eitaa logo
کانال نوحه وسینه زنی یا زینب(سلام الله علیها)
14.1هزار دنبال‌کننده
1.5هزار عکس
1.4هزار ویدیو
346 فایل
#کانال_نوحه_یازینب_سلام_الله_علیها #اللهم_عجل_لولیک_الفرج_والعافیه_والنصر #هدیه_محضر_امام_زمان_عج_صلوات http://eitaa.com/joinchat/2288255007C8509f44f1f
مشاهده در ایتا
دانلود
مداحی_آنلاین_نماهنگ_قرار_حدادیان.mp3
2.68M
(عج) 🍃به شام بی‌کسی‌ها سحر 🍃مدافع حقوق بشر 🎙 ‍ . توی تقویمای دنیا ببینیم یه روز ایشاالله زیر یک جمعه نوشته ظهور بقیة الله خوب میدونم توی راهی نشون به این نشونه بوی اسفند میرسه از کنار سقاخونه من اگه دور از تو هستم لحظه لحظه بی قرارت کاشکی باشم من یکی از سیصد و سیزده تا یارت به شام بی کسی ها سحر مدافع حقوق بشر بیا آقا بیا آقا داره میگذره روزگارم بدون تو دارن پیر میشن عاشقای جوون تو قرار ما تو صحن و سرای رضا قرار ما تو سرداب سامرا قرار ما نجف تو ایوون طلا قرار ما شب جمعه کربلا .
hosein.taheri-paye.beyaate.to.mimunam(128).mp3
4.81M
🎪پای بیعت تو می مونم علی علی علی 🎪 پای بیعت تو میمونم علی علی علی امشب از می تو حیرونم علی علی علی مثل شیر خدا میخونم علی علی علی بسم الله الرحمن الرحیم یا رحمن و یا رحیم به نام خدای علی آفرین خدای زمان و خدای زمین به نام علی خلقت آغاز شد در آسمان در زمین باز شد شیر خدا شاه نجف تو یک طرف عالم یک طرف علی علی علی علی علی علی ... به یاد مردای با دین و ایمون به یاد پهلوونای تو میدون شبیه مرشد زورخونه هامون دوست دارم دوست دارم یکی و دو تا سه تا و چهار تا پنج تا و شیش تا و هفت تا و هشت تا و نه تا و ده تا و صد تا هزار تا دوست دارم دوست دارم علی علی علی علی ... من بر مهر شما دل دادم علی علی علی بر خاک نجفت افتادم علی علی علی از قید دو جهان آزادم علی علی علی بسم الله الارکان الهدی ای سکان ارض و سما خراب شرابم ز خم غدیر بیا ساقی امشب مرا دست گیر امین الله ای شاه دلدل سوار فدای تو ای صاحب ذولفقار قبله ما روی شما کعبه کجا ایوون طلا شیر خدا شاه نجف تو یک طرف عالم یک طرف نام تو گل میکنه تو صدامون خاطره ها میشه زنده برامون ساده بگم مثل بچه گیامون دوست دارم دوست دارم یکی و دو تا سه تا و چهار تا پنج تا و شیش تا و هفت تا و هشت تا و نه تا و ده تا و صد تا هزار تا دوست دارم دوست دارم علی علی علی علی.
4_5775904403714215862.mp3
11.7M
📋 می‌خوام که دنیا رو خلاصه کنم حاج ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ می‌خوام که دنیا رو خلاصه کنم تموم نقلا رو یه کاسه کنم سِرِّ نگفته و نهان فاطمه‌ست دلیل خلقت جهان فاطمه‌ست بعد دست خدا / دست مادر ماست کار ارض و سما با نگاش میتونه / وا کنه گره از کار شاه و گدا نقطه‌ی پرگاره عالمه علته تقدیس آدمه تموم هستی و داد خدا تحفه به ساحتِ فاطمه «مولاتنا یا فاطمه» می‌خوام دعام و خلاصه کنم با یه عبارت استغاثه کنم شرط قبولیه دعا فاطمه‌ست رمز رضایت خدا فاطمه‌ست تو قنوتِ نماز / وقت راز و نیاز یاد گریه‌کناس اون که مِهر نگاش/ مُهر تذکره‌ی سید الشهداس چشمه‌ی جوشان پاکیه برکت دنیای خاکیه به غیر زهرای مرضیه شفاعت شیعه با کیه « مولاتنا یا فاطمه» می‌خوام ولایت و خلاصه کنم با واژه‌ها خلق حماسه کنم رکن ولای مرتضی فاطمه‌ست نور ائمة الهدی فاطمه‌ست توی راه خدا / توو مسیر ولا مقتدای همه‌س واسه آل رسول / زندگیه بتول اسوه الحسنه‌س معنیِ ایثار و غیرته جلوه صبر و شهامته نوکرِ فاطمه بودن از نشونه‌های سعادته « مولاتنا یا فاطمه» ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ .
4_5775904403714215863.mp3
13.98M
📋 سراب منم حاج سید رضا نریمانی ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ سراب منم زلال مثه آب تویی محبت ناب تویی تویی تویی فقیر منم امید فقیر تویی که خِیر کثیر تویی تویی تویی مادر مادر؛ چادرت پناه بی‌پناها مادر مادر؛ تویی آبروی روسیاها مادر مادر؛ یه نگام کن از اون نگاها مادر مادر مادر مادر؛ کس و کار همه بچه‌هایی مادر مادر؛ دلتنگم بگو کجایی مادر مادر؛ همیشه نگران مایی مادر مادر نغمه‌ی هر روزم؛ یا زهرا یا زهرا مادر دلسوزم؛ یا زهرا یا زهرا گدات منم همیشه بَرات تویی مفرح ذات تویی تویی تویی غریق منم دو دست نجات تویی حیات و ممات تویی تویی تویی مادر مادر؛ من ظلمتم و تویی مهتاب مادر مادر؛ نگرانم و مضطر و بی‌تاب مادر مادر؛ شب اول قبرم و دریاب مادر مادر مادر مادر؛ به خودم که امیدی ندارم مادر مادر؛ به دادم نرسی بیچاره‌م مادر مادر؛ بذا‌ سر رو دامنت بذارم ای دُر نایابم؛ یا زهرا یا زهرا مادر اربابم؛ یا زهرا یا زهرا نغمه‌ی هر روزم؛ یا زهرا یا زهرا مادر دلسوزم؛ یا زهرا یا زهرا *شاعر: ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ .
4_5775904403714215915.mp3
18.29M
📋 ای خیر کثیر، ای مرد دلیر حاج ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ ای خِیر کثیر، ای مرد دلیر یا شاه نجف، دستام و بگیر ای ماه منیر، ای شاه و امیر یا شاه نجف، دستام و بگیر من ار به قبله رو کنم، به عشق روی او کنم اقامه‌ی صلاة را، به گفت و گوی او کنم صاحب لواء، علی علی علی ای مقتدا، علی علی علی ای جان ما، علی علی علی صَلّ عَلیٰ، علی علی علی نگارم تمام ایل و تبارم به سینه حُبّ و دارم، علی علی با قدسیان به خاک قدم‌های تو جبین بگذارم، علی علی « یا حیدر، علی یا حیدر» ای صوم و صلاة، عالی درجات یا شاه نجف، جونم به فدات ای حَیّ و مَمات، ای راه نجات یا شاه نجف، جونم به فدات اَلا که رحمت آیتی، ز رحمت علی بُوَد همه کتاب انبیاء، حکایت علی بُوَد صاحب کَرَم، علی علی علی لوح و قلم، علی علی علی ای با جَنَم، علی علی علی ای محترم، علی علی علی غدیر علی بشیر و نذیر امیرِ روزه غدیر علی علی نترسه میون معرکه یِکّه حریف گَله‌ی شیره علی علی « یا حیدر، علی علی» جانم به کفم، من با شَرَفم چون خاکِ دَرِ، شاه نجفم غرق شعفم، من با هدفم چون خاکِ دَرِ، شاه نجفم گر از وطن سفر کنم، سفر به سوی او کنم ز حج بیت بگذرم، طواف کوی او کنم اول امام، علی علی علی صاحب کلام، علی علی علی ماه تمام، علی علی علی عالی مرام، علی علی علی شب قدره قدر و منزلت او امیر خیبر و بدره علی علی مولای ما نمونه‌ی دورانِ و نشسته به سجده علی علی « یا حیدر، علی علی» ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ .
4_5775904403714215860.mp3
18.84M
📋 اگرچه حیدر تنهاست حاج سید رضا نریمانی ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ اگرچه حیدر تنهاست سپاه حیدر زهراست پناه زهرا حیدر پناه حیدر زهراست دم در شد / چه نبردی و چه پیکاری علی دارد / چه فدایی و چه غم‌خواری که زهرا داشت / چه حمایت و چه ایثاری ز شعله با خبر شد کنار در سپر شد کسی نماند و زهرا فدایی حیدر شد « وای مادر؛ وای مادر» در آتش غم حیدر در آتش در زهرا حبیب زهرا حیدر خلیل حیدر زهرا دل زهرا / دل مرتضی از آن غم سوخت دل حیدر / دل فاطمه چه با هم سوخت در آن آتش / به خدا که قلب عالم سوخت دوباره ظلم نمرود دوباره آتش و دود سپاه حیدر تنها میون شعله‌ها بود « وای مادر؛ وای مادر» عزیز حیدر آمد شکسته پهلو برگشت کنار آن در آمد شکسته بازو برگشت علی بود و / دل کوچه غرقِ غوغا شد علی بود و / درِ خانه با لگد وا شد علی بود و / غم او فراقِ زهرا شد دوباره داد و فریاد هجوم ظلم و بیداد کنار در ای فضه بیا که زهرا افتاد « وای مادر؛ وای مادر» ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ .
4_5775904403714215859.mp3
14.42M
📋 انگار نه انگار، دیروز همین جا یکی خورد به دیوار (س) کربلایی سیدرضا نریمانی ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ انگار نه انگار، دیروز همینجا یکی خورد به دیوار انگار نه انگار، یه زن رو زدن بین انظار انگار نه انگار، دیروز یه بچه شهید شد با مسمار انگار نه انگار، اونقد زدند دستش افتاده از کار بی‌حیا تر این کوچه، کوچه کوفه و شامه سخت‌تر از روضه‌ی سیلی، روضه سنگ رو بامه انگار نه انگار، می‌بینه از روی نیزه علمدار انگار نه انگار، توو دست و پا سر میوفته هزار بار انگار نه انگار، ناموس پیغمبره توی بازار *شاعر: ✍ ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ .
. 📋 شب است و غم و درد و الم و تابش مهتاب (س) حاج ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ شب است و غم و درد و الم و تابش مهتاب، در آن شهر پر از ظلم، به جز مردم یک خانه، همه خواب، همه خواب، و جز هِق هِق آهسته‏ی یک مرد، و یا ناله‏ی آرام دو سه کودک بی تاب، اگر گوش کنی می شنوی زمزمه‏ی ریختن آب اگر چه همه خوابند، ولی در دل آن خانه پر از ماتم و غوغاست، که این شب، شب بی مادری زینب کبراست، شب اصلی ضربت زدن حضرت مولاست، شب غسل گل یاس علی حضرت زهراست علی بود وَ یک زانوی لرزان، علی بود و غم تازه یتیمان، علی بود وَ آن اشک روان، سینه‏ی محزون پر از درد، وَ آن گریه‏ی پنهان، علی بود، وَ یک یاس شهیده، همان شیر خدا، حیدر کرار وَ رنگی که ز رخسار پریده، همان فاتح خیبر، که قدش سخت خمیده، علی بود، همان همسر زهرا، که چندی است به جز فاطمه از مردم آن شهر سلامی نشنیده، علی بود وَ رخساره‏ی زهرا که سه ماه است ندیده علی بود و دلی خسته در آن بارش غمها، علی بود وَ اسماء، کنار بدن خسته‏ی زهرا، در آن نیمه شب ساکت و خلوت، همان نیمه شب غصه و غربت، شب هجر، شب اوج مصیبت، شب مرگ علی، شب مرگ گل یاس، علی کرد نگاهی سوی اسماء، که بریز آب روان بر روی گلبرگ گل یاس وَ با اشک نگاهی به تن فاطمه اش کرد و چنین گفت: عزیز دل حیدر، مددی کن که دهم غسل تنت را، کمک کن که بشویم بدنت را، وَ با نام خدا غسلِ گل یاس شد آغاز، خدا داند از آن لحظه که شد چشم علی سوی گلش باز علی بود وَ قلبی که به اندازه‏ی یک فاطمه غم داشت، علی بود وَ بازوی کبودی که ورم داشت وَ دستان علی بر گل زخم بدن فاطمه اش خورد، علی زنده شد و مرد، نفس در دل او حبس شد و سوخت، علی چشم به چشمان گلش دوخت، وَ آن بغض که در سینه نهان داشت رها شد، دوباره قد او خم شد و تا شد، وَ روح از بدنش رفت و جدا شد، سرش را به روی شانه‏ی دیوار زد و زار زد و گفت:، نگفتی به علی فاطمه یک بار، از این زخم وَ از قصه‏ی دیوار، از این اذیت، آزار، از این سینه و از لطمه‏ی مسمار، خدایا چه کند حیدر کرار؟! همه عالم هستی، فغان گشت و ز آه دل آن رهبر مظلوم، وَ از اشک یتیمیّ حسین و حسن و زینب و کلثوم، به جز زمزمه‏ی ریختن آب، از آن خانه صدائی به سما رفت، که تا عرش خدا رفت، صدای طپش یک دل خسته، که بندش شده پاره وَ از ریشه گسسته، صدای کمرِ کوه، که از غصه شکسته فقط آه کشید آه، علی با مدد فاطمه استاد روی پا، وَ چنین گفت به اسما، بریز آب به روی گل حیدر، ولی سعی کن آرام بریزی که یاسم شده پرپر، بریز آب ولی سعی کن آرام بریزی که گلم خسته‏ی خسته است، بریز آب ولی سعی کن آرام بریزی، که پهلوش شکسته است علی شست تنش را، و َبا گریه چنین گفت به زهرا: شدی پرپر و این شهر نفهمید، که گل طاقت این اذیت و این همه آزار ندارد، تو رفتی و علی یار ندارد، وَ در مردم این شهر طرفدار ندارد، گذشت از من و تو قصه ولی کاش به گلبرگ شقایق بنوسیند، که گل تاب فشار در و دیوار ندارد ... *شاعر: ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ 📋 (س) (س) شروع کرد بندهای روسری رو آروم آروم گره‌هاش و باز کرد، تا اومد گره رو باز کنه دید حسن یه فریادی زد:« آه! مادر». راز بین حسن و مادر برملا شد. امیرالمومنین به امام حسن و امام حسین گفت:« من و اسماء این بدن و غسل میدیم فقط شما مواظب زینب باشید، زینب نباید خون ببینه؛ زینب نباید بازوی شکسته ببینه؛ زینب نباید این صحنه‌ها رو ببینه؛ ولی بزار زینب ببینه، بزار زینب نگاه کنه غسل شبونه رو یاد بگیره؛ بزار زینب غسل زیر پیراهن و یاد بگیره؛ بزار زینب غسل بدن شکسته رو بلد بشه؛ یه شبی این غسل به دردش می‌خوره. زن غساله اومد این بدن و غسل بده دیدن عقب عقب داره فرار می‌کنه. کجا؟! من این بدن و غسل نمیدم. همه جای این بدن شکسته‌ست، همه جای این بدن سیاهه... یهو بی‌بی بدو بدو اومد کار خودمه من یاد گرفتم، من اون شبی که مدینه بابام بدن مادرم و غسل میداد یادمه بلدم؛ بلدم چه جوری غسل بدم. بابام اینجوری غسل میداد؛ بابام به اسماء میگفت اسماء آروم آب بریز... ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ .👇
. 📋 حضرت زهرا (س) (س) حاج سید رضا نریمانی ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ غسل تموم شد، بچه‌ها معلومه یه طرف دیگه‌ای بودند غسل مادر و ندیدند. صدا زد علی:« حسن! حسین! بیاین برای آخرین بار مادرتون و ببینید. فقط آروم، کسی بلند گریه نکنه». می‌خواد بند آخر کفن و ببنده حسن و حسین اومدند خودشون و انداختند رو بدن بی‌جان مادر. امیرالمومنین قسم می‌خوره میگه به خدا قسم دیدم بندای پایینی کفنم باز شد. دوتا دستاش و از توی کفن بیرون آورد. دستاش و بیرون آورد یکی گردن حسن، یکی گردن حسین. سه ماهه اینجوری حسین و بغل نگرفته، سه ماهه اینجوری حسن و بغل نگرفته... یکی گردن حسن، یکی گردن حسین. شاید چند ثانیه‌ای، چند دقیقه‌ای این صحنه طول کشیده باشه. سریع از آسمان ندا اومد یاعلی! بچه‌ها رو از بدن فاطمه جدا کن، ملائکه طاقت دیدن ندارن... قربونت برم حسینم بسه دیگه، حسنم بسه؛ دورتون بگردم بسه دیگه؛ ببینید زینبم داره نگاه می‌کنه، بلند شید. شما مردای این خونه‌اید بلند شید، زینب داره نگاه می‌کنه الان جون میده‌ها بلند شید... بچه‌ها رو با نوازش از رو بدن مادر جدا کرد، کار تموم شد. صدا زد:« حسن!». - جونم بابا - بدو برو سلمان و خبر کن. دیگه من طاقت ندارم، دیگه پاهام نمی‌کشه؛ بگو سلمان اقلاً بیاد کمک کنه. حسن بدو رفت در خونه‌ی سلمان زد، سلمان! بدو خودت و برسون. چه خبره؟! شبیه چی شده؟! - آخ سلمان مادرم و بابام شسته می‌خوایم ببریم. - شبیه؟! توو دل این شب، توو این تاریکی؟! - آره. - چرا به ما نگفتی؟! - مادرم سفارش کرده کسی نباشه، کسی نشنوه، کسی نبینه. سلمان بدو بدو اومد، اومد توو خونه‌ی مولا، وای چه خبره توو خونه! وسط حیاط خونه یه تابوت گذاشته، بدنم یه طرفه علیم یه طرف زانوهاش و بغل گرفته؛ حسینم یه طرف، زینبم یه طرف... همچین که سلمان اومد توو خونه، علی چشمش به سلمان خورد آه! سلمان... سلمان و بغل گرفت انقدر دوتایی گریه کردند. سلمان دیدی چی شد؟! سلمان دیدی مردم شهر با علی چی کار کردند ؟! - آقا به من بگو چی کار کنم؟! چه کاری از دست من برمیاد؟! - سلمان کمک علی باش، تو از مایی؛ کمک من کن؛ من دیگه دستام، بازوهام، پاهام طاقت نداره. امیرالمومنین فرمود:« سلمان! تو کمک من باش، من جلوی تابوت و می‌گیرم تو هم عقب‌تر؛ تابوت و بلند کردند. یهو دید بچه‌ها - بچه‌ها شما هم می‌خواید بیاید؟! - قول باید بدیدا، همین الان به بابا قول بدید توو کوچه حرفی نزنید؛ داد نزنید، گریه نکنید. - باشه بابا. فقط به ما اجازه بده بیایم تشییع جنازه. آروم آروم تابوت و بلند کردند، به عزت و شرف لا اله الا الله. توو کوچه امیرالمومنین جلوی تابوت داره میره، بچه‌ها هم عقب تابوت دارن میان. یهو یه نقطه از کوچه که رسیدن دیدن حسن رو زمین نشست. تابوت و زمین گذاشتن زیر بغلای حسن و گرفتند؛ چی شده؟! چرا اینجوری گریه می‌کنی؟! مگه قول ندادی داد نزنی؟! صدا زد: سلمان! دست به دل حسن مگذاز، این چیزی که من اینجا دیدم نه حسین دیده، نه بابا علی دیده. یه رازی بین من و مادر بوده توو این دلم مونده بزار الان بگم همه بفهمند چرا من اینجوری دارم گریه می‌کنم. سلمان! همینجا با مادر می‌رفتیم، دست توو دست مادر. مادر با من حرف می‌زد؛ مادر دست من و گرفته بود؛ من و می‌کشوند به سمت خونه. اما یه مرتبه دیدم روبه‌رومون چند نفر جلومون و گرفتند. کجا؟! من اومدم جلو فهمیدم اینا برای چی اومدند، سلمان! یه مرتبه دیدم دستش رو بالا برد، نه یه دست دو دستش و بالا برد... ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ .👇
4_5775904403714215864.mp3
9.14M
📋 مونده روی زمین پیکر تو رها (ع) کربلایی سیدرضا نریمانی ـــــــــــــــــــــــــــــــــــ مونده روی زمین ، پیکر تو رها السلامُ علیٰ مَن دَفَنَ اهلِ قُریٰ خواهرت اگه نیست ، رفته شام بلا ریگ و رمل بیابان برات گرفتن عزا همه منتظرن، مادرت برسه کاش صدای برادر به خواهرش برسه دست قاتل اگه، به سرش برسه آخ خدا به داد موی دخترش برسه ـــــــــــــــــــــــــــــــــــ ‌
. 📋 گر چه همه رد می‌کنند از خود گدا را (ع) حاج سید رضا نریمانی ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ گر چه همه رد می‌کنند از خود گدا را آقا محبت کن صدا کن اسم ما را من نوکر خوبی برای تو نبودم خیلی اذیت کرده‌ام آقا شما را کج می‌روم وقتی هوایم را نداری کج می‌گذارم روی هم سنگ بنا را بنشان هم اکنون مادرم را در عزایم آزار دادم من تو را صاحب عزا را پشت درم، درمانده‌ام، در را نبندید از خود مرانی این گدای خرده پا را بی‌آبرویی آمده، ای آبرودار بی‌وقت آمد، آمده وقت مدارا اول گرفتی دست‌های خالی‌ام را آخر پذیرفتی من یک لاقبا را چشمی که گریه می‌کند دار و ندارد درمان نکن این عاشق درد آشنا را یک بار شد چشم انتظارت را نبخشی وقتی به لب دارم نوای کربلا را محض گل روی ابوفاضل عوض کن حال و هوای نوکر سر به هوا را زهرا کنار علقمه پهلو (بازو) گرفته چون دیده بر روی زمین دست جدا را ای کاش می‌شد از تن او در بیارند آرام، تیر و آهن و سرنیزه‌ها را مشکی که پاره بود را بردند خیمه گفتند این هم مشک و این هم آب گوارا ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ .👇
. (س) (س) (س) (ع) (ع) حاج سید رضا نریمانی ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ تو شاهکار عشق بازی در زمینی تو دست پنهان خدا در آستینی اُمُّ الادب، اُمُّ الوفا، اُمُّ البنینی دلگرمی نسل امیرالمونینی در پیشگاه تو ادب تعظیم کرده قرص قمر میر عرب تعظیم کرده مانند نور آمدی تابیدی و بعد با دست زهرا مورد تأییدی و بعد خود را دم بیت ولایت دیدی و بعد آن چارچوب سوخته بوسیدی و بعد گفتی اگرچه در حرم تازه عروسم من آمدم دستان زینب را ببوسم دیدی چگونه گریه‌کن‌ها گریه کردند غم‌دیده‌ها با یاد زهرا گریه کردند با نغمه‌ی لبهای مولا گریه کردند یا فاطمه می‌گفت هرجا گریه کردند آن روز تنها خواهش قلبت همین شد یا فاطمه تبدیل بر ام‌ البنین شد شهر مدینه در هیاهو زین خبر شد شکر خدا ام البنین صاحب پسر شد اما کلامی باعث خون جگر شد زخم زبان‌ها بر دل تو نیشتر شد گفتند با تو بعد از این کم می‌گذارد بر این یتیمان دیگر او کاری ندارد اما دهان یاوه‌گویان را تو بستی پای قرار خویش با زهرا نشستی دیدن از جام رضای یار مستی چون رشته‌ی فرزند و مادر را گسستی گفتی اگرچه بین‌تان خیلی عزیزم در خانه عباسم غلام و من کنیزم زینب تو را با نور ایمان آشنا کرد با یک نظر دلداده‌ی آل عبا کرد بر آتش عشقش تو را هم مبتلا کرد آن قدر پیشت صحبت کرببلا کرد تا اینکه شاخ و برگ‌هایت پُر ثمر شد دار و ندارت چهار فرزند پسر شد کم‌کم پسرهای تو بال و پَر گرفتند دور و بَرَت را مثل یک لشگر گرفتند درس شجاعت از خود حیدر گرفتند بوی امیر فاتح خیبر گرفتند گویم ز اوصاف عظیم تو همین حد زینب پس از زهرا تو را مادر صدا زد ای وای از روزی که قلبت را شکستند حجاج زهرا بار بیت الله بستند دیدی همه سرها گرفته روی دستند با چه شکوهی بین محمل‌ها نشستند بر زانوی عباس زینب پاگذارد شُکر خدا که محمل او پرده دارد اما پس از شش ماه شام غم سحر گشت با دیدن یک صحنه‌ای چشم تو تَر گشت از این مصیبت عالمی خونین جگر گشت باور نمی‌کردی ولی دل با خبر گشت بالاترین روضه همین در عالمین است از راه آمد زینب اما بی حسین است فریاد زد اُمُّ البنین گیسو سپیدم مادرنبودی عصر عاشورا چه دیدم از خیمه تا گودال با زحمت دویدم با دست خود از پهلویش نیزه کشیدم اُمُّ البنین تاج سرم را سَر بریدند پیراهنش را از تَنَش بیرون کشیدند مادر نبودی گوش کن پس این خبرها از داغ عباس تو خم گشته کمرها واشد به روی من نگاه رهگذرها چادر به سر دارد دویدن دردسرها عباس رفت و آبروی خواهرش رفت دعوا شد و چادر ز روی خواهرت رفت اُمُّ البنین اول دو بازویش بهم ریخت تیری رسید و چشم و ابرویش بهم ریخت ضرب عمودی آمد و رویش بهم ریخت تا روی نیزه رفت گیسویش بهم ریخت عباس نامردی عمود آهنین خورد بی دست از بالای مرکب بر زمین خورد دروازه‌ی کوفه قیامت ساختم من بر مرکب طوفانِ خطبه تاختم من تا چشم روی نیزه‌ها انداختم من در یک نظر عباس را نشناختم من از درد غیرت صورتش چرخاند مادر بستند او را تا به نیزه ماند مادر *شاعر : ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ .📋 حال و هوای بچه‌های امیرالمومنین با نام فاطمه ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ دید امیرالمومنین میگه:« فاطمه» دید امام حسن یه جوری نگاه می‌کنه، فاطمه؟! حسین جان بابام داره مادر و صدا میزنه میگه:« فاطمه» زینب میره یه طرف خونه زانوهاش و بغل می‌کنه، مادر جان! فاطمه جان! دید حال و هوای بچه‌ها رو اومد محضر امیرالمومنین: - آقاجان! میشه دیگه من و با این اسم صدا نزنید، آخه شما که میگید فاطمه بچه‌ها یاد مادرشون می‌افتند. تا میگی فاطمه امام حسن یه طرف میره، هی زیر لب داره میگه نزن!... بد زدنت، جلو چشای حسنت
4_5895348887324986787.mp3
20.46M
📋 مادر گفتی برات روضه بخونم حاج سید رضا نریمانی ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ مادر گفتی برات روضه بخونم باشه ولی بعید می‌دونم دووم بیاری به جای روضه‌ی بچه‌هات گفتی بگم از حسین برات دلش رو داری دلش رو داری داداشم غریب شد زدن تکیه‌گاهش و که رو خاک، خد التریب شد دور از چشای خونی عباس، شیب الخضیب شد داداشم غریب شد تنها نبود توی گودال، غلغله بود اگه عباست رفت، شمر بود، حرمله بود « آه! از روزگار بی علمدار آه! از روزگار بی علمدار» مادر حسین که اومد از علقمه وقتی دیدم که قدش خمه یهو دلم ریخت وقتی سرو به روی نیزه بستن دل رقیه رو شکستن حرم بهم ریخت، حرم بهم ریخت دلم رو سوزوندن نبودی ببینی پای ما رو، کجا کشوندن دختر امام و توی بزم، حروم نشوندن دلم رو سوزوندن گریه نکن مادر، مرد با غافله بود اگه عباست رفت، شمر بود، حرمله بود « آه! از روزگار بی علمدار آه! از روزگار بی علمدار» مادر برات بگم از اون ازدحام از ماجرای کوفه به شام از تعنه‌هاشون با دست بسته می‌بردنم کوچه به کوچه آزردنم با خنده‌هاشون، با خنده‌هاشون توو هر کوچه بازار کتک می‌زدن زن و بچه رو، جلوی انظار تحمل نداشت سه ساله دیگه، این همه آزار تو‌و هر کوچه بازار رو دستامون جای، زخم سلسله بود اگه عباست رفت، شمر بود، حرمله بود « آه! از روزگار بی علمدار آه! از روزگار بی علمدار» ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ .
. 📋 بنا بوده توی عالم فقط عباس قمر باشه حاج سید رضا نریمانی ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ بنا بوده / توی عالم / فقط عباس / قمر باشه بنا بوده / توو هر سختی / برا زینب / سپر باشه به جز عباس / کی میتونه / خاک پاشم / گوهر باشه میاد اسم / ابوفاضل / اگه حرف از / جگر باشه مثه حیدر، تو کرّاری تو مشکل گشاترین علمداری عجب رزمی چه سرداری مگه میشه ضربه‌هات نشن کاری « ابوفاضل... ابوفاضل ابوفاضل... ابوفاضل » چه تقدیری / از این بهتر / تویی مولا / منم نوکر اگه ساقی / تویی عباس / چه باکی از / مِی و ساغر توو هر میدون / توو هر جنگی / تویی اول /تویی آخر شده نقش / رو سربندت / مدد زهرا / مدد حیدر همه تشنه، تویی سقا بازم دست بکش روی سر دنیا توی چهره‌ت علی پیدا می‌جنگی تو معرکه مثه مولا « ابوفاضل... ابوفاضل ابوفاضل... ابوفاضل » از اون وقتی / که یادم هست / به سر شور و / شعف دارم دلم وقتی / که بی‌تابه / یعنی شوق /نجف دارم حلال زاده / یعنی اونکه / فقط مولاش / علی باشه اگه عبد / علی باشم/ یه دنیایی / شرف دارم نجف یعنی، تهِ دنیا نجف مِی خونه‌ی هر دل شیدا جنون یعنی، نم بارون یعنی جون بدم یه روز دم ایوون «علی مولا... علی مولا علی مولا مولا... علی مولا » ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ .👇
4_5895348887324986790.mp3
5.65M
📋 عالیه‌ی عرش معلاستی حاج سید رضا نریمانی ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ عالیه‌ی عرش معلاستی آینه‌ی عصمت زهراستی فاطمه‌ی دوم مولاستی خادمه‌ی زینب کبراستی جمله ملائک به رهت خاکبوس فاطمه‌ی بنت اسد را عروس! خادمه‌ات آسیه و هاجر است حرمتت از کعبه فراوان‌تر است تاج سرت فاطمه‌ی اطهر است ای صدف! عباس تو را گوهر است حیدر کرارِ مؤنث تویی بی کسم ای اُمِّ بنین کس تویی آه! که با این همه آه آمدم خسته‌تر از خسته‌ی راه آمدم مثل غلامان سیاه آمدم سوی تو یا بنت حزام آمدم گشته اغیثینیِ من زمزمه فاطمه یا فاطمه یا فاطمه *شاعر: ✍ ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ .
. بنام چشِ غرقِ بارون شده بنازم به لیلای مجنون شده شهیدی که سردار دلهای ماست شهیدی که پیروز میدون شده دل من تو هر لحظه و ثانیه اگر با شهیداست، نورانیه همینکه نشستم تو راه ظهور دعاهای قاسم سلیمانیه بیا زائر کربلاشو فقط تو تشییع، بشنو دعاشو فقط اگه میشه بشمار جمعیتو! ببین لشکر عاشقاشو فقط جگر داشت هنگام جنگ و خطر قوی بود تدبیرش از هر نظر شجا بود از منظر دشمناش شهیدی که می گفت وقت سحر؛ «پُر از ترکشم، ترکش روزگار بچین از تنم دونه های انار بسوزان منو، دود کن، محو کن کجا هستی ای بوسهء انفجار؟ شهادت تو افلاک، بندم نکرد دلم رفت، اما بلندم نکرد کشید و منو بین آغوش، بُرد ولی دلبر من پسندم نکرد فقط دست خالیمونو خوند و رفت دل عاشق ما رو لرزوند و رفت من از فتح بُستان به دنبالشم چشای تر من به در موند و رفت چقد زخم خوردم تو دامان عشق گرفتم شبونه گریبان عشق چقد از رفیقام، رسیدن به تو رسیدم کنارت به پایان عشق بیا مرگِ خونین در آغوش من بذا ماه من، سر روی دوش من عروس خیالی میدون جنگ! میشه حجله، بی تو سیاپوش من» شده آه، اون خنده هایی که نیست شده راه، مرد خدایی که نیست هنوز حاج قاسم علم دستشه دعا می کنه با صدایی که نیست ✍ .
یوسف، ای گمشده در بی‌سروسامانی‌ها! این غزل‌خوانی‌ها، معرکه‌گردانی‌ها سر بازار شلوغ است،‌ تو تنها ماندی همه جمع‌اند، چه شهری، چه بیابانی‌ها چیزی از سورۀ یوسف به عزیزی نرسید بس که در حق تو کردند مسلمانی‌ها همه در دست، ترنجی و از این می‌رنجی که به نام تو گرفتند چه مهمانی‌ها... «این چه شمعی‌ست که عالم همه پروانۀ اوست؟» این چه پروانه که کرده‌ست پرافشانی‌ها؟ یوسف گمشده! دنبالۀ این قصه کجاست؟ بشنو از نی که غریب‌اند نیستانی‌ها بوی پیراهن خونین کسی می‌آید این خبر را برسانید به کنعانی‌ها مهدی جهاندار.
جان بر لب است از غم جانان دعا كنيد شايد به سر رسد شب هجران دعا كنيد با چشمه هاي خالي و خشكيده نگاه در حسرت رسيدن باران دعا كنيد روزي هزار بار دعاي فرج كم است در آرزوي يار فراوان دعا كنيد هر جا كه ميرويد نجف مكه كربلا اينجا كنار شاه خراسان دعا كنيد يا ايهاالرئوف! شما واسطه شويد ما بي كسيم حضرت سلطان! دعا كنيد ما آمديم اذن محرم به ما دهيد آقا براي ماه عزامان دعا كنيد ما گريه مي كنيم كه يك روز جان دهيم از داغ خشكي لب عطشان دعا كنيد محمدعلي بياباني.
آبرویم را سرِ این نفس، آسان می برم مرگ را از خاطرم هنگام عصیان می برم تشنه ی معرفتم، این سو و آن سو می روم بهره ای اصلا از این دریای قرآن می برم؟! بنده ای حیرانم و جای کلام صاحبم از کلام دیگران بی فکر، فرمان می برم لوح دل، بی آب دیده از گنه عاری نشد اشک را با غفلتم از کوی مژگان می برم بعد از این حالا که یوسف هم خریدارم نشد چون زلیخا، خون جگر، سر در گریبان می برم من نمی بینم، نمی دانم، نمی فهمم ولی بهره ها از او در این دوران هجران می برم گرچه در هفته فقط یک جمعه یادش می کنم از دعایش روز و شب سود فراوان می برم بی پناهم، هر کجا رفتم جوابم کرده اند پس پناهم را به دربار خراسان می برم جام جانان را همیشه با وضو سر می کشم نام سلطان را فقط با چشم گریان می برم کربلا می خواهم و با صد امید و آرزو حاجتم را محضر آقا رضاجان می برم با توسل بر غم زهرا به مشهد می روم با توسل راه در دربار سلطان می برم ننگ بر اهل مدینه که علی فرموده است: همسرم را با قد خم بیت الاحزان می برم محمدجواد شیرازی.