#پاسخ_شبهات 💢چرا پیامبر اسلام(ص) با استفاده از لفظ «میمون» به #یهودیان #دشنام می‌داد؟ نسبت میمون به برخی از #یهودیان، نه از زبان پیامبر(ص)، بلکه از سوی خود خداوند متعال صورت گرفته است. در برخی #آیات قرآن، #گزارشی از مجازات یهودیان سرکش و تبدیل آنها به شکل #میمون آمده و آنها به دلیل سرپیچی از فرمان پروردگار، مورد #لعن خداوند قرار گرفته‌اند. در ذیل، به برخی از این #آیات اشاره می‌گردد: ✅به طور قطع حال کسانى را از شما که در روز شنبه #نافرمانى و گناه کردند دانستید، ما به آنها گفتیم به صورت بوزینه هاى منفوری درآیید. 📚بقره 65 ✅بگو: آیا شما را از #کسانى که جایگاه و پاداششان بدتر از این است، باخبر کنم؟ کسانى که خداوند آنها را از رحمت خود دور #ساخته و مورد خشم قرار داده (و مسخ کرده) و از آنها میمون‌‌ها و خوک‌‌ها و بندگان طاغوت قرار داده است. #موقعیت و محل آنها بدتر است و از راه #راست گمراه‌ترند. 📚مائده 60 ✅هنگامى که در برابر فرمانى که به آنها داده شده بود #سرکشى کردند، به آنها گفتیم به شکل میمون‌ها درآیید و طرد شوید. 📚 اعراف 166 بنابراین، این‌گونه نبود که #پیامبر اسلام(ص) بی‌جهت - مثلاً به یک یهودی همسایه‌اش - چنین دشنامی دهد، علاوه بر آن‌که دشنام و لعن قرآن نیز تنها متوجه بخشی از #یهودیان سرکشی بود که به فرمان خدا بی‌اعتنایی کردند و نه تمام آنها. #ولادت_پیامبر_مبارک #اخلاق_پیامبر 💢آنچه که در طول شبانه روز باید انجام داد... اخلاق #روزمره پیامبر رسول خدا با هر کس رو به رو می شد، #سلام می داد، هم به کوچک، هم بزرگ. هیچ گاه پای خود را پیش کسی #دراز نمی کرد. هنگام نگاه، به صورت کسی #خیره نمی شد. با چشم #ابرو به کسی اشاره نمی کرد. هنگام نشستن، #تکیه نمی داد. وقتی با مردم دست می داد و #مصافحه می کرد، هیچ گاه دست خود را عقب نمی کشید، تا طرف مقابل #دست خود را بکشد. هیچ خوراکی را #مذمّت نمی کرد. به هیچ کس دشنام و ناسزا نمی گفت و سخن ناراحت کننده ای بر زبان نمی آورد و بدی را با بدی #پاسخ نمی گفت. زیرانداز خود را به عنوان اکرام زیر پای کسی که خدمتش می رسید #پهن می کرد. از روز بعثت تا دم مرگ، هرگز در حال تکیه دادن #غذا نخورد. هدیه افراد را (هر چند #اندک و ناچیز) قبول می کرد. بیشتر اوقات، رو به #قبله می نشست. زانو هایش را #پیش اشخاص، باز نمی کرد و بیرون نمی آورد. بر تند خویی غریبه ها در سؤال و درخواست و سخن #صبر می کرد. هیچ کس را ملامت و سر زنش نمی کرد و در پی #کشف اسرار دیگران نبود. خنده هایش تبسم بود و هرگز #قهقهه سر نمی داد. بسیار شرمگین و با حیا بود. سخن کسی را #قطع نمی کرد. از جلوی #خودش غذا می خورد. کار افراد را به هر شکلی #راه می انداخت و...

#شبهه_آیه_مباهله 🤔#پرسش ❔یکی سنی اشکال کرد که چگونه آیه مباهله شامل اهل بیت می شود در حالی که تعابیر « ابناءنا» _ نساء نا _ انفسنا در آیه مباهله #جمع است چگونه شامل حسنین یاحضرت زهرا یا امام علی می شود ❗️❗️ 💠#پاسخ💠 1⃣ همانطور كه قبلا به طور مشروح ذكر شد اجماع علماى اسلام و احاديث فراوانى كه در بسيارى از منابع معروف و معتبر اسلامى اعم از شيعه و سنى در زمينه ورود اين آيه در مورد اهل بيت علیهم السلام به ما رسيده است و در آنها تصريح شده پيغمبر غير از على و فاطمه و حسن و حسين سلام الله علیهم كسى را به مباهله نياورد، قرينه آشكارى براى #تفسير آيه خواهد بود، زيرا مى‏ دانيم از جمله قرائنى كه آيات قرآن را تفسير مى‏ كند سنت و شان نزول قطعى است ؛ 2⃣اطلاق صيغه جمع بر مفرد يا بر تثنيه #تازگى ندارد، و در قرآن و غير قرآن از ادبيات عرب و حتى غير عرب اين معنى بسيار است. 👌توضيح اينكه ؛ بسيار مى ‏شود كه به هنگام بيان يك قانون، يا تنظيم يك عهدنامه، حكم به صورت كلى و به صيغه جمع آورده مى ‏شود، و مثلا در عهدنامه چنين مى‏ نويسند كه مسئول اجراى آن امضاء كنندگان عهدنامه و فرزندان آنها هستند، در حالى كه ممكن است يكى از دو #طرف تنها يك يا دو فرزند داشته باشد، اين موضوع هيچگونه منافاتى با تنظيم قانون يا عهدنامه به صورت جمع ن دارد. 👌ما دو مرحله داريم مرحله قرارداد و مرحله اجرا ؛ 🔸 در مرحله قرارداد، گاهى الفاظ به صورت جمع ذكر مى‏ شود تا بر همه مصاديق تطبيق كند، ولى در مرحله اجرا ممكن است #مصداق، منحصر به يك فرد باشد، و اين انحصار در مصداق منافات با كلى بودن مسئله ندارد. ❕به عبارت ديگر پيغمبر اكرم موظف بود طبق قراردادى كه با نصاراى نجران بست همه فرزندان و زنان خاص خاندانش و تمام #كسانى را كه به منزله جان او بودند همراه خود به مباهله ببرد، ولى اينها مصداقى جز دو فرزند و يك زن و يك مرد نداشت (دقت كنيد). 🔹اضافه بر اين در آيات قرآن موارد متعددى داريم كه عبارت به صورت صيغه جمع آمده اما مصداق آن به جهتى از جهات منحصر به يك فرد بوده است ؛ 🔰مثلا در سوره آل عمران آيه 173 مى ‏خوانيم ؛ « الَّذِينَ قالَ لَهُمُ النَّاسُ إِنَّ النَّاسَ قَدْ جَمَعُوا لَكُمْ فَاخْشَوْهُمْ » « كسانى كه مردم به آنها گفتند دشمنان (براى حمله به شما) اجتماع كرده ‏اند از آنها بترسيد » 👌در اين آيه منظور از" الناس" (مردم) طبق تصريح جمعى از مفسران نعيم بن مسعود است كه از" ابو سفيان" اموالى گرفته بود تا #مسلمانان را از قدرت مشركان بترساند . 🔸و همچنين در آيه 181 مى‏ خوانيم ؛ « لَقَدْ سَمِعَ اللَّهُ قَوْلَ الَّذِينَ قالُوا إِنَّ اللَّهَ فَقِيرٌ وَ نَحْنُ أَغْنِياءُ » « خداوند گفتار كسانى را كه مى ‏گفتند: خدا فقير است و ما بى ‏نيازيم (و لذا از ما مطالبه زكات كرده است!) شنيد » 👌منظور از الذين در آيه طبق #تصريح جمعى از مفسران" حى بن اخطب" يا" فنحاص" است. 👌گاهى اطلاق كلمه جمع بر مفرد به عنوان بزرگداشت نيز ديده مى‏شود، همان طور كه در باره ابراهيم مى ‏خوانيم ؛ « إِنَّ إِبْراهِيمَ كانَ أُمَّةً قانِتاً لِلَّهِ » ابراهيم امتى بود خاضع در پيشگاه خدا » ( نحل 120) در اينجا #كلمه امت كه اسم جمع است بر فرد اطلاق شده است. 📚تفسیر نمونه ج 2 ص 586