💠معرفی کتاب جدید نظام آموزشی حوزه: «الفائق فی الاصول» ️ ◀️مجموعه فقه معاصر که متشکل از اساتید با تجربه و شناخته شده دروس خارج: قائنی، شهیدی، شب زنده دار، شوپایی، عندلیب، مدرسی یزدی و تحت اشراف مدیریت حوزه های علمیه می باشد از دو سال قبل یکی از برنامه های خود را تالیف کتب جدید فقهی و اصولی برای تدریس در دروس سطح و خارج قرار داد که بخش اول اولین اثر پرمایه و حاصل صدها ساعت تلاش علمی آن اساتید با نام «الفائق فی الاصول» به زیور طبع آراسته و از ابتدای سال تحصیلی 97 ـ 98 جز دروس رسمی حوزه گردیده است. ◀️این اثر در چهار موضوع مهم اصولی و مورد نیاز و کاربردی در مباحث فقه معاصر تالیف گشته است: باب اول: سیره عقلای قدیم و مستحدث باب دوم: سیره متشرعه قدیم و مستحدث باب سوم: قاعده لو کان لبان باب چهارم: تمسک به اطلاقات در موضوعات مستحدثه ◀️در تالیف این کتاب تلاش گردیده ضمن حفظ دقت های خاص اصولی و اجتهادی، با ادبیاتی روان و فصیح و باذکر مثال های خاص فقهی موضوعات کاربردی فوق برای طلاب محترم به طور دقیق بررسی و روشن گردد و با ارجاع به کتب فقهای و اصولیون معاصر و سلف، محققین فعال حوزوی بتوانند بیشتر با تراث علمی شیعه آشنا گردند. ◀️مجموعه فقه معاصر در آینده ای نزدیک با انتشار مباحث مهم اصولی و فقهی زیر که در کتب درسی حوزوی به صورت بحثی مستقل مورد تدقیق و آموزش قرار نگرفته است؛ گامی بسیار مهم در راستای تحول و بالندگی هر چه بیشتر دروس حوزوی بر خواهد داشت؛ موضوعی که همواره مورد تاکید مقام معظم رهبری و مراجع معظم «دام ظلهم العالی» بوده است. 🔸موضوعات اصولی آینده: بررسی حجیت الغای خصوصیت، تنقیح مناط، اولویت، تناسب حکم و موضوع، مذاق شارع، قیاس، مقاصد شریعت و نیز بررسی حجیت عرف و تطبیقات آن. 🔸موضوعات فقهی آینده: ماهیت شخصیت حقوقی و احکام آن، ماهیت پول و احکام آن، احکام بانک و عقود جدید و ... 🔴حال با ابلاغ مدیریت محترم حوزه های علمیه کتاب «الفائق فی الاصول» امسال به صورت آزمایشی جزء برنامه درسی رسمی حوزه قرار گرفته است و طلاب پایه نهم و دهم حوزه می توانند درس الفائق را در سامانه آموزش انتخاب و ثبت نام کنند و در صورت موفقیت در امتحان کتبی این درس 3 نمره تشویقی به امتحان شفاهی کفایه در صورت کسب نمره حداقل 12 افزوده می گردد. #حوزه_علمیه #نظام_آموزشی #کتاب #تحول http://eitaa.com/joinchat/2263875587C5a248fd4a0

💠سرطان تقلید در حوزه‌های علمیه (چرا «بخارای حوزوی» متولد نمی‌شود؟) 🖋مهدی سلیمانیه ♦️مجلات علمی و پژوهشی چندین سال است که در ادامه فرآیند «بروکراتیزه شدن» و «شبه‌دانشگاهی شدن» حوزه، در این نهاد تکثیر می‌شوند. ظهور و تکثیری که نشان می‌دهد ساز و کارهای درونی حوزوی، دیگر برای تشویق طلاب به نوشتن کفایت نمی‌کند. ساز و کارهایی که نشان می‌دهد چگونه حوزه نیز به تقلید چشم‌بسته از مسیر دانشگاه افتاده است. مسیری که نشان می‌دهد که چگونه از «ساختن فرم» خاص خود عاجز مانده است. فرمی که با تاریخ، داشته‌ها، سرمایه‌ها و منابع فرهنگی چند صدساله‌اش نسبی داشته باشد و به صورتی «اجتهاد»ی، این بار نه در محتوا، که در فرم، خلاقانه ظهور کند. ♦️سؤال این است که این ساز و کار «مجلات علمی و پژوهشی» که در خود دانشگاه هم سالهاست شکست خورده و به خصوص در رشته‌های علوم‌انسانی، غالباً سهم و اثری در تولید دانش نداشته‌ و اغلب تنها به کار ارتقاء و امتیاز و افزایش حقوق و تبدیل وضعیت و استخدام و هیأت علمی شدن دانشگاهیان آمده است، چطور به حوزه‌های علمیه هم سرایت کرده‌است. آیا جز این است که علاقمندی حوزویان به این مجلات، نشان از تمایل پیدا و پنهان آنان به کسب امتیازات مالی و مادی و ارتقاء، چه در نظام دانشگاه و چه در نظام حوزوی اداری شده دارد؟ ♦️سرایت و ظهور و گسترش این نشریات در حوزه، تکه‌ای از پازل بزرگتر فاجعه‌آمیز «دانشگاهی شدن»، «شبه دانشگاهی شدن»، رقیق شدن و «اداری شدن» حوزه است. فرآیندی که مصادیق و عواقب‌ دردناکش برای جامعه ایران و خود حوزه - اگر حوزه‌ای ریشه‌دار در پنجاه سال آینده باقی بماند- را در کتاب «پل تا جزیره» شرح داده‌ام. ♦️آیا حوزه، حتی اگر بنای تقلید و گرته‌برداری دارد، نمی‌تواند از جنس‌های با کیفیت‌تری در علوم‌انسانی نظیر نشریات جریان روشنفکری چون «بخارا» و «نقد آگاه» و تجربیات موفقی چون «ارغنون» تقلید کند؟ نشریاتی که بی‌ استفاده از دوپینگ‌های بی‌معنایی چون امتیازات علمی و پژوهشی، با اتکاء به ساز و کارهای سرمایه‌های نمادینی چون مشارکت اندیشمندان اصلی این جریان و تداوم زمانی و دقت در محتوای منتشره و مواردی مانند آن، به جریان‌سازان واقعی روشنفکری و دانش انسانی در ایران بدل شوند؟ ♦️آیا حوزویان جز با اتکاء به تجربه‌ی شکست‌خورده‌ی «نشریات علمی و پژوهشی» در علوم انسانی دانشگاهی، لااقل امکان تقلید از تجربیات موفق «بخارا»گونه در علوم انسانی روشنفکری را ندارند؟ آیا حوزویان و عالمان حوزوی - دانشگاهی (نه «دکتر حجت‌الاسلام‌های بروکرات») نمی‌توانند گرد هم‌آیند و بی‌نیاز از به کارگیری ساز و کار امتیازات ساختگی علمی و پژوهشی و ضریب و ارتقاء، نهادی مطبوعاتی را ایجاد کنند که انتشار هر متن و مقاله‌ای از هر طلبه‌ای در آن، افتخاری برای وی تلقی شود و به جای فرار سرمایه‌های حوزوی به دانشگاه، میدان حوزوی را تقویت کند؟ آیا مصطفی محقق داماد و فیرحی و شبیری و رسول جعفریان و اساتید زن دانشور حوزوی و سایر اندیشمندان دردمند حوزوی که خود بخشی از سرمایه‌های حوزه و دانشگاه را شکل داده‌اند، نمی‌توانند «بخارایی حوزوی»بیافرینند؟ آیا نمی‌توان به نشریه‌ای علمی و حوزوی و دو زبانه با مشارکت حوزه‌های نجف و قم فکر کرد که نه به اتکای تجربیات شکست‌خورده‌ی غالب نشریات علمی و پژوهشی دانشگاهی، که با اتکاء به سرمایه‌های نمادین خود، چشم و چراغ و افتخار حوزه باشد؟ قطعاً می‌شود. «عندلیبان را چه پیش آمد هزاران را چه شد»؟ ♦️آیا حوزویان - نه مقامات رسمی و اداری حوزوی - که طلاب دغدغه‌دار و حوزویان تربیت شده در سنت‌های حوزوی، توان استفاده از ساز و کارها و سرمایه‌های ارزشمند و ریشه‌دار این نهاد را از دست داده‌اند؟ آیا خلاقیت و توان حل مسأله در حوزه برای ساختن فرم‌های خاص این نهاد از دست رفته‌است؟ ♦️صد حیف بر این آورده‌ی تمدنی که ذره ذره، در آفتاب تموز سیاست و تمنیات اقتصادی و خلاء اعتماد به نفس حوزویان امروز و تعلل طلاب و حوزویان دردمند و دانشمند آب می‌شود. صد حیف... «خلق را تقلیدشان بر باد داد»... #آسیب_شناسی #نظام_آموزشی #دانشگاه #مجله #پژوهش @daghdagheha