بَلْ يُرِيدُ الْإِنْسَانُ لِيَفْجُرَ أَمَامَهُ بلکه انسان می‌خواهد آنچه (از عمرش) در پیش است همه را به فجور و هوای نفس گذراند. سوره قیامت آیه 5

🔹#فقه_تربیت_اخلاقی 🔸جلسه پنجم: ادله وظیفه مندی والدین در تربیت اخلاقی فرزندان 🔸دلیل دیگر: روایات تادیب. روایاتی که وظیفه والدین، تادیب فرزند بیان شده است. یک مقدمه: ما از روایات ضعیف چگونه می‌توانیم استفاده کنیم: 1. نگاه اخباری: هر روایت اخلاقی را بپذیریم. 2. روایات تربیت اخلاقی از سنن هستند و باید در ادله سنن تسامح کرد. 3. «وثوق خبری» یا «صدوری». در این دیدگه اگر محتوای درست باشد میتوان به آن روایت عمل کرد. 4. راهکار برگزیده ضم احادیث ضعاف است. از مجموع روایات ضعیف، مفهوم مشترک را استفاده می‌کنیم. ما به مجموع روایات تادیب استناد می‌کنیم. 5. البته اگر در ادله، روایت صحیحه یا آیه قرآن قرار دارد، آن را دلیل محوری قرار می‌دهیم، دیگر ادله ضعیف را توضیح دهنده و قرینه آن دلیل می‌کنیم. در روایات تادیب 9 روایت آورده شده است. از جمله فرازی از رساله حقوق امام سجاد و نامه امیر مؤمنان به امام حسن مجتبی ع (این نامه به همه جوانان است). آنها را با همین روش با محور ادله دارای سند صحیح، جمع بندی می‌کنیم. 🔸جمع‌بندی: مفهوم مشترک روایات تادیب این است: از حقوق فرزندان این است که تربیت اخلاقی صحیح شوند. اگر حق است پس بر والدین واجب است. حداقل واجب مواردی است که اگر به فرزند گفته نشود به گناه بیافتد. بیش از آن مستحب است. این به خلاف نگاه‌های لیبرالی است که انتخاب‌های اخلاقی حق فرزند می‌داند به این معنا که والدین حق ندارند در آن دخالت کنند! 🔸نکات حاشیه‌ای: چرا نامه امیرمؤنان به امام حسن ع مهم است؟ راهکار استفاده فقهی از روایات نهج البلاغه چگونه است؟ 🔹@feqahat

روایات تادیب یکم. معتبره رسالة الحقوق رَوَى إِسْمَاعِیلُ بْنُ الْفَضْلِ عَنْ ثَابِتِ بْنِ دِینَارٍ عَنْ سَیدِ الْعَابِدِینَ عَلِی بْنِ الْحُسَینِ بْنِ عَلِی بْنِ أَبِی طَالِبٍ؟عهما؟ قَال «... وَ أَمَّا حَقُّ وَلَدِكَ فَأَنْ تَعْلَمَ أَنَّهُ مِنْكَ وَ مُضَافٌ إِلَیكَ فِی عَاجِلِ الدُّنْیا بِخَیرِهِ وَ شَرِّهِ وَ أَنَّكَ مَسْئُولٌ عَمَّا وُلِّیتَهُ مِنْ حُسْنِ الْأَدَبِ وَ الدَّلَالَةِ عَلَى رَبِّهِ عَزَّ وَ جَلَّ وَ الْمَعُونَةِ عَلَى طَاعَتِهِ فَاعْمَلْ فِی أَمْرِهِ عَمَلَ مَنْ یعْلَمُ أَنَّهُ مُثَابٌ عَلَى الْإِحْسَانِ إِلَیهِ مُعَاقَبٌ عَلَى الْإِسَاءَةِ إِلَیهِ». دوم. مرفوعه مرحوم طبرسی؟ره؟ عَنِ النَّبِی؟صل؟ أَنَّهُ قَالَ: «لَأَنْ یؤَدِّبَ أَحَدُكُمْ وَلَدَهُ خَیرٌ لَهُ‏ مِنْ‏ أَنْ‏ یتَصَدَّقَ‏ بِنِصْفِ صَاعٍ كُلَّ یوْمٍ». سوم. فراز اول موثقه مسعدة وَ بِهَذَا الْإِسْنَادِ قَالَ: سَمِعْتُ أَبَا عبدالله؟ع؟ یقُولُ «لِأَصْحَابِهِ یوْما ... إِنَّ خَیرَ مَا وَرَّثَ الْآبَاءُ لِأَبْنَائِهِمُ الْأَدَبُ لَا الْمَالُ فَإِنَّ الْمَالَ یذْهَبُ وَ الْأَدَبَ یبْقَى. قَالَ مَسْعَدَةُ یعْنِی‏ بِالْأَدَبِ‏ الْعِلْم»‏. چهارم. فراز دوم موثقه مسعدة قَالَ أَبُو عبدالله؟ع؟ «إِنْ أُجِّلْتَ فِی عُمُرِكَ یوْمَینِ فَاجْعَلْ أَحَدَهُمَا لِأَدَبِكَ لِتَسْتَعِینَ بِهِ عَلَى یوْمِ مَوْتِكَ فَقِیلَ لَهُ وَ مَا تِلْكَ الِاسْتِعَانَةُ قَالَ تُحْسِنُ تَدْبِیرَ مَا تُخَلِّفُ وَ تُحْكِمُه».‏ پنجم. روایت عمرو بن ابی المقدام فَذَكَرَ مُحَمَّدُ بْنُ یعْقُوبَ الْكُلَینِی فِی كِتَابِ الرَّسَائِلِ بِإِسْنَادِهِ إِلَى أَبِی جَعْفَرِ بْنِ عَنْبَسَةَ، عَنْ عَبَّادِ بْنِ زِیادٍ الْأَسَدِی، عَنْ عَمْرِو بْنِ أَبِی الْمِقْدَامِ، عَنْ أَبِی جَعْفَرٍ؟ع؟، قَالَ: «لَمَّا أَقْبَلَ أَمِیرُ الْمُؤْمِنِینَ؟ع؟ مِنْ صِفِّینَ كَتَبَ إِلَى ابْنِهِ الْحَسَنِ؟ع؟: ... فَبَادَرْتُكَ‏ بِالْأَدَبِ‏ قَبْلَ أَنْ یقْسُوَ قَلْبُكَ وَ یشْتَغِلَ لُبُّك». ششم. روایت حماد بن عمرو رَوَى حَمَّادُ بْنُ عَمْرٍو وَ أَنَسُ بْنُ مُحَمَّدٍ عَنْ أَبِیهِ جَمِیعاً عَنْ جَعْفَرِ بْنِ مُحَمَّدٍ عَنْ أَبِیهِ عَنْ جَدِّهِ عَنْ عَلِی بْنِ أَبِی طَالِبٍ؟عهم؟ عَنِ النَّبِی؟صل؟ أَنَّهُ قَالَ لَهُ: «یا عَلِی أُوصِیكَ بِوَصِیةٍ فَاحْفَظْهَا ... یا عَلِی حَقُ‏ الْوَلَدِ عَلَى‏ وَالِدِهِ‏ أَنْ یحْسِنَ اسْمَهُ وَ أَدَبَه».‏ هفتم. موثقه دُرُسْت عَلِی بْنُ إِبْرَاهِیمَ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ عِیسَى عَنْ یونُسَ عَنْ دُرُسْتَ عَنْ أَبِی الْحَسَنِ مُوسَى؟ع؟ قَالَ «جَاءَ رَجُلٌ إِلَى النَّبِی؟صل؟ فَقَالَ یا رسول‌الله! مَا حَقُّ ابْنِی هَذَا؟ قَالَ: تُحْسِنُ اسْمَهُ وَ أَدَبَهُ وَ ضَعْهُ مَوْضِعاً حَسَنا». هشتم. مرفوعه مرحوم طبرسی؟ره؟ عنه؟صل؟: «أكرِموا أولادَكُم و أحسِنوا أدَبَهُم، یغفَر لَكُم». نهم. روایات سبع سنین این روایات با اندکی تفاوت به صورت متضافر در منابع روایی نقل شده است. الف) روایت یونس بن یعقوب عِدَّةٌ مِنْ أَصْحَابِنَا عَنْ أَحْمَدَ بْنِ مُحَمَّدِ بْنِ خَالِدٍ عَنْ عِدَّةٍ مِنْ أَصْحَابِنَا عَنْ عَلِی‏ بْنِ أَسْبَاطٍ عَنْ یونُسَ بْنِ یعْقُوبَ عَنْ أَبِی عبدالله؟ع؟ قَالَ: «أَمْهِلْ‏ صَبِیكَ‏ حَتَّى‏ یأْتِی لَهُ سِتُّ سِنِینَ ثُمَّ ضُمَّهُ إِلَیكَ سَبْعَ سِنِینَ فَأَدِّبْهُ بِأَدَبِكَ فَإِنْ قَبِلَ وَ صَلَحَ وَ إِلَّا فَخَلِّ عَنْهُ».

آیا ثروت و قدرت اقتصادی لزوما آرامش درون می‌‌آورد؟ قدرت‌های اقتصادی در صدر لیست خودکشی هستند!

💢یک بام و دوهوای برخورد با بی‌حجابی و اخلال فرهنگی! ✍️حجت‌الاسلام هادی عجمی طبق گزارش دادستانی طرقبه؛ پس از تظاهر به کشف حجاب توسط دو خانم در ملآعام و برخورد غیرمتعارف یک فرد با این دو خانم، دستورات قضایی لازم در این زمینه صادر و فردی که به شکل نامتعارف نهی از منکر کرده بود و همچنین آن دو خانم به اتهام تظاهر به کشف حجاب جلب شدند! به‌دوراز تمامی حواشی، لازم است از این اقدام دادستانی تشکر کرد! زیرا گاهی در این‌گونه موارد، فشارهای رسانه‌ای و فضای مجازی سبب برخورد اشتباه می‌شود. برخورد اشتباه این است که غلط بودن آن‌گونه نهی از منکر را می‌بینند؛ اما بر جرم قطعی دینی و قانونی آن دو زن چشم می‌پوشند. درحالی‌که این نوع نگاه، یک بام و دو هواست. هر دو جرم را باید دید! رفتار عادلانه در امربه‌معروف و نهی از منکر این است که مرحله بالاتر از تذکر لسانی و ضرب و شتم را باید به حاکمیت و قاضی اسلامی سپرد؛ زیرا اگر این‌گونه نشود، اخلال در نظام به وجود می‌آید و بر اساس قاعده فقهی «حفظ نظام»، این کار حرام است. بنابراین جرم نخست، مهم است؛ اما نباید از جرم اصلی غافل شد! جرمی که مصداق چند حکم است؛ یعنی جرم کشف حجاب آن دو خانم. کشف حجاب در کشور اسلامی که قانون حجاب اسلامی دارد؛ خودش از مصادیق مهم اخلال در نظام کشور است؛ زیرا اخلال در نظام فرهنگی و به‌مرور نظام امنیتی کشور می‌شود. این نکته کمتر مورد توجه قرار می‌گیرد! 👈 متن یادداشت: http://ijtihadnet.ir/?p=70753 🆔 https://eitaa.com/ijtihad

حاج حسین انصاریان پدری مهربان برای جوانان بوده و هست... اگر رهبری معظم از مومن بودن بیشتر بی‌حجاب‌ها گفتند، حاج حسین هم با ادبیات خودش که با آن آشناییم، همین را گفتند! اگر تذکری هم لازم دانسته و گفته، از پدر بودنش است. در نقد بزرگان، سواد و انصافی افزون لازم است! #انصاف

🔹#فقه_تربیت_اخلاقی 🔸جلسه ششم: ادله وظیفه مندی والدین در تربیت اخلاقی فرزندان 💢جلسه مهم روش‌شناسی 💢روش استفاده از سیره معصوم در فقه تربیتی: 🔸1. حکم اول برداشت شده از سیره اباحه است. 🔸2. در اموری خاص مانند تربیت رجحان دارد؛ زیرا سیره در کاری است که می‌دانیم راحج (واجب یا مستحب) است. 🔸3. سیره فعل معصوم است و نیازی نیست که مانند قول شهید مطهری عمل مستمر معصوم باشد. 🔸4. اگر روایتی را از جهت نوع عمل معصوم بررسی کنیم، بدون توجه لفظی، سیره معصوم می‌شود. 🔸5. درجه اهمیت اقدامات تربیتی از سوی مربی در سیره معصوم روشن می‌گردد. 🔸6. بحث سیره الهی نیز در فقه تربیتی مورد توجه است و قواعدی خاص دارد. در سیره الهی احتمال دارد که قابل انجام نباشد؛ مانند سیره الهی در عذاب برای تربیت. در نتیجه سیره الهی قواعدی مستقل از سیره معصوم دارد. 🔸7. انواع سیره: سیره الهی، سیره معصومین، سیره پیامبران گذشته، سیره متشرعه، سیره عقلا، سیره عقلا در مسائل مستحدثه. 🔸8. در سیره اصل بر عدم موضوعیت زمان و مکان است و عمل معصوم محدود به شرایط زمان خودشان نیست؛ احتمال خاص بودن، تقیه و ... پذیرفته نیست؛ اما اگر احتمال قابل اعتنا بود باید بررسی شود. مخصوصا در مورد برخی مسائل تربیتی. مراجعه کنید به کتاب: آشنایی با فقه اخلاق، درآمدی بر دانش اخلاق اجتهادی و استنباطی از استاد عالم زاده نوری. 🔸9. در سیره تربیتی باید به تعارضات توجه کنید. مانند اینکه در جایی نقل شده که امیرمؤمنان نان و نمک می‌خوردند و در جاهایی دیگر از خوردن غذاهای دارای گوشت و ... نقل شده است. 🔸نکته حاشیه‌ای: نکته‌ای درباره برنامه زندگی پس از زندگی. 🔹@feqahat