eitaa logo
اشارت
219 دنبال‌کننده
132 عکس
35 ویدیو
97 فایل
گوش بسپار، به ندای بی صدایِ انقلاب اسلامی .... ارتباط با اشارت؛ @alijazini
مشاهده در ایتا
دانلود
به سوی و أَلسَّلٰامُ عَلَیکَ یٰا عَلی اِبنِ موسَی أَلرّضٰآ أَلمُرتَضٰی با نظر به حضرت رضا علیه السلام در حضور پیشا خلقتی خود و عهدی که با آن حضرت داریم ، این ماییم که در نسبت با آن حضرت ، زندگی مان در عین گشودگی گرفتار روزمرگی نمی‌گردد تا حقیقت گم شود. تبریک به جهت تولد متعالی آن حضرت که تولد نور است در جان و جهان. استادطاهرزاده اردیبهشت ماه 1403 @esharat
📢 حضرت آیت‌الله خامنه‌ای رهبر معظم انقلاب اسلامی امشب در دیدار جمعی از خانواده‌های سپاهیان پاسدار که به مناسبت شب میلاد امام رضا(ع) برگزار شد، با ابراز تاثر از حادثه نگران کننده عصر امروز برای رئیس جمهور محترم و همراهان ایشان گفتند: امیدواریم خداوند متعال رئیس جمهور محترم و و همراهان ایشان را به آغوش ملت برگرداند. همه برای سلامت این جمع خدمت‌گزار کنند. ملت ایران و نباشند، هیچ اختلالی در کار کشور به وجود نمی‌آید. 💻 Farsi.Khamenei.ir @esharat
بسم رب الشهدا و الصالحین إِنَّا لِلَّهِ وَإِنَّا إِلَيْهِ رَاجِعُونَ فقدان حضور قدسی مردان الهی همچون شهید آیت الله ابراهیم رئیسی که مأموریت اتصال عالم فرش به عالم عرش را در میان آوردند؛ بازگشت به همان عالمی است که مأمور اشاره به آن عالَم بودند و با فقدانشان توجه ها را نیز متوجه عرش نمودند و این است راز های ما که حکایت طلب جان های شماست به سوی عالم عرش. و این است تفصیل حضور عرشی شما. آن شهادت که آنها را نصیب شد و این حضور که شما را پیش آمد؛ مبارک باد که قصه حضور تاریخیِ معنوی و قدسی امروز و فردای ما است که سیاست، عینِ دیانت خواهد بود. طاهرزاده @esharat
هدایت شده از اشارت
در ذات تاريخ انقلاب اسلامی نوعی در ميان است. وقتی انسان در نسبتِ با ذات انقلاب اسلامی قرار گيرد و بتواند آن را محلِ ظهور حقيقتِ وجود بنگرد، سکوت بر او حاکم می شود. اين خموشی، بسيار گران‌قيمت است زيرا بناست با اين خموشی، ما از و در عبور کنيم. به همين جهت آن را «سکوت مقدس» می ناميم و گفته می شود؛ «در آن خموشی، انسان را بهجت و سرور فرا می گيرد و در عين حال همان بهجت و سرور می شود، ولی در عين پنهان‌شدن گويا هميشه با ما می باشد و روشنی بخشی خاصی دارد». خموشی ۲۰ ساله‌ ی حضرت محمد.ص. در غار حرا القاء نوعی از خموشی بود برای شروع شريعت اسلام که بايد حضرت محمد.ص. آن را تغذيه می کردند و در راستای همين نوع خموشی مسلمانان می توانند به آن اسلام نزديک شوند. گوش سپردن به ندای بی صدای انقلاب اسلامی + جلسه پانزدهم @esharat
اشارت
بسم رب الشهدا و الصالحین إِنَّا لِلَّهِ وَإِنَّا إِلَيْهِ رَاجِعُونَ فقدان حضور قدسی مردان الهی همچ
سید ابراهیم راه غربت را پیمود تا به موقعیت ابراهیم رسید. جایی که جز محرمان سِر را به آن راهی نیست. راه غربت را یکه و تنها چون برادرش قاسم، تنها با چشم دوختن به افق وسیع و روشنِ هستی بخش پیمود تا ستاره ای شود در دنیای سرد و خزان زده. ابراهیم راه اخوت و برادری را می پیمود و خوب می دانست که کینه توزی و طلب کاری با عزم انسان ها برای رسیدن به موقعیت ابراهیم چه می کند. او چون رود جاری بود به سمت اقیانوس هستی و اینچنین بود که گرفتار هیچ مانع و سنگی نمی شد و با لطافت هر چه تمام می گذشت. ابراهیم وجود خود را خالص کرده بود و چشمان خود را زلال. در مسیر چشم و گوشی پیدا کرده بود برای دیدن آنچه که چشم های نابینا و گوش های سنگین نمی شنود. پس ای دل، اگر او لکنت داشت در بیان عظمت راهی که طی کرد، اکنون نطقش باز شده است، بشنو... @esharat @soha_sima
جناب حافظ و گزارش دینداریِ واپسین انسان.pdf
89.2K
دیدی ای دل که غمِ عشق دگربار چه کرد چون بشد دلبر و با یارِ وفادار چه کرد باز حکایت است و رُخ برتافتنِ حضرت محبوب برای . جناب حافظ با دل خود نجوا می کنند که چگونه تجلیات معنویِ دلبر، رُخ بر تافته و که حاصل رفتن آن حضور است به میان آمده و احساس می کند از آن محبت که محبت و گرایش خاصی است به حضرت محبوب، کاسته شده، و معلوم است برای کسی که زندگی را شناخته و آن را در بستر محبت معنا کرده، کاسته شدنِ آن محبت و آن حضور، سخت است ولی به هر حال راهی جز نظر به آن محبت راه دیگری نیست پس باز باید در همان حضور در بود. شرح غزل ۱۳۳ @esharat
غزل ۱۳۳ استادطاهرزاده.mp3
34.63M
نگاهی به غزل ۱۳۳ حافظ با نظر به بازگشت عرشی مردان سیاست و دیانت سه شنبه ۱ خرداد ماه ۱۴۰۳ @esharat
اشارت
بسم رب الشهدا و الصالحین إِنَّا لِلَّهِ وَإِنَّا إِلَيْهِ رَاجِعُونَ فقدان حضور قدسی مردان الهی همچ
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
مشاهده در پیام رسان ایتا
تجربه ی اشک بر رسیدن مان را تجربه کردیم! انشاء الله تذکری باشد برای حضور بیشتر در انقلابی که ذیل کربلا شروع شد تا معنای «قتیل العبرات» رخ بنمایاند که در دل آن اشک چه عزم هایی نهفته است و چرا می توان نام آن را «اشک عرشی » گذاشت. @esharat
اشارت
شهدا تا هستند، با تن خودشان دفاع میکنند، وقتی میروند، با جان خودشان: «وَ یَستَبشِرونَ بِالَّذینَ لَم
كجا است آن قلمی كه گزارشگر قلب هايی باشد كه در اين دوران حقيقتاً متوجه نظر به حقيقت اند ، در آينه شخصيت مردی كه وقتی در آن صبح، خبر شهادت او را دادند؛ صبح بيداریِ وجدان هايی شد كه از داشتن آن غافل بوديم؟!! داشته هايی كه تنها در نسبت با انسان های بزرگ و معنوی آشكار می شود. انسان هايی كه اشاره به حقيقت دارند. آری! حقيقتی كه تنها در آينه ها ظهور می كند و ما فهميديم وعده «سَنُقْرِئُكَ فَلَا تَنْسَى» چه وعده ای است و خبر از چه می دهد. آيا شهيد ابراهيم رئيسی بزرگ حكايتی از حكايت های حقيقت اين دوران نبود و نيست؟!! و آيا حكايتِ «» از او به گوش نمی رسد؟!! +تفسیر سوره اعلی ، و نظر به علو پروردگار جلسه هشتم استاد طاهرزاده @esharat
اشارت
#باز_شهيد_رئيسی تفسیر سوره اعلی ، و نظر به علو پروردگار جلسه هشتم #استاد_طاهرزاده #زبان_اشارت #شها
زنده‌بودن کافی نیست.pdf
137.2K
؟ آري! «سَنُقْرِئُكَ فَلَا تَنْسَى»، و اين يعنی آينده ای در پيش است كه زنده بودن كافی نيست، بايد زندگی كردن را بياموزيم و آن، در بستر حضور در تاريخ و در صراطی پيش می آيد كه رونده ی خود را طوری در بر می گيرد كه تجربه درك حقيقت در همان رفتن ها برايش پيش آيد و اين يعنی حضور در تاريخی كه در اين دوران با انقلاب اسلامی به ظهور آمده است و آينده خاصی را مقابل انسان می گشايد، به عنوان چشم اندازی برای حضوری بيشتر در نزد خود كه در اين حضور، انسان «جهانی است بنشسته در گوشه ای».... @esharat
؟ به بهانه شهادت شهید رییسی که شهادت و جهاد دست بی فکری مان را رو خواهد کرد. مجاهد کسی ست که عجز خودش و عجز تاریخش را دریافته و از اول آن را پذیرفته است و از همین روست که جهد و تلاش میکند. و چون دستش را خالی می بیند نمیتواند ساکن باشد پس در پی جستن چیزی ست که نداردش و همینطور در طلب چیزی ست که مردمان تاریخش آن را ندارند و حتا شاید در طلب آن هم نیستند و مایل به فکر کردن و به عهده گرفتن آن هم نیستند و بدتر آنکه آگاه به این بی فکری شان هم نیستند مجاهد در همین عجز قدم در راه ساختن بر میدارد چرا که آنچه میبیند جز خراب آباد نیست. او رنج راه را میپذیرد تا راه را هموار کند. بیا بیا که زمانی ز می خراب شویم مگر رسیم به گنجی در این خراب آباد نمی‌دهند اجازت مرا به سِیرِ سفر نسیمِ بادِ مُصَلّا و آبِ رُکن آباد (حافظ) مجاهد آنقدر قدم در راه ساختن بر میدارد که دیگر به منتهای عجزش نایل شود و دیگر تاریخ امکان قدم برداشتن بیش از آن را به او ندهد اینجاست که دیگر ناگزیر شهادت را میپذیر و با شهادت دست بی فکری آدمیان را رو میکند تا بلکه عبرتی شود و راهی هموار شود. و مگر حسین بن علی جز این راه را رفت. در تاریخی که مردمان عهد دینی شان را فراموش کرده بودند و دچار بی فکری نسبت به زمانشان شده بودند و همه ی راه ها به بن بست کشیده شده بود حسین بن علی محض گشایش راهی، راه کوفه را در پیش گرفت. و آنقدر این راه را رفت و موانع را از سر گذراند تا اینکه در کربلا تمام راه ها بر او بسته شد. اینجا بود که ناگزیر شهادت را پذیرفت و با شهادتش دست یک تاریخ را برای مردمانش رو کرد و عبرتی برای آینده گانشان شد. (سعید صاعدی) @esharat
اشارت
#آیا_حکایت_باز_شهيد_رئيسی_از_او_به_گوش_نمی_رسد؟ به بهانه شهادت شهید رییسی که شهادت و جهاد دست بی ف
آری! شهادت، راه‌گشاست آن‌گاه که گویا همه راه‌ها بسته است و حال مائیم و راهی که در فهمِ آن و در شناخت آن هوشیاریِ خاصی را می‌طلبد تا اولاً: معلوم گردد راه، بسته نیست و ثانیاً: این راه، شبیه دیگر راه‌ها نیز نمی‌باشد، راهی است که دقیقاً در دل یک تنگنا و بن‌بست گشوده می‌شود آن هم با هویتی دیگر و معنایی متفاوت. بگذارید ، در روشنایی نیم‌روزِ آن جلو و جلوتر برویم. مانند حضور ی که شهید آیت الله ابراهیم رئیسی خود را در راهی که گشودند، درک کرد و در آن حاضر شد تا تاریکی غلبه نکند. «او حقیقتاً «راه» شد و راهی را گشود که معنی آن «رفتن» است بدون آن‌که بخواهیم آن را تعریف کنیم.» قصه «راه»، تعریف‌کردنی نیست، رفت و باز رفتن است. موفق باشید @esharat
35M حجم رسانه بالاست
مشاهده در ایتا
؟ اینجا جایگاه توجه انسان به خودش است توجه انسان به خداست توجه انسان به دیگران است. ...در دنیا نبرد زیاد است جنگ زیاد است. آدم زیاد کشته شده است و می‌شود... اما کدام نبرد، نبردِ مقدس است... 🔸روایتگری شهید آیت آلله رئیسی در موقعیت نهر علقمه محل عملیات کربلای۴ @esharat
در نظر به وجه اصیل است که هرکس حتی آن‌هایی که به ظاهر شمّ و ذوق مذهبی هم ندارند احساس می کنند با بنیادین‌ترین ابعاد آن‌ها با آن‌ها گفتگو دارد و این است آن قدمی که می‌توان و باید با نظر به در این تاریخ برداشت. وقتی بپذیریم قرآن به عالم انسانی انسان‌ها تعلّق دارد و جوابگوی پرسش‌هایی است که از اعماق جان انسان‌ها سر برمی‌آورد که همان مقام تقوایی است که در وصف آن فرمود: «ذلِكَ الْكِتابُ لا رَيْبَ فيهِ هُدىً لِلْمُتَّقينَ»(بقره/2) یعنی انسان‌هایی که از تمام نسبت‌های تَوهّمی و دروغین، خود را آزاد کرده‌اند تا در امری حقیقی حاضر شوند. در این‌جا است که می‌فهمیم هر اندازه انسان به بودن اصیل خود بیشتر نزدیک شده باشد به همان اندازه قرآن با او بیشتر گفتگو دارد و این یعنی «حضور در اکنونِ بیکرانه جاودانه خود».... مقدمه / کتاب تفسیر انفسی سوره مرسلات و اشاره های قدسی @esharat
اشارت
معنای انتظاری که شهید را در بر می گیرد در رثای شهید روح‌الله عجیمیان باید دوید و باز هم دوید و اگر
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
مشاهده در پیام رسان ایتا
باید دوید و باز هم دوید و اگر در این شرایط تاریخی کس دیگری را هم نیافتید و تنها ماندید، بدانید در این راه حتی از تنهایی خود هم لذت می‌برید، زیرا در راهی هستید که رنگ توحید دارد. دویدنی شبیه دویدن حضرت یوسف.ع. در راهی که راه اطاعت از حضرت حق و دورشدن از معصیت الهی بود. دویدنی که تنها در مسیر دویدن، درهای بسته گشوده می‌شود. مثل آن‌که برای شهید شهریاری گشوده شد و اورانیوم 20٪ را تهیه کرد. پس: چون‌که رخنه نیست در عالم پدید خیره یوسف‌وار می‌باید دوید دویدن در مسیر توحید، عشقی را به انسان عطا می‌کند که در جای دیگر نمی‌توان آن را تجربه کرد. هیچ ماندنی ما را به این عشق نمی‌رساند. آیا در این حالت این ما نیستیم که با نظر به جهان مدرنیته با خود خواهیم گفت: آیا در جهان مدرنی که هم‌اکنون روشن شده که ناقص است، ما در این جهان چه اندازه می‌توانیم در آرامش به‌سر ‌بریم؟ در حالی‌که با حضور در تاریخی که با انقلاب اسلامی به ظهور آمده، چون به خود آییم با خود خواهم گفت: روان‌مان چه اندازه بیدار شده، سبک‌بارتر از یک پَر. این جهان چه اندازه گشوده است و چرا شهدا این‌چنین سبک‌بار به سوی چنین جهانی می‌دویدند؟ چه چیز موجب شد اینان همچنان دویدند و باز هم دویدند و خود را در آغوش شهادت یافتند، تا جایی که حضرت روح الله«ره» در وصف آن‌ها فرمود: «از شهدا که نمی‌شود چیزی گفت. شهدا شمع محفل دوستان‌اند. شهدا در قهقهه مستانه‌شان در شادی وصول‌شان، عِنْدَ رَبِّهِمْ يُرْزَقُونَ»اند (آل‌عمران \ 169) این‌جا صحبت عشق است و عشق، و قلم در ترسیمش بر خود می‌شکافد.» (صحيفه امام، ج‏21، ص 147) @esharat
63.4M حجم رسانه بالاست
مشاهده در ایتا
‌ سید ابراهیم! تو گنگ خواب دیده و عالم تمام کر! اما آنقدر رفتی تا لکنت زبانت را با کمال خلیفه اللهی جبران کنی و سخن خدا را به صحنه‌ی غبار گرفته‌ی سیاست بیاوری. عرصه‌ای که پر از قیل و قال‌ها است و هنوز کسی درنیافته است که این راه نه با زبان سیاست روزمره و بیان طرح‌ها و ایده‌ها که با سکوتی که پس از آن خدا سخن بگوید طی می‌شود‌... ‌ 🎥...سیّد ابراهیم... لینک با کیفیت این در آپارات https://aparat.com/v/stc91du ؟ @soha_sima @esharat
اشارت
همین اندازه می‌دانم دلم در هوای عزمی است که نام آن را «آینده این تاریخ» می‌گذارم. و این راز دلدادگی
و ما ادراک ماالملاصدرا.pdf
459.7K
هر آنچه به بشر یعنی بشری که تنها می‌تواند در ، را تجربه کند؛ می‌اندیشم بزرگ‌تر از اندیشه‌ای که «» را آری! «وجود» را و نه مفهوم «وجود» را مدّ نظر دارد، نمی‌یابم. می‌ماند که چه کسی این موضوع را مدّ نظر داشته باشد و پس آن‌گه با این بشر آن را در میان گذارد و این یعنی حضرت روح الله«رضوان‌الله‌تعالی‌علیه» که با حیرت تمام متوجه جایگاه عظیم جناب صدرالمتألهین شد و نه آن‌که آن را فهمید، به جان دوست، آن را چشید و در افق حضور تاریخی صدرا، خود را با خود آشنا کرد و پس آن‌گه با مردمان با روح صدرایی خود سخنانی آنچنان گفت. و این رازِ شخصیت حضرت روح الله است نسبت به و نسبت . مگر می‌شود اگر بخواهیم با این مردم در این تاریخ سخن بگوییم و از روح صدرایی که این مردم سخت، بدان نیاز دارند، غافل باشیم؟ @esharat
اشارت
هر آنچه به #آینده بشر یعنی بشری که تنها می‌تواند در #اصیل‌ترین_عقل، #عشق را تجربه کند؛ می‌اندیشم بزر
شخصیت تاریخی صدرالمتألهین و نظر به نهایی ترین انسان.mp3
45.46M
شخصیت تاریخی صدرالمتألهین و نظر به نهایی ترین انسان با حضور در مکتب صدرا، اصالت وجودی مدّ نظر است که در راستای ایمانی زنده‌تر و در عین عقلانیت پیش آید، زیرا از یک طرف به «وجود» و «هستی» نظر دارد و از طرف دیگر به انسان می‌اندیشد. بدون هرگونه چگونگی که حجاب درک آن حضور است. @esharat
اشارت
اگر این #آخرین_انسان ، حضرت #مولا علی«علیه‌السلام» را بیابد به جهت طلب بزرگی که در جان #خود احساس می
41.02M حجم رسانه بالاست
مشاهده در ایتا
حضرت «علیه السلام »؛ آری! حقیقتاً آن نهایی‌ترین حضور ذیل نبوت نبیّ، تنها و تنها با نظر به حضوری است که در نسبت با مولایمان علی«علیه‌السلام» می‌تواند برای هر کس پیش آید؛ تا انسان هرچه بیشتر با نظر به آن حضرت خود را در ابعاد متعالی‌تری احساس کند. و این است معنای نسبتی که ما با ولایت آن حضرت می‌توانیم داشته باشیم. عید سعید غدیر که بازخوانی و احیای آن «عهد» و «نسبت» است؛ بر عزیزان مبارک باد. طاهرزاده غدیر خم | 1403 @esharat
اشارت
اگر ما در این زمانه #نیست‌_انگاری را به عنوان تقدیر تاریخی که در جهان مدرن در آن هستیم، نفهمیم و نسب
‌‌ امروز فارغ از همه نظرسنجی‌ها باید متوجه باشیم که به لطف خدا و تلاش جبهه انقلاب با همه اختلاف‌ها بار دیگر انقلاب به سخن آمد و توانست تذکری به آینده ایران و عظمت این کشور داشته باشد. زبانی که تلاش می‌کند بجای آنکه وعده‌های خیالی دهد دعوت به عهدی دوباره است تا در این عهد همت و عزم ساختن ایران پیش آید... در این عهد بیش از هرچیز دیگر باید منتظر متفکران و هنرمندان و دانشمندان بود تا با عبور از مشهوراتِ قدرت و ثروت زمینه حضور و نقش آفرینی ملت ایران را فراهم آورند. @soha_sima @esharat
حضور در مرحلـه دوم انتخـــابـــات و با نظر به میدانی که آقای دکتـر جلیــلی مد نظــر دارند و بــا توجـــه بـــه موقعیـت مقـــــابل ایشــــان ،انتخاب ایشان نظر به راهی است برای عبور از و پوچــی تاریخ مدرن و حضور در شور و شعف در بستر تاریخی که با انقلاب اسلامی آغاز شده. تیرماه 1403 @esharat
اشارت
#عید_فطر_و_حضوری_دیگر متن پیاده شده شرح #استاد_طاهرزاده بر غزل 132 حافظ | فروردین ماه 1403 اعتکاف ر
چه مستی است ندانم که رو به ما آورد که بود ساقی و این باده از کجا آورد تو نیز باده به چنگ آر و راه صحرا گیر که مرغ نغمه سرا ساز خوش نوا آورد دلا چو غنچه شکایت ز کار بسته مکن که باد صبح نسیم گره گشا آورد رسیدن گل و نسرین به خیر و خوبی باد بنفشه شاد و کش آمد سمن صفا آورد صبا به خوش خبری هدهد سلیمان است که مژده طرب از گلشن سبا آورد علاج ضعف دل ما کرشمه ساقیست بر آر سر که طبیب آمد و دوا آورد مرید پیر مغانم ز من مرنج ای شیخ چرا که وعده تو کردی و او به جا آورد به تنگ چشمی آن ترک لشکری نازم که حمله بر من درویش یک قبا آورد فلک غلامی حافظ کنون به طاء کند که التجا به در دولت شما آورد ۱۵ تیرماه . @esharat
اشارت
چه مستی است ندانم که رو به ما آورد که بود ساقی و این باده از کجا آورد تو نیز باده به چنگ آر و راه ص
چه مستی است ندانم که رو به ما آورد که بود ساقی و این باده از کجا آورد چه سرور و مستی است که در این لحظات آن را می چشیم از حضور مردم ، ایمانی که با آن در فتح آینده ی تاریخ حاضریم. @esharat
هدایت شده از اشارت
ما و آغازی دیگر در محرم.pdf
108.2K
برای جناب حافظ در مسیری که رو به سوی آن داشت و می‌توان آن را افق حضور او نامید، با چه امری روبرو می‌شود که زبانش برای سرودن این غزل به گفت ‌آمد؟ ولی بنده در این روزها و در این از این غزل چنین افقی را مقابل خود یافته‌ام که ذیلاً عرض می‌کنم. حال این شما و این غزل وآنچه در دل این کلمات در مقابل شما گشوده می‌شود.... ۱۲۵ حافظ @esharat