از رهگذر شریعت حقّه است که سالک به طریقت و آن‌گاه حقیقت می‌رسد؛ ‌ به‌ بیان‌ دیگر، راه رسیدن به حقیقت از شریعت عبور می‌کند و شریعت در همة منازل طریقت و مقامات حقیقت، حضور بالفعل و فعال دارد؛ به همین خاطر است که در عرفان اسلامی شریعت از جایگاه ویژه‌ای برخوردار بوده و محور عرفان محسوب می‌شود؛ البته شریعت، ظاهر و باطن دارد و دارای مراتب مختلفی است تا مراتب وجودی سالک الی ‌الله را در مقامات ایمان، احسان و ایقان پوشش دهد. سلوک حقیقی، سلوکی منطبق بر صراط مستقیم است و صراط مستقیم، صراط توحید محض و عبودیت خالص است؛ توحیدی علمی‌ و عملی که در آن نه شرک و ظلمی‌ است و نه ضلالت و گمراهی؛ نه کفری در باطن جوانح است و نه معصیت و قصور از طاعتی در ظاهر جوارح و نفس کمال‌یافته با فنا و استهلاک خویش در وجه‌الله، بعد از سیر طاقت‌فرسا، به بقا، ثبات، سکون و آرامش نهایی می‌رسد. اما در آموزه‌های عرفان‌های کاذب و نوظهوری چون، عرفان کیهانی، معنویت اوشو و ... اولین چیزی که به مخاطب القاء می‌شود، شریعت‌گریزی و عدم اعتنا به باید و نبایدهای شرعی است.‌ #شریعت #سالک #امام_خمینی #سلوک #کاذب #عرفان #اسلامی #نوظهور #شرعی #حقیقت #ضلالت # شرک #گمراهی #صراط #مستقیم #وجه‌الله