📚 #ارزیابی 2⃣ بحث #تمایز_اخلاق_و_تربیت 🔹 مقدمه: ١. در صورتی که بحث را #اصطلاح_شناختی بدانیم، بررسی لغوی بی معنا می شود. یگانه فایده آن، اثبات اندک علاقه ای میان لفظ و معناست، که آن هم وجود دارد. ۲. با توجه به ابهامات موجود درباره چیستی اخلاق و تربيت در تراث اسلامی و نیز تنوعی که در فهم از #اخلاق و #تربيت در دنیای غرب وجود دارد، هیچ یک از این تعاریف به سادگی قابل انطباق و همزبانی با آنها نیست و شاید نیازی هم به این کار نباشد. #صورت_بندی های جدید دانشی برخاسته از #نیاز هر دوره تاریخی، معنایی متفاوت به تراث می دهد و آنها را ناگزیر از بازسازی و بازنمایی می سازد. 🔹🔹 🔹 🔹 توضیح نظر استاد #غنوی: ۳- سخن استاد اعرافی و استاد غنوی مشابه به نظر می‌رسد؛ ولی مایز آن «اطلاق و تقیید ساحتی» است؛ به این معنا که در اندیشه استاد اعرافی مطلق دیگرسازی، تربیت است و مطلق خودسازی، اخلاق؛ در حالی که در اندیشه استاد غنوی دیگرسازی در ساحت شناخت، تربیت است و خودسازی در ساحت احساس، اخلاق 🔹اتخاذ موضع بین نظرات: ۴. به نظر می‌رسد نسبت میان اخلاق و تربيت در اندیشه استاد صفائی و شاگردان ایشان قابل دفاع تر از فروض دیگر است؛ 👈چه اینکه مثلا در اندیشه استاد #عالم_زاده و مَن تَبَع، نسبت میان اهداف تربیتی و اخلاقی روشن نیست و به نظر می رسد با قله فرض کردن صفات اخلاقی و حرکت تربیتی برای تحقق آن، دیگر جایی برای بحث از «اهداف تربیتی» باقی نمی ماند و اگر اهداف اخلاقی (قله ها) را همان اهداف تربیتی بدانیم، جایی برای بحث از اهداف اخلاقی باقی نمی ماند و در مجموع، میان اهداف اخلاق با تربیت خلط جدی رخ می دهد. 👈همچنین مزیت تعریف استاد #صفائی و شاگردان ایشان از اخلاق و تربيت، نشان دادن رابطه طولی میان ساحت شناخت و احساس و چگونگی تأثیر اولی بر دومی است و این نحوه برخورد با ساحت‌های انسان، واقعی است و از آفت های ساحت بندی های موجود - که ساحات را به صورت انتزاعی! در عرض یکدیگر تعریف می کنند - در امان است. 📌پ ن: متن این پست برشی است از مطالب جناب استاد جواد #درودی #علمی @hadianeha

« نگاه تاجرانه به زندگی»، طرحی معرفتی ـ تربیتی براساس اندیشه علی #صفایی‌ حائری https://islamicedu.rihu.ac.ir/article_2184.html نوع #مقاله: پژوهشی نویسندگان: محمدتقی #هادیزاده مجتبی #وافی محمدجواد #درودی ✅ چکیده: هدف: #تربیت_اعتقادی به «فرایند آموزش معارف (دین) با هدف شکل‌دهی به شناخت‌های اساسی زندگی انسان» توجه دارد. با توجه به اتکای این ساحت از تربیت به معارف دین اسلام، به نظر می‌رسد عمده تلاش‌های معرفتی شکل‌گرفته در اندیشه اسلامی با وجود برخورداری از یکسری قوت‌ها، اما از دو منظر نیازمند بازنگری‌اند؛ 1⃣ اول این که در چارچوب اندیشه محدود مانده و در درگیر کردن احساسات و عاطفه مخاطب ناتوان‌اند و در نتیجه، به تحول در رفتار منتهی نمی‌شوند؛ 2⃣ دوم اینکه صبغه وحیانی قابل توجهی ندارند و استناد آنها به متن وحی دشوار است. در این میان، استاد علی صفایی‌حائری در زمره اندیشمندانی است که به این مهم توجه داشته است. یکی از اقدامات وی، استفاده از نگاه قرآن به «زندگی تاجرانه انسان در دنیا» برای تبیین معارف بنیادی دین است. در این راستا هدف از این پژوهش، واکاوی آثار ایشان برای دستیابی به تصویر منسجم و یکپارچه‌ای از معارف اساسی دین، در پاسخ به دو نیاز یادشده است. 🔹روش: روش استفاده شده در این پژوهش، روش توصیفی ـ تحلیلی است. 🔹یافته‌ها: برای این منظور، در طیّ ده گام، معارف اساسی از جمله «شناخت انسان و عظمت او»، «شناخت الله و عظمت و رحمت او»، «شناخت نقش انسان در هستی»، «شناخت ادامه حیات انسان (معاد)»، «شناخت وجود رسول و امام و جایگاه آنها در هدایت انسان» در قالب ادبیات تجارت تبیین شده است. @hadianeha