eitaa logo
ناگفته هایی از اسارت
258 دنبال‌کننده
36 عکس
49 ویدیو
0 فایل
بیان خاطرات اسارت آزادگان ۸ سال دفاع مقدس، با هدف آموزش و بازخوانی فرهنگ ایثار و مقاومت و اشاعه این فرهنگ بین افراد غیر آزاده و نسل‌های بعد از جنگ ارتباط با ادمین: @Ganjineh_Esarat بیان خاطرات: @Khaterat_Revaiat
مشاهده در ایتا
دانلود
، 🔹دکتر حسین اسیرداری وقتی خالی از ارزشهای انسانی می شود اولین تبعات خود را در مباحث بجا می گذارد . شرایط نامساعد بهداشتی، سوء تغذیه، آزار و های جسمی و روحی ، فشارهای عصبی و روانی، صدمات و جراحات بدنی و بسیاری از دیگر عواملی هستند که مولد بیماری بوده و نیازمند درمان می باشند و در چنین شرایطی وقتی دسترسی به درمان به سختی وجود داشته باشد تحمل شرایط اسارت بسیار بغرنج تر خواهد شد. به مناسبت دریافت خبر فقدان همبند گرانقدر ایام اسارت مرحوم ، بر آن شدم به منظور یادآوری خدمات ارزشمند آن جناب و ارج نهادن به سال‌ها خدمت بی‌منت ایشان در تنگنای ، خاطراتی از درمان در داشته باشم. با آن چهره خندان و بشاش همواره علی رغم فقدان کمترین امکانات و ، پذیرای بیماران اسیر و حتی بعضاً مراجعات سربازان و افسران بود. او که در زمان اسارت صرفا دانشجوی و با تجربه ای اندک بود، همیشه سعی داشت با مطالعه کتب پزشکی درخواستی از ، اطلاعاتی در خصوص تعامل با بیماری‌ها و موارد جدید را دریافته و به نوعی تسکین دهنده آلام و درد اسرا باشد. روزهای اول اسارت که بیشتر نیاز به تعویض زخمی‌ها و و کمک‌های اولیه بود با پیشنهاد خود و بهره‌گیری از تجربیات پزشکیاری در ، اتاق کوچکی بعنوان ، راه اندازی و به تنهایی و با کمترین امکانات پزشکی و کار خود را شروع نمود. او تمامی دوران ۸ سال و چند ماه اسارت خود را صرف مشاوره‌های درمانی، و تجویز پزشکی نمود.. 🔹گوشه ای از ابتکارات و خاطرات درمانی از وی متناسب با امکانات و محدودیتهای : 👈تامین محدود خصوصاً داروهای مسکن از طریق مجروحین و بیماران اعزامی به بیمارستان نظامی 👈نظارت بهداشتی و مدیریت درمان اپیدمی‌ها و بیماری‌های شایع در بین اسرا 👈 بستری نمودن و از بیماران بدحال در بهداری و انجام مقدمات اعزام ایشان به بیمارستان نظامی 👈انجام سرپایی با ابزاری همچون و دوختن و بخیه جای زخم با نخ و سوزن 👈 با زرورق پاکت های (از شایع ترین روشهای پر کردن دندانها در اسارت) ایشان بعد از اسارت با ادامه تحصیل در رشته پزشکی به عنوان متخصص ، همیشه در دسترس و پاسخگوی نیاز همبندان خود بود. کانال "ناگفته‌هایی هایی از اسارت" این ضایعه را به همه دوستان و آزادگان عزیز و خانواده آن مرحوم تسلیت عرض می‌نماید. راوی 👈لطفا برای فوروارد و هدایت پیام به افراد، کانال‌ها و گروه‌های دیگر از گزینه "<----" یا هدایت با نقل قول استفاده نمائید. ❓سوالات و پیشنهادات https://eitaa.com/Ganjineh_Esarat ✍️روایت خاطرات https://eitaa.com/Khaterat_Revaiat 📌کانال ناگفته هایی از اسارت https://eitaa.com/khaterate_Azadegan
🔹حمله عراق به کویت ......ادامه از قبل چندروزی گذشت. دیدیم سهمیه غذا نصف شد! غذایی که بخور نمیر بود نصفش کردند ، البته علتش به خاطر تحریمهایی بود که بعد از حمله به توسط و کشورهای غربی شده بودند . بخاطر حمله عراق به کویت اجازه ورود هیچگونه کالایی به عراق داده نمیشد ، مرزها همه بسته شده بود و عراق روزهای سختی داشت. از همه جا محدود شده بود فروش نفتی هم نداشت به همین خاطر سهمیه سرباز ها و رو محدود کردند ، سهمیه نصف شد. روز اول گذشت ، روز دوم دیدیم نه، مثل اینکه همین مقدار کم غذا قراره ادامه داشته باشه ، ظهر شد دست به زدیم. همه وسط اردوگاه جمع شدیم و گفتیم که تا نیاد از جامون تکون نمیخوریم هرچقدرم هم میخواد طول بکشه ، بکشه. بالاخره آمد،بچه ها گفتند ما را دزدیدید یه طرف، به هم تحویلمون نمی دید، از طرفی بخواهید غذا رو هم نصف کنید این دیگه هیچ توجیه منطقی ندارد، فرمانده شروع کرد به توجیه که به سرباز های خودمونم هم همین مقدار غذا داده میشه و همون سهمیه‌ای که به سربازا میدیم ، به شما هم میدیم . گفتیم ما شماییم ، هم مارو دیده ، طبق همون قوانینی که صلیب داره عمل کنید. یکم تهدید کرد دید نه ما کسی نیستیم که با این تهدیدها زیر بار بریم و عقب نشینی کنیم. با توجه به شناختی که از سابقه ما در اردوگاههای قبلی داشت قبول کرد و گفت سعی میکنم برگرده به همون حالت اول ، بالاخره بعد از ظهرش غذا به حالت اولیه برگشت و دیگه برنامه های عادی روزانه‌مون ادامه داشت. مدتی گذشت و خبری از نشد. دوباره داخل محوطه تحصن کردیم و از فرمانده اردوگاه خواستیم تکلیف مارو روشن کند ما تا کی قرار اینجا بمونیم یکی بیاد به ما یه توضیحی بده که بالاخره ما جرممون چیه و چرا اینجا هستیم و تا کی قرار بمونیم. اگر قرار باشه تا ابد اینجا بمونیم و به ایران برنگردیم همون بهتره که کشته بشیم. فرمانده دید که بچه‌ها جدی هستند و هم از طرفی همه ما را می شناخت که به آنچه می گوییم عمل می کنیم چون به او گفته بودند که ما خرابکار هستیم و به قول خودمون همه کله خراب های ها هستند ، دست به کاری بخواهند بزنند خیلی راحت میتونند این کار رو انجام بدند، فرمانده قول داد که به مقامات بالا خواسته‌ ما را اطلاع می دهد. حدود سه ماه از آخرین گروه اسرا می‌گذشت. علی رغم اینکه صلیب سرخ ما را ثبت نام کرده بود اما هنوز رژیم صدام ما را با نیت گرفتن امتیاز از ایران نگه داشته بود. ایران ما را فراموش نکرده بود و از طریق وقت ایران، آقای پیگیر بود.... راوی 👈لطفا برای فوروارد و هدایت پیام به افراد، کانال‌ها و گروه‌های دیگر از گزینه "<----" یا هدایت با نقل قول استفاده نمائید. ❓سوالات و پیشنهادات https://eitaa.com/Ganjineh_Esarat ✍️روایت خاطرات https://eitaa.com/Khaterat_Revaiat 📌کانال ناگفته هایی از اسارت https://eitaa.com/khaterate_Azadegan
🔹مهر و تسبیح با توجه به فقدان هرگونه ملزومات اولیه زندگی در اوایل اسارت، یکی از کمبودها مهر و برای بود. در ابتدا از ریگ مناسب (که از باغچه تهیه میشد) و در ادامه مهر و تسبیح گلی تهیه شد.. بچه‌ها با سرند کردن خاک به وسیله تکه‌ای از توری‌های محافظ حشرات پنجره و تهیه گل رس، مهرهای گلی و دانه‌های تسبیح تولید می‌کردند. سپس بسته به ذوق سازنده، پس از تولید دانه های تسبیح، نقش‌هایی با سوزن روی آنها می کشیدند. بعد با استفاده از ، سوراخی در وسط جهت رد کردن نخ تسبیح ایجاد و چند روزی برای خشک شدن رها می‌شد. در ادامه برای مقاوم سازی و پختن گل، دانه‌ها از یک سیم فلزی (رشته‌ای از توری محافظ حشرات) رد شده و در فضای (نوعی که در به آسایشگاهها تحویل میشد)، آویزان میشد. سپس دانه های پخته شده رنگارنگ، از طریق نخ (حاشیه دوزی )، به هم متصل و تسبیح گلی تهیه میشد. با پیشرفت ایام، تکنیک تهیه تسبیح نیز پیشرفت کرد. 😂😳 بدینصورت که بعد از اولین توزیع بعنوان دسر ( در آن زمان اولین تولید کننده و صادر کننده خرما در بودکه در فصل برداشت به مقدار و دفعاتی محدود برای ما می آوردند.) هسته های آن توسط بچه‌ها جمع آوری و بسته به ذوق هنری با ساِییدن ها روی سیمان کف راهروها به اشکال و سایز مختلف درآورده و از آن در شکل‌های متفاوت تولید می‌کردند. این نوع تسبیح غیر از دست گردانی و ذکر، هنوز در پیش بعضی از دوستان ،بعنوان از مانده است. راوی 👈لطفا برای فوروارد و هدایت پیام به افراد، کانال‌ها و گروه‌های دیگر از گزینه "<----" یا هدایت با نقل قول استفاده نمائید. ❓سوالات و پیشنهادات https://eitaa.com/Ganjineh_Esarat ✍️روایت خاطرات https://eitaa.com/Khaterat_Revaiat 📌کانال ناگفته هایی از اسارت https://eitaa.com/khaterate_Azadegan
🔹رفع نیازها زندگی در همچون زندگی در دنیای آزاد، همواره دستخوش تحولات، نوآوری‌ها و پیشرفت‌هایی بود. طبق ضرب المثل انگلیسی "احتیاج مادر اختراع است". هر چند امکانات اولیه‌ای چون یک دست ساده، ، یکنواخت و ...، از طرف عراقی‌ها برای ما تامین شده بود ولی این خود بچه‌ها بودند که از هر مواد و ابزار موجود، مواد و ابزار و امکانات جدیدی برای تسهیل زندگی خلق می‌کردند. در خاطرات قبلی بخشی از نوآوری‌ها ذکر گردیده است ولی در اینجا به صورت خلاصه به تعدادی از آنها اشاره می‌گردد.... 👈 : برای تغییر سایز و بعضاً تغییر فرم لباس‌های سهمیه ای هر شش ماه یک بار، خیاطی از ضروریات و اشتغالات بعضی ها بود. و و کوچک تاشو، نیز از طریق بوفه اردوگاه () تهیه می‌شد. 👈 : به منظور پر کردن اوقات فراغت و تهیه یادگارهای هنری با استفاده از تکه پارچه‌های اضافی، گلدوزیهایی در ابعاد و طرحهای متفاوت و بیشتر بعنوان طراحی، دوخته و تهیه می‌شد. برای این منظور، سوزن و نخ‌های رنگی از طریق اردوگاه (حانوت) تامین می‌شد. 👈 : با تهیه از خمیر وسط سهمیه روزانه و خشک کردن و الک کردن آن (با استفاده از توری محافظ حشرات پنجره) و نیز افزودن مقداری و که از طریق بوفه اردوگاه تهیه میشد، همچنین بکارگیری و ، بچه ها بسته به ذوق و تجربه قبلی، انواع ، و بامیه جهت در برنامه‌ها و مناسبت‌ها تهیه می‌کردند. 👈 : ماده اولیه آشپزی، گاو پخته شده موجود در خورشت ناهار بود. معمولاً بچه‌ها با کنار گذاشتن گوشت و افزودن آرد () و نیز در صورت موجود بودن افزودن بادمجان، فلفل دلمه، سبزیجات و گوجه (که همه محصولات و زحمت از محوطه اردوگاه بود)، خوراکی‌ها و غذاهای متنوعی برای وعده تهیه می‌کردند. 👈 ( تقویت کننده زمین باغچه): با توجه به کشت و برداشت چهار فصل از زمین محدود محوطه اردوگاه، تقویت و غنی سازی خاک آن همواره لازم بود. بدین منظور از روش‌های زیر استفاده می‌گردید.
 * جاری سازی پساب شبانه آسایشگاه‌ها در باغچه توسط شیلنگ.
😳😂 *دفن خمیر نان غیر قابل استفاده در زمین و پس از تخمیر و فاسد شدن ، زیر و رو کردن و آمیختن آن با خاک باغچه ( با توجه به بوی زننده در زمان تخمیر و گیر دادن عراقیها، به صورت مخفیانه و ممنوعه اقدام می‌شد) . *** آبیاری باغچه‌ها با استفاده از آب خون و چربی حاصل از شستشوی گوشت سهمیه روزانه آشپزخانه . این پساب به نوبت بین آسایشگاه‌ها توزیع و با سطل‌های حلبی از به باغچه آسایشگاه حمل و در زمین جاری می‌شد. ادامه دارد ....... راوی 👈لطفا برای فوروارد و هدایت پیام به افراد، کانال‌ها و گروه‌های دیگر از گزینه "<----" یا هدایت با نقل قول استفاده نمائید. ❓سوالات و پیشنهادات https://eitaa.com/Ganjineh_Esarat ✍️روایت خاطرات https://eitaa.com/Khaterat_Revaiat 📌کانال ناگفته هایی از اسارت https://eitaa.com/khaterate_Azadegan
نمونه ای از لباس‌های دست دوز اسرا در اردوگاه.. 📌کانال ناگفته هایی از اسارت https://eitaa.com/khaterate_Azadegan
نمونه ای از لباس‌های دست دوز اسرا در اردوگاه.. 📌کانال ناگفته هایی از اسارت https://eitaa.com/khaterate_Azadegan
🔹رفع نیازها ....... ادامه از قبل 👈 یادداشت: با توجه به ممنوعیت هرگونه در قریب به اتفاق دوران اسارت ، بچه‌ها از کاغذهای نازک توتون پیچی (کاغذ لف برای تهیه سیگار از )، جهت یادداشت و جزوه برداری سخنرانی‌ها و مطالب مهم (از جمله صحبت‌های حاج آقا )، دعاها، نوحه‌ها و ... استفاده می‌کردند . این کاغذها برای مخفی سازی و جاسازی در اوقات نیز کم حجم و بسیار مناسب‌تر از کاغذهای معمولی بود. 👈 و پاپوش: یکی از معضلات از ابتدای ، تامین کفش و به تبع آن نوآوری‌های متفاوتی در رفع این نیاز بود. هنگام اسیر شدن هر یک از ، چکمه نظامی و کفش آنها، بخاطر پیشگیری از چابکی و از انها سلب می‌شد. به همین خاطر بود که در ابتدای اسارت تا هفته‌ها و در برخی موارد چند ماه عمدتا اسرا با پای برهنه و بدون کفش بودند. اولین قدم برای رفع این نیاز، درحواست و تامین از طرف عراقی‌ها بود که تا حدودی مشکل را برطرف کرد لکن برای بهبود شرایط، خود بچه‌ها دست به کار می‌شدند. تولید یکی از موارد بود که قبلاً خاطره‌ای در این مورد گذشت. از دیگر موارد رفع نیاز پاپوش، تولید و تهیه کفش‌های اسپرت و توسط بچه‌ها بود که با تکه‌های (بعنوان رویه)، تکه پاره‌های (بعنوان کفی) و با استفاده از نخ های پلاستیکی (از توری‌های بسته‌بندی و آشپزخانه)، پاپوش‌های دست دوز بسیار زیبا تهیه و استفاده می‌کردند. این پاپوشها بعضا با ساق بلند برای محافظت از مچ پا در و بعضا با ساق کوتاه تهیه و استفاده می‌شد. در سال‌های بعد عراقی‌ها سالانه یک مرتبه کفش پیاده روی در بین بچه‌ها توزیع کردند. 👈 و : یکی دیگر از نوآوری‌های بچه‌ها در آن شرایط با امکانات محدود در راستای تنوع بخشی و رفع نیاز، تولید شوری‌جات ( شور، ) ، و (با استفاده از سهمیه انگور) و مرباجات بود. متداول‌ترین ، مخلوط جوشیده و پودر فلفل تند بود که برای جبران طبع سرد غذاها و مبارزه با امراض و سردی، تهیه و استفاده می‌شد. راوی 👈لطفا برای فوروارد و هدایت پیام به افراد، کانال‌ها و گروه‌های دیگر از گزینه "<----" یا هدایت با نقل قول استفاده نمائید. ❓سوالات و پیشنهادات https://eitaa.com/Ganjineh_Esarat ✍️روایت خاطرات https://eitaa.com/Khaterat_Revaiat 📌کانال ناگفته هایی از اسارت https://eitaa.com/khaterate_Azadegan
نمونه ای از دفترچه لف در اردوگاه.. 📌کانال ناگفته هایی از اسارت https://eitaa.com/khaterate_Azadegan
نمونه ای از کفشهای اسپرت دست دوز اسرا در اردوگاه.. 📌کانال ناگفته هایی از اسارت https://eitaa.com/khaterate_Azadegan