. #روضه_متنی #روضه_امام_صادق باشدقبول پیکره بی جان تونسوخت باشد قبول میخ دری برتنت ندوخت باشدقبول بسته نشدهر دو دست تو دیگرندیداهل وعیالت شکست تو دیگرمیان هجره تنت جابجانشد عمامه ازسر وعبا زتنت جدانشد دیگرتنت به سمت و سوی بزم مِی نرفت باشد قبول سره جدت به نی نرفت باشد قبول سره جدت به نیزه هانشد پیراهنی ز پیکر جدت جدا نشد باشدقبول قلب توغمگین نمانده است دیگرسری به گوشه خورجین نمانده است آقابه کوچه نیزه به پهلوت میزدند سنگی دگر به روی سرتو نمیزدند درکوچه هابه زخم دل تو نمک زدند در کوفه عمه جان شمارا کتک زدند *گفتم ، رو زمین خوردن حساس باش ، می خوام با این كلمه روضه بخونم،دیگه از امروز به بعد تا محرم ، هر جا شنیدی یكی زمین خورده ، بزن تو سینه ات بگو ، آخ حسین ، چرا ؟ آخه ...* بی هوا خوردن من روی زمین علت داشت ... *من نمی خوام خیلی باز كنم،همتون یه عمری روضه خوانُ و روضه فَهمید ....* بی هوا خوردن من روی زمین علت داشت در نظر روضۀ گودال مجسم می شد .... *آقاجان شما زمین خوردی،جدّتم كربلا زمین خورد ... آقاجان شما رو ، ابن ربیع با همۀ بی حیاییش ، تو كوچه ها یه جوری برد زمین بخوری ، شما رو تحقیر كنه،دیگه زخمی نزد ... تازیانه ای نزد ... اما ارباب ما كربلا،چند بار زمین خورد ... وای وای،ای وای ای وای ... مطمئنم حق این روضه رو ادا می كنی،والا نمی گفتم روز شهادتی . حسین ایستاده،دیگه رمق به بدن نداره،همه تیراندازا زدن،همه رمق حسین رو كشیدن،این همه داغ روی داغ دیده،عبارت مقتل میگه: نیزه اش رو به زمین فرو برد،یه خورده همین جور كه رو اسب نشسته،به نیزه تكیه بده، استراحت كنه،نانجیب یه نگاه كرد،دید حسین داره استراحت میكنه،گفت : نذارید حسین استراحت كنه، چیكار كردن ... یا امام صادق،با شما همچین كاری نكردن ... اما كربلا هر كی سنگ به دست گرفت: حسین رو سنگ باران كردن ... سنگ به پیشونیش خورد ... پیراهن عربیش رو بالا زد،سینۀ حسین پیدا شد ...( بگم یا نه؟...) حرمله رسید ... تیر سه شعبه رسید ... حسین ...... الهی بمیرم برات آقاجان،چنان تیر و زد،من نمی خوام معنی كنم،هركی عربی متوجه میشه،خودش ناله میزنه، مقتل میگه وقتی تیر سه شعبه رو زد،ابی عبدالله از پشت در آورد فَجَری الدَّمُ کَالمیزاب ... دیگه پاهاش رمق نداشت،از بالایِ ذوالجناح ، با صورت .... حسین .... یه نگاه به منصور كرد،امام صادق دید منصور لعنت الله علیه پشیمون شده،به زبون ما به غلط كردن افتاد،شمشیر رو انداخت،شروع كرد لرزیدن،گفت:هرچی می خوای ازم بخواه،من دیگه باهات كاری ندارم،امام صادق فرمود من و نیمه شب،سر برهنه كشوندی تو كاخت،بهم میگی از من چیزی بخواه ، من كه با تو كاری ندارم ، فقط من و زود برگردون خونه ... چرا؟... آخه،زن و بچه ام منتظرن ، داشتی من و می آوردی ، همه میلرزیدن ، بچه هام همه گریه میكردن ، منصور دستور داد امام رو ببرن ، یه جمله ، كربلا هم همه بچه ها منتظر بودن ، همه از خیمه ها .... حسین .. .

. #روضه_متنی با قدری دخل و تصرف در متن #روضه_اربعین روز اربعین و شب زیارتی ابی عبدالله ، دلا بره کربلا ، فرمودند : اگه نتونستید کربلا برید و دلتون هوای کربلا کرد ، متوجه قبر شش گوشۀ عزیز فاطمه بشین و سه مرتبه بگین : صَلَّى اللَّهُ عَلَیْکَ یَا أَبَا عَبْدِ اللَّهِ ... اول زائر امروز ، جابرِ بن عبدالله است، تو آب فرات غسل کرد ، گفت عطیه منو ببر نزدیک قبر شهدا ... جابر نابیناست .. از هر قبری ، مشنی خاک برمی داشت و می بویید و خاک رو بر روی خاک میریخت ، تا اینکه خاک قبری رو تا بویید، بگریه افتاد و گفت: عطیه پیدا کردم قبر آقامو .. پیدا کردم قبرِ مولامو .. اومد کنار قبر ابی عبدالله ، هی صدا میزنه : " حبیبی یا حسین" ۳ اما جواب نمیشنوه ، چی شده آقا ؟ حسین جان تو کسی بودی که توو کوچه های مدینه به جابر سبقت سلام میگرفتی... حَبیبٌ لا یُجیبُ حَبیبَهُ ... ؟ مگه دوست جوابه دوستش رو نمیده ؟ خودش جواب خودش رو داد : چگونه جواب بده ؟ آقایی که بینِ سر و نازنین بدنش جدایی اُفتاده ... حسین ... شنید صدای زنگ قافله داره میاد ، گفت : عطیه برو ببین چه خبره ؟ رفت ، برگشت ، صدا زد : زجا برخیز جابر دلبر جانانه می آید قدم از خانه بیرون نِه که صاحبخانه می آید ( زینب داره میاد ، امام زین العابدین داره میاد ، کلثوم داره میاد ... ) زجا برخیز و خود را کُن مهیا بهر استقبال که از ره بلبل و شمع و گل و پروانه میآید ( تا نزدیک شدن ، دیگه نگذاشتن شتران رو روی زمین بخوابانند ، مثل برگ خزان ریختند رو زمین ... ) هر یکی سوی مزاری میدوید هر یکی قبری درآغوش میکشید لیک یک بانوی قد خمیده ای قد خمیده مو پریشان خسته ای گفت یارب ، من چه سازم ،یا کریم رو سوی قبر که سازم یا رحیم ناگهان آمد به خود با شور و شین دید بنشسته سر قبر حسین ... #حسین ... یاحسین ، زینبت آمد زسفر بر سر قبر تو ای تشنه جگر آمدم عقده ی دل باز کنم با تنِ بی سرِ تو راز کنم #حسین_من ارغوانی شده رنگ رویم شد سفید از غم داغت مویم آنچنان رنج اسیری دیدم سیر از زندگی ام گردیدم عزیز دلم ، یادم نمیره همینجا بود اومدم ، شمشیر شکسته ها و نیزه شکسته هارو ، از روی بدنت کنار زدم ... اما تا نازنین بدنت رو دیدم ... پرسیدم : هل اَنتَ اَخی ؟ آیا تو برادر منی !؟ آخه بدن... پاره پاره ... غرق به خون ، تا اینکه از حلقوم بریده صدا زدی: اُخَیَّ اِلَیَّ حسین من ! تو را آنروز من نشناختم {روز عاشورا} اما مرا امروز تو نشناسی {روز اربعین} ببین با ما چه ها کردند... حسین... آرام جانم .. حسین.. روح و روانم ببین صبر و تحمل تا کجا کردم ...* حسین جانم! مگر نه اینکه هر کی سفر میره با خودش سوغات میاره؟ ...* اشکِ سرخ و، چهره زرد و، تن کبود و مو سفید این همه سوغات از شام خراب آورده ام *همه ناله بزنیم : حسین .....* #سبک_الا_ای_همسفر 👇 زبس نالیده ام ، درون سینه ام نمانده ناله ای ... دراین خونین چمن ، برای باغبان نمانده لاله ای ... مسیحایی نفس ، به فریادم برس ندارم جز تو کس ...حبیبی یا حسین **** منم آن باغبان ، که هفتاد و دو گل به پیشم  چیده اند ... در این خونین چمن ، به اشک باغبان همه خندیده اند ... تو ای مادر بیا ، ببین حال مرا که افتادم زپا .... حبیبی یا حسین .... هر روز این چهل روز بوده مرا چهل سال می سوختم همیشه می ساختم هماره ... "السّلام علی قلب زینب الصبور . #اربعین .

. #روضه_متنی #روضه_حضرت_زهرا (س) السلام علیکِ یا سیدتی و مولاتی یا فاطمة الزهراء از بازی عجیب فلک آه میکشیم از زخمهای خورده نمک آه میکشیم *عجب روزگاری بازی درآورد ... خانومی که تا چند روز پیش ملیکهٔ عالم اسلام بود ، دختر رسول خدا بود ... حالا یه مشت رجّاله ریختند در خونش ... خدا شاهده مصیبت بی بی فقط لگد به در زدن و صورت مجروح و پهلوی شکسته نیست ... اونی که آدمو میکشه بد دهنی و بی ادبیه ...آی مادر ...الحمدلله امروز چشممون رو باز کردیم توی روضه ی مادرمون ... خداروشکر مادرمون دعوتمون کرد سر سفره ... با وجودی که حال مساعد نداره ... اما به زبان حال فرموده باشند ..بچه هام ، بیایید دورم بنشینید ... ماهم بچه های خانومیم دیگه ... هممون بچه های بی بی هستیم ... ان شا الله به جهت تشیّع ما درک میکنیم چی کشید خانوم ... اون بچه سید اهل شعر خیلی خوب و درست گفت ... عرض کرد خدمت بی بی ... خانوم جان ...* چرخ ها با چرخ نیلی خورده ایم با تو در آن کوچه سیلی خورده ایم *خیلی آماده ای الحمدلله ... * از بازی عجیب فلک آه میکشیم از زخمهای خورده نمک آه میکشیم آن صورتی که تاب نسیم سحر نداشت *... یادم میاد بعضی وقتا توی روضه عرض میکردم به رفقا ... روضه امام حسین که خونده میشد میگفتم عرض کنیم حسین جان ... ما هیچ مرهمی برای زخمات نداریم ، این چهارتا قطره اشک رو بذار روی زخمات ... الان میخواستم به بی بی عرض کنم دیدم اشکهای ما شوره ... زخم صورتش میسوزه ... آقا جان امام زمان کی میایی آقا ... یقهٔ این دوتا ملعون رو بگیری ازشون سؤال کنی ببینی چه جوابی دارن بدن ؟! ... آخه مادر هجده ساله من با شما چه کرده بود !؟... چه مادری ...* آن صورتی که تاب نسیم سحر نداشت حتی ز باد بال ملک آه می کشید حالا چه آمده به سرش که تمام شب از جای زخمهای فدک آه می کشید قربون ناله های دلتون برم آی دوستان زهرا سلام الله علیها ... الان که توی کوچه خیابون میومدیم همه دنبال کار و زندگیشون هستند ... با عجله میرن به مغازه ها ، به اداره ها ، به کاراشون برسند ، شما اینجا چی میخواهید؟ ... زبان حالت اینه ...کار و کاسبیم ، دار و ندارم مادرمه ... هر چی هست و نیست یه مادر جوونه ... اونم افتاده توی بستر ... آی بی بی ... والله سخته روشن خوانی سخته .. . جون دادن راحت تر از روضه خوندنه ... * او بار شیشه داشت که در کوچه خُرد شد آئینه بود و غرق ترک ، آه می کشید یه روضه خوان آذری خیلی درست و قشنگ میگفت ... میگفت همه کس همه مصیبتی رو درک نمیکنه باید وقتش برسه جایگاهشو داشته باشه ... راست میگفت ...میگفت الان به من بگن که یه مادری بچش از دست رفت ، من چه میفهمم ... به اندازه خودم میفهمم ... اما به یه مادر بگن بچش از دست رفت ... تا بگن اشکاش جاری میشه ... چون مادره خودش میفهمه دیگه ... خوب می‌فهمه ... * بین در و دیوار ، مادر ما ... صدا زد ... خدایا گنج با گنجینه ام سوخت یکی نبود بگه بیشرف ، نامرد ، مگه خبر نداشتی از حال و روز فاطمه ؟! ... مگه صدای زهرارو نشنیدی ؟! ... اگه بپرسید جوابش اینه ... خوده بیشرفش توی نامه اش برای معاویه نوشت ...معاویه! نزدیک بود دلم برای فاطمه بسوزه ... همین که صدای نفس نفس زهرارو میشنیدم ... اومد دلم به رحم بیاد ، یاد علی افتادم ، اینقدر بغض توی سینه ام جمع کردم ، هرچی زور داشتم توی پام جمع کردم* خدایا گنج با گنجینه ام سوخت میان شعله ها آئینه ام سوخت طاقت داری؟! ... خیلی معذرت میخوام ... هم از شما معذرت میخوام .. هم از آقا امام زمان ... اما چه کنم دیگه ... روضه هست ... باید بگم دیگه ... کار من اینه ... خدایا گنج با گنجینه ام سوخت میان شعله ها آئینه ام سوخت چنان مسمار در قلبم فرو رفت که محسن گفت مادر ، سینه ام سوخت .

. #⃣ #متن_کامل_روضه #⃣ #روضه_متنی #روضه_امام_جواد ‍#⃣ #فیش_روضه_امام_جواد #⃣ #شهادت_امام_جواد .....ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ..... بِسْمِ ٱللَّهِ ٱلرَّحْمٰنِ ٱلرَّحِيمِ   "الّلهُمَّ صَلِّ عَلَی مُحَمَّدٍ وَآلِ مُحَمَّدٍ وَعَجِّلْ فَرَجَهُمْ وَالْعَنْ أعْداءَهُم أجْمَعِینَ" *کاظمین رفته ها! کاظمین نرفته ها! همه امشب کبوترای دلمونو پرواز بدیم کنار حرم آقامون جوادالائمه علیه السلام. امشب بدون هر قطره اشکی که برای غریبی این آقا میریزی امام رضا علیه السلام یجوری دعات میکنه.. چه کسی این همه احسان به گدایان دارد که جگر گوشه ی سلطان خراسان دارد هر چه حرف است بگویید که گوش شنواست  هر چه درد است بیارید که درمان دارد *فرمود: همه حاجات های دنیایی تون رو بیارید در خونه جوادالائمه علیه السلام...* به گدایی درش اهل کرم می آیند خانه اش سائل از این دست فراوان دارد چه پدر را به پسر یا که پسر را به پدر این دو سوگند فیوضات دو چندان دارد ای ولیعهد مرا ز هم ز عنایت بپذیر رعیتی را که امان نامه ز سلطان دارد * چشماش نابینا بود سال ها اسیر بود گرفتار بود. رنج می کشید اومد پهلو امام رضا علیه السلام. آقاجان! من که می دونم اگه یه دست عنایت به چشام بکشی همه چی تمومه. میتونه امام رضا علیه السلام ها. اما حضرت فرمود داری کجا میری؟ گفت دارم میرم مدینه گفت یه نامه می نویسم برو درِ خونه جوادالائمه علیه السلام. نامه رو آورد خدمت جوادالائمه علیه السلام. در سنین کودکی ام هستن. نامهٔ بابا رو باز کرد. نامه رو بوسید روی چشمش کشید. یه دست روی چشم این مرد نابینا کشید چشماش بینا شد.  امشب بگيم یا جوادالائمه! ما هم امشب به امیدی اينجا اومديم يه دست رو سر ما هم بكش آقاجانم!..* مشهد و باب جوادش به همه ثابت کرد که اجابت فقط از سمت تو امکان دارد مطمئناً به کرمخانه تو رو نزده ست هر که در خانه خود سفره بی نان دارد *مگه میشه کسی درِ خونه جوادالائمه علیه السلام بره محتاج برگرده..* حتم دارم که جزایش گل لبخند رضاست هر که در ماتم تو دیدهٔ گریان دارد بی سبب ارث نبردی ز غریبیِ حسن  چاره ای نیست، غم فاطمه تاوان دارد *تو خردسالیِ جواد الائمه به امام رضا خبر رسوندن. آقا! ما تا حالا هیچ موقع حالِ جوادتو اینطوری ندیدیم. بیا خودت نگاه کن. حضرت دوان دوان اومد. دید جوادش هی مشت محکم رو زمین میزنه. هی صدا میزنه: بیرون تون میکِشم، آتیش تون میزنم. امام رضا ع میدونه چه خبره. دوید بغلش کرد عزیز دلم. چه کسی و میخوای بیرون بکشی آتیش بزنی؟ صدا زد..بابا!  ساعت ها تو فکرم آخه مادرم زهرا چه گناهی داشت؟ چرا سیلی تو صورتش زدن؟ امام رضا بغلش کرد، چشماشو بوسه زد... یا امام رضا ازت معذرت میخوام دارم از علی اکبرت میخونم...* دست و پا می زنی و همسر تو دست افشان اشک می ریزی و او هم لب خندان دارد کاش آرام تنت را به سر بام برند کاش میشد که بفهمند تنت جان دارد زیر خورشید تنت سوخت ولی می دانم که لبت زمزمهٔ جَدّیَ العُریان دارد * اما کبوترا نذاشتن بدن امام جواد زير آفتاب بمونه. همه اومدن بالاسر بدنش بال به بال هم دادن.... سه تا بدن سه روز و سه شب رو زمین بود. یکی بدن ابی عبدالله و یکی بدن موسی بن جعفر... یکی بدن جوادالائمه... اینجا کبوترا اومدن بدن آفتاب نخوره. رو بدن موسی بن جعفر هم اینقد گل ریختن. من بمیرم برا اون بدنی که سه روز و سه شب روي خاك هاي داغ كربلا... يه خواهر باوفا آمد؛ وقتی اومد دید آفتاب رو بدن برادر افتاده گفت: حسین جان اینقدر مقابل آفتاب می ایستم بدنت  آسیب نبینه، اما نانجیبا ریختند تو گودال ...یه عده با تازیانه میزدن یه عده با کعبِ نی* خواهری نیست تو را تا که ببیند بر خاک بدنت ردّ سُم تازه ی اسبان دارد دختری نیست تو را تا که ببیند در تشت خیزران قصد مصاف لب و دندان دارد *اُم فضل جلو در حجره ایستاده نانجیب، هم خودش داره پایکوبی میکنه هم کنیزا رو جمع کرده بود، هلهله میکنن صداشو نشنون. یه نفر از کنیزا شنید آقا میگه آه! جگرم داره می سوزه. رفت یه ظرف آبی پر کرد تا جلو در حجره رسید نانجیب گرفت ظرف آب رو محکم رو زمین زد، گفت: آب برا کی داری می بری ؟ گفت: برا پسر امام رضا ببین چطور داره از تشنگي ناله میزنه، ببين چطوري داره دست و پا ميزنه... اما آقاجان یا جواد الائمه هر چی هم که مصیبت کشیدی..درسته تنها بودی درسته تشنه بودی اما آقاجان!دیگه سر بریده‌ت رو مجلس شراب نبردند..دخترانت شاهد چوب خیزران به لب و دندانت نبودند.اما من بمیرم برای اون آقایی که نازدانه دخترش یه لحظه بلند شد بابا رو ببینه دید چوبِ خیزران، بالا و پایین میره...حسین... هر جا نشستی..ان‌شاءلله هر چه سریعتر این قدم‌ها کربلا و کاظمین برسه..باز هم ناله بزن: حسين!...صلی الله علیک یا ابا عبدالله. ..

. #⃣ #متن_کامل_روضه #⃣ #روضه_متنی #روضه_امام_جواد ‍#⃣ #فیش_روضه_امام_جواد #⃣ #شهادت_امام_جواد #⃣ #شهادت_جوادالائمه .....ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ..... "اللّهمّ صلّ علی فاطمة و أبیها و بعلها و بنیها و السّرّ المستودع فیها بعدد ما أحاط به علمک" اَلسَّلامُ عَلَیْکَ یا اَبا جَعْفَرٍ یا مُحَمَّدَ بْنَ عَلِی اَیُّهَا التَّقِىُّ الْجَوادُ یَا بْنَ رَسُولِ اللّهِ یا حُجَّةَ اللّهِ عَلى خَلْقِهِ یا سَیِّدَنا وَمَوْلینا اِنّا تَوَجَّهْنا وَاسْتَشْفَعْنا وَتَوَسَّلْنا بِکَ اِلَى اللّهِ وَقَدَّمْناکَ بَیْنَ یَدَىْ حاجاتِنا یا وَجیهاً عِنْدَاللّهِ اِشْفَعْ لَنا عِنْدَاللّه به لطف خدای جوادُالائمه گدایم، گدای جوادُالائمه غریبم نخوانید یا أیُهاالنّاس شدم آشنای جوادُالائمه شب شهادتِ آقامون جوادالائمه است، بیایید از باب الجواد وارد بشیم .همه ی درای سمت حرم‌ اما رضا، یه جوری زائر رو  میرسونه حرم. اما وروديه باب الجواد یه‌ چیز دیگه است. وقتی  از باب الجواد وارد حرم میشی همون دم‌ در امام رضا علیه السلام‌ میگه گدای جوادمه، نذارین دست خالی برگرده..* رسیدم به آزادگی تا دلم شد اسیر ولای جوادُالائمه از آن صورت گندمین بوی گندم گرفته هوای جوادُالائمه رضای خدای امامِ رضا را بِـجو در رضـای جوادُالائمه *نامه نوشت امام رضا علیه السلام به میوه ی دلش جوادش گفت: عزیزم شنیدم از در کوچک خانه خادمها بیرونت میارن، اینا نمیخوان از تو خیری به مردم برسه، عزیزِ دلم! از در بزرگ خانه بیرون برو، همیشه همراه خودت پول برای تصدق داشته باش، به همه برسون خیرت رو ...* تو و جنّت و قصر و حور، آی زاهد  من و خاک پای جوادُالائمه نه تنها فَلک، عرش هم، تکیه داده به گلدسته های جوادُالائمه شمیم دل انگیز مشهد می آید زِ صحن و سرای جوادُالائمه مرا بیمه ام می کند تا مُحرّم لباسِ عزای جوادُالائمه زنی بود و ظالم و دَف بود و پایکوبی عطش بود و نای جوادُالائمه درِ حجره را بسته اند، آه خانه شده کربلای جوادُالائمه بُریده بُریده، شکسته شکسته می آید صدای جوادُالائمه دَم العَطش شد دَم وا حسینا عوض شد نوای جوادُالائمه *جواد الائمه از امام‌ حسنم‌ غریب تر بود. آخه اون لحظه ی آخرِ برادرا کنار بستر امام‌ حسن بودن، خواهرا براش گریه می کردن، عباس سر به دیوار گذاشته بود، حسین  گریه می کنه..اما این آقا لحظه ی آخر تو‌ حجره ی در بسته بود. یه دونه گریه کن دم‌ در این‌حجره نبود...ام فضل نانجیب یه عده از کنیزا رو‌ جمع کرده بود می گفت هلهله کنید.. پای کوبی کنید..نمی خوام صداش رو کسی بشنوه...* کنیزان شنیدند آهش بلند است جوابی به حالِ خرابش ندادند اگر منع کردند از شُرب آبش ولی جا به بزم شرابش ندادند شبیه حسین، آه آبش ندادند صدا زد، بمیرم جوابش ندادند *لبهای خشکیده ی حضرت تنها شباهت نبود.اینجا هم‌ میگن یکی از کنیزا آب آورد اُم فضل گرفت ریخت رو‌ زمین...کربلا هم‌ هِلال میگه سِپرم رو‌ پُر از آب کردم‌، نزدیک‌ گودال شدم دیدم اون‌نانجیب از گودال بیرون اومد همه لباسا غرقه خونه، گفت‌: کجا داری میری؟گفتم، دارم برا حسین آب میبرم. صدای العطشش دیوونه ام کرده. یه وقت دامن عربیش رو‌ کنار زد سر و ،روی دست گرفت گفت من سیرابش کردم..گفتم نانجیب بالاترین جنایت رو‌ توی عالم انجام دادی پس چرا بدنت داره میلرزه؟ گفت: هلال اون لحظه ی آخر گوشه ی گودال هیچ زنی نبود. امایه صدایی رو‌هی میشنیدم..یکی هی می گفت: بُنَیَّ قَتَلوکَ عَطشانا....*     تنش را رها بر روی بام کردند ولی تیغ و نیزه عذابش ندادند تنش از سر بام در کوچه افتاد ولی نعل ها پیچ و تابش ندادند دگر سنگها بغض خود را نشانِ گُلِ رویِ از خون خضابش ندادند ولی آه، در گودیِ قتله گاهی غروبی، غریبی پس از بی سپاهی تنش زیر سُمّ ستوران رها شد به بغض علی یکصد و ده هجا شد همین که سرش رفت روی سنان ها نشستند در موج خون آسمان ها در آمد زِ عمق جگر، آهِ زنها که در بین گودال می گفت تنها زنی قد خمیده: بُنیّ بُنیّ گُلِ سر بُریده: بُنیّ بُنیّ ✍ #قاسم_نعمتی آقا جوادالائمه رو در سن جوانی مسموم کردن، دشمن خانگی بود.موقع افطار به حضرت زهر داد.اون زهر اِنقدَر شدید بودجگرش از تشنگی می‌سوخت.. تشنه، مسموم، در غربت به شهادت رسید.حتی اجازه نداد بدن رو دفن کنن..سه روز این بدن، مقابل آفتاب افتاده بود ...ولی آقا جان امام رضا خودتون بهتر می‌دانید..بعدِ سه روز این بدن رو گلباران کردن پیکر مطهر جوادالائمه رو از زیر گُل‌ها بیرون آوردن..کفن قیمتی پوشاندند..با احترام، دفن کردند...* ولی کفن مگر به کربلا به غیر بوریا نبود مگر حسین تشنه‌ لب عزیز مصطفی نبود * هركجا نشستي براي فرج امام زمان ناله بزن بگو: ياحسين... .

. #⃣ #متن_کامل_روضه #⃣ #روضه_متنی #روضه_امام_جواد ‍#⃣ #فیش_روضه_امام_جواد #⃣ #شهادت_امام_جواد .....ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ..... اَللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدِ بْنِ عَلِیِّ بْنِ مُوسَى عَلَمِ التُّقَى وَ نُورِ الْهُدَى وَ مَعْدِنِ الْوَفَاءِ وَ فَرْعِ الْأَزْکِیَاءِ وَ خَلِیفَةِ الْأَوْصِیَاءِ وَ أَمِینِکَ عَلَى وَحْیِکَ‏ اللَّهُمَّ فَکَمَا هَدَیْتَ بِهِ مِنَ الضَّلاَلَةِ وَ اسْتَنْقَذْتَ بِهِ مِنَ الْحَیْرَةِ وَ أَرْشَدْتَ بِهِ مَنِ اهْتَدَى وَ زَکَّیْتَ بِهِ مَنْ تَزَکَّى‏ فَصَلِّ عَلَیْهِ أَفْضَلَ مَا صَلَّیْتَ عَلَى أَحَدٍ مِنْ أَوْلِیَائِکَ وَ بَقِیَّةِ أَوْصِیَائِکَ إِنَّکَ عَزِیزٌ حَکِیم. اللَّهُمَّ کُنْ لِوَلِیِّکَ الحُجَةِ بنِ الحَسَن صَلَواتُکَ علَیهِ و عَلی آبائِهِ فِی هَذِهِ السَّاعَةِ وَ فِی کُلِّ سَاعَةٍ وَلِیّاً وَ حَافِظاً وَ قَائِداً وَ نَاصِراً وَ دَلِیلًا وَ عَیْناً حَتَّى تُسْکِنَهُ أَرْضَکَ طَوْعاً وَ تُمَتعَهُ فِیهَا طَوِیلا اگر چه عاشقِ تو در بدی زبانزد بود ولی همیشه به من خوبیِ تو بی حد بود *يا صاحب الزمان!...* من آن کبوترِ هر جایی ام که بر بامت به شوقِ دام، دلم گرمِ رفت و آمد بود من آن سلامِ پس از هر نمازِ هر روزم که در تلاشِ  رسیدن به تو مُقَیَّد بود چگونه میشود آقا که با وجودِ تو باز درونِ برزخِ عاشق شدن مُرَدد بود همیشه حرف زدن با تو مهربانِ آقا برای عاشقی ام فرصتی مُجَدد بود چقدر خوب نگاهت مرا به روضه کشاند چقدر خوب شدم حالِ من اگر بد بود مرا همیشه به جَدَّت شناختی گفتی همان که بینِ حسینیه سینه میزد بود؟ نبود قسمتم امشب به کاظمین رَوَم کبوترِ دلم ای کاش بین مشهد بود *شب شهادت آقا جوادالائمه است، ميوه ي دلِ آقامون امام رضا، ميگن: هر وقت گره كوري به كارِت افتاد، امام رضا رو به حق ميوه ي دلش امام رضا قسم بديد، حتما امام رضا جوابتون رو ميده، ان شاءالله چنين ايامي رو كاظمين باشيم اونجا عرض ادب كنيم، اونجا برا جوادالائمه روضه بگيريم اشك بريزيم...* در بارگاه تو تمام خلق جا دارند  حتی همان ها که فقط بار خطا دارند  ایرانیانی که به پابوس تو می آیند  پیش تو روی لب نوای یارضا دارند  *دلمون برای حرمت پر میزنه..قربون کاظمینت برم یا جواد الائمه! انگار خونه مادریِ عاشقای امام رضاست*   آنها که از مشهد مشرف میشوند اینجا  در محضر تو حس و حالی آشنا دارند روی از فقیران دَرَت پنهان مکن مولا مردم گرفتارند، غیر از تو که را دارند راز مگوی زائرانت را تو می‌فهمی چه حرف‌هایی گریه‌های بی‌صدا دارند قبل محرم قلب عالم کاظمینی شد حاجات ما باز اربعینی و حسینی شد ای که هوای دست خالی مرا داری مثل حسن دست کَرم بهر گدا داری شد قاتلت آن کس که باید همدمت باشد خیلی شباهت به امام مجتبی داری *بابا میگن امام حسن غریبه درسته. اما لحظهٔ آخر خواهر زینب کنار بسترش بود تا خونآبه بالا می‌آورد زینب به صورتش می‌زد. اما من بمیرم برای اون آقایی که هرچی داد می‌زد صدای هلهله‌ها بلندتر میشد. خون که بالا می‌آورد ام الفضل بلند بلندمی‌خندید*  مانند زهرا زود از دنیا گذر کردی در سینه‌ات داغی بزرگ از کوچه‌ها داری از آتش زَهر از عطش بر خاک می‌افتی خون در جگر از ناله‌های بی‌صدا داری *آقامون امام جواد اون لحظات آخرش پسرش امام هادي رو زير لب صدا ميزد، هي ميگفت: كجايي پسرم؟ اصلا! همه ي ائمه همشون میگفتن دم جون دادن بگید همه بیان،پیغمبر مگه نبود؟! دستور داد علی بیاد،فاطمه بیاد،حتی حسن و حسین که خودشون رو روی سینه ی پیغمبر انداختن امیرالمومنین خواست بلندشون کنه، پیغمبر فرمودند: علی جان اینا رو سینه ی من باشند من راحت جون میدم،بیام جلوتر ؛ مگه حضرت زهرا از دنيا میخواست بره همه دورش نبودن؟!! زینب یه طرف ،حسن یه طرف حسین ... حتی وقتی کفنش کردند بچه هاش دورش بودند، بیام جلوتر، امیرالمومنین مگه نبود؟خودش گفت همه دورم باشند حتی عباسش رو نذاشت ببرن ، امام حسن همه دورش بودند..." عبدالله و قاسم..." بقیه اهلبیت هم همینطور، امام رضا تو خراسان جون میده امام جواد از مدینه آمد،امام جواد تو بغداد جون میده امام هادی علیه السلام به علم امامت رفت کنار بدن..." همه ی ائمه ی ما گفتن بیاید کنار ما... فقط یه نفر گفت:زینب نیا ... زینب نیا بالای گودال ... اگه بیای میبینی رو سینه ی حسینت نشستن... وای .... زینب آمد بالای تل دید حسین داره میگه : "ارجِعی اُخَیَّ"خواهرم برگرد ... زین العابدین تو خیمه ست ... بچه ها تو خیمه اند ...زینب بر گشت، خیلی طول نکشید دید زمین کربلا داره میلرزه،همه دارند تکبیر میگن...چه خبره؟یه نگاه کرد دید سر حسین بالای نيزه ... حسین ...فرج امام زمان بگو حسین..... .....

. 📕 #فیش_روضه_محرم 📓 #روضه_متنی 🥀 #دهه_محرم 📓 #مجموعه_اول ....ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ..... 📋 🔖﴿شب اول محرم ﴾ 👉 مجلس روضه حضرت مسلم۲ 👉 📝 #فیش_روضه_حضرت_مسلم ●━━━━━━─────── 📋 🔖﴿شب دوم محرم﴾ 👉 مجلس روضه ورودیه به کربلا ۲👉 📝 #فیش_روضه_ورود_به_کربلا ●━━━━━━─────── 📋 🔖﴿شب سوم محرم﴾ 👉 مجلس روضه حضرت رقیه ۲👉 📝 #فیش_روضه_حضرت_رقیه ●━━━━━━─────── 📋 🔖﴿شب چهارم محرم﴾ 👉 مجلس طفلان_حضرت_زینب ۲ 👉 📝 #فیش_روضه_طفلان_زینب ●━━━━━━─────── 📋 🔖﴿شب پنجم محرم﴾ 👉 مجلس روضه حضرت عبدالله ۲👉 📝 #فیش_روضه_حضرت_عبدالله ●━━━━━━─────── 📋 🔖﴿شب ششم محرم﴾ 👉 مجلس روضه حضرت قاسم ۲👉 📝 #فیش_روضه_حضرت_قاسم ●━━━━━━─────── 📋 🔖﴿شب هفتم محرم﴾ 👉 مجلس علی اصغر و شیرخوارگان 👉 📝 #فیش_روضه_علی_اصغر ●━━━━━━─────── 📋 🔖﴿شب هشتم محرم﴾ 👉 مجلس روضه حضرت علی اکبر 👉 📝 #فیش_روضه_علی_اکبر ●━━━━━━─────── 📋 🔖﴿شب نهم محرم﴾ 👉 مجلس روضه حضرت عباس ۲👉 📝 #فیش_روضه_حضرت_عباس ●━━━━━━─────── 📋 🔖﴿شب دهم محرم﴾ 👉 مجلس شبِ عاشورای حسینی ۲👉 📝 #فیش_روضه_امام_حسین ●━━━━━━─────── 📋 🔖﴿شب یازدهم محرم﴾ 👉 مجلس شام غریبان امام حسین 👉 📝 #فیش_روضه_شام_غریبان شب دوازدهم حرکت بسوی کوفه 👉 شب سیزدهم محرم 👉 #فهرست .....ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ..... ✓ گروه مرثیه و مدح اهلبیت http://eitaa.com/joinchat/2371289108C89129d8927 .

. #⃣ #فیش_روضه_امام_سجاد #⃣ #روضه_متنی #⃣ #اسارت #⃣ #فيش_روضه_اسارت_آل_الله #⃣ #روضه_امام_سجاد #⃣ #شهادت_امام_سجاد ....ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ.... بِسْمِ اللهِ الرَّحْمنِ الرَّحِیمِ لَا حَوْلَ وَ لَا قُوَّةَ إِلَّا بِاللَّهِ الْعَلِیِّ الْعَظِیمِ حَسْبُنَا اللَّهُ وَ نِعْمَ الْوَکیلُ نِعْمَ الْمَوْلى‌ وَ نِعْمَ النَّصیرُ اللَّهُمَّ کُنْ لِوَلِیِّکَ الحُجَةِ بنِ الحَسَن... السلام عليك یا ابا الحسن یا علی بن الحسین یا زین العابدین یا ابن رسول الله یا حجة الله علی خلقه یا سـیدنا ومولانا إنا توجهنا واستشفعنا و توسلنا بک إلی الله و قدمناک بین یدی حاجاتنا یا وجیها عند الله اشـفع لنا عند الله شبِ شهادت یکی از بَکّائون عالم امام زین العابدین علیه السلامِ، نزدیک به چهل سال بعد از واقعه کربلا کارش همه اش گریه و ناله بود ... هر جایی براش کربلا بود و هر روزش عاشورا ... به هر بهانه ای گریه میکرد، ناله میزد ، اشک میریخت.. غذا می آوردن میل کنه ، تا چشمش می افتاد گریه میکرد صدا میزد «قُتَلِ ابْنُ رَسُولِ اللهِ جائِعاً ... » پسر رسولِ خدا رو گرسنه گشتن، آب می آوردن بنوشه تا میدید گریه میکرد ، روضه می خواند صدا میزد «قُتِلَ ابْنُ رَسُولِ اللهِ عَطْشاناً ...» حسین رو با لب تشنه کشتن .... اما امان از اون لحظه ای که میدید گوسفندی رو میخوان ذبح کنند ... جلو میرفت ، با گریه سوال می کرد ، آیا آبش دادید یا نه ؟ میگفتن: بله آقا، ناله ش بیشتر میشد، میفرمود: کربلا بابای من‌حسین رو با لبِ تشنه کشتن .... ای حسین... امشب دلا بره مدینه و قبرستان بقیع و کنارِ قبر با خاک یکسانُ غریبش ... * دریا به دیده ی تر من گریه می کند آتش زسوز حنجر من گریه می کند سنگی که می زنند به فرقم زروی بام بر زخم تازه سر من گریه می کند از حلقه های سلسله خون می چکد چو اشک زنجیر هم به پیکر من گریه می کند ریزد سرشک دیده اکبر به روی نی اینجا به من برادر من گریه می کند وقتی زدند خنده اشکم زنان شام دیدم سه ساله خواهر من گریه می کند رأس حسین بر همه سر می زند ولی چون می رسد برابر من گریه می کند ای اهل شام پای نکوبیید بر زمین کاینجا ستاده مادر من گریه می کند زنهای شام هلهله و خنده می کنند جایی که جد اطهر من گریه می کند ✍حاج #غلامرضا_سازگار *تو هر شهری وقتی یه بزرگی وارد میشه مردم شهر گل میریزند روی سرش میگن خوش آمدی؛وقتی امام سجاد کوفه رفت با کاروان زن ها و بی بی ها، همه سنگ میزدند...وقتی رسید شهر شام هم هلهله میکنند هم دخترها رو کتک میزنند،شاید زبون حال آقامون این باشه:مردم کوفه و شام،به من علی بن الحسین سنگ بزنید ولی دیگه به سر بابای مظلوم من سنگ پرتاب نکنید. آخه مقاتل میگن وقتی امام باقر بدن نازنین باباش رو غسل میداد،راوی میگه بدن نازنین زین العابدین رو روی سنگ غسل گذاشت،پرده ای زدند که آقا زاده بابای نازنینش رو راحت غسل بده؛میگه یه وقت شروع کرد های های گریه کردن؛میگه روم نشد اونجا سوال کنم،زین العابدین رو دفن کرد،بعد از مدتی خدمتش رسیدم آقاجان وقتی پدر نازنینت رو غسل میدادی،گریه میکردی! میگه فرمود:وقتی بابام رو غسل میدادم اثر غل و زنجیر جامعه به گردن و پاها و ران مبارکش باقی بود،میخوام بگم یا باقرالعلوم! بابای مظلومت رو غسل دادی یه وقت شروع کردی گریه کردن،یه شبی هم جد مظلومتون امیرالمومنین عزیز دلش رو غسل میداد،به بچه هاش گفته بود آروم گریه کنید صدامونو کسی نشنوه یه وقت دیدند علی دست از غسل کشید،سر به دیوار گذاشت، آقاجان! مگه نگفتید آروم گریه کنند... فرمود: نمیدونستم بازوش، پهلوش.. میگه یه وقت صدا زد "یا حسن یا حسین یا زینب یا ام کلثوم! هَلُمّوا ! تَزَوَّدوا اُمّکُم"بیاید از مادر توشه برگیرید! " فَهَذَا الْفِرَاقُ‏ وَ اللِّقَاءُ فِي الْجَنَّةِ " بچه ها امشب شب خداحافظیه، دیدار دیگه به قیامت و بهشت، امیرالمومنین میفرمایند:حسنین خودشون رو به روی سینه ی مادر انداختند، یه وقت امیرالمؤمنين فرمود: "اُشهِدالله اَنَّها قد حَنَّت" بخدا قسم زهرا چنان صیحه ای زد" وَ مَدَّتْ يَدَيْهَا "دست ها رو از کفن بیرون آورد"وَ ضَمَّتْهُمَا إِلَى صَدْرِهَا مَلِيّاً" حسنین را به سینه چسبانید،یه وقت منادی صدا زد: علی بچه ها رو بردار، ملائکه بی تاب شدند؛گذشت، گذشت عصر عاشورا شد؛یه وقت نازدانه ی امام حسین آمد کربلا،سکینه خاتون خودش رو روی بدن پاره پاره انداخت...شروع کرد با پدر حرف زدن...یه وقت عربای بیابانی آمدند، با سیلی و تازیانه.... هر چی ناله داری برا فرج امام زمان بلند ناله بزن: یاحسین! .....ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ...... ✓سیمای حرم↶ .

. #روضه_اربعین #روضه_متنی حاج محمد رضا طاهري #اربعين #مناجات_با_امام_زمان چه تلخ می شود اين روضه ها بدون شما چه تلخ تر همه ی عمر ما بدون شما منم غریبه و شب تیره و مسیرم سخت کجا روم چه کنم بی شما بدون شما پيامبرفرمودند: أَنَا وَ عَلِيٌّ أَبَوَا هَذِهِ الْأُمَّة. من و علی ، دو پدر این امت هستیم. يعني تا امام زمان، همه ي امامان باباهاي ما هستند،اگه يه بچه با باباش حتي زيارت بره،بچه است،دستش رو باباش رها كنه،احساس كنه باباش رو گم كرده،بي قرار ميشه،فقط ناله ميزنه و اشك مي ريزه،ديدي تا حالا؟سئوال ميكني بچه چي شده؟فقط گريه ميكنه،هق هق ميكنه، كدوم از ما همچين حالي داريم؟ كدوم از ما از آقامون خبر داريم؟از اين باباي مهربون. کجاست خیمه سبزت که راه گم کردم مرا بخوان نروم هیچ جا بدون شما تمام لطف نفسهای ما حضور شماست چگونه بال زنم تا خدا بدون شما قسم به شال عزایی که بسته ای به کمر چرا امام زمان،شال عزا به كمر بسته؟آقايي كه مي فرمايد: در اين مصائب اگه اشك چشمم خشك بشه خون گريه مي كنم.وقتي امروز ببينه عمه اش زينب با قد خميده داره ميآد،ديگه رو پا ايستادن امام زمان مشكل ميشه. قسم به شال عزایی که بسته ای به کمر چه سرد می شود این روضه ها بدون شما ....... اَلسَّلامُ عَلَیْكَ یا اَباعَبْدِاللَّهِ وَ عَلَى الاَْرْواحِ الَّتى حَلَّتْ بِفِناَّئِكَ عَلَیْكَ مِنّى سَلامُ اللَّهِ اَبَداً ما بَقیتُ وَ بَقِىَ اللَّیْلُ وَ النَّهارُ وَ لاجَعَلَهُ اللَّهُ آخِرَ الْعَهْدِ مِنّى لِزِیارَتِكُمْ اسمت رو بنويس جزو زائران روز اربعين،حاشا به كرم آقا،اگه دل هايي كه امروز برا حرمش مي تپه،جزو زائراش ننويسن، مولا عباس چاوش وقتي با جوانها اومدند كربلا،پاي پياده، ابي عبدالله در عالم رؤيا اومد ديدن اينها، مولا عباس داره در رؤيا مي بينه،تا اومدند از جا بلند شن،آقا فرمودند:بشينيد مولا عباس،خيلي خسته شديد اين همه راه پياده اومديد، جان حسين بشينيد،مولا عباس چند تا دليل داشته اومدن من،اولين اينكه بدونيد:هر كي ميآد زيارتم من ديدنش ميام،هر ديدي يه بازديدي داره، يه دليل ديگه اش، مولا عباس وقتي مي اومديد يه پيرمردي جلوي جلسه ي شما، جلوي در،كفش هاي نوكرها رو جفت ميكنه،دوست داشت با شما بيآد كربلا،گرفتار بود،پول نداشت،آه كشيد، سلام من ِ حسين رو بهش برسونيد،بگيد :حسين فراموشت نكرده... حالا هركي مي خواد زائر بشه بسم الله، دست ادب روي سينه ات بگذار: اَلسَّلامُ عَلَى الْحُسَیْنِ وَ عَلى عَلِىِّ بْنِ الْحُسَیْنِ وَ عَلى اَوْلادِ الْحُسَیْنِ وَ عَلى اَصْحابِ الْحُسَیْنِ. حالا يه سلام از زبون بي بي زينب بگيم: أَلسَّلامُ عَلَى الشَّیْبِ الْخَضیبِ،أَلسَّلامُ عَلَى الْخَدِّ التَّریبِ،أَلسَّلامُ عَلَى الْبَدَنِ السَّلیبِ ....... گفت:حسين؛ من همون زينبم كه شام رو روي سر اونها ويرون كردم،اما ديگه طاقت ندارم 🔻منم آن كوهي كه از داغت در هم شكستم 🔻شكستم آن گونه كه نشناسي من كه هستم حسين جان يادت ِ، من متحير بودم بالاي گودال ِ،هي ميگفتم:اين حسين ِ من ِ، من باور نمي كردم، تو خودت از گلوي بريده صدا ميزدي،اُخي اِليَّ، اشتباه نيومدي زينب، من حسينتم، حالا حسينم، امروز اگه من خودم رو معرفي نكنم نمي شناسي. منم همون همسفر ِ زار و تنها كه هنوز باور نداره تو اين دنيا فاتحه خون ِ تو شده رو اين خاك ها آب مي ريزم رو مزارت اي تشنه لب رسيده وقت ديدارت اي تشنه لب مي خوام بميرم كنارت اي تشنه لب سالار زينب يا حسين اي تشنه لب تو از رو نيزه ديدي كه هرچي من كشيدم من از پاي نيزه سنگ ها رو بر جون خريدم يادت ميآد افتاد سرت از نيزه ها دويدم و بغل گرفتم تو رو تا سرت نمونه زير پاي ِ مركب ها يادم ميآد تو مجلس ِ نامحرم ها سر تو بالا آمد از تشت طلا كه چشم هاي بي حيا برگرده از ما سالار زينب يا حسين اي تشنه لب ..... اگرچه پای فراق تو پیرتر گشتم مرا ببخش عزیزم که زنده برگشتم شبیه شعله شمعی اسیر سو سو یم رسیده ام سر خاکت ولی به زانویم 👈يادته چه طور مي رفتي كنار بدن علي اكبر؟ديگه قوَّتي تو پاهات نبود،زينب همون حال رو داره بیا که هر دو بگرییم جای یکدیگر برای روضه مان در عزای یکدیگر حالا زينب رسيده كنار عشقش مي خواد روضه بخونه،بگه حسين:بيا با هم روضه هامون رو مرور كنيم من از اصابت آن سنگهای بی احساس تو از نگاه یتیمت به نیزه ي عباس به زخم ِ کاری ِ نیزه که بازی ات میداد به نقش های کبودی که بر تنم افتاد بر آن صدای ضعیفت، بر این نفس زدنم برای چاک لبانت، به زخم هاي تنم همین بس است بگویم که زخم تسکین است كه گوش های من از ضرب دست سنگین است 👇

. #روضه_اربعین #اربعین #روضه_اسارت_اهلبیت_علیهم_السلام #روضه_متنی 🔸یک اربعین همین نه برای تو سوختم 🔸عمری بود که من به هوای تو سوختم برادر خوبم... حسین جان... 🔸قربانیان عشق همه کشته می شوند 🔸جز من که بارها به هوای تو سوختم ای همه دار و ندارم... زینب به فدات حسین... 🔸هر زن به پای زندگیش سوخت گر که سوخت 🔸اما من ای حسین بپای تو سوختم داداش حسین... خیلی برام سخت بود لحظه ای که دیدم... 🔸تو در میان مطبخ و من در میان حبس 🔸شرمنده ام از اینکه جدای تو سوختم اومد کنار قبر برادر نشست... صدا زد آی حسین نبودی... 🔸ای پاره پاره تن بنگر کاروان رسید 🔸زینب برای دیدن تو، قد کمان رسید برادر بلند شو ببین قدم خمیده... موهام سفید شده... 🔸یک اربعین برای تو سینه زدم حسین 🔸دم بوده وا حسینم و هر بازدم حسین 🔸خم گشته قدِ من چو قدِ مادرم حسین 🔸حالا ببین که خواهر تو نوحه خوان رسید 🔸از کربلا به کوفه و شام غصه خورده ام 🔸هرشب شمار زخم تنت را شمرده ام 🔸بگذر اگر که در غم تو من نمرده ام 🔸برخیز و بین که زینب تو ناتوان رسید 🔸یادم نمیرود که صدا میزدی تو آب 🔸یادم نمیرود که زخون کرده ای خضاب (نقطه گریز به روضه روز عاشورا: اینجا میتواند نقطه اتصال برای وارد شدن به یکی از روضه های روز عاشورا باشد.) هیچ وقت یادم نمیره اون لحظه ای رو که... شمر نانجیب با خنجر برهنه وارد قتلگاه شد... 🔸آندم بریدم از زندگی دل 🔸که آمد به مسلخ شمر سیه دل 🔸او می دوید و من می دویدم 🔸او سوی مقتل من سوی قاتل 🔸او می نشست و من می نشستم 🔸او روی سینه من در مقابل 🔸او می کشید و من می کشیدم 🔸او از کمر تیغ من آه باطل سادات منو ببخشید.. امام زمان منو ببخشید... 🔸او می برید و من می بریدم 🔸او از حسین سر من غیر از او دل (روضه با روش شعر محور) #فیش_روضه_اربعین .

. #⃣ #فیش_روضه_اربعین #⃣ #روضه_اربعین #⃣ #روضه_متنی #⃣ #اربعین #⃣ #بعد_از_شهادت_امام_حسین .....ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ...... صَلَّى اللهُ عَلَیْکَ يا اَباعَبْدِاللَّهِ وَ عَلَی الاَرْواحِ الَّتی حَلَّتْ بِفِناَّئِکَ السَّلامُ عَلَى الْحُسَيْنِ الْمَظْلُومِ الشَّهِيدِ السَّلامُ عَلَى أَسِيرِ الْكُرُبَاتِ وَ قَتِيلِ الْعَبَرَات... شب اربعین، شب زیارتی ابی عبدالله، دلا بره کربلا، فرمودند: اگه نتونستید کربلا برید و دلتون هوای کربلا کرد، متوجه قبر شش گوشۀ عزیز فاطمه بشین، سه مرتبه بگین: صَلَّ الله علیک یا اباعبدالله ... اَلسَّلامُ عَلَیٰ قَلبِ زَینبِ الصَّبور وَ لِسانُهَا الشَّکور...السلامُ عَلیکِ یا أُمُّ المَصائِبِ یا زَینَب... نگاهِ گریه داری داشت زینب چه گامِ استواری داشت زینب دلِ با اقتداری داشت زینب ببین چه اعتباری داشت زینب اگر چه غصه دارد آه دارد به پایش خستگیِ راه دارد *پیاده روی اربعین وقتی چند کیلومتری راه میری، کف پات تاول میزنه، هر چند تا موکبی یه عده آماده اند زائرها بیان، خستگی ِ زائرها رو در کنند مرهم به کف پای این بچه ها بگذارند، اما دلا بسوزه برا بچه های حسین،زن و بچه رو با طناب به هم بسته بودن، این بچه ها روی زمین می افتادن با تازیانه بچه هارو بلند می کردند، آی بمیرم، کسی نبود مرهم به پای این بچه ها بذاره رسیدم کربلا ای داد ای داد حسین سر جدا، ای داد ای داد همچین که ناقه ها رسید مثل برگ خزون خودشون انداختن رو زمین، دور آقا امام سجاد را گرفتن، یکی میگه قبر آقامون کجاست، اول همه دنبال قبر حسین می گشتن، نشونشون داد، گریه هاشون کردن، یکی گفت: آقا جان قبر قاسمم کجاست؟ علی اکبر کجاست؟ رباب گفت: آقا جان علی اصغرم و کجا دفن کردی؟ گفت: بلند نشو تو بغل بابامه چهل روز است گریانم حسین جان چو مویِ تو پریشانم حسین جان *این چهل روز برا زینب چهل سال گذشت، میخوام روضه بخونم برات، چهل روز نذاشتن زینب یه دل سیر گریه کنه، داداش زینبت رو نگاه کن ببین پیر شدم* چهل روز است می خوانم حسین جان حسین جانم حسین جانم حسین جان همین جا شیرخواره گریه می کرد ربابِ بی ستاره گریه می کرد گهی بر گاهواره گریه می کرد گهی بر مشکِ پاره گریه می کرد خدایا از چه طفلم دیر کرده؟ مرا بیچاره کرده، پیر کرده ... همین جا دورِ اکبر را گرفتند زِ ما شبه پیمبر را گرفتند ولی از من دو دلبر را گرفتند هم اکبر هم برادر را گرفتند همین جا بود که سقایِ ما رفت به سمتِ علقمه دریای ما رفت پناهِ عصمتِ کبرای ما رفت پی او گوشواره هایِ ما رفت ... همین جا بود که دل ها گرفتو کسی رویِ تن تو جا گرفتو سرت را یک کمی بالا گرفتو و از پشتِ سرت سر را گرفتو همین که بر گلویت خنجر آمد صدایِ نالۀ زهرا در آمد .... همین جا بود اَلِف را دال کردند تنت را بارها پامال کردند ته گودال را گودال کردند تو را با سّم مرکب چال کردند *عزیز دلم ، یادم نمیره همین جا بود اومدم شمشیر شکسته ها و نیزه شکسته هارو از روی بدنت کنار زدم، نازنین بدنت رو دیدم، پاره پاره، غرق به خون، صدا زدم : آیا تو برادر منی !؟ ... حسین من! * بهاری داشتم اما خزان شد قدی که داشتم بی تو کمان شد عقیق تو به دستِ ساربان شد طلایِ من نصیب کوفیان شد همین جا بود افتادند تن ها همین جا بود غارت شد بدن ها تمامی کفن ها، پیرهن ها بدون تو کتک خوردند زن ها همین جا بود تازیانه باب گردید رخ ما در کبودی قاب گردید ز خجلت خواهر تو آب گردید که معجر بعد تو نایاب گردید ز جا برخیز غم خواری کن عباس دوباره خیمه را یاری کن عباس برای عزتم کاری کن عباس علم بردار علم داری کن عباس سکینه می کند زاری ابالفضل چه قبر کوچکی داری ابالفضل #علی_اکبر_لطیفیان✍ وقتي همه دورِ قبر آقامون امام حسين نشسته بودن، گريه هاشون رو كردن، يه وقت ديدن بي بي سكينه با يه كاسه ي آب اومد، به امام سجاد گفت: داداش! قبرِ عمو جانم عباس كجاست؟ همه بلند شدن، اولين دسته ي عزاداري راه افتاد"یاعباس! جیبِ المای لِسکینه" عباس! پاشو برا سكينه آب بيار... تويِ نخلستون ها دارن ميرن، يه وقت رسيدن به يه قبرِ كوچيك...امام سجاد فرمود: اينجا قبرِ عموجانم عباسِ، همه با تعجب نگاه كردن...* حكايت ميكند اين قبرِ كوچك كه مردي را خجالت آب كرده *سكينه شروع كرد روضه خوندن...عمو جان! جات خالي بود، مجلسِ شراب بردن مارو، جات خالي بود با انگشت مارو به هم نشون ميدادن...* خبر داري سَرِ بازار رفتم ميانِ مجلسِ اغيار رفتم  به آبروی اباالفضل به دستاي قلم شده اباالفضل، این دو دستت رو بیار بالا، زن و مرد حاجت دارید، کاردارید، مریض دارید، فرج امام زمان، سلامتی مقام معظم رهبری، عاقبت به خیری جَوونا، حفظ نظام و کشورمون از بلایا همه با مادرش اُم البنین ناله بزنید: یا اباالفضل... .....ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ...... ✓سیمای حرم↶ .

. #⃣ #فیش_روضه_اربعین #⃣ #روضه_متنی #⃣ #روضه_اربعین #⃣ #اربعین #⃣ #روضه_جاماندگان ....ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ.... بِسمِ اللهِ الرَّحمنِ الرَّحِیمِ اللَّهُمَّ کُن لِوَلِیِّکَ الحُجَةِ بنِ الحَسَن صَلَواتُکَ علَیهِ و عَلی آبائِهِ فِی هَذِهِ السَّاعَةِ وَ فِی کُلِّ سَاعَةٍ وَلِیّاً وَ حَافِظاً وَ قَائِداً وَ نَاصِراً وَ دَلِیلًا وَ عَیناً حَتَّى تُسکِنَهُ أَرضَکَ طَوعاً وَ تُمَتعَهُ فِیهَا طَوِیلا هرچه خوبیست، تو داری و به آن محتاجم آنچه داری ز معارف،‌ به همان محتاجم تو اباصالحی و من پسر این پدرم عمل صالحم افزون، که به آن محتاجم *آقای من! پسر فاطمه!...* به سلامی دل خود را به سحر خوش کردم به علیکِ تو به هنگام اذان محتاجم یابن الحسن ... چشم بر داری از این بنده ز پا می افتد به نظر های تو پیدا و نهان محتاجم من به دربار تو خدمت نکنم می میرم به غلامی تو تا عمر جهان محتاجم میروی پای پیاده به حرم آقا جان اربعین کرببلا، سینه زنان محتاجم ... خوش به حال اونایی که الان کربلان، خوش به حال اونایی که با پای پیاده رسیدن کربلا، خوش به حال اونا که حسین حسین گفتن و سینه زدن و راه رو پیاده رفتن کربلا... خواستم این اربعین را کربلا باشم،نشد از نجف پای پیاده کربلا باشم،نشد رفقا ما جاموندیم، اونایی که باید اربعین برن کربلا رفتن، امشب به حال خودمون گریه کنیم... شب اربعین رسید، همه رفقامون رفتند کربلا دوباره ما جا موندیم... بر مشامم میرسد هر لحظه بوی کربلا بر دلم ترسم بماند آرزوی کربلا تشنه ی آب فراتم ای اجل مهلت بده تا بگیرم در بغل قبر شهید کربلا حالا ما هم از همین راه دور با پای دلمون هم نوا با زائرین اربعین، کنار قدم های جابر بریم کربلا... کنار قدم های جابر، سوی نینوا رهسپاریم ستون های این جاده را ما، به شوق حرم می شماریم شبیه رباب و سکینه، برای شما بی قراریم ازین سختی و دوری راه، به شوق تو باکی نداریم فداییِ زینب، پر از شور و عشقیم اگر که خدا خواست، بزودی دمشقیم لبیک یابن الزهرا...یابن الزهرا... جابر بن عبدالله انصاری با عطیّه آمد زیارتِ قبر امام حسین، اومد توی شریعه ی فرات غسلِ زیارت کرد، مثل اینکه میخواد بره طواف خانه ی خدا، آهسته آهسته قدم بر میداشت، چون چشماش جایی رو نمیدید به عطیّه گفت: دستِ من رو روی قبر حسینم بگذار، دستش رو روی قبر گذاشت، انداخت خودش رو روی قبر، آنقدر گریه کرد، حسین حسین گفت، غش کرد، به هوش اومد صدا زد: یاحسین! "حَبیبٌ لا یُجیبُ حَبیبَه؟" آیا دوست نباید جوابِ دوستش رو بده؟ بعد خودش جواب خودش رو داد، جابر! عجب انتظاری داری از کسی که بینِ سَرِ مطهر و بدنش چهل منزل جدایی افتاده، چگونه جواب دهد کسی که سَرِ مطهرش بالای نیزه رفته.. جابر مشغول زیارت بود، بهش گفتن: جابر! صدای زنگ قافله داره میاد، غلامش رو فرستاد برو ببین چه خبرِ، معلوم شد اهلبیتِ امام حسین هستند که دارن میان کربلا.جابر صدا زد: بلندشید زینب داره میاد، صاحب عزا داره میاد. دو مرتبه توی همین ماه محرم و صفر اهلبیت ِ امام حسین اومدن کربلا، بار اول روز دوم محرم بود، وقتی که رسیدن این بچه ها بابا داشتن، مَحرم داشتن، با چه احترامی از ناقه ها پیاده شدن، خصوصاً زینب کبری سلام الله علیها که حسین داشت، اباالفضل داشت، دو تا پسراش بودن، اباالفضل زانوش رو رکاب مرکب کرد، اما مثل روز اربعین هیچ کسی رو نداره، بچه ها بابا ندارن، فقط یه مَحرم دارن اونم امامِ سجادِ، حتی کسی نبود این ناقه هارو بخوابونه، تعبیر مقاتل اینه: مثل برگِ خزان زده هر کدوم هر جوری میتونستن از بالای ناقه ها روی زمین افتادن، هر کسی دنبال قبرِ عزیزش میگرده، ولی دو نفر بی قرارتر از همه بودن. یکی خانوم رُبابِ، هی این و اون ور میگشت، هی صدا میزد: عزیزِ دلم! اصغرم قبرت کجاست مادر؟ امام سجاد با یه جمله ای آرامش کرد، صدا زد: رباب! نگران نباش، علی اصغرت خوب جایی دفن شده، خودم با این دستام بچه ات رو روی سینه ی بابام حسین گذاشتم... دومین نفر سکینه است، همانطوری که روز عاشورا اباالفضلِ العباس از سکینه خجالت می کِشید، هنوز هم که هنوزِ میگن: تویِ حرمِ اباالفضل اسمِ سکینه رو نبرید، آخه اون لحظات آخر صدا زد: حسینِ من! تا من زنده هستم بدنم رو خیمه نبر، من از رویِ سکینه خجالت می کِشم، آخه بهش وعده ی آب دادم. اما مثل روزِ اربعین سکینه خجالت می کِشید، می گفت: من مشک خشکیده و خالی رو به عموم عباس دادم، من خبرِ تشنگی بچه هارو به عموم دادم، من عموم عباس رو روانه ی نهر علقمه کردم... این دستات رو بیار بالا، به نیت خوشنودی دلِ مادرشون فاطمه، سه مرتبه همه ی زن و مرد بگید: یاحسین!...* .....ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ...... ✓سیمای حرم↶ .