🔴 ۳۰ فروردین روز بزرگداشت حکیم جرجانی
سیّد اسماعیل بن حسن بن محمد بن محمود بن احمد جرجانی در ۴۳۴ ق در جرجان (گرگان) به دنیا آمد. برای او القاب و کنیههای متفاوتی ذکر کردهاند چون: زینالدین، شرفالدین، ابو ابراهیم، ابوالفتح، ابوالفضائل، الامیر السید الامام، علوی حسینی و طبیب علوی. دربارهی سیر زندگی وی آگاهی زیادی در دست نیست. برخی محل تولد وی را گرگان دانستهاند و با توجه به اینکه جرجانی در مقدمهی ویرایش عربی ذخیرهی خوارزمشاهی به ورود خود به خوارزم در سال ۵۰۴ ق و همانجا از سن هفتاد سالگی خود یاد کرده است میتوان تولد وی را در ۴۳۴ ق دانست.
احتمال دارد که وی مقدمات طب را نزد طبیبان گرگان - که برخی از ایشان شاگردان ابنسینا بودهاند - آموخته باشد چرا که مثلاً طبیب حاذقی چون ابن هندو تا زمان مرگ خویش (۴۵۵ ق) در گرگان میزیست. آنگونه که از برخی شواهد تاریخی بر میآید وی تحصیلات خود در طب را نزد ابن ابی الصادق نیشابوری ملقب به بقراط ثانی - از شاگردان ابنسینا که در نیشابور مجلس درس داشت - به پایان رساند، لذا لازم میآید که مدتی نیز در نیشابور زیسته باشد. همچنین وی در ذخیرهی خوارزمشاهی به سفر خود به قوم و دیدار با فرزندان کوشیار گیلانی، اخترشناس سدهی چهارم قمری، و نیز به شهرهایی چون مرو و بلخ اشاره کرده است. تا جایی که میدانیم وی مابقی عمر خویش را در شهرهای خوارزم و مرو گذراند و مدتی نیز در خوارزم سرپرستی داروخانهی بهاءالدوله را بر عهده داشت.
در مورد زمان و محل مرگ وی نیز گزارشهای متفاوتی وجود دارد. سمعانی محل وفات وی را شهر مرو دانسته و از قول محمود بن محمد بن عباس صاحب کتاب تاریخ خوارزم نقل کرده است که جرجانی در ۵۳۱ ق در مرو درگذشت. با این وجود بیهقی میگوید که وی را در ۵۳۱ ق - هنگامی که وی در سنین کهولت به سر میبرد - در سرخس دیده است. حاجی خلیفه نیز به سه تاریخ مختلف، ۵۳۰، ۵۳۱ و ۵۳۵ ق اشاره کرده است.
جرجانی علاوه بر طب در علوم دینی نیز تحصیلاتی داشته است. به گفتهی یاقوت حموی وی شاگرد ابوالقاسم عبدالکریم قشیری بوده و نیز به سمعانی اجازه روایت حدیث داده است.
جرجانی پس از ورودش به خوارزم در سال ۵۰۴ ق، هنگامی که شرایط مردم خوارزم را مشاهده میکند در مییابد که دانش پزشگی در آن سرزمین چندان رواج ندارد و بیشتر مردم به علت استفادهی نادرست از غذاها و نیز آلودگی فضای شهر به بیماریهای مختلفی دچار هستند، لذا تصمیم میگیرد که دانشنامهای به زبان پارسی برای مردم آن سرزمین بنگارد. او این اثر را ذخیرهی خوارزمشاهی نامید و آن را به قطبالدین محمد بن انوشتگین (۴۹۰ - ۵۲۱) تقدیم کرد.
💥 اهمیت جرجانی در پزشکی
۱- حکیم جرجانی یک طبیب ایرانی است.
۲- با توجه به زندگینامه ایشان یک پزشک مسلمان میباشد.
۳- پس از ابنسینا اولین طبیبی است که کلیه فصول پزشکی را مورد بحث و گفتگو قرار داد و بر دانش گذشتگان افزوده است.
۴- اینکه بخش اعظم کتابهای خود را به زبان فارسی تالیف کرده که تا آن زمان کسی به این وسعت به تدوین متون پزشکی به زبان فارسی اقدام نکرده بود و کتابهای وی بخصوص ذخیره متنی اساسی و ماندنی در علوم پزشکی و ماخذی برای اصطلاحات این رشته و حوزههای مربوط میباشد.
💥 اهمیت جرجانی در علوم آزمایشگاهی
۱- قسمتهای عمده از کتاب ذخیره خوارزمشاهی مربوط به آزمایش نمونههای انسانی مانند خون، ادرار، مدفوع و سایر مایعات بدن میباشد.
۲- ایشان علاوه بر معالجه بیمار در تشخیصهای آزمایشگاهی نیز حاذق بوده است و بیشتر از دید مشاهدات آزمایشگاهی به تشخیص بیماریها میپرداخت.
👈 در ایران ۳۰ فروردین مصادف با سالروز تولد این پزشک ایرانی، به نام روز بزرگداشت حکیم جرجانی و روز علوم آزمایشگاهی نامیده شده است.
--------------------------
@navaeeschool
--------------------------
#بزرگان ، #مناسبت
⚫ دهم رمضان؛ سالروز وفات حضرت خدیجه (س)
حضرت خدیجه (س) اولین همسر پیامبر اسلام صلی الله علیه و آله و سلم و اولین زنی است که اسلام آورد. او از زنان مشهور تاجر عرب و حجاز به شمار میرفت.
او یک همسر فداکار و ایثارگر و بهترین یاور برای رسول خدا بود. خدیجه در تمام مشکلات و سختیهایی که مشرکین برای پیامبر بوجود میآوردند قویترین پشتییان و همراه برای او بود.
اموال خود را در راه اهداف الهی همسرش و گسترش و تقویت اسلام، بخشش کرد و با ثروت بسیارش در راه تثبیت و پیشرفت اسلام، بسیار موثر بود.
وی در سال دهم بعثت در دهم ماه رمضان و به مدت کوتاهی بعد از وفات "ابوطالب" عمو و سرپرست پیغمبر از دنیا رفت. آن سال را "عام الاحزان" به معنی «سال اندوها» گفتهاند.
مرقد او در «حجون مکه» در قبرستان ابوطالب کنار قبر عبدالمطلب، ابوطالب و عبدمناف میباشد.
بیشتر بخوانید در:
https://goo.gl/FbxHuo
--------------------------
@navaeeschool
--------------------------
#مناسبت ، #بزرگان
🔴 ۳ اردیبهشت روز بزرگداشت شیخ بهایی
بهاءالدین محمد عاملی مشهور به شیخ بهایی از دانشمندان بنام عهد شاه عباس صفوی است. وی در سال ۹۵۳ هجری قمری در بعلبک متولد شد. در ۱۳ سالگی همراه پدرش به ایران مهاجرت کرد.
وی تألیفاتی به فارسی و عربی دارد که مجموعهٔ آنها به ۸۸ کتاب و رساله بالغ میشود. از آثار او میتوان به کشکول، دیوان غزلیات، جامع عباسی (در فقه)، خلاصةالحساب، تشریح الافلاک و دو مثنوی معروف "نان و حلوا" و "شیر و شکر" اشاره کرد.
شیخ بهائی، حکیم عارف، فقیه، ادیب، ریاضیدان و مهندسی برجسته بود و چون از قدرت سخنوری بهر کافی داشت در محافل و مجالس ادبی و سیاسی و علمی طرفداران زیادی را کسب کرد تا آنجا که با توجه به معلومات و محبوبیتش به مقام وزارت منصوب شد.
او در سال ۱۰۳۱ هجری قمری در اصفهان درگذشت و بنابر وصیت خودش جنازه او را به مشهد بردند و در جوار مرقد مطهر حضرت علی بن موسی الرضا علیهالسلام جنب موزه آستان قدس و در صحن گوهر شاد دفن کردند.
برخی از آثار معماری شیخ بهایی عبارتند از:
👈 تقسیم آب زاینده رود
👈 ساخت مسجد چهار باغ به روی لجنزار
👈 گرمابه شیخ بهائی که تنها با یک شمع کار میکرد
👈 طراحی منارجنبان
👈 طراحی شهر نجفآباد
👈 محاسبه قبله مسجد جامع عباسی
👈 جاری سازی آب در مادیهای اصفهان
--------------------------
@navaeeschool
--------------------------
#بزرگان ، #مناسبت
🔴 ۲۵ اردیبهشت روز بزرگداشت فردوسی
فردوسی از همان ابتدای کار که به کسب علم و دانش پرداخت، به خواندن داستان هم علاقمند شد و مخصوصاً به تاریخ و اطلاعات مربوط به گذشته ایران عشق میورزید. همین علاقه به داستانهای کهن بود که او را به فکر به نظم در آوردن شاهنامه انداخت.
چنان که از گفته خود او در شاهنامه بر میآید، مدتها در جستجوی این کتاب بوده است و پس از یافتن دستمایهی اصلی داستانهای شاهنامه، نزدیک به سی سال از بهترین ایام زندگی خود را وقف این کار کرد.
فردوسی در سال ۳۷۰ یا ۳۷۱ به نظم در آوردن شاهنامه را آغاز کرد و در اوایل این کار هم خود فردوسی ثروت و دارایی قابل توجهی داشت و هم بعضی از بزرگان خراسان که به تاریخ باستان ایران علاقه داشتند او را یاری میکردند ولی به مرور زمان و پس از گذشت سالهایی، در حالی که فردوسی بیشتر شاهنامه را سروده بود دچار فقر و تنگدستی شد.
بر خلاف آن چه مشهور است، فردوسی سرودن شاهنامه را صرفاً به خاطر علاقه خودش و حتی سالها قبل از آن که سلطان محمود به سلطنت برسد، آغاز کرد؛ اما چون در طی این کار رفته رفته ثروت و جوانی را از دست داد، به فکر افتاد که آن را به نام پادشاهی بزرگ کند و به گمان اینکه سلطان محمود چنان که باید قدر او را خواهد شناخت، شاهنامه را به نام او کرد و راه غزنین را در پیش گرفت.
ادامه مطلب:
https://goo.gl/sZUmmS
--------------------------
@navaeeschool
--------------------------
#بزرگان
🔴 زندگینامه حکیم عمر خیام
غیاث الدین ابوالفتح، عمر بن ابراهیم خیام (خیامی) در سال ۴۳۹ هجری (۱۰۴۸ میلادی) در شهر نیشابور و در زمانی به دنیا آمد که ترکان سلجوقی بر خراسان، ناحیهای وسیع در شرق ایران، تسلط داشتند.
وی در زادگاه خویش به آموختن علم پرداخت و نزد عالمان و استادان برجسته آن شهر از جمله امام موفق نیشابوری علوم زمانه خویش را فرا گرفت و چنانکه گفتهاند بسیار جوان بود که در فلسفه و ریاضیات تبحر یافت.
خیام در سال ۴۶۱ هجری به قصد سمرقند، نیشابور را ترک کرد و در آنجا تحت حمایت ابوطاهر عبدالرحمن بن احمد، قاضیالقضات سمرقند اثر برجسته خود را در جبر تألیف کرد.
خیام سپس به اصفهان رفت و مدت ۱۸ سال در آنجا اقامت گزید و با حمایت ملکشاه سلجوقی و وزیرش نظامالملک، به همراه جمعی از دانشمندان و ریاضیدانان معروف زمانه خود، در رصد خانهای که به دستور ملکشاه تأسیس شده بود، به انجام تحقیقات نجومی پرداخت.
حاصل این تحقیقات اصلاح تقویم رایج در آن زمان و تنظیم تقویم جلالی (لقب سلطان ملکشاه سلجوقی) بود.
در تقویم جلالی، سال شمسی تقریباً برابر با ۳۶۵ روز و ۵ ساعت و ۴۸ دقیقه و ۴۵ ثانیه است.
سال دوازده ماه دارد ۶ ماه نخست هر ماه ۳۱ روز و ۵ ماه بعد هر ماه ۳۰ روز و ماه آخر ۲۹ روز است.
هر چهار سال، یکسال را کبیسه میخوانند که ماه آخر آن ۳۰ روز است و آن سال ۳۶۶ روز است.
در تقویم جلالی هر پنج هزار سال یک روز اختلاف زمان وجود دارد در صورتی که در تقویم گریگوری هر ده هزار سال سه روز اشتباه دارد.
در ایران ۲۸ اردیبهشت هر سال بهعنوان روز بزرگداشت حکیم عمر خیام نامگذاری شده است.
--------------------------
@navaeeschool
--------------------------
#بزرگان
🔴 یادی از امام خوبیها
مناسبت این ایام رحلت مردی است که مردم ایران، او را امام و رهبر خود در حکومت و مرجع و پیشوای بزرگ خود در دین میدانند.
شخصیتی برجستهای که تأثیری عمیق و سرنوشتساز بر تاریخ کشور کهن ایران گذاشت و همزمان ارادۀ مردم و آیین آنها یعنی اسلام را در چهارچوب نظام جمهوری اسلامی ایران، متجلی نمود.
امام خمینی (ره) را به جرأت میتوان تجلّی، خلیفةاللّه بر روی زمین و بزرگ مرد تاریخ انقلابهای نوین، نامید، چراكه در بین رهبران انقلابیِ صدههای اخیر، یگانه رهبری است كه راه ایشان را، میتوان امتداد راه انبیاء الهی و نهضتشان را پیش زمینهای برای ظهور منجی عالم بشریت دانست! و نیز میتوان ایشان را مصداق کامل حدیث امام کاظم (ع) دانست که فرمودند:
«مردی از اهل قم، مردم را به سوی حق دعوت میکند و قومی گرداگرد او جمع میشوند، به صلابت پارههای فولاد، تند بادها آنان را به لرزه درنمیآورد و از جنگ خسته نمیشوند و ترس به خود راه نمیدهند و بر خدا توکل می کنند و سرانجام، پیروزی از آن مُتَّقین است»: «رَجُلٌ مِنْ أَهْلِ قُمَّ یَدْعُو النَّاسَ إِلَی الْحَقِّ...» (بحار الانوار ، ج ۶٠ ، ص ٢١۶)
✅ اصالت:
امام، وارث سجایاى آباء و اجدادى بود که نسل در نسل در کار هدایت مردم و کسب مـعارف الهى کوشیدهاند؛ پدر بزرگوار ایشان، شهید آیهالله سید مصطفى موسوى (ره) در خمین، ملجاء مردم و هادى آنان در امور دینى بود و در حالیکه بیش از ۵ ماه از ولادت امام، نمىگذشت، طاغوتیان، نداى حقطلبـى ایشان را، با گلوله پاسخ گفتند و بدین ترتيب، امام، از ابتدای کودکى با رنج یتیمی و با مفهوم شهادت و حقطلبی آشنا شدند!
✅ کسب علم و ادب:
سید روحاللّه، در ۷ سالگی قرآن را فراگرفت؛ سپس در کنار یادگیری ادبیات عرب، از برادر بزرگ خود یعنی "آیتالله مرتضی پسندیده"، خوشنویسی را نیز آموخت؛ و برای ادامه تحصیل، راهی اراک شد!
ایشان طلبهای بسیار پرتلاش و مرتب بودند و با عشق و علاقه تحصیل کرده و افزون بر اینها، اخلاق نیکوی امام، همواره زبانزد حوزویان بود.
✅ فقیه، عارف، فیلسوف و استاد اخلاق:
"سید روحالله" پس از اراک به شهر قم مهاجرت نموده و در حوزه علمیه این شهر مقدس، به سرعت مراحل تحصیلات تکمیلی علوم دینی را طی کرده و پس از چندین سال تلاش و کوشش مجاهدانه به عنوان یکی از مدرسین و مجتهدین صاحب رأی در فقه و اصول، فلسفه و عرفان و اخلاق در حوزه علمیه شناخته شد.
✅ عبادت و تهجد:
از جمله ویژگیهای بارز حضرت امام (ره)، عبادت و تهجد ایشان بود! امام، عبادت را ابزار رسیدن به عشق الهى مىدانستند و به صراحت بیان مىكردند كه در وادى عشق، نباید به عبادت فقط به چشم وسیلهای براى رسیدن به بهشت نگاه كرد.
ایشان از سن جوانى، به نماز و راز و نیاز شبانه مقید بودند، بهگونهای که نزدیکان ایشان نقل میکنند كه اگر در تاریكى نیمهى شب، گذرشان به اتاق امام مىافتاد، چنان معاشقه ایشان با ایزد منان، احساس میشد كه گویی هر شب برای امام، «لیلة القدر» است.
✅ محبوب قلوب مردم:
هرچند هوش سرشار، پشتکار، نظم و سایر سجایای اخلاقی امام (ره)، سبب شده بود تا علاوه به گذراندن سریع مدارج علمی در علوم مختلف، ایشان در نزد بزرگان حوزه علمیه، بسیار محبوب شده و علماء و حوزویان به ایشان، احترام ویژهای بگذارند؛ ولی در آن سالها، هیچکس باور نمیکرد که این عالِم فاضل وارسته، روزی، رهبری بزرگترین قیام مردمی جهان معاصر را به دست خواهد گرفت و نظام ٢۵٠٠ ساله شاهنشاهی ایران را سرنگون خواهد کرد و پس از قرنها، حکومتی علوی بر مبنای اسلام ناب محمدی و مکتب حَقّه اهل بیت عصمت و طهارت (ع)، بنیان خواهد نمود.
همچنین، هیچکس تصور نمیکرد که دایرۀ محبوبیت سید روحاللّه، تا بدانجا، گسترش خواهد یافت که پس از رحلت ایشان، باشکوهترین و بینظیرترین تشییع جنازۀ تاریخ، رقم خورده و مردم همچون اُمتی پدر از دست داده، به سر و سینه خود زده و اینچنین عزاداری نمایند! و امروزه پس از گذشت بیش از سه دهه از ارتحال ایشان، هنوز نام «خمینی کبیر» و اندیشههای مترقی و انقلابی ایشان، نه تنها در ایران اسلامی، بلکه در سراسر جهان در حال توسعه و گسترش باشد!
✍️ آنچه گذشت بخش کوچکی از فضایل «امام خوبیها» بود.
--------------------------
@navaeeschool
--------------------------
#بزرگان
اگر میخواهید به من خدمتی کنید گهگاهی به یادم بیاورید که من همان محمدعلی رجایی فرزند عبدالصمد، اهل قزوینم که قبلا دورهگردی میکردم و در آغاز نوجوانی قابلمه و بادیهفروش بودم و هرگاه دیدید که در من تغییراتی به وجود آمده و ممکن است خود را فراموش کرده باشم همان مشخصات را در کنار گوشم زمزمه کنید، این تذکر و یادآوری برای من از خیلی چیزها ارزندهتر است.
.:محمدعلی رجایی:.
۲۵ خرداد ماه، زادروز محمدعلی رجایی دومین رییسجمهور ایران است. او اساس و زیربنای دورهی کوتاه ریاست جمهوریاش را حل مشکلات مردم به ویژه در مناطق محروم قرار داده بود.
روحش شاد و یادش جاودان
--------------------------
@navaeeschool
--------------------------
#بزرگان
🔴 رازهای مزارهای پنهان
۲۷ هزار تَن از مشاهیر و بزرگان، در حواشی حرم مطهر امام رضا (ع) مدفون میباشند. در این میان ۹۱۲ تَن، نام و نشان و کِسوتشان در میان مشاهیر شناخته شدهتر است.
در میان آن هزاران تَن و این ۹۱۲ تَن، پنج نفرشان مانند گوهری میدرخشند و هر کدام حکایتی غریب و حالی عجیب دارند.
💠 روایتی از این پنج تن:
🔹نُخودکی
آقا علیاکبر اصفهانی است. معروف به نخودکی، از آن آدمهایی که روز و شب نمیشناخت برای بیتوته کردن در حرم و دل نمیکند از این حریم.
خلاصه رفیق «آقاعلی بن موسیالرضا» بود. حالا هم پای درِ ورودی صحن سقاخانه دفن است. گفته بود میخواهم، مزارم زیر پای زائران باشد.
روزی که مُرد، خراسان را نیروهای شوروی اشغال کرده بودند، اما شهر، دگرگون شد و تمام شهر تعطیل بود و حالت فوقالعاده اعلام شد و سربازان روسی سراسر مسیر تشییع جنازه او از سمرقند تا خود حرم زیر نظر داشتند.
🔹راشد تُربتی
آقاعباس راشد تربتی است که به «حاج آخوند» معروف بود. کشاورزی بود اهل دل و فقط روزهای آخر هفته وقت داشت درس دیانت بخواند.
شب و روزش رسیدگی به کار و مشکلات مردم بود. وقتی سال ۱۳۰۱، در تربت حیدریه زلزله آمد، تمام شهر، دور مدیریت او میگشت.
چنانکه آمریکاییها کمکهای نقدیشان را برای «راشد» فرستادند و او کمکها را پس فرستاد و نپذیرفت.
سال ۱۳۲۶ قمری، هفت ماه طول کشید تا پیاده رفت کربلا و برگشت. عاشق «آقا علی ابن موسیالرضا» بود و مزارش هم شد، گوشهای از صحن آزادی.
🔹پیر پالاندوز
آقا محمدعارف عباسی است؛ مشهور به «پیر پالاندوز». معاصر شیخ بهایی بود.
شغلش کفشدوزی بود و خط ثلث را به زیبایی مینوشت. درس نخوانده بود، اما جانش، مسالهآموز صد مُدرس شده بود.
آنچنانکه بعدها، از پیران سلسله ذَهبیه شد. آقا محمد، علم کیمیاگری میدانست و آنچه میدید و میشنید را کسی نمیدید.
چنان با عشق «آقا علی ابن موسیالرضا» میزیست که گفته بود «آقا» را میبیند و با وی گفتگو میکند.
وقتی مُرد، مردم و مریدان، بیداد میکردند. سلطان محمد خدابنده دستور داد آرامگاهی در ضلع شرقی حرم برایش بنا کردند.
🔹آقا شیخ جعفر مجتهدی
آقاجعفر مجتهدی هرچه دار و ندار و املاک داشت را برای مردم محروم خرج کرد و بخشید. آنچنانکه «پینهدوز» شد.
زندگیاش را پای فراگیری عرفان گذاشت. در اشتیاق زیارت عتبات به عراق مهاجرت کرد که به علت نداشتن جواز ورود، دستگیر و در عراق زندانی شد.
خودش میگفت: زندان، توفیق اجباری شد تا به خلوت و شناخت خود بپردازد. بعد از آزادی از زندان، یک سال در نجف و هشت سال تمام شبها را تا سحر در حرم امام حسین (ع) میگذراند. زندگیاش از راه دوختن کفشهای کهنه میگذشت.
بعدها در بحبوحه ناامنی کودتای عبدالکریم قاسم بر ضد ملک فیصل پادشاه عراق به ایران برگشت و شهر به شهر، گمنام میچرخید تا به مشهد رسید و ماند.
عاشق اهل بیت بود. چنان با جانش در حریم «آقا علی ابن موسیالرضا» انس گرفته بود که آخرش در حجرهی ۲۴ صحن آزادی آرام گرفت.
🔹جیگیجیگی
معروف است به «جیگیجیگی»؛ اسم واقعیاش را هیچکس ندانست. خانوادهای هم نداشت. دورهگرد بود و دف میزد و به آوازخوانی شهره بود.
اما آوازخوانی که چنان عشق اهل بیت را در دل داشت که در ایام شهادت و خصوصا کل دو ماه محرم و صفر را دست به دف و دایره نمیبرد و کسی او را در شهر نمیدید.
«جیگیجیگی، ننه خانم»، هر روز صبح میآمد مقابل حرم میایستاد و به امام رضا (ع) سلام میداد و بلند آواز میخواند:
جیگیجیگی، ننه خانوم
بیا بشین روی زانوم
روی زانوم، سنجد داره
یه کمی بخور، قوت داره
هر باری که گنبد و بارگاه حرم «آقا علی ابن موسیالرضا» را میدید، تنبکش را به نشانه احترام و ادب، پشت سر یا زیر لباس مُندرسش پنهان میکرد و پس از سلام به حضرت، آوازهخوانی و تنبک زنی میکرد. پس از فوت در ایوان شمالی صحن عباسی (انقلاب) دفن شد.
داستان دفن او در صحن انقلاب حکایتی شنیدنی است که در پست بعدی روایت خواهد شد.
--------------------------
@navaeeschool
--------------------------
#بزرگان ، #تاریخی
🔴 «جیگیجیگی» چگونه در حرم دفن شد؟
«جیگیجیگی» چون هیچ خانوادهای نداشت، وقتی مُرد، جنازهاش را به غسالخانه شهر در میدان طبرسی بردند.
یک شب در غسالخانه ماند و قرار شد توسط ماموران شهرداری در قبرستان «گلشور» - قبرستان عمومی شهر- دفن شود.
همزمان با انتقال جسد «جیگیجیگی» به سردخانه، جنازه یکی از تجار معروف مشهد را شبانه به غسالخانه آوردند.
صبحگاه خانواده مرد تاجر، جنازه را تحویل گرفتند و پس از انجام مراسمی خاص، راهی حرم حضرت رضا (ع) شدند.
کارگران شهرداری هم جنازه موجود را برای دفن به قبرستان عمومی شهر بردند و بیکس و تنها، کفن و دفنش را به سرعت انجام دادند.
هنگام وداع و دفن تاجر، وقتی کفن را کنار زدند، متعجبانه متوجه شدند که این جنازه او نیست.
وقتی به غسالخانه برگشتند، فهمیدند این جنازه «جیگیجیگی» بوده است.
خانواده مرد تاجر وقتی به قبرستان «گلشور» مراجعه کردند، دیدند که جنازه پدرشان دفن شده و هرچه تلاش کردند، مراجع تقلید مشهد مجوز نبش قبر ندادند.
از سوی دیگر هم به دستور مراجع، جنازه «جیگیجیگی» در همان قبر مرد تاجر در حرم دفن شد.
به این ترتیب آن نوازندهی دوره گرد و گمنام، در ایوان شمالی صحن عباسی (انقلاب) آرام گرفت. همان بارگاهی که «جیگیجیگی»، هر روز صبح، طنین آوازش را با سلام به امامش آغاز میکرد.
📚 خبرآنلاین
--------------------------
@navaeeschool
--------------------------
#بزرگان ، #تاریخی
سیدمحمد حسینی بهشتی زادهٔ ۲ آبان ۱۳۰۷ در اصفهان درگذشتهٔ ۷ تیر۱۳۶۰ در تهران، سیاستمدار و فقیه ایرانی و دومین رئیس دیوان عالی کشور پس از انقلاب ایران در سال ۱۳۵۷، نخستین دبیرکل حزب جمهوری اسلامی و نایب رئیس مجلس خبرگان قانون اساسی بود.
گاهی از وی به عنوان نظریهپرداز ولایت فقیه نام برده میشد. او از جمله افراد نزدیک به امام خمینی (ره) و از هواداران تشکیل حکومت اسلامی در ایران بوده و نقش بسیار مهمی در استقرار جمهوری اسلامی در ایران داشتهاست.
پدرش، سید فضلالله، مردی روحانی و از مدرسین حوزه علمیه اصفهان بود و گاهی برای برپایی نماز جماعت به روستاهای پیرامون میرفت.
شهید سیدمحمد بهشتی در هفتم تیر ۱۳۶۰ و در پی انفجار در دفتر حزب جمهوری اسلامی به شهادت رسید.
روحش شاد و یادش گرامی باد.
--------------------------
@navaeeschool
--------------------------
#بزرگان ، #مناسبت
🔴 ۱۰ تیر روز بزرگداشت صائب تبریزی
میرزا محمدعلی صائب تبریزی اصفهانی (زادهٔ ۱۰۰۰ هجری قمری — درگذشتهٔ ۱۰۸۰ هجری قمری) بزرگترین غزلسرای سده یازدهم هجری و نامدارترین شاعر زمان صفویه است. او در دربار صفوی به عنوان ملکالشعرایی رسید و به او شاه شاعر سبک هندی میگویند.
پدر او تاجری معتبر بود. عمویش، شمسالدین تبریزی معروف به شیرینقلم، از خوشنویسان برجستهٔ روزگار خود بهشمار میرفت و به احتمال بسیار صائب که خط خوشی داشت، نزد وی خوشنویسی آموخته بود. خانوادهٔ صائب جزو هزار خانواری بودند که به دستور شاه عباس اول صفوی از تبریز کوچ کرده و در محله عباسآباد اصفهان ساکن شدند.
صائب در اصفهان به آموختن علوم عصر پرداخت. در جوانی به حج رفت و در بازگشت به مشهد سفر کرد.
صائب در سال ۱۰۳۴ ه.ق از اصفهان عازم هندوستان شد و بعد به هرات و کابل رفت. حکمران کابل، خواجه احسنالله مشهور به ظفرخان، که خود شاعر و ادیب بود، مقدم صائب را گرامی داشت. ظفرخان پس از مدتی به خاطر جلوس شاه جهان، عازم دکن شد و صائب را نیز به همراه خود برد.
در سال ۱۰۴۲ ه.ق صائب به ایران بازگشت و در اصفهان اقامت گزید. شاه عباس دوم صفوی به او مقام ملکالشعرایی داد.
صائب هشتاد سال زندگی کرد و در اصفهان دیده از جهان فروبست. درگذشت او در سال ۱۰۸۶ یا ۱۰۸۷ ه.ق بوده است. آرامگاه او در اصفهان، در محلهٔ لنبان، در محلی است که در زمان حیات او معروف به تکیه میرزا صائب بود. مقبرهٔ صائب در باغچهای در اصفهان در خیابانی که به نام او نامگذاری شدهاست، قرار دارد.
صائب شاعری کثیرالشعر بود، شمار اشعار صائب را از شصت هزار تا صد و بیست هزار بیت گفتهاند. آثار صائب جز سه چهار هزار بیت قصیده و یک مثنوی کوتاه و ناقص به نام قندهارنامه و دو سه قطعه، همگی غزل است. افزون بر فارسی وی هفده غزل به ترکی آذربایجانی نیز دارد.
چون تاریخ دقیق ولادت و وفات این شاعر بلند آوازه در کشور مشخص نبود لذا بر اساس محاسبه با حروف ابجد، عدد ۱۰۳ برای نام این شاعر ترسیم شد، لذا قرار بر این شد تا در صد و سومین روز سال، روز بزرگداشت صائب نامگذاری شود.
از این جهت ۱۰ تیر هر سال به عنوان روز بزرگداشت صائب تبریزی گرامی داشته میشود.
--------------------------
@navaeeschool
--------------------------
#بزرگان ، #مناسبت
برای دستیابی و جستجوی سریع مطالب بر روی هشتگهای زیر ضربه بزنید.
#هفتم ، #هشتم ، #نهم ، #حدیث ، #شعر ، #دانستنی ، #داستان ، #حکایت ، #ضرب_المثل ، #طنز ، #مشاوره ، #علمی ، #آموزشی ، #تاریخی #اجتماعی ، #پزشکی ، #تربیتی ، #مذهبی ، #دیدار ، #بزرگان ، #خبر ، #عکس ، #تقدیر ، #آپارات ، #کلیپ ، #گیف #مناسبت ، #مناجات ، #کتاب ، #جزوه ، #آموزش_خانواده ، #شورای_دبیران ، #جلسه_مدیران ، #جلسه_انجمن ، #شورای_دانش_آموزی ، #سخن_بزرگان ، #سخن_حکیمانه ، #اپلیکیشن ، #صوت ، #قدری_تأمل ، #تابلو_حدیث ، #پیام_مشاور ، #اطلاعیه ، #تصویر_مفهومی ، #آهنگ ، #بزرگان ، #اینفوگرافیک ، #موشن_گرافیک ، #مجمع_عمومی ، #سخنرانی ، #راهنما ، #تصویر_ویژه ، #سرگرمی ، #فیلم_آموزشی ، #آپارات ، #پیام_بهداشتی
--------------------------
@navaeeschool
--------------------------