🥀🌴🌹🕊🌹🌴🥀 #قسمت_سوم انگار کسی صدای آن پرستار را نشنید. کپسول را برداشت و خودش را به ماشین رساند. «آقا این کپسول لازمتان است.» کپسول اکسیژن و پایه‌ی آهنی چرخدار را نمی‌شد برد توی ماشین. پایه‌های کپسول را تکیه دادند روی رکاب ماشین، پرستار هم نشست بالای سر #آقا. در تمام راه، ماسک اکسیژن را روی صورت #آقا نگه داشت و به همه دلداری ‌داد. یکی از محافظ‌ها پرسید: «حالا کجا برویم!؟» پرستار گفت: #بیمارستان_بهارلو ، پل جوادیه. ماشین انگار ترمز نداشت. محافظ بیسیم را برداشت. کُدشان «حافظِ هفت» بود. «مرکز ۵۰ _ ۵۰ »؛ این رمزِ آماده‌باش بود، یعنی حافظ هفت مجروح شده. کسی که پشت دستگاه بود، بلند زد زیر گریه. محافظ یک‌دفعه توی بیسیم گفت: با مجلس تماس بگیر ، اسم دکتر فیاض‌بخش و چند نفر دیگر از پزشک‌های مجلس را هم گفت؛ «منافی، زرگر، ... بگو بیایند #بیمارستان_بهارلو.» ماشین را از در عقب بیمارستان بردند توی محوطه‌. برانکارد آورند و #آقا را رساندند پشت در اتاق عمل. دکتر محجوبی از همدان آمده بود #بیمارستان_بهارلو . تازه جراحیش‌ را تمام کرده بود. داشت دستش را می‌شست که از اتاق عمل خارج شود. #آقا را که با آن وضع دید، گفت خیلی سریع دوباره اتاق عمل را آماده کنند. سمت راست بدن پر از #ترکش بود و قطعات #ضبط_صوت . قسمتی از #سینه کاملاً سوخته بود. #دست_راست از کار افتاده بود و ورم کرده بود. استخوان‌های #کتف_و_سینه به راحتی دیده می‌شد. ۳۷ واحد #خون و فراورده‌های خونی به #آقا زدند. این همه #خون، واکنش‌های انعقادی را مختل ‌کرد. دو سه بار #نبض افتاد. چند بار مجبور شدند #پانسمان را باز کنند و دوباره رگ‌ها را مسدود کنند. کیسه‌ها‌ی #خون را از هر دو دست و هر دو پا به بدن #تزریق ‌می‌کردند، اما باز هم #خون‌ریزی ادامه داشت. #ادامه_دارد 🥀🌴🌹🕊🌹🌴🥀

🌺🍀💐🌼💐🍀🌺 #خاکریز_خاطرات #اسیر_جنگی یک روز یک اسیر جنگی را که در پشت جبهه عمل قلب باز انجام داده بود به بیمارستان صحرایی اعزام کردند. گویا بنده خدا قبل از اعزام به این #بیمارستان، از بس از درد به خود پیچیده بود، امکان اینکه بخیه هایش باز شود هم بود. پزشکان تشخیص داده بودند که دست و پاهایش را به تخت ببندند و با مسکن آرامش کنند. اسیر عراقی وقتی در بیمارستان به هوش آمد فکر کرده بود چون اسیر است او را به تخت بستند. ابتدا شروع کرد با زبان عربی درخواست آب کردن و بعد از آن با قسم دادن به ائمه اطهار از ما خواست که دست و پایش را باز کنیم در اون ساعت متاسفانه کسی نبود که صحبت های او را ترجمه کند او نیز مدام هر کدام از #پرستارها را که می دید التماس می کرد نمی دانستیم چه جوری به این بنده خدا بگوییم که بستن دست و پایت دلیل پزشکی دارد. یادم می آید سالن پر از مجروح بود و خواهرم که با هم به جبهه اعزام شده بودیم در حال #پانسمان کردن زخم مجروحان بود با دیدن #اسیر عراقی و التماس وی با حالتی خیلی جدی گفت : "والله اخوی #عربی بیل میرم" که همه مجروحین و پرسنل با صدای بلند خندیدند. 💐 #روز_پرستار💐 سلامتی همه #سفید_پوشان_بی_ادعا #صلوات #اللهم_صل_علی_محمد_و_آل_محمد #و_عجل_فرجهم 🌺 @dashtejonoon1💐🕊