تورقی در واژگان سیاسی روز(۲)
✍ مقاله منتخب
🌔 چالش های نظری بين اسلام و ليبراليسم
ليبراليسم پديده‌ای متعلق به جهان غرب و جهان نو بوده است و در خلال قرن های پانزدهم و شانزدهم در اروپای غربی پديد آمد. ليبراليسم يك نظریه ی سياسی، مكتب فكری و ايدئولوژی سياسی است كه نگرش خاصی به زندگی انسان دارد و بر ارزش هایی همچون آزادی، برابری، قانون‌گرايی، عقل‌گرايی، تساهل و تسامح تأكيد مي‌كند.[1] چنانكه می دانيد در اسلام نيز اين ارزش ها به نحوی مورد توجه قرار گرفته است، اين #همگونی #ظاهری موجب شده است كه برخی #توهم كنند «ليبراليسم با اسلام مغايرتی ندارد.»[2] ولی مطالعة نظام فكری ليبراليسم و مبانی آن روشن مي‌كند كه بين اسلام و ليبراليسم فاصله‌های عميقی وجود دارد. اگر آن مبانی حفظ شود نه تنها ليبراليسم و اسلام به هم نمی رسند، بلكه همواره در چالش و تعارض خواهند بود. در اين نوشته به صورت بسيار فشرده، مواردی از چالش بين اسلام و ليبراليسم را بيان مي‌كنيم.
1ـ اولين مورد چالش اسلام و ليبراليسم «آزادی» است. در اين‌كه #آزادی يك #ارزش #انسانی است همگان #اتفاق نظر دارند، اما #سخن در اين است كه آيا #آزادی دارای #ارزش #مطلق است يا #نسبی؟ يكی از مهم‌ترين ويژگی های انديشه ليبرال، اعتقاد به ارزش آزادی است.
📌مراد از«ارزش مطلق»،ارزشی است كه فوق همة ارزش ها است و هيچ ارزشی نمی تواند با آن برابری كند و يا آن را مخدوش و محدود سازد. تنها در صورتی مي‌توان آزادی را محدود كرد كه آزادی ديگران در خطر باشد.
ليبرال ها اعتقاد عميق دارند كه #همه عقائد حتی #عقائد #باطل و گمراه كننده بايد در #بيان #آزاد باشند و #هيچ #مرزی حتی، #دين نمي‌تواند آن را #محدود نمايد.[3]
اما انديشة دينی در عين اين‌كه آزادی را يك ارزش بزرگ انسانی تلقی می كند، به هيچ وجه آن را فوق همة ارزش ها،قرار نمی دهد.
📌#معيار آزادی در اسلام #مصالح مادی و معنوی #افراد و #اجتماع است؛ يعنی همچنان‌كه نمی توان آزادی اجتماعی و منافع مادی اجتماع را به خطر انداخت، نمي‌توان به معنويت اجتماع نيز لطمه زد. افراد آزاد نيستند كه هر عمل اجتماعی را انجام دهند. پيام اسلام و بانگ قرآن اين چنين است: «كسانی كه دوست دارند زشتی ها در ميان مردم با ايمان شيوع يابد،عذاب دردناكي برای آن‌ها در دنيا و آخرت است.»[4] نه تنها نمی توان گناهكاری و زشتی ها را در ميان اجتماع شيوع بخشيد، بلكه برای دوستداران گسترش زشتی ها و پليدی ها نيز عذابی دردناک است. #روابط جنسی بين زن و مرد #حريم دارد و هرگونه مراوده و معاشرتی آزاد نيست. #آزادي بيان نيز #حدود و مرزهايی دارد، مثلاً ترويج كتب ضالّه و افكار الحادي ممنوع است، انكار ضروريات دين، باعث ارتداد مي‌شود. در نگرش ليبراليستی، خودكشی و خودسوزی، چون تجاوز به آزادی و حقوق ديگران نيست، ممنوعيت قانوني ندارد، ولي اسلام خودكشی و اقدام به آن را نيز جرم می داند و ممنوع كرده است.[5]
2ـ #نگاه ليبراليسم به #انسان يك #نگاه اومانيستی است. #اومانيسم,«حالت و كيفيتي از تفكر است كه بر اساس منافع بشری و كمال مطلوب به جای اصول مذهبی و الهيات استوار است.»[6] در اين نگرش انسان محور و مدار همه چيز و خالق همه ارزشها است. بر خلاف دين كه «خداوند» را مدار و محور همة ارزش ها تلقی می كند و اگر به انسان حق تعيين سرنوشت مي‌دهد، در محدوده‌ای است كه خداوند تعيين و مشخص كرده است.
📌ليبراليسم اول #انسان را به جای #خدا می نشاند و آنگاه وی را به گونه‌ای تعريف مي‌كند كه كاملاً مادی گرايانه است. انديشه ليبرال انسان را همان «من طبيعی» می داند. بنابراين وقتي از حقوق انسان سخن مي‌گويد، منظور فقط حقوق طبيعی يعنی حيات، آزادی و مالكيت است. «ديويد هيوم» يكی از بنيانگذاران مكتب ليبراليسم به صراحت اظهار می دارد كه #انسان چيزی نيست جز #مجموعه‌ای از #غرائز و اميال. او حتی اين بحث را مطرح می كند كه #عقل آدمی مهيمن بر اميال و غرائز او نيست، بلكه صرفاً #ابزاری است كه در جهت يافتن راههای براي نيل به اميال تلاش می كند.[7]
📌اين طرز نگرش به انسان باعث مي‌شود كه از يك سو ابعاد روحی و معنوی انسان به فراموشی سپرده شده، مباحث مربوط به روح آدمی و معنويت جايگاه خود را از دست بدهد، از سوی ديگر وجدان، خرد و عقل آدمی جای دين و قوانين دينی را در زندگي اجتماعی بگيرد. از اين رو #ليبراليسم در #زندگي اجتماعي، تمشيت امور و تنظيم روابط اجتماع, #اعتنايی به #دين و بعد #معنوی زندگی انسان ندارد. از نظر ليبرال ها، نيل به آزادی كامل، مستلزم دنيوي يا غيردينی ساختن زندگی عمومی است.[8]
آن‌ها #عقل و #خواست #اجتماع را راهنما و #هدايتگر خود می دانند و #نه #وحی و #دين را, و بدين ترتيب #ليبراليسم #همسويی كامل با #سكولاريزم دارد نه اسلام.
ادامه دارد
محمدجواد کریمی
و اما فساد جنسی در غرب کعبه آمال علی دشتی..👇
۳ اسفند ۱۳۹۹، ۱۷:۰۰
آنا گزارش می‌کند؛
کلاه قانون بر سر رابطه جنسی با نزدیکان در فرانسه
وقتی چند سال پیش سخن از فساد اخلاقی در غرب و رابطه جنسی با محارم صحبت به میان می‌آمد، کسی باور می‌کرد انحطاط اخلاقی و رسوایی مدعیان تمدن و حقوق بشر به این زودی به صدا درآید؟
کلاه قانون بر سر رابطه جنسی با نزدیکان در فرانسه
گروه بین‌الملل خبرگزاری آنا - مجتبی اسماعیلی، قانونگذاران فرانسه در لایحه قانونی جدید از تصمیم خود برای جرم‌انگاری رابطه جنسی بزرگسالان با خویشاوندان تا پیش از 18 سالگی خبر دادند. این تصمیم به این دلیل اتخاذ شده که به گفته روانشناسان، نوجوانان به دلیل سلطه بزرگسالان، اساساً اختیاری در اعلام نارضایتی خود ندارند و در خانواده میان پدر و مادر و فرزندان، یا به‌طور کلی بزرگ‌ترها با کودکان، امکان رضایت کودک حتی بالای ۱۵ سال برای تن دادن به رابطه جنسی با بزرگ‌تر، عملاً مقدور نیست.
هر چند به نظر می‌آید اصل ماجرا در حمایت از کودکان و نوجوانان است، اما چند دهه است #رابطه جنسی با #نوجوانان #بالای 15 سال #مجاز است و تنها در صورتی که #نوجوانی #اعلام نارضایتی و شکایت کند، #قاضی و دادستان درباره این رضایت #تحقیق می‌کنند.
#هر نوع رابطه جنسی با #محارم و خویشاوندان در فرانسه #مجاز است و تنها قانون صریح، #ممنوعیت #ازدواج رسمی #پدر با #دختر است، #نه صرف #برقراری #رابطه جنسی. لذا برای ازدواج با محارم به جز مورد ذکر شده، منعی وجود ندارد.
با توجه به #شیوع این #پدیده در #فرانسه در سال‌های اخیر، اکنون حقوق‌دانان و قانونگذاران به فکر افتاده‌اند که سن برقراری #رابطه #جنسی با #محارم و خویشاوندان را سه سال افزایش دهند؛ اقدامی که به نظر نمی‌رسد بازدارنده باشد؛ طبق آمار اداره پلیس فرانسه در سال 2020، در سایر جرایم مرتبط از جمله تجاوز به عنف و خشونت جنسی افزایش محسوسی به چشم می‌خورد.
این فاجعه اخلاقی در حالی است که رهبر معظم انقلاب در سال 1395 با هشدار درباره سقوط اخلاقی در غرب، گفتند: عده‌ای سال‌های قبل خیال می‌کردند در غرب که آزادی زن و مرد است، هوس‌ها کمتر و اینجا که محدودیت وجود دارد، «الانسان حریص علی مامنع» است. حال مشخص شد که برعکس؛ آنجا که آزادی وجود دارد و حد و مرزی برای ارتباط زن و مرد وجود ندارد، روز به روز شهوات جنسی در آن‌ها قوی‌تر، فعال‌تر، خشونت‌آمیزتر و مهاجم‌تر بروز و ظهور پیدا می‌کند و در این حد هم متوقف نخواهد ماند.
ایشان با هشدار درباره فساد اخلاقی در غرب، تأکید کردند: در آینده بحث به ازدواج محارم و کارهای حساس‌تر خواهد رسید و دنیای فساد اخلاقی به این سمت خواهد رفت.
قانون جنگل در کشور مدعی تمدن
دولت فرانسه در حقیقت با #قانون #آزادسازی رابطه #جنسی با #محارم به قانون جنگل بازگشته و انسان‌ها را به همان کاری تشویق می‌کند که حیوانات از روی غریزه و شهوت انجام می‌دهند. این چیزی جز برملا شدن حقیقت و لایه زیرین تمدن وحشی غرب نیست که برخی آن‌ها را «چشم و دل سیر» خطاب می‌کنند! به تعبیر کاربری در فضای مجازی، سال‌های آینده باید به مباحثه با خوک‌هایی بپردازیم که پدرانی نامشخص دارند و در جواب منطق‌های ما خواهند گفت: «شما متحجرید! همه دنیا رابطه جنسی را قانون می‌دانند»!
طبق گزارش سایت یورو استات (مرکز آمار اتحادیه اروپا) میزان تولدهای خارج از مسیر مشروع و ازدواج (زنا) در کشور فرانسه به بیش از ۶۰ درصد خواهد رسید. میه کوهیاما نوجوانی است که در کودکی مورد آزار جنسی قرار گرفت. وی با انتشار نقاشی دوران کودکی‌اش پیام مهمی را به جهان مخابره کرد. در نقاشی میه، کودکی بدون دهان دیده می‌شود. همین‌طور عبارت «کمکم کنید» به زبان فرانسوی. (میه در نقاشی خود عبارت فرانسوی au secours را به اشتباه o scour نوشته است) او می‌گوید آن زمان با این روش از تجربه آزار جنسی‌اش حرف زده بود، اما هیچ‌کس پیامش را نشنید.
امانوئل مکرون، رئیس‌جمهور کشور مدعی تمدن غربی ماه گذشته میلادی با انتشار پیامی که بازتاب زیادی در شبکه‌های اجتماعی داشت، وعده داد نظارت و پیشگیری از هتک حرمت جنسی کودکان افزایش یابد و وزارت بهداشت، هزینه درمان روانی کودکان قربانی خشونت جنسی را تأمین کند. این در حالی است که طبق گزارش سازمان بهداشت جهانی، از هر پنج زن یک نفر و از هر ۱۳ مرد یک نفر اعتراف کرده‌اند در سن زیر ۱۸ سال مورد سوءاستفاده جنسی قرار گرفتند.
هشتگ «من هم قربانی #تجاوز به #محارم هستم»!
نقاشی کوهیاما و بازتاب فراوان آن در شبکه‌های اجتماعی باعث شد صدها هزار فرانسوی به کمپینی که در رسانه‌های اجتماعی با هدف آگاهی‌رسانی در زمینه آزار جنسی در درون خانواده‌ها شکل گرفته است، بپیوندند. مؤسسه «همه ما» (NousToutes) که در زمینه مبارزه با خشونت جنسی در فرانسه فعالیت می‌کند، بانی راه‌اندازی کمپین شد که فراخوانش با هشتگ «من هم قربانی #تجاوز به #محارم هستم» (MeTooInceste#) شناخته می‌شود.