eitaa logo
نویسندگان حوزوی
3.4هزار دنبال‌کننده
6هزار عکس
434 ویدیو
168 فایل
✍️یک نویسنده، بی‌تردید نخبه است 🌤نوشتن، هوای تازه است و نویسندگی، نان شب. 🍃#مجله_ی_نویسندگان_حوزوی معبری برای نشر دیدگاه نخبگان و اندیشوران #حوزویانِ_کنشگرِ_رسانه_ای 👇 ارسال یادداشت‌ @rahil1357
مشاهده در ایتا
دانلود
🔍| ◼️ «مردم اسرائیل» 🔸، در ادبیات سیاسی ما واژه عزیز و محترمی شده است. همچون زن که در فرهنگ ایرانی اسلامی ما عزیز و محترم است، بخصوص وقتی با موقف زن در فرهنگ مادی غرب سنجیده شود. اگر ما ذیل به پیش برویم، مردم در ادامه حیات نوین ما عزیزتر و عزیزتر خواهد شد. به همین جهت بیرون از ایران هم هرجا این عنوان می‌آید نظام عاطفی ما را متاثر می‌کند. ضمن تایید این نگاه، در یک مورد بخصوص می‌خواهیم کمی تأمل کنیم و خود را عاقلانه‌تر تنظیم نماییم. 🔸اگر کسی قائل بود انسان نیستند و کشتنشان مثل حیوان مجاز است و اگر چیزی میخواستیم و به ما ندادند دیگر تعلل در از میان برداشتن‌شان هم جایز نیست، با این موجود باید چه کرد؟ 🔸اگر زندگی و آسایش یک غیر یهود را پیش روی این گرفتند(بخصوص آنجا که منفعت او هم در آن بود) و او فقط تماشا کرد یا به آن راضی بود، با این موجود باید چه کرد؟ 🔸اگر این شبه‌بشر برای مبارزه با همان‌ها که حقشان غصب شده آماده شد یا وارد مبارزه با آنها شد، با این موجود باید چه کرد؟ 🔸واقعا در اسرائیل انسان بی‌اطلاع از واقعیت‌های یافت می‌شود؟ چند درصد مردم اسرائیل اینچنین نیستند؟ نمی‌دانیم. 🔸ولی چرا با حقایق بازی می‌کنیم؟ چرا گمان می‌کنیم داریم از جان عده‌ای بی‌گناه در برابر عده‌ای تندرو حراست میکنیم؟ با چه تحلیلی؟ اینها مردم به آن معنای شریفش نیستند. ✔️ فصل فرهنگ @HOWZAVIAN
امامِ مردم ✍️ عباس بابائی امروز «امام‌خامنه‌ای» دوباره از «مردم» گفتند و این‌که «توده‌ی مردم همه‌کاره‌اند»؛ گفتاری مثل گفتار «امام» و باور و مرامی همچون باور و مرام«امام». گردنه‌هایی که از سال ۴۲ تا کنون، انقلاب ایران به رهبری امام راحل و امام حاضر پیموده است، حیرت‌انگیز است؛ گردنه‌هایی که هرکدام‌شان می‌توانست ملت و مملکتی را نابود کند. با قاطعیت می‌توان گفت نکته‌ی اصلی تمام موفقیت‌های امامین انقلاب بعد از اتکال به خدا، «باورداشتن مردم» است. امام‌خامنه‌ای در وصف مراد خویش فرمودند: «کمتر کسی را دیده ام که به قدر امام(ره) نسبت به مردم از عمق دل احساس محبت و اعتماد کند. او به شجاعت و ایمان و وفا و حضور مردم باور داشت.» هرکس اندکی در افکار و گفتار و رفتار امام اندیشه کند، جایگاه رفیع «مردم» را به روشنی می‌یابد. شهید مطهری به عنوان یکی از یاران نزدیک ایشان می‌گوید: «من سرگذشت تمام رهبران بزرگ دنیا اعم از مذهبی و غیر مذهبی را به طور دقیق مطالعه کرده ام. اما هیچ کدام از آنها را به اندازه‌ی امام معتقد به مردم نیافتم.امام ضمن اعتماد و اطمینان به امت مسلمان، برای آنان ارزش و احترام قائل بود و مردم را ولی نعمت خود می دانست.» یکی از حیرت‌انگیزترین خاطرات امام با مردم، در ۱۲ بهمن ۵۷ اتفاق افتاد؛ یعنی درست زمانی که سخنرانی تاریخی ایشان به پایان رسید و خواستند در میان «مردم» حاضر شوند! حضرت امام خودشان آن لحظات را اين‌گونه به تصویر می کشند: «امروز به خاطر محبت مردم، نزدیک بود از بین بروم. یک وقت متوجه شدم که عمامه ندارم، کفش و عبا ندارم و دارم از بین می روم و واقعاً دارم بی هوش می شوم. ظاهرا اطرافیانم متوجه می شوند و خیلی هم فریاد می زنند که فشار نیاورید، ولی فایده نداشت و جمعیت مرا روی دست بلند کردند، روی آمبولانس و بعد داخل آمبولانس گذاشتند!» اما این لحظه‌ی نفس‌گیر برای امام بسیار شوق‌انگیز بوده‌است: «بهترین لحظات من، همان موقعی بود که داشتم زیر دست و پای مردم از بین می رفتم!» امروز حلّال تمامی مشکلات کشور در تحقق این دو ویژگی است که امام راحل در مواجهه با مردم انجام می‌دادند و امام حاضر با دقتی مثال‌زدنی پشت‌سر ایشان همان راه را می‌روند: اول اعتماد به مردم؛ حضرت ایشان فرمودند: «ما در مشکلات باید متوسل بشویم به ملت؛ ملتی که بحمدالله مهیا برای کمک و فداکاری بوده و هستند. با فداکاری ملت بحمدالله مراحلی را که بسیار اهمیت داشت پشت سر گذاشتیم و موانع مرتفع شد.» از نگاه امام اگر دولت بخواهد مشکلات اقتصادی و فرهنگی و اجتماعی را ریشه‌کن کند، راهی جز «اعتماد حداکثری به مردم» ندارد. دوم خدمت به مردم؛ ایشان جایگاه «خدمت به مردم» را بسیار رفیع می‌دانستند و می‌فرمودند: «مسأله دیگر رفتار نهادها با مردم است. باید حرکت ها به صورتی باشد که مردم بفهمند که اسلام برای درست کردن زندگانی دنیا و آخرت آمده است تا ملت احساس آرامش کنند.» در این نگاه دیگر جایی برای نظام فاسد ارباب و رعیتی نمی‌ماند و اگر هم کسی اصرار بر آن داشته باشد، باید بداند که مسئولان، خادم مردم‌اند. بعد از امام دو نفر از مسئولان ارشد نظام را می‌توان نام برد که افکار و گفتار و رفتارشان با مردم درست برگرفته از اندیشه‌ی امام است؛ «امام‌خامنه‌ای و شهید سلیمانی.» امروز نسخه‌ی شفابخش بیماری‌های کشور، برگشت مسئولان به «سیره‌ی امامین انقلاب» است در مواجهه با این «مردم نجیب». تقاضا دارم اگر با مسئولی در ارتباط هستید، این نوشته را برایش ارسال کنید. @HOWZAVIAN
🔻مجلس دولتی و مجلس ضدّ دولتی! ✍️قدرت الله غلمانی این روزها که در آستانه دوازدهمین دوره انتخابات مجلس شورای اسلامی هستیم،عده ای از روی اتهام زنی به جریان سیاسی حاکم، اینگونه به فضای سیاسی جامعه القاء می کنند که جریان حاکم می خواهد مجلس و دولت یک دست تشکیل دهد و برای رسیدن به این یک دستی،به نهادهایی نظیر شورای محترم نگهبان و وزارت کشور برچسب« خالص سازی » می زنندتا به جامعه وانمود کنند فقط یک طیف از داوطلبین در انتخابات حضور دارند واز طیف های دیگر خبری نیست؛ تا جایی که با برچسب های غیر واقعی، بحث تحریم انتخابات،یا عدم رأی دهی یک جریان خاص را در کشور مطرح می کنند وحتی مردم را به دلسردی و تشویق به اعتراض در قالب رأی ندادن تحریک می کنند. 📌سئوال این است یک مجلس ایده آل چه ویژگی هایی دارد ؟ 🔻این روزها عده ای که از نظارت استصوابی شورای محترم نگهبان گلایه مند هستند،و توقع دارند همه مهره های آنان طبق هر شرایطی تأئید صلاحیت خود را از شورای محترم نگهبان بگیرند،در یک توقع بی منطق به سر می برند واز واژه های نخ نمای قدیمی نظیر « خالص سازی » استفاده می کنند.منظور این طیف از جریان های سیاسی از واژه « خالص سازی » چیست؟ 🔻اینها این واژه را برای همسو کردن،یکدست کردن مجلس شورای اسلامی و دولت در نظر می گیرند.در واقع یک طیف سیاسی خاص از سال های اول انقلاب تا کنون اینگونه القاء می کنند که اگر ما در قدرت باشیم، انتخابات درست است.اگر اکثر کرسی های مجلس به طیف ما تعلق داشته باشد،هیچ اعتراضی به شورای نگهبان نیست. اگر شورای نگهبان اکثر مهره های ما را تأیید صلاحیت کنند؛آن موقع ما به صحنه می آییم و مشارکت حداکثری فقط با حضور تأیید اکثر مهره های ما در انتخابات صورت می گیرد و تازه اگر پیروز انتخابات هم نباشیم پس تقلّب صورت گرفته و باید کل آراء را باطل کنند،اگر آراء را هم باطل نکنند،امنیت کشور را به خطر خواهیم انداخت؛ مثل همان خواسته های انتخابات سال 88.واژه هایی نظیر « تقلّب » ، « مهندسی انتخابات » و این روزها « خالص سازی »از دل این جریان سیاسی به جامعه ما منتقل شده است . 📌سئوال این است آیا مردم به دنبال مجلس دولتی هستند یا به دنبال مجلس ضدّ دولتی؟ این واژه ها را طیف های سیاسی جهت بهره برداری های حزبی وسهم خواهی های خود در قدرت بیان می نمایند وگرنه توده های اصلی مردم از مجلس ایده آل خود ،رفع مشکلات مردم را می خواهند و کاری به این بازی های سیاسی و قدرت طلبی های احزاب و طیف های سیاسی ندارند.اگر عده ای از مردم این روزها ناراحت هستند،بخاطر فراموشی آنها و فراموشی حل مشکلات آنها توسط مسئولینی است که آنها را به قدرت های سیاسی رسانده اند،سرگرم مباحث بیهوده سیاسی می شوند، توقع دارند مسئولین برایشان کار کنند. ✅رهبر معظم انقلاب اسلامی در این زمینه می فرمایند: «ملت ایران نه مجلس دولتی می خواهند،ونه مجلس ضدّ دولتی می خواهند؛ ملت ایران مجلسی می خواهندکه به وظایف خودش آشنا باشد؛بداند که چه بر عهده او است در قانون اساسی؛متعهد باشد،متدین باشد،شجاع باشد،مرعوب آمریکا نباشد،علاقمند واقعی به پیشرفت کشور باشد؛پیشرفت کشور را را در تربیت علمی جوانان با استعداد این کشور واین ملّت بداند؛این جور مجلسی را می خواهند؛مجلسی که درد مردم را بشناسد،درد کشور رابشناسد،در صدد درمان و علاج آن دردها باشد -قانونگذاری یعنی این- مردم این جور مجلسی را می خواهند. مجلس دولتی و مجلس ضدّ دولتی یعنی چه ؟ اینها دو قطبی کاذب است.شما با یکایک ملّت ایران تماس بگیرید وبگویید آیا شما مجلسی می خواهید که دردهای کشور را،مشکلات کشور را،مشکلات مردم را بشناسد وبخواهد آن را حل کند یا مجلسی که طرف دار زید و عمرو باشد؛جواب چیست از طرف مردم ؟ معلوم است که مردم آن اوّلی را می خواهند؛برای مردم این مهم است؛مجلس متدین،مجلس متعهد،مجلس شجاع،مجلس فریب نخور که فریب ترفند دشمن را نخورد؛مجلسی که به عزت ملّی و استقلال ملّی اهمیت بدهد و عزت ملّی را پایمال نکند،استقلال ملّی را پایمال نکند،بایستد در مقابل طمع ورزی وزیاده خواهی استکبار،در مقابل طمع ورزی قدرت هایی که دستشان از ایران کوتاه شده ودارند تلاش می کنند که دوباره برگردند و زمام قدرت را در این کشور در دست بگیرند؛این جور مجلسی. مسائل اقتصاد درون زا،به معنای واقعی کلمه وقت گذاری کند،ریل گذاری کند ودولت موظف بشود بر اساس این حرکت بکند؛آنچه مردم می خواهند اینها است.( دیدار با مردم نجف آباد در حسینیه امام خمینی « ره » ۵ اسفند ۱۳۹۴ ) یک مجلس ایده آل مجلسی است که رهبر معظم انقلاب ویژگی های آن را فرمودند. مردم بصیر و وقت شناس ایران اسلامی، 11 اسفند 1402 با حضور حداکثری خویش پای صندوق های رأی حماسه ای دیگر خواهند آفرید. @HOWZAVIAN
. 👌 دیدار را روایت می‌کنیم امتداد اندیشه رهبر انقلاب از همین محافل جهادی و خودجوش شکل می گیرد با سپاس از خانه‌ی جهان نما، مجموعه پرتلاش فکرت، انجمن فعال سواد رسانه، اعضای نویسندگان حوزوی @HOWZAVIAN
🌻این مردم آقا هستند؛ ذلیل‌شان نکنیم! ✍️ عباس بابائی یکی از خطرناک‌ترین نگاه‌هایی که از ابتدای انقلاب تا کنون توسط غیرانقلابی‌های به‌ظاهر مردم‌دوست و انقلابی‌نماهای به‌ظاهر دین‌مدار دنبال می‌شود، خط«ذلیل‌کردن مردم» است! خطی که این روزها با نزدیک‌‌ترشدن به انتخابات شدت بیشتری به خود گرفته است! تصور کنید مادری را که با جگرگوشه‌اش روبروی گلوله‌ی بی‌رحم تانک رژیم سفاک پهلوی ایستاده، تا مبادا نان گران شود! یا پدری را در نظر بگیرید که با شرکت در اعتصابات علیه آن رژیم دست‌نشانده، جان و مال و کارش را به خطر انداخته تا حقوقش اندکی بیشتر شود! یا آن جوانِ‌تازه‌داماد را که زیر شکنجه‌ی آپولوی ساواک محمدرضا، در شُرُف شهادت قرار گرفته تا وام ازدواجش جلو بیافتد یا اقلاً مقداری بیشتر شود! یا فرض کنید آقای عزت مطهری(همان عزت شاهی سابق) شش‌ماه بسته و شکنجه‌شدن روی تخت کمیته‌ی مشترک ضدخرابکاری را تاب می‌آورد تا مقداری مساحت خانه‌اش بیشتر شود! واقعاً حیرت‌انگیز است که چگونه عده‌ای از مدیران و صاحب‌نظران و دغدغه‌مندان از ابتدای انقلاب تا الان، توانستند «انقلاب پرشکوه امام و مردم» را آنقدر تحلیل ببرند که مجبور شویم برای حضور همان مردم همیشه حاضر، به وعده‌های تاثرانگیز و ذلیل‌کننده رو بیاوریم؟! نکته‌ی دقیق‌تر ماجرا آنجاست که اگر مردم تا این حد توقعات‌شان از انقلاب نازل بود، چرا سختی‌هایِ مردافکنِ بعد از انقلاب را که به مراتب بیشتر از خودِ انقلاب بود، به جان خریدند؟! آخر چه دلیلی داشت که مردم دقیقا دو سال بعد از انقلاب بدون اینکه رفاه و معیشت‌شان تفاوت چندانی کرده باشد، دردانه‌های‌شان را خود کفن کنند و به رزم صدّامیان بفرستند؟! چه دلیلی داشت که بخواهند دست پلید و جنایکار آمریکا و اذنابش را که در طول چهاردهه قصد خفه‌کردن آنها را داشت، بر گلوی خویش تاب بیاورند؟! چرا باید آن همه زشتی و پلشتیِ عده‌ای از مدیران کارنابلد و متکبر غربگرا در دولت‌های متعدد و انقلابی‌گری‌های ناشیانه‌ی عده‌ای از انقلاب‌نشناسانِ‌انقلابی‌نما در دولت‌های معدود را طاقت بیاورند؟! آقایان سیاسی و دوستداران خدمت! کمی آرام‌تر! لازم نیست برای آوردن این مردم نجیب و عزیز در صحنه‌های انقلاب، به هر کاری دست بزنید! چرا سراغ همان آرمان‌هایی که امام عزیز روی آنها دست گذاشتند و مردم‌شان را عزیز کردند و به میدان‌های خطیر انقلاب آوردند، نمی‌روید؟! نمی‌روید چون نگاه‌تان به مردم مثل نگاه امامین انقلاب نیست. این مردم آقا هستند؛ ذلیل‌شان نکنیم! پ ن: ۱) قطعاً یکی از مهم‌ترین آرمان‌های انقلاب، مبارزه با ظلم است و فساد که یکی از اصلی‌ترین مصادیقش، ظلم در معیشت است و اقتصاد؛ سخن فراتر از این است. ۲) حق مطلب ادا نشد! ان شاء الله بیشتر می‌نویسم. @HOWZAVIAN
. رأىِ ما و کودکان غزه! ✍مجید ابطحی انتخابات ۱۴۰۰ بود که متناسب با فضا، پیام‌هایی را به دوستان و آشنایان ارسال می‌کردم، از جمله‌ی پیام‌هایی که در فضای مجازی منتشر می‌شد این بود که "رأى ندادن ما باعث می‌شود و حمله‌ی نظامی و..." یکی از اقوام در پاسخ این پیام گفت: کمی افراط می‌کنید و اینطور هم نیست و... . _به ذهنم رسید آیا واقعا ندادن مردم ارتباطی با گستاخ شدن دشمن دارد؟! _آیا رأى ندادن یک شخص می‌تواند اثری در شدن زندگی ۸۰ میلیون انسان داشته باشد؟ 🔹برای پاسخ به این سوالات باید دشمن به انتخابات را بدانیم! در نگاه ما رأىِ مردم نهایتا باعثورود چند شخص اصلح و تصویب چند قانونِ خوب》 می‌شود. اما نگاه دشمن به انتخابات این نیست، دشمن از یک انتخابات پرشور این است که این کشور دارد، پس این کشور است! دشمن مشارکت کم را مساوی بودن می‌داند؛ و کشوری که باشد است! بود و نبودِ نماینده‌های اصلح در مجلس برای دشمن بی‌اهمیت نیست اما مهم‌تر از این است، نه فلان نماینده و فلان رئیس! ✅با این توضیح ارتباط ما با روشن می‌شود. حالا ربط انتخابات با چیست؟! دشمن بهتر از ما می‌داند ایران است! تحلیل کلان‌تر دشمن از انتخابات این است که یا خدانکرده ، مساوی است با قوت و ضعف ! یعنی محور مقاومت، که در این زمان نُمود است و مقابل باطل ایستاده قدرتمند است یانه؟ تصمیم دشمن برای مواجهه با یک جبهه‌ی قدرتمند متفاوت خواهد بود! حالا ارتباط با هم روشن می‌شود! @HOWZAVIAN
✔️ باز هم مردم ✍️ عباس بابائی «آقا» برای هزارمین! بار از «مردم» و نقش تعیین‌کننده‌ی آنان در حل مشکلات کلان ملی گفتند. مشکل کجاست که علی‌رغم تأکیدات فراوان ایشان بر حضور و نقش مردم، اما اتفاق درخوری نمی‌افتد؟! ۱) رسوبات پهلوی؛ رژیم منحوس پهلوی آن‌قدر بر سر «مردم» زد و آنان را نادیده گرفت و تحقیرشان کرد که بسیاری از «مردم» باور کردند که «رعیت را چه‌کار به مملکت‌داری؟!» شوربختانه هنوز عده‌ای از «مردم» به این باور نرسیده‌اند که «ولی‌نعمت» واقعی آنانند و مسئولان نوکر آنان! یکی از بزرگ‌ترین مصادیق جهاد تبيين که باید توسط رسانه‌های جمعی و اجتماعی و صاحبان تریبون انجام شود، آگاه‌کردن «مردم» به جایگاه خطیر و رفیع خودشان است. ۲) تبختر پهلوی؛ در نظام استبدادی پهلوی، تبختر و تکبر پادشاهان بی‌کفایت به وزیران و مدیران و کارگزاران و کارمندان سرریز شده‌بود و همگی در حوزه‌ی استحفاظی خود یک شاه مطلق‌العنان بودند که «مردم» را چون نوکری بینوا می‌دیدند که پشیزی حق و ارزش نداشتند! مع‌الاسف عده‌ای از مدیران جمهوری اسلامی با یقه‌های دیپلمات و محاسن آنکادر، همان تفرعن پهلوی را به یادگار برده‌اند! ای‌کاش در این دولت که نگاه و رفتارش به «انقلاب خمینی» نزدیک‌تر از باقی دولت‌هاست، برای تحقق شعار «گشت ارشاد مدیران»، کمیته‌ای تام‌الاختیار و بی‌رحم تشکیل شود تا کوچک‌ترین بی‌حرمتی و مانع‌تراشی مدیران در هر رده‌ای نسبت به «مردم» را برنتابد و با قوانین قوی آنان را مایه‌ی عبرت دیگران کند! ۳) تلمبار قوانین؛ یکی از معضلات جدی که نفَس «مردم» را در گلوگاه‌های اقتصادی بند آورده، حجم فراوان قوانين دست‌وپاگیر است! قوانینی که بخشی از کارمندان دولت را تبدیل به رباتی بی‌تحرک و بی‌اراده کرده و دست‌وپای عده‌ای دیگر را که نمی‌خواهند ربات باشند، از پشت بسته‌است! ای‌کاش مجلس جدید بیش از وضع قوانین جدید، کمر به هرس‌کردن قوانین فراوان دست‌وپاگیر موجود ببندد! ۴) آهن سرد عدالت؛ اختلاس‌گران‌بی‌شرم و قانون‌دان‌های قانون‌گریز بی‌شرف و سرمایه‌داران زالوصفت بی‌درد، با خیانت‌هایی که در عرصه‌های اقتصادی بر «مردم» روا داشتند، انگیزه و اعتماد آنان را برای حضور در میدان‌های اقتصادی سوزاندند! ورود مقتدر قوه‌ی عدلیه و مبارزه‌ی نفس‌گیر و شفاف و قاطع و پشیمان‌کننده با دزدان اعتماد «مردم»، می‌تواند مرهمی باشد بر زخم‌های آنان و مقدمه‌ای برای ایجاد «جهش تولید با مشارکت مردم.» ☑️ @HOWZAVIAN
🟢شعار سال و خلع سلاح روشنفکران غرب‌گرا ✍️ احمدحسین شریفی، رئیس دانشگاه بین المللی قم 🔻بیچاره روشنفکران غرب‌زده‌ای که عمری است فریب‌کارانه و به دروغ، نظام مردم‌سالاری دینی را نظامی استبدادی و بی‌اعتنای به مردم و بلکه مردم‌ستیز معرفی کرده‌اند! اکنون می‌بینند که رهبر حکیم و فرزانه انقلاب در کنار همه تأکیداتی که در سه دهه اخیر بر نقش مردم در حکمرانی داشته‌اند، سال ۱۴۰۳ را نیز سال جهش تولید با «مشارکت مردم» نامیده است! این نشان می‌دهد که باور به مردم و تأکید بر نقش بی‌بدیل آنان در حکمرانی، از اصول اصلی «مردم‌سالاری دینی» است. 🔸انتظار داریم، همه جریان‌های سیاسی و فکری نیز فرصت را مغتنم بشمارد و اگر واقعاً مردم را دوست دارد و پیشرفت و تعالی این کشور و ملت را می‌خواهد، راه‌کارها و برنامه‌هایی عملی خود را درباره شیوه‌های نقش‌آفرینی مردم در جهش تولید در حوزه‌های اقتصادی، فرهنگی و علمی ارائه دهد. @HOWZAVIAN
🔴 «مردم» کدام‌اند؟ ✍️محمدمهدی دستورانی شما را نمی‌دانم؛ ولی من به عنوان یک دهه‌هشتادی، به عنوان کسی که دنبال فهم حقیقت و طرف حق است، مطلبی بدجور در ذهنم رژه می‌رود. رسانه‌ها و آزادی‌خواهان، باید چند نفر دور هم به خاطر هدفی مشترک جمع شوند، که این‌ها نام «مَردُم» را روی آن‌ها بگذارند؟ حتما باید تعدادشان یک عدد خاصی باشد که کمتر یا بیشتر آن، دیگر نام «مردم» نمی‌گیرد؟ یا حتما باید زمان مورد نظر آن‌ها باشد؟ یا حتما باید هدف مورد نظر آن‌ها باشد و اگر این هدف نباشد، دیگر به آن‌ها نمی‌گویند «مردم»؟ کاری ندارم که کدام طرف حق است و کدام باطل؛ کدام ظالم است و کدام آزادی‌خواه؛ ولی این نحوه‌ی مصداق‌یابی آن‌ها برای مفهوم «مردم» خیلی روی مخم راه می‌رود. کافی است که مثلا ۱۰۰۰ نفر از خانه بیایند بیرون و دور هم جمع بشوند و شعار ضد نظام سر بدهند؛ دیگر این‌ها می‌شوند «مردم»! کاری ندارم که آیا سخنشان درست است یا نه؛ ولی آیا نامردی نیست که این‌ها را بگویی «مردم»، ولی این چند صد هزار نفری که نصف شب از خانه بیرون می‌آیند، می‌روند در صحن اماکن زیارتی و خیابان‌های اطراف آن و نیز خیابان‌های دیگر، آن‌هم با تمام اعضای خانواده و خانوادگی می‌نشینند تا صبح بیدار می‌مانند؛ همگی یک دعا را می‌خوانند؛ همگی یک کتاب(قرآن کریم) را برسر می‌گیرند؛ همگی پای صحبت یک طلبه می‌نشینند. این بیرون آمدن این‌ها، بیدار ماندن این‌ها تا صبح، پای سخنان یک طلبه نشستن؛ یک دعای مشترک را خواندن؛ هیچکدام از این‌ کارها نشان نمی‌دهد که «مردم» یا تعداد زیادی از «مردم» هنوز پای دینشان ایستاده‌اند؟ اگر ۱۰۰۰ نفر شعار ضد دین بدهند، می‌گویید:«مردم دیگر دین را نمی‌خواهند»، ولی اگر این‌همه آدم (اصلا گیرم تعدادشان هم به میزان همان مخالفان باشد که قطعا اینگونه نیست اگر چشممان را باز کنیم) بیایند و سه شب قدر را در خیابان‌ها تا صبح بیدار بمانند و پای سخنان طلبه‌ای بنشینند و قرآن برسر بگیرند، نمی‌گویید «مردم هنوز پای قرآن هستند، و از بی‌دینی بیزارند». به راستی شما، آزادی را برای کدام «مردم» می‌خواهید؟ شما پای حرف دل کدام «مردم می‌نشینید»؟ همه‌ی «مردم»؟ @HOWZAVIAN
برخی روشنفکران غربگرا در لانه‌ی تلگرام می‌خواستند با دوقطبی یا سیزده بدر؟ _ یا احترام شهادت علی(ع)، به القای کاهش دینداری در جامعه ایرانی بپردازند؛ اما امروز تحلیل آبکی‌ و مجازی‌شان خلاف از آب درآمده است. مردم عزیز به نهایت ادب، حرمت مولا را نگاه داشتند.🙏 @HOWZAVIAN
طلبه محرابی یا طلبه اجتماعی! ✍️ علی عبادی امروزه دیگر رسالت روحانی تنها به محراب مسجد رفتن و بیان چند مسئله شرعی نیست. امروزه روحانی باید نسبت به اوضاع و شرایط زمانه خود شناخت کافی داشته باشد جریان‌های فکری و سیاسی جهان را بشناسد، وضع سیاست‌های روز دنیا را بداند بعد افشاگری و روایت کند تا بتواند برای صاحبان فکر، عالمان، هنرمندان، نویسندگان، خوراک فکری تولیدکند. @HOWZAVIAN_kerman