✔️1) فرقه‌های فعال صوفی در اهل تسنن 🔹قادریه: گسترش از مراکش تا اندونزی – استان کردستان منسوب به عبدالقادر گیلانی(متوفی ۵۶۲ ه.ق) ملقب به قطب‌الاعظم. پیروان این مکتب وعتقد به وحدت وجودی هستند. و به محبت و خدمت شهرت دارند. اگرچه در اصل از بین #حنبلی‌ها برخاسته‌اند، اما تا حدود زیادی اهل تسامح و مسامحه بودند. در این طریقت به حفظ سنت و شعائر تاکید می‌شود و این طریقت در سراسر بلاداسلامی منتشر شده‌است. فرقه عبدالقادر كه از #مغرب تا #اندونزى پيرو دارد. در ايران نيز، اهل سنتِ منطقه كردستان، بيش‏تر پيرو #سلسله_قادريه هستند. 🔹نقشبندیه: گسترش شبه‌قاره هند و آسیای میانی – استان‌های گلستان، خراسان شمالی، کرمانشاه، کردستان، سیستان‌ و بلوچستان منسوب به خواجه بهاء‌الدین محمد نقشبند(متوفی ۷۹۲ ه.ق). نقشبندیه خود شاخه‌ای بوده‌اند منشعب از سلسله خواجگان که منسوب بوده‌است به خواجه احمد عطاسیوی معروف به حضرت ترکستان. بعدها این سلسله در هند، مخصوصاً در دوره اقتدار مغول هند، نفوذ داشت. پیروان این طریقت در آغاز، طرفدار زهد و فقر و سادگی بودند و اندیشه وحدت وجودی داشتند، اما بعدها برخی از آنان به مدح‌گویی و مال‌اندوزی روی آوردند. اين فرقه، طرفداران خواجه بهاالدين‌نقشبند هستند. وى، در قرن8 و9 در پاكستان می‌زيسته است. تأثير آن در شبه‏‌قاره هند و آسياى ميانی زياد است. در ايران نيز، در استان گلستان و خراسان شمالى «تركمن‌ها» بيش‏تر از اين فرقه پيروى می‌كنند. در كرمانشاه و كردستان نيز حضور دارند. برخى از #ديوبنديه در استان سيستان و بلوچستان نيز خود را پيرو اين فرقه معرفى می‌كنند. 🔹بریلویه: انشعاب از فرقه قادریه - گسترش شبه قاره‌هند، پاکستان، استان سیستان‌ و بلوچستان به پيروان احمدرضاخان‌بريلوى، كه در شهر «بريلى» در شبه‏‌قاره هند می‌زيست، و از فرقه قادريه منشعب شده‌است، بريلوى گويند. 60درصد اهل‌سنت پاكستان بريلوى هستند. در ايران، در استان سيستان‌وبلوچستان بصورت محدود وجود دارند. در #چابهار مدرسه‏‌اى با 100طلبه از اين فرقه داير است.. 🔹تیجانیه: گسترش قاره آفریقا، شمال کشور مراکش(مغرب) اين فرقه در كشورِ مغرب فعال است. در ايران، كتابى به نام عارفى از الجزاير، ترجمه دكتر پورجوادى منتشر شده كه عنوان اصلى آن قديسى در قرن بيستم است. شيخ صوفى معرفى شده در اين كتاب، از فرقه تيجانيه است. از ديگر فرقه‏‌ها و مذاهب صوفى سنى می‌توان از يسويه، كبرويّه، حروفيه، صفويه، ‌ملامتيه، مولويه،‌ محاسبي، طيفوري، جنيد، نوري، سهلي،‌ حكيمي، خرازي، سياري و... نام برد. 🔹چشتیّه: گسترش در شبه‌قاره هند، پاکستان و افغانستان. این سلسله را معین‌الدین چشتی (۶۳۳ه.ق) بوجود آورد. که شیخ فریدالدین شکرگنج(متوفی ۶۷۰ ه.ق) و شیخ نظام‌الدین اولیاء(متوفی ۷۲۵ ه.ق) از اخلاف وی هستند. طريقت چشتيه به خواجه معين‌الدين چشتي كه آرامگاه وي در أجمير هند واقع شده، منسوب است. پيروان اين فرقه در #افغانستان امروزي نسبت به ديگر فرقه‌هاي موجود متصوفه در اين سرزمين(نقشبنديه، قادريه)، در اقليت هستند و مكان اصلي و مرکزي تجمع آن‌ها روستاي چشت شريف در كنار هريرود در هرات و بعضاً در شهر كابل كه علماي آن همه چشتي‌اند،‌ مي‌باشد. خواجه ابدال‌چشتي، خواجه مودود چشتي، نظام‌الدين اولياء و... از بزرگان اين طريقتند. پيروان اين فرقه بطور واضحي از دخالت در امور سياسي پرهيز مي‌كند، ولي مطالبي وجود دارد كه بيانگر توجه آن‌ها به مسائل سياسي و اجتماعي است. ✔️اين فرقه از سازماندهي داخلي خوبي برخوردارند. بعضي از عقايد و آداب و رسوم اين فرقه عبارتند از: 1.پايبندي به شريعت 2.سماع 3.قوالي خواني 4.ذكر 5.چله‌كشي و.... ادامه دارد... ‌دفاع همچنان باقیست https://eitaa.com/defa_baghist

...ادامه ♦️سلفیت در شبه‌قاره هند همزمان با ورود فقه حنفی به هند، تصوف نیز به هند وارد شد. #صوفیه در هند رسالت خود را سعادت معنوی مردم می‌دانست و صوفیان می‌پنداشتند حکومت معنوی جامعه به آن‌ها تفویض شده است. صوفیان در #خانقاه‌ها، #جماعت_خانه‌ها و #زاویه‌ها زندگی می‌کردند. زندگی خانقاهی گرد شیخ و عبادات مرسوم و ریاضت‌های عارفانه که از جانب وی مقرر می‌شد، دور می‌زد. 2 نشان عمده پیوستن به یک فرقه تصوف، پوشیدن خرقه و تراشیدن موی سر بود. شیخ خرقه، سجاده، نعلین، تسبیح و عصای خود را به جانشین اصلی‌ش یعنی خلیفه خود می‌داد. 2 سلسله عمده صوفیه در زمان سلاطین دوره دهلی(1206 ـ 1526م) #چشتیه و #سهروردیه بودند. این 2سلسله طی قرون 8 و 9 رو به انحطاط نهادند و 2 سلسله دیگر یعنی #نقشبندیه و #قادریه در خلال عصر سلاطین مغولی اهمیت یافتند. شیعیان شبه‌قاره از بزرگ‌ترین جوامع تشیع جهان اسلام‌اند و بنابر برخی آمار تعدادشان بیشتر از شیعیان ایران است، ولی این آمار دقیق نیست. درعین حال، شیعیان 10درصد از کل جمعیت مسلمانان شبه‌قاره هند(هند ـ پاکستان ـ بنگلادش) را تشکیل می‌دهند. شیعیان در دوره گورکانیان دارای مناصب مهمی بودند. سادات بارهه و وزرای نواب‌اوده در دستگاه حکومت مغولان تأثیر بسیار گذاشتند و این مسئله باعث کینه‌توزی بین سنّیان و شیعیان شد که در آثار کلامی شاه‌ولی‌الله دهلوی و پسرش عبدالعزیز بچشم می‌خورد. لکنهو و رامپور از شهرهای شیعه‌نشین مهم هند بوده است. اسماعیلیه ـ بهره‌ها و خوجه‌ها ـ درهند حضور طولانی داشته و دارند. سیر تطوّر تاریخی مفهوم وهابیت در هند در کتاب المهند‌علی‌المفنّد سیر تطور مفهوم وهابیت در هند بیان شده و نویسنده می‌نگارد: وهابیت در ابتدا در هند به کسانی اطلاق می‌شد که تقلید ائمه بزرگ اهل‌سنت را ترک گفته و خود از احادیث اجتهاد می‌کردند. سپس دامنه‌ مفهومی آن توسعه یافت و غلبه پیدا کرد بر هرکسی که به سنت عمل می‌کرد و امور مستحدثه را ترک می‌گفت. زمانی در بمبئی هرکسی که از سجده قبور اولیاء و طواف آن منع می‌کرد وهابی نامیده می‌شد، و گاهی به افرادی که حرمت ربا را متذکر می‌شدند، وهابی می‌گفتند و زمانی آنچنان مفهومش گسترش یافت که نوعی سبّ و فحش بود؛ لذا هرکس در هند سنّی حنفی بود به وهابیت بعنوان #فاسدالعقیده متهم می‌شد. سال‌ها بعد از قیام سیداحمدبریلوی، اعمال عمّال انگلیس همچون رسمیت یافتن زبان انگلیسی بجای زبان فارسی، تصرف موقوفات، تعطیلی مدارس دینی و... مردم هند ـ از مسلمان و هند و سیک‌ـ در سال 1857م قیامی عمومی نمودند که بوسیله انگلیسی‌ها شدیداً سرکوب شد و دهلی مرکز فرهنگی مسلمانان و جایگاه اعقاب اکبر و اورنگ زیب ویران گردید و بسیاری اعدام و تبعید شدند. شاعری اردو زبان در توصیف شهر دهلی بعد از سرکوب قیام توسط انگلیسی‌ها می‌گوید: «در اینجا اقیانوس پهناوری از خون پیش روی من است، تنها خدا می‌داند که بعد از این چه‌ها خواهیم دید.» ‌در سال‌های 1858 و 1859انگلیسیان به غیر از تخریب خیلی از مساجد، هر مسلمان را مجبور می‌کردند که 25٪ دارایی خود را به استعمارگران بپردازد. در این زمان عده‌ای از علمای مسلمان ایالت‌های شمالغربی‌ هند، اعدام شدند و بعضی به حیدرآباد مهاجرت کردند، و افرادی هم چون حاجی امدادالله (1817ـ 1899م)، پدر معنوی مدرسه دارالعلوم دیوبند، هند را ترک گفته و برای همیشه در مکّه سکنی گزیدند. شخص ديگرى كه تفكر سلفى ابن‏‌تيميه را به جريان انداخت، #شاه‌ولى‏‌الله_دهلوى بود. پس از وى نوه‏اش‌شاه‌عبدالعزيز دهلوى، كتابى نوشت به نام رسالةالتوحيد و تقوية الايمان. مباحث اين آثار بسيار شبيه كتاب التوحيد محمدبن‌عبدالوهاب است. افكار او در هند پخش شد و پس از قيام 1857ميلادى، شمارى از علماى اهل‌سنت مكتبى پايه‏ گذاردند، به نام #ديوبنديه و در روستايى به همين نام، مدرسه‌هايى ساختند و اين فرقه بنام همان روستا مشهور شد. مكتب ديوبنديه، آميخته‏‌اى از مكتب ماتريديه، صوفيه و سلفيه ابن‏‌تيميه است. پس از دهلوى، شخصى به نام كان‌دهلوى بر اساس اين مكتب سازمانى تأسيس كرد به نام «جماعةالتبليغ» كار ابتكارى سازمان اين بود كه از گروه‏‌هاى مختلف مردم: تاجر، كارمند، كاسب و... مى‏‌خواست كه در هرماه 3روز تبليغ بروند، بدون آن كه از كسى پول، غذا يا امكاناتى براى خود درخواست كنند و يا بپذيرند. سازمان جامعةالتبليغ، 80سال پيش اين طرح را اجرا كرد و عده‏‌اى براساس احساس دينى، ماهى 3روز براى تبليغ به روستاها مى‏‌رفتند. اين كار سريع گسترش يافت و مديريت كلان پيدا كرد. اكنون مركز آن در #كراچى است و سالانه يك مجمع عمومى در #كويته پاكستان برگذار مى‏‌شود. (85) ادامه در پُست بعدی فرقه‌ها و ادیان جهان اسلام https://eitaa.com/joinchat/1739522124Ca6c226e120 ‌‌دفاع همچنان باقیست https://eitaa.com/defa_baghist

...ادامه 💢مراکز جماعت تبلیغ 4⃣ اجتماع بنگلادش: این اجتماع بعد از مراسم حج بزرگ‌ترین اجتماع اهل‌سنت احناف می‌باشد که نخستین اجتماع در #داکا در یکی از مساجد بود اما در سال‌های اخیر تعداد شرکت کنندگان بیش از 2 میلیون نفر می‌رسد که به زبان بنگلادش (بشوا اجتماع) اجتماع بین‌المللی نامیده می‌شود. یکی از ویژگی‌های این اجتماع، ازدواج‌های دسته جمعی است که بدون شرایط مرسوم(جهیزیه، مهریه و...) بصورت خیلی ساده برگزار می‌شود. مراکز فرعی جماعت تبلیغی که بصورت محدود و منطقه‌ای برگزار می‌شود، اجتماع #پنجگور، #تربت، #کویته پاکستان و اجتماع #استانبول ترکیه که اجتماع اروپایی جماعت می‌باشد و تعداد قابل توجهی از کشورهای مختلف از جمله ایران در آن شرکت می‌نمایند. 🔹اعتقادات جماعت تبلیغ: عقیده جماعت، همان عقیده مسلمانان اهل‌سنت و جماعت است و فکرشان بطور اجمال از این عقیده بیرون نیست که آن عبارتست از دعوت بسوی یکتاپرستی، تمسّک به کتاب خداوند و سنت پیامبرخدا و کوشش جدی در راه تطبیق شریعت‌اسلامی در زندگی بشر. ▫️عقیده مودودی این بود که: اسلام یک نظام فلسفی صرف نیست بلکه یک نظام کامل برای زندگی است و تا وقتیکه نمونه و مثال آن را عملاً در پیش روی خود نبینیم، از راه کلام و سخن خدمت به اسلام خواهیم نمود. برنامه‌های اصلاحی مودودی از 4 نقطه تشکیل می‌شود: 1) تزکیه و پاک کردن افکار 2)اصلاح خود فرد 3) اصلاح اجتماع 4) اصلاح نظام حکومت مودودی جهاد و کوشش خود را در مقابل 4 چیز تمرکز داده بود: 1)) دعوت به اتحاد: در مقابل تفکرات اتحاد قومی که در داخل هند وجود داشت، حرکتی که #حزب_کانگرس هند آن‌را ایجاد نموده بود، حزبی که بسوی اتحـاد قومی میان مسلمانان و هندوها دعوت می‌کرد. مودودی در این باره 2 کتاب نوشته که بنام‌های (المسلمون والصراع الحالی) (مسألة القومیة) است. 2)) ضد سیطره و تسلط تمدن غربی. 3)) ضد فرمانروایانی که دارای افکار ضد‌اسلامی بودند. 4)) ضد تنگ نظری‌های دینی. مودودی بخاطر مستحکم شدن حرکت به سه نقطه تأکید می‌کرد: 1⃣ شخص باید به این قناعت نکند که همراهانش در عقیده خویش قوی هستند بلکه در رفتار فردی خویش نیز باید رضایت‌بخش باشند. 2⃣ باید نظام دعوت چنان محکم و قوی باشد که هیچ نوع تساهل و سستی را نپذیرد. 3⃣ باید دعوت مشتمل بر 2 نوع از داعیان باشد: الف: داعیانی که دارای ثقافت اسلامی قدیمه باشند. ب: داعیانی که دارای ثقافت و علوم عصری جدید باشند. #بریلویه، بریلی شهری است در شمال هند در ایالت اوتارپرادش و در شرق دهلی و زادگاه و مدفن احمدرضاخان‌ بریلوی(1272ـ 1340ق) صاحب مکتب بریلویه. گفتنی است که این شهر را «بانس بریلی» گویند تا با شهر «رای‌بریلی» (Rae Bareilly) بخشی از شهر الله‌آباد و زادگاه سیداحمدبریلوی (سیداحمد عرفان، یا سیداحمد شهید، یا احمدرای بریلوی، یا سیداحمد بارلی) اشتباه نگردد؛ سیداحمد بریلوی غیر از احمد‌رضا‌خان‌ بریلوی است. بریلویه فرقه‌ای صوفی از سلسله قادریه است و بنابر نظر عزیزاحمد، این سلسله فراگیرترین طریقه در شبه‌قاره هند در عصر جدید است. از میان مهم‌ترین بزرگان سلسله قادریه در هند، می‌توان از محمدمیر (957ـ 1045ق) یاد کرد که به «میان‌میر» مشهور است و بسیار مورد توجه بریلویه است و در واقع بریلویان پیرو اویند. میان‌میر وحدت وجودی است و سخت تحت تأثیر #ابن‌عربی است، این طریقه قادریه نسبت به غیرمسلمانان با سعه‌صدر بیشتری برخورد می‌نمایند. وی در بانس‌بریلی متولد شد. نزد پدر و سید‌احمد‌زینی دحلان شافعی در مکه، که بسیار مخالف وهابیت بود، درس خواند و طریقه خود را از سیدآل‌رسول حسینی مارهروی(1296ق) اخذ کرد و بعد از اتمام دروس به تدریس و تألیف روی آورد. او شدیداً با #وهابیان، #دیوبندیه و #ندویان مخالف بود و سریع دیگران را تکفیر می‌کرد، و بقول ندوی حدود 100 رساله در ردّ و تکفیر آنان نوشت که نام یکی از آنها فتاوی‌الحرمین بر جف‌ندوة‌ المین است که در ردّ ندوة‌العلماء نوشته شده است. کتابی نیز در ردّ دیوبندیه به نام حسام‌الحرمین‌ علی‌منحر‌ اهل‌الکفر و المین نوشته و آنان را کافر دانسته‌است. همچنان که از نام کتاب‌ها پیدا است، او کتب خود را برای علمای مکه و مدینه فرستاده و از آن توثیقات و تأیید‌هایی برای مطالب خود بدست می‌آورد. وی کثیرالتألیف است و بعضی تا 500، و برخی نیز تا 1000 کتاب و رساله برای وی نام برده‌اند. (87) ادامه در پُست بعدی فرقه‌ها و ادیان جهان اسلام https://eitaa.com/joinchat/1739522124Ca6c226e120 ‌‌دفاع همچنان باقیست https://eitaa.com/defa_baghist

...ادامه ♦️سلفیت در قاره آفریقا اكنون مجموعِ سلفيان حدود 200 ميليون برآورد مى‏‌شوند؛ 50 ميليون سلفى وهابى و 100 ميليون سلفى ديوبندى و 50 ميليون سلفى جهادى كه طرفدار سيدقطب هستند. در ميان سلفيان، امروز فعال‏ترين‌فرقه، فرقه سلفيه #ديوبنديه، بويژه #جماعةالتبليغ هستند. حتى وهابيان از آن‌ها هراس دارند؛ زيرا اكثر افراد گروه جماعةالتبليغ از نظر معرفت دينى ضعيف، ولى تعصب دينى آنان حتى از وهابيان بيش‏تر است. ♦️احزاب و گروه‌های سیاسی، دینی شمال آفریقا در دهه هفتاد1960 برخی تشکلات و گروه‌های اسلامی در مصر ظهور کردند که روش آن‌ها در برخورد با وقایع سیاسی و اجتماعی بر خلاف اخوان‌المسلمین و تا حدی همراه با خشونت بود که بیشتر این اعضاء در اخوان‌المسلمین عضویت داشتند و هم چنین نوشته‌های سیدقطب، از متفکران اخوان‌المسلمین در کتاب «فی‌ضلال القرآن»، «معالم فی‌الطریق» در رأس منبع فکری قرارداشت، که گروه‌های نوظهور متأثر از اینان می‌شوند، علاوه بر سیدقطب، ابوالعلی مودودی در این گروه‌ها بعنوان منبع فکری نقش داشت که این گروه‌ها در قالب چند سازمان نمو یافتند یا بطور کل برداشت‌های گوناگونی از تعالیم سیدقطب باعث انشعاباتی از اخوان‌المسلمین در دهه 1960 شد که عمده‌ترین آن‌ها عبارتند از: الف) سازمان «شباب محمد» یا 🔹«آکادمی‌ارتش»: تأسیس این سازمان در سال1974، اعلام شده‌است. نام دیگر این سازمان #منظمه‌التحریر‌الاسلامی می‌باشد. وجه تسمیه: به علت حمله مسلحانه‌ای که در سال 1974، علیه آکادمی‌فنی‌ارتش انجام دادند، به این نام مشهور شده‌اند و نخستین گروهی که خارج از محدوده اخوان بوجود آمدند. رهبری این گروه شخصی به نام صالح سریه، فردی فلسطینی که شناسنامه‌ اردنی داشت، ایشان یکی از اعضای اخوان در اردن بود، اما بعدها به حزب‌التحریرالاسلامی در آمد. 🔹ایدئولوژی گروه: صالح سریه در رساله‌الایمان، ایدئولوژی این حرکت را اینگونه بیان می‌نماید که حکومت‌های تمامی کشورهای اسلامی کافرند و هیچ تردیدی در این نیست. وی به دارالاسلام و دارالحرب اشاره می‌کند که به اعتقاد فقها «دارالاسلام» جایی است که کلمه‌الله در آن بالاترین جایگاه را داشته باشد و بدانچه خدا نازل کرده حکم شود،‌ «دارالحرب» جایی است که کفر در بالاترین جایگاه باشد و حکم خدا اجراء نشود، اگرچه تمام سکنه آن مسلمان باشند. این گروه بخاطر مباحث ایدئولوژیک عملاً رقیب گروه التکفیروالهجره بود هر چند که مواضع مشترکی بر ضدرژیم داشتند، اما عملاً وحدت بین این دو میسر نبود و هر دو گروه افکار سیدقطب را قبول داشتند. نظام حاکم بر مصر را نظامی فاسد و دست نشانده‌ی آمریکا و شوروی می‌دانستند، اما در حالیکه التحریرالاسلامی اساساً به دولت و حکومت حمله می‌کرد التفکیروالهجره هم رژیم را محکوم می‌کرد و هم جامعه را. هر دو گروه اعضای خود را از میان #دانشجویان و #فارغ‌التحصیلان دانشگاه‌ها برمی‌گزیدند اما التفکیر بر #پیوندهای_خویشاوندی تکیه داشت، در حالیکه التحریر مومنان جوان را بویژه از مساجد متعدد مردمی برمی‌گزید. اعضای گروه التحریر آمادگی شهادت داشتند و بر عقیده خود استوار بودند و مانعی برای رفتن از گروه، برای آن‌ها وجود نداشت، در صورتیکه اگر عضوی از گروه التکفیر را ترک می‌کرد؛ کافر قلمداد می‌شد! چون آن‌ها عقیده داشتند که خارج از گروه راهی وجود ندارد. 🔹ب) الجهاد: گروه الجهاد گروهی است که با الهام از اندیشه سیدقطب و با استفاده از تجارب دو گروه قبلی، با انسجام و پختگی بیشتری تشکیل شد الجهاد بر خلاف التکفیر بجای جدا کردن خود از اجماع، در اجتماع و مؤسسات دولتی نفوذ کرد و علاوه بر این، از رهبری دسته‌جمعی برخوردار بود. این گروه موفق‌ترین گروه بعد از اخوان‌المسلمین بوده و کاری را که «منظمه‌التحریر» نتوانست انجام دهد (ترورسادات) را این گروه با موفقیت انجام داد. بدینگونه که #خالداسلامبولی که از اعضای گروه بود طرح مورد نظر خود را مطرح کرد و با فتوای #عمرعبدالرحمن، سادات را ترور کرد. و بعد فریاد زد که «من خالد اسلامبولی هستم، فرعون مصر را کشته‌ام و از مرگ باکی ندارم» نخستین سنگ بنای این تشکیلات در سال1979 میلادی بدست دو تن از اعضای گروه آکادمی در شهر اسکندریه مصر تحت نام جدید «الجهاد» بنیان گذاشته و بعد از مدتی #محمدعبدالسلام_فرج آن را پایه‌گذاری کرد. ایشان با استناد به برخی فتاوی فقهی علمای گذشته من جمله ابن‌تیمیه، زبان به تکفیر حکومت می‌گشاید و بر ضرورت قیام علیه حاکم می‌کند و فتواهایی که ابن‌تیمیه در هنگام یورش تاتارها به کشور‌های اسلامی صادر کرده از مهم‌ترین مبانی فقهی است که عبدالسلام فرج، در نگارش الفریضه الغائبه، بدان استناد جسته است. (102) ادامه در پُست بعدی فرقه‌ها و ادیان جهان اسلام https://eitaa.com/joinchat/1739522124Ca6c226e120 ‌‌دفاع همچنان باقیست https://eitaa.com/defa_baghist