#شیخ_مجتبی_اسکندری #جایگاه_حضرت_زهرا ۵

#فاطمیه #حضرت_زهرا #فیش_فاطمیه 🎴 [جلسه‌ی دوم] #آتش_زدن_درب_خانه_ی_حضرت_زهرا_علیهاالسلام 👈🏼 فیش منبرهای #فاطمیه1444 📚 مطالب مطرح شده: ۱. مدح امام عصر علیه‌السلام (دل هست مبتلای تو یا صاحبالزمان) ۲. اشعار حضرت زهرا علیهاالسلام (شمع جمع آل طه بضعه‌ی خیرالوری) ۳. روضه و مصیبت (آتش زدن خانه‌ی بی‌بی دوسرا) (برای علی چون حیاتی _ تو حل همه مشکلاتی) ۴. زمزمه‌ی زهرایی (وای من و وای من وای من _ میخ در و سینه‌ی زهرای من) ۵. نوحه‌ی سینه‌زنی (چه آمده ای خدا، بر سر زهرای من) ۶. مدح امیرالمؤمنین علیه‌السلام (از پیمبر یا خدا درباره‌ی حیدر بپرس) #مطالب‌ناب‌درمنبر

#مجمع_حضرت_یاس_کبود #آموزش_مداحی رایگان یکی از مشکلات رایج در مداحان اهل بیت اینه که موقع خوندن از دستگاه خارج میشن‼️ #دکتر_محمد_فراهانی🎤

سلسله درس گفتارهای آموزشی مقتل فاطمیه جلسه دوم: مصیبت پاره کردن نامه #فدک دکتر #حسین_محمدی_فام🎤 #حضرت_زهرا #فاطمیه #مصائب_حضرت_فاطمه #مداحی_عالمانه

. #یا_اباعبدالله_الحسین 🏴 ✍️از وقتی واقعه ی عاشورا را با جزئیات مطالعه کردم همیشه یک سوال ذهنم را درگیر کرده بود اینکه چطور اسب ها توانستند بدن مبارک امام حسین علیه‌السلام را لگد مال کنند؟! چطور رم نکردند؟! چطور (بصورت ذاتی )سرکشی نکردند؟! همان‌ طور که می دانیم حیوانات عموما از یک نوع شعور و فهم ذاتی برخوردارند خصوصاً در اینگونه موارد... امروز اما به مطلب تازه ای برخورد کردم که تا حدودی به سوالاتم پاسخ داده شد.. در زیارت عاشورا واژه ی تَنَقَّبَت تا حدودی تفسیرش ناشناخته مانده بود... لَعَنَ اللَّهُ اُمَّةً اَسْرَجَتْ وَ اَلْجَمَتْ وَ تَنَقَّبَتْ لِقِتالِکَ (خدا لعنت کند گروهی را که اسبها را برای جنگ با حضرتت زین و لگام کردند و برای جنگ با تو مهیا گشتند) این معنای اجمالی آن است. اما علما ، تفاسیر زیاد و مختلفی برای واژه ی تَنَقَّبَت (نقاب زدند) بیان کردند که به یک نقطه ی مشترک نرسیدند . ولی از میان آن تفاسیر، مطلب آقای عباس موزون بیشتر قانع کننده تر است. ایشان عقیده دارند که واژه ی تَنَقَّبَت برای اسب ها به کار رفته است. یعنی ألجمت اسب را...أسرجت اسب را و تَنَقَّبَت اسب را . در واقع هر سه کلمه به اسب ها برمی گردد. اسب ها را نقاب زدند!...اگر فردی روی زمین افتاده باشد خواب یا بیدار زنده یا مرده ، اسب پاهایش را روی او نمی گذارد تا از روی آن رد شود. اسب اگر چشمانش باز باشد یا باید ناخودآگاه و در طی حادثه باشد یا خیلی تلاش کند تا پای خود را روی فرد بگذارد. پس قاتلین اباعبدالله چه باید می کردند؟ بنابراین باید چشمان اسب هایشان را می بستند. یعنی نقابی که به اسب های خود زدند نقاب چشم بند بوده از نوع نقاب های اسب عصاری...چشم اسب ها را بستند که نبینند...زین را هم محکم کردند که وقتی اسب با پاهای خود بدن را لمس کرد رم نکند اگر رم کرد بتوانند مهارش کنند. و اینگونه بود که اسب ها بدون اینکه ببینند بدن مطهر و نورانی آقا اباعبدالله الحسین علیه السلام را لگدکوب کردند؛ استخوان هایش را خرد و بدنش را منقش به خاک کردند. « الا لعنة الله علی الظالمین » آگاه باشید که لعن خدا بر ستمکاران عالم است .«هود_۱۸» #الهه_پورحاجی_آلاله✍ #گریز_زیارت_عاشورا https://eitaa.com/gorizhaayemaddahi/10135 .

🎧 #بشنوید 🔹 اصول معرفت امام بر مبنای روایات 🔹 قسمت اول 🔹 حجت‌الاسلام حنیفی

🎧 #بشنوید 🔹 اصول معرفت امام بر مبنای روایات 🔹 قسمت دوم 🔹 حجت‌الاسلام حنیفی

🎧 #بشنوید 🔹 اصول معرفت امام بر مبنای روایات 🔹 قسمت سوم 🔹 حجت‌الاسلام حنیفی

🎧 #بشنوید 🔹 اصول معرفت امام بر مبنای روایات 🔹 قسمت چهارم 🔹 حجت‌الاسلام حنیفی

🎧 #بشنوید 🔹 اصول معرفت امام بر مبنای روایات 🔹 قسمت پنجم 🔹 حجت‌الاسلام #محسن_حنیفی

📋 درآمدی بر امامت پژوهی با محوریت منهج صاحب عبقات؛ جلسه دهم 📆 چهارشنبه ۸ آذر ماه ۱۴۰۲ #حامد_کاشانی 🎤

📋 خطرِ غفلت؛ جلسه ششم 🎙 #حامد_کاشانی 📆 سه شنبه ۱۴ آذر ماه ۱۴۰۲ 🔸 در این جلسه به مناسبت به بحث مراء و جدال، بعنوان یکی از خطرات غفلت، و همچنین بحث اخبر درباره حجاب و ولایت، پرداخته شده است. .

سلسله درس گفتارهای آموزشی مقتل فاطمیه جلسه سوم: مصیبت هجوم به بیت/1 #دکتر_حسین_محمدی_فام #حضرت_زهرا #فاطمیه #مصائب_حضرت_فاطمه #مداحی_عالمانه

. #فاطمیه ♠️ طلب کمک حضرت فاطمه (ع) از مهاجرین و انصار (پس از غصب فدک) علی(ع)، فاطمه(س) را بر الاغی سوار کرد که بر روی آن قطیفه سیاهی بود و او را چهل صباح دور گردانید در خانه‌های مهاجرین و انصار و حسن و حسین هم با آنها بودند… گفت: احدی او را اعانت و اجابت نکرد و یاری ننمود تا اینکه رفت نزد معاذ بن جبل و فرمود: «من آمده ام از تو یاری می‌خواهم. تو بیعت کردی با رسول خدا(ص) بر اینکه یاری کنی او و ذریه او را و منع کنی او را از آنچه که منع می‌کنی نفس خود را از آن و ذریه خود را. ابوبکر فدک مرا غصب کرده و وکیل مرا از آن بیرون کرده.» معاذ گفت: با من کس دیگری غیر از من هست؟ فرمود: «احدی مرا اجابت نکرد.» گفت: پس من کجا می‌رسم که تو را یاری کنم؟ راوی گفت: پس فاطمه(س) از نزد او بیرون رفت. پسر معاذ به نزد پدر آمد و گفت: دختر محمد(ص) برای چه نزد تو آمد؟ گفت:آمده بود از من یاری می‌خواست بر ابوبکر که فدک را از او گرفته. گفت: تو او را چه جواب گفتی؟ گفت: من گفتم که یاری کردن من نفعی برای تو ندارد. من تنها هستم. گفت: از یاری کردن او ابا کردی؟! گفت: آری. گفت: او چه چیز گفت. به من گفت: «به ذات خدا سوگند، هر آینه با تو منازعه می‌کنم با زبان فصیحی که محل سخن گفتن است در سر من تا وقتی که وارد شوم بر رسول خدا(ص).» پسر او به او گفت: من هم به ذات خدا سوگند، منازعه می‌کنم با تو با زبان فصیحی که محل سخن گفتن است در سر من که چرا اجابت نکردی دختر محمد(ص) را؟! فرمود و بیرون رفت فاطمه(س) از نزد او و می‌گفت: «به ذات خدا سوگند با تو سخن دیگری نمی‌گویم کلمه‌ای تا من و تو گرد آییم نزد رسول خدا(ص) و خارج شد.» پس علی(ع) به او فرمود: «به تنهایی برو نزد ابی‌بکر که او رقت قلبش زیادتر است از آن دیگری و به او بگو، ادعا می‌کنی جانشینی پدر مرا و اینکه تو خلیفه او هستی و در جای نشسته‌ای، اگر فدک مال تو بود و من از تو می‌خواستم که آن را به من ببخشی واجب می‌شد که آن را به من برگردانی.» چون فاطمه(س) به نزد او رفت و آن سخن را به او گفت، در جواب گفت: راست گفتی و نوشته رد فدک را نوشته و به او داد. پس فاطمه(س) بیرون آمد و نوشته با او بود. عمر او را ملاقات کرد و گفت: این نوشته چیست با تو؟! فرمود: «نوشته رد فدک است که ابوبکر به من داده.» گفت: بیاور ببینم آن را. فاطمه(س) ابا کرد به او بدهد. پس با پای خود لگدی به پای آن حضرت زد و او حامل بود به پسری که نام او محسن گذارده شده بود، پس محسن را سقط کرد. پس سیلی به روی او زد که گوشواره او در گوشش شکست و نوشته را گرفت و آن را پاره کرد. آنگاه فاطمه(س) رفت و هفتاد و پنج روز مریضه بود و از ضربت عمر از دنیا رفت. چون زمان وفات او رسید. علی(ع) را خواند و گفت: «آیا ضمانت می‌کنی وصیت مرا یا به پسر زبیر وصیت کنم؟» علی(ع) فرمود: «من ضمانت می‌کنم وصیت تو را ای دختر محمد.» گفت: «به حق رسول خدا(ص) از تو خواهش می‌کنم که چون من مردم، این دو نفر حاضر نباشند و نماز بر من نگذارند.» علی(ع) گفت: «این کار را برای تو می‌کنم.» پس چون فاطمه(س) از دنیا رفت در شب او را در خانه خود دفن کرد. چون صبح شد اهل مدینه برای تشییع جنازه حاضر شدند و ابوبکر و عمر هم با آنها بودند. امیرمؤمنان بیرون آمد، به او گفتند: با دختر محمد چه کردی؟ او را تجهیز کرده‌ای ای اباالحسن؟ فرمود: «به ذات خدا سوگند او را دفن کردم.» آن دو نفر گفتند: چه چیز تو را وادار کرد که او را دفن کردی و مارا به مرگ او آگاه نکردی؟ فرمود: «خود او امر کرد.» عمر گفت: به ذات خدا سوگند همت گماشتم بر بیرون آوردن او از قبر و نماز گذاردن بر او. علی(ع) فرمود: «آگاه باش به ذات خدا سوگند تا زمانی که دل من در میان پهلوهای من است و ذوالفقار در دست من است تو نمی‌توانی او را نبش کنی، خودت می‌دانی.» ابوبکر گفت: برو ای عمر، علی سزاوارتر است از ما به او و مردمان منصرف شدند. 📚منبع جُنةُ العاصمه، میرجهانی طباطبایی، در بیان حالات و وقایع بعد از رحلت پیامبر(ص)، ص ۵۱۴ اختصاص، شیخ مفید، ص ۱۸۳ #حضرت_زهرا #مصائب_حضرت_فاطمه #مداحی_عالمانه .

. #احراق_البیت 🏴 سوزاندن درب خانه توسط عمر از سلیمان بن قیس هلالی نقل شده است: عمر آتش خواست و بر در آتش افکند و آن را سوزاند و شکست، فاطمه(ع) جلوی او را گرفت و فریاد زد: «پدرجان یا رسول الله.» عمر شمشیر را با غلاف آن بالا برد و بر پهلوی او کوفت، فاطمه(س) ناله کرد، عمر تازیانه بر بازوی او زد، فاطمه فریاد زد: «پدرجان.» در این هنگام علی علیه السلام برجست و گریبان عمر را گرفت و او را فرو کشید و بر زمین کوفت و بینی و گردن او را رنجه کرد و می‌خواست او را بکشد اما گفتار رسول خدا(ص) که او را به صبر و طاعت وصیت فرموده بود به یاد آورد و فرمود: «به خدایی که محمّد(ص) را به پیامبری مکّرم داشت ای پسر صهّاک اگر تقدیر و فرمان الهی از قبل نبود هر آینه در می‌یافتی که نمی‌توانی به خانه‌ی من داخل شوی.» عمر کمک طلبید و گروهی آمدند و به خانه وارد شدند و بر علی(ع) ازدحام کرده او را گرفتند و ریسمانی به گردن او افکندند و او را کشان کشان می‌بردند، فاطمه(ع) جلوی منزل میان آنان و علی (ع) حائل شد و مانع آن گردید که علی علیه السلام را ببرند. قنفذ به او حمله کرد و با تازیانه چنان فاطمه(س) را مضروب ساخت که هنگام وفات هنوز اثر تازیانه بر بازوی زهرا(س) همچون دستبندی آشکار بود و نیز زهرا(س) را میان در و دیوار قرار داده فشرد به طوری که یک دنده او شکست و جنینش سقط شد و به همین جهت همواره بیمار و بستری بود تا به شهادت رسید، صلّی الله علیها. 📚منبع اسرار آل محمد، سقیفه، سلیم بن قیس هلالی، ص ۸۲ #حضرت_زهرا #مصائب_حضرت_فاطمه #مداحی_عالمانه .

. آیا #امام_حسن می نشست تا جلوی او به پدرش جسارت کنند؟!! ⚫️ ای مغیره! تو مادرم را مجروح کردی امام مجتبی علیه‌السلام در مجلس معاویه، ضمن رسوا نمودن اصحاب معاویه و احتجاج با آن‌ها به مغیره رو نموده و فرمودند: «اَما اَنتَ یا مُغَیرَةُ بنُ شُعبَةِ! فَاِنَّکَ لِلهِ عَدُوٌّ وَ لِکِتابِهِ نابِذٌ وَ لِنَبیِّهِ مُکذِبٌ وَ اَنتَ الزّانی وَ قَد وَجَبَ عَلیکَ اَلرّجمُ و شَهِدَ عَلَیکَ العُدُوُلُ البَرَرَةُ اَلاَتقیاءُ فَاَخّرَ رَجمَکَ وَ دَفَعَ الحَقَ بِالباطِلِ وَ الصِّدقَ بِالاَغالیطَ وَ ذلِکَ لِما اَعَدَ اللهُ لَکَ مِنَ العَذابِ الاَلیمِ وَ الخِزیِ فِی الحَیاةِ الدُنیا وَ الآخِرَةِ اَخزی.» «وَ أنتَ ضَرَبتَ فاطِمَةَ بِنتَ رَسولِ اللهِ حَتّی أدمَیتَها وَ ألقَت ما فی بَطنِها اِستِذلالاً مِنکَ لِرَسولِ اللهِ وَ مُخالِفَةً مِنکَ لِاَمرِه وَ اِنتِهاکاً لِحُرمَتِهِ وَ قَد قالَ لَها رَسولُ اللهِ اَنتِ سَیِّدَةُ نِساءِ اَهلِ الجَنَّةِ وَ اللهِ مَصیرُکَ اِلی النارِ.» «ای مغیرة بن شعبه! تو دشمن و افکننده کتاب و تکذیب کننده رسول خدائی و تو آن کسی هستی که به جرم ارتکاب زنا، سنگسار تو واجب گشت و بر زنای تو عادلان نیکوکار پارسا گواهی دادند. آنگاه سنگسارت را به تأخیر افکندند و حق را به باطل و صدق را با غلط و نادرستی دفع کردند و خداوند تو را در دنیا و آخرت به رنج و عذاب و خواری کیفر خواهد داد.» «و تو آن کسی هستی که فاطمه عليهاسلام را آزردی و مجروح کردی؛ چندان که طفلی را که در شکم داشت انداخت و این همه را به خاطر اهانت به رسول خدا و مخالفت امر او و هتک حرمت او کردی و فاطمه آن کسی است که رسول خدا او را سیده زنان بهشت خوانده و همانا خداوند تو را به دوزخ می افکند.» 📚منبع ناسخ التواریخ لسان الملک، در احوالات امام حسن (ع)، ج۱، ص۲۷۸ به نقل از خواص الامه فی معرفه الائمة ابوالفرج ابن جوزی فاطمیه ماثور، حجةالاسلام شیخ محسن حنیفی، صفحه ۱۳۳ #حضرت_زهرا #فاطمیه #مصائب_حضرت_فاطمه #مداحی_عالمانه ....................... #پ.ن: توی این مجلس امام حسن، نسب همه ی مخالفین را که همنشین معاویه بودند، به ایشان یادآوری کرد و لذا دور از انصاف است که وقتی میخواهیم از مظلومیت و غربت امام حسن سخن بگوییم، این گونه بیان کنیم که گویی امام ،راحت می نشست و جسارت خطبا و ... به پدرش را تحمل میکرد. .