•┈┈••••✾•✨🌿🌺🌿✨•✾•••┈┈ #خطبه113 #بند_اول «دنیا...فراهم آمده اش پراکنده و ملک آن غارت شده است» #سؤال1⃣: منظور حضرت چیست؟ #جواب : ✍این عبارت در واقع بیان کننده وجه فانی شدن دنیا است . 📣حضرت می خواهند به ما بفرمایند که اگر با نگاه با بصیرت به دنیا بنگرید‌ ، مُلک و قدرت و مسؤلیت و پست و مقامی که همین امروز به کسی می‌رسد درست است که به ظاهر او و دنیا پرستان را شاد می کند ، اما برای انسان مؤمنی که پایان کار را دارد می‌بیند اتمام دوران پست و مقام را هم انگار دارد می‌بیند ، لذا همین الان انگار آن مُلک و مقام از دست رفته است . ⁉️یا مال و امکاناتی مثل مسکن و تجارتی که امروز به آن مغرور هستیم بزودی ما او را رها کرده و به قبر می رویم و او در دنیا برای دیگران می ماند . ⏪بنابراین دنیا ویژگی فانی شدنش خیلی خیلی روشن است . اگر ما چشم حقیقت بین داشته باشیم . 🔰می فرماید : «دنیا فراهم آمده اش پراکنده » 💯 یعنی آنچه را که امروز به زحمت خیال می کنیم با کلی کار و تلاش و حرام و حلال کردن جمع کرده ای در آینده بسیار بسیار نزدیک با مردن تو بعنوان ارث پراکنده می شود بین وراث . ‼️«و ملک آن غارت شده است» ⚠️قدرت و مسؤلیت و مقامی که امروز پیدا کردی بزودی از تو گرفته شده و به دیگران داده می شود . 📛 گویا کسانی به تو حمله کردند و پادشاهی تو را غارت کرده اند. #سؤال2⃣: هر دو #خطبه113 و #خطبه111 با جمله «فإنِّی اُحَذِرُکُمُ الدُّنیا» ، شروع شده ، اما در یکی دنیا پرستی و در دیگری دنیای حرام معنا شده ، علت چیست ؟ #جواب: ✅اولاً: عبارت حرام را خود مرحوم دشتی در ترجمه نهج البلاغه اضافه کرده اند و در متن جز واژه الدنیا چیز دیگری وجود ندارد. ✅ثانیاً: اما به قرینه کلام حضرت روشن می شود که هرجا امام دنیا را مذمت می فرمایند قطعاً آن جنبه از دنیا و آن نوعی از مواجهه با دنیا مد نظرشان است که باعث سقوط انسان می گردد. ↩️لذا تعبیر به دنیای حرام در واقع به همان معنای دنیاپرستی است. 🖊حجت‌الاسلام مهدوی ارفع •┈┈••••✾•✨🌿🌺🌿✨•✾•••┈┈؛

🎇🎇🎇🌿🌹﷽🌹🌿🎇🎇🎇 📜خطبه ۱۱۱ 📣در نكوهش دنيا (قسمت_اول ) 1⃣ هشدار از دنياپرستی ♦️پس از ستايش پروردگار؛ همانا من شما را از دنيای حرام می ترسانم، زيرا در کام شيرين و در ديده انسان سبز و رنگارنگ است، در شهوات و خواهش های نفسانی پوشيده شده، و با نعمت های زودگذر دوستی می ورزد، با متاع اندک زيبا جلوه می کند، و در لباس آرزوها خود را نشان می دهد، و با زينت غرور خود را می آرايد، شادی آن دوام ندارد، و کسی از اندوه آن ايمن نيست. 2⃣ شناخت ماهيت دنيا ♦️ دنيای حرام بسيار فريبنده و بسيار زيان رساننده است، دگرگون شونده و ناپايدار، فناپذير و مرگبار، و کشنده ای تبهکار است، و آنگاه که به دست آرزومندان افتاد و با خواهش های آنان دمساز شد می نگرند که جز سرابی بيش نيست که خدای سبحان فرمود: «زندگی چون آبی است که از آسمان فرو فرستاديم و به وسيله آن گياهان فراوان رويد، سپس خشک شده، باد آنها را پراکنده کرد. و خدا بر همه چيز قادر و تواناست». کسی از دنيا شادمانی نديد، جز آن که پس از آن با اشک و آه روبرو شد؛ هنوز با خوشی های دنيا روبرو نشده است که با ناراحتی ها و پشت کردن آن مبتلا می گردد؛ شبنمی از رفاه و خوشی دنيا، بر کسی فرود نيامده، جز آن که سيل بلاها همه چيز را از بيخ و بُن می کَنند. هر گاه صبحگاهان به ياری کسی برخيزد، شامگاهان خود را به ناشناسی می زند، اگر از يک طرف شيرين و گوارا باشد، از طرف ديگر تلخ و ناگوار است. کسی از فراوانی نعمت های دنيا کام نگرفت جز آن که مشکلات و سختی ها دامنگير او شد. شبی را در آغوش امن دنيا به سر نبرده، جز آن که صبحگاهان بال های ترس و وحشت بر سر او کوبيد، بسيار فريبنده است و آنچه در دنياست نيز فريبندگی دارد، فانی و زودگذر است، و هر کس در آن زندگی می کند، فنا می پذيرد. 📜 #نهج_البلاغه، #خطبه111 🎇🌹🕊 🎇🌿🌹 🎇🎇🎇🎇

📜📜📜🌿🌹﷽🌹🌿📜📜📜 📜خطبه ۱۱۱ (قسمت_دوم ) 3⃣ روش برخورد با دنيا ♦️در زاد و توشه آن، جز تقوا خيری نيست. کسی که به قدر کفايت از آن بردارد، در آرامش به سر می بَرَد و آن کس که در پی به دست آوردن متاع بيشتری از دنيا باشد وسايل نابودی خود را فراهم کرده، و به زودی از دست می رود. بسا افرادی که به دنيا اعتماد کردند، ناگهان مزه تلخ مصيبت را بدانها چشاند و بسا صاحب اطمينانی که به خاک و خونش کشيد. چه انسان های با عظمتی را که خوار و کوچک ساخت، و بسا فخرفروشانی را که به خاک ذلّت افکند. حکومت دنيا ناپايدار، عيش و زندگانی آن تيره و تار، گوارای آن شور، و شيرينی آن تلخ، غذای آن زهر، و اسباب و وسايل آن پوسيده است؛ زنده آن در معرض مردن، و تندرست آن گرفتار بيماری است؛ حکومت آن بر باد رفته، و عزيزان آن شکست خورده؛ متاع آن نکبت آلود و پناه آورنده آن غارت زده خواهد بود. 4⃣عبرت از گذشتگان ♦️آيا شما در جای گذشتگان خود به سر نمی بريد که عمرشان از شما طولانی تر و آثارشان بادوام تر و آرزويشان درازتر و افرادشان بيشتر و لشکريانشان انبوه تر بودند؟ دنيا را چگونه پرستيدند و آن را چگونه بر خود گزيدند؟ و سپس از آن رخت بربستند و رفتند. بی توشه ای که آنان را برای رسيدن به منزلگاه کفايت کند، و بی مرکبی که آنان را به منزلشان رساند. آيا شنيده ايد که دنيا خود را فدای آنان کرده باشد؟ يا به گونه ای ياری شان داده يا با آنان به نيکی به سر برده باشد؟ نه هرگز!! بلکه سختی و مشکلات دنيا چنان به آنها رسيد که پوست و گوشتشان را دريد، با سختی ها آنان را سُست و با مصيبت ها ذليل و خوارشان کرد و بينی آنان را به خاک ماليد و لگدمال کرد و گردش روزگار را بر ضدّ آنها برانگيخت. شما ديديد که دنيا آن کس را که برابر آن فروتنی کرد، و آن را برگزيد، و بر همه چيز مقدّم داشت، که گويا جاودانه می ماند، نشناخت و روی خوش نشان نداد تا آن که از دنيا رفت! آيا جز گرسنگی توشه ای به آنها سپرد؟ آيا جز در سختی فرودشان نياورد؟ و آيا روشنی دنيا جز تاريکی، و سرانجامش جز پشيمانی بود؟. 5⃣پرهيز از دنيای حرام ♦️ آيا شما چنين دنيايی را بر همه چيز مقدّم می داريد و بدان اطمينان می کنيد؟ يا در آرزوی آن به سر می بريد؟ پس دنيا بد خانه ای است برای کسی که خوشبين باشد، و يا از خطرات آن نترسد. پس بدانيد -و می دانيد- که آن را ترک می کنيد و از آن رخت بر می بنديد! و پند گيريد از آنها که گفتند: «چه کسی از ما نيرومندتر است؟». سپس آنان را به گورهايشان سپردند، بی آن که سوارکاران شان خوانند، و در قبرها فرود آوردند، بی آن که همسايگانشان نامند. از سطح زمين، قبرها، و از خاک کفن ها، و از استخوان های پوسيده، همسايگانی پديد آمدند که هيچ خواننده ای را پاسخ نمی دهند و هيچ ستمی را باز نمی دارند و نه به نوحه گری توجّهی دارند. نه از باران خوشحال و نه از قحط سالی نوميد می گردند. گرد هم قرار دارند و تنهايند، همسايه يکديگرند، امّا از هم دورند، فاصله ای با هم ندارند، ولی هيچ گاه به ديدار يکديگر نمی روند. نزديکان از هم دورند بردبارانی هستند که کينه ها از دل آنان رفته، بی خبرانی که حسد در دلشان فرو مرده است. نه از زيان آنها ترسی، و نه به دفاع آنها اميدی وجود دارد. درون زمين را به جای سطح آن برای ماندن انتخاب کردند و خانه های تنگ و تاريک را به جای خانه های وسيع برگزيدند. به جای زندگی با خويشاوندان، غربت را، و به جای نور، ظلمت را برگزيدند، به زمين بازگشتند، چونان که در آغاز آن را پا برهنه و عريان ترک گفتند، و با اعمال خود به سوی زندگی جاويدان و خانه هميشگی کوچ کردند، آن گونه که خدای سبحان فرمود: «چنان که آفرينش را آغاز کرديم، آن را باز می گردانيم، وعده ای بر ماست و همانا اين کار را انجام خواهيم داد». 📜 #نهج_البلاغه، #خطبه111 📜🌹🕊 📜🌿🌹 📜📜📜📜

═════ ೋღ🕊ღೋ════ #خطبه111 #بند_دوم «دنیای حرام،...کشنده ای تبهکار است» #سؤال1⃣: در این که دنیا کشنده است حرفی نیست اما چرا حضرت او را تبهکار (گناهکار و مجرم) نامیده اند ؟ #جواب: ✍ به نظرم پاسخ شما در خود خطبه داده شده است آنجا که می فرماید: 📣«چه بسيار کسانى که بر آن (دنيا) تکيه کردند ناگهان آنها را به درد و رنج افکند، و چه بسيار افرادى که به آن اطمينان نمودند ولى آنها را بر زمين کوبيد. 🚫چه افراد صاحب جاه و جلال که دنيا آنها را حقير و کوچک ساخت ‼️و متکبران فخر فروشى که بر خاک مذلّتشان افکند، حکومتش ناپايدار و همواره دست به دست مى گردد، زندگى گوارايش ناگوار، شيرينى آن تلخ، غذاى آن مسموم، و طنابهايش کهنه و پوسيده است. 📛 زندگانش همواره در معرض مرگند، و تندرستانش در معرض بيمارى. ♨️حکومتش بر باد است، نيرومندانش مغلوب، صاحبان نعمتش رو به فنا، و همسايگانش غارت زده اند. #بند_پنجم #سؤال2⃣: آیا در واقع این عذابهای دوزخ هست که عنوان شده یا برزخ است ؟ #جواب: ✍بند آخر بخشی مربوط به دورانی است که جسم ما در قبر و روح ما در برزخ است . 📛و بخشی هم مربوط می شود به محشر و روزی که از قبرها مبعوث و برانگیخته می شویم یعنی قیامت . 🖊حجت‌الاسلام مهدوی ارفع ═════ ೋღ🕊ღೋ════