... یک #شب تأمل ایام گذشته می‌کردم و بر #عمرِ تلف‌کرده تأسف می‌خوردم و #سنگ سَراچهٔ #دل به الماسِ #آبِ دیده می‌سفتم و این بیت‌ها مناسب #حال خود می‌گفتم: هر دم از #عمر می رود نفَسی چون نگه می‌کنم نمانده بسی ای که پنجاه رفت و در خوابی مگر این پنج #روز دریابی خَجِل آن کس که رفت و #کار نساخت کوسِ #رحلت زدند و #بار نساخت #خواب نوشین بامداد رَحیل باز دارد #پیاده را ز #سبیل هر که آمد عمارتی #نو ساخت رفت و #منزل به دیگری پرداخت وآن دگر پخت همچنین هوسی وین #عمارت به #سر نبرد کسی یار ناپایدار #دوست مدار دوستی را نشاید این غَدّار #نیک و بد چون همی بباید #مُرد #خنک آن کس که #گوی نیکی برد #برگ عیشی به #گور خویش فرست کس نیارد ز پس ز پیش #فرست عمر #برف است و #آفتابِ تَموز اندکی ماند و #خواجه غِرّه #هنوز ای تهی‌ #دست، رفته در #بازار ترسمت پُر نیاوری دستار هر که مزروع خود بخورد به خِوید وقت خرمنْش #خوشه باید چید الحمدلله‌رب‌العالمین کانال‌نشرخوبی‌ها🌹 @nashrekhobyhakashan #نشر_خوبیها_محمدمهدی https://eitaa.com/joinchat/1471611628Cc2ba09a45b

ای #آفتاب آهسته تر بر#قتله_گاهش پابنه ترسم صدای پای تو از #خواب بیدارش کند پیراهنی از #برگ_گل من ساختم بهر تنش ازبس لطیف است این #بدن ترسم که آزارش کند.