eitaa logo
امام حسین ع
17.1هزار دنبال‌کننده
390 عکس
1.9هزار ویدیو
1.9هزار فایل
کانال مداحی و شعر و سبک https://eitaa.com/emame3vom
مشاهده در ایتا
دانلود
نوحه امام حسین علیه السلام نوکریِ تو اعتبارم ولای تو دار و ندارم آرزویی در دل زارم غیرِ وصال تو ندارم آه پریشانم،با تو می مانم،ای حسین جانم ای مظلومِ دشتِ غربت ای ناجیِ کلّ دنیا ای خورشید سرخِ گودال ثارالله عزیز زهرا ثارالله عزیز زهرا... خوشا به حال هر کسی که چو رود سوی تو روان شد خوشا به حالِ هر کسی که خاکِ حریم عشقتان شد آه منم گمراه،با تو ام همراه،یا ذبیح الله هر چه معصیت نمودم دستم را رها نکردی راهن را زِ راه عشقت یک لحظه جدا نکردی ثارالله عزیز زهرا... سوز دل از مصائب تو چه بی حد و چه بی کران است که دور تو در دل گودال دشنه و شمشیر و سِنان است آه ازین ماتم،آه زِ درد و غم،آه زِ قدّ خم جسمت بین خاک و خون و خون جاری شَوَد زِ دیده ناله میزند بُنَیّ زهرا با قدِ خمیده ثارالله عزیز زهرا... ۹۸ .
تا جان به تن دارم شعارم یا حسین است کار من افتاده دیگر با حسین است بی مهر جانبخشش حیاتم عین مرگ است در روز مرگم حرف آخر یا حسین است تا قبله ام شش گوشه سلطان عشق است مست از شراب و باده ام اینجا حسین است من چون غریبی در تب و تابم ولی شکر زیرا مرا آرامش عقبا حسین است دست نیاز از دامنش هرگز نگیرم زیرا گدایش هستم و آقا حسین است با سائلانش مهربان است این یگانه ما تشنه کامان غم و دریا حسین است
ماه عشق -(محرم ماه عشقست وجنون است ) *** محرم ماه عشقست وجنون است محرم ماه زیبایی وخون است محرم ماه انا لله هست و سپس انا الیه راجعون است عجین این ماه با نام حسین است بنای حریت را چون ستون است محرم ماه سوگ عالمین است مه واریز خوناب از عیون است محرم ماه آغازین سال است عزا، عید تمام مومنون است محرم ماه عشق وعشقبازیست مه گلگون تنان شاهدون است محرم ماه حزن آل طاهاست مصیبت دخت حیدر را فزون است هرآنکس زد گره خود با محرم به درگاه حسینی رهنمون است محرم ماه ایثار وشهادت از آن،تخت یزیدی واژگون است کسی که در محرم با حسین است خدا جوگشته از شیطان مصون است شاعر :اسماعیل تقوایی **
بیا نگار آشنا..زمزمه مناجات مرثیه ای بسیار زیبا بهمراه سبک مناجات بیا نگار آشنا       شب غمم سحر نما مرا به نوکری خود        (شها تو مفتخر نما)۲ ای گل وفا حسین ع      معدن سخا حسین ع می کشی مرا حسین ع       می کشی مرا حسین ع ....................... تجلی ولایتی       سرشته با گل منی تمام هستی ام تویی       تو صا حب دل منی آیه ی محبتی          سوره کرامتی کعبه ولا حسین ع      می کشی مرا حسین ع ......................... زکودکی دلم شده         اسیر مبتلای تو خدا کند که جان دهم         به یاد کربلای تو ذکر تو عبا دتم        تشنه شهادتم یار حق نما حسین  ع        می کشی مرا حسین غ .......................... چه می شود زباده ی       ولا دهی تو شهدی ام مددکنی صلا زنم        که من غلام مهدی ام کو امام منتظر         یار غائب از نظر چشمه بقا حسین ع         می کشی مرا حسین ع ...................... بهانه دارد این دلم      به کربلا سفر کنم بر آن ضریح محترم        به چشم تر نظر کنم دارم آرزوی تو         کی رسم به کوی تو یار با وفا حسین ع    می کشی مرا حسبن ع ...................... تمام هستی ام شود          فدای  قتلگاه تو همان مکان که بوده است      به خیمه ها نگاه تو جان مادرت حسین ع      حق دخترت حسین ع کن به ما عطا حسین ع      می کشی مرا حسین ع ......................... به روی خاک صورتت        صدا  زدی خدا حسین ع به پیش مادرت شدی        ذبیح با القفا حسین ع وای غربی مادرم          وای شکسته حنجرم شدی زمن جدا حسین ع     می کشی مرا حسین ع ........................ اگر حسین من تویی       بگو اخا سرت کجاست چرا تنت چنین شده         نشان مادرت کجاست قاری بریده سر       روی نیزه در بدر کشته ی خدا حسین ع      می کشی مرا حسین ع ........................ به  شام و کوفه میروم       به عشق دیدن سرت رباب ناله میزند       به یاد حلق  اصغرت ع حرمله چه بی حیا          خنده میکند به ما وای از این جفا حسین       می کشی مرا حسین ع ....ای گل وفا حسین    معدن سخا حسین می کشی مرا حسین ع     می کشی مرا حسین ع شاعر:استادحاج جواد حیدری باصدای فخرالذاکرین:
یااباعبدالله الحسین (ع) مدح امام حسین (ع)، ✍ شاعر: کربلایی محمدرضامحمدی(ناعم) 🌓🌓🌓🌓🌓🌓🌓🌓🌓🌓🌓🌓 سایل کوی شما آنقدرعزت دارد باسلاطین جهان میل رقابت دارد هرکه شدسایه نشین علم سبز شما پادشاهیست که درعرش اقامت دارد میل برافسرشاهان نکند درهمه عمر برسرش هر که ز داغ تو جراحت دارد بایدازجرگه ی عشاق تو بیرون برود هرکه درسینه ی خود کبرومنیت دارد سرخوان کرمت حاتم طی را دیدم شرم میکرد بگویدکه کرامت دارد روضه خوانی دوشب پیش درآن هیات گفت اشک درماتم تو، مژده ی جنت دارد واله مرتبه ی عرشی عباس توام آن هم از نوکری توست که عزت دارد "ناعم"ازنام شما کسب شرافت کرده روز محشرز تو امیدشفاعت دارد 🌓🌓🌓🌓🌓🌓
. سجده زیارت عاشورا) شام سیه‌‌ام ز لطف تو مهتاب است این سجده شکر ،هدیه بر ارباب است در آخر این زیارت عاشورا بهر حرم حسین دل بیتاب است .
قبل از سجده زیارت عاشورا میشه خواند دل آشفته ی ما شیفته ی کرببلاست عاشق مرقد شش گوشه و ایوان طلاست رحمت واسعه من نوکر دربار توأم حرم محترمت آینه ی عرش خداست سجده بر تربت تو وقت سحر می چسبد دل سرگشته من خاک کف پای شماست شهره ی شهر شدم شاه شهید ادرکنی دل من دربه در روضه شاه شهداست حرم و قبله و محراب فدای حرمت حُرمت مرقد تو بیشتر از سعی و صفاست دردمندیم و پی نسخه درمان نرویم خاک بین الحرمین تو به هر درد دواست حضرت شاه تو اربابی و من بنده تو علق خلق جهان نوکری آل عباست روی سنگ لحد من بنویسید حسین روضه های تو امید دل هر اهل بُکاست من شنیدم که لبه تشنه شهیدت کردند زینت جنت الأعلای خدا شال عزاست من شنیدم وسط معرکه گیر افتادی خون رگهای شما زینت صحرای بلاست خواهرت دید که جسم تو بهم ریخته بود روضه خوان غم .... .
آدم میان روضه سبکبال می شود مست می محول‌الاحوال می شود بزم عزا بهشت زمین است و آسمان از دیدن بهشت زمین لال می شود بال عروج ماست سلام علی‌الحسین روضه برای روح پر و بال می شود شادی واقعی ست دم یاحسین ما با یاحسین، فاطمه خوشحال می شود چشمی که بود کاسه‌ی خون بین روضه‌ها جای قدوم کشته‌ی گودال می شود گودال‌قتلگاه چه با اهل‌بیت کرد یک کاروان الف ز غمش دال می‌ شود از قتلگاه زینب کبری دو داغ دید بالای تل دو مرتبه بی‌حال می‌ شود هم سینه ی حسین لگدمال شمر شد هم زیر سم اسب لگد‌مال می شود امیر عظیمی .
حضرت اباالفضل العباس اّیا باب الحوائج یا ابالفضل عزیز حضرت زهرا ابالفضل اگرچه دستت افتاده ولی هست همیشه پرچمت بالا ابالفضل به وقت اوج تو حسرت بگیرد تمامیِ شهیدان را ابالفضل پس از نام ائمّه با محمّد ز هر اسمی بُوَد زیبا ابالفضل بصیرت، معرفت، غیرت، شجاعت درخشيده ز تو یکجا ابالفضل به تاریخ ولایت ثبت گشته ست به نامت روز تاسوعا ابالفضل کجا در پیش رود و آب جاری تَرَک خورده لب سقّا ابالفضل زمانی که زمین خوردی ز اسبت کشید اهریمنت هورا ابالفضل صدایت کرده ايم امروز و ديروز به داد ما برس فردا ابالفضل
راوي گويد: وَخَرَجَ غُلامٌ كَاءَنَّ وَجْهَهُ شِقَّةَ قَمَرٍ ... جواني بيرون خراميد كه در حُسن صورت و درخشندگي منظر به مثابه پاره ماه بود، با آن گروه بدخواه و بي دين ، به كار جنگ پرداخت . ابن فضيل اَزْدي مَيْشوم ضربتي بر فرق آن مظلوم ، زد كه فرق او راشكافت و آن جوان از مركب به صورت ، روي زمين افتاد و فرياد يا عَمّاهُ برآورد. پس امام عليه السّلام مانند باز شكاري ، خود را به ميدان رسانيد و همچون شير خشمناك بر آن لعين بي باك ، حمله نمود و با شمشير، ضربتي بر اَّن ناپاك ، فرود آورد و آن وَلَدُالزّنا بازوي خود را سپر شمشير امام عليه السّلام نموده و دست نحس اش از مِرْفق قطع گرديد و آن لعين فرياد بلندي برآورد كه همه لشكر فرياد او را شنيدند. كوفيان بي دين بر امام مبين ، حمله آوردند تا آن لعين را از چنگال شير بيشه هيجا رها نمايند ولي آن ملعون پايمال سُمّ اسبان گرديد و روح نحس اش به جانب نيران دويد. راوي گويد: چون غبار فرو نشست ديدم كه حسين عليه السّلام بر بالاي سر آن جوان ايستاده و او پاهاي خود را بر زمين مي ماليد و امام مي فرمود: از رحمت خدا دور باشند آن گروهي كه تو را كشتند و آنان كه در روز قيامت جدّ و پدر تو با ايشان دشمني خواهند نمود. سپس فرمود: عَزَّ وَاللّهِ عَلي عَمِّكَ اءَنْ تَدْعُوهُ فَلا يُجيبُكَ، اءَوْ يُجيبُكَ فَلا يَنْفَعُكَ صَوْتُهُ به خدا قسم ! گران است بر عموي تو كه او را بخواني و او نتواند تو را جواب دهد و هرگاه بخواهد جواب دهد ديگر دير شده و فايده اي نبخشد. به خدا قسم كه امروز آن روزي است كه خون ريزي در آن بسيار و فرياد رسي ، اندك است . سپس حضرت سيّدالشهداء عليه السّلام جنازه آن جوان را بر سينه خود گرفت و در ميان شهداي بني هاشم بر روي زمين قرار داد. راوي گويد: چون امام مظلومان قتلگاه جوانان و دوستان خود را مشاهده فرمود كه همه بر روي خاك افتاده اند و جان به جان آفرين سپرده اند تصميم عزم فرمود كه با نفس نفيس با گروه بد نهاد، جهاد نمايد و نداي بي كسي در داد كه آيا كسي هست كه از حرم رسول پروردگار عالميان ، دفع شرّ ياغيان و ظالمان نمايد؟ آيا خداپرستي هست كه در ياري ما اهل بيت از خداي متعال بترسد و ما را تنها نگذارد؟ آيا فريادرسي هست ك به فريادرسي ما اميد لقاي پروردگار را داشته باشد؟... 📚لهوف سيد ابن طاوس
YEKNET.IR -Karimi-Shab23Ramazan1395[02] (2).mp3
3.95M
⏯ #زمینه احساسی 🍃سلام من به حسینُ به کربلای حسین 🍃تمام عالم امکان شود فدای حسین 🎤 #محمودکریمی #یاسیدالشهدا #تمام_عالم_امکان_شود تمام عالم امکان شود فدای حسین خدا سپرده خدایی خود به پای حسین به عالمی ندهم خاک کربلای حسین به این دلیل که حق گشته خون بهای حسین نوا گرفته نی از سوز نینوای حسین دوباره حال وهوای حرم دلم برده و های هوی حرم عقل از سرم برده خوش آن دلی که به تور شما گره خورده صفاست در حرم قدس باصفای حسین اسیر جذبه ی یاسم شمیم می خواهم دلم گرفته ز کویت نسیم می خواهم تویی امام حرم من حریم می خواهم پرم شکسته پر یا کریم می خواهم که پر زنم به سر گنبد طلای حسین __________ امام_حسین_علیه_السلام کربلا سینه_زنی حاج_محمود_کریمی سلام من به حسینُ ....به کربلای حسین تمام عالم امکان........ شود فدای حسین (حسین...حسین...حسین....حسین...)۲ خدا به پنجه ی مشکل.... گشای اصغر داد تمام سلطنت خویش..... در اِزای حسین سلام من به...... بی همگان به سر شود... حسین حسین بی تو به سر نمی شود.. حسین حسین داغ تو دارد این دلم... حسین حسین جای دگر نمی شود... حسین حسین خدا بلندُ نموده ست..... آن لوایی که... منقَّش استُ به یا صا...حِبَ اللَّوای حسین حسین پشتِ سرِ مادر است در محشر... به هر که اهل بهشت است.... در قفای حسین مگر به کربلا کفن به غیر بوریا نبود مگر حسین تشنه لب عزیز مصطفی نبود
متن مداحی: دامن کشان رفتی دلم زیر و رو شد چشم حرامی با حرم روبرو شد بیا برگرد خیمه ای کس و کارم منو تنها نگذار ای علمدارم آب به خیمه نرسید فدای سرت حسین قامتش خمید فدای سرت از تو خبر دارم با دستای خونی زهرا وساطت کرد تو میدون بمونی تو که پیرم کردی ای پناه من زمین گیرم کردی ای سپاه من پیر شده برادرت فدای سرت خونه چشم خواهرت فدای سرت علی العباس واویلا حسین تنهاست واویلا منم روشنگر بزم عالمین. منم فرمانده عشاق الحسین. علمدار نشأتین حسین امیر کربلای تویی میر خیمه ها منم ببین که مانده رشته عشق تو به گردنم علی العباس واویلا حسین تنهاست واویلا منم که شیر سرخ این مکتبم. ببین در @emame3vom خیمه آمد جان بر لبم. عزادار زینبم حسین بیا و رخصتم بده تا روم به علقمه به خاطر رقیه ات به عشق وصل فاطمه علی العباس واویلا حسین تنهاست واویلا شکر خدا را که در پناه حسینم عالم از این خوبتر پناه ندارد .
. روضه باز 😭 در مغربی که طبل اسارت دمیده شد کار حرم دگر به جسارت کشیده شد مشعل به دست‌ها به حرم حمله‌ور شدند ناگه تمام آل عبا دربه‌در شدند چون حال آسمان و زمین گشت بی‌قرار حکم امام آمد، علیکُّنَّ بالفرار با اهل بیت فاطمه مانند بنده‌ها رفتار کرد دشمن بی‌دین به خنده‌ها فحش از دهان‌شان نمی‌افتاد لحظه‌ای سَبّ از زبان‌شان نمی‌افتاد لحظه‌ای آری صدای هلهله و سوت و قهقهه پیچید تا کرانه‌ی صحرای علقمه یک بی‌حیا چنان‌که امیرش اشاره کرد مو می‌کشید و مقنعه را پاره‌پاره کرد اما به جان فاطمه دفع خطر رسید در زیر مقنعه به حجابی دگر رسید آن خانواده‌ای که نگهدار عصمت است در هر شرایطی به خدا اهل غیرت است غارت‌زده ولی نخِ معجر نمی‌دهد اهل عفاف روسری از سر نمی‌دهد بانوی صبر نعره‌ی مردانه می‌کشید هرجا که تازیانه و سیلی است می‌رسید دخت علی مقاوم و پُرصبر و مرد بود دستی به سر و دست دگر تا خدا گشود یا رب کجاست میر و علمدار این سپاه عباس من کجاست که خیمه است بی‌پناه ناگاه در غروب پر از داغ کربلا شد وقت خود نمایی سرها به نیزه‌ها سرنیزه‌ای که بود به بال و پر حسین بالا گرفته تازه، بریده سر حسین یک نیزه‌دار پشت حرم در پی چه بود گویا که در تَفَحصِ قنداق بچه بود تصویر دیگری که بسی شرم‌آور است رجّاله‌ای که در پی خلخال و زیور است دزدان گوشواره خجالت نمی‌کشند این مشک و گاهواره به غارت چه می‌بَرَند یک صحنه از امام زمان، لب فرو ببند بیمار را نداد امان، لب فرو ببند بگذار کُنه روضه بگویم از آنچه بود سجاد را کشید و سجاده را ربود طفلی میان حلقه‌ی آتش فرار کرد اَمَّن یُجیب عمه‌ی سادات کار کرد ایکاش طفل گم‌شده زَهره‌تَرَک نبود انگار غیر ترس برایش کمک نبود غارت‌گران هنوز کفایت نمی‌کنند نعش حسین را که رعایت نمی‌کنند برقی به ساربان زد و در قتلگه دوید انگشت را به‌خاطر انگشتری برید محمود ژولیده .
. بین اذڪار حسین عشق منے را عشق اسٺ اینڪہ غیر ازتو نگویم سخنےرا عشق اسٺ ذڪرٺ آمد بہ میان،باز عسل خیز شدم با حسین جان تو شیرین دهنےرا عشق اسٺ حضرٺ عشق حسین علیہ السلام .
. ما در بهشت هم همه دنبال هیئتیم جنت بدون روضه ی ارباب بی صفاست سر میدهیم و منت مردم نمی کشیم هستیم سائلان حسین تا خدا خداست شکر خدا حسین شده زندگی ما شکر خدا که در دل ما عشق کربلاست .
. روبه صفتان من پسر شیر خدایم ریحانه ی دامان رسول دو سرایم هم، دُرّ یم طوفان زده، کشتیّ نجاتم هم، در دل ظلمت کده، مصباح هدایم هم سیّد و آقای جوانان بهشتم هم رهبر و مولا و امام شهدایم با شیره ی جان، پرورشم داده محمّد بوده ز سر انگشت نبی، آب و غذایم گر اهل نمازید شما، جان نمازم ور اهل دعایید، همان روح دعایم هم حجرم و هم زمزم و هم رکن و مقامم هم کعبه و هم مروه و هم سعی و صفایم داننده ی اسرار سماوات و زمینم فرمانده جیش قدر و ملک قضایم هم ذبح عظیم آمده در وصف مقامم هم معنی والفجرم و هم شمس ضحایم اسلام شود، یکسره سیراب ز خونم هر چند که خود، تشنه‌لبِ کرب‌وبلایم در ماه حرام از چه حلال آمده خونم من خون خدا و پسر خون خدایم صدبار مرا، داغ روی داغ نهادید یکبار نگفتید که مهمان شمایم والله! که یک لحظه، به ذلّت ندهم تن صد بار ببرّند اگر، سر ز قفایم والله! که هرگز ندهم دست به ظالم حتّی به سوی تیر، اگر سینه‌گشایم دانش گه من، دامن زهراست بدانید عزّت، زده از روز ازل بوسه به پایم سر دادن و بر اهل ستم دست‌ندادن تا حشر همین است، همین است، ندایم هر چند که در کرب‌وبلا یار ندارم باشد همه ی ملک خدا، کرب‌وبلایم فریاد خدا هست، به رگ‌های گلویم تا حشر رسد، از سر ببْریده ندایم امروز نه، دیروز نه، از روز ولادت جان بر کف و سینه سپر تیر بلایم خواندم ز پی یاری دین، خلق خدا را تا خود، که دهد گوش، به فریادِ رسایم غسل بدنم: خون، کفنم: خاک بیابان با خاکِ رهِ خویش، به هر درد دوایم من خود شجر نورم و بارم همه توحید ای مردم کوفه نبوَد سنگ، سزایم بر زخم دلم، هر چه توانید بخندید شیعه است که تا حشر کند گریه برایم از چار طرف راه به سویم ز چه بستید والله قسم من به شما راهنمایم حاشا که نگیرد کرمم دست ز «میثم» کو مرثیه خوانم بوَد و مدح سرایم شاعر : استاد حاج غلامرضا سازگار .
ای سایه سار گیسوی تو سرپناه ما ای صبح و شب شمایل تو مِهر و ماه ما مِهر تو آتشی ست به شدّت گُناه سوز ماه تو ماه بخشش جُرم و گُناه ما تا سهم اشک ما برسد باز دوخته ست با صد هزار امید به چشمت نگـاه ما تا بر جبینِ مان عَرقِ نوکری توست هرشب مُعطّر است لباس سیاه ما مثل همیشه باز ندیده گرفته شد با لطف گریه هـای عزا ، اشتباه ما مقصود،اگر خُداست‌ومقصد اگرکه‌عرش باید به کربلا برسد ختم راه ما تمرین کنیم بلکه کمی مُخلصت شویم شاید اثر کند به دل خَلق ، آه ما با ذاکرت بگو به بیان احتیاج نیست وقتی که هست روضه ی تو قتلگاه ما 🔸شاعر: ______________________________ 🔹
. هرشب دل شکسته ی ما در هوای توست در اعتکاف خیمه ی سبز عزای توست من هرچه دارم از سر این سفره برده ام آقا تمام بود و نبودم برای توست از کودکی برای شما گریه می کنم اصلاً زِ کودکی دل من مبتلای توست حاتم به سائلی درَت فخر می کند دست تمام عالم و آدم گدای توست شش گوشه ی شما شده دارالقرار عشق هرجا که می روم دل من زیر پای توست آقا تو را به جان علی اکبرت قسم ! عمری تمام آرزویم کربلای توست حالا بیا و درد دلم را دوا بده إذن طواف مرقد شش گوشه را بده 🔸شاعر: ________________________________ 🔹
. بر خاک راه خود نظر کردی طلا شد در یک بیابان پا نهادی کربلا شد من یک دقیقه از غم تو گریه کردم ای شکر حق آن یک دقیقه ، "سالها" شد بی بال و پر آمد ، ولی بالا نشین رفت فطرس شد آنکه با غم تو آشنا شد اکثیر نام تو عجب خاصیتی داشت "غرق فنا" با نام تو "خضر بقا" شد خاک ره آنم که او خاک ره توست تربت کنار پای تربت ها گدا شد من "آبِ رو" دادم که "آبرو" بگیرم هر شوره زاری تا که تر شد پر بها شد حاتم که آمد نزد تو مه روترین بود من تازه فهمیدم چرا مثل حنا شد هر دفعه که صحبت ز خاک نینوا شد الماس، نسبت به خودش بی اعتنا شد در کربلا قانون سنخیت به هم خورد "جوون" سیه چرده چو یار مه لقا شد مقتل نوشته که سر پاک تو آقا در پیش چشم خواهرت از تن جدا شد جسم شریفت شد لگدمال سم اسب و دست آخر جمع در یک بوریا شد
. است...هوایت نکنم می میرم یادی از صحن و سرایت نکنم می میرم ناله و شکوه حرام است بر عشاق ولی از فراق تو شکایت نکنم می میرم سجده بر خاک شما سیره ی هر معصومی است سجده بر تربت پایت نکنم می میرم دوریت درد من و نام تو درمان من است تا خود صبح صدایت نکنم می میرم به دعا کردن تو نوکر این خانه شدم هر سحر، شکرِ دعایت نکنم می میرم "وضع من را به خــــدا روضـه ی تــــو سامان داد من اگــــر گـــــریه برایـــت نکنــــم می میرم" جان ناقابل من کاش فدای تو شود اگر این جان به فدایت نکنم... می میرم! شعرهایم همگی درد فراق است... ببخش صحبت از کرب و بلایت نکنم می میرم
بیمار می شویم، دوا لطف می کنند دلمرده می شویم، دعا لطف می کنند هر قدر هم که پشت، بر این خاندان کنیم بر ما همیشه آل عبا لطف می کنند ما غافلیم و زود فراموش می کنیم این قوم، بی صدا به گدا لطف می کنند آن قدر با وقار و بزرگند، وقت جود... از پشت درب و زیر عبا لطف می کنند هرجا حسین گفته شود صحن کربلاست هرجا که هست کرب و بلا لطف می کنند با این همه گناه شدم زائر حسین خیلی به من امام رضا لطف می کنند برگ برات خویش گرفتم به روی دست امضای شاه طوس روی برگه ی من است با کسب اذن از سوی آب آور حسین رفتیم زیر قبه و بالاسر حسین این حب باطنی است، همان گرمی دل است با گریه می رسیم همه محضر حسین خیلی برای این که حسینی شویم ما زحمت کشیده اند پدر مادر حسین بالانشین شدن اثر یک توسل است پایینِ پا، کنار علی اکبر حسین این بوی سیب چیست که پیچیده در حرم؟ گویا هنوز مانده زمین، پیکر حسین آتش گرفته ایم ازین خشکی و تَری خشکی کام و غربتِ چشم تر حسین گر که حسین طرفه نگاهی عطا کند از این خراب، حُر ریاحی بنا کند جسمم به کوی یار وطن داشت، کاش داشت لفظم توانِ عرض سخن داشت، کاش داشت در پیشگاه حضرت ارباب ذوالکرم جانم بهای هدیه شدن داشت، کاش داشت اشکم، به زیر قبه ی کرب و بلا سرود: یک بارگاه، صحنِ حسن داشت، کاش داشت شمر لعین اگر طمع ملک ری نداشت شرم از حسین مطمئنا داشت، کاش داشت ‌ ای کاش کربلا عوض تکه ای حصیر بر این غریبِ تشنه، کفن داشت، کاش داشت زهرا رسید‌ه است، حسینِ شهید کاش حداقل سری به بدن داشت، کاش داشت جسمش سه روز روی زمین ماند تا شود سهمش حصیر و دفن به دست بنی اسد .
. |⇦• ⇦• روضه و توسل شبِ اول ماهِ محرم سال 1397 توسل به حضرت مسلم ابن عقیل (ع) به نفسِ حاج حسین سازور✨✨ •┈┈••✾❀🕊✿🕊❀✾••┈┈• «السلام علیک یا سفیر الحسین» مینویسم رویِ هر دیوار واویلا حسین مینویسم با لبی خون بار واویلا حسین هر قدم تکرار در تکرار واویلا حسین مینویسم زیرِ این آوار واویلا حسین بینِ کوفه بینِ این آزار واویلا حسین من که دنیایم تویی معنایِ دنیایم علیست من که غم هایم تویی آشوبِ شبهایم علیست دردِ امروزم تویی اندوهِ فردایم علیست آمدم در کوفه و گفتم که آقایم علیست بارها گفتم علی این بار ، واویلا حسین از علی گفتم ولیکن قلبِ طفلانم شکست از علی گفتم ولی یک سنگ دندانم شکست از علی گفتم ولی پهلوم میدانم شکست آنقدر خوردم که این بازویِ بی جانم شکست میزنم با دست بسته زار واویلا حسین دستگیرم کرده اند از بام میبینم تورا با تنی پر خون در این احرام میبینم تورا میرسی با دختری آرام میبینم تورا بین کوفه در میان شام میبینم تورا آه آه از زینب و انظار واویلا حسین کوفه و در سینه ها بغض غدیرش را ببین وای من زنجیر های سختگیرش را ببین کوچه هایش بام هایش را اسرش را ببین بوریایش را ببین تکه حصیرش را ببین دارم اینجا قبل تو یک کار واویلا حسین هرکه اینجا بود حتی اندکی میزد مرا آن یکی میبُرد من را این یکی میزد مرا پیرمردی میکشیدُ کودکی میزد مرا کاشکی جایِ یتیمت کاشکی میزد مرا دخترت هستُ شب استُ خار واویلا حسین یک نفر آمد نوکِ نیزه به پهلویم کشید یک نفر با چکمه اش بدجور بر رویم کشید خنجرش را کافری آمد به اَبرویم کشید حلقۀ زنجیر آورد و به بازویم کشید ناله ام شد با تنی خون بار واویلا حسین مَردَم اما گریه ام تقصیرِ تیرِ حرمله ست جانِ تو ذهنم فقط درگیرِ تیرِ حرمله ست بینِ کوفه صحبتِ تاثیرِ تیرِ حرمله ست گرچه عمری تیر دیدم ، تیر تیره حرمله ست دیدم و گفتم ولی دشوارواویلا حسین جانِ من حتی برای آب اینجا رو نزن یا برایِ کودکی بی تاب اینجا رو نزن شرمگین از مادری بیخواب اینجا رو نزن پیش این لبخند ها ارباب اینجا رو نزن رو مزن آبی ولی بردار ، واویلا حسین آب نه از صبح تا حالا فقط غم خورده ام آتشُ سنگ و عصا و نیزه در هم خورده ام *حریفِ مسلم نبودن ،مرحوم شیخ عباس مینویسد روایت داره انقدر حضرت قوی بود لشکرِ کفر رو میگرفت با دست رویِ بام ها می انداخت. عبیدالله چند بار برایِ ابنِ اشعثِ ملعون لشکر فرستاد ،بعد گفتن بابا مگه شما به جنگِ یه لشکر رفتید ،بابا یه نفرِ ..؟ پیغام داد عبیدالله ما رو به بقالِ سرکوچه حواله ندادی ،اینا خونِ علی تو رگ هاشونِ ،اینا از طائفۀ حیدرِ کرارند .. دیدن حریفِ مسلم نمیشن گودالی کندن ، روشُ با حصیر پوشوندن، بهش وعده دادن تسلیم شو امانت میدیم .. حضرتُ همینجور کشوندن کشوندن یه مرتبه زیرِ پاش خالی شد، با سر تو گودال سقوط کرد .. ریختن سرِ مسلم .. نی هایِ آتش زده رو از بالا ریختن رو سرش .. انقد سنگ بارانش کردن .. سر شکست ، دندان شکست .. دستگیرش کردن بردنش پیشِ عبیدالله .. سلام نکرد ،گفتن چرا به امیر سلام نمی کنی ؟ گفت امیری حسینٌ و نعم الامیر .. گفتن مسلم چرا گریه میکنی ؟عبیدالله گفت آخرِ حکومت خواهی همینه "گفت بیچاره من برا خودم گریه نمیکنم من نامه نوشتم .. یه پیکی بفرستید به آقام بگه کوفه نیاد.. ببریدش بالایِ بام سرِ مسلمُ از بدنش جدا کنن ؛ گفت صبر کن من یه سلامی به آقام بدم « السلام علیک یا اباعبدالله » حسین جان به کوفه نیا .. همینجور داشت نجوا میکرد نانجیب بی هوا ضربه رو زد .. بدنشُ از بالایِ دارالعماره به زمین انداختن .. خاکِ عالم به سرِ دنیا کنن.. سفیرِ حسینُ ریسمان به پاهاش بستن .. گفتن بدنشُ رو خاک بکشید ببرید بازارِ قصابا ، از پا آویزانش کنید. @emame3vom انقد بالایِ دروازۀ کوفه سرِ مبارکش موند تا سرِ حسین واردِ کوفه شد .. دو تا سر مقابلِ هم قرار گرفتن .. اما این سر کجا اون سر کجا .. این سر بالایِ نیزه رفت هی رو زمین افتاد ..این سرِ رو نیزه رفت زیرِ دستُ پا افتاد .. این سر رو نیزه رفت تنورِ خولی رفت .. رفقا منو ببخشید .. این سر رو نیزه رفت راوی میگه دیدم زلفِ حسینُ به یالِ اسب گره زدن .. این اسب هی سر پایین می آورد ، صورت رو زمین میخورد .. آی حسین .. مسلم جان دیگه با سرِ تو این کار رو نکردن .. اماقربانِ اون سری که گذاشتن داخلِ یه گونی ... آی حسین ... حق داشت دخترت نشناسه .. گفت عمه این سر برام آشنا نیست .. عمه سرِ بابام رو کجا برده بودن ... ای حسین ...* ┄┅═✧❁۞══۞❁✧═┅┄
. 🌷حضرات معصومین در روضه سیدالشهدا شرکت میکنند🌷 یکی ازعلمای بزرگ کاشان مرحوم میرزا حبیب الله کاشانی بود. در زندگی ایشان می‌نویسند که ایّام محرّم بود جلساتی برای خواندن روضه و صحبت کردن قبول کرده بود، پنج شش جلسه قبول کرده بود. یک پیرزنی یک مرتبه آمد روز اوّل محرّم جلوی او را گرفت گفت: میرزا حبیب الله ما هم در خانه‌ی خود روضه داریم اگر می‌شود بیایید روضه‌ی خانه‌ی ما را هم بخوانید. گفت: مادر، من پنج شش جلسه قول داده‌ام دیگر بیشتر از این فرصت نمی‌کنم. گفت: روضه‌ی ما هم مثل جاهای دیگر برای امام حسین است، چه فرقی می‌کند؟ بیا روضه‌ی ما را هم بخوان. ایشان برای این‌که رد نکند یک ساعتی را قرار داد که خود آن پیرزن بگوید من این ساعت را نمی‌خواهم ساعت خوبی نیست، گفت: مادر، من فقط ساعت دو وقت دارم. ساعت دو چه کسی می‌تواند روضه گوش کند؟ گفت: من فقط ساعت دو وقت دارم. آن پیرزن گفت: خدا به تو خیر بدهد خیلی ساعت خوبی است، همان موقع بیا. دیگر دید خود او چنین تدبیری کرده چاره‌ای ندارد گفت باشد. روزانه می‌رفت مستمع او هم پنج شش نفر زن بیشتر نبودند، روضه‌ی خود را می‌خواند نیم ساعت صحبت می‌کرد. تا روز عاشوراء شد که طبق رسم آن زمان طوری بود خود ایشان هم همین کار را می‌کرد، تمام روضه‌ها و مجالس بعد از ظهر خود را صبح قرار داد که بعد از ظهر کاملاً خالی باشد بتواند استراحت کند تا شب عاشوراء یا در شب بتواند عرض ادب کند. همه‌ی روضه‌ها و مجالس خود را به صبح انتقال داد. مجلس این پیرزن را فراموش کرد به او بگوید که این مجلس خود را یک ساعت در صبح قرار بده، نگفت. بعد از نماز ظهر به خانه رفت نهار خود را خورد خواست بخوابد در خواب حضرت زهرا (سلام الله علیها) را دید. حضرت زهرا (سلام الله علیها) فرمود که میرزا حبیب الله به آن پیرزن نگفتی که مجلس خود را به یک ساعت دیگر انتقال دهد، منتظر تو است چرا نرفتی؟ او بلند شد سراسیمه لباس پوشید، با این‌که فاصله‌ی او تا خانه‌ی آن پیرزن زیاد بود به سمت آن خانه دوید، هوا گرم بود از دور می‌دید که این پیرزن سر کوچه می‌آید و داخل می‌رود، مضطرب است. آن پیرزن او را نمی‌دید او از دور می‌دید، سریع وقتی نزدیک شد همین که پیرزن او را دید گفت: میرزا حبیب الله چرا نیامدی؟ خانم حضرت زهرا در مجلس نشسته است. در سر خود زد گفت: آن چیزی که من در خواب می‌بینم او در بیداری دارد می‌بیند. .
. . نوحه دهه محرم که فعلا بارگذاری شده با هشتک قابل دسترسی است. همچنین گریزهای زیارت عاشورا با هشتک مدح و سرود امیرالمؤمنین نوحه های ازدواج مولا و حضرت زهرا س قابل دسترسی است. از طریق هشتک های زیر به سبک ها و روضه های دسترسی پیدا میکنید: مواردی که موجود نیست به مرور بارگذاری میگردد. این هم گروه👇 http://eitaa.com/joinchat/2371289108C89129d8927 .
. نوحه دهه محرم که فعلا بارگذاری شده با هشتک قابل دسترسی است. همچنین گریزهای زیارت عاشورا با هشتک مدح و سرود امیرالمؤمنین نوحه های ازدواج مولا و حضرت زهرا س قابل دسترسی است. از طریق هشتک های زیر به سبک ها و روضه های دسترسی پیدا میکنید: مواردی که موجود نیست به مرور بارگذاری میگردد. این هم گروه👇 http://eitaa.com/joinchat/2371289108C89129d8927 . گروه سیاسی زیاده، اینجا فقط بحث مداحیه چت ⛔️ ارسال مطالب عکس دار⛔️ تبلیغ ⛔️. فقط متن اشعار و صوت و فیلم مداحی و کرامات توهین ⛔️ ارسال مطالب لینک دار⛔️وحذف از گروه .