eitaa logo
بنیاد دعبل
389 دنبال‌کننده
969 عکس
113 ویدیو
28 فایل
مشاهده در ایتا
دانلود
حاجیان حج خون، دست الهی یارتان حیف! آخر مکه شد محروم از دیدارتان سعی‌تان از مکه تا صحرای خونین بلا طوف‌تان در خون تپیدن حجتان ایثارتان حج‌تان مقبول بادا سعی‌تان مشکور باد وعدۀ دیدارتان با خالق دادارتان حلۀ احرامتان خون گلوتان می‌شود خونتان تا صبح محشر آبروتان می‌شود درمسیرحجِ خون چون یاد پیغمبر کنید اشک ریزید و تماشای علی‌اکبر کنید آبرو دارید اما باز کسب آبرو درحضور یار از خون علی‌اصغر کنید حاجیان خود در منا سر می‌تراشند و شما موی خودرنگین زخون سازیدوترک سرکنید پای بفشارید ای اصحاب و انصار حسین بوسه بردارید از دست علمدار حسین ای همای بخت، حسرت برده بر اقبال‌تان خوش برون رفتیدازمکه خوشا بر حال‌تان زخم شمشیرست فردا مرهم زخم شما مقتل خون است تنها کعبۀ آمال‌تان اشک ختم الانبیا سازد شمارا بدرقه فاطمه در کربلا آید به استقبال‌تان خاک گردد خلعت اندام عریان شما بحر نوشد آب از لب‌های عطشان شما ازحسین امشب سفرکردید با هم تا حسین هر نفس در قلب‌تان گردیده ذکر یاحسین تابه خون خویشتن گیریددراین حج وضو راه بسپارید ای چابک‌سواران با حسین در مسیر کعبۀ خون ذکرتان باشد همین واحسینا واحسینا واحسینا واحسین روز را ازدودآه خویش همچون شب کنید لحظه‌لحظه گریه بر تنهایی زینب کنید ای زمین کربلا! بر آل عصمت یار باش میهمان،روازحجازآورده مهمان‌دارباش بر عزیز فاطمه آغوش جان را باز کن مهربان با خاندان احمد مختار باش خارهایت را زپای لاله‌ها بیرون بکش عصرعاشورابر آن آوارگان غمخوار باش بر تن بی‌تاب اولاد پیمبر تاب ده سرشک چشم «میثم» تشنگان را آب ده 🔷@deabel
را احیا کنیم! 🔴 ثبت‌‌نام اربعین در یوم الترویه ⭕️ یوم الترویه اولین جلوۀ غربت حسین است/ چقدر خوبست هیأتی‌ها ذکر یوم ‌الترویه را احیا کنند/ باید در مراسم یوم الترویه فریاد زد «حرم را از حرم کردند بیرون» و خیانت آل سعود به امت اسلامی را یادآوری کرد. ⭕️ بساط ثبت‌نام برای اربعین را به محرم و نزدیک اربعین موکول نکنیم، بلکه در یوم الترویه ثبت‌‌نام کنیم/ یعنی همزمان با حرکت حسین به سمت کربلا، ثبت‌نام کنیم؛ این نوعی همراهی با کاروان حسینی است 💠 یکی از مقاطع مهم تاریخ سیدالشهدا که به آن توجه نشده «یوم‌الترویه» است. یوم الترویه اشارات و معانی فراوانی در خود دارد. چقدر خوب است هیأتی‌ها ذکر و یاد یوم ‌الترویه را احیا کنند و آغاز سفر کربلای اباعبدالله الحسین و نقطۀ شروع حماسۀ عاشورا را گرامی بدارند. 💠 یوم‌الترویه چیست؟ یوم‌الترویه یک روز قبل از عرفه، یعنی ۸ ذیحجه است که در گذشته حاجیان در این روز برای صحرای عرفات آب برمی‌داشتند. یوم‌الترویه یعنی روزِ آب برداشتن و ذخیرۀ آب. 💠 حالا در این روز چه اتفاقی افتاده؟ یوم‌الترویه روزی بود که امام حسین در مکه در میان حاجیان حضور داشتند، اما به‌جای اینکه مثل حجاج آماده شوند که به عرفات بروند، عمرۀ وداع به‌جای آوردند و با ترک مراسم حج، سفرشان به کربلا آغاز شد. اینکه امام حسین وسط حاجی‌ها از صف حج بیرون آمد و به سمت کربلا رفت، و حاجیان در آن سال خونبار، عافیت طلبانه حسین را تنها گذاشتند، خیلی معانی دربردارد! مردمی که به فرزند پیامبر تأسی نکردند، اولاً در واقع مقدمات قتل اباعبدالله ‌الحسین را فراهم آوردند، و ثانیاً مقدمات نابودی خودشان را در عرصه‌های مختلف فراهم کردند. 💠 ما باید اشارات باعظمت این روز را دریافت کنیم؛ خصوصاً در این سالی که راه حج برای بسیاری از ملل اسلامی مسدود شده. با زنده کردن یاد یوم الترویه می‌توان تفاوت عبادت واقعی با عبادت قلابی و عافیت‌طلبانه را بیان کرد. یوم الترویه که آغاز علنی شدن غربت امام حسین است، ترجیح جهاد بر عبادت عافیت‌طلبانه را فریاد می‌زند. وای بر مردمی که امام خود را در نبرد با دشمن دین تنها گذاشتند و به عبادت پرداختند! 💠 در روضه‌های قدیمی، یوم‌الترویه جایگاهی داشت و شعر مشهوری هم دارد که تاج نیشابوری گفته: «به یوم‌الترویه محمل ببستند خواتین جمله درمحمل نشستند» خُب همانطور که بوی حماسه از یوم الترویه به مشام می‌رسد، احساس سوگواری ما هم باید از یوم الترویه آغاز شود، که همراه ایام مسلمیه و شهادت امام باقر هم هست. باید مناسبت یوم الترویه را احیا کنیم و نامش را بر زبان‌ها جاری کنیم و برای این لحظه از غربت امام حسین خون گریه کنیم. و ذاکران و شاعران عاشورایی غوغایی از حکایت غربت امام حسین برپا کنند. 💠 چقدر خوب است مردم بساط ثبت‌نام برای اربعین را، به ماه محرم و نزدیک اربعین موکول نکنند، بلکه در یوم‌الترویه در هیأت‌ها ثبت‌نام کنند و مقدمات سفر به کربلا را فراهم کنند. این یعنی: «در همان لحظه‌ای که امام حسین به سمت کربلا حرکت کرد، ما هم در همان موقع می‌خواهیم برای کربلا ثبت نام کنیم.» این نوعی همراهی با کاروان حسینی است. 💠 روضه های ما از یوم‌الترویه شروع می‌شود. امام حسین اگر آنجا می‌ماند، می‌خواستند ایشان را مخفیانه- به‌صورت ترور- به قتل برسانند. البته حرکت ایشان به سمت کوفه بود، ولی خُب ایشان را به کوفه راه ندادند و در واقع امام حسین از همان‌جا لحظه‌های آوارگی‌شان آغاز شد. 💠 شما این آمادگی ذهنی را برای یوم‌الترویه داشته باشید و مقدمات مراسمی برای این روز را فراهم کنید. خوب است که هیأت‌ها یک جلسه‌ای هم برای یوم‌الترویه داشته باشند؛ و با آیین خاصی از اولین جلوۀ غربت امام حسین یاد کنند. 💠 حضور حجاجی که از حج بازمانده‌اند و خانواده‌های شهدای حرم در این مراسم بسیار الهام بخش خواهد بود. باید در مراسم یوم الترویه فریاد زد «حرم را از حرم کردند بیرون» و خیانت آل سعود به امت اسلامی را یادآوری کرد. یاد حضرت امام به‌خیر که می‌فرمود: «مردم باید در عزاداری های محرم جنایات آل سعود را یاد کنند و آن را محکوم نمایند.» ۲. امام صادق: " هرکس هزینۀ سفر زائر حسین را بدهد، چندبرابرش در همین دنیا به او برمیگردد! بلاها از او دفع شده، مالش حفظ میشود، وخداوند به ازای هر درهم یک کوه پاداش میدهد!" (کتاب معتبر کامل الزیارت،ص۱۲۹) همت کنیم هیچ آرزومندی به خاطر پول از اربعین جانماند. ✅@deabel
ازحریم کعبه آهنگ سفر داریم ما مقصدی بالاتر از این در نظر داریم ما رهسپاریم از حریم کعبه سوی کربلا این چنین حکم از خدای دادگر داریم ما چون خداخواهدببیندجسم ماراغرقه خون نی زمرگ اندیشه،نی خوف ازخطرداریم ما از سر قبر پیمبر گرچه هجرت می کنیم گوش جان بر گفتۀ خیرالبشر داریم ما تا کنیم اتمام حجّ ناتمام خویش را اندر آن میقات، سعی بیشتر داریم ما مانع ازاین ره نخواهدگشت مارا هیچ چیز کز ازل شور شهادت را به سر داریم ما گر چه در ظاهر برای اخذ بیعت می رویم در ره ترویج دین قصدی دگر داریم ما گام نگذاریم نادانسته اندر این طریق بر سر ما زآنچه می آید خبر داریم ما دشمن دین گر به روی ما ببندد آب را آب و نان از اشک و از لخت جگر داریم ما دین حق گر جز به قتل ما نگردد جاودان پیش تیروتیغ دشمن دست و سر داریم ما پیش نامردان بر افرازیم قامت مثل سرو تا ز عالم رسم استبداد برداریم ما از مرام ما هر آن کاو چون "مؤید" دم زند خدمتش را هر چه باشد در نظر داریم ما 🔹@deabel
ما ز کعبه رو به سوی کربلا خواهیم کرد کربلا را قبلۀ اهل ولا خواهیم کرد از منای کعبه گر امروز رخ برتافتیم وعده گاه کربلا را چون منا خواهیم کرد گر وداع از زمزم و رکن و صفا بنموده ایم کربلا را رکن ایمان از صفا خواهیم کرد تا که بشناسند مخلوق جهان خلّاق را خویش را آیینۀداور نما خواهیم کرد از پی درمان درد جهل ابنای بشر نینوای خویش را دارالشفا خواهیم کرد از پی آزادی نوع بشر تا روز حشر پرچم آزاد مردی را بپا خواهیم کرد ظلم را معدوم میسازیم و پس مظلوم را با شهادت از کف ظالم رها خواهیم کرد کاخ استبداد را با خاک یکسان میکنیم پس بنای عدل را از نو بنا خواهیم کرد خویش را در آتش کرب و بلا می افکنیم کربلا را وادی کرب و بلا خواهیم کرد مازصدق دل زخون دل وضوخواهیم ساخت سجده بر درگاه ذات کبریا خواهیم کرد حق پرستان را به دین خود کنیم امیدوار مردمان را از جدائیها جدا خواهیم کرد انقلاب مذهبی تا درجهان آید پدید ازندای حق جهان راپرصداخواهیم کرد بر نوای قل هوالله احد در نای حق در زمین نینوا چون نی نوا خواهیم کرد با فنای خویشتن اندر ره ابقای دین دین خودرادرره سبحان ادا خواهیم کرد «سرویا»تاکعبۀ دل در جهان بنیان کنیم ما زکعبه رو بسوی کربلا خواهیم کرد 🔹@deabel
سینه مشعر،دل حرم، میدان دید ما مناست گرببندی لب زحرف غیر،هرحرفت دعاست غم مخورگرگم شدی یاخیمه را گم کرده‌ای سیر کن تا بنگری گم‌گشتۀ زهرا کجاست لحظه‌ای آرام منشین هرکه رادیدی بپرس یارسوی مکه رفته،یا به صحرای مناست؟ حیف یاران درمنی رفتم ندیدم روی او عیب ازآن رخسارزیبانیست،عیب ازچشم ماست حاجیان جمعنددور هم به صحرای منا حاجی مادربیابان درمسیرکربلاست حاجیان کردنددل راخوش به ذبح گوسفند حاجی ما ذبح طفلش پیش پیکان بلاست حاجیان سرمی‌تراشندازپی تقصیرشان حاجی ماهم چهل منزل سرش برنیزه‌هاست حاجیان دست دعاشان برسماگردد بلند حاجی ماازبدن دست علمدارش جداست حاجیان راهست یک قربانی آن هم گوسفند حاجی ماهم ذبیحش جمله تقدیم خداست حاجیان را از هجوم زائرین بر تن فشار حاجی ماسینه‌اش از سم اسبان توتیاست خوش بوَد«میثم»همیشه سوگواری برحسین حاجی آن باشدکه اشکش هست جاری برحسین 🔹@deabel
مسلمان نه! بگو دنیا پرستند که در بین حرم حُرمت شکستند به قصد خونت ای خون خداوند همه زیر عبا شمشیر بستند چه شامی سیرت و کوفی مرام‌اند که در مکه به فکر انتقام‌اند طواف کعبه تنها یک بهانه‌ست ببین که تشنهٔ خون امام‌اند به غیر از حب دنیا در میان نیست که در این مردم از غیرت نشان نیست همه در این حرم آسوده خاطر ولی جان حسینم در امان نیست خروش ناله‌ها تا آسمان رفت در اوج غربت آخر کاروان رفت غریبانه در آن تاریکی شب خداوندا ز جسم کعبه جان رفت 🔹@deabel
از شرف، کعبه اگر قبلۀ ارباب صفاست وادی کرببلا، مهبط انوار خداست فخربرکعبه کندگر زشرف،نیست غریب بارگاهی که دراو،نورخدا،جلوه‌نماست به ‌سوی کعبه بُوَد عالمیان را گر روی کعبه راروی ارادت به‌ سوی کرببلاست کرد در دشت بلا، حجّ خود آن شاه تمام تا تو آگاه شوی، کعبۀ مقصود این جاست بیم از قتل نبودش که برون شد ز حرم لیک هتکِ حرمِ محترم کعبه نخواست کعبه،«بیت ا‌للَّه»واین،مطلع انوارحق ست بین که دراین دوتفاوت زکجاتابه کجاست خون خاصان خداریخته شد درآن خاک چه ‌توان گفت؟که آمیخته باخون خداست وه! که کردند دریغ آب فرات از شاهی کز شرف، خاک رهش، آبروی آب بقاست خون نبارد اگر از ماتم او، از چه هنوز ازشفق صبح ومسا،چرخ برین سرخ قباست هر عزایی رَود از یاد، پس از روزی چند این عزایی‌ ست که تاصبح قیامت برپاست بهر هر درد،دوایی ست به عالم،مخصوص به جز ازتربت این شه که به هردرد،دواست جهد کن تا که در آن وادی ایمن برسی فرصت ازدست مده زآنکه فلک،حادثه‌زاست کوششی کن که در آن خاک، سپاری جان را هر که خوابید در آن خاک، بهشتش مأواست نه همین دیدۀ«فایض»زغمش،گریان ست درعزای شه لب‌تشنه،جهان نوحه‌سراست 🔹@deabel
کعبه محروم شد ز دیدارت یابن زهرا خدا نگهدارت کربلا می‌روی و یا کوفه؟ یا به شام اوفتد سر و کارت؟ چه شود ای امام جود و کرم یک نگاه دگر کنی به حرم ای ز جام بلا شده سرمست دست ودل شسته از هرآنچه‌ که ‌هست چه شتابان روی به دیدنِ دوست جای گل سر گرفته‌ای سر دست از حریمت برون شدی مولا عازم حج خون شدی مولا هشتِ ذیحجه مردم عالم همه رو آورند سوی حرم تو دل شب ز بیت امن خدا سر به صحرا نهی قدم به قدم کعبه تا صبح ناله سر می‌کرد پسر فاطمه مرو برگرد کعبه با سوز و اشک و ناله و آه بر نمی‌دارد از تو چشم نگاه سفر تیر و نیزه و عطش است طفل شش ماهه را مبر همراه از سفیدی حنجرش پیداست این پسر ذبح سیدالشهداست نظری کن به غنچه یاست ثمر سرخ باغ احساست اصغرت را بگیر از مادر بسپارش به دست عباست چون صدایت زند جوابش ده از سرشک دو دیده آبش ده ناله‌ای بر لب سلاله توست که شبیه صدای ناله توست ساربان را بگو که تند مرو آخر این کودک سه ساله توست قدری آرام ای هدی‌خوانان! کمی آهسته ای شتربانان! ناقه‌ها ذکر یا حسین به لب کوه‌ها ناله می‌زنند امشب نخل‌ها خم شدند و می‌گویند السلام علیک یا زینب غم مخور ای فدای چشم ترت! هیجده محرمند دور سرت کاش خورشید واژگون می‌شد از تن کعبه جان برون می‌شد کاش از اشک دیده حجّاج آب زمزم تمام خون می‌شد کعبه ساکت مباش واویلا گریه کن بهر لاله لیلا ای سکینه دگر چه غم داری؟ اشک از دیدگان مکن جاری که محوّل شده است بر عباس مشک سقایی و علمداری بر سماعش دو دست بالا کن هر چه دانی دعا به سقا کن ناله دیگر به‌سر نمی‌گردد این شبِ غم، سحر نمی‌گردد این مسافر که دل به همره اوست می‌رود، لیک برنمی‌گردد عالمی گشته محو اجلالش چشم «میثم» بوَد به دنبالش 🔹@deabel
دوباره آمده ام ، بنده ای گنهکارم... تمامِ آبرویم را به تو بدهکارم... قبول کن عملم را ، بضاعتم این است قبول دارم همیشه وبال و سَربارم... ببین نشسته ام حالا کنارِ سفره ی عشق شبیهِ ابر ، برای حسین میبارم... حسین یارِ من است و منم غلامِ حسین خوشا به حالِ منی که حسین شد یارم قسم به خونِ گلوی حسین ، یا اللّٰه! ببخش معصیتم را ، ببخش رفتارم اگر حسین نباشد ، کجا رَوَد دلِ من؟ که بی وجودِ گل فاطمه ، گرفتارم میان روضه دلم میرود همان جا که ، دو دست بر کمرش گفت : «ای علمدارم... بلند شو که سکینه عجیب مضطرب است بلند شو نفسم ، ای همه کس و کارم بلند شو ، کمرم تیر میکشد عباس... ببین که خنده کنان ، میدهند آزارم! صدای خواهرم از خیمه میرسد بَر گوش که ناله میزند: عباس... میر و سردارم» پوریا باقری @deabel