eitaa logo
هجرت|د. موحد|dr.mother8
15.1هزار دنبال‌کننده
2.1هزار عکس
234 ویدیو
13 فایل
مادرانگی هایم..... 🖊️هـجرتــــــــــــ مادر پزشک / #مامان_پنج_فرشته @movahed_8 تصرف در متن ها ممنوع 😢😊 نشر بدون منبع (لینکهای انتهای متن) فاقد رضایت شرعی و اخلاقی نویسنده (در راستای رعایت سنت اسلامی امانت داری و حفظ حقوق دیگران💕)
مشاهده در ایتا
دانلود
﷽ ----- بخش دوم (دانسته هایم در مسیر تربیت فرزندانم) . اولین نکته ای که بعدازمدتی مطالعه و تعامل با دختر اولم دریافتم، این بود که چیزی خارج از تربیت خود نیست! فرزند، جزئی از خود ماست که رفتارهای ما در اون متجلی میشه پس *تمرکزم رو از تربیت بچه، بردم رو تربیت خودم!* خودم چقدر کنترل خشم دارم؟ چقدر مؤدبم؟ چقدر صادقم؟ چقدر بخشنده ام؟ چقدر حرمت (مکان، زمان، اشخاص) نگه میدارم؟! چطور قضاوت میکنم؟ چقدر کتاب میخونم؟ چقدر با فکر حرف میزنم؟… این مسئله بخش عمده ای از فشار نادرست تربیت فرزند رو از دوش برمیداره چون ديگه به عنوان یک پروژه جدا نگاهش نمیکنی و اتفاقا بچه داشتن، تربیت خودت رو به شدددت تسهیل میکنه. چون چند ** تمام وقت داری (خدا رو که حساب نمیکنیم😔) بعلاوه چند *آینه* دقیییق! . مسئله دوم رو با تعامل با برخی مادرها دریافتم و بزرگترین دستاوردم شد میدیدم اکثر مادرها (والدین) خیلییی زیادی دارن خودشون رو بچه میدونن. اصلاً و غیرمذهبی هم نداره. یعنی برخی مذهبی ها هم با همون اصول تربیت دینی شون، خودشون رو خدای اون بچه فرض کردن! فراموش کردنِ ربوبیت خدا و اینکه *مربی تک تک انسانهای روی زمین خود خداست* ، از روی رفتارهای ریزشون و ها و حرفها و دغدغه های عجیبشون معلوم بود. حتی برخی کارشناسان تربیت اسلامی هم… از اون وقت بود که گفتم خدایا، من خودِ کوچکم رو میذارم رو بچه‌هام، هممون رو یکجا میدم دست خودت! من که خودم هنوز تربیت نشدم، چطور اینها رو تربیت کنم؟! 😢 ربّ من! ربّ ما! بزرگمون کن… . . دستاورد سومم این بود که به خودم متذکر شدم خدای نکرده، خداوند یه چیزی تو وجود ما گذاشته به نام ** ! واقعاًلزومی نداره تک تک رفتارهای من مطابق نظرات فلان استاد (که اتفاقاً اکثر اساتید، آقان و حتی یک لحظه هم نبودن!) باشه،درحالیکه میدونم برا بچه من اشتباهه! مشخصه که منظور این نیست که مهارت آموزی اشتباهه، استفاده از تجربه و راهنمایی دیگران بده، مطالعه و دوره بی فایده است‌؛ میخوام بگم خودتم یه ذره حساب کن! ** ! داشته باش! . . یافته چهارمم این بود که فهمیدم *تربیت فرزند، تربیت تک تک بچه‌ها نیست. تربیت محیط خونه است!* و محیط خانه درست، پاک و قاعده مند باشه، چه یکی چه ده تا! بنابراین بهتره تمرکز رو از روی یک بچه برداشت و برد روی کلیت محیط زندگی خانواده . . پنجمین مطلب این بود که یقین کردم *مادری فقط با مادری ارتقاء پیدا میکنه* مهارت والدگری تو کتاب و کارگاه پیدانمیشه؛ تو بچه دار شدن و تعامل با کودک به دست میاد! تا توش نیفتی، هرررگز بهش نمیرسی وبا هر بچه، تازه کلی چیزجدید کشف میکنی و کلی مسئله هم برات از اهمیت میفته! و آخرین دانسته یقینی م این شد که خداوند خود رو جبران کننده نامیده. نه *تنها جبران کننده بلکه مبدل سیئات به حسنات* ! یعنی وقتی استغفار میکنی، نه تنها خطای تو رو میکنه، بلکه خداوند قادر مهربان کریم، بدی های ناخواسته تو رو تبدیل میکنه به خیر و حسنه در حق اون طفل... (به شرط پشیمانی و توبه و اصلاح رفتار و درخواست از پروردگار) هرجا بفهمی اشتباه کردی، راه برگشت بازه و خطاهای گذشته تو قابل جبران و حتی زیباشدن همه ما، در گذشته رفتاری مون با بچه‌هامون خطا داریم و ممکنه یه روزی متوجهش بشیم که دیر شده باشه اما برای "ما" دیر شده، که محصور به بعدی به نام زمان هستیم؛ نه برای خداوندی که فارغ از زمان و مکان، گرداننده ی کائنات ه! ؟ پی نوشت : مخلص کلام اینکه اگر خودت رو بذاری کنار فرزندانت تو یک زمین واحد، و فارغ و رها، همه زمین رو با همه ابعادش بسپاری به ربِّ یگانه عالم... بچه داری خیلییی شیرین تر و ساده تر میشه و خیلییی پرثمرتر.... 🖋هـجرٺــــ بله https://ble.im/hejrat_kon ایتا @hejrat_kon اینستاگرام @dr.mother8
﷽ -------- دختر بزرگم اهل سؤال کردنه. از هر چیزی. اما نمیدونم چرا تو این تقریباً هفت سال از من نپرسیده بود «بچه از کجا میاد؟» نمیدونم، شاید چون مون تو این زمینه زیاد بوده، شاید چون ارتباط با بچه‌های بزرگتر کم داشته، شاید چون فیلم و سریال و محتواهای بزرگسالان رو نمیبینه و… خب بله، من از اون مامان ها نیستم که عقیده دارن باید در اسرع وقت و اولین فرصتها، همه چیز رو به بچه‌ها گفت و تمام نقاط تاریک ذهنشون رو روشن کرد!😌😊 به نظرمن تربیت، اصل و مقدم بر آموزش هست؛ بلوغ و فهمیدن، مقدم بر دانستن. اما خب چندشب پیش(با خستگی قبل خواب) یه مکالمه بی ربط ما رو رسوند به…… : من: بچه‌ها، دو هفته دیگه دختر فلانی به دنیا میاد😍 مقداری خوشحالی و اینا دخترم: مامان از کجا میدونی دو هفته دیگه؟ 🤔 -: خب دیگه هر بچه ای یه زمان مشخصی تو شکم مامانش میمونه -: ازکجا می‌فهمن چقد مونده؟ تا کی بمونه؟ -: از رو اندازه ش می‌فهمن -: اندازه ش رو چطوری میفهمن؟ -: سونوگرافی؛ با یه دستگاه که میذارن رو شکم، بچه رو میشه دید. فقطم برا بچه نیست. مثلاً آپاندیس، وقتی بزرگ و عفونی بشه تو سونو معلوم میشه. بچه رو هم میشه از روی شکم دید سکوت… الحمدلله! داره میخوابه😌☺️ -: مامان، اصلاً بچه از کجا میره تو شکم مامان؟ 😰😶🙄 (واقعاً نصف شب، وقت برگردوندن سؤال و این تکنیک ها نبود! دلمم نمی‌خواست بگم خودت فک کن! فک کنه که چی؟ همونجور که در سؤالهایی پیرامون «خدا» بهش نمیگم خودت فک کن! بهش میگم باید بزرگتر بشی) -: ببین، آپاندیس ازکجا میره تو شکم آدم؟ خب هست اونجا! بخشی از بدنه. اگر مثلاً کسی با شکمِ پر بدوبدو کنه، عفونت میکنه، بزرگ میشه بچه هم از سلولهای بدنه. هروقت خدا بخواد بچه بده به اون خانواده، این سلولها بزرگ میشن و تبدیل به بچه میشن حالا اون آپاندیسیت که گفتم یه مریضیه، بچه یه چیز خوب😍 😥 😩 🙃 -: آها.. سکوت -: خب سلول‌های بدن مامان کم میشن که. تبدیل میشن به بچه! -: نه، خود همون سلول کوچک های اول، رشد میکنن و زیاد میشن. بخاطرهمین باید حواسمون به خانمای حامله باشه که غذاخوردنشون خوب باشه که بدنشون قوی باشه -: چه بانمک😊 -: آره 😊 😥 🤪 😷 😩 . این بود مکالمه آخر شبی ما شما در وقت مبسوط 😉 نسبت به این پرسش چه برخوردی دارید یا احیاناً چه جواب هایی میدین؟ و چرا؟ . (چرا و چگونه😅) (پیچاندن برای کودکان😜 ابتکار @n_eskandari 😉) 😈 😘 🖋هـجرٺــــ بله https://ble.im/hejrat_kon ایتا @hejrat_kon اینستاگرام @dr.mother8
﷽ ---- 1️⃣ شنیدین هربچه ش رو باخودش میاره؟ عرضم به خدمتتون دقیقاً همون موقع که وجود این فرشته بر ما مسجل شد، جناب شوهر اومد خونه و گفت اداره، در اقدامی بی سابقه درجا یک تومن از حقوق ما کم کرد😂😂 حقوق ساده کارمندی چی بود، چی شد! خنده م گرفت؛ به لبم جز نیومد. و روزی که عدد روی فیش حقوقی آخر ماه و صفر جلوی عدد موجودی حساب نیست؛ شاید رزق این بچه ارتقاء نگاه ما در و بوده و . یا تعالی سطح ما و رفع نگرانی ما از فردای نیامده و درنتیجه آسوده تر زیستن ما ازجهت اقتصادی! چه کسی نگاه ما به رزق رو در این حدِ سطحی و محصور در مادیاتِ دیدنی تنزل داد؟ حتی درهمین سطح هم، رزق یک بچه میتونه دفع اتفاقی با خسارت مالی و جانی باشه به برکت وجود یک معصوم! یا تغییر شغلی، اجبار به مهاجرت به شهری با هزینه‌های زندگی کمتر، یک ایده درآمدزایی جدید، مهربان شدن صاحبخانه 😅 و… پی‌نوشت: کسی منکر اهمیت مسائل اقتصادی و مالی در زندگی نیست.عرض اینه که همه زندگی هم، این اعداد و ارقام اعتباری و به اسارت کشاننده نیست ✨🎉🎈✨🎉🎈 2️⃣ من هم سزارینی هستم. محدود کردن تعداد به فقط سه بار، هیچ در کتب تخصصی زنان و زایمان نداره. همه چیز بستگی به شرایط فردی هر مادر داره ( و…) . 3️⃣ بله، برای بچه‌هام برنامه ریزی داشتم؛ هرچند که چیزی جز اراده خداوند در جهان محقق نمیشه و هرچی هست از و لطف خداست. دخالت در کار خدا!! هم نمیدونمش چون قدرت رو خود خداوند به انسان داده (نرفتم که جنین های با جنسیت نامطلوب رو سقط😣😭 کنم که! یه تدابیر ابتدایی…) دوست داشتم فرزند اولم دختر باشه؛ دوتای اول هم همجنس. بعد گفتم حالا پسرم بالاخره لازمه😜دوتا پشت هم که شن (تدابیر تو کانال پزشکی در پیام‌رسان بله https://ble.ir/pezeshki_bashgah) 4️⃣ هروقت تخصص قبول شم، میرم و بچه‌ها رو مثل همیشه زندگی شون به خدا میسپارم و حفاظت و اونها رو فقط از خدا میخوام و بس. *اَلَیسَ اللهُ بکافٍ عَبده* ؟! ❤️ بعنوان یک ساده هم، رو پرستار حساب کردم اگر "تک بچه" داشتم، نمیذاشتمش و برم. گذاشتن چهار بچه با یکی فرق داره ازنظرمن. یک *چهارچوب عاطفی حمایتی* عالی براشون ایجاد شده که آسیبِ نبودن مادر رو خیلی کمتر میکنه. داشتن سرمایه چندین خواهر و برادر کم چیزی نیست. سرمایه گذاری ای که این مدت کردم. ضمن اینکه ی بچه به "بودن مادر" تمامی نداره! تا خود دانشگاه هم دلشون میخواد مادر تمام وقت درخدمت باشه! خب من موافق نیستم که همه این کارو بکنن برای فرزندانشون؛ یعنی وقتی "لزوم" حضور در اجتماع برای اون مادر اثبات شده… نه توجیه و بهانه از این طرف، نه توجیه و دلیل تراشی برای اون طرف! ! توجه به تفاوت خواسته و نیاز هم مهمه و اهم و مهم کردن وظایفِ در لحظه و اولویت بندی کردن ارزش ها و کارها 🖋هـجرٺــــ بله https://ble.im/hejrat_kon ایتا @hejrat_kon اینستاگرام @dr.mother8
﷽ ____ راستش به نظر من، نهایتاً این خود زن ها و مادرها هستن که باید، در طول و عرض و خانواده، جایگاه و شأن و نقش زن و مادر رو به فرزندان(و حتی همسر) آموزش بدن؛ یعنی درواقع و نهایت، به کل جامعه. زنان، از صفات خالق و ربّ بودن خداوند، بهره و صبغه خیلی بیشتری دارند تا مردان. و بنابراین، در این حوزه(خلق و )، قدرت و توانایی بیشتر، عمیقتر و گسترده تری نسبت به مردان دارن. حتی به نظرم درجوامعی که جایگاه مناسبی ندارن و از حقوق و شأنیت صحیحی برخوردار نیستن، اگر خود این زن‌ها دارای آگاهی و اراده تغییر بشن، میتونن این تغییر و ارتقاء رو ایجاد کنن؛ ولو در طول نسل‌ها… درهرحال به نظرم، اگر جایگاه زن در خانواده اصلاح بشه (طبق استانداردهای معارف توحیدی)، و زن در محیط خانه و خانواده، مورد احترام و تکریم قرار بگیره، بسیاری از مشکلات جامعه حل میشه. . . . سخنرانی نکنم😉 غرض اینکه، بگید چه برنامه ای برای دارید؟🤔😊 نه لزوماً و صرفاً برای کِیف خودمون؛ که مادریم. و خودتحویل گیری🙃 بلکه برای آموزش و یادآوری و ارتقاء _مادر در ذهن بچه‌هامون و اگر توان و امکانش هست، در ذهن و نگاه همسرانمون. برای ایجاد و تقویت یک جریان برای *تربیت یک نسل* برای اصلاح یا ارتقاء بینش‌ها و نگرش‌ها (والا! وگرنه یه کیک و گل و دستبند طلا به چچچه درد من میخوره‌؟!😒😌 یه تیکه فلز بی ارزش!🙄🤭) . . یه وجه بسیارمهم دیگه کار، نمایش و تبیین شأن و مقام حضرت زهرا سلام الله علیها در عالم هستی و مختصات وجودی حضرت(در عرصه‌های مختلف) برای بچه‌هامون و نیز بیان جایگاه ایشون برای همه انسان ها علی الخصوص شیعیان هست. بچه‌های ما(و خود ما😓) چقدر حضرت رو مادر حقیقی خودشون میدونند؟ از حضرت چی میدونن؟ جز حجاب و نحوه شهادت! (لازم اما شدیداً غیرکافی) شخصیت ایشون چقدر برای ما و فرزندان ما، ست و این الگو چقدر عینی و کاربردی ست؟ . . خب، برنامه امسال من برای این دغدغه ها، احتمالاً ایناست: 🌱یه مراسم دست بوسی از مادر ترتیب میدم، سعی میکنم بهش شکوه(نه تجمل و تشریفات) بدم. 🌱در این چند روز منتهی به میلاد، از جایگاه مادری حضرت زهرا سلام الله علیها برای همه ما میگم براشون؛ برای ایجاد و تقویت یک ... 🌱چندتا حدیث از مقام مادر و آیات مربوطه از قرآن رو میگم براشون. و چون حال بارداری من رو میبینن "وهناً علی وهن" رو تذکر میدم بعلاوه امر خدا در تکریم مادر. 🌱براشون توضیح میدم درباره اثر و قدرت زنان در تربیت نسل ها و جوامع! 🌱از قیاس جهاد و اجر شهادت مردان با اجر بارداری و شیردهی براشون میگم. 🌱دو نامه کوتاه برای دخترانم مینویسم و بهشون القاء افتخار میکنم بابت زن بودن. و نوید میدم بهشون بابت امکان رسیدن به 😍 . 🖋هـجرٺــــ بله https://ble.im/hejrat_kon ایتا @hejrat_kon اینستاگرام @dr.mother8
﷽ --- ☔ فقط میگی بچه زیاد؟! تربیت‌شون چی؟ اونم تو جامعه‌ی امروز! کیفیت رو فدای کمیت نکن! 💡نظر من: 📍اولاً تربیت بچه از شروع میشه. تو برای هر فرزند روزی یک ساعت هم بشینی حرف بزنی یا صد ترفند و مهارت والدگری به کار ببری، نهایتاً از ش پیروی میکنه؛ که تُوی والد باشی. فکر میکنم اگر تمرکز مادر (و پدر) در تربیت فرزند، روی تربیت خودش باشه، عملاً اون فرزندان به علت داشتن و الگوی مناسب عینی، خوب تربیت میشن. مادری که بخواد خودش رو تربیت کنه، چه با یکی چه با ده تا، میکنه؛ و اصلاً یکسری رُشدها برای والدین، در ارتباط با فرزند اتفاق میفته. 📍ثانیاً طبق نظر کارشناسان تربیت فرزند، اول این که بنیان تربیت فرزند در ۶-۷ سال زندگی بنا میشه. دوم این که طبق نظر قاطع کارشناسان (چه دین مدار چه سکولار) اصل اساسی در ۷سال اول زندگی، «بازی» و رکن اساسی بازی، «هم‌بازی» ه. و کدوم بهتر از خواهر و برادر؟ -همیشه در دسترس -با تربیت همگون -بدون تنش های ناشی از دخالت والدین -با امکانات رفاهی یکسان و... بنابراین فرزندان بیشتر = بازوهای تربیتی بیشتر 🎯 برای بچه‌ها چه ثروت و رفاهی ارزشمندتر از ؟ 📍ثالثاً تجربه زیسته و نظر کارشناسان میگن تربیت صحیح نصف راه تربیت خوب سایر فرزندانه. فرزند اول حالت راهنما و مربی گری داره برای بقیه. 📍رابعاً یک سری تربیت ها و رشدها در هست که جای دیگه یافت نمیشه: -تلاش برای احقاق حق -آموختن نحوه اشتراک منابع -مسئولیت پذیری -کاهش انانیت و خودمحوری -سازش پذیری -قناعت و کفایت -بلوغ عاطفی زودتر و عمیق -آموختن انواع استراتژی های برخورد😅 -جلوگیری از رفاه‌زدگی -آموختن انواع روش‌های مبارزه 😉 -افزایش سرمایه عاطفی و… 📍از طرفی در خانواده پرفرزند نظارت های بيرونی بر تک تک بچه‌ها بیشتر و لذا احتمال خطا و کج‌روی کمتره. 🎯 در آخر، نکته مهم اینکه: تربیت فرزند، خانواده است نه تربیت تک به تک بچه‌ها. و وقتی محیط، یک کشتزار پاک و غنی باشه، چه دو بچه چه شش بچه، در اون کشتزار خوب پرورش پیدامیکنه. و اصلاً در مکتب اسلام "تربیت محیط" مدنظره نه تربیت فردی. پی‌نوشت: و اما مهم ترین نکته این است که ربّ، خداست و نه ما. تربیت به دست ربِّ یگانه عالم است و ما وسیله. هرچند که قاعده خداست که زندگی دنیا براساسِ نظام علت و معلولی بچرخد اما نهایتاً اوست مخرج الحی من المیت! اوست که از مردگان روحی و اخلاقی نیز، زندگانی پویا و نورانی میسازد. اوست که اگر در راهش قدمی بگذاری و برای او کاری کنی، تو را در عرصه‌های مختلف، "من حیث لا یحتسب" روزی میدهد. این روزی میتواند "تربیت فرزند"ی باشد که اگر خودمان سالها میدویدیم، به آن نمیرسیدیم! به راه‌هایی هدایت شویم که هرگز با چراغ های دستی کوچکمان ما را به آن ها اذن ورودی نبود... الذین جاهدوا فینا لنهدینهم سبلنا.... 🖋هـجرٺــــ بله https://ble.im/hejrat_kon ایتا @hejrat_kon اینستاگرام @dr.mother8
کانال تربیتی پرورش 📝🤱 ❤️اگه احساس می‌کنید فرزند امری سخت و پیچیده است👶 ❤️اگه نمی‌دونید فرزندتون رو چگونه پرورش بدید که مورد رضایت خدا و اهل بیت علیهم السلام باشند👏 👏👏 و سوالات زیادی در زمینه فرزند پروری دارید 🤔 ❌حتما عضو این کانال شوید لازمتون میشه 😍👇😍 https://eitaa.com/joinchat/1670054016Ca1b358c444مشاوره در زمینه تربیت فرزند توسط خانم با بیش از ده سال ارائه مشاوره و کارگاه تربیتی👌
ـ﷽ـ کتابخونه ام؛ منتظر رفتن به خونه و شروع به نصب های محرم با بچه‌ها 😊 از این ها، از این کارهای ظاهراً کوچیک، غافل نشیم؛ بخشی از همین خرده کاری هاست، همین زندگی کردن ارزش ها... حتی اگر کتیبه های خاص نداریم، یه تکه پارچه مشکی، از یک چادر قدیمی، بزنیم به دیوار. یک «یا حسین» رو کاغذ بنویسیم، بدیم بچه‌ها دوربُری کنن و بچسبونیم به پارچه. یا اصلا هر عبارتی که خودشون دوست دارند درباره محرم و خطاب به امام... یا نقاشی بکشن و اونم بشه بخشی از فضاسازی محرمی خونه مون. یا با کاغذ رنگی مشکی (یا پارچه مشکی) مثلث های کوچک درست کنیم و به شکل ریسه به هم وصل کنیم و بزنیم به دیوار یا.... خلاصه بی تفاوت نباشیم. دزدان عقاید، زیاد و نامرئی اند؛ حمله‌ها از هر طرف و به اَشکال مختلف... مخصوصاً به کودکان و نوجوان ها این ماییم که باید با تمام قوا از عقاید و ارزش ها حراست کنیم💪✌️ اگر هرسال کاری برای محرم، برای بزرگترین نماد و مظهر باورها و آرمان هامون میکردیم، امسال پررنگ تر و محکم تر انجام بدیم. اگر پارسال فقط داخل خونه رو سیاهه میزدیم، امسال درب منزل و تراس و کوچه رو هم دریابیم… زمان، زمان آشکار کردن عقایده؛ زمان بروز ارادت ها، اراده ها؛ زمان روایت گری های بی فریاد؛ زمان نشان دادن کثرت؛ زمان به رخ کشیدنِ داشتن محور و بنیان و ریشه و هدف و آرمان و الگو بی تفاوت نباشیم! باشیم. ما جبهه حق هستیم🤍 ما یاوران حقیقتیم، یاران خدا ❤️ راستی در خرید لباس مشکی برای خودتون و بچه‌ها حتما به نوشته‌ها و تصاویر روی لباس‌ها دقت کنید. متاسفانه انگار نظارتی بر بازار لباس کشور، نبوده و نیست... از نمادهای شیطان پرستی تا همجنس گرایی و ابهام هویت (از جمله BTS) تا ترویج برهنگی؛ حتی در لباس های مشکی که به مناسبت محرم به بازار ریخته شده... الحمدلله الان لباس های کودک و نوجوان خوب باکیفیت بالا و موافق سبک زندگی ایرانی اسلامی در بازار هست. تربیت همینهاست. همین دقت ها. به جزئیات دقت کنیم، @hejrat_kon @dr.mother8 ❤️
یکم. ، ناگهانی اتفاق نمیفته. هیچ گاه نمیشه انتظار داشت که بچه رو تو یه موضوعی رها کنیم، خالی الذهن بذاریم، بعد یه روزی سر یه اتفاقی بگیم چرا اینجوری شد چرا واکنشش اینه، چرا اونجوری که تو ذهنم بود نشد. ، ازین هزار تکه ها: ریز ریز ریز. متشکل از هایی در چهارچوب باورها و ارزش ها دوم. تربیت فرزند همه‌ش چیدن و توضیح و نیست. تربیت هم ✅ درگیر کردن منطق و تعقل لازم داره هم ✅ درگیر کردن حس و احساسات و هم ✅ ایجاد اُنس و عادت. ⏪ امروز عصر که رسیدم خونه، گفتم بچه‌ها بیاید یه خبر مهم دارم! و با کلی شور و شوق و افتخار، از حملات گسترده امروز و انتقام فلسطینی ها از اسرائیل بعد از سالها ظلم و تجاوز این رژیم و مردم غاصبش نسبت به مردم فلسطین خبر دادم 😎✌️ شور و خوشحالی من به بچه‌ها هم منتقل شد و اونها هم با حس قهرمانی و فتح، هورا هورا گویان پریدن هوا. من هم ذوقشون رو با یه پذیرایی ساده، تکمیل کردم. 😊 و این، یک تکه از یک پازل بزرگه (و همه چیز فقط این نیست و مثلا تبیین و توضیح قبلاً انجام شده) @hejrat_kon 🙃
﷽ ----- بخش اول . برخی مادرها (ایضاً پدرها) یا سردرگمند یا ناامید! سردرگم بین نظرات و اصول تربیتی فلان دکتر و پروفسور و حاج‌آقا و استاد و تسهیلگر و... و ناامید از اینکه اگر تربیت اینهاست، پس کاری که من میکنم چیست؟!؟ 😟😥😔 . برخی هم که با ظهور و رواج اینهمه دوره و کانال و صفحه و وبینار و مد شدن کلی متد تربیتی و سبک والدگری خفن و جالب، حس میکنند تا زمانی که به خوبی ندانند "اگر بچه فلان رفتار را کرد و فلان حرف را زد، ما دقيقاً باید چگونه واکنش نشان دهیم و با چه لحنی، چه کلماتی را در مقابلش به کار ببریم" ، فرزند دار شدن اشتباه محض است؛ و ظلم به آن طفل معصوم که قرار است زیر دست والدینی ناآگاه و نابلد(!!) رشد کند و یحتمل، نهایتاً آن چیزی نمی‌شود که بچه‌های مردم می‌شوند! … . . . . من اما، با چند دانسته یقینی - که شاید هدیه خدا بوده- گلیم خود را از این دریای طوفانی ترسناک نگرانی و دغدغه تربیت بچه، کشیده ام بیرون! از موج های غرق کننده "دکتر فلانی فرمود" و "استاد فلانی افزود"...؛ از تلاطم و سردرگمی بین نظرات و سبک های شرق و غرب و دینی و سکولار عالم. که حتی برخی شان آنچنان جدیدند که هنوز هیچ خروجی ای (بچه ی بزرگ شده ی تربیت شده با آن سبک) نداشته اند و فقط با اعتماد به نفس، ترویج می‌شوند..... . . . ادامه دارد.... . . . پی‌نوشت : از بسیاری از نظریه ها و سبک ها و حرفها، مقداری شنیده ام و خوانده ام. مخالف مطالعه نیستم و بدیهی است که منظور تقبیح داشتن سبک تربیتی و مطالعه و نوآوری و نکته گفتن و راهنمایی در این حیطه نیست حرف بر سر گیر کردن و گیج کردن و گیج شدن و وحشت کردن و غصه خوردن است. 🖋هـجرٺــــ بله و ایتا @hejrat_kon اینستاگرام @dr.mother8
﷽ ----- بخش دوم (دانسته هایم در مسیر تربیت فرزندانم) . اولین نکته ای که بعدازمدتی مطالعه و تعامل با دختر اولم دریافتم، این بود که چیزی خارج از تربیت خود نیست! فرزند، جزئی از خود ماست که رفتارهای ما در اون متجلی میشه پس *تمرکزم رو از تربیت بچه، بردم رو تربیت خودم!* خودم چقدر کنترل خشم دارم؟ چقدر مؤدبم؟ چقدر صادقم؟ چقدر بخشنده ام؟ چقدر حرمت (مکان، زمان، اشخاص) نگه میدارم؟! چطور قضاوت میکنم؟ چقدر کتاب میخونم؟ چقدر با فکر حرف میزنم؟… این مسئله بخش عمده ای از فشار نادرست تربیت فرزند رو از دوش برمیداره چون ديگه به عنوان یک پروژه جدا نگاهش نمیکنی. و اتفاقا بچه داشتن، تربیت خودت رو به شدت تسهیل میکنه. چون چند ** بشری تمام وقت داری بعلاوه چند *آینه* دقیییق! . مسئله دوم رو با تعامل با برخی مادرها دریافتم و بزرگترین دستاوردم شد میدیدم اکثر مادرها (والدین) خیلییی زیادی دارن خودشون رو بچه میدونن. اصلاً و غیرمذهبی هم نداره. یعنی برخی مذهبی ها هم با همون اصول تربیت دینی شون، خودشون رو خدای اون بچه فرض کردن! فراموش کردنِ ربوبیت خدا و اینکه *مربی تک تک انسانهای روی زمین خود خداست* ، از روی رفتارهای ریزشون و ها و حرفها و دغدغه های عجیبشون معلوم بود. حتی برخی کارشناسان تربیت اسلامی هم… از اون وقت بود که گفتم خدایا، من خودِ کوچکم رو میذارم رو بچه‌هام، هممون رو یکجا میدم دست خودت! من که خودم هنوز تربیت نشدم، چطور اینها رو تربیت کنم؟! 😢 ربّ من! ربّ ما! بزرگمون کن… . . دستاورد سومم این بود که به خودم متذکر شدم خدای نکرده، خداوند یه چیزی تو وجود ما گذاشته به نام ** ! واقعاًلزومی نداره تک تک رفتارهای من مطابق نظرات فلان استاد (که اتفاقاً اکثر اساتید، آقان و حتی یک لحظه هم نبودن!) باشه،درحالیکه میدونم برا بچه من اشتباهه! مشخصه که منظور این نیست که مهارت آموزی اشتباهه، استفاده از تجربه و راهنمایی دیگران بده، مطالعه و دوره بی فایده است‌؛ میخوام بگم خودتم یه ذره حساب کن! ** ! داشته باش! . . یافته چهارمم این بود که فهمیدم *تربیت فرزند، تربیت تک تک بچه‌ها نیست. تربیت محیط خونه است!* و محیط خانه درست، پاک و قاعده مند باشه، چه یکی چه ده تا! بنابراین بهتره تمرکز رو از روی یک بچه برداشت و برد روی کلیت محیط زندگی خانواده . . پنجمین مطلب این بود که یقین کردم *مادری فقط با مادری ارتقاء پیدا میکنه* مهارت والدگری تو کتاب و کارگاه پیدانمیشه؛ تو بچه دار شدن و تعامل با کودک به دست میاد! تا توش نیفتی، هرررگز بهش نمیرسی وبا هر بچه، تازه کلی چیزجدید کشف میکنی و کلی مسئله هم برات از اهمیت میفته! و آخرین دانسته یقینی م این شد که خداوند خود رو جبران کننده نامیده. نه *تنها جبران کننده بلکه مبدل سیئات به حسنات* ! یعنی وقتی استغفار میکنی، نه تنها خطای تو رو میکنه، بلکه خداوند قادر مهربان کریم، بدی های ناخواسته تو رو تبدیل میکنه به خیر و حسنه در حق اون طفل... (به شرط پشیمانی و توبه و اصلاح رفتار و درخواست از پروردگار) هرجا بفهمی اشتباه کردی، راه برگشت بازه و خطاهای گذشته تو قابل جبران و حتی زیباشدن همه ما، در گذشته رفتاری مون با بچه‌هامون خطا داریم و ممکنه یه روزی متوجهش بشیم که دیر شده باشه اما برای "ما" دیر شده، که محصور به بعدی به نام زمان هستیم؛ نه برای خداوندی که فارغ از زمان و مکان، گرداننده ی کائنات ه! ؟ پی نوشت : مخلص کلام اینکه اگر خودت رو بذاری کنار فرزندانت تو یک زمین واحد، و فارغ و رها، همه زمین رو با همه ابعادش بسپاری به ربِّ یگانه عالم... بچه داری خیلییی شیرین تر و ساده تر میشه و خیلییی پرثمرتر.... 🖋هـجرٺــــ بله و ایتا @hejrat_kon اینستاگرام @dr.mother8