eitaa logo
نویسندگان حوزوی
3.3هزار دنبال‌کننده
6.3هزار عکس
476 ویدیو
177 فایل
✍️یک نویسنده، بی‌تردید نخبه است 🌤نوشتن، هوای تازه است و نویسندگی، نان شب. 🍃#مجله_ی_نویسندگان_حوزوی معبری برای نشر دیدگاه نخبگان و اندیشوران #حوزویانِ_کنشگرِ_رسانه_ای 👇 ارتباط @Jahaderevayat
مشاهده در ایتا
دانلود
نویسندگان حوزوی
🌀 افکار و گفتار شایسته‌ی تقدیر یا تقبیح!! 🔸 گرچه نمی‌توان و نباید به دلیل یک اشتباه، کل جشنواره ارز
بودجه حوزه باید توی شکم امثال این آدم بره که جفتک بزنن به نظام ولی محمدحسین فرج نژاد که شب تا صبح، صبح تا شب داره در خدمت انقلاب کار میکنه، باید خونوادشو با یه موتور هندا جابجا کنه آخرشم اونطور کشته بشه و با خانم و بچه های قد و نیم قد پرواز کنن... 😔
. 💠 ولایت و امامت ❇️ دو بعد دارد؛ بعد معنوی و بعد ظاهری یا سیاسی. همان ولایت اجتماعی است، اما ولایت باطنی امری تکوینی است؛ ولایت ظاهری یا امامت، وظیفه اجتماعی است و محقق شدن آن از وظایف امت اسلامی در قلمرو تشریع است،اما ولایت به معنای تکوین به حقیقت عالم تعلق دارد؛ قابل تصرف نیست و امکان غصب آن وجود ندارد. @HOWZAVIAN @parsania_net
دست تو را گرفت و جهان بی‌قرار شد خورشید در برابر ما آشکار شد دست تو را گرفت نبی در غدیر‌خم شیطانِ کفر بار دگر داغدار شد! دست تو را گرفت و زمین بعد از این فقط چرخید دور چشم تو، بر این مدار شد بر جان نشست آیه‌ی "اکملت دینکم..." قلب کویر چشمه به چشمه بهار شد عطر ولایت تو جهان را فرا گرفت سمت تو دست بیعت دنیا قطار شد از شوق دیدن تو تپیدن گرفت دل تا چشمه‌های چشم همه آبشار شد تو کیستی که از تو شبی "شهریار" ما با جان نوشت شعر و چنین ماندگار شد هر جا که نام‌ نامی تو شعر را سرود واژه به واژه‌اش غزلی شاهکار شد لبریز اعتبار شد آن‌کس که با تو بود هر کس نبود با تو چه بی‌اعتبار شد ای قبله‌گاه عالم و آدم مقابلت الماس نور هم به‌ خدا بی‌عیار شد می‌خواستم دو خط بنویسم که سهم من این رزق عاشقانه‌ی پر افتخار شد مولای من تویی، که نبی در غدیر خم دست تو را گرفت و جهان بی‌قرار شد... @shaeranehowzavi
7⃣ «عبرتی از غدیر» ✍نسا خلیلی، عضو تحریریه مجتهده امین رخدادهای اجتماعی قابلیت تکرار تاریخی دارند. امیرالمومنین (علیه‌السلام) خطاب به فرزند ارشدشان فرمودند: «از آنچه در گذشته دیده یا شنیده‌اى، براى آنچه كه هنوز نیامده، استدلال كن، زیرا تحوّلات و امور زندگى همانند یكدیگرند، از كسانى مباش كه اندرز سودشان ندهد، مگر با آزردن فراوان». (نهج البلاغه، نامه ۳۱) یکی از دلایل ذکرِ سرنوشت اقوام مختلف در قرآن، عبرت‌گرفتن از این رخدادها برای دوره‌های دیگر است. ما نیز در عبرت گرفتن از تاریخ بی‌نیاز نیستیم. برای دوران ما، علَت فراموشی عمیق و بی‌تفاوتی مردم در یادآوری غدیر بسیار عبرت‌آموز است. چه شد که تنها با گذشت دو ماه و چند روز، کسانی‌ که غدیر را به خاطر داشتند از همراهی وصی نبی(صلی‌الله‌علیه‌وآله) سرباز زدند؟ 🔺دلیل اول این بود که به رغم تلاش ۲۳ساله پیامبر اکرم(صلی‌الله‌وعلیه‌وآله) در مدت دعوت و استقرار اسلام در شبه جزیره عربستان، برخی از سنت‌های جاهلیت در دل مسلمانان همچنان ارزشمند بود. یکی از این سنت‌ها، رجحان‌داشتن کِبَر سن برای ریاست بود. در دوران جاهلیت، در مجلس مشورتی قریش تنها اشرافی راه می‌یافتند که به چهل سالگی رسیده بودند. بسیار شنیدیم که برای ردکردن خلافت به امیرالمومنین(علیه‌السلام) می‌گفتند که تو جوانی اگر عمرت باقی باشد به تو نیز می‌رسد. بنابراین، سلیقه و رأى شخصی برگرفته از عرف، جای عمل به انتصابِ الهیِ وصی نشست. 🔺علت دیگر، طلبِ منفعت از جانشینی رسول‌اللّه(صلی‌الله‌وعلیه‌وآله) و دخالت‌دادن حب و بُغض شخصی بود. برخی، کینۀ کشته‌شدگان بدر و خیبر و حنین را در دل داشتند. گروهی، خلعت امیری را بر قبیله خویش زیبنده‌تر می‌دیدند؛ می‌ترسیدند که اگر جانشینی در بنی‌هاشم بماند، ابدی شود و آنان از این قدرت بی‌بهره بمانند. بعضی از عدلِ علی گریزان بودند و می‌دانستند وقتی او به قدرت برسد، از ریخت و پاش در بیت‌المال خبری نخواهد بود؛ در نتیجه کریمانه از حق ولایت علی(علیه‌السلام) به نفع دیگری چشم‌پوشی کردند. امّا هر چه شد، انحرافی که در نظر مردمان صدر اسلام، هرچند به نظر کوچک می‌رسید؛ منتهی به پدیدآمدن خصلت‌هایی شد که اسلام برای مبارزه با آن آمده بود و پیکره واحده امت اسلامی که قرار بود به حیاتِ طیّبه برسد به گروه‌های مختلف تقسیم شد. 🔺در سال ۳۷ هجری در مسجد کوفه امیرالمومنین مردم معاصر خود را چنین توصیف می کند: «در این روزگاران، مردم چهار گروه‌اند. گروهى اگر دست به فساد نمى‌زنند، براى این است كه، روحشان ناتوان، و شمشیرشان كُند، و امكانات مالى در اختیار ندارند. گروه دیگر، آنان كه شمشیر كشیده، و شرّ و فسادشان را آشكار كرده‌اند. دین را براى به دست آوردن مال دنیا تباه كردند كه یا رییس و فرماندهٔ گروهى شوند، یا به منبرى فرا رفته، خطبه بخوانند. گروهى دیگر، با اعمال آخرت، دنیا را مى‌‎طلبند. پوشش الهى را وسیله نفاق و دورویى و دنیاطلبى خود قرار مى‌دهند. و برخى دیگر، با پستى و ذلّت و فقدان امكانات، از به‌دست‌آوردن قدرت محروم مانده‌اند، كه خود را به زیور قناعت آراسته، و لباس زاهدان را پوشیده‌اند.» و «در این میان گروه اندكى باقى مانده‌اند كه یاد قیامت، چشم‌هایشان را بر همه چیز فروبسته، و ترس رستاخیز، اشك‌هایشان را جارى ساخته است، برخى از آن‌ها از جامعه رانده شده، و تنها زندگى مى‌كنند، و برخى دیگر ترسان و سركوب‌شده یا لب فروبسته و سكوت اختیار كرده‌اند.» (نهج‌البلاغه، خطبه ۳۲) 🔹وقتی حاکمیت «عدل»، «فضلیت» و «ولایتِ اللّه» به فراموشی سپرده و «سنت»، «عرفی‌گری»، «قشری‌گرایی» و «خودخواهی» عده‌ای جایگزین آن شود؛ جامعه به جای گردآمدن ذیل پرچم وحدت و یکپارچگی به چند شعبه تقسیم می‌شود. این عبرتی است که می‌توان از آن برای تمام جوامع بهره‌ برد. پس همواره باید مراقب بود که حکم خدا با منفعت‌طلبی‌های شخصی و خودخواهی‌ها کنار گذاشته نشود. سوار شدن بر موج عرف، سنت و... در مقابل حکم الهی، نتیجه‌ای جز انشقاق مردم و پدید آمدن گروه‌های مختلفِ مردم ندارد. همانطور که بعد از غدیر مسیری جز این پیموده نشد. @AFKAREHOWZAVI
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
🔸غدیر، عید وحدت مسلمانان ✍️ میلاد کیانی ⬅️ اگر ما مردم شیعه و مدعی پیروی از امیرالمؤمنین حقیقت غدیر را درست تبیین کنیم، هم خودمان درک کنیم، هم به دیگران معرفی کنیم، خود مسئله‌ی غدیر میتواند وحدت‌آفرین باشد. (رهبر انقلاب ۱۳۹۱/۰۸/۱۰) 🔹 طرح وحدت آفرین مساله غدیر به هیچ وجه به این معنا نیست که از خلافت بلا فصل امیر المومنین پس از پیامبر اعظم کوتاه بیاییم. 🔸 تمام حرف شیعه در طول تاریخ این بوده که اسلام به عنوان آخرین دین الهی، بنا دارد بشر همه زمان‌ها و مکان‌ها را هدایت کند. چنین دینی حتما کامل‌ترین دین خواهد بود. البته این دین اکمل عهده‌دار حکومت هم هست؛ آنچنانی که شخص پیامبر حکومت را برعهده گرفت. 🔹 مسأله این است که پس از پیامبر مکرم، هدایت و حکومت مردم نباید رها گردد. کامل‌ترین دین، باید برای هدایت مردمان پس از پیامبر نیز فکری کند و خودش تکلیف آنها را مشخص کند. پس خدای متعال باید هدایت‌گر و حاکم پس از پیامبر را معین کند تا دین کامل بماند. 🔸 در طول دوران درخشان نبوت پیامبر و خصوصا در غدیر نام هیچ‌کس جز علی علیه السلام برده نشد و دست هیچ‌کس جز او برای خلافت بالا نرفت. پس این امر آسمانی (هدایت و حکومت) مختص امیرمؤمنان علی علیه السلام است. @HOWZAVIAN
💠 از نسل غدیرسعید احمدی آمار و ارقام دقیقی ندارم از تعداد خشت و ملاتی که بدنم را سر پا نگه داشته و به سوی نفس‌های تازه‌تر می‌کشاند؛ ولی می‌دانم دست‌کم یکی از سلول‌های وجودم دنبال بقیه نمی‌آید. علاقه‌ی به گذشته، تعلق آن را به آینده‌ عقیم کرده است. همیشه عقب قافله راه می‌رود؛ در حالی‌که پشت به آینده و رو به گذشته دارد. اغلب هم سر از زمانی درمی‌آورد که سر و‌ گوش اولین نسل از ذرات انسانی جنبید. من نمی‌دانم اولین عروس و داماد سیاره‌ی هبوط برای تکثیر نوع خود «انکحت و زوجت و قبلت» خواندند یا نه؟ عاقد و شاهد آوردند یا نه؟ ولی برایم روشن است در محضر خدا به گشت ارشاد و به‌پا و دورباش و کورباش نیاز نداشتند. ذات عالم و طبیعت، آن دو را برای هم ساخته و خواسته بود. کسی هم برچسب ناروا به نسل آنان نزد. در و تخته از همان اول باید جور در می‌آمد که آمد. همین‌طورند بقیه چیزها. فرقی هم نمی‌کند جان‌دار باشند یا بی‌جان. حضور گل آفتابگردان وسط زباله‌ها توی ذوق می‌زند؛ همان‌طور که الماس کوه‌ نور روی گوش الاغ یا موی زرد روی سر ترامپ یا چهره‌ی زیبا و ظریف برای میرغضب‌ها و خائن‌ها. فنجان چینی، چای سماور را خوشمزه‌تر و دلپذیرتر می‌کند. دیبا به تن عروس زیباتر است. خنده و چرب‌زبانی سارق و قاتل کجای دل آدم می‌نشیند؟ هرگز نباید فراموش کرد که این جهان پر از همه چیز و همه کس، هندسه‌ای از تناسب و توازن است. نام آدم است که از حوا جدا نمی‌شود؛ حتی در ذهن و یاد همان سلول عاشق تاریخ من؛ اما خیلی‌ها به خیلی‌ها ربط و تعلقی ندارند؛ حتی به منصب و عنوانی که عمرشان را خرج آن کرده‌اند. پهلوانی به رستم، می‌آید؛ اما به اسفندیار رویین‌تن چه؟ اگر اره‌‌ی قضا برای گردن‌‌کلفت‌های زبان‌دراز، زنگ‌زده و کند و کم‌اثر باشد و برای ضعفا دو دم داشته باشد تیز و تند، آیا باز هم عدلیه است؟ لباس خواب چه دخلی به میدان رزم دارد؟ هیچ سیاست‌مدار پرابهتی لباس دلقک به تن نمی‌کند. جامه وقتی جامعه‌پذیر است که به تن آدمی زار نزند؛ داد نزند؛ جیغ رسوایی نکشد؛ به‌ویژه لباس سرداری و سالاری. ویژه‌تر لباس پیامبری. عصا فقط در دست موسی معجزه می‌کند. تبر ابراهیم است که بت می‌شکند. لمس و مس قرآن فقط از قلب محمد می‌آید. لباس پیامبری را باید کسی بپوشد که خدا لیاقتش را ببیند و بسنجد و بپسندد. کدام ارباب اختیار گله و رمه‌اش را می‌دهد دست چوپان دروغ‌گو؟ امانت، امین می‌خواهد؛ مانند خلافت؛ مثل امامت؛ همچون وصایت. وقتی بخواهی نور واحد را سهمه همه‌ی ازمنه و اعصار کنی، وقتی بخواهی امیر همه‌ی مؤمنان باشی، روی پر جبرئیل راه بروی، چراغ راه گم‌گشتگان بیابان‌های بی سر و ته باشی، علم مجسم باشی، راه‌های آسمان‌ها را از زمین رصد کنی، باید «علی» باشی. ردای خلافت به تن هر کسی جز او لباس ضلالت است. قبای رهبری دین و دنیای مردم به جثه‌ی هیچ کس نمی‌آید جز قامت شیر خدا. وقتی خدا مهر و نشان کامل کردن دین و تمام کردن نعمت خود را به نام «روز غدیر» زد، «سقیفه» کجا بود؟ غدیر یعنی عقد اسلام و ایمان را فقط به نام «علی» بسته‌اند؛ مانند عقد آدم و حوا، تا کسی نسبت ناروا به هیچ نسلی ندهد. @HOWZAVIAN
🔻زنده نگه داشتن این عید غدیر نه برای این است که[فقط]چراغانی بشود و قصیده خوانی بشود و مداحی بشود. اینها خوب است امّا مسئله این نیست. مسئله این است که به ما یاد بدهند چطور باید تبعیت کنیم. به ما یاد بدهند که غدیر منحصر به آن زمان نیست. غدیر در همه اعصار باید باشد. صحیفة امام، ج20، صص111-113 🔗دست_اول @HOWZAVIAN
خنکای آب یک برکه، در میان کابوس کویری بی‌برکت. کدام تشنۀ سراب‌چشیده‌ای است که این صحنه را ببیند و دلداده‌اش نشود؟! بیا! بیا و مشکت را پُر کن! می‌دانم که قرن‌هاست تشنه‌ای؛ می‌دانم که به وسعت تاریخ در پی سراب‌ها دویده‌ای. بیا و ابدیت را بنوش! بیا و آرامش را زندگی کن! این‌جا نقطۀ عطف زندگی است؛ آری؛ غدیر را باید نوشید؛ غدیر را باید زندگی کرد ... . 🔗 سیاه_مشق @HOWZAVIAN
| جلوه آفتاب در قُلزُم غدیر 🔸نگاهی به فضائل امیرالمؤمنین علی(ع) در زیارت غدیریه ✍ علی‌رضا مکتب‌دار، طلبه حوزه علمیه و پژوهشگر دینی در افق حوزه نوشت: 🔹از جمله زیارت‌های فرازمندی که جایگاه رفیع مزور(زیارت‌شده) را به تصویر می‌کشد و جان تشنه کمالات انسان را از خنکای اوصاف و فضائل بلند الهی سیراب می‌سازد،‌ زیارت غدیریه است. این زیارت نیز که همانند زیارت جامعه کبیره به زبان مبارک امام هادی(ع) انشاء شده است،‌ دائرة‌المعارف باورهای شیعی است. 🔹این زیارت، به زیارت غدیریه مشهور است که مشتمل بر استدلال‌هایی از آیات قرآن، روایات پیامبراکرم(ص) و مسلمات تاریخی و بیان‌گر مرتبت و منزلت امیرالمؤمنین(ع) است و به‌خوبی آفتاب وجود امام علی(ع) را به تصویر می‌کشد. در این زیارت، بیش از هفتاد آیه قرآن به‌صورت کامل یا بخشی از آن به‌گونه صریح یا غیرمستقیم آمده است. همچنین احادیثی از پیامبر اکرم(ص) درباره منزلت و مقام بی‌مانند علی‌بن ابی‌طالب(ع) و وصایت و خلافت بلافصل آن‌حضرت آمده است. 📌متن کامل یادداشت @HOWZAVIAN
. 📰دکه‌ی تیترخوانی شنبه ۱۷ تیر ۱۴۰۲ @HOWZAVIAN