eitaa logo
حدیث (کلامکم نور)
63 دنبال‌کننده
61 عکس
2 ویدیو
9 فایل
کَلَامُکُمْ نُورٌ وَ أَمْرُکُمْ رُشْدٌ وَ وَصِیَّتُکُمُ التَّقْوَی وَ فِعلِکَم الخَیر.... نشر معارف ودرر کلام اهل بیت سلام الله علیهم
مشاهده در ایتا
دانلود
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
قَالَ أَبُو عَبْدِ اَللَّهِ جَعْفَرُ بْنُ مُحَمَّدٍ عَلَيْهِ اَلسَّلاَمُ : مَا اِجْتَمَعَ مِنْ أَصْحَابِنَا جَمَاعَةٌ فِي ذِكْرِ اَللَّهِ أَوْ فِي شَيْءٍ مِنْ ذِكْرِنَا إِلاَّ بَعَثَ إِبْلِيسُ شَيْطَاناً فِي عُنُقِهِ شَرِيطٌ لِيُفَرِّقَ جَمَاعَتَهُمْ) ۳ 🔸امام صادق علیه‌السلام فرمودند: هیج گروهی از شیعیان ما برای یاد کردن از ما اهل‌البیت‌علیهم‌السلام جمع نمی‌شوند مگر اینکه ابلیس، شیطانی برای تفرقه بین آنان مامور کند.
عبْدِ الْحَمِيدِ بْنِ أَبِي الْعَلَاءِ قَالَ: دَخَلْتُ الْمَسْجِدَ الْحَرَامَ فَرَأَيْتُ مَوْلًى لِأَبِي عَبْدِ اللَّهِ ع فَمِلْتُ إِلَيْهِ لِأَسْأَلَهُ عَنْ أَبِي عَبْدِ اللَّهِ ع فَإِذَا أَنَا بِأَبِي عَبْدِ اللَّهِ ع سَاجِداً فَانْتَظَرْتُهُ طَوِيلًا فَطَالَ سُجُودُهُ عَلَيَّ فَقُمْتُ وَ صَلَّيْتُ رَكَعَاتٍ وَ انْصَرَفْتُ وَ هُوَ بَعْدُ سَاجِدٌ فَسَأَلْتُ مَوْلَاهُ مَتَى سَجَدَ فَقَالَ مِنْ قَبْلِ أَنْ تَأْتِيَنَا فَلَمَّا سَمِعَ كَلَامِي رَفَعَ رَأْسَهُ ثُمَّ قَالَ أَبَا مُحَمَّدٍ ادْنُ مِنِّي فَدَنَوْتُ مِنْهُ فَسَلَّمْتُ عَلَيْهِ فَسَمِعَ صَوْتاً خَلْفَهُ فَقَالَ مَا هَذِهِ الْأَصْوَاتُ الْمُرْتَفِعَةُ فَقُلْتُ هَؤُلَاءِ قَوْمٌ مِنَ الْمُرْجِئَةِ وَ الْقَدَرِيَّةِ وَ الْمُعْتَزِلَةِ فَقَالَ إِنَّ الْقَوْمَ يُرِيدُونِّي فَقُمْ بِنَا فَقُمْتُ مَعَهُ فَلَمَّا أَنْ رَأَوْهُ نَهَضُوا نَحْوَهُ فَقَالَ لَهُمْ كُفُّوا أَنْفُسَكُمْ عَنِّي وَ لَا تُؤْذُونِي وَ تَعْرِضُونِي لِلسُّلْطَانِ فَإِنِّي لَسْتُ بِمُفْتٍ لَكُمْ ثُمَّ أَخَذَ بِيَدِي وَ تَرَكَهُمْ وَ مَضَى فَلَمَّا خَرَجَ مِنَ الْمَسْجِدِ قَالَ لِي يَا أَبَا مُحَمَّدٍ وَ اللَّهِ لَوْ أَنَّ إِبْلِيسَ سَجَدَ لِلَّهِ عَزَّ ذِكْرُهُ بَعْدَ الْمَعْصِيَةِ وَ التَّكَبُّرِ عُمُرَ الدُّنْيَا مَا نَفَعَهُ ذَلِكَ وَ لَا قَبِلَهُ اللَّهُ عَزَّ ذِكْرُهُ مَا لَمْ يَسْجُدْ لآِدَمَ كَمَا أَمَرَهُ اللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ أَنْ يَسْجُدَ لَهُ وَ كَذَلِكَ هَذِهِ الْأُمَّةُ الْعَاصِيَةُ الْمَفْتُونَةُ بَعْدَ نَبِيِّهَا ص وَ بَعْدَ تَرْكِهِمُ الْإِمَامَ الَّذِي نَصَبَهُ نَبِيُّهُمْ ص لَهُمْ فَلَنْ يَقْبَلَ اللَّهُ تَبَارَكَ وَ تَعَالَى لَهُمْ عَمَلًا وَ لَنْ يَرْفَعَ لَهُمْ حَسَنَةً حَتَّى يَأْتُوا اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ مِنْ حَيْثُ أَمَرَهُمْ وَ يَتَوَلَّوُا الْإِمَامَ الَّذِي أُمِرُوا بِوَلَايَتِهِ وَ يَدْخُلُوا مِنَ الْبَابِ الَّذِي فَتَحَهُ اللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ وَ رَسُولُهُ لَهُمْ يَا أَبَا مُحَمَّدٍ إِنَّ اللَّهَ افْتَرَضَ عَلَى أُمَّةِ مُحَمَّدٍ ص خَمْسَ فَرَائِضَ الصَّلَاةَ وَ الزَّكَاةَ وَ الصِّيَامَ وَ الْحَجَّ وَ وَلَايَتَنَا فَرَخَّصَ لَهُمْ فِي أَشْيَاءَ مِنَ الْفَرَائِضِ الْأَرْبَعَةِ وَ لَمْ يُرَخِّصْ لِأَحَدٍ مِنَ الْمُسْلِمِينَ فِي تَرْكِ وَلَايَتِنَا لَا وَ اللَّهِ مَا فِيهَا رُخْصَةٌ. عبد الحميد بن ابو العلاء مى‏گويد: وارد مسجد الحرام شدم و يكى از خدمتگزاران امام صادق عليه‌السّلام را ديدم پس به سوى او رفتم تا از حال امام صادق عليه السّلام پرسش كنم. ناگهان چشمم به امام صادق عليه السّلام افتاد كه در حال سجده هست. بسيار منتظر ماندم و سجده او به نظر من طولانى رسيد. برخاستم و چند ركعت نماز گزاردم و باز حضرت را در حال سجده يافتم. از خدمتكار ايشان پرسيدم: چند وقت است امام به سجده رفته؟ او گفت: پيش از آنكه تو نزد ما آيى. همين كه امام عليه السّلام صداى مرا شنيد سر از سجده برداشت و فرمود: اى ابا محمّد! نزد من بيا. من نزديك حضرت رفتم و بر او درود فرستادم پس پشت سر آن حضرت صدايى شنيدم. فرمود: اين صداى چيست؟ عرض كردم: گروهى از مرجئه‏و قدريه و معتزله هستند. فرمود: اينها مرا مى‏خواهند پس برخيز تا به نزد آنها برويم.حضرت برخاست و من نيز با ايشان برخاستم، و چون آنها ديدند كه حضرت برخاست ايشان نيز به سوى حضرت آمدند. امام عليه السّلام بديشان فرمود: دست از من بداريد و مرا نيازاريد و نزد سلطانم مبريد زيرا من فتوايى براى شما نخواهم داشت. آن گاه دست مرا گرفت و آنها را به حال خويش وانهاد و به راه افتاد. چون از مسجد خارج شد به من فرمود: اى ابا محمّد! بخدا سوگند اگر شيطان پس از آن نافرمانى و تكبّرى كه كرده به اندازه عمر دنيا براى خداوند سجده كند سودى برايش نخواهد داشت و خداوند سجده او را نخواهد پذيرفت تا آن هنگام كه خدا به او دستور داد در برابر آدم به سجده افتد. همين گونه است همين امّت گنه‏پيشه پس از رهايى پيامبر و رهبرى كه پيامبرشان براى آنها گمارده بود به فتنه افتادند.پس خداوند تبارك و تعالى عملى از آنها را نپذيرد و حسنه‏اى از آنها را بالا نبرد تا از همان راهى به درگاهش روند كه او مقرّر كرده، و از همان امامى پيروى كنند كه به پيروى از او مأمور شده‏اند، و از همان درى كه خدا و پيامبر به روى آنها گشوده‏اند درآيند. اى ابا محمّد! همانا خداوند عزّ و جلّ پنج فريضه را حتمى ساخته است: نماز، زكات، روزه، حج و ولايت ما، و در مواردى چهار فريضه را بديشان رخصت داده ولى به هيچ روى براى هيچ يك از مسلمانان در ترك ولايت ما رخصتى داده نشده است، نه بخدا سوگند در ولايت ما رخصتى نيست. 📚: الكافي ج‏8، ص: 270 عبادت بی ولایت اهل بیت بندگی شیطان است...
عيسى عليه السلام : إنّما الدنيا قَنطَـرةٌ ، فاعبُرُوها و لا تَعمُروها .[الخصال : 65/95 .] عيسى عليه السلام : دنيا پُلى بيش نيست ؛ پس ، از آن بگذريد و آبادش مكنيد
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
2148 - وَ قالَ‏ الْإِمامُ الْحُسَيْنُ عليه السلام: لا اَفْلَحَ قَوْمٌ آثَرُوا مَرْضاةَ اَ نْفُسِهِمْ عَلى مَرْضاةِ الْخالِقِ. رستگار نشدند مردمى كه خشنودى خود را بر خشنودى آفريدگار مقدم داشتند. کتاب احادیث الطلاب ص 613
2155 - وَ قالَ‏ الْإِمامُ الْحُسَيْنُ عليه السلام: قالَ رَسُولُ اللَّهِ‏ (صلى الله عليه وآله وسلم ) ‏اَ لْزَمُوا مَوَدَّتَنا اَهْلَ الْبَيْتِ، فَاِنَّهُ مَنْ لَقِىَ اللَّهَ وَ هُوَ يَوَدُّنا أَهْلَ الْبَيْتِ دَخَلَ الْجَنَّةَ بِشَفاعَتِنا وَ الَّذى نَفْسى بِيَدِهِ، لا يَنْتَفِعُ عَبْدٌ بِعِلْمِهِ إِلاَّ بِمَعْرِفَةِ حَقِّنا 🆔 @ahadis_tollab از حسين بن على‏عليه السلام روايت است كه فرمود پيامبر خدا (صلى الله عليه وآله وسلم) فرمودند: دوستى ما اهل بيت (عليهم السلام) را بر خود لازم بداريد، زيرا كسى كه خدا را ملاقات كند در حالى كه به ما اهل بيت محبت داشته باشد به شفاعت ما وارد بهشت مى ‏شود و قسم به كسى كه جانم در دست اوست، هيچ بنده ‏اى علم و دانشش به حال او نفع نمى ‏رساند مگر اينكه علم و معرفت به حق ما داشته باشد. کتاب احادیث الطلاب ص 614
آیه ۱۱۰ - سوره کهف آیه قُلْ إِنَّما أَنَا بَشَرٌ مِثْلُكُمْ يُوحى إِلَيَّ أَنَّما إِلهُكُمْ إِلهٌ واحِدٌ فَمَنْ كانَ يَرْجُوا لِقاءَ رَبِّهِ فَلْيَعْمَلْ عَمَلاً صالِحاً وَ لا يُشْرِكْ بِعِبادَةِ رَبِّهِ أَحَداً [110] بگو: «من فقط بشرى هستم مثل شما؛ [ولى] به من وحى مى‌شود كه معبودتان، تنها معبودِ يگانه است؛ پس هركه به لقاى پروردگارش اميد دارد، بايد كارى شايسته انجام دهد، و هيچ‌كس را در عبادت پروردگارش شريك نكند».
الإمامُ الرِّضا عليه السلام ـ و قد سَألَهُ ابنُ الجَهْمِ : جُعِلتُ فِداكَ ، أشْتَهي أنْ أعْلَمَ كيفَ أنا عِندَكَ ؟ ـ : انظُرْ كيفَ أنا عِندَكَ! [عيون أخبار الرِّضا.] امام رضا عليه السلام ـ به ابن جَهم هنگامى كه گفت: فدايت شوم، مى خواهم بدانم كه من در نظر شما چه جايگاهى دارم؟ ـ فرمود : بنگر كه من نزد تو چه جايگاهى دارم
راوی: فوَاللّه‏ِ ما رَأَيْتُ رَجُلاً كانَ أَتْقى لِلّهِ مِنْهُ وَ لا أَكْثَرَ ذِكْرا لَهُ فى جَميعِ أَوْقاتِهِ مِنْهُ وَ لا أَشَـدَّ خَـوْفا لِلّهِ عَزَّوَجَلَّ؛ به خدا قسم هرگز كسى را با تقواتر و به ذكر خدا گوياتر و از ترس خدا بيمناكتر از او [امام رضا عليه‏ السلام] نـديـدم. مشكاه الانوار، ص۶۲