eitaa logo
مادران شریف ایران زمین
7.9هزار دنبال‌کننده
2.2هزار عکس
123 ویدیو
25 فایل
اینجا پر از تجربه‌ست، تجربهٔ زندگی مامان‌های چند فرزندی پویا، «از همه جای ایران»، که در کنار بچه‌هاشون رشد می‌کنند. این کانال، سال ۱۳۹۸ به همت چند مامان دانش‌آموختهٔ دانشگاه شریف تاسیس شد. ارتباط با ما و ارسال تجربه: @madaran_sharif_admin
مشاهده در ایتا
دانلود
صوت لایو خانم فرقانی.m4a
39.07M
سلام✋ این هم فایل صوتی گفتگو با خانم زهرا فرقانی 😍 شاعر و طنزپرداز، مهندس عمران و مادر 5 فرزند🤩 🍀🍀🍀 کانال مادران شریف ایران زمین @madaran_sharif
. (مامان محمد ۲ساله و فاطمه ۳ ماهه) از وقتی پسرم به دنیا اومد دنبال پرستار خوب و مطمئن بودم که تو خونه کمک کارم باشه. می‌خواستم خودم تو خونه و پیش پسرم باشم، در عین حال بتونم درسمو بخونم و کارای دکتری‌ام رو پیش ببرم. چند نفر بهم پیشنهاد شدن و تجربه کردم. ولی اونی که می‌خواستم نبودن. تا اینکه با یه خانم جوان آشنا شدم، که خودشون دو تا بچه داشتن. ایشون مدتی می‌اومدن خونهٔ ما و کمک حالم بودن، هم تو نگه‌داری از بچه و هم کارهای روزمرهٔ خونه. همسرشون متأسفانه به خاطر مشکل جسمی که براشون پیش اومده بود، تقریباً از کار افتاده شده بودند. به همت یکی از دوستانشون نگهبان ساختمانی شدن که بتونن در حالت خوابیده دوربین‌ها رو چک کنن، و درآمد اندکی دارند. خودشون هم قبلاً معلم بودن. ولی بعد از مشکلات جسمی همسرشون، و با وجود دو تا بچهٔ دیگه نتونستن تدریس کنن. به خاطر شرایط زندگی و رسیدگی به همسر بیمار که درد زیادی رو تحمل می‌کردن، دیگه نتونستن پیش من بیان. ولی همچنان با هم در ارتباط بودیم تا اینکه.... متأسفانه قبل از محرم دختر کوچولوشون خونریزی مغزی کرد😔 بدون هیچ سابقه‌ای. دست به دعا شدیم که این دخترمون زنده بمونه. به لطف امام حسین (علیه‌السلام) و دعای دوستان و تلاش پزشکان، خدا اونو دوباره به خانواده‌ش بخشید. تا به حال دو بار جمجمهٔ دختر کوچولو تحت عمل قرار گرفته. حالا نوبت عمل سومه تا آنوریسم بزرگ و پراکنده‌ای که تو مغزش باعث خونریزی شده و هر لحظه خطر خونریزی مجدد تهدیدش می‌کنه خارج بشه. در صورتی که زمان رو از دست بدیم، ممکنه دوباره خطر مرگ برای دخترمون پیش بیاد. هزینهٔ عمل حداقل ۷۰ میلیون اعلام شده.🤦🏻‍♀️😔 که تا الان ۱۷ میلیونش جور شده الحمدالله. این جمع هجده هزار نفری اگه نفری ۳۰۰۰ تومان هم روی هم بذاریم همین فردا هزینهٔ عمل زینب جان آماده است.😍 حتماً شما مادران شریف ایران زمین هم مثل من آرزوی سلامتی این دختر کوچولو و همهٔ بچه‌های بیمار رو دارید. پس بسم‌الله... شماره کارت زیر رو برای این کار اختصاص دادیم: 5894631144116381 به نام المیرا اصغری این پست رو حتماً به اشتراک بذارید. ممنون از همراهی‌تون❤️ دختر کوچولوی ما رو از دعای خیرتون فراموش نکنید.❤️ دعا کنید عمل به سلامتی انجام بشه و درداش هرچه سریع‌تر برطرف بشه.🙏 🍀🍀🍀 کانال مادران شریف ایران زمین @madaran_sharif
سلام ✋🥰 نمی‌دونیم چطور خدا رو شکر کنیم که توفیق همراهی با شما عزیزان رو داریم.😍 الحمدلله از دیشب تا الان بخش خوبی از مبلغ عمل دختر کوچولومون جور شده.🤲 حدود ۱۷ میلیون باقی مونده. خانواده هم پیگیر عمل شدند که ان‌شاءالله به زودی انجام بشه. همچنان محتاج دعای خیرتون هستیم. ممنون می‌شیم پیام بالا رو به اشتراک بذارید تا افراد بیشتری در جریان قرار بگیرند و مبلغ عمل سریع‌تر آماده بشه. توضیحات تکمیلی 👇 خیلی از عزیزان پیشنهاد داده بودند که از خیریه ها کمک بگیریم. خانم اصغری، که از دوستان ما در دانشگاه شریف هستند و پیگیر کار ایشون شدن، با خیریه صبح امید ارتباط گرفتند و الحمدلله اون‌ها هم در تلاش هستند تا بتونن مبلغی بعنوان وام در اختیار این خانواده بذارن. هرچند امیدواریم به لطف خدا و همراهی شما عزیزان، نیاز به وام نشه. عزیزانی هم گفتند که با خود پزشک یا بیمارستان صحبت کنید. این صحبت ها انجام شده، شرایط بیمارستان های مختلف هم بررسی شده. با توجه به اهمیت این عمل، بهترین تصمیم همین به نظر اومد که مبلغ هفتاد میلیون آماده بشه. باز هم ممنونیم که دغدغه دارید و همراهی می‌کنید. از همه مهم‌تر دعای خالصانه شما عزیزانه، که ان‌شاءالله عمل به خوبی انجام بشه و دخترمون با سلامتی کامل برگرده خونه.🤲🥰 🍀🍀🍀 *کانال مادران شریف ایران زمین* @madaran_sharif
الحمدلله به لطف شما عزیزان حداقل مبلغ مورد نیاز تامین شد.👌 ان‌شاءالله تن خودتون و عزیزان تون سالم باشه.🤲😍 همچنان در حال پیگیری برای کاهش هزینه عمل هستیم، چون ادامه روند درمان و کاردرمانی ها هم هست که ان‌شاءالله از همین مبالغ جمع آوری شده استفاده می کنیم.❤️ همچنان به دعای شما برای شفای کامل دختر کوچولو و همه بچه های بیمار محتاجیم 🙏 خانم اصغری که پیگیر کار درمان ایشون هستند، تا پایان روند درمان از این مبلغ هزینه می‌کنند. اگر احیانا مبلغی باقی موند، با اطلاع شما عزیزان صرف درمان دیگر کودکان خواهد شد. از همراهی تون خیلی ممنونیم😍🙏 🍀🍀🍀 کانال مادران شریف ایران زمین @madaran_sharif
. (مامان علی ۱۳، محمدحسن ۹، فاطمه حسنا ۶ساله، محمدهادی ۴ماهه) گل پسرا هنوز به سن تکلیف نرسیدند ولی اولی دیگه نزدیکه! می‌دونستم باید پله‌پله مقیدش کنم تا عادت کنه.👌🏻 نشستم فکر کردم و پرس‌وجو و مطالعه تا به یه سری راهکار رسیدم.😍 اول از همه سعی کردیم وقت نماز تو خونه جذاب بشه! تابلوی «وقت نماز» با لامپ‌های سبز که موقع اذان روشن می‌شه، یه گزینهٔ جذاب بود.😊 یه کار دیگه هم که تو سن ۷ سالگی‌شون انجام دادیم خرید عبا و سجادهٔ بزرگ و خوشگل و مهر و تسبیح مورد علاقه‌شون بود.😃 می‌دونید تو چه عملیاتی بهشون می‌دیم؟😁 موقع زیارت امام رضا (علیه‌السلام) می‌بریمشون صحن انقلاب کنار مزار آیت‌الله طهرانی تا اونجا اولین نمازشون رو بخونن و از خدا بخوان تا آخر عمر نمازخون بمونن.😌 بعدشم یه شام دوست داشتنی مثل اشترودل😋 می‌شه خاطرهٔ به یادموندنی.😍 یه کار دیگه که می‌کنیم، برپایی نماز جماعت خانوادگیه.☺️ به همه عطر می‌زنیم، و گاهی بعد نماز از همه با دمنوش‌ یا شربت پذیرایی می‌کنیم.😋 البته الان بخاطر فسقلی خونه، کمتر می‌تونیم همهٔ اینا رو انجام بدیم، اما کمش هم شیرینه.😊 راستی! یه کار دیگه که کردم اینه که بدون اطلاع بچه‌ها با چند مادر که پسرای هم‌سن بچه‌های من دارن هماهنگ کردم تا به بچه‌ها پیشنهاد بدیم با هم هماهنگ بشن و برن مسجد!😃 گاهی موقع برگشت بستنی یا یه خوراکی دیگه می‌خرن و می‌خورن. معمولاً هفته‌ای یه بار با هم هماهنگ می‌شن ولی همینم خوبه.👌🏻 برای پسر بزرگم بعد از کلی توسل و جستجو یه پسر بزرگتر از خودش از یکی از خانواده‌های خوب محله پیدا کردیم و باهاش صحبت کردیم تا با پسرم دوست بشه و پاشو به مسجد و نماز جماعت باز کنه.☺️ خداروشکر فعلاً پذیرفته و برای سه تا آقا پسر هم‌سن پسر من برنامه گذاشته که بازی کنن یا کوه برن و بعدش برن نماز. واقعا موثر بوده!🤗 در کنار این‌ها، کتاب‌هایی مثل «پر پرواز» یا داستان‌هایی در مورد نماز شهدا هم به روش‌های مختلف در دسترسشون قرار می‌دیم، در قالب مسابقه یا از طریق پیشنهاد به مدرسه.👌🏻 طبق تجربهٔ خودم فکر می‌کنم اگه سعی کنیم در هر برنامه ای بچه‌های دوست و همسایه رو هم در نظر داشته باشیم و فقط به تربیت بچهٔ خودمون فکر نکنیم خدا چند برابرِ این لطف رو در حق بچه‌هامون می‌کنه.😍 در نهایت، ما فقط باید وظیفه‌مون رو با تحقیق و مطالعه، درست انجام بدیم و نتیجه دست خداست👌🏻 و بچه‌های ما هم اختیار دارن راه خودشون رو انتخاب کنن. ما فقط محیط رو برای شکوفا شدن استعدادهای فطری‌شون مهیا می‌کنیم، و دعا می‌کنیم همیشه در راه حق باشن.😊 🍀🍀🍀 کانال مادران شریف ایران زمین @madaran_sharif
سلام دوستان عزیز😁✋🏻 حالتون خوبه؟ سوالی که در مورد مسجد پرسیدیم یادتونه؟ پرسیدیم که ارتباطتون با مسجد محله‌تون چطوره و چه فعالیت‌هایی توش انجام می‌دید. ممنون از همهٔ دوستانی که پاسخ دادن. حالا بریم جمع‌بندی جواب‌هایی رو که داده شد ببینیم. 👇👇👇
🍃 یه تعدادی گفته بودن که مسجدشون توسط تعدادی خانم مسن، قرق شده که بعضاً رفتار خوبی هم با بچه‌ها ندارن. بله متاسفانه بعضی جاها اینطوریه ولی خوبه ما هم کم نیاریم و با حضور خودمون، فضا رو برا بقیه جوون‌ترا هم باز کنیم...😄✌🏻 همینطور می‌شه حاج خانوم‌هایی که می‌گن چرا بچه‌ها رو میارید توجیه کرد که حاج خانوم وضع جامعه رو می‌بینید که، دلتون نمی‌خواد نسل آینده هم مثل خودتون مذهبی و نمازخون باشن؟! البته باید اون‌ها رو هم درک کنیم و حواسمون باشه اون‌ها پا به سن گذاشتن و تحمل سر و صدای بچه‌ها براشون سخت‌تره. بعضیا گفته بودن تو حیاط مسجدشون وسایل بازی و تاب و سرسره برای بچه‌ها داره که بچه‌ها بیشتر می‌رن اونجا بازی می‌کنن. خیلی خوبه که فضای نسبتاً مجزایی برای بچه‌ها باشه که هم اونا راحت‌تر باشن و هم نمازگزاران.😃 بعضیا هم گفته بودید که اسباب‌بازی اینا با خودتون می‌برید و تا آخر با هم مشغولند.👌🏻 🍃 تعدادی هم برعکس این، گفته بودن که خادم‌های مسجد با بچه‌ها خیلی خوبن و اگه بچه‌ای گریه کنه، بچه رو می‌گیرن و آروم می‌کنن. حتی حاج آقای مسجد حین سخنرانی، موقعی که بچه‌ای گریه کرده، داستان نماز پیامبر و گریهٔ بچه رو گفته و مردم رو به رفتار خوب با بچه‌ها دعوت کرده. این چه رفتار خوبیه😃 خوبه ما هم همه جا، مخصوصاً مسجد حواسمون به مادرها و بچه‌ها باشه و بهشون کمک کنیم و ازشون حمایت کنیم.👌🏻😊 🍃 تعدادی از شما هم گفته بودید که بچه‌ها باهم میان مسجد و اون‌جا بهشون خیلی خوش می‌گذره و عاشق مسجد رفتن شدن. و مسجد جایی شده که اونجا دوستاشون رو می‌بینن. حضور بچه‌ها با هم خیلی خوبه.🤩 اصلاً می‌شه با بقیهٔ مادران هم‌محله و بچه‌ها، قرار گذاشت و همگی باهم رفت.😄 حتی می‌تونیم برای دل‌چسب کردن مسجد برای بچه‌ها جایزه‌های کوچیک تو کیفمون داشته باشیم و به بچه‌ها به مناسبت‌های مختلف هدیه بدیم. 🍃 مسجد حتی اگه برنامهٔ فرهنگی خاصی هم نداشته باشه، خود همین نماز جماعت هم خیلی خوبه.👌🏻😃 ولی خداروشکر مساجدی که کلاس‌های قرآن و هنری و ورزشی و... برای بچه‌ها می‌ذارن هم کم نیستن و تعدادی از دوستان از این کلاس‌ها خیلی راضی بودن. مثلاً یکی از دوستان گفته بودن فرماندهٔ بسیج مسجدشون یه خانوم جوون و خیلی خوش فکر و پرانرژی و خوش اخلاقیه و باعث شده بچه‌های مسجد عاشقش بشن. کلی کلاس و برنامه‌های مختلف براشون می‌ذارن . از کلاس‌های قرآن گرفته تا برنامه‌های باغ رفتن دورهمی با بچه‌ها و رفتن به روضه‌های نوجوون پسند با همدیگه. تعدادی از دوستان از فعالیت‌های خودشون هم تو مسجد گفته بودن. مثل برنامهٔ کاردستی و نقاشی محرم برای بچه‌ها. 🍃 بعضی از دوستان هم از فواید تربیتی مسجد برای بچه‌هاشون گفتن... اینکه دوستان خوب پیدا کردن و اذان و تکبیر و آداب نماز رو با دیدن و شنیدن یاد گرفتن. 🍀🍀🍀 کانال مادران شریف ایران زمین @madaran_sharif
هفتهٔ جهانی مسجد گرامی باد. 🍀🍀🍀 کانال مادران شریف ایران زمین @madaran_sharif
. (مامان ۱۰ساله، ۷ساله و ۱.۵ساله) توی یکی از روستاهای اطراف ملایر معلم ریاضی بود. با اصرار همکارا مدیریت یکی از مدارس هم قبول کرده بود. تا اون زمان چندین ماه به صورت دوره‌ای در جبهه حضور داشت و از مهر ماه سال ۶۵ برای جبهه‌های غرب و سرپل ذهاب مامور به خدمت شد. موقع رفتن به معاونش توصیه کرد که این میز حب داره خدا کنه حب میز، کسی رو نگیره.😔 چند ماه در منطقه حضور داشت و دی ماه برای پرداخت خمس و سرزدن به همسر و دو تا بچهٔ ۵ و ۲ ساله و مادرش که اون‌ روزا زیر آتش بمبارون نیروهای بعثی زندگی می‌کردن، از جبهه مرخصی گرفت و برگشت خونه. برگشت ولی با سقف ریختهٔ آشپزخونه و شیشه‌های شکسته مواجه شد و همسرش که عین شیر دست دوتا پسرشو گرفته و توی زیر پلهٔ خونه پناه گرفته، تا شاید از تیر و ترکش هواپیماهای نامرد بعثی در امان باشه ولی خونه و شهرش رو ترک نکرده و چشم انتظار همسرشه! دو سه روزی طول می‌کشه تا به وضعیت خونه و شیشه‌ها سر و سامون بدن. صبح دوم بهمن ۶۵ برای پرداخت خمس قصد رفتن به دفتر امام جمعهٔ شهر رو می‌کنه، اما ظاهراً حاج آقا در دفتر حضور نداشتن؛ پس راه رو به سمت خونهٔ مادرش کج می‌کنه تا بهش سری بزنه که... تو همون مسیر و حدود ساعت ۱۲ ظهر صدای آژیر خطر بلند شد! سری اول هواپیماها رسیدن و شهر رو بمبارون کردن. دقیقاً تو همون محلهٔ مادر با فاصلهٔ یکی دو کوچه بمب خورد و همه چیز رو دید. فورا خودش رو رسوند به محل انفجار! شاید کمکی از دستش بربیاد. تو کوچه یه دختر بچهٔ سه چهار ساله رو دید که ترکش به انگشتای پاش خورده، خونریزی شدیدی داره و گریه می‌کنه. بغلش کرد و سریع به اولین امبولانسی که برای بردن مجروح‌ها اومده رسوند. برگشت تا به بقیه کمک کنه. سری دوم بمباران شروع شد! سایهٔ خاکستری رنگ ظلم تمام کوچه رو در برگرفت. هواپیمایی از بالای سر کوچه با ارتفاع کم رد شد تا شیشه‌های باقیمونده هم بریزه و رعب و وحشت بیشتری تو دل مردم ایجاد کنه و باقیماندهٔ بمب‌های لعنتی رو روی سر مردم بی‌دفاع بندازه و مردم داغدار شهر رو داغ‌دارتر کنه که... ناگهان بوی دود و خاک و خون و آتش در هوا می‌پیچه.😭 ساعتی بعد اجساد مطهر شهدا به ورزشگاه نزدیک محل منتقل می‌شن تا خونواده‌ها برای شناسایی عزیزانشون به اونجا مراجعه کنن. 🍀🍀🍀 کانال مادران شریف ایران زمین @madaran_sharif
. (مامان ۱۰ساله، ۷ساله ، و ۱.۵ساله. عمو اومد دنبال همسر برادر تا با مادربزرگ برن ورزشگاه پوریای ولی برای شناسایی. تا چشم کار می‌کرد جنازهٔ زن و بچه و پیر و جوون بی‌دفاع بود که خونین و قطعه قطعه شده کنار هم زیر پارچهٔ سفیدی آرام خوابیده بودن و مردمی که هراسان و نگران پارچه‌ها رو کنار می‌زدن تا شاید اثری از عزیز گم شده‌شون پیدا کنن. مادربزرگ اما صبورانه بین اجساد مطهر می‌گشت و دونه دونه رو اندازها رو با دستای چروکیده‌ش کنار می‌زد تا بالاخره به ابوالفضلش رسید. با تمام وابستگی‌ش به پسرش دستش رو روبه آسمون بلند کرد و گفت: راهی که خودت انتخاب کردی مبارکت باشه پسرم. راضی ام به رضای خدا. خدایا هزار هزار بار شکرت. از اون به بعد تو خونه روزهای سختی برای مادر آغاز شد. روزهای بمبارون و ترس و برادرهایی که همه جبهه بودن و هر لحظه ممکن بود خبر شهادتشون بیاد و مردی که دیگه چشم به راهش نبود و دل‌خوش به قاب عکسش بود روی دیوار. همه اصرار کردن به اینکه مادر و پسرا چند روزی برای تغییر روحیهٔ بچه‌ها هم که شده برن سفر. مادر و دو برادرم عازم تهران شدن‌ که خاله و عموی من اونجا ساکن بودن. همونجا اما متوجه شد که گرچه همسرش رفته، اما به جز دو پسرش، امانت دیگه‌ای بهش سپرده که تا چند ماه دیگه به دنیا میاد. گرچه سخت بود و تمایل به داشتن فرزند دیگه‌ای اونم بدون‌ پدر نداشت، اما بعدها همون بچه هم‌دم و هم‌دلش می‌شه بعد از اون همه مصیبت. ۸ ماه بعد شب دهم مهر ماه ۶۶ دردی سخت تمام وجودش رو گرفت، اما همسری نبود که تا بیمارستان همراهیش کنه. پسرها رو در خواب بوسید و به خانم همسایه سپرد و مسافتی رو با درد طی کرد تا به تلفن عمومی برسه. می‌دونست که همون روز یکی از برادراش از جبهه مرخصی گرفته و برگشته. زنگ زد و ازش کمک خواست. اذان صبح نوزاد دختری تو بغل برادرش بود که هیچ وقت پدر ندیده و نخواهد دید. دایی برای اون دختر اسم انتخاب کرد! عقیقه کرد! و سوگند خورد که براش پدری کنه. اون دختر من بودم. 🍀🍀🍀 کانال مادران شریف ایران زمین @madaran_sharif
سلام دوستان🌹 حالتون خوبه؟ یادتونه پویش کتاب‌خوانی داشتیم واسه کتاب تنها گریه کن؟ کمتر از یه هفته تا پایان پویش و قرعه کشی نهایی مونده. اگه قصد دارید توی قرعه کشی شرکت کنید، کافیه کتاب رو کامل بخونید یا قبلا خونده باشید. هنوزم برای تهیه کتاب و مطالعه‌ش دیر نشده. برای ثبت‌نام به پیام بالا سر بزنید.👆🏻 نحوه‌ی شرکت توی قرعه‌کشی نهایی رو هفته‌ی بعد همینجا اعلام می‌کنیم. گوش به زنگ باشید. 🙂 بریم چندتا بریده‌ی جذاب از این کتاب رو با هم بخونیم؟👇🏻 🍀🍀🍀 کانال مادران شریف ایران زمین @madaran_sharif
🍀🍀🍀 کانال مادران شریف ایران زمین @madaran_sharif
🍀🍀🍀 کانال مادران شریف ایران زمین @madaran_sharif
🍀🍀🍀 کانال مادران شریف ایران زمین @madaran_sharif
(مامان ۱۰ساله، ۷ساله ، و ۱.۵ساله) چند ماه بعد از تولدم جنگ تموم شد و زندگی در ملایر تقریباً به حالت عادی برگشت. از اون موقع تا سه سالگی‌م‌ مادرم تو خونه مهد خونگی داشت. دختر دایی و پسر دایی‌م و فرزندان یکی دو تا از دوستان و همکارانشون تو خونهٔ ما هم‌بازی ما بودن و مادرم هم مربی‌مون بود. من که ۳ ساله شدم و برادر هام ۶ و ۹ ساله مادرم استخدام آموزش و پرورش شد. بعد از اون بعضی از روزها رو با مادرم به مدرسه می‌رفتم و بعضی روزها مهد شاهد. کار مادرم شیفتی بود و مهد هم به صورت ثابت صبح‌ها، بنابراین یک هفته مهد بودم یک هفته خونهٔ خاله. توی مهد کودکِ شاهد همه بچه شهید بودیم گ. منم دخترا رو تو مهد مدیریت می‌کردم و دست به یکی می‌کردیم علیه پسرا.😁 از همون بچگی به بچه‌های کوچیک‌تر از خودم علاقه‍ زیادی داشتم. حتی مسئولیت نگه‌داری پسر مربی مهدمون رو من بر عهده می‌گرفتم. چون پدرم شهید شده بود، دایی مصطفی و دایی محسنم محبت و علاقهٔ خاصی بهم داشتن. دایی مصطفی یه دستش تا مرز قطع شدن رفته بود و پیوند خورده بود و گاهی برای معالجه عوارض شیمیایی می‌رفت خارج از کشور. اتفاقاً دختر دایی مصطفی موقعی به دنیا اومد که داییم ایران نبود.😔 همیشه یادمه وقتی می‌اومد من رو روی پای راستش که دست مجروحیت داشت می‌نشوند و دختر خودش رو روی پای چپش. می‌گفت حمیده (من😉) آرومه و محجوب! محیا شلوغکاره! همیشه هر جا که می‌رفت برای من و محیا سوغاتی‌های شبیه به هم می‌آورد. دایی‌هام با اینکه نظامی بودن و اکثراً مشغول مأموریت ولی هوامون رو داشتن و تو همهٔ تعطیلات و مسافرت‌هاشون ما رو با خودشون می‌بردن. هنوز خیلی بزرگ نشده بودم، کلاس دوم رو تازه تموم کرده بودم که کم و بیش مریضی دایی مصطفی و حال خراب و لاغر شدنش رو می‌دیدم. دایی محسنم که معاونش بود چند ماهی بود که همه جا همراهش بود که اگر حال فرمانده‌ش (دایی مصطفی) خراب شد، بتونه از کرمانشاه سریع برسونتش تهران. آخرای خرداد ۷۴ بود که ما بچه‌ها رو گذاشتن خونهٔ مادرخانمِ دایی‌م و همه با لباس‌های مشکی رفتن تهران، محل شهادت سردار شهید حاج مصطفی طالبی. از اون روز دیگه محیا هم مثل ما فرزند شهید شد؛ اما با روحی خسته از سال‌ها دیدن مجروحیت و زجر جانبازی پدر.😭 🍀🍀🍀 کانال مادران شریف ایران زمین @madaran_sharif
. (مامان ۱۰ساله، ۷ساله ، و ۱.۵ساله) از همون دوان ابتدایی شخصیتم خوداتکا بود. یعنی نتيجهٔ توصیه‌ها و تربیت مادرم اینطوری بود. مادرم تو مدرسهٔ ما دفتردار بودن و همیشه همکارای مادرم می‌گفتن ما ندیدیم یه بار دخترت بیاد دم دفتر.😎 دبیرستان رو به دلایل زیادی مدرسهٔ شاهد نخوندم. تصمیم مادرم این شد که منو غیر انتفاعی بنویسه. تو کلاس ما اکثراً خانواده‌هایی با سطح مالی نسبتاً بالا بودن و خیلی از بچه‌ها هم دوست پسر داشتن و تو راه مدرسه قرار می‌ذاشتن.🤦🏻‍♀️ البته بچه‌های مثبت هم بودن ولی تعدادشون کم بود. اما خدا من رو یه جوری نگه داشت و کمکم کرد که تأثیر نگیرم و مطمئنم عنایت و مراقبت پدرم هم بود. برادرهام هم هر کدوم بعد از قبولی تو دانشگاه رفتن شهر دیگه و من و مادرم تنها شده بودیم. تو دورهٔ نوجونی‌م فراز و نشیب زیادی رو طی کردم. از بودن و نبودن پدرم! از ندیدنش! گاهی که کم می‌آوردم می‌رفتم سر خاکش و کلی طلبکارانه (کاش منو ببخشه😭) می‌گفتم: بابا اصلاً هستی؟ کجایی؟ پس چرا هوامو نداری؟ مگه خدا نگفته شماها زنده اید؟ پس کجای زندگی منید؟ و این کار من بارها و بارها تکرار می‌شد.😔 تیر ماه سال ۸۳ حضرت آقا تشریف اوردن استان همدان. ما هم برای دیدار آقا با خانواده‌های شهدا دعوت شدیم. خیلی خیلی جمعیت زیاد بود و از دیدارشون اشک شوقم سرازیر بود. یه نامهٔ مفصل و کاملاً احساسی براشون نوشته بودم که «شما جای پدر ندیدهٔ من باشید، دوست دارم شما رو پدرم حساب کنم» و اون روز دادم به دست‌اندرکاران تا به دستشون برسونن. چند ماه بعد روز تولدم بود! روز قبلش از همون روزایی که از نبود پدرم حالم خوب نبود و رفته بودم سر خاک بابا! بعد از کلی گلایه گفتم: فردا تولد منه مگه من‌ دختر تو نیستم؟ مگه تو زنده نیستی و پیش خدا روزی نمی‌خوری؟ من کادوی تولد می‌خوام! اصلاً باید بیایی به خواب من... همون شب برای اولین بار پدرم رو خواب دیدم با همون هیبتی که تعریفش رو از مادرم شنیده بودم. هیچی نگفت. فقط اومد جلوم و یه نگاهی بهم کرد و رفت. من‌ توی خواب بهت زده فقط نگاهش کردم. پیش خودم می‌گفتم یعنی این بابای منه؟ صبح همون روز تلفن خونه‌مون زنگ زد و گفتن که از دفتر مقام معظم رهبری براتون هدیه اومده. بیایید بنیاد تحویل بگیرید. و من باور کردم که شهدا زنده و عند ربهم یرزقون اند. چون که هدیهٔ تولدم از طرف بابای خودم و رهبری که بابا خونده بودمش دقیقا توی روز تولدم رسید.😭 🍀🍀🍀 کانال مادران شریف ایران زمین @madaran_sharif
. (مامان ۱۰ساله، ۷ساله ، و ۱.۵ساله) سال ۸۴ کنکور دادم و فیزیک دانشگاه رازی کرمانشاه قبول شدم. اما انتقالی گرفتم برای همدان. دو سال اول چیزی جز مسیر همدان ملایر یادم نیست. از سر و ته کلاس‌هام می‌زدم که زودتر به خونه برسم. با اینکه شخصیت مستقلی داشتم اما فکر تنهایی مادرم اذیتم می‌کرد.😔 تا اینکه تابستون سال ۸۶ خونه و مادرم رو آوردیم همدان و من و مامان دیگه با هم بودیم. تازه از اون سال من فهمیدم دانشگاه یعنی چی! از اون به بعد، همهٔ کلاسامو شرکت می‌کردم. با بچه‌های فعال و فرهنگی دانشگاه آشنا شدم و از اونجایی که استعداد و علاقهٔ زیادی به کارهای فرهنگی داشتم خیلی زود جذب شدم. تو مراسم‌ها شرکت‌ می‌کردم و خیلی از مراسمات و اردوها رو خودمون برگزار می‌کردیم. اولین سفر راهیان نور رو در دوران دانشجویی تجربه کردم. هم‌چنین اولین بار عمره مشرف شدم.🥺 همیشه حسم به سفرهای دانشجویی خوب بود ولی تا این حد خوب رو تجربه نکرده بودم. سفری که حس می‌کردم روی زمین نیستم. سفری که از همه‌کس و همه‌جا بریده بودم و تنها به یک ریسمان تکیه داشتم. به جرأت می‌تونم بگم بهترین سفر عمرم بود و همون تنهایی همون بی‌کسی و به هیچ‌کس و هیچ‌جای دنیا وابسته نبودن برای من بهترین موهبت بود. سال ۸۸ رو کنار خانهٔ کعبه با طواف، آغاز کردیم.😍 اردیبهشت همون سال یعنی سال ۸۸ من از طریق نهاد دانشگاه به پدر و مادر همسرم معرفی شدم. چند جلسه خواستگاری طول کشید و در تیر ماه عقد کردیم. تفاوت‌های فردی بین من و همسرم اونقدر زیاد بود که نمی‌دونستم چطور توی صحبت‌های قبل ازدواج متوجهش نشدیم.🤔 همسرم به شدت کم‌حرف و درونگرا و من به شدت پرحرف و شلوغ و برونگرا. مدت زیادی طول کشید که هم من و هم ایشون با تفاوت‌های شخصیتی همدیگه کنار بیاییم. حدود ۲۰ ماه دوران عقد ما طول کشید. من هم حدود ۶ ماه تو دانشگاه بخش فارغ‌التحصیلان کار می‌کردم. همون‌جا فهمیدم اصلاً کار کارمندی رو دوست ندارم. با توجه به رشته‌م‌ که فیزیک بود و نگاهی که به جامعه و شرایط خودم داشتم، شغل معلمی رو انتخاب کردم.👌🏻😍 نوروز ۹۰ مراسم ازدواج ما در ساده‌ترین حالت ممکن در نهاوند برگزار شد. جدا شدن من‌ از مادرم (با وجود اینکه دو کوچه باهاش فاصله داشتم) هم‌ برای من خیلی سخت بود هم برای مادرم.😅 مدتی از زندگی مشترکمون گذشت که فهمیدیم قرار نیست جمعمون خیلی دو نفره بمونه و نفر سوم به زودی سکوت خونهٔ ما رو بهم خواهد زد.😁 🍀🍀🍀 کانال مادران شریف ایران زمین @madaran_sharif