عرفان‌های نوظهور، معنویتی بریده از آسمان در تفکر ذن بودیسم آمده است: «دعا و مناجات از دید ذن، تنها بافته‌هایی از صور ذهنیه است که برای استفاده اذهان مقدس با استادی تمام، تنیده شده است.»[سوزوکی، د.ت.مقدمه‌ای بر ذن بودیسم، مقدمه یونگ،ص 51] از نظر ذن بودیسم، تکیه بر فیض آسمانی، تکیه بر بخت و اقبال است و تفوق بر لایه‌های پنهان انسان، تنها از راه‌‌های بشری به دست می‌آید و عملی‌تر است.[همان، ص40] در حالی که صحبت از تعالی معنوی در معنویت‌های کاذب و در عمل بی‌تفاوت بودن نسبت به ارتباط با جهان معنا، تناقضی آشکار وجود دارد؛ و روش عرفانی مذاهب، هرگز متکی بر بخت و اقبال نیست. از دیدگاه عرفان اسلامی اصولاً اگر از جانب آسمان کششی وجود نداشته نباشد، کوشش عارف و راهرو، به جایی نخواهد رسید. بنابراین باید گفت؛ اگر انسان خود را از آسمان و امور ماورای زمین جدا کند، هرگز نمی‌تواند از خواسته‌های نفس و لذایذ فانی این دنیا رهایی پیدا کند. چون خاصیت دنیاگرایی و وابستگی یه دنیا این است که انسان را از امور ماورایی و آسمانی دور می‌کند. #آسمان #معنویت #بودیسم #نوظهور #سوزوکی #یونگ #بخت #اقبال #ذهنیه #عارف #ماورای #فانی #عرفان_اسلامی #جهان #معنا #دنیا #وابستگی #مقدس #استاد #دعا #مناجات #ذن @n_erfanha