eitaa logo
مدح و متن اهل بیت
10.1هزار دنبال‌کننده
18.6هزار عکس
20هزار ویدیو
1.5هزار فایل
@Yas4321 ارتباط با ادمین @Montazer98745 ارتباط با مدیر
مشاهده در ایتا
دانلود
🤔 ❔اخیرا در فضاهای مجازی خبر لغو مسابقه ی پر مخاطب "برنده باش" که از شبکه ۳ سیما پخش میشد توجه همه را به خود جلب کرده و در این باره فتوای آقای را نیز ضمیمه کردند که ایشان فرموده اند که این مسابقه حرام است . لطفا در این زمینه روشنگری بفرمایید ❗️❗️ 💠💠 👌در این شکی نیست که کردن از گناهان کبیره و بزرگی است که خداوند درباره آن می فرماید ؛ « درباره شراب و از تو سؤال مى كنند، بگو در آنها گناه و زيان بزرگى است، و منافعى (از نظر مادى) براى مردم در بر دارد، (ولى) گناه آنها از نفعشان بيشتر است » ( آل عمران 219) 🔸و می فرماید ؛ « اى كسانى كه ايمان آورده ايد شراب و قمار و بتها و از لام (كه يك نوع بخت آزمايى بوده) پليدند و از عمل شيطانند از آنها دورى كنيد تا رستگار شويد.شيطان مىخواهد در ميان شما بوسيله و قمار عداوت ايجاد كند، و شما را از ذكر خدا و از نماز باز دارد آيا (با اينهمه زيان و فساد و با اين نهى اكيد) خوددارى خواهيد كرد » ( مائده 90_91) ❕در روایات متعددی نیز تصریح به کبیره بودن گناه قمار بازی شده است ؛ 📚وسائل الشیعه ج 15 ص 329 ❕قمار (به كسر قاف) در لغت به معناى غلبه يكى بر ديگرى در بازى قمار است ( المصباح المنیر ص 515) و نيز به معناى گذاشتن در بازى با آلات معروف برد و باخت است. 📚مجمع البحرین ج 2 ص 547 ❕ در اصطلاح فقه به مطلق گرو گذاشتن و غير آن در مقابل ، تعريف شده است. 📚کتاب المکاسب ج 1 ص 47 _ جواهر الکلام ج 22 ص 109 👌یعنی قمار آن است که دو یا چند طرف پولی میان بگذارند و مسابقه ای تشکیل دهند و به برنده مسابقه پول های گذاشته شده را بدهند ، یا شخص یا نهاد دیگری از شرکت کنندگان برای انجام مسابقه پولی به عنوان شرط بندی ، گرو می گیرد ، آنگاه آن پول ها را به مسابقه می دهد و به بازنده ای که پول داده است اما برنده نشده است ، چیزی نمی رسد ، این مورد هم مصداق قمار و حرام است . ❕در مسابقه معروف برنده باش مطابق آنچه گفته شده است، نیز چنین است که از شرکت کننده ها برای شرکت در مسابقه ( و گرو گذاری مال جهت انجام مسابقه ) پولی می شود ، که با توجه به کثرت شرکت کنندگان ، مبلغ جمع آوری می شود ، آنگاه آن پول جمع آوری شده از شرکت کنندگان را به برندگان نهایی می دهند و افراد بازنده چیزی نمی آید . روشن است روش فوق کاملا مصداق قمار است و حرام و در استفتاء از آیت الله مکارم همین بحث مورد سوال قرار گرفت و ایشان فتوا به حرمت دادند ؛ 💠http://yon.ir/dipxA ❕اما اگر شخصی که خارج از مسابقه است ، جهت تشویق افراد شرکت کننده در مسابقه ، به آن که برنده شده است از خود ، نه پول گرو گذارده شده شرکت کننده ، پولی بدهد ، در این صورت اشکالی وارد نمی شود . 📚احکام رقص و قمار ، ص 104 👌مدیر شبکه سوم معتقد است که پولی که به برندگان در مسابقه برنده باش داده می شود ، از پول های جمع آوری شده از شرکت کنندگان نیست و محل دیگری دارد ، لذا عنوان حرمت و قمار بر آن مترتب نمی شود و طبیعتا ممکن است بر آن باشد که پول هایی هم که بابت خریدن سوال از شرکت کنندگان دریافت می شود ، بابت حق الزحمه برگزار کنندگان مسابقه است ، نه دریافت پول برای شرط بندی و گرو گذاری مال ، لذا سوالی که از آیت الله مکارم پرسیده اند ، بر برنامه برنده باش ندارد. متن صحبت ایشان مطابق نقل خبرگزاری ها چنین است ؛ ❕«همانطور که مرجع بزرگوار در جلسه درس خارج فقه فرمودند اگر محل تامین جوایز مسابقه از محل وجه دریافتی از شرکت کنندگان مسابقه تفکیک شده باشد، مشکل شرعی ندارد. در همین راستا، با توجه به سابقه دیرینه سازمان در این گونه برنامه ها و بررسی های شرعی لازم، از همان ابتدا پیش بینی شده بود که محل تامین جوایز از برآورد در شبکه باشد و نه وجه احتمالی دریافتی از شرکت کنندگان. لذا مفروض استفتا مصداق این برنامه نیست » 💠https://t.me/akharinkhabar/168654
🤔 ❔در مورد راهپیمایی روز پرسیده شده مگه پیامبران و امامان با کسانی که اختلاف نظر داشتن در کوچه و خیابان میکردند و مرگ بر دشمنانشان نثار می کردندکه الان مردم را تشویق به حضور در راهپیمایی می کنید آیا این عمل نیست❕❕ 💠💠 👌باید توجه کرد که به کار و عملی گفته می شود که ریشه در شرع و قرآن و سنت نداشته باشد. 🔶ابن حجر می نویسد: «بدعت امر حادثی است که برای آن دلیلی ( اگر چه عام) در شرع نباشد و اگر برای آن در شرع دلیلی باشد نیست» 📚 الباری ج17 ص9 🔶علامه می نویسد: «بدعت در شرع هر امری است که بعد از پیامبر حادث شود و نصی به خصوص برای آن نباشد و داخل در برخی نیز نباشد» 📚 الانوار ج74 ص202 ❕مساله راهپیمایی کردن برای حمایت از و دشمنی کردن با ، ریشه در آیات و روایات متعدد دارد . 🔶دشمنی کردن با ظالمین و عدم سکوت در برابر آنان به قدری است که خداوند می فرماید ؛ 🗯«لا یطوون موطئا یغیظ الکفار... الا کتب لهم به عمل » 🔷 120 «هیچ حرکت دسته جمعی که کفار ( و دشمنان اسلام ) را عصبانی کند صورت نمیگیرد...مگر آن که برای آن پاداش عمل نوشته میشود» 🔷 و در ایه 113 می فرماید: « تکیه بر ظالمان ( وسکوت در برابر آنان ) نکنید که آتش را نیز فرا می گیرد » 🔷حضرت علیه السلام نیز فرمود: «همواره دشمن و یاور مظلومان باشید» 📓 البلاغه نامه 47 ❕از سوی دیگر حمایت از مظلومین و یاری آنان نیز مساله ای است که در روایات متعددی به آن شده است ؛ 🔷امام فرمود: « هر کس که توان یاری برادر مسلمانش را دارد اما این کار را نمی کند ، او را در دنیا و اخرت خوار وذلیل می کند» 📚امالی ،ص486 🔶پیامبر فرمود: « هر کس ببیند انسانی دارد از مسلمانی یاری می طلبد اما مسلمان یاریش نکند چنین کسی نیست» 📚 الانوار ج72 ص21 📚 ج6 ص175 🔷امام علیه السلام فرمود: « کمک کردن ضعیف و مظلوم از برترین صدقات است» 📚 ج5 ص55 🔴بنابراین از این آیات و روایات دو وظیفه مهمی که بر عهده است به دست می آید ؛ 1⃣دشمنی کردن با 2⃣حمایت از 🗯دشمنی کردن با ظالمین و حمایت از مظلومین می تواند مصادیق مختلفی داشته باشد که یکی از مصادیق آن برگزاری راهپیمایی ها و سر دادن در جهت حمایت از مظلومین و دشمنی با ظالمین است و با توجه به معنایی که از بدعت گفته شد ، روشن می شود که این امور ریشه در شریعت دارد و به هیچ عنوان بدعت نمیشود . 🗯بی شک ائمه گرامی ما نیز فراتر از همگان نسبت به این دو مساله توجه می کردند اما عمل کردن به این دو وظیفه در زمان آنان مصداق و لباس دیگری داشته است و در زمان ما مصداق و لباس دیگری دارد و نباید این تغییر سبب شود که اصل این دو وظیفه نادیده گرفته شود .
🤔 ❔عدم طهارت در كتب معتبر شيعه علامه محمد باقر مجلسى در كتاب ملاذ الأخيار خود روايت صحيحى را از زراره و او هم از زبان امام باقر آورده كه در آن به عدم طهارت امام حسين پس از قضاى حاجت اشاره كرده است. روايت چنين آمده است: ابْنِ مَحْبُوبٍ عَنْ يَعْقُوبَ بْنِ يَزِيدَ عَنِ ابْنِ أَبِي عُمَيْرٍ عَنْ عُمَرَ بْنِ أُذَيْنَةَ عَنْ زُرَارَةَ قَالَ سَمِعْتُ أَبَاجَعْفَرٍ يَقُولُ‌:كَانَ الْحُسَيْنُ بْنُ عَلِيٍّ يَتَمَسَّحُ مِنَ الْغَائِطِ بِالْكُرْسُفِ وَ لَا يَغْسِلُ. : زراره میگوید از امام باقر شنیدم که فرمود: هرگاه مدفوع می‌کرد خودش را نمی شست و فقط مقداری پارچه(پنبه) می‌مالید!! در ادامه در مورد صحت اين حديث مينويسد: الحديث الثامن عشر:  💥 آيا چنين آدمى ميتواند امام و معصوم باشد ❗️❗️ 💠💠 👌طبق احکام اسلامی مخرج غائط و مدفوع به دو شیوه قابل تطهیر و پاک شدن است ؛ 1⃣تطهیر از طریق آب 2⃣تطهیر از طریق پارچه یا سنگ یا مانند اینها 📚وسائل الشیعه ج 1 ص 348 باب 30 👌با توجه به این که اسلام آیین و آسانی است ، چنان که خداوند می فرماید ؛ « او شما را برگزید و در دین خود تکلیف باری برای شما قرار نداد » 🔷حج 78 🔸یا پیامبر گرامی می فرماید ؛ « من مبعوث به آئین و شده ام » 📚 الانوار ج30 ص548 🔸یا علی علیه السلام فرمود ؛ « محبوبترین دینی که خداوند برایتان برگزیده است شریعت حنفیه و سهل و آسان ( اسلام ) است » 📚الفقیه ج 1 ص 12 👌بر اساس این سهل و آسانی مورد ، و با توجه به آنکه گاها ممکن است در برخی از مناطق و زمان ها ، آب جهت یافت نشود ، شرط تطهیر مخرج غائط ، تنها تطهیر با لحاظ نشده است ، بلکه تطهیر با پارچه و سنگ نیز جائز شمرده شده است ، اگر چه همواره تطهیر با آب بهتر است . ❕قرآن می فرماید ؛ « الله توابین و متطهیرین و پاکیزگان را دوست دارد » ( بقره 222) 👌در روایات متعددی ، تطهیر مخرج غائط با آب آیه شمرده شده است که انسان را جزء دسته متطهرین قرار می دهد . 📚الکافی ج 3 ص 18 _ خصال یک جلدی ص 192 ❕صاحب مجمع البیان در ذیل آیه شریفه « والله یحب المطهرین » ( توبه 108) ( خداوند را دوست دارد ) می نویسد ؛ « گفته شده است که مصداق آیه کسانی هستند که مخرج بول و غائط را با آب تطهیر می کنند ، این معنا از امام باقر و صادق علیهما السلام نقل شده است » 📚مجمع البیان ج 3 ص 73 👌بنابراین تطهیر مخرج با آب رجحان و اولویت دارد ، اما اگر آب در دسترس نبود ، شریعت سهل و آسان اسلام ، تطهیر با پارچه یا سنگ را هم جایز شمرده است . ❕اگر در نقل مورد استناد معاند ، از تطهیر مخرج با پارچه و پنبه توسط امام حسین علیه السلام سخن به میان آمده است ، مربوط به زمان هایی بوده است که آب در نبوده است مانند زمان مسافرت یا زمان های دیگر و چنین نبوده که امام علیه السلام همواره تطهیر با پارچه و پنبه را بر تطهیر با آب ترجیح دهد .
🤔 ❔یکی سنی اشکال کرد که چگونه آیه مباهله شامل اهل بیت می شود در حالی که تعابیر « ابناءنا» _ نساء نا _ انفسنا در آیه مباهله است چگونه شامل حسنین یاحضرت زهرا یا امام علی می شود ❗️❗️ 💠💠 1⃣ همانطور كه قبلا به طور مشروح ذكر شد اجماع علماى اسلام و احاديث فراوانى كه در بسيارى از منابع معروف و معتبر اسلامى اعم از شيعه و سنى در زمينه ورود اين آيه در مورد اهل بيت علیهم السلام به ما رسيده است و در آنها تصريح شده پيغمبر غير از على و فاطمه و حسن و حسين سلام الله علیهم كسى را به مباهله نياورد، قرينه آشكارى براى آيه خواهد بود، زيرا مى‏ دانيم از جمله قرائنى كه آيات قرآن را تفسير مى‏ كند سنت و شان نزول قطعى است ؛ 2⃣اطلاق صيغه جمع بر مفرد يا بر تثنيه ندارد، و در قرآن و غير قرآن از ادبيات عرب و حتى غير عرب اين معنى بسيار است. 👌توضيح اينكه ؛ بسيار مى ‏شود كه به هنگام بيان يك قانون، يا تنظيم يك عهدنامه، حكم به صورت كلى و به صيغه جمع آورده مى ‏شود، و مثلا در عهدنامه چنين مى‏ نويسند كه مسئول اجراى آن امضاء كنندگان عهدنامه و فرزندان آنها هستند، در حالى كه ممكن است يكى از دو تنها يك يا دو فرزند داشته باشد، اين موضوع هيچگونه منافاتى با تنظيم قانون يا عهدنامه به صورت جمع ن دارد. 👌ما دو مرحله داريم مرحله قرارداد و مرحله اجرا ؛ 🔸 در مرحله قرارداد، گاهى الفاظ به صورت جمع ذكر مى‏ شود تا بر همه مصاديق تطبيق كند، ولى در مرحله اجرا ممكن است ، منحصر به يك فرد باشد، و اين انحصار در مصداق منافات با كلى بودن مسئله ندارد. ❕به عبارت ديگر پيغمبر اكرم موظف بود طبق قراردادى كه با نصاراى نجران بست همه فرزندان و زنان خاص خاندانش و تمام را كه به منزله جان او بودند همراه خود به مباهله ببرد، ولى اينها مصداقى جز دو فرزند و يك زن و يك مرد نداشت (دقت كنيد). 🔹اضافه بر اين در آيات قرآن موارد متعددى داريم كه عبارت به صورت صيغه جمع آمده اما مصداق آن به جهتى از جهات منحصر به يك فرد بوده است ؛ 🔰مثلا در سوره آل عمران آيه 173 مى ‏خوانيم ؛ « الَّذِينَ قالَ لَهُمُ النَّاسُ إِنَّ النَّاسَ قَدْ جَمَعُوا لَكُمْ فَاخْشَوْهُمْ » « كسانى كه مردم به آنها گفتند دشمنان (براى حمله به شما) اجتماع كرده ‏اند از آنها بترسيد » 👌در اين آيه منظور از" الناس" (مردم) طبق تصريح جمعى از مفسران نعيم بن مسعود است كه از" ابو سفيان" اموالى گرفته بود تا را از قدرت مشركان بترساند . 🔸و همچنين در آيه 181 مى‏ خوانيم ؛ « لَقَدْ سَمِعَ اللَّهُ قَوْلَ الَّذِينَ قالُوا إِنَّ اللَّهَ فَقِيرٌ وَ نَحْنُ أَغْنِياءُ » « خداوند گفتار كسانى را كه مى ‏گفتند: خدا فقير است و ما بى ‏نيازيم (و لذا از ما مطالبه زكات كرده است!) شنيد » 👌منظور از الذين در آيه طبق جمعى از مفسران" حى بن اخطب" يا" فنحاص" است. 👌گاهى اطلاق كلمه جمع بر مفرد به عنوان بزرگداشت نيز ديده مى‏شود، همان طور كه در باره ابراهيم مى ‏خوانيم ؛ « إِنَّ إِبْراهِيمَ كانَ أُمَّةً قانِتاً لِلَّهِ » ابراهيم امتى بود خاضع در پيشگاه خدا » ( نحل 120) در اينجا امت كه اسم جمع است بر فرد اطلاق شده است. 📚تفسیر نمونه ج 2 ص 586