eitaa logo
Modiryar | مدیریار
209 دنبال‌کننده
5.1هزار عکس
795 ویدیو
2 فایل
• پایگاه جامع مدیریت www.modiryar.com • مدیرمسئول دکتر مهدی یاراحمدی خراسانی @mahdiyarahmadi • مشاور @javadyarahmadi • اینستاگرام https://www.instagram.com/modiryar_com • تلگرام telegram.me/modiryar • احراز ارشاد http://t.me/itdmcbot?start=modi
مشاهده در ایتا
دانلود
Modiryar | مدیریار
بازتعریف فضای شهری   ✅ مجموعه ای از عناصر به هم پیوسته و ناپیوسته اند که در معماری هرکدام ماهیتی خاص و مستقل دارند که به آن عنصر معماری گویند. (مانند خانه، مدرسه، سینما و ...) این عناصر ویژگی هایی به شرح زیر دارند: 1⃣ استقلال هویتی و شخصیتی:  هر خصوصیتی مستقل و هویتی خاص با ویژگی های انحصاری دارد. 2⃣ قابلیت ایجاد یک مجموعه بهم پیوسته:  عناصر در عین استقلال شخصیتی، قابلیت پیوستگی و ایفای نقش در یک مجموعه بزرگتر را نیز دارند. 3⃣ فضای شهری:  برای ارتباط این عناصر بهم به یا یک فضای خاص دارای حد و مرز مشخص نیاز (با عنوان شهر) داریم. 4⃣ هنر طراحی شهری:  طراحی فرم و معنا برای هریک از این عناصر باید صورت پذیرد و در نهایت اتصال آنها توسط هنر ، صورت می پذیرد. ✅ «فضاي شهري» از تلفيق در بستر کالبدي، در زمينه معنايي و در راستاي عملکردهاي مورد نياز گروهی از انسان ها عینیت می یابد. فضای شهری در بستری تاریخی، علاوه بر دارا بودن همه عملکردهای متعارف (که در سایر محیط‌‌های شهری نیز عهده‌دار است)، ‌باید نقش خاص خود را در سطحی بالاتر و چند وجهی منطبق با ویژگی‌های یک بافت تاریخیِ دارای هویت ایفا نماید. بر این اساس در یک نگاه کلی فضای شهری پدیده ای سازمان یافته متشکل از دو مورد به شرح زیر است:   1⃣ اطلاعاتي که در صورت های مختلف فرم، عملکرد و معنا تجلي مي يابد. 2⃣ بستر شکل گيري و ارتقا زندگي اجتماعي يک جامعه که بيانگر فرهنگ و شيوه شهرنشيني يک تمدن مي باشد.   ✅ فضای شهری از جمله مباحثی است که به دلیل اثرگذاری همه جانبۀ مطالعات آن بر ساخت، طراحی و شکل گیری و تاثیر کلیه موراد مرتبط با مباحث کالبدی و تجسمی ماهیت فرارشته ای دارد. فضاي شهري صرفاً عرصه میدان داری مدل ها و نظريه هاي اقتصادي و نظام هاي پولي و مالی نيست، بلکه مکان و هویت معنایی ویژه براي جريان يافتن زندگي روزمره و بستري مناسب براي تجارب متنوع و خلق خاطرات ماندگار برای شهر و است. متأسفانه در شهرهای ما اول ساختمان ها بنا می شوند و بعد آنچه باقی ماند فضای شهری محسوب می گردد. ✅ به بیان دیگر آن چه در شهرهای امروز ما وجود دارد نه که «فضاهایی خالي» محصول کنار هم قرار گرفتن بناها و تکه هايي باقي مانده از توده هايي هستند که کمتر معنا و مفهومي را به ذهن متبادر مي کنند. دورافتادگي فرهنگي، فاصله از اصول علمي و آکادميک ، دوری از پيشينه ارزشمند فضاها، کيفيت نازل زيبائي شناسی، توسعه شهري بدون در نظر داشتن جايگاه ويژه فضاي شهري در و تبعات منفي آن بر روحيه شهر و ... مسائلي هستند که معرف وضع موجود محسوب می شوند. در صورتي که محيط شهري فضايي مادي است با ابعاد اجتماعي و روان شناختي که باید همه این موارد در معماری شهری مورد توجه قرار گیرد.   🔺منبع: ، 🔻سه‌شنبه ۲۱ دی ۱۴۰۰، شماره ۳۵۷۷   https://shahraranews.ir/fa/publication/content/12497/341424     www.modiryar.com @modiryar
Modiryar | مدیریار
بگذارید و بگذرید به گونه اي است كه همواره اين احتمال وجود دارد انسان ها از يكديگر دلگير شوند، بين آنان مشاجره صورت پذيرد، احساس كنند كسي حق آنها را تضييع كرده و يا اينكه آدمي خواسته يا ناخواسته پاي خود را در كفش ديگران كند. يك روز كسي از دست و زبان ما مي رنجد روز ديگر ما از كسي مي رنجيم و اين رفت و آمدها تا زمانيكه زندگي جاريست ادامه دارد. اينكه اين مسأله يك واقعيت غير قابل انكار است شكي نيست اما نكته مهم شيوه مواجهه با پيچ و خم ها و پستي و بلندي هاي زندگي است. عده اي زود از كوره در مي روند و هر گونه ناملايمتي را به بدترين شكل پاسخ مي دهند و عده اي باسعه صدر مسائل را حل كرده و از ديگران و اشتباهات آنان در مي گذرند. برخي از افراد توقع دارند محيط اجتماعي هرگونه اشتباه آن ها را ناديده بگيرد ولي زماني كه خود در چنين مقامي قرار مي گيرند كوچكترين گذشتي از خود نشان نمي دهند. ✅ گاهي ما انسانها در مقايسه با ديگران، جنبه هاي مثبت خويش را بيش از آنچه واقعيت دارد، در نظر مي گيريم و عيوب خود را کمتر از آنچه که هست، مي بينيم. در نتيجه به جنبه هاي مثبت ديگران کمتر توجه مي کنيم. اين مسئله روابط اجتماعي و بخصوص روابط خانوادگي ما را مخدوش مي كند.گذشت كردن ثمرات قابل توجهي دارد. موجب طولانی شدن عمر شخص بخشنده می شود، وجدان آدمی را آرام میکند، خانه دل از کینه و انتقام به عنوان مهلك ترين بيماري خالی می شود، روح عفو کننده بزرگ و بزرگوار می شود. محبوبیتش میان گروه هاي مختلف مردم افزايش مي يابد و درنهايت این روحیه گذشت از بديهاي دیگران به عنوان یک و ارزش عالی انسانی به همسر و فرزندان و اطرافیان و... منتقل می گردد. ✅ گذشت به عنوان يک خصوصيت مثبت انساني، زيباترين جلوه هاي كرامت اخلاقي را به تصوير مي كشد. اين مسئله در مناسبات اجتماعي و بويژه در زندگي مشترک، حضور موثري دارد. زن و شوهر بيش از هر مجموعه انساني ديگر بايد نسبت به هم روحيه بزرگ منشي و كرامت داشته باشند. يکي از نشانه هاي بزرگ منشي عفو و گذشت و مدارا نسبت به هم است. زندگي مشترک، به گونه اي است كه زن و شوهر به طور طبيعي در رفتار و گفتار هم دقيق مي شوند و به عيوب هم پي مي برند. اما نبايد اين مسئله به بازگو کردن عيوب هم و سرزنش يكديگر منجر شود. چراكه در اين صورت، از صحنه زندگي به بيرون رانده مي شود و جوي آکنده از بدبيني و دشمني بر فضاي زندگي حاکم مي شود. ✅ مدارا و گذشت، ما را ملزم مي کند که درمورد همسرمان به جاي عيب جويي، عيب پوشي را برگزينيم و در مواردي، تغافل را سرلوحه مناسبات خود قرار دهيم. يعني وانمود کنيم كه از اشتباه طرف مقابل بي اطلاع هستيم. چقدر زيباست در جايي كه انسان توانايي تلافي كردن و انتقام گرفتن را دارد با از اشتباه ديگران بگذرد و خداي مهربان را گواه عمل خويش قرار دهد و اين اوج قدرت انسان است. و سوال اساسي اين است؛ انساني كه از اشتباهات و قصور مردم در حق خويش گذشت نمي كند چگونه توقع دارد خداي مهربان زشتي هاي عمل او را بپوشاند، گناهانش را ناديده بگيرد و او را بيامرزد؟ امام علي(ع) مي فرمايند: بگذارید و بگذرید،ببینید و دل مبندید،چشم بیاندازید و دل مبازید،که دیر یا زود باید گذاشت و گذشت. 🔺منبع: ، 🔻 پنجشنبه ۳۰ شهریور ۱۴۰۱، شماره ۹۳۷ www.modiryar.com @modiryar
Modiryar | مدیریار
✍ این چهار دیواری اختیاری است #دکتر_مهدی_یاراحمدی_خراسانی 🔺منبع: #روزنامه_شهرآرا، 🔻شنبه ۵ آذر ۱۴
این چاردیواری اختیاری نیست ✅ از وقتی خانه های دراندشت با حیاط، باغچه، حوض آب، درخت توت و گردو و ... کهنه شد و نسل امروز، دلش یک آپارتمان مستقل خواست، محله های قدیمی کاملا زیر و رو شد و آرام آرام آپارتمان ها جای خانه های سنتی نشستند. این اتفاق، شکل و شمایل کوچه ها و محله ها را به کلی تغییر داد. از آثار توسعه شهر و ، گسترش زندگی آپارتمانی است. مهاجرت گسترده به شهرها، افزایش جمعیت و گرانی و محدودیت زمین باعث شده است که خانه های ویلایی دیگر نتواند جواب گوی این میزان جمعیت باشد و بیشتر خانه ها شکل آپارتمانی به خود بگیرد. ✅  نشینی در واقع شیوه ای از زندگی است که در آن، خانواده ها با فرهنگ و آداب مختلف در کنار یکدیگر زندگی می کنند. این نوع زندگی، نیازمند قواعد و قوانین خاصی در حوزه شهروندی و ارتباطات اجتماعی است. زندگی آپارتمانی مزایا و معایبی دارد. همچنین علاوه بر قوانین ویژه ای که همه ساکنان باید رعایت کنند، فوت و فن هایی هست که توجه به آن ها می تواند چالش های آپارتمان نشینی را کاهش دهد و زندگی را برای ساکنان آن لذت بخش کند. 🔴 چالش های همسایه ها در یک مجموعه آپارتمانی استفاده تجاری از انباری، مزاحمت حیوانات خانگی، مدیریت ساختمان، مکان و نحوه پارک خودرو، قبوض مشترک، زباله، پرداخت شارژ، مهمانی های پرجمعیت، سر و صداهای نامتعارف، اختلافات کودکان، از مهم ترین چالش های همسایه ها در یک مجموعه آپارتمانی است که هرکدام با رعایت اصول و بهره مندی از مهارت های خاص رفتاری در مسیر مناسب می شود. 🔴 صمیمیت در کنار همسایه احترام به حقوق یکدیگر، آزار ندادن همسایه ها و احسان به آن ها، سه اصل زندگی آرام و توأم با لذت در فرهنگ آپارتمان نشینی است. یکی از نکات مهمی که می توان با رعایت آن در آپارتمان از بروز بسیاری از مشکلات جلوگیری کرد، برگزاری جلسات منظم با اعضای ساختمان است که در آن، علاوه بر اینکه می توانید خود را بشناسید و صمیمیت و ارتباط با آن ها را افزایش دهید، از مشکلات مجموعه ای که در آن زندگی می کنید، آگاه می شوید و در تصمیم گیری های ضروری، سهمی خواهید داشت. 🔴 چارچوب یک زندگی اجتماعی دارای چهارچوب هایی است که بر اساس آن، هر یک از شهروندان، حقوق و تکالیفی دارند که برای حفظ نظم اجتماعی باید از آن آگاه و به آن وفادار باشند. فراموش نکنیم در زندگی آپارتمانی همان طور که خود را دارای حقوقی می دانیم، باید از وظایف و تکالیف خود نیز آگاه باشیم و آن ها را رعایت کنیم. نمی توانیم با غرور و بی توجهی به حقوق همسایگان بگوییم: چهاردیواری؛ اختیاری. به دلیل اینکه رفتار و گفتار ما مستقیم یا غیر مستقیم بر کیفیت زندگی همسایه ها اثر می گذارد، این چهاردیواری دیگر اختیاری نیست و چهارچوب های خاصی دارد. شما روی سقف واحد پایینی و زیر سقف واحد بالایی زندگی می کنید و به همین دلیل حداقل یک دیوار مشترک با آن ها دارید. همین دیوار مشترک باعث می شود حقوق مشترکی ایجاد شود که باید به آن توجه کنید. 🔺منبع: ، 🔻شنبه ۵ آذر ۱۴۰۱، شماره ۳۸۱۶ www.modiryar.com @ghare_tanhae @modiryar_com @mahdi_yarahmadi
Modiryar | مدیریار
بگذاريد و بگذريد! به گونه ای است كه همواره اين احتمال وجود دارد انسانها از يكديگر دلگير شوند، بين آنان مشاجره صورت پذيرد، احساس كنند كسي حق آنها را تضييع كرده و يا اينكه آدمي خواسته يا ناخواسته پاي خود را در كفش ديگران كند. يك روز كسي از دست و زبان ما مي رنجد روز ديگر ما از كسي مي رنجيم و اين رفت و آمدها تا زمانيكه زندگي جاريست ادامه دارد. اينكه اين مسأله يك واقعيت غير قابل انكار است شكي نيست اما نكته مهم شيوه مواجهه با پيچ و خم ها و پستي و بلندي هاي زندگي است. عده اي زود از كوره در مي روند و هر گونه ناملايمتي را به بدترين شكل پاسخ مي دهند و عده اي باسعه صدر مسائل را حل كرده و از ديگران و اشتباهات آنان در مي گذرند. برخي از افراد توقع دارند محيط اجتماعي هرگونه اشتباه آنها را ناديده بگيرد ولي زماني كه خود در چنين مقامي قرار مي گيرند كوچكترين گذشتي از خود نشان نمي دهند. ✅ گاهي ما انسان ها در مقايسه با ديگران، جنبه هاي مثبت خويش را بيش از آن چه واقعيت دارد، در نظر مي گيريم و عيوب خود را کمتر از آنچه که هست، مي بينيم. در نتيجه به جنبه هاي مثبت ديگران کمتر توجه مي کنيم. اين مسئله روابط اجتماعي و بخصوص ما را مخدوش مي كند.گذشت كردن ثمرات قابل توجهي دارد. موجب طولانی شدن عمر شخص بخشنده می شود، وجدان آدمی را آرام می کند، خانه دل از کینه و انتقام به عنوان مهلك ترين بيماري خالی می شود، روح عفو کننده بزرگ و بزرگوار می شود. محبوبیتش میان گروه هاي مختلف مردم افزايش مي يابد و در نهايت این روحیه گذشت از بدي هاي دیگران به عنوان یک فرهنگ و ارزش عالی انسانی به همسر و فرزندان و اطرافیان و... منتقل می گردد. ✅ گذشت به عنوان يک خصوصيت مثبت انساني، زيباترين جلوه هاي را به تصوير مي كشد. اين مسئله در مناسبات اجتماعي و بويژه در زندگي مشترک، حضور موثري دارد. زن و شوهر بيش از هر مجموعه انساني ديگر بايد نسبت به هم روحيه بزرگ منشي و كرامت داشته باشند. يکي از نشانه هاي بزرگ منشي عفو و گذشت و مدارا نسبت به هم است. زندگي مشترک، به گونه اي است كه زن و شوهر به طور طبيعي در رفتار و گفتار هم دقيق مي شوند و به عيوب هم پي مي برند. اما نبايد اين مسئله به بازگو کردن عيوب هم و سرزنش يكديگر منجر شود. چراكه در اين صورت، شادکامي از صحنه زندگي به بيرون رانده مي شود و جوي آکنده از بدبيني و دشمني بر فضاي زندگي حاکم مي شود. ✅ مدارا و گذشت، ما را ملزم مي کند که درمورد همسرمان به جاي عيب جويي، عيب پوشي را برگزينيم و در مواردي، تغافل را سرلوحه مناسبات خود قرار دهيم. يعني وانمود کنيم كه از اشتباه طرف مقابل بي اطلاع هستيم. چقدر زيباست در جايي كه انسان توانايي تلافي كردن و انتقام گرفتن را دارد با كرامت از اشتباه ديگران بگذرد و خداي مهربان را گواه عمل خويش قرار دهد و اين اوج قدرت انسان است. و سوال اساسي اين است؛ انساني كه از اشتباهات و قصور مردم در حق خويش گذشت نمي كند چگونه توقع دارد خداي مهربان زشتي هاي عمل او را بپوشاند، گناهانش را ناديده بگيرد و او را بيامرزد؟ مي فرمايند: «بگذارید و بگذرید، ببینید و دل مبندید،چشم بیاندازید و دل مبازید،که دیر یا زود باید گذاشت و گذشت.» 🔺منبع: 🔻شماره انتشار: ۱۸۳۳۰ www.modiryar.com @modiryar
گاهی فراموش می کنیم 🔴 گاهی فراموش می کنیم گاهی ما آدم ها فراموش می کنیم برای چه چیزی خلق شده ایم و چه تکلیفی بر عهده ما به عنوان انسان (یا همان اشرف مخلوقات) گذاشته شده است. امروز بسیاری از ما آن قدر گرفتار و دغدغه های زندگی و امور جاری هستیم که از مسائل اساسی و مواردی که اصل خلقت و دلیل حضور و بروز ما را فراهم کرده است غافل شده ایم. به راستی مگر نه این است که به قول مشهور و معروف «آدمی را آدمیت لازم است» پس چگونه می شود همه به دنبال زندگی شخصی خود با سرعت در حال تلاش و حرکت باشیم و فراموش کنیم در اطراف ما چه می گذرد. چه کسی به کمک ما نیاز دارد، همسایه ما چه وضعیتی دارد، آیا خواهر و برادر ما مشکلی دارند که بتوانیم در حل آن کمک کنیم و ... با این روند چه بلایی بر سر انسانیت و شاخص های تفاوت آدمی با سایر موجودات می آید. 🔴 توجیه می کنیم شاید بعد از خواندن همین مقدمه کوتاه فوراً با خودتان بگویید امروز سبک زندگی فرق کرده است، گرفتاری ها و دغدغه ها افزایش یافته است و هر کسی آن قدر برای خودش و مسائل پیچیده دارد که فرصتی برای رسیدگی به امور دیگران و احوال پرسی، صله رحم، مردم داری و کمک به سایرین را ندارد. هر چند بخشی از این موارد کاملاً درست و منطقی به نظر می رسد اما باید این واقعیت را نیز پذیرفت که بخش قابل توجهی از آن هم توجیه کردن کم کاری و تنبلی است. هنوزافراد زیادی هستند که علیرغم تمامی محدودیت ها، کمبودها و گرفتاری ها علاوه برای تلاش جهت تأمین نیازهای اساسی خود و خانوده شان به سایر موارد مهم از جمله؛ امور معنوی، سلامت، ورزش و تفریح، صله رحم و کمک به دیگران می پردازند و زندگی خود را با این موارد همراه کرده اند. پس قاعدتاً این مهم ممکن و ضروری است. 🔴 دوگانه سازی های بی اساس شاید دلیل بخش عمده ای از کم کاری هایی که ذکر شد و در عرصه ، تعلق و احترام متقابل و زندگی اجتماعی رخ می دهد دوگانه سازی های بی اساسی است که مودت و دوستی را از بین می برد و روحیه همگرایی و وحدت عمومی را تضعیف می کند. آبی و قرمز، اصول گرا و اصلاح طلب، چپ و راست، مذهبی و غیرمذهبی، دولتی و خصوصی و... تنها مصادیق محدودی از این دوگانه سازی ها است. نگاهی دقیق تر به اطراف و اکناف خود و آن چه میان اعضا و گروه های خانوادگی، آشنایان و یا رفقای شما می گذرد بیاندازید تا به این موضوع بیشتر پی ببرید. حالا این موارد را در سطح کلی تر در جامعه مورد توجه قرار دهید تا ببینید چقدر دایره اطراف ما کوچک شده است و تا چه میزانی دامنه ی خودی های ما در مرور زمان کوچک و کوچک تر گردیده است. 🔴 بر مدار انسانیت و دوستی اگر می خواهیم عمر ما برکت داشته باشد، از زندگی لذت بیشتری ببریم و در عین حال به تکلیف انسانی خود نیز عمل کرده باشیم باید بر مدار انسانیت و دوستی تفکر و رفتار کنیم. بر عکس برخی از رفتارهای افراطی و تفریطی که در به چشم می خورد اگر نگاهی دقیق تر به سیره پیامبر اعظم(ص) و معصومین(ع) بیاندازیم به خوبی در خواهیم یافت که هر گونه رفتار انتقامی، تلافی جویانه و یا از سر کینه و دشمنی به دور از منطق اخلاقی و انسانی است. باور کنیم جواب کلوخ انداز سنگ نیست و نباید هر بدی یا ظلمی که فردی آگاهانه یا غیرآگاهانه در حق ما انجام داد را بلافاصله با سرعت و شدت بیشتر پاسخ دهیم. در غیر این صورت چرخه رفتارهای ناصحیح و نامطلوب هیچ گاه انتهایی نخواهد داشت و گروه های آدمی نمی توانند از در کنار یکدیگر راضی باشند و لذت ببرند. 🔴 جور دیگر باید جور دیگر به مسائل نگاه کنیم و خود را تغییر دهیم. درست است که در عصر صنعتی و فراصنعتی بسیاری از مناسبات انسانی و نحوه تعامل گروه های بشری تغییر یافته است ولی همه این موارد دلیل نمی شود که «انسانیت و دوستی» به فراموشی سپرده شود. همین واژگان که شاید فکر کنیم ساده هستند و ابعاد مختلف آن را می شناسیم در واقع مسائل مهم و پیچیده ای هستند که جایگاه واقعی انسان در نظام خلقت تحت تأثیر قرار می دهد. باید از فرصت کوتاه زندگی برای توسعه مکارم اخلاقی، انسانیت، محبت، دوستی، عشق ورزی استفاده کنیم و همواره خدا را بر رفتار و کردار خود ناظر و شاهد ببینیم. شاید این چند سطر پایانی در نگاه عده ای شعار گونه و کلیشه ای به نظر بیاید ولی چه می شود گفت وقتی متأسفانه همین موارد به ظاهر کلیشه حلقه مفقوده کارکرد زندگی امروز انسان ها است. 🔺منبع: ، 🔻یکشنبه ۱۷ اردیبهشت ۱۴۰۲، شماره ۳۹۳۲ www.modiryar.com @modiryar
دست بردارید 🔴 دست بردارید ▪زندگی دنیا کوتاه و کم ارزش است بسیار کوتاهتر و کم ارزش تر از آنچه فکرش را می کنیم. اینرا همه می دانیم ولی گاهی فراموش می کنیم و دچار می شویم و آنچنان در دنیا تاخت و تاز می کنیم که گویی عمری جاودان داریم و این سرای فانی همان جایی است که همیشه برای ما می ماند. گویی این خاصیت انسان است که رحلت به سرای ابدی را فراموش می کند و از یاد می برد برای چه خلق شده است و چه تکالیفی بر عهده دارد. ▪️بر همین اساس را ناخودآگاه یا از سر نسیان پایدار می داند و خلقت انسان را تنها محدود به این زمان و مکان می پندارد. اما زهی خیال باطل! عمر دنیا بسیار زودگذر و بی برکت است و بنا به فرمایش امیرالمومنین علیه السلام «فرصت ها مانند ابر به سرعت می گذرند» پس چه زیان کار است کسی که برای منفعت کوتاه و بی ارزش دنیا آخرت خویش را تباه کند. این چنین است که گویی همواره ندایی از اعماق وجود انسان و وجدان های بیدار ما را می خواند و نهیب می زند که هان! ▪ای دست بردارید از هر آنچه شما را از خودتان دور می کند، روح معنویت، شرافت و وجودتان را ضایع می کند و مسیر مراتب پیشرفت و تعالی شما بسوی ملکوت و زندگی ابدی را مسدود می سازد. باید از همه ی خودپسندی ها، دنیا طلبی ها، اسراف ها، تبذیرها، تجملات، کینه ها، تزویرها و... دست بردارید و مس جان خود را در دریای معرفت، اخلاص و تقوا بشویید، بسوی انسانیت و اخلاق هجرت کنید تا بقول حافظ «کیمیای عشق بابید و زر شوید». 🔴 بگذارید و بگذرید ▪️ بصورتي است كه همواره اين احتمال وجود دارد انسان ها از هم دلگير شوند، بين آنان مشاجره صورت پذيرد، احساس كنند كسي حق آنها را تضييع كرده و يا اينكه آدمي خواسته يا ناخواسته پاي خود را در كفش ديگران كند. يك روز كسي از دست و زبان ما مي رنجد روز ديگر ما از كسي مي رنجيم و اين رفت و آمدها تا زماني كه زندگي جاري است ادامه دارد. ▪اينكه اين مسأله يك واقعيت غيرقابل انكار است شكي نيست اما نكته مهم شيوه مواجهه با پيچ و خم هاي زندگي است. عده اي زود از كوره در مي روند و هرگونه ناملايمتي را به بدترين شكل پاسخ مي دهند و عده اي باسعه صدر مسائل را حل كرده و از ديگران و اشتباهات آنان در مي گذرند. برخي توقع دارند هرگونه اشتباه آنها را ناديده بگيرد ولي زماني كه خود در چنين مقامي قرار مي گيرند كوچك ترين گذشتي از خود نشان نمي دهند. ▪️گاهي ما انسان ها در مقايسه با ديگران، جنبه هاي مثبت خويش را بيش از آنچه واقعيت دارد، در نظر مي‌گيريم و عيوب خود را کمتر از آنچه که هست، مي بينيم. در نتيجه به جنبه هاي مثبت ديگران کمتر توجه مي کنيم. اين مسئله روابط اجتماعي و بخصوص ما را مخدوش مي كند. گذشت كردن ثمرات قابل توجهي دارد. ▪️سبب طولانی شدن عمر شخص بخشنده می شود، وجدان آدمی را آرام می کند، خانه دل از کینه و انتقام بعنوان مهلك ترين بيماري خالی می شود، روح عفو کننده بزرگ می شود. محبوبیتش میان گروه هاي مختلف افزايش مي يابد و درنهايت این روحیه گذشت از بدي هاي دیگران به عنوان یک فرهنگ و ارزش عالی انسانی به همسر و فرزندان و اطرافیان و... منتقل می گردد. 🔴 باید گذاشت و گذشت ▪️ بعنوان يک خصوصيت مثبت انساني، زيباترين جلوه هاي كرامت اخلاقي را به تصوير مي كشد. اين مسئله در مناسبات اجتماعي و بويژه در زندگي مشترک، حضور موثر دارد. زن و شوهر بيش از هر مجموعه انساني بايد نسبت بهم روحيه بزرگ منشي و كرامت داشته باشند. يکي از نشانه هاي بزرگ منشي عفو و گذشت و مدارا نسبت به هم است. ▪ به گونه اي است كه زن و شوهر به طور طبيعي در رفتار و گفتار هم دقيق مي شوند و به عيوب هم پي مي برند. اما نبايد اين مسئله به بازگو کردن عيوب هم و سرزنش يكديگر منجر شود. چراكه در اين صورت، شادکامي از صحنه زندگي به بيرون رانده مي شود و جوي آکنده از بدبيني و دشمني بر فضاي زندگي حاکم مي شود. ▪️ و گذشت، ما را ملزم مي کند در مورد همسرمان بجاي عيب جويي، عيب پوشي را برگزينيم و در مواردي، تغافل را سرلوحه مناسبات خود قرار دهيم. يعني وانمود کنيم كه از اشتباه طرف مقابل بي اطلاع هستيم. چقدر زيباست در جايي كه انسان توانايي تلافي كردن و انتقام گرفتن را دارد با كرامت از اشتباه ديگران بگذرد و خداي مهربان را گواه عمل خويش قرار دهد و اين اوج قدرت انسان است. ▪سوال اساسي اينست؛ انساني كه از اشتباهات و قصور مردم در حق خويش گذشت نمي كند چگونه توقع دارد زشتي هاي عمل او را بپوشاند، گناهانش را ناديده بگيرد و او را بيامرزد؟ امام علي(ع) مي فرمايد: «بگذارید و بگذرید، ببینید و دل مبندید، چشم بیاندازید و دل مبازید که دیر یا زود باید گذاشت و گذشت.» 🔺منبع: 🔻شماره ۳۹۴۱، دوشنبه ۲۵ اردیبهشت ۱۴۰۲ @modiryar
پاسخ کلوخ انداز سنگ نیست! زندگی اجتماعی ▪️در انسان همواره در معرض اختلافات، ناهمواری ها، مشکلات، مسائل و کشمکش های ناتمام قرار دارد. بخواهیم یا نخواهیم اتفاقات و اختلافاتی بروز می کند که روند عادی زندگی را با مشکلاتی مواجه می سازد که ممکن است کام انسان را تلخ نماید. اما چه می شود کرد رنجی که جزیی از حقیقت زندگی آدمی است و هر کدام از ما بنا به اقتضائات خود کمابیش درگیر آنیم. یکی از رنج های محتومی که همواره در کمین آدمی است گزندهایی می باشد که از دیگران بصورت خواسته یا ناخواسته به او می رسد. ▪️گاهی افراد سهواً آسیب می زنند و ناخواسته لطمه ی مالی، جانی، روحی، عاطفی و ... به ما می رسانند و گاهی تحت وسوسه های شیطان از روی حسد، کینه و رذیلت های اخلاقیِ دیگری از این دست عامدانه و آگاهانه نیشتری بر انسان وارد می سازند. حال سوال اساسی اینجاست چگونه باید در زندگی کنیم که از آسیب و زیان های احتمالی در امان باشیم یا دست کم اثرات و پیامدهای آن ها را کاهش دهیم. شیوه مواجهه افراد با این گونه مسائل متفاوت است؟ ✅ محدوده سازش ▪️برخی در برابر ناملایمت ها شیوه های تهاجم، تلافی، تقابل و... را بر می گزینند و به بیان دیگر هرگونه بدی را شدیداً با بدی متقابل پاسخ داده و منتقم کرار هستند و عده ی دیگر با سعی در مدارا، گذشت و حل مسأله می نمایند. شاید گروه اول بلافاصله به اصطلاح عامیانه «دلشان خنک شود» ولی بی شک این گونه رفتارهای تلافی جویانه و کینه توزانه، سیاهی و تباهی جدیدی علاوه بر آنچه در بدو امر اتفاق افتاده به وجود می آورد و به بیان دیگر آتش را با آتش نمی توان خاموش کرد. ▪️مدارا، عفو و گذشت از مهم‌ترین عناصر سالم سازی و استوارسازی ارتباطات میان‌فردی، دستیابی به آرامش و فضیلت های اخلاقی است. با این حال، ضرورت مرزبندی و بازشناسی حوزة این فضیلت اخلاقی، از و مجامله‌کاری و تساهل و تسامح ناروا بسیار ضروری است. ما باید به گونه ای زندگی کنیم که با اقتدار و قدرت به احدی اجازه تعرض، بی احترامی و جسارت را ندهیم اما اگر با رعایت تمامی این قواعد و چارچوب ها بازهم اتفاقات غیر قابل اجتناب این چنینی افتاد نباید عنان از کف داده و با بغض و کینه تلافی به مثل کنیم. ✅ جواب کلوخ انداز سنگ نیست ▪️گاهی گذشت و مدارا و رأفت اخلاقی و اسلامی آنچنان که در سیره ی رفتاری پیامبر اکرم(ص) و ائمه معصومین برای ما بعنوان الگویی حسنه ترسیم گردیده است می تواند آتش های دشمنی را خاموش کرده و گروه های آدمی را به سمت دوستی رهنمون سازد. البته تحقق این امر به سادگی نیست. رسوخ در دل، نیازمند تمرین و مراقبت مستمر است. شخص در مراحل اولیّه، باید بکوشد در حدّ امکان از اِعمال خشونت و واکنش های منفی پرهیز کند و خشم خویش را فرونشاند. ▪️با تکرار این کار، به تدریج تسلّط بر خشم بصورت یک عادت نهادینه درمی‌آید؛ به گونه‌ای که فرد براحتی، خشمگین نمی‌گردد و در صورت خشم، بدون زحمت می‌تواند آنرا کنترل کند؛ در این صورت، آرام آرام به کسب فضیلت حلم، گذشت و نزدیک‌تر می‌گردد. البته تحقق این مسأله ابتدا باید در خانواده صورت پذیرد. اگر افراد این گونه اصول اخلاقی را ابتدا به صورت شخصی سپس در حوزه خانواده تمرین نموده و برای خود نهادینه سازند مسلماً می توانند در اجتماع و محیط بزرگتر نیز بر خود و رفتارشان کنترل داشته و از هرگونه پیامد منفی و یا رفتار نامطلوب پیش گیری نمایند. ✅ رفتار مهرآميز و ترفیع اخلاق ▪️ و مدارا با شريك زندگي و بخشودن خطاي او، قوام بخش زندگي است. زندگي مشترك با تمام شيريني هايش گاه با تلخي هايي روبه رو مي شود كه در اين حال تنها خطاپوشي و گذشت مي تواند آرامش را به كانون خانواده بازگرداند. به ويژه زوج هاي جوان در هنگام مشاهده خطاهاي يكديگر بايد با سعه صدر پرده پوش خطاهاي همديگر باشند. صبر و شكيبايي، چشم پوشي از خطاها، تحمل و سازش همراه با ايثار و فداكاري اعضاي خانواده و به ويژه پدر، عامل ثبات و پايداري در خانواده است. ▪️گذشت و مدارا برای ما سبب و ترفیع اخلاق و رفتار می گردد و بدی بدخواهان دیر یا زود به خودشان بر می گردد. همه ما در محضر خداییم که بینا و توانای مطلق است. آن کسی که قاضی است خودش شاهد است، از ذره ای بدی و خوبی غافل نمی شود. بر این اساس هیچ مجرمی نمی تواند بر بندگان خدا بتازد، آنها را بیازارد، حقوقشان را تضییع نماید، به جان، مال و آبروی آن ها خدشه وارد سازد و از عذاب او بگریزد. حمایت خدا از نیکوکاران و کسانی که مردم را عفو کرده و بدی را با بدی جواب نمی دهند بسیار وسیع و شیرین است. 🔴 منبع: شماره ۸۹۲۴ www.modiryar.com @modiryar
عده ای از افراد   ✅ عده ای از افراد هر رفتار و گفتار دیگران را قضاوت می کنند و به تعبیری مو را از ماست مردم بیرون می کشند و از خود غافل می شوند. نقل از پیامبر اعظم(ص) حدیث ارزشمندی است که می فرماید: «خوشا به حال کسی که توجه به عیبش او را از توجه به عیب های مردم باز دارد.» یکی از خصوصیات مهم برای زندگی در قانون مداری و تکلیف گرایی آحاد جامعه است. ما نسبت به جامعه و سایر مردم تکالیفی داریم که باید نسبت به آن آگاه باشیم و دِین خود را ادا کنیم. ✅ حفظ احترام مردم، رعایت حدود قانون، مشارکت در اداره جامعه، مهربانی با مردم، حفظ محیط زیست شهری تنها بخشی از مهم ترین سرفصل های رفتاری و مورد نیاز برای زندگی اجتماعی است. در واقع جامعه زمانی در مسیر پیشرفت و توسعه قرار می گیرد که در ابتدا هر فردی جایگاه خود را بشناسد، به وظایف و حقوق خود آگاه باشد و نسبت به انجام تکالیف خود اهتمام ورزد. متأسفانه همان عده ای که بیشترین ادعا را دارند در عمل کمترین مشارکت را می نمایند. ✅ همان گروهی که به تمامی پدیده ها و رخدادهای محیطی انتقاد دارند، از زمین و زمان گلایه می کنند و به گونه ای ارادی یا غیرارادی امید مردم را کمرنگ می کنند افرادی هستند که کمترین مشارکت در اداره جامعه را دارند و در ادای وظایف خود نیز کوتاهی می نمایند. عوامل مؤثر بر در اداره امور جامعه امروزه یکی از مفاهیم عمده و اصلی یکپارچگی، همگرایی و توسعه پایدار به شمار می رود. مدیران و برنامه ریزان همواره سعی کرده اند تا با جلب مشارکت های مردمی به اهداف خود در زمینه اجرای طرح ها و برنامه ها به بهترین نحو ممکن نائل آیند. ✅ یکی از موارد مهم در این راستا که در قالب از آن یاد می شود حس مسئولیت و تعلق اجتماعی است که باید به صورت مستمر افزایش یابد. این امر اعتماد اجتماعی مردم به یکدیگر را افزایش داده و سبب ایجاد احترام و علاقه عمومی می گردد و شهر را به جایی بهتر برای زندگی تبدیل می نماید. جامعه همگرا یک رویکرد جامع و فراگیر برای توسعه اجتماعی پایدار است که چالش‌های عمومی را به فرصت تبدیل می‌کند این فرصت تنها در حالتی ایجاد می گردد که آحاد جامعه در ابتدا گفتار و عمل خود را با قواعد و اصول استاندارد تنظیم نمایند سپس به سایر مردم بپردازند. ✅ یک انسان عاقل، سالم، متوجّه و آگاه، عیب دیگری را جستجو نمی‏ کند؛ بلکه عیب خودش را جستجو کرده و خودش را اصلاح می‏ کند. وقتی به عیب دیگری برخورد می‏ کند، منشأیی برای تذکّر و توجه اوست. بعد که متذکّر شد، سراغ عیوب خویش خواهد رفت. در اینجا برای آدم سالم دو بحث ذکر می‏ شود: اول این که وقتی عیب او را دیدم و به عیب خودم منتقل شدم، اگر عاقل باشم، شرمنده می‏ شوم . خودم از خودم خجالت می کشم. کارم به اینجا نمی ‏رسد که دیگری را مفتضح کنم. از نظر نفسانی این حالت پیدا می شود. ✅ دیگری را دیدم که عمل زشتی کرده و منتقل می‏ شوم به عیب خودم و می ‏بینم که خودم هم مبتلا به این عیب هستم. خودم از خودم خجالت می‏ کشم، گرچه در پیش ‏روی این شخص عمل را انجام نداده باشم. یا می‏ بینم کسی رذیلۀ زشتی دارد، این مشاهده، برای من تنبّهی می ‏شود و ‏ سراغ خودم می‏ آیم و می بینم من هم دست به گریبان همین زشتی هستم. بعد خجالت می‏ کشم؛ نه اینکه عیب خود از یادم برود و عیب او را حفظ بکنم. در حفظ احترام و آبروی دیگران است. 🔺 منبع: ، 🔻 پنجشنبه ۱۹ مردادماه ۱۴۰۲، شماره ۹۷۴ www.modiryar.com @modiryar
درد و رنج بی تفاوتی ✅ گاهی درد و رنج همه ی وجود را فرا می گیرد، حالش خوب نیست، بد بیاری پشت بد بیاری، شکست پشت شکست، گویی همه ی زمانه علیه انسان می شود و دست به هر کاری می زند توفیقی حاصل نمی شود و از هر مسیری که می رود به بن بست می خورد. حتماً برای شما هم پیش آمده است روز و شب هایی که به زندگی و اتفاقات پیرامون خود اصلاً حس خوبی ندارید و در برخی موارد ممکن است حتی حس کنید راه تنفس شما محدود شده است. فقدان یا داغ یک عزیز، ورشکستی مالی، به خطر افتادن آبرو، جدایی یا طلاق و مواردی از این دست رایج ترین اتفاقات تلخ احتمالی است. ✅ البته از این موارد چالش های سخت تری هم وجود دارد آن جا که درد و رنجی در دل داری و به دلایلی با احدی نمی توانی در میان بگذاری، مشورت کنی، کمک بگیری و یا حداقل همدلی کنی. در طول زندگی گاهی زخم هایی عمیق بر وجود انسان می نشیند و گویی تا مغز استخوان را می سوزاند و فرایند درمان و التیام بسیار سختی دارد که شاید برخی موارد غیرممکن به نظر برسد. هر چند ما اعتقاد داریم دستی هست بالای همه ی دست که مهربان ترین مهربان هاست و همه ی انسان ها را تحت نظر دارد و از آن ها حمایت می کند ولی در واقع باید این سئوال را از خود بپرسیم که ما در مواجهه با فردی از میان خانواده، دوستان، بستگان و عزیزان مان که با چالش های این چنینی مواجه شده اند چه تکالیف و وظایفی داریم؟ ✅ یکی از بزرگ ترین بیماری های «بیماری بی تفاوتی» است. بسیاری از آدم ها به هر آن چه منافع آن ها را تأمین کند و مستقیم با سود و زیان خودشان ارتباط داشته باشد دقت می کنند، توجه دارند و برای آن تلاش می کنند و هر چه احساس کنند تعلق و رابطه ای با آن ها ندارند را کلاً رها می کنند. برای همین چه بسیار فرزندانی که از حال و روز و نیازهای پدر و مادر خود اطلاعی ندارند، یا همسایه ای که از حال همسایه خود بی خبر است و دوست و رفیقی که سال ها می گذرد و نمی داند ممکن است نیازی داشته باشد یا این که ما می توانیم گره ای از زندگی او باز کنیم یا مسأله ی پیچیده ای را برایش حل کنیم. ✅ هر چند امروز خیلی شلوغ و پیچیده است و همه ی ما به دلیل مشکلات معیشتی فراوان هشتمان گروی نه است اما این دلیل موجهی برای بی تفاوتی نسبت به تکالیف، وظایف و احساساتمان نسبت به اطرافیانمان نیست و نخواهد بود. بی تفاوتی ما نسبت به دیگران برای آن ها «رنج» به دنبال دارد و برای ما «درد» می شود. این خاصیت دنیاست که هر که از رنج دیگرانی که نسبت به آن ها وظیفه دارد بی خبر باشد و به وظایفش عمل نکند خود روزی درد بی تفاوتی را خواهد چشید و این گونه رسم مهربانی، همدلی و انسانیت آسیب خواهد دید. مگر نه این است که «آدمی را آدمیت لازم است» پس قاعدتاً ما تنها نسبت به خود و همسر و فرزندان خویش وظیفه نداریم. باید آگاه باشیم و خیرخواه. ✅ البته این بدان معنا نیست که خود را داروغه ی شهر پنداریم و در زندگی همگان سرک بکشیم. بلکه معنایش توجه به نیازها، کمبودها، احساس ها، مطالبات و علاقه مندی های همان هایی است که طبق عرف و شرع به گردن ما حقی دارند و ما نسبت به برخی امور آن ها تکالیفی بر عهده داریم. باور کنید اگر هر فردی همان گونه که هوای خودش را دارد به نزدیکان و بستگانش نیز توجه داشته باشد بسیار زیباتر، راحت تر، مطلوب تر و نهایتاً شیرین تر خواهد بود. 🔺منبع: ، 🔻پنجشنبه ۱۷ اسفند ۱۴۰۲، شماره ۱۰۰۴ www.modiryar.com @modiryar
بگذارید و بگذرید وقتی از هم دلگیر می شویم به گونه اي است كه همواره اين احتمال وجود دارد انسانها از يكديگر دلگير شوند، بين آنان مشاجره صورت پذيرد، احساس كنند كسي حق آنها را تضييع كرده و يا اينكه آدمي خواسته يا ناخواسته پاي خود را در كفش ديگران كند. يك روز كسي از دست و زبان ما مي رنجد روز ديگر ما از كسي مي رنجيم و اين رفت و آمدها تا زمانيكه زندگي جاريست ادامه دارد. ✅ اينكه اين مسأله يك واقعيت غير قابل انكار است شكي نيست اما نكته مهم شيوه مواجهه با پيچ و خم ها و پستي و بلندي هاي زندگي است. عده اي زود از كوره در مي روند و هر گونه ناملايمتي را به بدترين شكل پاسخ مي دهند و عده اي باسعه صدر مسائل را حل كرده و از ديگران و اشتباهات آنان در مي گذرند. برخي از افراد توقع دارند هرگونه اشتباه آنها را ناديده بگيرد ولي زماني كه خود در چنين مقامي قرار مي گيرند كوچكترين گذشتي از خود نشان نمي دهند. ✅ گاهي ما انسان ها در مقايسه با ديگران، جنبه هاي مثبت خويش را بيش از آنچه واقعيت دارد، در نظر مي گيريم و عيوب خود را کمتر از آنچه که هست، مي بينيم. در نتيجه به جنبه هاي مثبت ديگران کمتر توجه مي کنيم. اين مسئله روابط اجتماعي و بخصوص روابط خانوادگي ما را مخدوش مي كند. ثمرات قابل توجهي دارد. ✅ موجب طولانی شدن عمر شخص بخشنده می شود، وجدان آدمی را آرام میکند، خانه دل از کینه و انتقام به عنوان مهلك ترين بيماري خالی می شود، روح عفو کننده بزرگ و بزرگوار می شود. محبوبیتش میان گروه هاي مختلف مردم افزايش مي يابد و درنهايت این روحیه گذشت از بديهاي دیگران به عنوان یک و ارزش عالی انسانی به همسر و فرزندان و اطرافیان و… منتقل می گردد. 🔴 شیرینی گذشت را تجربه کنید ✅ شاید این امور کوچک به ظاهر ساده و کم‌اهمیت باشند، ولی مجموع آن حالات روحی شما را متحول می‌کنند و سبب ایجاد و دستیابی به سطح جدیدی از مراودات اجتماعی می گردد. شیرینی گذشت کردن و نادیده گرفتن را به جای تلخی انتقام جویی و کینه توزی تجربه کنید و انرژی خود را به جای آن که صرف پاسخگویی به دیگران کنید برای رشد و پیشرفت خود ذخیره نمایید. ✅ این روزها بسیاری افراد را می‌بینیم که فراموش کرده‌اند چگونه داشته باشند. آنان همواره عصبی‌اند و به نظر می‌رسد احساس می‌کنند همیشه چیزی وجود دارد که آن‌ها باید انجام دهند. همه ما در طول روز و در زندگی جاری خود چرخه‌ای از «فعالیت – آرامش» راداریم و اگر به صورت مستمر و دائمی قسمت آرامش را نادیده بگیریم، دیر یا زود بیمار، عصبی، پرخاشگر، بهانه جو و نامعتدل خواهیم شد که سبب می شود زندگی بسیار سخت یا با صرف انرژی فراوان داشته باشیم. 🔴 زیباترین جلوه کرامت اخلاقی به عنوان يک خصوصيت مثبت انساني، زيباترين جلوه هاي كرامت اخلاقي را به تصوير مي كشد. اين مسئله در مناسبات اجتماعي و بويژه در زندگي مشترک، حضور موثري دارد. زن و شوهر بيش از هر مجموعه انساني ديگر بايد نسبت به هم روحيه بزرگ منشي و كرامت داشته باشند. يکي از نشانه هاي بزرگ منشي عفو و گذشت و مدارا نسبت به هم است. زندگي مشترک، به گونه اي است كه زن و شوهر به طور طبيعي در رفتار و گفتار هم دقيق مي شوند و به عيوب هم پي مي برند. ✅ اما نبايد اين مسئله به بازگو کردن عيوب هم و سرزنش يكديگر منجر شود. چراكه در اين صورت، شادکامي از صحنه زندگي به بيرون رانده مي شود و جوي آکنده از بدبيني و دشمني بر فضاي زندگي حاکم مي شود. و گذشت، ما را ملزم مي کند که درمورد همسرمان به جاي عيب جويي، عيب پوشي را برگزينيم و در مواردي، تغافل را سرلوحه مناسبات خود قرار دهيم. يعني وانمود کنيم كه از اشتباه طرف مقابل بي اطلاع هستيم. چقدر زيباست در جايي كه انسان توانايي تلافي كردن و انتقام گرفتن را دارد با كرامت از اشتباه ديگران بگذرد و خداي مهربان را گواه عمل خويش قرار دهد و اين اوج قدرت انسان است. ✅ و سوال اساسي اين است؛ انساني كه از اشتباهات و قصور مردم در حق خويش گذشت نمي كند چگونه توقع دارد زشتي هاي عمل او را بپوشاند، گناهانش را ناديده بگيرد و او را بيامرزد؟ امام علي(ع) مي فرمايند: «بگذارید و بگذرید،ببینید و دل مبندید،چشم بیاندازید و دل مبازید،که دیر یا زود باید گذاشت و گذشت.» 🔺منبع: ، 🔻پنجشنبه ۱۹ مهر ۱۴۰۳، شماره ۱۰۴۸۱ www.modiryar.com @modiryar