eitaa logo
موسسه مطالعات راهبردی اسلام معاصر (مرام)
38 دنبال‌کننده
75 عکس
0 ویدیو
0 فایل
📝 📎نظرات و پیشنهادات خود را با ادمین مطرح کنید👇 @Mrym_Sharifi
مشاهده در ایتا
دانلود
🔸امام صادق و مکتب تشیع🔸 📝مقاله 🔻مکتب به عنوان یک نظام عظیم، مرتبط و متین فقهی و کلامی و معرفتی عمیقاً مرهون تعلیمات است. را در پی افکندن این نظام و تبیین و توسعه آن نقشی است بی بدیل. انتساب به حضرتش از دیرباز به همین علت بوده است. 🔻در اینجا لازم است به مفهوم اشارتی رود؛ این رسالت در درجه نخست، بیان و تشریح معارف عمیق وحیانی بود؛ آن نوع معارفی که انسان‌ها با ظرفیت‌های انسانی‌شان، ‌اعم از عقلانی و روحی و احساسی و عاطفی،‌ نمی‌توانند بدان دست یابند؛ باید آن را از منبعی آسمانی دریافت کنند و افراد آشنای با این رمز و راز آن را برای‌شان بازگو و تفسیر کنند. این منبع از نظر ما است و آموزه‌‌‌‌های ؛ و نقش اصلی توضیح و مفهوم کردن و تطبیق دادن این مجموعه است؛ اعم از آنکه به اعتقادی راجع شود و یا به عملی. 🔻در بعد از و به ویژه پس از شهریور 1320 به عنوان یک جریان و و در بین تحصیلکرده‌‌‌‌ها و روشنفکران محبوبیتی بلامنازع یافت. این جریان، طبقات جدید مذهبی را، خصوصاً از دهه 1340به بعد، عمیقاً‌ تحت تأثیر قرار داد . اینان گذشته خود و حتی گذشته خود را در بسیاری از موارد بر اساس همان روش‌ها و معیارهایی بررسی کردند که در میان ترقی‌خواهان چپ ایرانی رواج و مقبولیت داشت و در پی اثبات همان مسائلی بودند که برای آن‌ها اهمیت داشت. البتّه عوامل دیگری هم در این میان دخالت داشت. 🔻از این دیدگاه بزرگ‌ترین و بلکه تنها رسالت امامان در مبارزه همه جانبه آنان با و خلاصه می شد؛ و این خود بر دو باور مبتنی بود. اول آنکه تمامی بدی‌ها و کژی‌ها و ستم‌ها به حاکمان راجع می‌شود و دوم آنکه تنها وظیفه امامان مقابله بی‌امان با آن‌هاست. براساس چنین تفسیری مجموع اقدامات ائمه اعم از «فعل» و «قول» و «تقریر» صرفاً‌ در خدمت همین هدف است، حتی اگر به مسلحانه و براندازانه بیانجامد، خواه از طرف خود آنان باشد و یا از طرف پیروان و شاگردان‌شان. متن کامل....👇👇 🌐https://maraminstitute.com/?p=961 ................................ 🆔@maraminst
📖 برشی از کتاب 🔶 تا راه گم نشود 🔶 ✍ 🔺نکته اینجاست که گزارش‌های مربوط به دخت گرامی پیامبر(ص)، همگی بزرگوارانه و با رعایت تمامی ملاحظات اخلاقی و فاقد هرگونه علائمی از حیله و حسد و کینه و انتقام‌جویی و بدخواهی است و هیچ نکته‌ای که به زندگی خصوصی یک زن راجع می‌شود و نباید میان جمع بیان شود، در آن نیامده است. حال آنکه در برخی از روایاتی که از بعضی از همسران پیامبر نقل شده چنین نکاتی آمده است. عفت در کلام، عفت در خانواده، عفت در زندگی روزمره و عفت در برخورد با زنان و مردانی که به‌گونه‌های مختلف موجب آزردگی حضرتش می‌شدند. 🔺مهم‌تر آن‌که در تمامی این فراز و نشیب‌ها، حضرت، شخصیت “زنانه” خویش را حفظ کرد. حتی آنجا که مجبور شد برای روشن‌شدن حقیقت به صحنه آید و اعتراض کند، نکوشید در قالبی “مردانه” ظاهر شود و اعتراض کند. این احتمالاً مهم‌ترین پیام ایشان به همۀ تاریخ است و آن این‌که زن، “زن” است و باید چنین بماند و برای نقش‌آفرینی و اثبات خویش نباید شخصیتی “مردانه” بیابد، او باید ایده‌آل خود را در چارچوب “زن بودن” و “زن ماندن” بجوید و اشتباه بزرگی است اگر این ایده‌آل را در “مرد شدن” قرار دهد و بکوشد برای رسیدن به خواسته‌اش خود را در مدلی مردانه تعریف کند و شکل دهد.
📖 برشی از کتاب 🔶 تا راه گم نشود 🔶 ✍ 🔺به واقع مشکلات فاطمه حتی در دوران حیات خود پیامبر هم وجود داشت؛ اگرچه از نوعی دیگر و بیش‌تر از جنس مسائلی بود که حلقه زنان به طور مستقیم یا غیرمستقیم برای حضرتش ایجاد می کردند. چنانکه گفتیم ایشان در خلق چنین مشکلات هیچ نقشی نداشت امّا مجبور بود با متانت و بردباری این همه را تحمل کند. بدین ترتیب دختر پیامبر و همسرش در پایان سال‌های عمر پیامبر در شرایط سخت‌تر و دشوارتری قرار گرفتند. در اینجا نیز آن دو در پیدایی آن هیچ دخالتی نداشتند و بهتر است که بگوییم در آن واقع شدند. این وضعیت تا بدان حد سنگین شد که لبخندی بر لبان فاطمه در واپسین لحظات عمر پیامبر در حالی که می‌گریست، نقش بست. هنگامی که اطرافیان علت را جویا شدند فرمود: «پدرم بشارت داد که پس از من تو اولین فردی از خاندانم هستی که به من ملحق می شود.»
برشی از کتاب: 🔶 تا راه گم نشود 🔶 ✍ پیامبر به دختر خویش محبتی بی‌شائبه داشت و رفتارش با او، توجه و بلکه حسادت زنان را تحریک می‌کرد؛ این محبت چنانکه حضرت بارها فرمود صرفاً‌ به دلیل وابستگی نبود؛ به دلیل فضیلت‌ها و مکرمت‌هایی بود که در ایشان وجود داشت، امّا این نکات برای آنان و هم‌اندیشان مذکرشان نامفهوم بود. آن‌گونه که از روایات و شواهد و قرائن دیگر برمی‌آید حتی برخی مردان نزدیک به پیامبر هم از این همه محبت و اکرام ناراحت می‌شدند. تلگرام | ایتا
برشی از کتاب 🔶 تا را گم نشود 🔶 ✍️ 📌امام علی شخصیت ناشناخته 🔺امام نه در دوران حیاتش و نه پس از آن، شخصیت گمنامی نبود. هر آن کس که اسلام را می‌شناسد و یا آن را پذیرفته است، او را می‌شناسد، اما می‌توان گفت که در مجموع امام شخصیتی است "ناشناخته" و در بهترین حالت "کمتر شناخته". این حالت در طی دوران سی ساله پس از رحلت پیامبر چشمگیرتر است. گویی مردم زمانه نمی‌خواستند و نیز نمی‌توانستند فردی چون او را بشناسند. او به مراتب فراتر از ظرفیت زمانه‌اش بود، اگرچه آن را صبورانه تحمل می‌کرد و جز در مواردی نادر، لب به شکایت نمی‌گشود. ایتا | تلگرام
برشی از کتاب 🔶 حیات سیاسی اجتماعی ائمه معصومین 🔶 ✍️ 📌عید مبعث 🔺متواتر است که پیامبر اکرم(ص) چند سال پیش از آغاز بعثت به غار حرا می‌رفتند. در سالهای اول، اقامت ایشان در غار حرا کم بود، ولی هر چه می‌گذشت و حضرت به چهل سالگی و ایام بعثت نزدیک می‌شد، اقامت‌شان طولانی‌تر می‌شد. تا آنجا که حتی برای صرف غذا نیز بازنمی‌گشتند و جناب خدیجه برایشان غذا می‌برد. 🔺تا اینکه یک شب جبرئیل(ع) بر پیامبر ظاهر ‌شد و گفت: «اقْرَأ» (بخوان!). حضرت می‌فرماید: چه بخوانم؟ خطاب می‌کند: «اقْرَأ»، یعنی با من بخوان: «اقْرَأ بِاسْمِ رَبِّكَ الَّذي خَلَقَ...». این اولین آیه‌ای است که بر پیامبر(ص) نازل می‌شود و به این ترتیب حضرت به رسالت انتخاب می‌شود. آنچه متفقٌ‌علیه است، اولین سوره‌ای که بر پیامبر(ص) نازل می‌شود، سوره علق است که در شب 27 رجب نازل می‌شود. البته اهل‌سنت این شب را عموماً شب معراج می‌گیرند. 🔺پس از بعثت، به مدت سه سال، پیامبر رسالتش را به صورت موردی ابلاغ می‌کند و بعد دستور می‌رسد که دعوت علنی شود. دعوت پیامبر(ص) از این به بعد جنبه علنی پیدا می‌کند، با همان جمله معروف «قُولُوا لا اِلهَ إلَّا الله‏ تُفْلِحُوا» و دعوت از اشراف و بزرگان قریش. ایتا | تلگرام
برشی از کتاب 🔶 حیات سیاسی اجتماعی ائمه معصومین 🔶 ✍️ 🔺معروف است اینکه وقتی امام سجاد(ع) به مدینه آمدند، محمد حنفیه خدمت حضرت آمد و گفت: من فرزند علی بن ابی‌طالب هستم و امام بعد از امام حسین من خواهم بود. اینجا حضرت صحبت کردند و دلایل امامت خود را گفتند، بعد وقتی محمد حنفیه قانع نشد، باهم به مکه رفتند و آنجا حجرالاسود به امامت امام سجاد(ع) شهادت داد. معروف است که بعد از این جریان مطالبی که به محمد حنفیه گفته شد برایش واضح شد و دیگر به امام سجاد(ع) اعتراضی نداشت. ایتا | تلگرام
برشی از کتاب 🔶 حیات سیاسی اجتماعی ائمه معصومین 🔶 ✍️ 🔺امام حسن(ع) علاوه بر اینکه جانشین حضرت علی(ع) با عنوان امام بعدی بودند، اینگونه که ما بررسی میکنیم، یک اشتراک نظری در باب جانشینی ایشان به جای حضرت علی(ع)، نه تنها به عنوان امام برای ما شیعیان، بلکه حتی با عنوان خلیفه مسلمانان هم در میان مسلمانان وجود داشته است. کما اینکه ما می‌بینیم بسیاری از دشمنان حضرت هم با امام حسن(ع) بیعت می‌کنند. حتی آن لشکر را هم امام جمع‌آوری می‌کند برای نبرد. 🔺در مجموع، آنچه مسلّم است اینکه امام حسن(ع) را کوفی‌ها همه می‌شناسند. آن حضرت از فرماندهان جنگ هست و در جنگ جمل، عملا موثرترین فرد است که شتر عایشه را هم ایشان پی می‌کند. در جنگ صفین هم هست و نقش فعال و مؤثری دارد. لذا همه حضرت را می‌شناسند و به عنوان فرزند حضرت امیر(ع) پذیرفته شده است. حضرت هم صریحا وصیت به امام حسن(ع) دارند، به عنوان جانشین خودش. 🔺پذیرش امام، حتی در حلقه وسیع‌تر، نه خواص شیعیان، بلکه در حلقه وسیع‌تر طرفداران امام(ع)، عمدتا به دلیل وصیت حضرت و به دلیل نواده پیامبر بودن است. حالا ممکن است بعضی‌ها اصرار داشته باشند که آن احادیثی که مربوط به دوران پیامبر(ص) است در فضائل و مناقب حسنین و اهل بیت(ع) و امام حسن(ع)، باعث پذیرش حضرت از سوی شیعیان شد. ولی این احادیث بیشتر در مورد خواص کاربرد دارد و بعید است توده لشکر به آن دلایل به امام متمایل باشند. ولی عده زیادی از افرادی که با امام(ع) بیعت کردند و ایشان را به عنوان خلیفه مسلمانان شناختند، آن ثبات را برای حمایت از امام(ع) ندارند. شاید بگوییم معاویه هم از همین قضیه سوء استفاده می‌کند. شاهد روشن آن، همان داستان‌های توطئه‌های داخلی او است، در نبردی که می‌خواهد با امام(ع) انجام دهد. ایتا | تلگرام
برشی از مقاله 🔶 امام علی و زمانه‌اش🔶 ✍️ 🔺در اینجا می‌باید از کسانی که به دلائل مختلف مردم را علیه امام برمی‌انگیختند و یا می‌کوشیدند موقعیت ایشان را تنزّل دهند، یاد کرد. به احتمال فراوان معاویه با کسانی چون اشعث بن قیس مرتبط بوده است. اگرچه اشعث که خود دستی در قتل امام داشت، چند روزی پس از امام درگذشت، امّا پسرش محمد و خاندان او در نزد معاویه و جانشینان او جایگاهی داشتند و بدون شک اینان برای بدبینی و دلسرد کردن مردم اقدام می‌کرده‌اند. 🔺کسانی هم بودند که شخصاً با امام مخالف بودند. اینان با حضرت بیعت نکردند و امام آنان را به عکس خلفای قبل تحت فشار قرار نداد. برخی همچون ابوموسی گرایشی به خوارج داشتند و بعضی چون سعد وقاص در پی نفی فضائل و مقامات امام بودند. مطمئناً آنها را در تشویش ذهنی و اعتقادی مردم سهمی بوده است. اگرچه امام هیچگاه بر آنان سخت نگرفت،‌ امّا آنان به حاکم جباری نیاز داشتند که زبان از کامشان بیرون کشد، تا به شهروندانی رام و آرام تبدیل شوند. چنانکه مدتی بعد چنین شد. ابن زیاد و حجاج و بلکه عموم حاکمان اموی این گونه با آنان رفتار ‌کردند. 🔺آری عدالت، سماحت و بزرگواری امام بسیار فراتر از ظرفیت جامعه بدوی آن روز بود. اگر هدف صرف حکومت ‌بود می‌بایست بر آنان سخت گرفت چنانکه بعدها چنین کردند، امّا هدف به مراتب فراتر و والاتر بود. این بود که اصول دینی و اخلاقی رعایت شود. حقی ضایع نشود و حقوق ضایع شده احیا گردد و عدالت تحقق یابد. و قطعه‌ای از تاریخ به مثابه مدلی اسلامی برای آیندگان به یادگار ماند. 🔺امام در روزهای پایانی دلتنگ و فرسوده شده بود. یاران مخلص‌اش را از دست داده بود و احساس تنهایی می‌کرد. فضای عمومی به گونه‌ای بود که حتّی یار وفاداری چون حجر بن عدی و دوستانش را به طرح سوالاتی واداشت که امام را سخت ناراحت و متعجب ساخت و در پاسخ بدانها بیانی مفصل ایراد فرمود. از پاسخ امام می‌توان حجم دردمندی‌های حضرتش را دریافت. برای مطالعه متن کامل مقاله روی لینک زیر کلیک کنید👇👇 https://maraminstitute.com/?p=417