eitaa logo
کانال اشعار(مجمع الذاکرین)
1.5هزار دنبال‌کننده
3 عکس
0 ویدیو
2 فایل
این کانال اشعارمذهبی توسط محب الذاکرین خاک پای همه یازهراگویان عالم مهدی مظفری ازشهراصفهان ایجادشد
مشاهده در ایتا
دانلود
امشب قرار ، یار دل بی قرار شد یعنی که باب میل همه ، روزگار شد نور ِدو چشم ِحضرت ِ باب الحوائجی واکرد چشم و خاک ، خزانش بهار شد سلطان رسید و قاعده ها گشت زیر و رو رعیت شدن، میان جهان افتخار شد وقت نجات مردم ایران رسیده است شکر خدا که کشورمان ، کعبه دار شد کرده طلوع باز علی جان و این جهان سر زنده از مسیح ِ دم ِذوالفقار شد ای عزت ِ بدون ِ کرانه خوش آمدی ای سومین علی ِ زمانه خوش آمدی ای خوش ترین ترانه ی لب های من سلام نعم الرفیق ، عشق من ، آقای من سلام ای زندگی من ، شب و روزم ، عزیز من ای از قدیم در دل ِ شیدای من سلام مجنون تر از همیشه به پابوس آمدم جانان و جان و حضرت لیلای من سلام ای آبروی من ،کس و کارم ، پناه من سرمایه ایم ، تمامی ِ دنیای من سلام ای دین من ، قیامت من ،ای بهشت من ای عاقبت بخیری ِ فردای من سلام هر جا دلم شکست ، رسیدی به داد من من غافل از تو بودم و بودی تو یاد من اصلا بعید نیست که نامه سیاه ها گردند تحت قبه ات از بی گناه ها ای کربلای من ،نجف من ، بقیع من ای مشهد تو جمع همه بارگاه ها قربان کیمیای دو چشمان مست تو آقا مرا نگاه کن از آن نگاه ها در کوی تو شکسته دلی می خرند و بس ذکر خداست پای ضریح تو آه ها تو زیر سایه ات همه را راه می دهی یا ایهاالعزیز ِ همه بی پناه ها تو سایه ات شبیه ِ خدا بر سر همه است مهمان نوازی ات چه قَدَر عین فاطمه‌ است غیر از در ِ تو این همه لطف و کرم کجاست اصلا پناه اولم و آخرم کجاست یادش بخیر خاطره ی اولین سلام آن روزهای گم شدنم در حرم کجاست لطف تو آن چنان بغلم کرده بود که یادم نبود گم شده ام ، مادرم کجاست خیلی عوض شدم ، عوضم کن به یک نگاه گردیده ام وبال تو ، بال و پرم کجاست؟ گردید قطره قطره چرا سیل اشک من حال و هوای سابق چشم ترم کجاست خیلی هوایی ِ حرمم باز ، بی گمان آقا سوال کرده که این نوکرم کجاست خیلی دلم گرفته مرا رو به راه کن مثل همیشه کوه غمم را تو کاه کن این درد ها بدون تو درمان نداشتند این ابرها بدون تو باران نداشتند بود آخرالزمان چه قَدَر هولناک اگر ایرانیان امام رضا جان نداشتند مشهد اگر نبود که این گونه پنج تن لحظه به لحظه لطف به ایران نداشتند این ملت امام حسینی بدون تو در فتنه ها که جرات طوفان نداشتند جانم فدات ! دست گرفتی چه قدر از آنانکه ذره ای به تو ایمان نداشتند ای بهترین پناه ، برای همه سلام ای مهربان امام رضای همه سلام سوگند می خورم به سلیمان کربلا در مشهدت شدیم مسلمان کربلا مدیون لطف پنجره فولاد مشهد است هر کس که بین ما شده مهمان کربلا جان جواد ! قسمت ما کن ابالجواد ! تنگ غروب ، نم نم باران کربلا این جا بُوَد حسینیه یا که حرم چه قدر هستند زائران تو گریان کربلا این کاسه های زرد خودش روضه گشته با تمثال ِ دست ِ ساقی ِ عطشان ِ کربلا از آب هم مضایقه کردند کوفیان خوش داشتند حرمت مهمان کربلا ای کشته فتاده به هامون حسین من ای صید دست و پا زده در خون حسین من محمد حسین رحیمیان امام رضا (ع) میلاد
يك عمر مي شود كه گرفتار اين درم گر جاى ديگرى بروم خاك بر سرم دارم هميشه منّت خدمت در اين حريم اين افتخار بس كه در اين باب، نوكرم تا وقت مرگ دم ز ولاى تو ميزنم ذكر رضارضاست نفسهاى آخرم تنها تويى طبيب، در آنجا كه درد هست تنها تويى حبيب، زمانى كه مُضطرم حال و هواى هيچ كسي در سرم مباد كنج ضريح هست زمانى كه در برم اسم شما چكيده ى ايمان و آبروست بر هرچه غير حُبّ شما هست كافرم با جان من عجين شده مِهر شما، و اين باشد ز پاكى و اثر شير مادرم از كودكى كبوتر اين بام بوده ام آقا نده حواله به يك بام ديگرم با گوشه ى نگاه شما ميرسم به عرش هستم كبوترى كه چو سيمرغ مى پرم پرواز در هواى شما اوج عزت است مرغ بهشت هستم و اين است باورم هر روز بى گمان دل من زائر شماست فارغ ز بهمن و دى و مرداد و آذرم شاعر: مهدى فخارشاكرى امام رضا (ع) مدح
درد و درمان ما امام رضاست راحت جان ما امام رضاست ما غلامان حضرتش هستیم شاه و سلطان ما امام رضاست گرچه سلمان او نشد باشیم عشق و ایمان ما امام رضاست جان نوکر چه قابلی دارد جان و جانان ما امام رضاست آیه آیه کلام او نور است تلو قرآن ما امام رضاست جان ایران ماست معصومه قلب ایران ما امام رضاست قول داده به داد ما برسد مرگ آسان ما امام رضاست کاش آن لحظه ها رضا برسد وقت مردن به داد ما برسد بندگی بی بلا نمی چسبد عاشقی بی خدا نمی چسبد نیمه شب بی دعا و ذکر و نماز نیمه شب بی بکا نمی چسبد به همان مهربانی اش، به خدا زندگی بی رضا نمی چسبد این شلوغی خودش صفا دارد حرمش بی گدا نمی چسبد یاد داده خودش به ابن شبیب گریه بی کربلا نمی چسبد روزی ام کن بلا کشیدن را با رضا تا خدا رسیدن را تو کریمِ کریم ها هستی شاه ما از قدیم ها هستی نه به فکر کبوتران تنها یاد این یا کریم ها هستی تو امام الرئوف دنیایی تو امام رحیم ها هستی راه دادی به راه گم کرده تو به فکر رجیم ها هستی ما یتیمان آل طاهائیم تو که یار یتیم ها هستی دست ما را بگیر آقا جان تو کریمِ کریم ها هستی ما نداریم غیر این درگاه بارها داده ای تو بر ما راه در جوار شما چه غم داریم دین و دنیا کنار هم داریم ما کنار تو دلخوشیم آقا با تو ای مهربان چه کم داریم؟ لذتی از بهشت بالاتر حس و حالی که در حرم داریم سر این سفره میهمان توایم بابی از برکت و کرم داریم سمت باب الجواد می آییم قدی از احترام خم داریم پدر و مادرم فدای شما ای امامم، سرم فدای شما می رسد دائما عطا از تو ابتلا از من و دوا از تو شب میلاد در حرم دیدیم دم به دم می رسد شفا از تو یک سلام از حریم قم با من سفر مشهد الرضا از تو هر چه برکت رسیده بر دل ما یا که از قم رسیده یا از تو و دو رکعت نماز بالا سر از من و، رحمت و رضا از تو ای کرامت نمی ز بارانت می رسد رزق کربلا از تو کاش درد مرا دوا بدهی عیدی ام را تو کربلا بدهی وحید محمدی امام رضا (ع) مدح
به یمن عاشقی ام با دلم تفاهم کن برای سوختنم حکم کن ؛ تحکم کن ز طفل گمشده بسیار ناز را بخرند حرم شلوغ که شد لطف کن مرا گم کن بیا و جنس خراب مرا ندیده بخر بیا به دستفروش حرم ترحم کن عزیز فاطمه مردم همه گرفتارند عزیز فاطمه فکری بحال مردم کن کبوتران حرم گر گرسنه میخوابند برنج سفره ی ما را بگیر گندم کن تکلم فقرا جز زبان درازی نیست کلام حق کلیم است پس تکلم کن بیا و ضامن من شو ؛ سپس شکارم کن به دست و پا زدنم هم فقط تبسم کن کلید قفل حریمت به دست معصومه است مرا زیادتر از قبل زائر قم کن شاعر: علی اکبر لطیفیان امام رضا (ع) مدح
. السلام علیک یا امام الرئوف یا ابالحسن یا علی بن موسی الرضا علیه السلام حضرت نجمه مبارک باد گوهر زاده ای آسمان شیعه را خورشید انور زاده ای شافعی دیگر برای روز محشر زاده ای سرور والاتری از هر چه سرور زاده ای ای عروس فاطمه گویا که حیدر زاده ای آمده از نسل موسی' وارث نام علی از مه زیبای او شد آسمان ها منجلی لحظه ای که او قدم بگذاشت بر روی زمین پهن شد در زیر پایش یک پر روح الامین پیشواز او رسیده شخص ختمی المرسلین او شده از لحظه ی میلاد خود حصن حصین هفتمین نائب به مولانا امیرالمؤمنین اوست هشتم حیدر و سوّم علی،شمس الشّموس پادشاه کشور ایرانیان در أرض طوس ماه ذی القعده رسید وزنده شد یاد رئوف باز افتاده دلم در دام صیّاد رئوف هر دل ویران شده گردیده آباد رئوف شد به پا در عرش اعلا جشن میلاد رئوف حضرت موسی' مبارک حق به تو داده رئوف آمده بر جن و انس و عرشیان شاه کرم صاحب عرش خدا در مهد والای عجم در کرامت اوست مظهر بر خداوند جلیل خلقت او شد شبیه خاندانش بی بدیل قلب های شیعیان بسته به درگاهش دخیل پنجره فولاد او شد شافی کور و علیل کفش دار او شدن شد آرزوی جبرئیل می رسد بر حدّ والای تقرّب بر خدا آن غلامی که شده جاروکش صحن رضا کور اگر آید درون صحن او بینا شود نوکر آید در حریم‌ پاک او آقا شود زائر او سرفراز محشر عقبا شود شد سعادتمند آن کس که بر او شیدا شود با نگاه او روا هر حاجت دنیا شود در حقیقت باب حاجات است درایران زمین شد گدایی در حریمش افتخار مؤمنین باز گردد از حریمش درب جنت مستقیم انبیا و اولیا هستند در صحنش مقیم اوست موسی' زاده و ارباب موسای کلیم دشمن او می شود جاوید در نار حَمیم هر که دارد مِهر او شد صاحب قلب سلیم علت پیدایش هر بنده ای حبّ الرّضاست شد عزیز هر دو دنیا هرکه بر او مبتلاست بر گدایان حریمش مِهر او شوکت دهد گنبد و گلدسته اش بر دیده ها عزّت دهد هرکه را آمد به کویش بابی از رحمت دهد احتیاجی نیست زائر بر خودش زحمت دهد هر که را شد زائرش مولای ما جنّت دهد جنّت اعلاست زیر پای زوّار رضا بهتر از جنّت شده یه لحظه دیدار رضا در شکوه صحن او آیات حق تفسیر شد هر که خورده آب سقّاخانه را تطهیر شد قلب هر دلداده ای با جذبه اش تسخیرشد بر مس دل ها زیارت نامه اش اکسیر شد خوش به حال خادمی که در سرایش پیر شد خادم او رستگار هر دو دنیا می شود خوش به حالش انتخاب شخص زهرا می شود اوست سلطان رئوف و ضامن آهو رضا می دهد عزّت به آن کس که شود بر او گدا می رسد عقبا به داد زائرینش در سه جا عاشقان! هر کس که دارد آرزوی نینوا می دهد یک گوشه ی چشم رضا کربوبلا بر لب ما نقش شد روحی فداک یا رضا روزی ما کن دوباره اربعین کرب و بلا وای از روزی که او از موطنش گردد جدا می شود مسموم زهر کینه ی یک بی حیا می خورد روی زمین تا حجره اش او بارها خادمش بیند به روی رأس پاک او عبا بر کف حجره گذارد سر به یاد کربلا یاد گودالی که خاکش در یم خون رنگ شد پر ز تیر و نیزه وشمشیر و مشتی سنگ شد علی مهدوی نسب(عبدالمحسن)
در صحن شما اشک گداها را عشق در بین حرم شور و نواها را عشق بیمار زیاد است و گرفتار زیاد این پنجره فولاد و شِفاها را عشق در میکده ی امام هشتم هستم مستی دل و شور و صفاها را عشق زوّار حرم اَمان ز سلطان دارند دفع غم و اندوه و بلاها را عشق من در حرمت فقط تو را میخواهم جود و کَرَم و لطف و عطاها را عشق شیرینی زندگی من این مصرع با اشک و بُکا،رضا رضاها را عشق در صحن رضا نوای مهدی عشق است ذکر فرج و اشک و دعاها را عشق عبدِ کریم امام رضا (ع) مدح
تقدیم به خاک پای ، مادر ز خاطر برده ماه هفتمِ هفت آسمان، غم را حمیده مادرش وقتی به او بخشید تکتم را   ١ زنی که کنیه ی او حضرت ام البنین بوده   ٢ کسی که پرورانده در بغل، سلطانِ عالم را همان نجمه که عطر حضرت معصومه را دارد همان که کرده جاری در کویر شور، زمزم را همان که کودکش قبل از تولد در سحرگاهان برایش خوانده با صوت جلی، آیاتِ محکم را   ٣ همان خورشید هشتم که پناه بی پناهان است   ۴ همان که برده بالا تا فراز عرش، پرچم را علی صورت علی سیرت علی ظاهر علی باطن دوباره غصب کردند از علی حق مسلم را چه فرزندی، همان که ناله ی یابن الشبیب او دمادم زنده کرده روضه ی باز محرم را کسی که مادر خورشید شد، فرزندِ فرزندش کشد بر خاک ذلت بینی یحیی بن اکثم را عجب شمس الشموسی از نگاه نجمه جاری شد که روشن کرد تا روز قیامت کل عالم را
صدای ذکر تو شب را فرشته‌باران کرد عبور تو لب "شیراز" را غزل‌خوان کرد "کرم نما و فرود آ که خانه خانه ی توست" بیا که چشم و دلت شهر را چراغان کرد چو خواهرت که ز "دریاچه ی نمک" دل برد هوای زلف تو دریاچه را "پریشان" کرد نه شیخ شهر، تو شاهی که با چراغ رسید و برق عشق تو ما را گرفت و انسان کرد ولی چه حیف که آن طره ی خیال‌انگیز چه زود آمد و دل برد و روی پنهان کرد چه اشک‌ها که ضریحت به گونه‌ها جاری... چه دردها که خدا با دل تو درمان کرد شرابِ خون تو جوشید و جان "حافظ" را به جرعه‌ای غزل از جام غیب مهمان کرد و گنبد تو برای دل کبوترها چه مهربان شد و پرواز را چه آسان کرد سفر اگر چه چنین ناتمام ماند، ولی صدای پای تو "شیراز" را "خراسان" کرد...
در آسمان آبی چشمت شناورم از بارش نگاه بهارانه ات، ترم چشم تمام ثانیه ها برضریح توست آورده ام هدیه گل اشک پرپرم بر صفحه ی خیال دلم می کشم به شوق از بارگاه پاک تو طرحی برابرم فیض دعای ندبه کنار ضریح تو شد قسمتم، که منتظر نور کوثرم درسایه سار امن تو مأوا گزیده ام ای سیدالاعاظم و ای روح باورم این واژه ها که هیات زائر گرفته اند امید بر نگاه تو دارند، سرورم گلهای نور چیده ام از باغ مرقدت شاه چراغ، ای حرم سبز خاطرم آه ای نگین حلقه ی شیراز! باز هم لطفی نما که پا بگذارم در این حرم
شاه منی که مونس هر سال و هر دمی شاهی ولی غریب ‌ترین شاه عالمی باران اشک اذن ورود حریم توست در هر کویر علت باران نمی نمی حیرت نکن از این که خرابم مقابلت آخر همان که از ته دل دوست دارمی بر شانه‌های تو حرم حضرت رضاست عباس وار حامل راز مُحرّمی هر چند گنبد تو طلا نیست شاه من در چشم‌های خیس، طلای مجسّمی ای معدن محبت شهر گل و غزل هر قدر کشف می‌کنمت، باز، مبهمی هر لحظه بی تو ماندن دنیا جهنم است کاری کن ای بهشت، نماند جهنمی
عمری‌ست دلم در گرو این وادی‌ست این عشق، همیشگی‌ست؛ مادرزادی‌ست تو گریه نکرده می‌دهی حاجت را کی گفته دل پنجره‌ات فولادی‌ست؟
به‌مناسبت ایران که بهشت در دلِ قم دارد در مشهدِ خود امام هشتم دارد در این دهه‌ی کرامت و رحمت و نور خورشید به خورشید تبسّم دارد
به‌مناسبت مشهد حرم مطهرِ سلطان است قم مرقد پاک بانوی باران است گویند که حد فاصلِ این دو حرم بین الحرمینِ کشور ایران است
به‌مناسبت ذیقعده شد و فرصت دل‌خواه آمد یاران! دهه‌ی کرامت از راه آمد ای ضامن آهو مددی کن که دلم با زمزمه‌ی "آمدم ای شاه" آمد
قم، مشهد، قم، مشهد، قم، مشهد، قم حیرانم و بیقرارم و سردرگم من کفتر بین‌الحرمینم، آری در مشهد آب می‌خورم، قم گندم
به‌مناسبت ایران که بهشت در دلِ قم دارد در مشهدِ خود امام هشتم دارد در این دهه‌ی کرامت و رحمت و نور خورشید به خورشید تبسّم دارد
تو چلچراغ آسمان هفتمینی آئینه ی نور خدا روی زمینی تو انعکاس مطلق ذات خدایی خورشید دامان امام هفتمینی سرنیزه های نور خورشید جمالت گوید که بین آسمان ها بی قرینی در غربت افتادی ولی نقل زبان است تو یاورافتادگان مستعینی گیرایی شعر و غزل از برکتِ توست از بس که در ابیات آن خوش می نشینی دیدم طواف عاشقان را گرد کویت گفتم مراد مردم این سرزمینی با این همه غربت که نقش دفتر توست بر حلقه ی ارباب حاجت چون نگینی چشمم که روی پنجره فولاد افتاد گفتم که درمان دل هر بی معینی ما چون کبوتر رو به سوی مشهد آریم زیرا تو مقصود دل اهل یقینی دیدم منادی بین مردم داد پیغام تو آرزوی دیده ی روح الامینی شمس الشموس عالمی اما همین بس فرزند موسی و امام هشتمینی در سینه ام نام تو را من حک نمودم زیرا برای من یکی ،تو بهترینی محمد حسین علیرمضانی امام رضا (ع) مدح
۱۴۰۲ از بیت ولایت آمد یک ماه درخشان مژده به همه عالم آمد شاه خراسان نور کاظم کرده ظهور قلب نجمه غرقِ سُرور چشمان دشمن شده کور از مَقدمِ آقا ضامن آهو مدد نغمه ی یاهو مدد ای گل خوشبو مدد ای گل زهرا [ یا علی موسی الرضا (۳) ای گل زهرا ] ۲ شهر مدینه امشب شد مثل عرش بَرین از شوق رضا هر مَلَکی اومد روی زمین شد بیت ولایت گُلشن روئیده گلی چون سوسن چشم همه ی ما روشن از آمدن او در شب میلاد او گشته دلها شاد او هر کسی با یاد او میزنه فریاد [ یا علی موسی الرضا (۳) ای گل زهرا ] ۲ گشته همه عالم مجنون اما تویی لیلا حضرتِ موسی بن جعفر بَه بَه شده بابا از عشق تو سرگردونم حاجت دارم و میخونم من تشنه ی سقاخونم ای آرزوی من دین و ایمانم رضا شاه و سلطانم رضا ماه تابانم رضا حجت هشتم [ یا علی موسی الرضا (۳) ای گل زهرا ] ۲ @mortaza110shahmandi. ایتا
❣﷽❣ دریای رحمت خدا، پارهٔ تن احمد میگم با چشم ترم، عشق مارضا اومد مژده که آقا رسید غنچهٔ زهرا دمید شادی کنید امشبواین ذکرو بامن بگید 🌸🌺یا علی موسی الرضا ع نگاه قیمتی میخوام، لطفی کن تو ای آقا غذای حضرتی میخوام، مهمونم کن ای آقا تاب و تبم یا رضاست روی لبم یا رضاست با افتخار من میگم نان شبم یا رضاست 🌸🌺یا علی موسی الرضا ع بی سر و سامونتم، ای امیرو ای مولا سائل درگاهتم، دستمو بگیر آقا حج فقیران تویی، شاه خراسان تویی شاه خراسان که هیچ، صاحب ایران تویی 🌸🌺یا علی موسی الرضا ع @mortaza110shahmandi. ایتا
هشتمین خورشید پُر نورِ ولایت آمده قبله ی هفتم رضا نور امامت آمده آمده دریای علم و عالِم آل نبی نام او نام علی آئینه ی روی علی ای امام رئوف ضامن آهو رضا ای گل فاطمه ای گل خوشبو رضا مددی یا رضا یا علی موسی الرضا (۴) شُکرلِله آمده دنیا گل کاظم رضا مادرش شاد است و امشب میکند شکر خدا روز میلاد رضا صحن رضا شد غرق نور از قدم های رضا ایران شده غرق سُرور حرم با صفاش گردیده غرق صفا بر لب زائراش شد ذکر جانم رضا مددی یا رضا یا علی موسی الرضا (۴) یا رضا جان من گدای جود و احسان توام مثل خادم های تو ریزه خور خوان توام چشم امیدم به لطفت بوده ای شاه و امیر جان زهرا و جوادت یا رضا دستم بگیر من دَخیل توام ای دلبر مُحترم دست خالی زِ من تویی و جود و کرم کن عنایت به ما یا علی موسی الرضا بده عیدی به ما مدینه و کرب و بلا مددی یا رضا یا علی موسی الرضا (۴) @mortaza110shahmandi. ایتا
گاهگاهی نگاه من به در است بر قدمهای  یار  در  سفر  است این    گدای    قدیمیِ    مضطر سر راهت نشسته  منتظر است چشم   امید به   لطف  تو  دارد ملتمس بر  تو در دل سحر است کاش  آقا  که  دست   من   گیری ورنه پایم  همیشه در خطر است هر  زمان   نام   تو   به   لب   آید از فراقت دو دیده پر گوهر است گر    بیفتم   ز   چشم     تو     آقا همه  عمرم   فنا  و   بی  ثمر است کِی   شود   بر   رُخت   نظاره   کنم روی تو بِه ز شمس و صد قمر است زائرم     کن    به     کربلا    با    خود ای خوش آن دل که با تو همسفر است @mortaza110shahmandi ایتا
❣﷽❣ 🍃 عج 🍃 سه شنبه ها که میشه دلم خدایی میشه برای جمکرانِ آقا  هوایی می  شه پرستوی وجودم کشیده پر دوباره شعله ی عشق  تو  زد  قلب  منو شراره 🍃یابن الحسن کجایی 🍃داد از غم جدایی الهی که همیشه نوکر تو بمونم از در خونه ی خود دست  خالی نرونم خدا کنه فدات شم فدای خاک پات شم تو  راه  جمکرونت  فدای  نوکرات   شم 🍃یابن الحسن کجایی 🍃داد از  غم  جدایی اگه  دعا  کنی  تو برای   من   همیشه این دل عاشق  من  از  تو جدا  نمیشه جا مونده ام ز  عشقت  آقا منو  نیگا کن به  این غلام سیاهت  یه کربلا  عطا  کن 🍃یابن الحسن کجایی 🍃داد از  غم  جدایی @mortaza110shahmandi     ایتا
آقا چه میشود به غلامت  کرم کنی با گوشه ی نگاه  دلش را  حرم کنی از بس که با گنه دلتان را شکسته ام لایق نیم  نگه  به دل  مضطرم  کنی یک گوشه ی نگاه تو دل را جلا دهد دل میدهم تو را که شما گوهرم کنی آقا   مدال  نوکریت  را  ز  من   نگیر من سینه میزنم که تو عاشقترم کنی ازکاروان عشق تو جامانده ام حسین آیا  شود  مرا   تو  مقیم  حرم   کنی؟ یک جرعه ای  بده تو ز صهبای کربلا تا مست آن  شراب و مِیِ  کوثرم کنی @mortaza110shahmandi. ایتا
می خوام به کربلا بیام دوباره دلم ز دوریِ تو بی قراره دیگه دلم صبر و قرار نداره زِ سوز داغت شده پُر شراره آقام‌ حسین ، آقام حسین ، حسین جان (۲) دعا بکن عاشق تو بمونم تو کربلا روضه ی تو بخونم بخونم از تشنگیِ لبِ تو روضه ی قتلگاه و زینب تو آقام حسین ، آقام حسین ، حسین جان فدای حنجر بُریده ی تو جسم به خاک و خون کشیده ی تو فدای شش ماهه علی اصغرت فدای عباس و علی اکبرت آقام حسین ، آقام حسین ، حسین جان اگه دعا کنی برام همیشه دیگه دلم از تو جدا نمی شه تا آخرش تو راه تو می مونم می مونم و از تو فقط می خونم آقام حسین ، آقام حسین ، حسین جان @mortaza110shahmandi. ایتا
خیمه زد تو دلم داغ کرببلا می پیچه بوی غم باز توی روضه ها دوباره باز دلم ٬ می خونه دم به دم ز روضه های تو ارباب داره نوای غم ٬ ز دوری حرم بیا غلامتو دریاب یا حسین غریب کربلا ارباب (۳) پر زده قلب من تا به عرش خدا عرش اعلای حق جنت الکربلا شاه کرم تویی ٬ تاج سرم تویی تویی همه کس و کارم دار و ندار من ٬ باغ و بهار من تو هستی یاور و یارم یا حسین غریب کربلا ارباب عشق تو یا حسین راه قرب خداست آخرین منزل عشق ما کربلاست ای تو صفای دل ٬ هستم ز تو خجل دل منو خدایی کن ای سرور و امیر ٬ تو دستمو بگیر منو کرببلایی کن یا حسین غریب کربلا ارباب @mortaza110shahmandi. ایتا