eitaa logo
حدیث (کلامکم نور)
63 دنبال‌کننده
61 عکس
2 ویدیو
9 فایل
کَلَامُکُمْ نُورٌ وَ أَمْرُکُمْ رُشْدٌ وَ وَصِیَّتُکُمُ التَّقْوَی وَ فِعلِکَم الخَیر.... نشر معارف ودرر کلام اهل بیت سلام الله علیهم
مشاهده در ایتا
دانلود
عَنْ أَبِي اَلْحَسَنِ (عَلَيْهِ اَلسَّلاَمُ) : فِي خُطْبَةٍ خَطَبَهَا رَسُولُ اَللَّهِ (صَلَّى اَللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ) فِي مَرَضِهِ، وَ فِي اَلْخَبَرِ: «فَقَالَ رَسُولُ اَللَّهِ (صَلَّى اَللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ) : اُدْعُوا لِي عَمِّي - يَعْنِي اَلْعَبَّاسَ (رَحِمَهُ اَللَّهُ) - فَدُعِيَ لَهُ، فَحَمَلَهُ وَ عَلِيٌّ (عَلَيْهِ اَلسَّلاَمُ) ، حَتَّى أَخْرَجَاهُ، فَصَلَّى بِالنَّاسِ وَ إِنَّهُ لَقَاعِدٌ، ثُمَّ حُمِلَ فَوُضِعَ عَلَى اَلْمِنْبَرِ بَعْدَ ذَلِكَ، فَاجْتَمَعَ لِذَلِكَ جَمِيعُ أَهْلِ اَلْمَدِينَةِ مِنَ اَلْمُهَاجِرِينَ وَ اَلْأَنْصَارِ ، حَتَّى بَرَزَتِ اَلْعَوَاتِقُ مِنْ خُدُورِهَا، فَبَيْنَ بَاكٍ وَ صَائِحٍ وَ مُسْتَرْجِعٍ [وَ وَاجِمٍ] وَ اَلنَّبِيُّ (صَلَّى اَللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ) يَخْطُبُ سَاعَةً وَ يَسْكُتُ سَاعَةً، وَ كَانَ فِيمَا ذَكَرَ مِنْ خُطْبَتِهِ أَنْ قَالَ: يَا مَعَاشِرَ اَلْمُهَاجِرِينَ وَ اَلْأَنْصَارِ ، وَ مَنْ حَضَرَ فِي يَوْمِي هَذَا وَ سَاعَتِي هَذِهِ مِنَ اَلْإِنْسِ وَ اَلْجِنِّ، لِيُبَلِّغْ شَاهِدُكُمْ غَائِبَكُمْ، أَلاَ إِنِّي قَدْ خَلَّفْتُ فِيكُمْ كِتَابَ اَللَّهِ فِيهِ اَلنُّورُ وَ اَلْهُدَى، وَ اَلْبَيَانُ لِمَا فَرَضَ اَللَّهُ تَبَارَكَ وَ تَعَالَى مِنْ شَيْءٍ، حُجَّةُ اَللَّهِ عَلَيْكُمْ وَ حُجَّتِي وَ حُجَّةُ وَلِيِّي، وَ خَلَّفْتُ فِيكُمُ اَلْعَلَمَ اَلْأَكْبَرَ، عَلَمَ اَلدِّينِ وَ نُورَ اَلْهُدَى وَ ضِيَاءَهُ، وَ هُوَ عَلِيُّ بْنُ أَبِي طَالِبٍ، أَلاَ وَ هُوَ حَبْلُ اَللَّهِ وَ اِعْتَصِمُوا بِحَبْلِ اَللّٰهِ جَمِيعاً وَ لاٰ تَفَرَّقُوا وَ اُذْكُرُوا نِعْمَتَ اَللّٰهِ عَلَيْكُمْ إِذْ كُنْتُمْ أَعْدٰاءً فَأَلَّفَ بَيْنَ قُلُوبِكُمْ فَأَصْبَحْتُمْ بِنِعْمَتِهِ إِخْوٰاناً وَ كُنْتُمْ عَلىٰ شَفٰا حُفْرَةٍ مِنَ اَلنّٰارِ فَأَنْقَذَكُمْ مِنْهٰا كَذٰلِكَ يُبَيِّنُ اَللّٰهُ لَكُمْ آيٰاتِهِ لَعَلَّكُمْ تَهْتَدُونَ . أَيُّهَا اَلنَّاسُ، هَذَا عَلِيُّ ، مَنْ أَحَبَّهُ وَ تَوَلاَّهُ اَلْيَوْمَ وَ بَعْدَ اَلْيَوْمِ فَقَدْ أَوْفَى بِمَا عَاهَدَ عَلَيْهِ اَللَّهُ، وَ مَنْ عَادَاهُ وَ أَبْغَضَهُ اَلْيَوْمَ وَ بَعْدَ اَلْيَوْمِ جَاءَ يَوْمَ اَلْقِيَامَةِ أَصَمَّ وَ أَعْمَى، لاَ حُجَّةَ لَهُ عِنْدَ اَللَّهِ».
✨حضرت آیت الله نجابت(اعلی الله مقامه) درباره آیه شریفه {يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا اتَّقُوا اللَّهَ وَآمِنُوا بِرَسُولِهِ يُؤْتِكُمْ كِفْلَيْنِ مِنْ رَحْمَتِهِ وَيَجْعَلْ لَكُمْ نُورًا تَمْشُونَ بِهِ وَيَغْفِرْ لَكُمْ ۚ وَاللَّهُ غَفُورٌ رَحِيمٌ} می فرمایند: ترجمه: 💠[ای کسانی که ایمان آوردید؛ بترسید از "نافرمانی" خداوند و ایمان بیاورید به رسولش "در پذیرفتن ولایت علی( علیه السلام) از رسول الله"، به شما می دهد دو بال از رحمت خودش را و برایتان نوری قرار می دهد که به وسیله آن راه می روید در دو سرا و شما را می بخشد و خداوند بسیار آمرزنده مهربان است.] حاکم حسکانی گوید: فرات پسر ابرهیم کوفی گفت: نقل حدیث کرد مرا جعفر پسر محمّد فزرای... از ابن عبّاس در فرموده خداوند تعالی: ▪️میدهد به شما دو جناح از رحمتش، گفت: 💢حسن و حسین(علیهم السلام) آن دو جناح رحمتند. و قرار میدهد برایتان نوری که به آن راه بپیمایید، گفت: 🔸آن نور، علی بن ابیطالب(علیه السلام) است.🔹 📚بصائر یا قرآن و اهل بیت( علیهم السلام)📄صفحه: ۶۷۴
علی علیه السلام دروازه شهر علم: «أنَا مَدینَهُ العِلمِ وعَلِیٌّ بابُها، فَمَن أرادَ العِلمَ فَلیَأتِ البابَ»؛[۱] من شهر دانشم و علی، دروازه آن است. آن که دانش می خواهد، باید از [این] دروازه در آید. «أنَا مَدینَهُ العِلمِ وعَلِیٌّ بابُها، فَمَن أرادَ المَدینَهَ فَلیَأتِ البابَ»؛[۲] من شهر دانشم و علی، دروازه آن است. آن که آهنگ [ورود به] شهر دارد، باید از این دروازه به آن در آید. «أنَا مَدینَهُ العِلمِ وعَلِیٌّ بابُها، فَمَن أرادَ العِلمَ فَلیَأتِ بابَ المَدینَهِ»؛[۳] من شهر دانشم و علی، دروازه آن است. آن که دانش می خواهد، باید از دروازه شهر، وارد شود. «أنَا مَدینَهُ العِلمِ وعَلِیٌّ بابُها، فَمَن أرادَ البابَ فَلیَأتِ عَلِیّا»؛[۴] من شهر دانشم و علی، دروازه آن است. آن که می خواهد از دروازه [شهر] وارد شود،نزد علی برود. «یا عَلِیُّ، أنَا مَدینَهُ العِلمِ وأنتَ البابُ، کَذَبَ مَن زَعَمَ أنَّهُ یَصِلُ إلَی المَدینَهِ إلّا مِنَ البابِ»؛[۵] ای علی! من شهر دانشم و تو دروازه آنی. آن که می پندارد از راهی جز این دروازه به شهر دست خواهد یافت، دروغ گفته است. «أنَا مَدینَهُ العِلمِ و عَلیٌّ بابُها، ولَن تُدخَلَ المَدینَهُ إلّا مِن بابِها»؛[۶] من شهر دانشم و علی، دروازه آن است، و به شهر، جز از دروازه آن، وارد نمی شوند. «أنَا مَدینَهُ العِلمِ وعَلِیٌّ بابُها، وهَل تُدخَلُ المَدینَهُ إلّا مِن بابِها»؛[۷] من شهر دانشم و علی، دروازه آن است، و آیا به شهر، جز از دروازه آن، داخل می شوند؟! «أنَا مَدینَهُ العِلمِ وعَلِیٌّ بابُها، فَمَن أرادَ العِلمَ فَلیَقتَبِسهُ مِن عَلِیٍّ»؛[۸] من شهر دانشم و علی، دروازه آن است. آن که دانش می خواهد، باید از علی پرتو بگیرد. علی علیه السلام دروازه شهر حکمت: «أنَا مَدینَهُ الحِکمَهِ وعَلِیٌّ بابُها، فَمَن أرادَ الحِکمَهَ فَلیَأتِ البابَ»؛[۹] من شهر حکمتم و علی دروازه آن است. پس آن که حکمت می خواهد، باید از دروازه درآید. «أنَا مَدینَهُ الحِکَمِ _ أوِ الحِکمَهِ _ وعَلِیٌّ بابُها، فَمَن أرادَ المَدینَهَ فَلیَأتِ بابَها»؛[۱۰] من شهر حکمت ها (یا حکمت) هستم و علی دروازه آن است. پس آن که آهنگ شهر دارد، باید از دروازه آن، درآید. «مَعاشِرَ النّاسِ ! أنَا مَدینَهُ الحِکمَهِ وعَلِیُّ بنُ أبی طالِبٍ بابُها، ولَن تُؤتَی المَدینَهُ إلّا مِن قِبَلَ البابِ»؛[۱۱] ای مردم! من شهر حکمتم و علی بن ابی طالب، دروازه آن است. هرگز وارد شهر نمی شوند، جز از جانب دروازه. «یا عَلِیُّ، أنا مَدینَهُ الحِکمَهِ وأنتَ بابُها، فَمَن أتَی المَدینَهَ مِن البابِ وَصَلَ»؛[۱۲] ای علی! من شهر حکمتم و تو دروازه آنی. پس کسی که از دروازه وارد شود، به شهر می رسد. علی علیه السلام دروازه بهشت: «أنَا مَدینَهُ الحِکمَهِ وهِیَ الجَنَّهُ، وأنتَ یا عَلِیُّ بابُها، فَکَیفَ یَهتَدِی المُهتَدی إلَی الجَنَّهِ ؟ ! ولا یَهتَدی إلَیها إلّا مِن بابِها»؛[۱۳] من شهر حکمتم _ که همانا بهشت است _ و تو ای علی! دروازه آن هستی. چگونه رهرو به بهشت راه می برد؟ به سوی آن، راه نمی بَرد، مگر از دروازه آن. علی علیه السلام درِ خانه‌ دانش: «أنا دارُ العِلمِ وعَلِیٌّ بابُها»؛[۱۴] من خانه دانشم و علی، درِ آن [خانه] است. علی علیه السلام درِ خانه حکمت: «أنَا دارُ الحِکمَهِ وعَلِیٌّ بابُها»؛[۱۵] من خانه حکمتم و علی، درِ آن [خانه] است
قال امیرالمومنین (علیه‌السلام): التَّفَكُّرُ فِي مَلَكُوتِ السَّمَاوَاتِ وَ الْأَرْضِ عِبَادَةُ الْمُخْلَصِينَ تفکر و اندیشه در ملکوت آسمان ها و زمین، عبادت بندگان مخلص است. تصنیف غرر / ۵۴۵
فضلُ القرآن: وَ اعْلَمُوا أَنَّ هَذَا الْقُرْآنَ هُوَ النَّاصِحُ الَّذِي لَا يَغُشُّ وَ الْهَادِي الَّذِي لَا يُضِلُّ وَ الْمُحَدِّثُ الَّذِي لَا يَكْذِبُ، وَ مَا جَالَسَ هَذَا الْقُرْآنَ أَحَدٌ إِلَّا قَامَ عَنْهُ بِزِيَادَةٍ أَوْ نُقْصَانٍ، زِيَادَةٍ فِي هُدًى أَوْ نُقْصَانٍ مِنْ عَمًى؛ وَ اعْلَمُوا أَنَّهُ لَيْسَ عَلَى أَحَدٍ بَعْدَ الْقُرْآنِ مِنْ فَاقَةٍ وَ لَا لِأَحَدٍ قَبْلَ الْقُرْآنِ مِنْ غِنًى، فَاسْتَشْفُوهُ مِنْ أَدْوَائِكُمْ وَ اسْتَعِينُوا بِهِ عَلَى لَأْوَائِكُمْ فَإِنَّ فِيهِ شِفَاءً مِنْ أَكْبَرِ الدَّاءِ وَ هُوَ الْكُفْرُ وَ النِّفَاقُ وَ الْغَيُّ وَ الضَّلَالُ. فَاسْأَلُوا اللَّهَ بِهِ وَ تَوَجَّهُوا إِلَيْهِ بِحُبِّهِ وَ لَا تَسْأَلُوا بِهِ خَلْقَهُ إِنَّهُ مَا تَوَجَّهَ الْعِبَادُ إِلَى اللَّهِ تَعَالَى بِمِثْلِهِ. وَ اعْلَمُوا أَنَّهُ شَافِعٌ مُشَفَّعٌ وَ قَائِلٌ مُصَدَّقٌ وَ أَنَّهُ مَنْ شَفَعَ لَهُ الْقُرْآنُ يَوْمَ الْقِيَامَةِ شُفِّعَ فِيهِ وَ مَنْ مَحَلَ بِهِ الْقُرْآنُ يَوْمَ الْقِيَامَةِ صُدِّقَ عَلَيْهِ، فَإِنَّهُ يُنَادِي مُنَادٍ يَوْمَ الْقِيَامَةِ. أَلَا إِنَّ كُلَّ حَارِثٍ مُبْتَلًى فِي حَرْثِهِ وَ عَاقِبَةِ عَمَلِهِ غَيْرَ حَرَثَةِ الْقُرْآنِ، فَكُونُوا مِنْ حَرَثَتِهِ وَ أَتْبَاعِهِ وَ اسْتَدِلُّوهُ عَلَى رَبِّكُمْ وَ اسْتَنْصِحُوهُ عَلَى أَنْفُسِكُمْ وَ اتَّهِمُوا عَلَيْهِ آرَاءَكُمْ وَ اسْتَغِشُّوا فِيهِ أَهْوَاءَكُمْ. 2. ويژگى هاى قرآن: آگاه باشيد همانا اين قرآن پند دهنده اى است كه نمى فريبد، و هدايت كننده اى است كه گمراه نمى سازد، و سخنگويى است كه هرگز دروغ نمى گويد. كسى با قرآن همنشين نشد مگر آن كه بر او افزود يا از او كاست، در هدايت او افزود و از كور دلى و گمراهى اش كاست. آگاه باشيد كسى با داشتن قرآن، نيازى ندارد و بدون قرآن بى نياز نخواهد بود. پس درمان خود را از قرآن بخواهيد، و در سختى ها از قرآن يارى بطلبيد، كه در قرآن درمان بزرگ ترين بيمارى ها يعنى كفر و نفاق و سركشى و گمراهى است. پس به وسيله قرآن خواسته هاى خود را از خدا بخواهيد، و با دوستى قرآن به خدا روى آوريد، و به وسيله قرآن از خلق خدا چيزى نخواهيد، زيرا وسيله اى براى تقرّب بندگان به خدا، بهتر از قرآن وجود ندارد. آگاه باشيد، كه شفاعت قرآن پذيرفته، و سخنش تصديق مى گردد، آن كس كه در قيامت، قرآن شفاعتش كند بخشوده مى شود، و آن كس كه قرآن از او شكايت كند محكوم است. در روز قيامت ندا دهنده اى بانگ مى زند كه: «آگاه باشيد امروز هر كس گرفتار بذرى است كه كاشته و عملى است كه انجام داده، جز اعمال منطبق با قرآن». پس شما در شمار عمل كنندگان به قرآن باشيد، از قرآن پيروى كنيد، با قرآن خدا را بشناسيد، و خويشتن را با قرآن اندرز دهيد، و رأى و نظر خود را برابر قرآن متّهم كنيد، و خواسته هاى خود را با قرآن نادرست بشماريد نهج البلاغه خطبه۱۷۶
👈روایات بیان کننده ناجت دهندهای انسان ....که با عنوان منجیات باید کار شوند 🔷عنه عليه السلام : ثَلاثٌ فيهِنَّ النَّجاةُ : لُزومُ الحَقِّ ، و تَجَنُّبُ الباطِلِ ، و رُكوبُ الجِدِّ .[غرر الحكم : 4661.] امام على عليه السلام : نجات و رستگارى در سه چيز است : پايبندى به حقّ، دورى از باطل و سوار شدن بر مَركب جدّيت. 🔷رسول اللّه صلى الله عليه و آله : نَجا المُخِفُّونَ ، و هَلَكَ المُثقَلُونَ .[بحار الأنوار : 77 / 55 / 3.] پيامبر خدا صلى الله عليه و آله : سبكباران نجات يافتند و گران باران به هلاكت افتادند 🔷عنه صلى الله عليه و آله : ثَلاثٌ مُنجِياتٌ : تَكُفُّ لِسانَكَ ، و تَبكي على خَطيئتِكَ ، و تَلزَمُ بَيتَكَ .[الخصال : 85 / 13.] پيامبر خدا صلى الله عليه و آله : سه چيز نجات بخش است : زبانت را نگه دارى، بر گناهت بگريى و در خانه ات بنشينى 🔷عنه عليه السلام ـ في وصيَّتِهِ لابنهِ الحسَنِ عليه السلام ـ : و اعلَمْ يا بُنَيَّ أنّ أحَدا لَم يُنبِئْ عنِ اللّه ِ سبحانَهُ كما أنبأ عَنهُ الرَّسولُ صلى الله عليه و آله فارضَ بهِ رائدا ، و إلَى النَّجاةِ قائدا .[نهج البلاغة: الكتاب 31.] امام على عليه السلام ـ در وصيت به فرزند بزرگوارش امام حسن عليه السلام ـ نوشت : بدان اى فرزندم كه هيچ كس چون رسول خدا صلى الله عليه و آله از خداى سبحان خبر نداده است. پس او را به عنوان پيشرو و پيشواى خود به سوى نجات بپذير 🔷عنه عليه السلام : أيُّها الناسُ، شُقُّوا أمواجَ الفِتَنِ بسُفُنِ النَّجاةِ .[نهج البلاغة: الخطبة5.] امام على عليه السلام : اى مردم! امواج فتنه ها را با كشتى هاى نجات بشكافيد 🔷عنه عليه السلام : اِلزَموا الحَقَّ تَلزَمْكُمُ النَّجاةُ .[غرر الحكم : 2485.] امام على عليه السلام : با حق باشيد تا نجات با شما باشد. نمایش منبع  عنه عليه السلام : النَّجاةُ مَعَ الإيمانِ .[غرر الحكم : 891.] امام على عليه السلام : نجات و رهايى با ايمان همراه است. 🔷 عنه عليه السلام : علَيكُم بكِتابِ اللّه ِ ؛ فإنَّهُ الحَبلُ المَتينُ ، و النُّورُ المُبينُ ، و الشِّفاءُ النّافِعُ ، و الرِّيُّ النّاقِعُ ، و العِصمَةُ لِلمُتَمَسِّكِ ، و النَّجاةُ لِلمُتَعَلِّقِ .[نهج البلاغة : الخطبة 156.] امام على عليه السلام : به كتاب خدا چنگ زنيد كه ريسمانى محكم است و نورى روشنگر و شفا بخشى سودمند و آبى تشنگى زدا و براى آن كه بدان چنگ زند، مايه مصونيت از خطاست و براى آن كه بدان بياويزد موجب رهايى است. 🔷عنه عليه السلام : إن كُنتُم لِلنَّجاةِ طالِبينَ فارفُضوا الغَفلَةَ و اللَّهوَ ، و الزَموا الاجتِهادَ و الجِدَّ .[غرر الحكم : 3741.] امام على عليه السلام : اگر خواهان نجات هستيد، غفلت و سرگرمى را دور افكنيد و به كوشش و جدّيت چنگ زنيد. نمایش منبع  عنه عليه السلام : النَّجاةُ مَع الصَّدقِ .[غرر الحكم : 799.] امام على عليه السلام : رَستن با راستى است 🔷الإمامُ الحسينُ عليه السلام : دَخَلتُ على رسول اللّه ِ صلى الله عليه و آله و عِندَهُ اُبَيُّ بنُ كَعبٍ ، فقالَ رسولُ اللّه ِ صلى الله عليه و آله : مَرحَبا بكَ يا أبا عبدِ اللّه ِ يا زَينَ السَّماواتِ و الأرضِ ، فقالَ لَهُ اُبَيٌّ : و كيفَ يكونُ يا رسولَ اللّه ِ زَينَ السّماواتِ و الأرضِ أحَدٌ غَيرُكَ ؟ ! فقالَ لَهُ : يا اُبيُّ ، و الّذي بَعَثَني بالحَقِّ نَبيّا إنّ الحُسينَ بنَ عليٍّ في السَّماءِ أكبَرُ مِنهُ في الأرضِ ؛ فإنَّهُ مَكتوبٌ عَن يَمينِ العَرشِ : مِصباح هادٍ و سَفينَةُ نَجاةٍ .[كمال الدين: 265/11.] امام حسين عليه السلام : بر رسول خدا صلى الله عليه و آله وارد شدم اُبىّ بن كعب هم آنجا بود. رسول خدا صلى الله عليه و آله فرمود : خوش آمدى اى ابا عبد اللّه ! اى زيور آسمان ها و زمين. اُبىّ به ايشان عرض كرد : اى رسول خدا! چگونه ممكن است كسى جز شما زيور آسمان ها و زمين باشد؟ پيامبر به او فرمود : اُبىّ، سوگند به آنكه مرا به حق به پيامبرى برانگيخت، حسين بن على در آسمان بزرگتر و با عظمت تر از زمين است؛ زيرا در سمت راست عرش نوشته شده است: او چراغ هدايت و كشتى نجات است 🔷🔷الإمامُ الصّادقُ عليه السلام : المُنجياتُ : إطعامُ الطَّعامِ ، و إفشاءُ السَّلامِ ، و الصَّلاةُ باللَّيلِ و النّاسُ نِيامٌ .[المحاسن : 2 / 141 / 1365.] امام صادق عليه السلام : عوامل نجات بخش عبارتند از : اطعام كردن، سلام گفتن به همگان و نماز خواندن در شب هنگامى كه مردم خفته اند
♦️ثواب صلوات بر حضرت فاطمه علیها السلام قَالَ رَسُولُ اللَّهِ صلی الله علیه و آله و سلم: «یا فاطِمَةُ، مَنْ صَلّی عَلَیک، غَفَرَ اللّهُ لَهُ، وَأَلْحَقَهُ بی حَیثُ کنْتُ مِنَ الْجَنَّةِ.» پیامبر خدا صلی الله علیه و آله فرمود: ای فاطمه، هرکس بر تو صلوات فرستد، خداوند او را آمرزیده و در بهشت، هر کجا باشم، به من ملحق خواهد کرد. 📘بحار الانوار، ج 43، ص 55 صلوات بر فاطمه کلید غفران الهی وکلید الحاق به نبی اعظم وکلید ورود به بهشت فاطمه باب الله وباب الرسول وباب الجنه است. مرحوم جعفر آقا مجتهدی (ره) ارادت زاید الوصفی به بانوی دو عالم  حضرت زهرا (سلام الله علیها) داشتند و از منزلت استثنایی آن حضرت در بین امامان معصوم (علیه السلام) سخن میگفتند و صلوات ویژه آن بانو را به تعداد ۱۳۵ مرتبه که هم عدد با اسم مبارکه "فاطمه"  است را توصیه میکردند و میفرمودند این صلوات حضرت فاطمه (س) برکات استثنایی دارد: " اللّهُمَّ صَلِّ عَلی فاطِمَةَ وَ اَبیها وَ بَعْلِها وَ بنیها بِعَدَدِ ما اَحاطَ بِه عِلْمُکَ" «خداوندا به شماره آنچه که علم تو به آن احاطه دارد بر فاطمه و پدر و همسر و فرزندان او درود فرست.» در برخی جاها صلوات حضرت فاطمه (س) این چنین نیز بیان شده: "اللّهُمَّ صَلِّ عَلی فاطِمَة وَ اَبیها وَ بَعْلِها وَ بَنیها وَ سِرِّ الْمُسْتَوْدَعِ فیها بِعَدَدِ ما اَحَاطَ بِهِ عِلْمُکَ
مخالف با نفس تبعیت از نفس خروج از سبیل الله تبعیت از نفس ونسیان از یوم الحساب ...وَلَا تَتَّبِعِ الْهَوَىٰ فَيُضِلَّكَ عَنْ سَبِيلِ اللَّهِ ۚ إِنَّ الَّذِينَ يَضِلُّونَ عَنْ سَبِيلِ اللَّهِ لَهُمْ عَذَابٌ شَدِيدٌ بِمَا نَسُوا يَوْمَ الْحِسَابِ. ۲۶ ص هرگز هوای نفس را پیروی نکن که تو را از راه خدا گمراه سازد و آنان که از راه خدا گمراه شوند چون روز حساب و قیامت را فراموش کرده‌اند به عذاب سخت معذّب خواهند شد
محقق دانشمند مرحوم سيد عبدالرزاق مقرم در كتاب (العباس) مى نويسد: در روايتى كه از امامان معصوم عليه السلام به ما رسيده ، فرمودند: ان العباس بن على زق العلم زقا همانا عباس فرزند على عليه السلام علم را چون غذا در كودكى از پدرش وارد جانش نموده است
حضرت فاطمه زهرا (سلام الله علیها) میفرمایند : ✍ مَنْ اصْعَدَ إلىَ اللّهِ خالِصَ عِبادَتِهِ، اهْبَطَ اللّهُ عَزَّوَجَلَّ لَهُ افْضَلَ مَصْلَحَتِهِ. 🖌 هر کس عبادت خالصانه اش را بسوی خدا بفرستد ، خدای عزّ و جلّ هم بهترین مصلحتش را برایش نازل میکند. 📔 بحارالانوار ، ج۶۷ ، ص۲۴۹
آیه ۱۳۱ - سوره نساء آیه وَ لِلهِ‌ ما فِي السَّماواتِ وَ ما فِي الْأَرْضِ وَ لَقَدْ وَصَّيْنَا الَّذينَ أُوتُوا الْكِتابَ مِنْ قَبْلِكُمْ وَ إِيَّاكُمْ أَنِ اتَّقُوا اللهَ‌ وَ إِنْ تَكْفُرُوا فَإِنَّ لِلهِ‌ ما فِي السَّماواتِ وَ ما فِي الْأَرْضِ وَ كانَ اللهُ‌ غَنِيًّا حَميداً [131] آنچه در آسمان‌ها و آنچه در زمين است، از آن خداست. و ما به كسانى كه پيش از شما، كتاب آسمانى به آن‌ها داده شده بود، و نيز به شما سفارش كرديم، كه از [نافرمانى] خدا بپرهيزيد. و اگر كافر شويد، [به خدا زيانى نمى‌رسد]؛ زيرا آنچه در آسمان‌ها و آنچه در زمين است براى خداست؛ و خداوند، بى‌نياز و ستوده است. ۱ (نساء/ ۱۳۱) الصّادق (علیه السلام)- وَ قَدْ أَجْمَعَ اللَّهُ تَعَالَی مَا یَتَوَاصَی بِهِ الْمُتَوَاصُونَ مِنَ الْأَوَّلِینَ وَ الْآخِرِینَ فِی خَصْلَهًٍْ وَاحِدَهًٍْ وَ هِیَ التَّقْوَی قَالَ اللَّهُ جَلَّ وَ عَزَّ وَ لَقَدْ وَصَّیْنَا الَّذِینَ أُوتُوا الْکِتابَ مِنْ قَبْلِکُمْ وَ إِیَّاکُمْ أَنِ اتَّقُوا اللهَ وَ فِیهِ جِمَاعُ کُلِّ عِبَادَهًٍْ صَالِحَهًٍْ وَصَلَ مَنْ وَصَلَ إِلَی الدَّرَجَاتِ الْعُلَی وَ الرُّتْبَهًِْ الْقُصْوَی وَ بِهِ عَاشَ مَنْ عَاشَ مَعَ اللَّهِ بِالْحَیَاهًِْ الطَّیِّبَهًِْ وَ الْأُنْسِ الدَّائِمِ قَالَ اللَّهُ عَزَّوَجَلَّ إِنَّ الْمُتَّقِینَ فِی جَنَّاتٍ وَ نَهَرٍ فِی مَقْعَدِ صِدْقٍ عِنْدَ مَلِیکٍ مُقْتَدِرٍ. امام صادق (علیه السلام)- و خداوند، تمام آنچه را که وصیّت‌کنندگان از اوّلین و آخرین انسان‌ها بدان توصیه می‌نمایند، در یک صفت واحد جمع کرده است و آن تقوی است. خدای تعالی می‌فرماید: وَ لَقَدْ وَصَّیْنَا الَّذِینَ أُوتُواْ الْکِتَابَ مِن قَبْلِکُمْ وَ إِیَّاکُمْ أَنِ اتَّقُواْ اللهَ که در آن جمع تمام عبادت‌های صالحه است و افراد به‌واسطه‌ی آن به درجات عالی و رتبه‌های دست نیافتنی رسیده‌اند و به‌واسطه‌ی آن، در زندگی نیکو به سر برده و در انس همیشگی بوده‌اند. خدای تعالی فرماید: پرهیزگاران در باغ‌ها و کنار جویبارانند. درجایگاهی پسندیده، نزد فرمانروایی توانا. (قمر/۵۵۵۴). تفسیر اهل بیت علیهم السلام ج۳، ص۴۶۲  بحارالأنوار، ج۷۵، ص۲۰۰/ مصباح الشریعهًْ، ص۱۶۲/ البرهان الباقر (علیه السلام)- أُوصِیکُمْ عِبَادَ اللَّهِ بِتَقْوَی اللَّهِ فَإِنَّ التَّقْوَی وَصِیَّهًُْ اللَّهِ فِیکُمْ وَ فِی الَّذِینَ مِنْ قَبْلِکُمْ قَالَ اللَّهُ عَزَّوَجَلَّ وَ لَقَدْ وَصَّیْنَا الَّذِینَ أُوتُوا الْکِتابَ مِنْ قَبْلِکُمْ وَ إِیَّاکُمْ أَنِ اتَّقُوا اللهَ وَ إِنْ تَکْفُرُوا فَإِنَّ لِلهِ ما فِی السَّماواتِ وَ ما فِی الْأَرْضِ وَ کانَ اللهُ غَنِیًّا حَمِیداً. امام باقر (علیه السلام)- ای بندگان خدا! شما را به تقوی و پرهیز از خشم خدا توصیه می‌کنم. تقوی، همان توصیه‌الهی است که می‌فرماید: وَ لَقَدْ وَصَّیْنَا الَّذِینَ أُوتُوا الْکِتابَ مِنْ قَبْلِکُمْ وَ إِیَّاکُمْ أَنِ اتَّقُوا اللهَ وَ إِنْ تَکْفُرُوا فَإِنَّ لِلهِ ما فِی السَّماواتِ وَ ما فِی الْأَرْضِ وَ کانَ اللهُ غَنِیًّا حَمِیدا. تفسیر اهل بیت علیهم السلام ج۳، ص۴۶۲  الکافی، ج۳، ص
در روایتی که به حضرت عیسی(عَلَیهِ ­السَّلام) منسوب است، آمده است: «لَنْ یَلِجَ مَلَکُوتَ السَّمآء مَنْ لَمْ یُولَدْ مَرَّتَیْنِ» هرگز به ملکوت آسمانها راه پیدا نمی کند، مگر کسی که دو بار متولد شود. شرح اصول کافی ملا صدرا