگ ماه رمضان و لاغر شدنم‌ بعد از زایمان حس و حال خوبی بود. مواقع بیکاریم جزوات خیاطیم رو مینوشتم و مدلها رو چک میکردم تا انشالا سر فرصت بدوزمشون. تا اینکه اردیبهشت ۴۰۳ شد و ما قسمت شد همگی رفتیم مشهد پابوس امام رضا (ع). خیلی خوب بود با بهترین شرایط و بهترین مکان و... چندروزی اونجا بودیم تا اینکه همگی مون مریض شدیم ویروس گوارشی. دختر کوچیکم خیلی شدید. جوری که مجبور شدیم برگردیم خونه و بلافاصله‌ بردیمش دکتر و بستریش کردن خیلی بی‌حال بود و بدنش از شدت اسهال‌ هیدراته شده بود. خدا بهمون رحم کرد و دوباره بهمون بخشیدش. روز دوم‌بستری‌ حال من بدتر شد. خواهرم اومد پیش دخترم موند و من رفتم اورژانس. وقتی رفتم آزمایش ازم‌ گرفتن و سرم‌ زدن گفتن یه مورد تو آزمایشت خوب نیست، برو سونو بده و بعد بیا دوباره خون ‌بگیریم. ادامه 👇 "دوتا کافی نیست"| عضو شوید👇 https://eitaa.com/dotakafinist https://eitaa.com/dotakafinist

#تجربه_من ۱۱۳۳ #ازدواج_در_وقت_نیاز #فرزندآوری #دوتا_کافی_نیست #باردار_خداخواسته #رزاقیت_خداوند #برکات_فرزندآوری #تحصیل #مدیریت_اقتصادی #قسمت_دوم وقتی رفتم سونو، تمام شکم و پهلوم رو چک کردن یک‌دفعه گفتن چند وقتته؟ گفتم من؟؟ ۳۰ سالمه. گفتن نه! چند وقتته؟؟ گفتم دخترم؟؟ آها ۷ ماهشه بالا بستریه مریض شده. گفتن نه. چند وقتته؟؟ منم هاج و واج نگاه میکردم و درد داشتم. مسول سونو گفت: نمیدونستی دوماهه حامله ای؟؟ گفتم نههههههه!! واقعا مبهوت شدم... نههه... اصلا فکرشم نمیکردم.. پس شیر نخوردن دخترم بی دلیل نبود. حالم خیلی بد بود. رفتم به همسرم گفتم مات مونده بودیم. مگه میشد! من ۱۲ هفته بودم و با وجود ویارای بارداری های قبلی این بار اصلا چیزی متوجه نشده بودم. گفتم من دخترم کوچیه احتیاج به مراقبت داره، نمیتونم اینو نگهش دارم. خدا منو ببخشه چقدر ناشکری کردم. همسرم اصلا راضی به سقط نشد و هر بار دلداریم میداد به اینکه خدا بهمون کمک میکنه. گذشت و آذرماه زایمان کردم. یه دختر ناز و زیبا. تماممم مدت بارداریم فقط مشغول دوخت و دوز بودم. بهترین مدلها و‌ قشنگ ترین لباس رو دوختم برای دخترام، لباس ست دوختم. کاری که همیشه تو رویاهام‌ می دیدمش رو انجام می‌دادم. برام مثل یه تراپی آرامش بخش بود😍 اونم منی که اصلا نمیتونستم پارچه برش بزنم و نکته ی جالب اینه که از وقتی زایمان کردم از جاهایی که فکرشم نمیکردم برامون پول می رسید. همیشه پیش خودم میگفتم این که میگن روزی میاد چه شکلیه؟؟ تا اینکه به چشم خودم دیدم. دختر بزرگم واقعا کمکم هست البته که چالشهایی داریم، داشتن یه نوزاد دو ماهه و دو دختر ۱۶ ماهه و ۶ ساله در کنار روزمرگی ها و شرایط سخت شیر دادن و پوشک و غذا پختن و … اما شیرین میگذره خداروشکر خداروشکر... اگه دغدغه تون مالیه ،واقعا میگم خدا لنگ نمیذاره. از خدا سالم و صالح بخواین. بچه ی سوم‌ برای من دقیقا تربیت وجودیم و‌ ارتقای شخصیتم بود، فرصتی برای اینکه خودم رو بیارم بالا و خیاطی بشم که همیشه آرزوش رو داشتم. یه چیزی دیگه که فکر میکنم به برکت وجود دختر سومم هست، اینه که علیرغم تماممم تلاشایی که من و همسرم برای روشهای نوین فرزندپروری برای دختر اولم کردیم اما اصلا خوب غذا نمیخورد و این اصل نگرانی ما برای آوردن‌ بچه بعدی بود. جالب اینه که دخترم از وقتی خواهر بزرگه شده تماممم کاراشو خودش میکنه، غذا خوردن، دستشویی و ..و واهی به خواهر دومیش کمک میکنه بهش غذا میده، مشغولش میکنه و بهش میگه آبجی بیا‌ بریم ما بازی کنیم، مامان استراحت کنه و این‌ دقیقا یعنی بهشت😍 حرف اخرم‌ اینه که به خودش اعتماد کنین براتون بد نمیخواد. ممنون از کانال خوبتون "دوتا کافی نیست"| عضو شوید👇 https://eitaa.com/dotakafinist https://eitaa.com/dotakafinist

#تجربه_من ۱۱۵۲ #فرزندآوری #جنسیت_فرزند #حرف_مردم #رزاقیت_خداوند #سختیهای_زندگی #برکات_فرزندآوری #قسمت_اول ماه رمضان سال ۱۴۰۰ بود، دعای جوش کبیر رو تو خونه داشتم با تلویزیون گوش میدادم که به فرازهایی که توش کلمه نور بود رسیدم. چندبار که تکرار کردم یهو مرکز چشم پزشکی نور اومد تو ذهنم، پیش خودم تصمیم گرفتم عمل لیزیک چشم انجام بدم تا بعد از ۱۵ سال از شر عینک خلاص بشم. فرداش نوبت تلفنی گرفتم و‌ رفتم اون موقع دوتا دختر داشتم یکی ۹ ساله و یکی ۴ساله،وقتی برا معاینه رفتم دکتر چشم پزشکم گفت شما نمیتونی چشماتو عمل کنی. گفت یه چیزی تو سرت هست که داره به چشمات فشار میاره سریعا به دکتر مغزواعصاب مراجعه کن. همسرم و مادرم وقتی شنیدن خیلی بی تابی میکردن، فکر کردن اتفاق بدی برام افتاده. خلاصه تا دکتر مغزو اعصاب برم و ام ارآی انجام بدم حسابی اطرافیانم نگران بودن ببینن جواب چیه اما خودم اصلا ناراحت نبودم،روحیه ام هم خیلی خوب بود. با اینکه دکتر گفت احتمال تومور مغزی هست فقط خنده ام گرفت چون اون سال سریال بچه مهندس پخش میشد که توش مهندس جوادی تومور داشت و خیلی راحت تو فیلم درمان شد. خودمو هی با اون آقا مقایسه میکردم نمیدونم چرا خنده ام میگرفت🤦‍♀ ام ارآی رو پیش دکترم بردم خوشبحتانه گفتند که تومور کاذب مغزی هست گفتن آب دور مغز زیاد شده، توموری وجود نداره ولی همین آب دور مغز داره کار تومور رو میکنه و به مغز و چشم فشار میاره، سریعا باید درمان بشید تا آسیب ندیدید. خلاصه تو ماه اول دوبار بستری شدم از نخاع این آب اضافه کشیده شد. بعد دارو مصرف کردم دوباره بعد از مدتی از نخاع آب کشیده شد. تا اینکه دکترم گفت باید وزن کم کنم. با یه دکتر تغذیه آشنا شدم، خدا خیرش بده خیلی تو کارش حرفه ای بود. بدون داروهای شیمیایی و با رژیم های خیلی اصولی تو پنج ماه ۲۳ کیلو‌ وزن کم‌ کردم تا اینکه شکر خدا کمی فشار مغزم پایین اومد حالمم اوکی بود تا اینکه یهو دیدم باردارم🙈 اصلا آمادگی نداشتم وسط درمان بدون برنامه ریزی،همسرم باور نمیکرد ولی خوب باردار بودم دیگه... دکتر مغزو اعصابم کلی دعوا و ناراحتی که چرا باردار شدی! ممکنه خطرناک باشه باید بچه رو بندازی. حتی گفت میفرستمت کمیسیون پزشکی که این بچه باعث بالاتر رفتن فشار مغزت میشه و باید سقط بشه اما اهمیتی ندادم و دکترمو عوض کردم. دکتر زنان هم هرجا میرفتم پروندمو قبول نمی‌کردند، میگفتند شما پرخطر هستی و کلی هم مسخره ام میکردن که تو این شرایط بچه میخواستی چیکار! ولی خوب نمیدونستند که حکمت خداوند خیلی بالاتر از این هاست. من حتی نامه دکتر مغزو اعصابم برای سقط رو از همسرم پنهون کردم. پیش خودم گفتم خدا خودش این بچه رو داده حتما حکمتی داره... رفتم سونو گفتن بچه دختره،خدا منو ببخشه جا خوردم خودمو گم کردم ،باورم نمی‌شد. همسرم خیلی دعوام کرد گفت ناشکری نکن زن، این بچه هدیه خداست حالا من استغفرالله داشتم گریه میکردم که من پسر میخوام. خداروشکر خیلی زود فهمیدم کارم اشتباست. به خودم اومدم دیگه ناشکری نکردم. با جون و دل منتظر تولد دختر سومم شدیم. خدا خواست و دختر سومم روز مادر سال ۱۴۰۱ به دنیا اومد تا هدیه روزمادرمو اون سال از دست خدا بگیرم. یاد فرازای نور جوشن کبیر افتادم و نیت کردم و اسم دخترم و‌ گذاشتم نورا که‌ واقعا هم نور خداوند تو زندگیمه... به یمن قدمش درهای رحمت خداوند به رومون بازشد. ماشین طرح مادران برامون دراومد. زمین فرزند سوم قانون حمایت از خانواده رو بهمون دادن، کار همسرم از شرکت خصوصی به شرکت نفت تغییر کرد. خلاصه کلی برکت و رزق و روزی با به دنیا اومدنش نصیبمون شد و مهمترینش این بود که از روزی که دنیا اومد من یه دونه قرص هم نخوردم. تو هفته آخر بارداری با اون وضعیت سختم از نخاع من بازم آب کشیدند که در کمال تعجب دکترها دیدن فشار مغز نرمال شده، به خاطر همین داروهامم قطع کردن و تا امروز هنوز مشکلی برام پیش نیومده... بعد از اینکه نورا دوسه ماهش شد چون شیرخشک میخورد، تصمیم گرفتم دوباره برای رژیم اقدام کنم. همینطور که تحت نظر بودم برا رژیم دیدم بدنم همش می‌لرزه و توان گرفتن رژیم رو ندارم. مادرم مانع شد برا رژیم گرفتن، گفت بدنت ضعیفه، بیماریت تازه خوب شده،تازه زایمان کردی هنوز زود برا رژیم گرفتن... ادامه 👇 "دوتا کافی نیست"| عضو شوید👇 https://eitaa.com/dotakafinist https://eitaa.com/dotakafinist

#تجربه_من ۱۱۵۲ #فرزندآوری #جنسیت_فرزند #حرف_مردم #رزاقیت_خداوند #سختیهای_زندگی #برکات_فرزندآوری #قسمت_دوم با اینکه رژیم رو کنار گذاشتم لرزش و ضعف بدنم بهتر نشد. چندبار دکتر رفتم یکی گفت شوک عصبیه، یکی گفت ویتامین دی بدنت کمه، یکی گفت ضعیف شدی، روزبه روز هم لاغرتر میشدم. تا اینکه یه آزمایش دادمو فهمیدم تیروییدم به شدت پرکار شده... تا آزمایشات و اسکن انجام بدم دوماهی طول کشید که دکتر برام دارو شروع کرد. اواخر فروردین ماه ۱۴۰۳ بود که دارو رو شروع کردم. اردیبهشت مجبور شدم قرص اورژانسی استفاده کنم که به خاطر خوردن قرص متی مازول «همون قرص تیروییدم» اثر نکرده بود البته به گفته دکترا که این قرص داروی جلوگیری رو بی اثر می‌کنه... خلاصه ۱۸ اردیبهشت شد. من موندم و یک بیبی چک مثبت و کلی ترس و بلاتکلیفی، نمی دونستم چه کنم، دنیا رو سرم خراب شد. همسرم بچه نمیخواست اصلا باهم به مشکل بزرگی برخورد کرده بودیم تا مرحله طلاق هم فکر کرده بودیم. به خاطر بچه ها دست دست میکردیم. تصمیم گرفتم یواشکی بچه رو سقط کنم کلی زعفرون دم کردم خوردم🤦‍♀🤦‍♀ چندجا رفتم برا سقط، هرکدوم به بهونه ای کنسل شد البته خداروشکر تا اینکه ۱۵ خرداد امام رضا دعوتمون کرد مشهد. اونجا دخترای بزرگترم پیشنهاد دادن بریم موج های آبی،تو دلم گفتم بهترین موقعیته برا خلاصی از این بچه، وقتی وارد سالن اونجا شدیم خانومایی که رفتن میدونن بنر بزرگی زدن که ورود خانومای باردار ممنوع،تو دلم خیلی خوشحال شدم گفتم اینجا کار تمومه. انقدر از پله ها رفتم بالا از سرسره ها اومدم پایین به امید سقط نینیم😭🤦‍♀ اما دست تقدیر چیز دیگه ای رو برام رقم زده بود. اونجا هم اتفاقی نیفتاد. فردا شبش رفتیم حرم، شهادت امام جواد ع بود یهو انگار تلنگری بهم زده باشن اونجا خیلی حالم بد شد. خیلی گریه کردم. وقتی مصیبت میخوندن برای امام رضا ع و امام جواد ع استغفار کردم از خدا طلب بخشش توبه کردم که به هرنحوی که شده بچه مو نگهدارم حتی اگه از همسرم جدا شدم. به امام رضا هم گفتم اگه میوه دلم پسر باشه اسمشو میذارم محمدجواد😍 برگشتیم شهرمون، یک ماهی گذشت، خداروشکر ویار نداشتم، خیلی کم بود درحد یکی دوبار تهوع که صبح بود و همسرمم خونه نبود ولی دیگه داشتم تابلو می‌شدم. تصمیم گرفتم برم سونو... نوبتم که شد رفتم روی تخت دراز کشیدم دستگاه رو که دکتر گذاشت از مانیتور رو به روم دیدم که یه نینی داره دست و پا میزنه همینجوری داشتم نگاش میکردم انگار تا اون موقع باور نداشتم که باردارم چون فقط یه بیبی زده بودم نه آزمایشی نه سونویی هیچی نرفته بودم. یهو صدای دکتر منو بیشتر به شوک برد دکتر گفت که نینیم سالمه ۱۴ هفته شه🤦‍♀ گفت نینی هم پسره🙈 خداروشکر که سالم بود. اومدم بیرون نشستم تو همون مرکز مونده بودم چه جوری بگم به همسرم، گوشیمو برداشتم پیام دادم که به من زنگ نزن، پیامم نده فقط بدون که باردارم و نینی پسره... خداییش با همسرم هر مشکلی داشتم، یکبار سر دخترام حرفمون نشده بود عاشق دختراشه و حتی اون بود که سر بارداری نورا دلداریم می‌داد. اما خوب بعد از سه تا دختر تجربه داشتن پسر شیرینه مطمئنم اگه برعکس هم بود باز به همین اندازه خوشحال می‌شدیم. خیلی کیف کرده بود با پیاممم. اول گفت راست میگی توروخدا راستشو بگو دروغ نمیگی، بعدش که دید هی زنگ میزنه من رد میزنم، شروع کرد کلی ایموجی شاد و قلب و خوشحالی فرستادن که مبارکه الحمدالله. بعدشم وقتی فهمید پنهون کردم کلی دعوام کرد که چرا و چه... خانواده همسرم خیلی خوشحال شدن کلی هم تبریک گفتن، به مادرم که گفتم، چشمتون بد روزگار رو نبینه، هرچی از دهنش دراومد گفت، چقدر ناراحتم کرد. چقدر گریه ميکردم، از دست زخم زبوناش، خیلی بچه هامو دوست داره ها ولی مخالف صددرصد بارداری بود. میگفت کی چهارتا بچه میاره تو این دوروزمونه؟ خیلی دعوام کرد. منم احترام به مادرم برام خیلی مهمه جوابشو نمی‌دادم. ماهه هفتم بودم که دیگه یواش یواش بقیه فهمیدن و بعضیاشون از ته دل تبریک گفتن، بعضیاشون مسخره کردن، تیکه انداختن. یکی گفت ماشین و زمین مزه کرده باز باردار شدی. یکی گفت حسرت پسر داشتی دکتر رفتی چیکار کردی پسر بیاری😢 با این حرفا دلمو شکوندن، خدا به راهه راست هدایتشون کنه... پسرم یه ذره زود دنیا اومد، رفت دستگاه، خودم فشارم بالا رفت چند روزی آی سی یو بودم. هی بهم گفتن ببین حق داشتیم بهت بگیم بسه، به فکر خودت بودیم. الحمدالله بعد از این همه اذیت شدنا الان محمد جوادم ۴ ماهشه، خداروشکر که دارمش. انشالله کسی دیگه خانوما رو بابت بارداری مسخره نکنه چون یه خانوم باردار به اندازه کافی تو فشار هست. "دوتا کافی نیست"| عضو شوید👇 https://eitaa.com/dotakafinist https://eitaa.com/dotakafinist