...ادامه ♦️سلفیت در شبه‌قاره هند همزمان با ورود فقه حنفی به هند، تصوف نیز به هند وارد شد. #صوفیه در هند رسالت خود را سعادت معنوی مردم می‌دانست و صوفیان می‌پنداشتند حکومت معنوی جامعه به آن‌ها تفویض شده است. صوفیان در #خانقاه‌ها، #جماعت_خانه‌ها و #زاویه‌ها زندگی می‌کردند. زندگی خانقاهی گرد شیخ و عبادات مرسوم و ریاضت‌های عارفانه که از جانب وی مقرر می‌شد، دور می‌زد. 2 نشان عمده پیوستن به یک فرقه تصوف، پوشیدن خرقه و تراشیدن موی سر بود. شیخ خرقه، سجاده، نعلین، تسبیح و عصای خود را به جانشین اصلی‌ش یعنی خلیفه خود می‌داد. 2 سلسله عمده صوفیه در زمان سلاطین دوره دهلی(1206 ـ 1526م) #چشتیه و #سهروردیه بودند. این 2سلسله طی قرون 8 و 9 رو به انحطاط نهادند و 2 سلسله دیگر یعنی #نقشبندیه و #قادریه در خلال عصر سلاطین مغولی اهمیت یافتند. شیعیان شبه‌قاره از بزرگ‌ترین جوامع تشیع جهان اسلام‌اند و بنابر برخی آمار تعدادشان بیشتر از شیعیان ایران است، ولی این آمار دقیق نیست. درعین حال، شیعیان 10درصد از کل جمعیت مسلمانان شبه‌قاره هند(هند ـ پاکستان ـ بنگلادش) را تشکیل می‌دهند. شیعیان در دوره گورکانیان دارای مناصب مهمی بودند. سادات بارهه و وزرای نواب‌اوده در دستگاه حکومت مغولان تأثیر بسیار گذاشتند و این مسئله باعث کینه‌توزی بین سنّیان و شیعیان شد که در آثار کلامی شاه‌ولی‌الله دهلوی و پسرش عبدالعزیز بچشم می‌خورد. لکنهو و رامپور از شهرهای شیعه‌نشین مهم هند بوده است. اسماعیلیه ـ بهره‌ها و خوجه‌ها ـ درهند حضور طولانی داشته و دارند. سیر تطوّر تاریخی مفهوم وهابیت در هند در کتاب المهند‌علی‌المفنّد سیر تطور مفهوم وهابیت در هند بیان شده و نویسنده می‌نگارد: وهابیت در ابتدا در هند به کسانی اطلاق می‌شد که تقلید ائمه بزرگ اهل‌سنت را ترک گفته و خود از احادیث اجتهاد می‌کردند. سپس دامنه‌ مفهومی آن توسعه یافت و غلبه پیدا کرد بر هرکسی که به سنت عمل می‌کرد و امور مستحدثه را ترک می‌گفت. زمانی در بمبئی هرکسی که از سجده قبور اولیاء و طواف آن منع می‌کرد وهابی نامیده می‌شد، و گاهی به افرادی که حرمت ربا را متذکر می‌شدند، وهابی می‌گفتند و زمانی آنچنان مفهومش گسترش یافت که نوعی سبّ و فحش بود؛ لذا هرکس در هند سنّی حنفی بود به وهابیت بعنوان #فاسدالعقیده متهم می‌شد. سال‌ها بعد از قیام سیداحمدبریلوی، اعمال عمّال انگلیس همچون رسمیت یافتن زبان انگلیسی بجای زبان فارسی، تصرف موقوفات، تعطیلی مدارس دینی و... مردم هند ـ از مسلمان و هند و سیک‌ـ در سال 1857م قیامی عمومی نمودند که بوسیله انگلیسی‌ها شدیداً سرکوب شد و دهلی مرکز فرهنگی مسلمانان و جایگاه اعقاب اکبر و اورنگ زیب ویران گردید و بسیاری اعدام و تبعید شدند. شاعری اردو زبان در توصیف شهر دهلی بعد از سرکوب قیام توسط انگلیسی‌ها می‌گوید: «در اینجا اقیانوس پهناوری از خون پیش روی من است، تنها خدا می‌داند که بعد از این چه‌ها خواهیم دید.» ‌در سال‌های 1858 و 1859انگلیسیان به غیر از تخریب خیلی از مساجد، هر مسلمان را مجبور می‌کردند که 25٪ دارایی خود را به استعمارگران بپردازد. در این زمان عده‌ای از علمای مسلمان ایالت‌های شمالغربی‌ هند، اعدام شدند و بعضی به حیدرآباد مهاجرت کردند، و افرادی هم چون حاجی امدادالله (1817ـ 1899م)، پدر معنوی مدرسه دارالعلوم دیوبند، هند را ترک گفته و برای همیشه در مکّه سکنی گزیدند. شخص ديگرى كه تفكر سلفى ابن‏‌تيميه را به جريان انداخت، #شاه‌ولى‏‌الله_دهلوى بود. پس از وى نوه‏اش‌شاه‌عبدالعزيز دهلوى، كتابى نوشت به نام رسالةالتوحيد و تقوية الايمان. مباحث اين آثار بسيار شبيه كتاب التوحيد محمدبن‌عبدالوهاب است. افكار او در هند پخش شد و پس از قيام 1857ميلادى، شمارى از علماى اهل‌سنت مكتبى پايه‏ گذاردند، به نام #ديوبنديه و در روستايى به همين نام، مدرسه‌هايى ساختند و اين فرقه بنام همان روستا مشهور شد. مكتب ديوبنديه، آميخته‏‌اى از مكتب ماتريديه، صوفيه و سلفيه ابن‏‌تيميه است. پس از دهلوى، شخصى به نام كان‌دهلوى بر اساس اين مكتب سازمانى تأسيس كرد به نام «جماعةالتبليغ» كار ابتكارى سازمان اين بود كه از گروه‏‌هاى مختلف مردم: تاجر، كارمند، كاسب و... مى‏‌خواست كه در هرماه 3روز تبليغ بروند، بدون آن كه از كسى پول، غذا يا امكاناتى براى خود درخواست كنند و يا بپذيرند. سازمان جامعةالتبليغ، 80سال پيش اين طرح را اجرا كرد و عده‏‌اى براساس احساس دينى، ماهى 3روز براى تبليغ به روستاها مى‏‌رفتند. اين كار سريع گسترش يافت و مديريت كلان پيدا كرد. اكنون مركز آن در #كراچى است و سالانه يك مجمع عمومى در #كويته پاكستان برگذار مى‏‌شود. (85) ادامه در پُست بعدی فرقه‌ها و ادیان جهان اسلام https://eitaa.com/joinchat/1739522124Ca6c226e120 ‌‌دفاع همچنان باقیست https://eitaa.com/defa_baghist

...ادامه 💢مراکز جماعت تبلیغ 4⃣ اجتماع بنگلادش: این اجتماع بعد از مراسم حج بزرگ‌ترین اجتماع اهل‌سنت احناف می‌باشد که نخستین اجتماع در #داکا در یکی از مساجد بود اما در سال‌های اخیر تعداد شرکت کنندگان بیش از 2 میلیون نفر می‌رسد که به زبان بنگلادش (بشوا اجتماع) اجتماع بین‌المللی نامیده می‌شود. یکی از ویژگی‌های این اجتماع، ازدواج‌های دسته جمعی است که بدون شرایط مرسوم(جهیزیه، مهریه و...) بصورت خیلی ساده برگزار می‌شود. مراکز فرعی جماعت تبلیغی که بصورت محدود و منطقه‌ای برگزار می‌شود، اجتماع #پنجگور، #تربت، #کویته پاکستان و اجتماع #استانبول ترکیه که اجتماع اروپایی جماعت می‌باشد و تعداد قابل توجهی از کشورهای مختلف از جمله ایران در آن شرکت می‌نمایند. 🔹اعتقادات جماعت تبلیغ: عقیده جماعت، همان عقیده مسلمانان اهل‌سنت و جماعت است و فکرشان بطور اجمال از این عقیده بیرون نیست که آن عبارتست از دعوت بسوی یکتاپرستی، تمسّک به کتاب خداوند و سنت پیامبرخدا و کوشش جدی در راه تطبیق شریعت‌اسلامی در زندگی بشر. ▫️عقیده مودودی این بود که: اسلام یک نظام فلسفی صرف نیست بلکه یک نظام کامل برای زندگی است و تا وقتیکه نمونه و مثال آن را عملاً در پیش روی خود نبینیم، از راه کلام و سخن خدمت به اسلام خواهیم نمود. برنامه‌های اصلاحی مودودی از 4 نقطه تشکیل می‌شود: 1) تزکیه و پاک کردن افکار 2)اصلاح خود فرد 3) اصلاح اجتماع 4) اصلاح نظام حکومت مودودی جهاد و کوشش خود را در مقابل 4 چیز تمرکز داده بود: 1)) دعوت به اتحاد: در مقابل تفکرات اتحاد قومی که در داخل هند وجود داشت، حرکتی که #حزب_کانگرس هند آن‌را ایجاد نموده بود، حزبی که بسوی اتحـاد قومی میان مسلمانان و هندوها دعوت می‌کرد. مودودی در این باره 2 کتاب نوشته که بنام‌های (المسلمون والصراع الحالی) (مسألة القومیة) است. 2)) ضد سیطره و تسلط تمدن غربی. 3)) ضد فرمانروایانی که دارای افکار ضد‌اسلامی بودند. 4)) ضد تنگ نظری‌های دینی. مودودی بخاطر مستحکم شدن حرکت به سه نقطه تأکید می‌کرد: 1⃣ شخص باید به این قناعت نکند که همراهانش در عقیده خویش قوی هستند بلکه در رفتار فردی خویش نیز باید رضایت‌بخش باشند. 2⃣ باید نظام دعوت چنان محکم و قوی باشد که هیچ نوع تساهل و سستی را نپذیرد. 3⃣ باید دعوت مشتمل بر 2 نوع از داعیان باشد: الف: داعیانی که دارای ثقافت اسلامی قدیمه باشند. ب: داعیانی که دارای ثقافت و علوم عصری جدید باشند. #بریلویه، بریلی شهری است در شمال هند در ایالت اوتارپرادش و در شرق دهلی و زادگاه و مدفن احمدرضاخان‌ بریلوی(1272ـ 1340ق) صاحب مکتب بریلویه. گفتنی است که این شهر را «بانس بریلی» گویند تا با شهر «رای‌بریلی» (Rae Bareilly) بخشی از شهر الله‌آباد و زادگاه سیداحمدبریلوی (سیداحمد عرفان، یا سیداحمد شهید، یا احمدرای بریلوی، یا سیداحمد بارلی) اشتباه نگردد؛ سیداحمد بریلوی غیر از احمد‌رضا‌خان‌ بریلوی است. بریلویه فرقه‌ای صوفی از سلسله قادریه است و بنابر نظر عزیزاحمد، این سلسله فراگیرترین طریقه در شبه‌قاره هند در عصر جدید است. از میان مهم‌ترین بزرگان سلسله قادریه در هند، می‌توان از محمدمیر (957ـ 1045ق) یاد کرد که به «میان‌میر» مشهور است و بسیار مورد توجه بریلویه است و در واقع بریلویان پیرو اویند. میان‌میر وحدت وجودی است و سخت تحت تأثیر #ابن‌عربی است، این طریقه قادریه نسبت به غیرمسلمانان با سعه‌صدر بیشتری برخورد می‌نمایند. وی در بانس‌بریلی متولد شد. نزد پدر و سید‌احمد‌زینی دحلان شافعی در مکه، که بسیار مخالف وهابیت بود، درس خواند و طریقه خود را از سیدآل‌رسول حسینی مارهروی(1296ق) اخذ کرد و بعد از اتمام دروس به تدریس و تألیف روی آورد. او شدیداً با #وهابیان، #دیوبندیه و #ندویان مخالف بود و سریع دیگران را تکفیر می‌کرد، و بقول ندوی حدود 100 رساله در ردّ و تکفیر آنان نوشت که نام یکی از آنها فتاوی‌الحرمین بر جف‌ندوة‌ المین است که در ردّ ندوة‌العلماء نوشته شده است. کتابی نیز در ردّ دیوبندیه به نام حسام‌الحرمین‌ علی‌منحر‌ اهل‌الکفر و المین نوشته و آنان را کافر دانسته‌است. همچنان که از نام کتاب‌ها پیدا است، او کتب خود را برای علمای مکه و مدینه فرستاده و از آن توثیقات و تأیید‌هایی برای مطالب خود بدست می‌آورد. وی کثیرالتألیف است و بعضی تا 500، و برخی نیز تا 1000 کتاب و رساله برای وی نام برده‌اند. (87) ادامه در پُست بعدی فرقه‌ها و ادیان جهان اسلام https://eitaa.com/joinchat/1739522124Ca6c226e120 ‌‌دفاع همچنان باقیست https://eitaa.com/defa_baghist